ผมถูกเลี้ยง ต้อยภาค2 ตอนที่3

ผมอ้อยอิ่งอยู่บนเตียงพักใหญ่อาจจะเป็นด้วยวัยของผมหรือสุขภาพร่างกายที่ ออก กำลังกาย อย่างสม่ำเสมอจึงปราศจากวี่แววของความอิดโรยเมื่อยล้า ที่พ่อเคยบอกไว้ว่าการมีเซ็กส์เป็นการคลายเครียดที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งของ มนุษย์พร้อ มๆกับเป็นการออกกำลังกายได้ทุกส่วนของร่างกาย ตอนนี้ผมเชื่ออย่างสนิทใจ เอื้อมมือไปลูบคลำเจ้าหนูที่นอนสงบนิ่งแตะเพียงแผ่วเบาเจ้าหนูตอบสนองพองตัว ดิ้นสู้ม ือผม ผมยิ้มให้กับตัวเอง แล้วลุกขึ้นจัดการกับที่หลับที่นอนก่อนที่จะเข้าห้องน้ำชำระร่างกาย

ในห้องอาหารแม่ง่วนอยู่ที่อ่างล้างจานในชุดเสื้อเชริ์ตแพรต่วนแขนยาวพับแขน ตัวเสื้อย าวยาวคลุมถึงท่อนขา

&n bsp; “สวัสดีฮะแม่” ผมส่งเสียงทักไปที่เบื้องหลังของแม่ แม่หันร่างกลับมายืนเผชฺญหน้าผมด้วยใบหน้ายิ้มละมัย ผมทรุดตัวลงแทบเท้าและก้มกราบไปที่สองเท้าของพึมพำพอได้ยินว่า

&n bsp; “ขอบคุณฮะแม่”

&n bsp; “ฮื่อ ..ไปกินข้าวเถอะลูกแม่ยังมีงานต้องทำ พ่อกลับมา บ้านไม่เรียบร้อยเดี๋ยวถูกดุกันทั้งสองคน”

อาหาร มื้อเช้าแม่เตรียมไว้อย่างง่ายๆมีรสชาติและอุดมไปด้วยคุณค่าที่ตรงตาม หลักโภชนา การ ผมจัดการมื้อเช้าอย่างเอร็ดอร่อยแต่ไม่เร่งรีบเพราะทั้งพ่อและแม่เตือนไว้ เสมอว่า ชีวิตคนอยู่ได้ด้วยอาหารต้องรู้จักเลือกและต้องรู้จักที่จะกิน

&n bsp; ผมมีภาระหน้าที่ในวันหยุดอยู่สองสามอย่างถ้าพ่ออยู่เราจะช่วยกันทำถ้าพ่อไม่ อยู่หรือ ไม่ว่างผมก็จะทำด้วยตนเองกวาดใบไม้ใบหญ้าบนสนามรอบๆบ้านล้างรถสองคันของแม่ และของพ่อ เป็นการออกกำลังกายที่ดีอย่างหนึ่งเสร็จจากการปัดกวาดใบไม้และเล็มตัดแต่ง กิ่งไม้ ผมก็ไปล้างรถทั้งสองคันวันหยุดเราจะล้างกันทั้งภายนอกภายในรวมถึงในห้อง เครื่องและใน ฝากระโปรงท้าย

พ่อ บอกว่าสภาพของรถเป็นตัวชี้วัดได้ในระดับหนึ่งว่าเจ้าของรถเป็นคนอย่างไร สภาพของรถพ่อย้ำว่าไม่ได้หมายความถึงยี่ห้อหรือราคาของตัวรถแต่หมายถึงความ สะอาดเรีย บร้อยทั้งภายนอกภายใน

&n bsp; เสร็จจากการล้างทำความสะอาดรถทั้งสองคัน ก็ได้เวลาของมื้อกลางวันพอดี ผมเดินเข้าห้องอาหารเห็นแม่อยู่ในห้องรีดผ้า ร่างอวบระหงยังอยู่ในชุดเดิมของเมื่อเช้าผมยาวสยายปกไหล่เหงื่อซึมทั่วใบ หน้าเหลือผ้ าอีกไม่กี่ชิ้นงานของแม่ก็คงจะเสร็จ ผมไม่รบกวนการทำงานของแม่เดินผ่านเลยไปเข้าห้องน้ำชำระคราบเหงื่อจากการออก แรงมาตลอด ครึ่งวัน

