วันอาทิตย์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 81 “ลาก่อน!?”



“ศรเพทายมันบอกว่าพวกตากับยายน่ะสมควรอยู่อย่างสงบและปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรุ่นใหม่ซะที”
“หนูเซคพูดอย่างนี้จริงๆรึ?”
“ฉันไม่ได้ประโยชน์อะไรสักนิดเลยแล้วจะโกหกไปทำไม?”
“มันน่านักเชียว!!!...ข้าก็เคยเลี้ยงดูหนูเซคมาแต่เล็ก...เดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็ง”
“ถ้าตาๆยายๆทั้งหลายยอมมาเป็นกำลังให้พี่ชายก็จะเป็นอะไรที่ดีมากๆ...ช่วยหน่อยเถอะน๊า”
“นั่นไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงหรอก...แล้วเจ้าดินมันว่าไงบ้างล่ะ?”
“เฮอะจะว่าไง?...ตาแก่บ้านฉันน่ะหงอให้หลานสาวตัวเองจนไม่กล้าโต้แย้งอะไรมาตั้งนานแล้ว!!”
“อุวะ!!...นี่มันกลายเป็นตาเฒ่ากลัวหลานไปซะแล้วเรอะ?”
“ไม่ได้เรื่องเล้ย!!!...ข้าเห็นมันด่าคนโน้นขู่คนนี้ฉอดๆประจำ...เธ่อ!!...นึกว่าจะแน่”
“ใครไม่ได้เรื่อง?”
“ก็เอ็งนั่นแหละ!!!”
“อ้าวๆๆ!?...นี่มันเรื่องอะไรพวกเอ็งถึงได้พร้อมใจประสานเสียงด่าข้าแบบนี้เนี่ย?”
“ยังจะมีหน้ามาถาม?...ถ้าเจ้าอ๋อมไม่เล่าพวกข้าก็ไม่รู้ว่าเอ็งน่ะกลัวหลานสาวจนขึ้นสมอง!!”
“หลานสาวคนโตของแกชักจะเอาใหญ่ขึ้นทุกวัน...เดี๋ยวนี้ทำอะไรไม่เห็นแก่หัวหงอกหัวดำแล้ว!!!”
“ยิ่งแก่ยิ่งเลอะเลือน...สมัยหนุ่มห้าวเป้งไม่กลัวใครแต่พอแก่ตัวไหงถึงหงอให้หลานตัวเองได้วะห๊ะ?”
“หงออะไรข้าเปล่า?...เอ้ยเจ้าอ๋อม!?...ใส่ไฟให้เพื่อนๆข้าฟังทำไมวะ?”
“ฉันพูดความจริงนะตาเฒ่า”
“ความจริงบ้าบอคอแตกสิไม่ว่า!?...พวกเอ็งอย่าไปฟังยัยเสือบ้านี่แล้วก็เชื่อไปซะทุกอย่างซี่!!”
“อย่าไปโทษเด็กโว้ย!!”
“อืม--...มันไม่ใช่คนผิด”
“หึๆ”
“เอ๊ะเจ้าบ้า!!!...ยักคิ้วล้อเลียนข้ารึ?”
“ยายๆๆ...ดูหน้าตาแก่สิ...ดุชะมัดเลย”
“ไอ้ดิน!!!...ปะเดี๋ยวข้าจะแพ่นกบาลเอ็งด้วยสากกะเบือซะหรอก”
“อึ๋ย!!”
“ทำไม่ดีแล้วอย่าเที่ยวไปโทษคนอื่นและเจ้าอ๋อมก็เหมือนหลานข้าคนหนึ่งเหมือนกัน...คนที่เจ้าอ๋อมชอบข้าก็ต้องชอบด้วย”
“แกคงไม่ว่าอะไรนะถ้าพวกข้าจะขออยู่ฝ่ายพ่อเอกคเชนทร์?”
“จะทำอย่างนี้ไปทำไมเล่า?”
“เพื่อไม่ให้อำนาจของวิษณุมนตรีตกไปอยู่กับหนูเซคเพียงคนเดียวน่ะเซ่!!”
“หากวิษณุมนตรีเปรียบเสมือนหัวใจหรือร่างกาย...พวกข้าก็ไม่ต่างจากแขนและขา...มีร่างกายกับหัวใจแต่หยิบจับเดินไม่ได้...เอ็งลองคิดดูเอาเองเหอะ!!”
“นี่ไม่ใช่ทวงบุญคุณหรือจะเรียกร้องอะไรแต่พวกเรามีส่วนช่วยแกก่อร่างสร้างวิษณุมนตรีจนมั่นคงร่ำรวยขนาดนี้และสนับสนุนมาตลอดรวมไปถึงอนาคตอย่างไม่เคยคิดเปลี่ยนใจด้วย”
“แต่หลานเซคกำลังมองไม่เห็นหัวพวกข้า!!!”
“ไม่!!...เจ้าเซคไม่ใช่คนแบบนั้น...เอ่อ--...ถึงมันจะทำตามใจตัวเองไปบ้างแต่...”
“นั่นแหละ!!...การทำตามใจตัวเองมากๆเข้าก็จะเกิดผลเสียที่คาดไม่ถึง”
“ดินเอ๊ย!!...ความมั่นใจน่ะมันเป็นดาบสองคม...จงตักเตือนหรือฉุดรั้งหลานคนโตของเอ็งไว้ซะมั่ง”
“ที่พวกข้ามานี่ก็เพื่อจะบอกแกด้วยความหวังดีนะ...หากแกไม่ทำหรือยังให้ท้ายแม่เซคต่อไปเรื่อยๆสักวันหนึ่งจะไม่มีทางห้ามปรามเธอได้อีก”
“.......................................................”
“เอ็งช่วยบอกหนูเซคด้วยว่าถ้ายังมีความเคารพนับถือเหลืออยู่บ้างก็อย่าเพิ่งเห็นพวกข้าเป็นหัวหลักหัวตอ...ไปล่ะ”
“เจ้าสองคนนี่หาเรื่องปวดหัวมาให้ข้าอีกแล้ว...มันน่าถีบจริงๆว่ะหือ?”
“อย่า--...ฉันสู้นะเว้ย!!”
“แน่ะๆ...มีสู้เรอะเจ้าหลานเวร?...หนอยแน่~~...เจ้ากี้เจ้าการไปดึงพวกเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของข้ามาเกี่ยวด้วย”
“น่าสนุกจะตายและตาๆยายๆเขาก็ถูกใจบอลมาก”
“ไปถูกใจกันตอนไหน?”
“เอ๊า!!...ก็ในงานเลี้ยงคืนสิ้นปีไง...พี่ชายเดินทักทายแขกเหรื่อทุกโต๊ะอย่างไม่ถือตัวและปีใหม่ก็ไปขอพรกับชาวบ้านด้วย”
“อ้อ!!...มันจึงกลายเป็นผลดีอย่างคาดไม่ถึงว่างั้นเหอะ?”
“ยัยซกมกแอบจิตนั่นจะทำอะไรก็ช่างแต่ในเมื่อฉันหาคนมาช่วยหนุนหลังบอลได้แล้ว...หึๆ...ไม่ธรรมดาซะด้วยนา--...ตาแก่ก็รู้ไม่ใช่เรอะว่าพวกเขามีความสำคัญยังไงกับวิษณุมนตรีบ้าง?”
“ข้าล่ะยอมซูฮกพวกเจ้าจริงๆที่ทำเพื่อเจ้าบอลถึงขนาดนี้”
“ก็เป็นผู้ชายที่หนูกับพี่อ๋อมรักนี่”
“แต่พวกเจ้ารู้กันหรือยัง?”
“อะไร?”
“เมื่อกี้ข้าเพิ่งโทรไปหาเจ้าฝน”
“พี่ฝนทำไมคะ?”
“เธอบอกว่าวันนี้เจ้าบอลไปลำปางกับเจ้าแคท”
“ฮ้า!!!”
“วะ...ว่าไงนะ?”
..............................................................................................................................................
“นั่นไงฝัน!!!...พี่ได้ยินเสียงผู้หญิงดังมาจากชั้นบน”
“โธ่พี่แตง~~...ก็เสียงของนายหญิงกับคุณศรมุกดาอย่างไรเล่า?”
“ไม่ๆๆ...ไม่ใช่เลยๆมีคนอื่นอีกและหัวเราะร่วนแบบนั้นจะเป็นของนายหญิงหรือคุณหนูสี่ไปได้ไงยะ?...จนป่านนี้แล้วยังจะปิดบังกันอีกเหรอ?”
“คือ...”
“คายออกมาให้หมดเดี๋ยวนี้!!”
“มิทราบเจ้าค่ะ”
“ยัง!...ยังๆ”
“พี่อย่ารู้อะไรที่มิใช่เรื่องของตนเลย!!”
“มิเห็นเป็นไรนี่ฝัน?...มาถึงขั้นนี้ก็บอกๆไปเสียจะได้จบ”
“มีน!?...เธอบ้าไปแล้วหรือ?”
“ถ้าเธอมิเอ่ยปากงั้นฉันพูดเอง...พี่แตงเจ้าคะ...เสียงหัวเราะนั่นเป็นของ...ของคุณหนูอ้อ...น้องสาวฝาแฝดของคุณเอ้”
“!!!!!!”
“คุณ...หนูอ้อ...น้องสาวฝาแฝดของคุณเอ้...งั้นรึ?”
“อืม”
“มีน!!!...นี่เธอ...”
“ใช่ไหมล่ะฝัน?”
“อะไร...ของเธอเนี่ย?”
“ในเมื่อพี่แตงอยากรู้นักก็บอกๆไปซะแต่หลังจากนี้รีบไปแจ้งให้คุณนิดทราบ”
“โอ๊ย~~...มิรู้ว่าเราจะโดนลงโทษอะไรหรือเปล่า?”
“ชู่ว~~”
“พวกเธอซุบซิบอะไรกันน่ะ?”
“หนูกำลังปรึกษากับฝันว่าต่อไปนี้จะหาเหตุผลใดไปขออภัยต่อนายหญิงเจ้าค่ะ”
“พูด...พูดอย่างนั้นออกไปได้ยังไง?...แย่จริง!!!”
“แต่มันจริงเหรอ?...คุณเอ้มีฝาแฝดจริงๆหรือเนี่ย?...ไม่ใช่ว่า...”
“หยุดคิดเช่นนั้นเลยนะเจ้าคะ!!!...คุณเอ้หาได้เป็นดังที่พี่แตงสงสัยไม่”
“มีน...หากนายหญิงหรือคุณเอ้ทราบเรื่องนี้เข้า...มิใช่สิ...แค่คุณนิดรู้เราก็จะพากันแย่ทุกคน”
“พี่สัญญา!!...พี่สัญญาว่าจะไม่พูดให้ใครฟังเลยแม้กับคนที่บ้าน”
“...แน่ใจนะเจ้าคะ?”