&n bsp; กางเกงขาสั้นเนื้อผ้าบางเบาเสื้อยืดหลวมๆ เป็นชุดกลางวันของผม ผมเข้าไปชักชวนแม่เพื่อรับมื้อกลางวันด้วยกันแม่บอกว่าแม่จัดการเรียบร้อย แล้วให้ผมจ ัดการไปคนเดียวได้เลย ผมยืนพิศดูด้านข้างของแม่ที่กำลังก้มหน้าก้มตารีดผ้าดูเหมือนจะเป็นชิ้นสุด ท้าย ที่กองผ้าแห้งสนิทที่ถูกพับแยกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยผมเอื้อมมือหยิบแพน ตี้สีดำเ นื้อผ้าโปร่งลายลูกไม้มาสูดดม แม่เหลือบตามองยิ้มๆทำหน้าฉงน

“เซี้ยวใหญ่แล้วเรานี่ ไปกินข้าวได้แล้ว”

&n bsp; ห้องรีดผ้าหรือห้องซักผ้าไม่ใช่ห้องที่กว้างขวางใหญ่โตนักแต่ก็ถูกจัดให้ เป็นระเรียบ ร้อยสะอาดเอี่ยมด้วยฝีมือของพ่อและแม่ เครื่องซักผ้าแบบอีตโนมัติวางอยู่มุมหนึ่งพร้อมๆกับมีตู้เก็บวัสดุในการซัก รีดยืนเคี ยงคู่กันถัดไปเป็นตู้ไม้สักเก่าคร่ำครึแต่สะอาดเอี่ยมและแข็งแรงแม่ใช้เป็น ที่สำหรับ เก็บพักเสื้อผ้าหลังจากซักรีดแล้วก่อนนำไปแยกย้ายเป็นของแต่ละคน ริมฝาด้านหนึ่งเป็นโต๊ะไม้รีดผ้าที่พ่อทำด้วยตนเองแข็งแรงถูกออกแบบให้เหมาะ สมกับการ รีดผ้าได้ทุกชนิดมีขนาดเหมาะสมกับที่แม่ต้องออกแรงใช้ พร้อมๆกับเก้าอี้นั่งอีกหนึ่งตัว

&n bsp; ผมเข้าไปช่วยแม่หยิบจับเช็ดถูจัดการให้ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่าง ที่ควรจะเป ็นห้องแคบๆมีพัดลมติดเพดานเท่านั้นที่ส่ายหมุนให้ความเย็น ร่างไกล้ชิดกัน ร่างของแม่เมื่อปราศจากสารเคมีในการปรุงแต่งกลิ่นกาย กลิ่นเหงื่อและกลิ่นกายจากเนื้อหนังมังสาแท้ๆของแม่โชยผ่าเบาเข้าโสตประสาท ของผม แม่หันหลังให้ผมหน้าตู้เสื้อผ้า ผมเคลื่อนตัวไปสูดดมปอยผมระเรื่อยลงไปตามไหล่ซอกแก้มลำคอ กลิ่นร่ำจากเนื้อแท้ๆฉุดกระชากให้อารมณ์ผมปั่นปวน โอบสองแขนรอบตัวแม่บั้นท้ายของแม่แนบสนิทกับกลางลำตัวของผม

&n bsp; “แม่ฮะ พ่อกลับกี่โมงครับ” ผมกระซิบพร่าข้างหูพร้อมๆกับเม้มเลียปลาย*หู

&n bsp; “พ่อบอกว่า จะกลับเย็นแต่ทันกินข้าวมื้อเย็น มีอะไรหรือ”

“แม่เหนื่อยไหมฮะ”

สองมือผมจากที่ส่ายเปะปะลูบไล้หน้าท้องของแม่เปลี่ยนมาสอดลอดเข้าชายเสื้อ เกาะกุมอยู ่ที่สองเต้าอวบ

&n bsp; “ถ้างั้น ผมก็มีโอกาสอีกใช่ไหมฮะ” พร้อมกับคำพูดผมแอ่นกายท่อนล่างเบียดอัดไปที่บั้นท้ายของแม่เพื่อบ่งบอกว่า ตอนนี้เจ้ าหนูของผมนั้น มีกำลังวังชาที่แข็งแกร่งพร้อมที่จะมุดถ้ำค้นหาน้ำทิพย์อีกครั้งแล้ว

&n bsp; แม่กุมมือทั้งสองข้างของผมที่ลูบไล้อยู่ที่เต้าอวบพร้อมกับเบียดร่างหันกาย มาประจันห น้าผมท่อนล่างของสองเรายังเบียดแนบชิดตาสบตาแม่เผยอริมฝีปากอวบอิ่มถาม