“แน่!!!...เมื่อพี่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีตัวตนอยู่จริงไม่ใช่ผีหรือตาฝาดไปเองและยังเป็นน้องสาวฝาแฝดของคุณเอ้...พี่ก็หายสงสัยแล้วล่ะ”
“เช่นนั้นต่อไปพี่แตงจงอย่าถามให้พวกเราลำบากใจอีกนะเจ้าคะ”
“ได้ๆ...เอ่อ--...แต่ขออีกคำถามเดียว...แค่คำถามเดียวเท่านั้น...คือคุณอ้อเนี่ยไม่ค่อยมีใครในตำบลพูดถึงกันเลยเธอเป็นคนยังไงเหรอจ๊ะ?...มีนิสัยคล้ายคุณเอ้ใช่มั้ย?...ถ้าเป็นฝาแฝดงั้นก็ต้องเกิดวันเดือนปีเดียวกันน่ะสิ?”
“นี่หรือเจ้าคะคำถามเดียว?”
“เหอะน่า!!!”
“...เจ้าค่ะ...ทั้งสองนั้นคล้ายกันมากแต่ก็ยังมีอะไรที่แตกต่างอยู่มิใช่น้อย...คุณเอ้ยังออกไปไหนมาไหนพบปะผู้คนบ้างทว่าคุณอ้อมักจะเก็บตัวอยู่แต่ในห้องแลมีคุณศรบุษราคัมเป็นสหายที่สนิทมากที่สุด”
“คุณอ๋อมน่ะเรอะ?...ถึงว่า...เห็นมาที่บ้านนี้บ่อยๆที่แท้ก็ซี้กันนี่เอง”
“อุปนิสัยเอาแน่เอานอนมิค่อยได้...บางครั้งก็ร่าเริงบางทีก็เงียบขรึม”
“เห?”
“มีฝีมือดาบสูสีกับคุณเอ้แลใช้วิชากระบวนท่าเดียวกันด้วย”
“โห~~”
“แต่ฝันว่า...คุณอ้อจะโจมตีรุนแรงกว่าคุณเอ้นะมีน?”
“!?”
“ถูกต้อง...เธอเคยสังหารศัตรูโดยที่มิปริปากหรือมีคำถามใดๆทั้งสิ้น...ดาบเดียว...ปลิดชีพ”
“ว้าย!!!!...น่า...น่ากลัวขนาดนั้นเชียว?”
“หากหลงใหลไปกับใบหน้าอันงดงามนั่นรับรองว่าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ”
“อ้า!!...อีกอย่างที่มีนลืมบอกพี่แตงไป...คือคุณอ้อน่ะ”
“อะไรรึ?”
“เธอเคยพูดหลายครั้งว่าเกลียดคนปากสว่างกับคนขี้สงสัยที่สุดเลยเจ้าค่ะ”
“อึ๊ก!!!”
“เมื่อรู้ดังนี้แล้ว...เอ๊ะคุณ!?...”
“นีย์อยู่มั้ย?”
“จะ...เจ้าค่ะ!!...อยู่...หนูจะไปเรียนให้ท่านทราบ”
“ฉันรู้แล้ว...พวกเธอมีงานอะไรก็จงรีบไปสะสางซะให้เรียบร้อย”
“หนูจะไปเตรียมน้ำมารับรอง...”
“ฉันบอกว่าอย่างไรมิเข้าใจรึ?”
“อย่าไปดุเด็กเลยน่ะ...พวกเธอไม่รู้เรื่องหรอก”
“ท่านมิสมควรจะอยู่ที่นี่...กลับไปซะเถิด”
“ผมจะไม่กลับจนกว่าคุณยอมอนุญาตให้พบลูก!”
“เช่นนั้น...ท่านก็มาเสียเวลาเปล่า”
“ไม่!!...ผมจะไม่เสียเวลาเปล่าแน่”
“กลับไปเสีย!!!”
“ก็บอกว่าผมไม่กลับ!!!”
“หากท่านยังพูดมิรู้เรื่องอีกเช่นนั้นจะมาหาว่าฉันใจร้ายมิได้!!”
“นีย์...เธอรู้ไหมว่าการพรากลูกพรากพ่อนี่มันบาปกรรมแค่ไหน?...ยังไงวันนี้ผมก็จะพบลูกเอ้ให้ได้!!!!”
“เขามิพบกับคุณดอก...กลับไปซะเถิดเจ้าค่ะถือว่าฉันขอร้องแลอีกประการลูกกับภรรยาของท่านก็รออยู่”
“นีย์~~”
“ส่งแขก”
“อ่า--...เชิญคุณกลับไปก่อนเถิดเจ้าค่ะ...วันนี้นายหญิงอารมณ์มิค่อยดีนัก”
“แล้วจะให้อารมณ์ดีได้ตอนไหนล่ะ?...ฉันมากี่ครั้งๆก็ไล่กลับตลอด...แย่จริง!!”
“นายหญิงคงมีเหตุผลของท่านแล้วอีกประการหากนายท่านเอกบดินทร์รู้ว่าคุณมาที่นี่เกรงว่าเรื่องราวจะบานปลายนะเจ้าคะ”
“เฮอะ!!...คุณพ่อน่ะแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยชอบหน้าฉันอยู่แล้วแต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ!!!...ฝากบอกนีย์ด้วยว่าถ้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ฉันจะมาอีก...เดินทางผ่านเมื่อไหร่ก็จะแวะมาทุกครั้ง”
“ฝัน...มีน...ทำไมนายหญิงไม่ให้พบล่ะก็เขาเป็น...”
“พี่แตงกำลังจะหาเรื่องใส่ตนอีกแล้วนะเจ้าคะ!!!”
“ปละ...เปล่าสักหน่อย~~”
“พวกเรามิรับรู้ด้วยแล้ว!!”
“ไม่เห็นจะต้องปิดบังกันถึงขนาดนั้นเลย”
“................................................”
“จริงมั้ย?...ว้าย!!!...คุณ...คุณหนูสี่”
“?”
“กลัว...กลัวแล้วเจ้าค่า!!!!”
“อะไรของเจ้า?...แล้วเป็นผู้หญิงก็จงอย่าวิ่งทั้งที่ยังแต่งกายเช่นนั้น!!”
“หนูจะไม่อู้งานอีกแล้วววววววววว~~”
“...เด็กนั่นเป็นใครกันกิริยามารยาทมิงามเลยสักนิดแลสำเนียงพูดจาก็หาได้มีความเป็นกุลสตรีไม่?”
........................................................................................................................................
“เลี้ยวซ้ายไปลำปาง,เชียงใหม่...เลี้ยวขวาไปแพร่,น่าน,พะเยา,เชียงราย...อีกประมาณ 90 กิโลก็จะถึงแล้วเธอเป็นอะไรถึงนั่งบิดไปบิดมา?”
“ผม...ปวดฉี่”
“ฮื่อ~~...พี่อุตส่าห์เตือนแล้วว่าเวลาเดินทางอย่าดื่มน้ำมาก...เท่าที่จำได้เส้นทางนี้ปั๊มน้ำมันจะไม่มีไปจนเกือบถึงตัวเมืองลำปางนั่นแหละ”
“ผมคงทนไปถึงที่นั่นไม่ไหว...แถวนี้มีป่าเยอะ...พี่จอดให้ผมหน่อย”
“อย่าเป็นคนมักง่าย!!...พี่จะย้อนเข้าเมืองไปหาปั๊มแถวนั้น”
“ขอโทษครับที่ทำให้พี่แคทเสียเวลา”
“ไม่เห็นจะต้องขอโทษเลย”
...พี่แคทเลี้ยวรถกลับเข้าเมืองเด่นชัยและไปจอดแวะที่ปั๊มน้ำมันริมถนน...เวลานี้บ่ายสองสี่สิบห้าถ้าไม่แวะที่ไหนอีกก็น่าจะถึงลำปางประมาณสี่โมงกว่าๆ...
“เร็วๆเข้าสิ”
“พาผมไปหน่อยได้มั้ย?”
“ให้ฉันพาเธอเข้าห้องน้ำชายเนี่ยนะ?”
“น่าพี่~~...ก็รู้อยู่ว่าผมไม่เหมือนเดิม”
“...ให้ตายเถอะ!...พี่คงไม่ถึงกับต้องเข้าไปช่วยจับไอ้นั่นประคองตอนฉี่หรอกนะ?”
“โอ้!!...ได้ก็ดีสุดๆ”
“ประชดเฉยๆย่ะ!!!”
“ผมก็พูดเล่น~~”
“เจ้าคนบ้า!!...ไป...ยังจะมามัวทำหน้าทะเล้น”
“อย่าใจร้ายกับผมนักเลยครับคนสวย”
“...แล้วแค่นี้ยังใจดีไม่พออีกหรือ?...เอ้า!!”
“เฮ่ย!?...นี่มันห้องน้ำสำหรับคนสูงอายุหรือคนพิการนะครับ?”
“ก็ใช่ไงจ๊ะ...เธอตอนนี้น่ะถูกต้องเลย”
“โห!!”
“อย่าเรื่องมาก...ทำตัวให้น่ารักว่าง่ายเข้าไว้แล้วจะดีเอง”
...มันน่าจับปล้ำนักเชียวแต่ก็ได้แค่คิดเพราะสารรูปอย่างผมขนาดจะทำธุระด้วยตัวเองยังทุลักทุเลไม่ใช่น้อย!?...ฮืย~~...แล้วใครโทรมาตอนนี้เนี่ย?...
(ฝน)
“ไงค่ะสุดที่รักใกล้จะถึงหรือยัง?”
“ยังเลย...ตอนนี้อยู่ที่อำเภอเด่นชัย...แวะเข้าห้องน้ำที่ปั๊ม”
“อ้าว!?...ทำไมเจ๊ขับรถช้าจัง?”
“ก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรนี่...เธอล่ะว่าไง?”
“สนุกมากเลยละ!!...นกกระจอกเทศตัวเบ้อเริ่มและลูกนกก็น่ารักด้วยนะ...เออ!!!...ที่นี่เขามีไวน์องุ่นขายแต่อาจาอานไม่ให้นักศึกษาซื้ออ่ะ!!”
“ขืนปล่อยให้เอามากินเดี๋ยวก็หน้าแดงกรึ่มร้องเฮเสียงดังลั่นรถ”
“ฮะๆๆ...เอาไว้ให้ตัวเองขาหายดีค่อยพาเค้ามาซื้อนะ”
“ก็ได้”
“เฮ!!...บอลใจดีที่สุดเพราะแบบนี้แหละฝนถึงรัก”
“เธอก็พูดเกินไป”
“มัวคุยกับใครอยู่ห๊ะ?”
“พี่แคท!?”
(เออใช่!!...สาวเจ้ายืนเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำนี่นา)
“เจ๊ได้ยินเรอะ?”
“เอ่อ--...ฝนโทรมาหาครับ”
“แล้วที่เธอมัวคุยอยู่นี่ทำธุระเสร็จหรือยัง?”
“เสร็จแล้วครับ”
“งั้นก็รีบไปขึ้นรถ!!”
“ทำไม...พี่ต้องโมโหด้วยล่ะ?”
“ไม่ได้โมโห!!!”
...โมโหอยู่ชัดๆยังจะบอกว่าไม่ว่าแต่อะไรของเค้าเนี่ยผมแค่รับสายคุยกับฝนก็ต้องหงุดหงิดใส่ด้วยและใช่คนอื่นไกลซะที่ไหนกัน?...น้องสาวของตัวเองแท้ๆ...
“หึๆ...ตัวเองโดนดุซะแล้ว...เจ๊นี่น๊านับวันก็ยิ่งเก็บอาการไม่อยู่ขึ้นทุกทีๆ”
“เก็บอาการอะไร?”
“ม่ายรู้ซี~~...อ๊ะ!!...อาจาอานเรียกรวมให้ขึ้นรถ...ไว้ฝนถึงบ้านจะโทรไปหาอีกทีนะ...จุ๊บๆ...แล้วก็อีกอย่างนะ...”
“?”
“ถ้าตัวเองกล้านอกใจเค้าล่ะก็...เจอดีแน่!!!”
“ฮึ๊ย!!...อาสนกับอานิภาก็อยู่ฉันจะทำอะไรได้ฟะ?”
“ให้มันจริงเท้อ~~...แล้วกลางคืนก็อย่าแอบเข้าไปนอนกับพี่แคทเด็ดขาดเลย!!!”
“เตือนตัวเองจะดีกว่ามั้ย?...นั่นมันเธอต่างหาก!!”
“เค้าทำได้แต่ตัวเองห้าม!!”
“นี่เดี๋ยว!...ฮื่อ~~...แสบไม่เลือกข้างขึ้นข้างแรมจริงๆและตรงนั้นก็อีกคน”
(ขามาช่วยพยุงให้แต่ขากลับเราต้องเดินกระย่องกระแย่งพร้อมไม้ค้ำคู่ใจโดยที่ญาติสาวผู้พี่ไปยืนพิงประตูกอดอกมองด้วยหางตาก่อนจะเปิดประตูสตารท์เครื่องยนต์และกลับรถทำท่าจะขับออกไป)
“เอ้ย!?...รอผมด้วยครับ!!!”
“...................................................”
“โอ่ย~~...ไปกินรังแตนมาจากไหนน้อถึงได้ดุนัก?...เกือบจะทิ้งผมไว้ที่นี่แล้ว!!”
“...ถ้าทิ้งไปซะได้จริงๆก็คงดี!!!”
“ทำไมวันนี้พี่หงุดหงิดง่ายจังเลย?”
“ก็วันนี้มันกี่ครั้งกี่หนแล้ว?”
(กี่ครั้งกี่หนอะไรของเจ้าหล่อนไม่เห็นจะเข้าใจสักนิด...ผมไปทำอะไรให้ตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า?)
.................................................................................................................................................
“ถ้าจะโทรมาบ่นมาว่าก็เอาไว้เท่านี้ก่อนเถอะ”
“แค่นี้ทนฟังไม่ได้หรือไง?...แม่สาวหน้าบาง”
“...พี่กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่นะ”
“แล้วฉันมีความสุขอยู่เรอะ?...หล่อนกล้าดียังไงถึงพาผัวฉันไปลำปางโดยไม่บอกกล่าวกันก่อน?”
“พี่อ๋อมเสียงดังไปแล้วค่ะส่วนพี่แคทก็ไม่น่าทำด้วย...ขาพี่ชายยังหักแท้ๆให้นั่งรถเดินทางไกลได้ไง?”
“เธอจะอธิบายหรือแก้ตัวอะไรก็เชิญว่ามา”
“ครั้งที่แล้ว...อัญเชิญยมทูต”
“หือ?”
“กับเขี้ยวพยัคฆ์ของเธอ...ยังไม่รู้แพ้ชนะกัน...ทีนี้ต่างคนน่าจะใช้เต็มที่เพื่อตัดสินกันไปเลยดีไหม?”
“!?”
“อ๋อๆๆ...นี่หมายความว่าเธอจะประกาศศึกกับฉัน...สุรีย์พรรณ...แน่จริงกลับมาเดี๋ยวนี้เซ่!!!”
“พี่อ๋อม!!...เดี๋ยวยายได้ยิน”
“ใจเย็นๆก่อน...พี่แคทกับอ๋อมค่อยพูดค่อยคุยกันดีๆ”
“ก็นายฟังยัยแมวขโมยมันพล่ามสิ...ฟัง!!...คราวนี้เป็นฝ่ายท้าฉันเชียวเว้ย!!!”
“เธอก็อย่าเต้นตามไปด้วยซี่~~...นิสัยมุทะลุนี่ช่วยเบาๆลงหน่อย”
“นี่นาย!!”
“ฉันบอกแล้วไงว่ามาเป็นเพื่อนพี่แคทและอานิภาขอร้องด้วย”
“แต่พี่ชายแวะที่โยนกจัตุรัสก็น่าจะไปหาพวกเราบ้างนี่คะ...ใจร้ายจัง~~...ถ้าตาไม่บอกพวกเราก็ไม่รู้เลย”
“นั่น...พี่ม่อนบอกว่าไม่ต้องน่ะเพราะมันจะเสียเวลา”
“ยัยซกมกแอบจิตหมายเลขสองอีกแล้วรึ?...มันจะเป็นมารขวางคอหอยฉันไปถึงไหนวะ?”
“แต่ล่ะคนทำตามใจตัวเองทั้งนั้น...พี่ฝนก็อีกคนไม่ยอมบอกเรา...คอยดูเหอะ!!”
“สุรีย์พรรณ!!!”
“?”
“ค่ำวันนี้ฉันจะโทรไปคุยอีก...เธอเตรียมตัวไว้ให้ดี!!”
“อย่าเพิ่งวางสาย!!...หนูอยากคุยกับพี่ชาย”
“ยายเดินมาโน่นแล้ว...ไว้ทีหลัง”
“.......................................................”
“หนวกหู...วางสายไปซะก็ดี”
“พี่แคทก็ไม่น่าโยนฟืนเข้ากองไฟเพิ่ม...รู้ทั้งรู้ว่าอ๋อมหัวแข็งจะตาย”
“ครั้งที่สี่...”
“?”
“ครั้งที่สี่แล้วที่เธอยั่วอารมณ์ฉัน”
“ผม...ผมน่ะเรอะยั่วอารมณ์พี่ตั้งสี่ครั้ง?”
“ไม่ได้รู้สึกตัวซะบ้างเลยนะ!!”
...แทนที่จะพี่แคทจะเบาโทสะแต่กลับกลายเป็นยิ่งพลุ่งพล่านกว่าเก่า...หายากมากที่ญาติสาวผู้พี่คนนี้จะหลุดโมโหออกมาถึงขนาดออกปากอยากไปตัดสินว่าไม้ตายของใครจะแน่กว่าระหว่างตัวเองกับของอ๋อมนี่ก็ไม่ใช่ธรรมดาๆแล้ว...ไม่ได้การ!!...หาวิธีทำให้สาวเจ้าอารมณ์เย็นลงกว่านี้ดีกว่า...
“พี่แคท”
“......................................................”
“พี่แคทครับ”
“......................................................”
“คือผมอยากถาม...”
“......................................................”
“พี่แคทจ๋า~~”
“ไม่ต้องมาจ๊ะจ๋ากับพี่!!”
“โธ่~~...โกรธบ่อยๆระวังแก่เร็วน๊า!!!”
“ฮึ่ม!!!”
“อุ๊ย!!...ไม่ใช่ๆ...ผมไม่ได้...”
(ไอ้บ้าๆๆๆ...นี่มึงจะง้อให้สาวเจ้าอารมณ์เย็นลงหรือจะยียวนให้มีรอยตีนประทับบนหน้ากันแน่วะเนี่ย?)
“ผมแค่อยากรู้ว่าสี่ครั้งที่พี่แคทหมายถึงน่ะ...”
“......................................................”
“คือมันมีอะไรมั่ง...บอกหน่อยได้มั้ยครับพี่สาวคนสวย?”
“นึกว่าไม้นี้จะใช้ได้ผลเหรอ?”
(ได้ผลหรือไม่ก็แอบยิ้มแล้วนี่แต่หญิงสาวรีบเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงโดยฉับพลัน)
“ก็...ผมรู้ว่าพี่แคทเกลียดผู้ชายปากหวานพูดอะไรเกินความจริงแต่...”
“แต่?”
“ถ้าผมไม่รู้อะไรเลยแล้วจะง้อพี่แคทถูกได้ไงล่ะจริงมั้ย?”
“ทำไมจะต้องง้อ?”
“น่าๆ...พี่ช่วยเฉลยให้หนุ่มน้อยหน้าโง่คนนี้เข้าใจสักทีเถอะ...นะๆๆ?”
“ใช่~~...เธอน่ะทั้งโง่และก็ไร้เสน่ห์เป็นที่สุด!!!”
(ว่าเราไร้เสน่ห์เป็นครั้งที่ร้อยแล้วมั้งนี่?)
“ในเมื่ออยากรู้นักพี่ก็จะบอก...ครั้งแรก...ทั้งที่พี่เตือนแล้วเตือนอีกว่าอย่าไปใกล้ชิดกับน้องม่อนจนเกินไปแต่เธอกลับไม่ฟังและยังไปจ้องมองด้วยสายตาลุกวาวเหมือนคนบ้ากามไม่มีผิด”
(เฮ้ย!?...เราไม่ได้มองแม่คนประหลาดนั่นชนิดจะให้ทะลุเสื้อผ้าเข้าไปสักหน่อย...พี่แคทน่ะพูดเกินไปแต่ไม่ขอแย้งดีกว่า)
“ครั้งที่สอง...โสระยา”
“ทำไมหรือครับ?”
“ผู้หญิงคนนี้ก็ร้ายไม่ยิ่งหย่อนกว่าบุศยาเพราะฉะนั้นเธอห้ามไปยุ่งเกี่ยวด้วยถ้าไม่อยากมีเหาบนหัวเพิ่มอีก”
“.................................................”
“ครั้งที่สาม...กล้ามากที่คุยกับฝนโดยไม่เกรงใจพี่เลยสักนิด”
“นั่น...เธอโทรหาผมๆก็ต้อง...”
“พอแล้ว!!!”
...ญาติสาวผู้พี่ชิงตัดบทเอาซะดื้อๆ...นี่เหรอคือสาเหตุที่เธอไม่ค่อยสบอารมณ์และเมื่อรวมกับที่อ๋อมโทรมาหาผมจึงกลายเป็นครั้งที่สี่?...พี่แคทคนนั้น...ผู้หญิงที่เย็นชาต่อเพศตรงข้ามจนคิดว่าชั่วชีวิตนี้คงไม่คบหาดูใจกับใครแต่บัดนี้หล่อนกลับหึงผมอย่างไม่ปิดบังอาการ...ฮิๆ...น่าดีใจที่สุดเลย!!!!...