&n bsp; “แน่ใจเหรอลูก เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน”

&n bsp; ผม พยักหน้าแทนคำตอบกระซิบแผ่ว “ไปที่ ห้องรับแขกนะฮะ”

แม่ยิ้มดุส่ายหน้า โอบสองแขนรัดรอบคอผมก้มหน้าชิดไกล้ “ไม่จ๊ะ ต้อง ที่นี่ ในห้องนี้”

&n bsp; ผมชะงักจากการลูบไล้แผ่นหลัง เหลือบตากวาดไปรอบห้อง สบตาแม่

“แม่ฮะ ผมยังเด็กฮะ”

แม่อมยิ้มเลื่อนมือหนึ่งสอดเข้าไปในขอบกางเกงล้วงกำไปที่เจ้าหนูของผมที่ ผงาดชูชันเต รียมพร้อม

“ที่นี่ หรือไม่ก็อด” แม่หลับตาตอบยิ้มๆพร้อมๆกับออกแรงบีบเค้นที่เจ้าหนู

ผม ปลดกระดุมเสื้อเชิร์ตแพรต่วนถอดเสื้อแม่ออกโยนไปมุมห้องแล้วสองมือผมก็ โอบรัดไปที่ บั้นท้ายที่ห่อหุ้มด้วยเนื้อผ้าบางเบาตัวเล็กที่ปกปิดเนินอวบของแม่ไว้ รุนร่างของแม่ในขณะที่ท่อนร่างยังแนบชิดค่อยๆ ก้าวเท้าผลักดันไปที่โต๊ะรีดผ้า

&n bsp; สะโพกผายของแม่หยุดอยู่ตรงขอบโต๊ะรีดผ้า ทางด้านแคบ ผมเบียดร่างดันแม่จนท่อนบนเอียงโน้มไปด้านหลัง ท่อนร่างของแม่จึงแอ่นหยัดท้าทายสวนทางกับท่อนบน ผมโอบรอบตัวแม่ปากต่อปากลิ้นต่อลิ้นและเล็มลามเลียทั่วปากและใบหน้าสองแขน แม่โอบรอบล ำตัวผมไว้รัดแน่นเนื้อแนบเนื้อ

&n bsp; จากใบหน้าผมลดตัวต่ำลงมาที่ปลายคางยอดอก และคุกเข่าซุกไชร้ใบหน้าไต้ฐานเต้าที่ชูชัน แลบลิ้นเลียร่ายลงมาที่สะดือ หน้าท้องวนเวียนอยู่แถวนั้นรู้สึกได้ถึงการบิดเกร็งเคลื่อนส่ายของลำตัวของ แม่ ร่างแม่จำเป็นต้องยืนแอ่นอวดเนินสล้างโดยที่สองมือเท้าลงไปบนขอบของโต๊รีด ผ้า ลิ้นปากผมไล้เลียอยู่บนแพรบางเบารูปสามเหลี่ยม เที่ยวแล้วเที่ยวเล่าเสียงแม่สูดปากครางกระเส่า สองมือผมค่อยบรรจงม้วนขอบแพนตี้ตัวเล็กรูดลงสู่ปลายเท้าเท่านั้นนูนเนินที่ ปกคลุมด้ว ยพงไหมที่ถูดตัดเล็มอย่างสวยงามเป็นระเบียบก็อยู่ตรงหน้าผม

&n bsp; ผมฝังจมูกลงไปในรอยแยกของเนินนูน แม่แอ่นส่ายขัยบแบะขาเหมือนจะยั่วยุให้จมูกปากลิ้นผมเข้าไปสำรวทุกโขดเขิน เนินไสล ลิ้นแลบฉกเลียเม้มดุนทุกซอกหลืบตั้งแต่ปากถ้ำริมเนิน สองแขนผมสอดไปไต้ท่อนขาอ่อนของแม่ยกแยกเอาท่อนขาขาวอวบมาวางบนไหล่ผมทั้งสอง ข้างใบหน ้าผมยังไม่ละไปจากปากถ้าสวรรค์ ด้วยท่านี้ร่างท่อนบนของแม่จึงต้องนอนหงายเหยีดยาวไปตามความยาวของโต๊ะรีด ผ้า ผมยังเพลิดเพลินกับคูหาสวรรค์ด้วยปากและลิ้นความซ่านเสียวจากร่างของแม่รู้ ได้ด้วยกา รที่แม่ใช้สองขาตวัดรัดรอบคอผมแอ่นเนินนูนขึ้นสู้ปากและลิ้นพร้อมๆกับสองมือ กุมกดบนห ัวผมอย่างสุดแรง