“ยิ้มอะไรน่ะ?”
“อืม--...เปล่านี่จ๊ะ”
“วอนหาเรื่องถูกต่อยใช่ไหม?”
“ผมบอกไปหลายครั้งแล้วนี่ว่ายังไงๆพี่ก็ต่อยผมไม่ลงหรอก...หึๆ”
“มั่นใจตัวเองจริงนะ?”
“ก็พี่ไม่ได้โกรธผมนี่นา--”
“ฉันโกรธจนมือสั่นไปหมดแล้วต่างหาก!!”
(ไม่เห็นจะสั่นตรงไหนเลยแต่ถ้าสั่นจริงๆก็คงเพราะหึงเราแน่นอน!?)
“ช่วยจอดรถใกล้โค้งข้างหน้านั่นหน่อยสิครับ?”
“ทำไมต้องจอดด้วย?...เราเสียเวลาไปมากแล้วนะที่จริงป่านนี้จะต้องเข้าตัวเมืองลำปาง...”
“ถ้าพี่แคทไม่โกรธก็ต้องจอดให้ผมสิ”
“มันเกี่ยวกันตรงไหน?”
...ผมจะแสดงความเห็นแก่ตัวอย่างที่พี่แคทชอบว่าบ่อยๆเดี๋ยวนี้แหละ!!!!...พอญาติสาวผู้พี่จอดรถหลบข้างทางแล้วก็ขยับแว่นก่อนหันมาถามผม...
“ทีนี้เธอจะพูดอะไรหรือต้องการอะไรก็ว่ามาเล...อุ๊!?”
(สาวเจ้าผมยาวมีอาการตกใจไม่น้อยที่จู่ๆก็ถูกเราคว้าตัวเข้ามาจูบชนิดที่ไม่ปล่อยให้ตั้งตัวได้)
“อื๊ออออ...อึม~~...เธอ...เกิดบ้าอะไรขึ้นมา?”
“นี่ก็คือความเห็นแก่ตัวของผมไง!!!”
“อุ๊บ!!!...อื้มๆๆ”
(พี่แคทพยายามดันตัวเราออกและพอดิ้นมากๆเข้าแว่นตาที่ใส่จึงหลุด)
“ไม่กลัวโดนตบเลือดกบปากรึ?”
“ช่วยไม่ได้!!...ในเมื่อพี่แคทห้ามไม่ให้ผมพูดงั้นก็ต้องใช้วิธีนี้...นี่คือจูบแทนความรู้สึกของผมไงครับ!!!”
“อึ๊ก!!...อื๊อๆๆๆ”
(หลังจากนี้ต่อให้หญิงสาววัย 22 หักขาอีกข้างเราก็จะไม่เรียกร้องหรือแค้นใจใดๆอีกแต่ขอเพียงให้ความรู้สึกนี้เท่านั้น...ขอให้ส่งไปถึงเธอด้วย!!!!)
“บะ...บอล...เธอนี่มัน!!...ผู้ชายอย่างเธอ...”
“ก่อนที่จะโดนอัดผมขออีกครั้งให้เต็มที่เถอะ!!!!”
“อุ๊!!”
(อา~~...ช่างเป็นรสจูบที่หอมหวานอะไรอย่างนี้...ได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากเรือนร่างของญาติสาวผู้พี่โชยมาเข้าจมูกด้วย...อะ...อื๋อ?)
“................................................”
(นะ...นี่มัน!?)
“อื้มมมมมมมมมมม...อื้อออออออออออ”
(พี่แคทเป็นฝ่ายดึงตัวเราเข้ามาจูบและยังบดบี้ริมฝีปากขยี้อย่างร้อนแรงกว่าเดิมเสียด้วยหรือว่า...หรือว่าความรู้สึกของเราที่ไม่อาจจะพูดออกมาได้นั้น...ส่งไปถึงหัวใจของเธอแล้ว!?)
“...พี่รับรู้แล้วว่าความเห็นแก่ตัวของเธอน่ะมีมากมายเหลือเกิน...ทะลึ่งลามกเจ้าชู้ยิ่งกว่าใครและยังหวงก้างกับไร้เสน่ห์ที่สุดด้วยแต่...
“.................................................”
“แต่พี่ก็เกลียดเธอไม่ลงจริงๆ”
“ขอ...อีกครั้งได้ไหมครับ?”
“เดี๋ยว~~”
“?”
“ความจริงแล้วพี่มีสถานที่หนึ่งที่อยากจะไปก่อนเข้าบ้าน”
“ที่ไหนครับ?”
“แล้วเธอจะรู้เอง...ช่วยไปด้วยกันหน่อย”
“แต่ตอนนี้ผมขอจูบพี่อีกทีก่อนนะ...นะจ๊ะ?”
“............................................................
(พี่แคทไม่ตอบและหลับตาให้ซึ่งก็ไม่ต้องถามซ้ำหรือมัวรีรออะไรอีก!!!!)
...........................................................................................................................................
“แม่คิดว่าน่าจะถึงเร็วกว่านี้แต่ที่ช้าไปเกือบสองชั่วโมงนี่...มีอะไรกันเหรอ?”
“หนูไม่ได้ขับเร็วมาก”
“อืมๆๆ...อ๋า!!”
“!?”
(ทำไมอยู่ดีๆอานิภาก็ร้องเสียงดัง?)
“หยุด!!...หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!!!...หยุดตรงนั้น!!!!”
“...บอลถอยไปหน่อย”
“ครับ?”
...แล้วผมก็ได้รู้ว่าอานิภาวิ่งเข้ามาโถมกอดพี่แคทและหอมแก้มจูบพรมไปทั่วหน้าลูกสาวคนโตราวกับไม่ได้เจอกันมาเป็นปีๆทั้งที่พบเมื่อล่าสุดก็เพิ่งจะช่วงปลายปีต้นปีที่ผ่านมานี่เอง...
(เหมือนที่ฝนทำกับอาสนไม่มีผิดเพี้ยน...หวะ!!...มีโดดขี่หลังพี่แคทด้วย)
“คุณแม่~~”
“ฮิๆๆๆ...แม่เคยพูดไม่ใช่เหรอว่าถ้ากลับมาช้าจะต้องโดนปรับ?...นี่ๆๆ”
(ว้าว!!...จูบปากต่อปากซะด้วย...มันชวนให้คิดลึกง่ายๆเลยนะเนี่ย?)
“ทุกทีเลย--...บอลมองอยู่นะคะ”
“ไม่เห็นเป็นไร...บอลก็มาจูบพี่เขาด้วยสิ”
“เอ๊อะ!!”
“หืม~~...ทำหน้าหวอแบบนั้น...รึว่า...ก่อนหน้านี้บอลจูบแคทไปเรียบร้อยแล้ว?”
(เฮย!?...เดาแม่นอย่างกะตาเห็นเลยวุ้ย!!!)
“หนูจะเข้าบ้าน”
“โฮ่~~...ตัดบทแบบนี้น่าสงสัย...บอลจ๋า~~...อาคิดว่าเราคงต้องมีเรื่องคุยกันอีกแล้วละ!!”
“เอ่อ--...ฮะๆๆ”
(พูดทีเล่นทีจริงอย่างนี้แหละรับมือยากนักแล!?)
“คุณแม่หยุดซะทีค่ะ”
“เชอะ!!...ปิดใครก็ปิดไปแต่อย่าได้มาปิดแม่เชียวนะยัยหนู”
“หนูพูดตั้งหลายทีว่าแม่น่ะอายุ 40 แล้วให้เลิกทำตัวเป็นเด็ก”
“แม่ยังอ่อนกว่าป้าของเราน๊ะ!!...คิก!...แล้วก็สวยกว่าด้วยล่ะขอบอก”
(พูดเองตอบเองแถมชมเองเสร็จสรรพ...ไม่อยากจะนึกเลยจริงๆว่าถ้าฝนมาด้วยจะยิ่งสร้างความปั่นป่วนมากขนาดไหน?)
“คุณพ่อไม่อยู่บ้านหรือคะ?”
“อีตานี่ต่อให้เป็นวันหยุดก็ไม่ค่อยอยู่บ้านร้อก!!...ป่านนี้คงไปอยู่กับอีหนูเอ๊าะๆที่ไหนแล้วมั้ง?”
(ฮ้า!?)
“พูดความจริงมาซะดีๆค่ะ...มุกนี้ใช้บ่อยเกินไป”
“แหะๆๆ...พ่อเขาไปราชการด่วนที่กรุงเทพฯจะกลับพรุ่งนี้จ้า~~”
“ก็แค่นี้”
(ฮูย~~...ค่อยยังชั่วที่อาสนมีกิ๊กเด็กเป็นแค่มุกตลกแต่เมื่อกี้เล่นเอาซะเราตกอกตกใจ!!!)
“เลิกเกาะแกะบอลด้วยค่ะ...มันไม่งาม”
“เกาะแกะอะไร?...แม่ช่วยพยุงให้บอลต่างหากจ้ะ...เนอะ?”
“...ครับ”
“นั่นแน่~~...หึงๆๆ”
“ฝันซะเถอะค่ะ!!!”
“.......................................................”
“ฮึๆๆ...อาขอชมบอลว่าทำได้ดีมาก”
“ผมหรือ?”
“ความจริงแล้วเด็กคนนั้นน่ะหึงเก่งจะตายไป”
(!?)
“เย็นชารึ?...เงียบขรึมไม่แสดงความรู้สึกรึ?...นั่นเพราะคนนอกยังรู้ไม่ลึกพอ!!!...เดี๋ยวอาจะเล่าให้ฟังทีหลัง...เข้าไปพักผ่อนให้หายเหนื่อยแล้วจะได้กินข้าวกัน...อาทำอาหารพื้นเมืองไว้ตั้งหลายอย่างเลยรับรองบอลต้องติดใจแน่ๆ”
“ครับ...ต้องอร่อยเหมือนที่ฝนทำแน่เลย”
“อร่อยกว่าต่างหากจ้ะ...เจ้าแต้มมาพอดี...นี่หลานชายของฉันรู้จักกันไว้นะ”
“มันกัดหรือเปล่าครับ?”
“ปกติไม่กัดแต่ถ้าอาสั่งเมื่อไหร่ก็งับทันที!!”
(มีผู้รู้กล่าวว่าถ้าหมาหูลู่ไปข้างหลังกับกระดิกหางให้เราก็แปลว่าปลอดภัยแต่ทำไมมันถึงมองไปทางหน้าบ้านตลอดเลย?)
“เป็นไรน่ะแต้ม?...มีใครมาอีกเรอะ?”
“ก็...ไม่เห็นมีนี่ครับ?”
“ฮี่!!...ไม่แน่น๊าว่าอาจจะเป็น...ผี!!!”
“หวา~~”
“ฮ่าๆๆๆ...ตกใจเหรอ?...ที่แท้บอลเป็นคนกลัวผีนี่เอง”
“ผม...ผมตกใจเสียงของอามากกว่าครับ!!”