&n bsp; เสียงดิ้นส่ายครวญครางแผ่วเบาของแม่เริ่ม ดังขึ้นๆๆ

“ลูกแม่ วิเศษจัง เก่งจัง อู อู ซู๊ด.....”เสียง ครางกระเส่าร่างบิดส่ายร่อนมือเกร็งกำแน่น

“ลูกจ๋า อย่าทรมานแม่เลย แม่เสียวมากๆ ใส่ได้แล้วจ๊ะ ซัดแม่ให้เต็มที่เลย ลูกแม่เก่งจริงๆ”

ไม่ รู้ว่าผมถอดกางเกงผมออกไป เมื่อไรอย่างไร ผมยืนขึ้นเต็มตัวสองขาของแม่รัด แน่นอยู่รอบเอวของผม เจ้าหนูของผมแข็งเกร็งชูชันเปียกเยิ้ม ได้ระดับตรงกับปากถ้ำที่ฉ่ำเยิ้มผมบรรจงดันเจ้าหนูที่ทุรนทุรายเต็มที่มุด เข้าไปในถ้ ำด้วยความรวดเร็วและรุนแรง ร่างแม่สะดุ้งแอ่นเกร็ง เสียงสูดปากดังแผ่วเบาใบหน้าแม่บูดเบี้ยวตาปิดสนิทสะบัดไปมาตามการกระแทก กระทั้นของผ ม

&n bsp; ความสุดเสียวกระสันกลับมาอยู่ที่ผม ผมกระแทก ผมเสือกใส่ ผมโยกส่ายเจ้าหนูตัวน้อยในคูหาแคบๆนั้นทุกทิศทาง ซ้ายขวาล่างบน เสียงสูดปากครางกระเส่าผสมกับเสียงเนื้อแนบเนื้อดังก้องอยู่ในห้องแคบๆนั้น

ผม โน้มตัวลงไปที่ท่อนบนของแม่สองมือสอดไปที่แผ่นหลังสองขาแม่ยังตระหวัดรัด ึงอยู่รอบ เอวผมด้วยท่อนบนที่โน้มลงไปต่ำสองแขนของแม่จึงมีโอกาสโอบรอบคอของผม

&n bsp; ผมตวัดร่างแม่ขึ้นกลายเป็นว่าร่างแม่ผมเกาะอยู่บนลำตัวท่อนกลางของผมโดยที่ เนื้อยังแ นบเนื้อนูนเนินยังเก็บฝังแก่นกายผมไว้ ผมอุ้มร่างแม่เบี่ยงออกหมุนตัวจนกลายเป็นครึ่งนั่งครึ่งยืนอยู่บนโต๊ะรีดผ้า โดยมีแม่ อยู่ด้านบน สองขาแม่เหยีดราบไปกับพื้นโต๊ะสองแขนโอบอยู่รอบลำคอผมท่อนล่างในคูหาสวรรค์ ที่เป็นที ่พักพิงของเจ้าหนูจอมอึดนั้น บัดนี้ท่อนล่างแม่เป็นอิสระมากพอที่จะออกแรงกระแทกกระทั้นเจ้าหนูของผมซ้ำ แล้วซ้ำเล่ าและก็ถึงกาลกริยาความเสียวซ่านสุดกระฉูดออกจากเจ้าหนูของผมจนผมต้องร้อง เสียงดังคับ ห้อง

“แม่ฮะ แม่ฮะ ผมออกแล้ว แรงอีก ๆ อย่าเพิ่งหยุด” จะเป็นด้วยเสียงร้องของผมหรือเป็นเพราะความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นเองแม่ กระแทกกระทั้น บั้นท้ายรัวแรงถี่ยิบ สองมือจิกกำปอยผมด้านหลังของผมจนตึงแทบขาดหลุด

“โอ๊ว.... ซู๊ด.....พ่อจ๋า ลูกจ๋า ....” นั่นเป็นเสียงกระเส่าครั้งสุดท้ายก่อนที่จะได้ยินแต่เสียงหอบหายใจของเราสอง คนขาสองข ้างผมสั่นริกๆๆนานเท่านานที่เราอยู่ในท่าที่ผมอุ้มช้อนก้นแม่ด้วยสองมืออยู่ นั้น