“เอาน่าๆ...กลัวผีไม่ใช่เรื่องน่าอาย...ไป!!...เข้าบ้านกัน”
...ลักษณะการพูดการจากกิริยาท่าทางของอานิภาช่างเหมือนกับฝนอย่างไม่ผิดเพี้ยนประหนึ่งว่าเป็นฝาแฝดกันทีเดียว...แบบนี้เวลาอยู่ในโรงพยาบาลจะเล่นหัวกับหมอและคนไข้ด้วยหรือเปล่าอีกทั้งตอนไปงานเลี้ยงหรือเข้าสมาคมที่ต้องแต่งตัวสวยๆก็คงจะไม่ไปวิ่งไปกระโดดโลดเต้นตรงนั้นตรงนี้หรอกนะ?...
............................................................................................................................................
“ฮื่อ~~...ยายนะยาย!!...ว่าหลานสาวผู้น่ารักเป็นผีเดี๋ยวโดนแกล้งแน่!!!”
“อย่าเล่นซนไม่เข้าเรื่อง--”
“หยุดก่อน!!...พวกเจ้ามาจากไหนกัน?”
“หือ?...ท่านลุงเป็นผู้ปกปักรักษาบ้านหลังนี้หรือ?”
“แม้มิต้องเอ่ยปากทว่าท่านย่อมรับรู้ได้ด้วยวาระจิตของตนเองว่าเราทั้งสองเป็นผู้ใด”
“นี่...นี่พวกท่านคือ...ขะ...ข้าผิดไปแล้วได้โปรดอภัยให้ด้วยเถิดขอรับ!!!!”
“ไม่เอาน่า--...เรามาเป็นสหายกันดีกว่า”
“ข้า...ข้าไม่บังอาจตีตนเสมอพวกท่าน”
“อย่างนั้นท่านก็จะไม่ขวางพวกเราแล้วใช่ไหม?”
“ขอรับ...ข้าน้อยไม่บังอาจแต่เหตุใดพวกท่านจึงมาที่นี่?”
“หนูกับพี่รีย์ตามพ่อกับแม่มาจ้ะ”
“พ่อ...กับแม่?”
“ริน...เข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ”
“แล้วหนูกับพี่จะออกมาสนทนาด้วยนะจ๊ะ”
“ขอ...ขอรับ”
“.....................................................”
“จะเกิดอะไรขึ้นหากเมื่อสักครู่เราต่อต้านพวกนาง?...ใช่แล้ว!!...เทพบดีผู้มีนามว่าสุริยนนุจรินทร์นั้นแค่นางเพ่งตามองก็จะบังเกิดเพลิงกาฬลุกเผาไหม้ร่างของเราอย่างไม่ต้องสงสัยและเทวะนารีวสันตะนุจรินทร์นั้นเล่าก็จะบันดาลเม็ดฝนขนาดมหึมาทำให้ที่อยู่ของเราถล่มจมลงใต้ผืนน้ำภายในชั่วพริบตา!!!”
.............................................................................................................................................
“คุณแม่เตรียมชุดของหนูไว้หรือเปล่าคะ?”
“อยู่ในห้องของลูกแล้วจ้ะ”
“คืนนี้ผมจะนอนที่ไหนหรือครับ?”
“...ในห้องครัว”
(เฮ่ๆๆ)
“ไม่งั้นก็ที่ห้องรับแขก”
“แหมๆๆลูกแคทก็...เราตกลงกันว่าจะให้บอลนอนที่ห้องฝนไง?”
“ห้องของฝน?”
(เอ--...นอนในห้องผู้หญิง...มันคงจะไม่ค่อยดีล่ะมั้ง?)
“คือห้องอื่นก็มีหรอกนะจ๊ะแต่อายังไม่ได้เก็บกวาดเช็ดถูและมันมีแต่กองหนังสือกับเอกสารของอีตาคนน่าหมั่นไส้เต็มไปหมด”
(นินทาสามีตัวเองต่อหน้าลูกสาว...เจริญละ!!!)
“หนูบอกคุณแม่หลายครั้งแล้วแต่ไม่เชื่อกันเลย”
“ชิๆๆๆ...บ้านหลังนี้กว้างขวางใหญ่โตแล้วแม่คนเดียวจะทำไหวได้ไงอ่ะ?...จะให้อีตาบ้านั่นช่วยก็ได้เรื่องได้ราวซะที่ไหน?”
“คำก็อีตาคนน่าหมั่นไส้สองคำก็อีตาบ้า...คนที่คุณแม่พูดถึงนั่นคือคุณพ่อนะคะ!!!”
“ก็ใช่ไงจ๊ะ...เหอะๆเห้อ!!”
“น่าจะจ้างคนรับใช้นะครับ?”
“ก็อยากจ้างนะแต่สมัยนี้ไว้ใจคนยาก...เอางี้สิ!!...บอลเรียนจบแล้วมาสมัครเป็นคนรับใช้บ้านนี้มั้ย?”
“หา!?”
“มีข้าวให้กินสามมื้อทุกวันกับที่นอนพร้อมสรรพแถมโบนัสสิ้นปีด้วยนะเออ!!!”
(พนักงานทำความสะอาดในบริษัทหรือไง?)
“เพราะ...งกมากกว่า”
“เมื่อกี้ว่าไงน๊ะ!?”
(ถ้าไม่เห็นตัวนี่เรานึกว่าเป็นฝนชัดๆ...แยกเขี้ยวร้องแหวเหมือนกันเป๊ะ!!!)
“ฮื่อ~~...แค่หยอกเล่นนิดๆหน่อยๆ...เดี๋ยวก็โยนแมวใส่ซะเลยนะยัยหนู!!”
(แมว?)
“แต่เรื่องนั้นไว้ก่อนเถอะ...อาน่ะอยากรู้ว่าทำไมถึงมาช้าจัง?”
“...ก่อนหน้านี้พี่แคทพาผมไปที่ๆหนึ่งครับ”
“ไปหาคุณสันต์”
“คุณอารู้!?”
“ฮะแฮ่ม!!...นั่นเพราะว่าอาเป็นพยาบาลไงล่ะจ๊ะ”
(มันเกี่ยวกันตรงไหนหว่า?)
“แล้วยังรู้อีกด้วยว่าลูกแคทไปเพื่อจะบอกลาคุณสันต์”
“!?”
“แต่รายละเอียดนี่รอให้บอลเล่า...อ่ะ!!...อายินดีจะรับฟังอย่างตั้งใจ”
...ยังไม่ได้พูดเลยสักคำว่าจะเล่าแต่มานั่งอมยิ้มตรงหน้าผมอย่างนี้ก็เลี่ยงไม่ได้น่ะสิ...อานิภานี่ช่างสมกับที่เป็นแม่ของฝนอย่างเต็มภาคภูมิจริงๆ...มีลูกล่อลูกชนสารพัดแถมยังเฉลียวฉลาดเป็นกรด...ผมเชื่อว่าต่อให้พี่แคทกับอาสนจะมีไหวพริบดีสักแค่ไหนก็ไม่ใช่คู่ต่อกรของน้องสาวพ่อวัย 40 ปีคนนี้หรอกและอีกอย่างเขาว่าฝาแฝดส่วนมากจะนิสัยเหมือนกันแต่อาอรนิภานั้นก็ไม่ได้เหมือนอาอรศินีย์เลยแม้แต่นิด...
(“ที่นี่ไง”
“พี่มาหาใครครับ?”
“...หาผู้ที่...ไม่ได้อยู่ในโลกนี้”
“หมายถึง...”
“อืม--...เขาเป็นคนที่พี่รู้สึกผิดมาโดยตลอด...ผิดที่ไม่อาจจะมอบความรักกลับคืนไปได้”
“งั้นพี่แคทก็หลอกผมน่ะสิ?”
“ใช่...ฉันหลอกลวงเธอและก็ทุกๆคนด้วย”
“รวมทั้งที่พี่บอกว่าเคย...มีอะไรกับเขานั้นก็โกหกใช่ไหม?”
“...................................................”
“ว่ายังไงครับ?”
“...................................................”
...พี่แคทถอดแว่นพลางหลับตาและถอนหายใจส่วนผมก็ใจเต้นแรงรอฟังคำตอบด้วยความลุ้นระทึก...มันจะออกมาแบบไหนเล่า?...
“พี่กับคุณสันต์...ไม่เคยมีอะไรกัน”
“ไชโย!!!!”
“จะบ้าหรือ?...ร้องเสียงดังไปได้!!!”
“ก็ผมดีใจนี่นา--...งั้นแสดงว่าที่กระท่อมในวันนั้นผมเป็นคน...”
“ไม่ใช่”
“อ้าว!?...จะยังมีใครอีกล่ะครับ?...ระ...รึว่า...”
(จะเป็นไอ้คุณพี่เอ้ตัวแสบอีกแล้ว!?)
“ลงมา”
“เดี๋ยวก่อนสิ...พี่ยังไม่บอกผมเลย”
“................................................”
(อุ๊ย!?...แววตาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ)
“ถ้าถึงเวลาที่สมควรแล้วบอลก็จะได้รู้เอง”
“................................................”
“โอ--...บังเอิญจริงๆเลยสุริคุง”
“อาจารย์...มาด้วยหรือคะ?”
...คุณโตโด ทาดะโกโร่คนนี้ผมเคยเจอครั้งหนึ่งแล้วเขาเป็นครูดาบชาวญี่ปุ่นที่มาอาศัยอยู่ในไทยตั้งแต่สมัยหนุ่มส่วนสุริคุงนั้นเป็นอีกชื่อหนึ่งของพี่แคทแต่เธอไม่ชอบให้ใครเรียก...ผมเคยเรียกครั้งหนึ่งแล้วโดนมองตาขวางไปตั้งสองสามวันเลย...
(คงจะมีแค่ฝนกับคุณโตโดเท่านั้นที่ยกเว้น...อ้อ!!...ฝนก็มีอีกชื่อหนึ่งว่าเรนโดรจัง)
“บ้านอาจารย์ก็อยู่ไม่ไกลเลยแวะมาได้บ่อย...คนนี้...”
“ผมบอลครับ...เคยเจอกับคุณที่บ้านของพ่อ”
“จำได้ๆ...ว่าแต่ขาเป็นอะไรไปหรือ?”
“อ๋อ!!...นี่อุบัติเหตุสุดวิสัยน่ะครับ”
“...........................................”
“สันต์กำลังรออยู่...เขาคงจะดีใจมากแน่”)
“เจอโตโดจังด้วยเหรอ?”
(เรียกซะแบ๊วเชียว!?)
“พวกเขาเป็นศิษย์อาจารย์กันมาก่อนจะรู้จักสองยัยหนูจอมซ่าของอาน่ะ”
“...ผมก็พอจะรู้มาบ้าง”
“เล่าต่อซิ”
(“อาจารย์ไหว้เสร็จแล้ว...ไปกัน”
“ครับ”
“...........................................”
...พี่แคทลงนั่งคุกเข่าพนมมือหน้าที่เก็บกระดูกพลางหลับตาโดยที่ใบหน้าของหญิงสาวยังหลงเหลือร่องรอยแห่งความเศร้าสร้อย...เธอกำลังอฐิษฐานอะไรอยู่ในใจน๊า?...ขอโทษ,ระบายความคับข้อง,ตัดพ้อต่อว่าหรือยังมีเหตุผลอีกร้อยแปด...
“เธอชื่อเอกคเชนทร์สินะ?”
“...ครับ”
“อืม--...คล้าย...เธอกับสันต์มีอะไรหลายอย่างๆที่คล้ายกันมาก”
“!?”
“เธออาจจะไม่รู้หรอกเพราะสุริคุงคงไม่ปริปากพูดแน่”
“จริงครับ...พี่แคทแทบจะไม่พูดถึงคุณสันต์ให้ผมรู้เลย”
“ตอนที่ผมเห็นเธอครั้งแรกก็พอจะเข้าใจอะไรๆได้หลายอย่าง”
“เข้าใจ?”
“ว่าเพราะเหตุใดสุริคุงจึงไม่ปลงใจกับสันต์และยังตบตาให้คนอื่นเข้าใจผิดว่ากำลังคบหากัน”
“...............................................”
“แต่เวลานี้ผมแน่ใจแล้วและสันต์ก็คงรู้มาโดยตลอดเหมือนกันว่าเขาจำต้องอยู่เบื้องหลังเป็นได้เพียงตัวแทนของใครคนหนึ่งเท่านั้น”
“ทั้งสองคนคุยอะไรกันอยู่คะ?”
“พี่แคทไหว้เสร็จแล้วเหรอ?”
“เธอจะไปไหว้สันต์ไหม?”
“แน่นอนสิครับ!!...อุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้วแท้ๆ”
“งั้นยืนไหว้ก็ได้พี่จะช่วยพยุง”
“..............................................”
(“คุณสันต์ครับ...ผมไม่เคยพบกับคุณมาก่อนและไม่ค่อยรู้เรื่องราวเกี่ยวกับคุณมากนักแต่เราต่างเป็นผู้ชายฉะนั้นผมจึงเข้าใจความรู้สึกของคุณๆสมควรจะได้รับความรักจากพี่แคทเพราะคุณเป็นคนดีที่หาได้ยากยิ่ง...ผู้ชายที่ให้เกียรติผู้หญิงไม่เคยคิดเอาเปรียบล่วงเกินหรือเรียกร้องหวังผลตอบแทนอะไรในโลกนี้จะหาได้สักกี่คนกันเล่า...คุณเคารพในศักดิ์ศรีของพี่แคทและคอยดูแลเธอมาตลอดแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเป็นได้เพียงคนรักปลอมๆแต่คุณก็ยังยอมทำนั่นเพราะคุณรักพี่แคทด้วยความจริงใจ...อ่า--...ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่ออีกดี...เอาเป็นว่า...ผม...ขอขอบคุณคุณสันต์...ขอบคุณมากๆและจะให้สัญญากับคุณว่าต่อจากนี้ไปผมจะเป็นคนดูแลพี่แคทเอง...แม้ผมจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเทียบเท่าคุณแต่ก็จะพยายามอย่างเต็มความสามารถครับ”)
“นานเชียวนะ?”
“ผมขอบคุณคุณสันต์”
“ขอบคุณรึ?”
“แล้วพี่ล่ะครับ?”
“ไม่บอก”
“อ้าว!?...ทีผมยังพูดเลยน๊า~~”
“ฉันก็ไม่ได้ถามเธอสักคำนี่”
“โห!!...เล่นไม้นี้งั้นเหรอ?”
“อาจารย์คะ...หนูอยากเชิญไปทานอาหารเย็นที่บ้านค่ะ”
“คงไม่ได้นะเอาไว้วันหลังล่ะกัน...สุริคุงจะอยู่ที่นี่ถึงวันไหน?”
“กลับวันจันทร์ค่ะ”
“ตกลง...พรุ่งนี้ตอนเย็นอาจารย์จะไปเยี่ยม”
“สวัสดีค่ะ”
“..............................................”
“เราก็กลับบ้านกันเถอะ...ป่านนี้คุณแม่คงจะรอแย่แล้ว”
“ตกลงพี่บอกอะไรคุณสันต์มั่ง?”
“เธอจะรู้ไปทำไม?”
“บอกกันหน่อยก็ไม่ได้หรือครับ?”
“...หลายเรื่อง”
“อ่ะๆ...เมื่อพี่ไม่เต็มใจพูดผมก็ไม่อยากสอดรู้สอดเห็น”
“..............................................”
“พี่แคท?”
(ก่อนจะขึ้นรถญาติสาวผู้พี่โปรยกลีบดอกไม้ในมือให้ลอยปลิวไปทั่วบริเวณโดยที่ใบหน้ายามนี้ของเจ้าหล่อนช่างดูสงบและเยือกเย็นเหลือเกิน!?)
“...คุณสันต์...”
“..............................................”
“ลาก่อนค่ะ”)
“เป็นอย่างที่อาพูดจริงๆใช่มั้ยล่ะ?”
“ครับ...คำว่าลาก่อนที่พี่แคทพูดผมได้ยินชัดเจนเต็มสองรูหูทีเดียว”
“การเอาแต่ยึดติดอยู่กับอดีตมันไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้นมาเลย...อาดีใจที่ลูกแคททำได้”
“..............................................”
“โฮ่~~...ว่าแต่โตโดจังจะมา...หวังว่าจะเอาสาเกญี่ปุ่นอร่อยๆมาฝากด้วยนะ?”
“คุณแม่ทำอะไรอยู่น่ะคะไม่เตรียมตัวไปทำงานสักที?”
“ทำงานวันหยุดด้วย?”
“ไม่ว่าเอกชนหรือรัฐโรงพยาบาลก็ไม่มีวันหยุดนะจ๊ะ”
“วันนี้อานิภาเข้าเวรกลางคืน...มะ...หมายความว่า...ผมจะได้อยู่กับพี่แคทแค่สองคนรึ?”
“แม่นแย้ว~~”
(หรือว่านี่คือโอกาสที่ในรอบร้อยปีจะเกิดขึ้นสักครั้งหนึ่ง!!!!)
“เอ่อ--...หนูจ๋า~~...แม่มีอะไรจะสารภาพแน่ะ”
“คะ?”
“คือแม่ลืมซื้อผ้าเช็ดตัวมาให้บอลน่ะ”
“แม่บ้านแม่เรือนอย่างฝนเตรียมของใช้ส่วนตัวใส่มาหมดแล้วคุณแม่ไม่ต้องวุ่นวายหรอกค่ะ”
“เอ๊ะ!?...ไม่...ไม่มี!!...ผ้าเช็ดตัวของผม”
“อะไรนะ?”
“แม้แต่แปรงสีฟันก็ไม่มีครับ...ฝนลืมงั้นเหรอ?”
“รู้กัน...ใช่ไหมคะ?”
“อื๋อ?...แม่เปล่าน๊า~~”
“อะไรมันจะบังเอิญซะขนาดนี้?...เมื่อกี้คุณแม่ยังพูดเลยว่าลืมซื้อผ้าเช็ดตัว”
“เอ๋~~...แม่พูดเหรอ?”
“ฮื่อ~~”
“ก็ได้ๆ...แม่จะไปซื้อให้ก็ได้...บอลไปกับอาทีนะ”
“ทำไมบอลจะต้องไปด้วยคะ?”
“จะได้ไปลองขนาดไงละเออ!!”
“ผ้าเช็ดตัวนะคะไม่ใช่กางเกงจะต้องไปลองขนาดเอวแล้วเอาของคุณพ่อมาใช้ก่อนก็ได้”
“ยี้!!...ใช้ของร่วมกันได้ไงอ่ะ?”
“หนูหมายถึงเอาผ้าเช็ดตัวของคุณพ่อที่ซักเก็บไว้ในตู้ต่างหาก”
“มันก็ไม่ค่อยจะเข้าทีอยู่ดีนา--”
“งั้นผมกับพี่แคทออกไปซื้อเองครับ...มีผ้าเช็ดตัวแล้วก็แปรงสีฟัน”
“ไม่...พี่จะไปคนเดียว...เธออยู่บ้านนี่แหละ”
“โอ้!!...งั้นไปที่ห้างเลยดีกว่าแล้วก็ซื้อแป้งมาให้แม่สักขวดด้วยนะจ๊ะ”
“.................................................”
“อ้อ!!...แวะซื้อมะละกอกับฝรั่งมาฝากด้วย...เลือกไม่ต้องสุกมาก”
“...แคทไม่รู้หรอกนะคะว่าคุณแม่กับฝนมีแผนการอะไรอยู่แต่อย่าให้มันมากเกินไป”
“ฮี่!!...รีบๆไปเหอะน่า--”
“.................................................”
“ชักช้าเดี๋ยวโยนแมวใส่นะ!!”
“ชิ!”
(พี่แคทจะต้องมีความหลังอะไรสักอย่างกับแมวแน่ๆเลย...รึว่า...ความจริงแล้วญาติสาวผู้พี่คนนี้ “กลัว” แมว!?)
“เอาล่ะบอล”
“ครับ?”
“ยังจำที่คุยกับอาสนในวันนั้นได้มั้ย?”
“วันนั้น?”
“ก็ที่คุยกับอาสองคนไง”
“อ๋อ~~...จะ...จำ...จำได้สิครับ!!”
(ทำไมถึงมาถามเอาตอนนี้?)
........................................................................................................................................
“หาตัวช่วยที่มันดีกว่านี้ไม่ได้แล้วหรือยังไงหือน้องรักของพี่?”
“จะหาที่ดีกว่านี้คงมิได้แล้วเจ้าค่ะ”
“ฉันก็พูดไปอย่างนั้นแหละ...ที่จริงตาๆยายๆกลุ่มนี้รับมือได้ยากมาก...น่าหนักใจเหมือนกันนะ”
“คุณหนูใหญ่”
“หึ!!...แค่ถอยออกมาสักก้าวไม่ถือว่าเสียหน้าหรอก...หมากกระดานนี้ยังอีกยาวไกล”
“พี่เซค”
“ว้าย!!...มาแล้วน้องฝนของพี่”
“หนูหิวจังเลย~~”
“งั้นไปหาอะไรอร่อยๆทานกันแล้วคืนนี้ฝนต้องไปค้างบ้านพี่นะ”
“ก็สัญญากันแล้วนี่จ๊ะ”
“ต่อให้ไม่สัญญาพี่ก็ไม่ปล่อยให้น้องฝนอยู่บ้านหลังนั้นคนเดียวแน่!!...เวลานี้ยัยม่อนไม่อยู่ฉะนั้นน้องฝนต้องมาแทน”
“ฟังดูทะแม่งๆยังไงชอบกลแฮะ--”
“ไม่!...ไม่มีอะไรสักนิด”
................................................................................................................................
...ตัวอย่างในตอนหน้า...ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 82 “จงลืมไปเสียให้หมด!?”