&n bsp; แขนแม่ยังโอบรอบคอผมอยู่เสียงหอบหายใจ แผ่วเบาลงจนเป็นปกติตาฉ่ำเยิ้มของแม่สบที่ตาผม สั่นหน้าเบาๆพร้อมกับเอ่ยว่า

&n bsp; “ลูกแม่ ลูกเรียนได้รวดเร็วมาก ต่อไปลูกจะเป็นนักรักที่น่ากลัว นี่ขนาดแม่นะ ยังติดใจกับลีลาของลูก”

ผมสบตาแม่ เปิดยิ้มก่อนตอบว่า

“แม่ ฮะบุญคุญของแม่และพ่อที่พร่ำสอนผม ผมจะไม่ลืมเลยครับ ทุกอย่างที่ผมมีและเป็นอยู่ก็ได้จากแม่และพ่อ ผมไม่ได้คิดจะเป็นนักรักอะไรที่ไหนครับ อยากเป็นเพียงลูกของพ่อและแม่ เท่านั้น”

แม่จูบเล็มเลียทั่วใบหน้าของผม สบตาแล้วกล่าวว่า

“เอา ละวันนี้คงพอแล้วนะ เรื่องอื่นๆค่อยๆพูดคุยกันทีหลัง แต่แม่อยากจะเตือนไว้ก่อนนะลูกอย่าถือตัวว่าเก่งกาจมีความสามารถ จนเอาความเก่งความสามารถไปข่มเหงคนอื่น จำไว้ว่าอย่าไปขืนใจใครเรื่องนี้จะต้องยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่ายความสุข จึงจะเกิด และเราจะต้องรับผิดชอบในทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นจากการกระทำของเรา จำไว้ลูก”

&n bsp; ผมกินอาหารมื้อเย็นคนเดียวแม่บอกจะรอ พร้อมพ่อ เย็นนี้แม่เฉิดฉายอยู่ในชุดคลุมยาวห่อหุ้มชุดนอนโปร่งบางลายฉลุสีเดียวกัน พ่อเข้าบ้านมาแม่ต้อนรับด้วยความอบอุ่นครั้งนี้ดูเหมือนว่าแม่จะจูบพ่อ ยาวนานกว่าทุก ครั้ง ความรักความเสน่หาความดูดดื่มของคนทั้งถ่ายทอดออกมาจากท่าทางที่กอดจูบกัน เนิ่นนาน แม่ละจากพ่อมองมาที่ผมยิ้มๆ ผมเดินเข้าไปทรุดตัวลงกราบแทบเท้าพ่อแล้วลุกขึ้นโอบกอดพ่อไว้ ผมสะอื้นบนอกพ่อพำพัมทั้งน้ำตา

&n bsp; “ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณครับพ่อให้ผมมากเหลือเกิน” พ่อโอบผมไว้มือหนึ่งขยี้เบาที่หัวผม เสียงเบานุ่มเต็มด้วยความการุณออกจากปากพ่อว่า

&n bsp; “ลูกคือทุกอย่างของพ่อและแม่ สิ่งไรที่จะทำให้ลูกมีความสุข ไม่เกินความสามารถของพ่อแล้วลูกจะได้จากพ่อ ที่จริงแล้ว แม่ของลูกคือผู้ที่เสียสละมากที่สุด ลูกมีความสุขนั่นคือสิ่งที่พ่อและแม่ต้องการ”

&n bsp; อกสามสอกของพ่อและวงแขนอันอบอุ่นโอบเรา สามคนไว้ด้วยกัน ความรักความอบอุ่นถ่ายทอดผ่านอ้อมกอดเราทั้งสาม

&n bsp; จากวันนั้นเป็นต้นมาแรกๆหลังจากที่ผมมีโอกาสได้สอดใส่ก็หมายถึงว่าผมรู้จัก การร่วมรั กระหว่างชายกับหญิงอย่างแท้จริงผมติดใจในรสชาติโหยหาแทบจะทุกวันแม่และพ่อดู จะเข้าใจ ในเรื่องนี้ แม่ยอมผ่อนปรนตามความต้องการของผมทุกครั้งที่มีโอกาสอยู่กันสองต่อสอง พ่อดูเหมือนจะเป็นใจปล่อยให้เรามีโอกาส ช่วงแรกๆแม่ไม่ปฏิเสธ ในครัวในห้องนอนในห้องน้ำห้องรีดผ้า หน้าจอทีวี แต่เพียงระยะหนึ่งแม่และพ่อเริ่มมีการควบคุมเบี่ยงเบน สอน ชักจูงให้รู้ถึงการหลบหลีกหลีกเลี่ยงอดกลั้น