“ท่านแม่คงจะมิเคยลืมเลือนเป็นแน่ว่าที่ชีวิตของลูกต้องยุ่งเหยิงผิดเพี้ยนไปถึงเพียงนี้ก็เพราะผู้ชายคนนั้น”
“แล้วที่มาตัดพ้อกับแม่...ตกลง...ลูกอ้อเกลียดเขาหรืออย่างไรกันแน่เล่า?”
“มิว่าจะเกลียดหรือชอบก็มีความเป็นไปได้ทั้งนั้นเจ้าค่ะ”
.......................................................
“อชินีสุราลัยเพิ่งสั่งให้บริวารมาแจ้งข่าวว่าฝ่ายนั้นมีความเคลื่อนไหวไม่ปกติ...สถานที่ๆควรอยู่กลับไม่อยู่”
“อือ--...ลองคิดในแง่ที่เลวร้ายที่สุดก็คือการเผชิญหน้ากันตรงๆ...พี่รีย์มีความเห็นว่าอย่างไรคะ?”
“ถ้ารวมอชินีสุราลัยด้วยทางเราจะมีสามส่วนทางนั้นมีสี่...ไม่ว่าจะมองในแง่มุมไหนทางเราก็เสียเปรียบ”
.......................................................
“วันนี้ลูกแคทจะต้องไปธุระนะจ๊ะ...แม้ยังไม่ถึงเวลาแต่ก็ไม่ควรจะนอนตื่นสาย”
“ค่ะๆ...หนู...หนูจะลุกเดี๋ยวนี้...เธอนี่...อย่าขยับตัวสิ!!”
“ก็ขาผม...ขาพี่แคททับเฝือกผมอยู่”
“ชู่ว~~”
(สาธุ!!!!...ยะ...อย่าให้อานิภาเดินมาเลิกผ้าห่มเชียวนะไม่งั้นเรื่องไม่จบลงแค่ก้มกราบขอขมาแน่!!!)
“แล้วก็...ผ้าปูที่นอนนั่นน่ะรีบเอามาให้แม่ซักซะนะเพราะถ้าปล่อยไว้นานเข้าคราบมันจะซักออกยากจ้ะ”
(เอื๊ยก!!!!!!...ฉิบ...ฉิบโผง!!!...ที่...ที่แท้...ที่แท้ก็...ระ...ระ...รู้...รู้อยู่แล้วไม่ใช่เรอะ!?)
..........................................

จากเพื่อนแม่มาเป็นแม่เมียที่รัก







บทนำ บทความที่ผมได้เขียนมานั้น เค้าโครงมาจากเรื่องจริง เสริมเติมแต่งเพื่อความสนุก และผมขอบอก ณ ตรงที่นี้เลยจากบทความที่ผมได้เขียน หากผมใช้คำไหนผิดไปบ้าง โปรดให้อภัยด้วยครับ ตัวผมมีประสบการณ์เรื่องนี้ไม่มากนัก
แต่ผม..... อยากแชร์ประสบการณ์ที่มีอยู่จริงในสังคมไทยบ้างเพียงเท่านั้นเอง

หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนวันนั้นที่ผมและฝ้ายได้มีอะไรกัน เราสองคนก็ได้คุยกันทุกวันโดยการแซทหรือโทรหากันตลอดจะต้องได้ยินเสียงกันและกัน ฝ้ายบอกผมว่าชอบผมมากตรงสเปคเธอน่าจะทุกอย่างและเธอก็ถามจากแม่(น้านุ่น)ด้วยละที่ผมนิสัยเป็นยังไง ผมลืมบอกไปฝ้ายนั้นอายุของเธอจริงแล้ว 21 ปี แก่กว่าผมไป 3 ปี แต่ผมไม่เคยเรียกเธอว่าพี่เลย เราสองคนเหมือนเพื่อนกันมากกว่า แต่ตอนนี้มันมากกว่าคำว่าเพื่อนไปซะแล้ว ฝ้ายจะกลับมาบ้านที่เชียงใหม่เดือนละหนึ่งครั้งบางครั้งก็สองเดือนกลับครั้ง พักประมาณ 2 วัน แล้วก็กลับ กทม. ฝ้ายบอกผมว่าปี 3 งานเยอะเพราะเรียนกับประสบการณ์จริงเลย
ในช่วงที่ฝ้ายยังไม่กลับมานั้น ผมก็นอนกับแม่ของเธอ ซึ่งหลังๆผมเรียกน้านุ่นว่าแม่ไปซะแล้ว อีกอย่าง มันได้ฟิลลิ่งมากๆๆๆ แบบว่ายังไงผมก็ไม่ทราบเหมือนกันมันบอกไม่ถูกเลย ก่อนหน้าที่ผมจะเรียกน้านุ่นว่าแม่นั้นมันเป็นวันที่ผมได้สารภาพเรื่องของผมและฝ้าย
น้านุ่นกับผมได้นอนคุยกันหลังจากที่เย็ดกันเสร็จ ผมคุยกับน้าหลายเรื่องและเรื่องที่อึดอัดมากคือเรื่องของฝ้าย ผมบอกน้านุ่นว่า....
ตั้ม ::::::::  "น้านุ่น... คือ.... คือ.... ตั้มมีเรื่องจะสารภาพ.........."
น้านุ่น:::::  "อะไร หืมตั้ม มีเรื่องอะไรหรอ.... จะสารภาพอะไร"
ตั้ม ::::::::  "คือ...ตั้มเจอผู้หญิงที่ชอบอยู่หนึ่งคน น้านุ่นคงไม่โกรธใช่ไหมครับ"
น้านุ่น:::::  "น้าจะไปโกรธตั้มทำไมละ น้าเคยบอกไปแล้วหนิเรื่องระหว่างเราสองคนไง"
ตั้ม ::::::::  "ผมรู้ครับน้าแต่ผม... คือ..... แบบว่าผม...."
น้านุ่น:::::  "ไม่เป็นไรหรอกตั้ม น้านั้นนะอยู่กับตั้มไม่ได้ตั้มจะรักน้ามากแค่ไหน มันก็เป็นไปไม่ได้"
น้านุ่น:::::  "เพราะว่ายังไงน้าก็รู้ตัวเองดีว่าน้ากับตั้มเป็นแค่คู่นอนกัน.......แล้วผู้หญิงผู้โชคดีคนนั้นเป็นใครละ....บอกได้หรือยัง"
ตั้ม ::::::::  "ผู้หญิงคนนนั้น.....คือ........ ฝ้าย ครับ น้านุ่น"
น้านุ่น:::::  "......................................................."       น้านุ่นเงียบไปสักพักใหญ่
น้านุ่น:::::  "แล้วคุยกันแบบไหนถึงชอบกันได้ละ"
ตั้ม ::::::::  "ไม่รู้สิไม่รู้เราชอบกันตอนไหน แต่ว่าผมกับฝ้ายเราสองคนได้กันแล้ว"
น้านุ่น:::::  "ห๊าาาาาาาาาา ได้ยังไงตอนไหน"
ตั้ม ::::::::  "ก็วันที่น้าไปภูเก็ตนั้นล๊ะ ก่อนที่ฝ้ายจะไป กทม.ผมกับฝ้ายมีอะไรกัน"
น้านุ่น:::::  "..............................."
ตั้ม ::::::::  "ผมกับฝ้ายตอนนี้เรารักกันแล้วนะครับคุยกันทุกวันเลย"
น้านุ่น:::::  "..............................."
ตั้ม ::::::::  "น้านุ่นคงไม่โกรธนะครับ"
น้านุ่น:::::  "..............................."
และต่อจากนี้ผมก็เริ่มง้อน้านุ่นโดยการดูดที่นมของเธอแล้วก็เริ่มที่จะไล่ลิ้นเลียขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงที่คอแล้วก็เริ่มดูดที่ปากของน้านุ่นอีกครั้ง ท่อนเอ็นที่กำลังเหี่ยวอยู่นั้นมันได้เริ่มแข็งตัวอีกครั้งหนึ่ง ผมนั้นดูดปากน้านุ่นอยู่สักพัก จู่ๆ น้านุ่นก็บอกผมว่า ....
น้านุ่น:::::  "ตั้มตอนนนี้ตั้มจะมาเรียกน้าว่าน้าไม่ได้แล้วนะ"
ตั้ม ::::::::  "?????????????????? อะ.... อะ..ทำไมละครับ"
น้านุ่น:::::  "ตั้มจะต้องเรียกน้าว่าแม่ เข้าใจไหม"
ตั้ม ::::::::  "ห๊า..... "
น้านุ่น:::::  "ก็ตั้มได้ลูกของแม่แล้วต่อไปจะเรียกแม่ว่าน้าได้ยังไง ต้องเรียกว่าแม่สิถึงจะถูก"
ตั้ม ::::::::  "อ่า....คับ คับ .... """"คุณแม่"""" และต่อจากนี้ผมขอใช้คำว่าแม่เมียเลยแล้วกันนะครับ
น้านุ่น:::::  "ถ้าอย่างนั้น ก็ดันท่อนควยแข็งๆของลูกเข้ามาในหีแม่ได้แล้วจะรอช้าอยู่ทำไม"
เมื่อได้ยินดังนั้นผมก็ได้สารต่อที่ผมกำลังได้ทำอยู่นั้นโดยการจับท่อนควยที่โดนน้ำเงี่ยนของแม่เมียชะโลมจนเลือมไปถึงพวกไข่โดยกดเข้าไปพวดเดียวมิดด้ามเลย  แม่เมียของผมก็ซีด.... ปากสิครับ ผมบรรจงก้มหน้าลงไปดูดนมของแม่เมียพร้อมๆกับซอยไปด้วยในขณะเดียวกัน " โอ้วว์ ตั้ม ...... แม่ เสียวจังเลย ....... อ๊าาาาซ์...... " ... "ตั้ม ... แม่ฝันมานานแล้ว ว่าอยากได้เด็กๆ
แบบตั้มมากระทุ้งหีแม่แบบนี้ มันเสียวได้ใจแม่มากๆเลย" ..... อ๊าาซ์.... อ๊า..... " คะ คับ คับ อ๊า.... ผมก็เสียวควยมากๆ "ตะ..  ตั้ม.....ตั้ม...ได้.....ฝ้ายไปแล้ว ลูก....อย่าลืมแม่นะ.....อ๊าา ...... ตะ...... ตั้ม ...... ลูกต้องหมั่นมาเย็ดกับ... แม่ อ๊าา บ่อยๆ นะลูก
"..."ค๊ะ คับ แม่.... อ๊า ....แม่รู้ตัวไหม ....ระหว่างฝ้ายกับแม่ ..... แม่เย็ดได้มันกว่ามากๆๆ อ่าาา " ...... งั้นก็เย็ดแรง ๆ ขึ้นอีกสิลูก"
ผมได้เร่งเอวซอยถี่ขึ้นเรื่อยๆ " แต่มันเหมือนไม่สุดเท่าไร ผมก็เลยจับแม่เมียลากมาที่ขอบเตียง...... จับแม่พลิกเป็นท่าหมา
     ส่วนตัวผมเองนั้นลงมายืนที่ล่างเตียง มือซ้ายของผมเลื่อนไปจับที่เอวของแม่.....แล้วมือขวาของผมจับไปที่ท่อนควยที่เปียกไปด้วยน้ำหงี่ของแม่ผมจับควยของผมบดไปที่ปุ่มเสียว.....เขี่ยได้สักพัก แม่เอามือลอดหว่างขามาเองเลย จับท่อนควยของผม จ่อไปที่รูหี "ลูก..... แม่สุดๆ... แล้ว ทำให้แม่หน่อย.... สุดๆแล้ว..... ผมได้ยินดังนั้นจึงกดท่อนควยเข้าไปในรูทันที และเริ่มต้นกระแทกเข้าๆ ออกๆ ....อีกครั้ง .....

แม่เมียของผมถึงกับ........ร้อง...... เสียงลั่นบ้านเลยครับ.....

" อ๊าาาา อ๊าาา อืท อ๊า อืท อ๊าา อ๊า อ๊า.... อืท โอ้ว์ ซีดดดดด อ๊า อ๊าาาาา โอ้ววว์ อืมม อ๊า...." ไม่หยุดเลยบอกตามตรงผมซอยถี่มากประมาณ 5 นาทีเห็นจะได้แม่เมียผมถึงกับ.....
"ตะ.. ตะ... ตั้มลูกแม่..... แม่เสียวเหลือเกิน อ๊า..... อืท อ๊าาาา .... อ๊า อ๊า อ๊า  ...โอ้วว์  อ๊าาาาา อ๊าาาา "
"ตั้ม วันนี้.... ตั้มเย็ดแม่ได้อร่อยหีมากๆ.....  อ๊าาา "อ๊า.....ตั้มเย็ดแรงดีจัง..... อ๊า...อา อา ซีดดด อ๊าาาาา โอ้ว อืม อ๊า ""
"อ่า.......อาาาา อ๊าาาาาาา "ระหว่างที่ผมผมเอามือไปตบก้นที่แม่เมีย และดึงให้แม่เอาขาลงมายืนส่วนมือค้ำไว้ที่เตียงและผมก็กระเด้าต่ออีกมันฟินจริงๆ จนผม.....
"มะ แม่ .....แม่ครับ ใกล้แล้ว..... ใกล้แล้ว ...... อ๊า.... ตั้ม ใกล้แล้ว อ๊าาาาซ์"
"เต็ม...แรง....เลย.ลูก.กกก..แม่    อ๊า"......"แม่ใจจะขาดอยู่แล้วแล้ว "
และในที่สุดผมก็  "อ๊าาาาา อ๊าาา "และผมก็กระแทกเอวของผมอย่างแรงก่อนที่น้ำจะออก
"แม่คับ แตกแล้วแม่ ผะผมม.....อ๊า...แตกแล้ว..... ซีดดด...."ระหว่างที่น้ำของผมไปแล้วนั้นผมก็ยังซอยต่อไปอีกจนควยผมเริ่มอ่อน....ผมก็ดึงควยออกมาและทิ้งตัวลงนอนข้างๆแม่เมียสุดที่รักของผม กระนั้นเอง แม่เมียของผมก็เหมือนจะยังไม่หยุดแค่นี้ แกเองก้มหน้าลงมาที่ท่อนควยที่ห่อเหี้ยว แล้วแกก็โม๊กทำความสะอาดให้ผมผมนี่สุดๆไปเลย แม่บอกผมว่า "ตั้มรู้ไหม ผู้หญิงน๊ะ ยิ่งแก่ยิงมัน"...... และผมก็เผลอหลับไป........
ตื่นเช้ามาแม่เมียผมตื่นตอนไหนก็ไม่รู้ผมหยิบมือถือมาดู...... " เหี้ย "จะเที่ยงแล้ว ผมรีบลุกเลยครับ
วันนี้แม้งมีเรียน สิบเอ็ดโมงจัดหนักเกิน เมื่อคืน....ผมรีบอาปน้ำแต่งตัวลงมาแต่ไม่ยักก็เห็นแม่เลยรีบออกไปเรียน .......
หลังจากที่ไปเรียนกลับมาถึงบ้านประมาณ 5 โมง ก็เจอแม่กำลังออกกำลังกายโยคะอยู่แม่ก็หันมามองผมแล้วอมยิ้มๆ
"กลับมาแล้วหรอตั้ม.....หิ้วข้าวไหมกินอะไรหรือยัง" ผมก็ยิ้มแล้วตอบไปว่า
"ไม่มีแม้แต่แรงจะกินข้าวเลยคับน้านุ่น"
"บอกว่าให้เรียกแม่ไง"
"อ่าๆ คับแม่" แล้วผมก็มานั่งข้างๆแม่ แม่บอกว่าเมื่อคืนได้อารมณ์มากๆเลย แม่อยากมีลูกชายสักคนที่ทำอย่างนี้ให้แม่ คืนนี้จัดให้แม่อีกชุดนะ ..... ผมก็แน่นอนอยู่แล้วครับ จัดอีกแน่ๆ.....   คืนนนั้นผมก็จัดกับแม่ในห้องน้ำ แม่ชอบจัดท่านั่งขย่มและชอบท่าที่หันหลังแล้วให้ผมกระแทก ท่านี้แกนี้ร้องลันบ้านเลยครับ...

ส่วนเรื่องฝ้าย แม่ผมก็ไม่ว่าอะไรชอบถามผมเรื่องฝ้ายหลายๆอย่างเช่นฝ้ายซิ่งไหมหรืออีกอันลูกสาวแม่เป็นเป็นไงบ้างเย็ดมันไหม ผมนี่อายแทนจริงๆ ส่วนฝ้ายสำหรับผมนั้นผมก็รักเธอนะ รักมากด้วยแต่ผมก็เหมือนทำผิดกับเธอยังไงก็ไม่รู้ ในทุกๆวันนนี้ผมกับฝ้ายมีเวลาให้กันเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้งและจะเย็ดกันใส่ถุงตลอดเธอไม่ยอมให้ผมเย็ดสดๆ เธอกลัวท้องและวลาจะเย็ดกันฝ้ายก็กลัวแม่เธอรู้เรื่องของเรา แต่แม่ของฝ้ายตั้งหากที่ไม่อยากให้ฝ้ายรู้เรื่องของของแม่กับตัวผม
......ผมก็อย่างว่าละฝ้ายคือผู้หญิงที่ผมรัก แต่เรื่องบนเตียงฝ้ายสู้แม่ของเธอไม่ได้เลย ผมนี้ชอบลีลาของเม่เมียมากที่สุดในโลกเลย..........
แม่เมียของผมนั้นสุดๆจริงๆ อายุ 42 แล้ว แต่ลีลาสุดๆผมก็เพิ่งเข้าใจวันนนี้เองที่เค้าชอบว่ากันว่า "ยิ่งแก่ยิ่งมัน"


 เพื่อนแม่ที่รัก   



เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะ.....................
ผมมีชื่อว่า ตั้ม อายุ 18 ปีเป็นคนอีสานจังหวัดกาฬสินธุ์ ได้สอบติดมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อปี 57 แม่ของผมท่านมีเพื่อนอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ ชื่อว่าน้านุ่นผมก็ไม่รู้ ว่าท่านทั้งสองคุยกันยังไงเรื่องผม แต่ช่วงสงกรานต์ที่ผมมาครอบครัวผมได้มาเที่ยวที่เชียงใหม่ และก็รวดมาส่งผมให้มาอยู่พักที่บ้านน้านุ่นเลย ผมก็ได้มาพักกับน้านุ่น เมื่อวันที่ 20 เดือนเมษา แม่ของผมได้พามาพักที่บ้านนน้านุ่น ตัวผมนั้น เมื่อได้เจอกับน้านุ่นครั้งแรก ผมถึงกับ...... พูดไม่ออก น้านุ่นท่านยังดูสวยอยู่เลย ถ้าไม่พูดถึงเรื่องอายุ ผมนี่ไม่เชื่อเลยว่าท่านจะอายุปาเข้าไป 41 แล้วเพราะบอดี้ร่างกายหน้าตา เด้งอยู่เลยความสูงนี่ประมาณ 165cm. แม่ผมนั้นได้ฝากผมไว้กับน้านุ่นแม่กับน้านุ่น ท่านทั้งสองนั้นเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก บ้านของน้านุ่นเป็นบ้านสองชั้น น้านุ่นได้พาผมมาพักที่ชั้น 2ของบ้าน น้านุ่นเธอเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ พอครว บ้านค่อนข้างหลังใหญ่แต่ดันอยู่คนเดียวนี่สิ หลังจากที่ผมได้มา พัก ได้แค่วันเดียว น้านุ่นเธอต้องไปทำธุระเรื่องร้านอาหารที่ภูเก็ต เห็นว่าใกล้จะเปิดร้านใหม่ เลยชวนผมไปเป็นเพื่อน ผมก็เลยโชคดีได้ไปเที่ยวไปในตัว น้านุ่นมีบ้านพักอยู่ที่เมืองภูเก็ต ในช่วง 11 วันที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรมาก แต่หลังจากที่กลับมาจากภูเก็ตนี่สิ เรื่องเริ่มเกิดขึ้นมาเรื่อยๆ น้านุ่น เธอเป็นคนรักษาสุขภาพของตัวเองมากๆ ชอบออกกำลังกายเล่นโยคะ ทุกครั้งผมนั้นชอบเก็บภาพเหล่านั้นไว้ในหัวแล้วช่วยตัวเองตลอด อย่างว่าละ เป็นผู้ชายหนิครับ ผมนี่สโต๊กตัวเองทุกวันเลย เรื่องที่ผมสงสัยมันก็มีอยู่เรื่องหนึ่ง คือน้านุ่นนั้นเธอสวยแบบนี้ แต่ทำไมไม่มีครอบครัวน้านุ่นมีสามีไหม ผมสงสัยมาตลอด สวยขนาดนี้ทำไมถึงไม่มีผู้ชายมาชอบบ้างหรือไง จนมาวันหนึ่งผมก็ได้รู้ ว่าจริงๆแล้ว น้าเค้าก็มี ลูกและเคยสามีมาก่อนแล้ว แต่ทุกวันนนี้โสด เพราะว่าไปกันไม่ได้ 
ตัวผมเองนั้นถือว่าตัวเองเป็นโรคจิตก็ได้ ชอบแบบดูร่องนมน้านุ้นบ่อยๆเวลาเล่นโยคะ ชอบแอบฟังเสียงเวลาน้านุ่นอาปน้ำ และมากกว่านั้น ชอบเอากางเกงในน้านุ่นมาลูป...ควยตัวเอง (ขอใช้ศัพท์ตรงๆนะครับ)ชอบแอบเอาเสื้อในน้านุ้นมาดมแล้วช่วยตัวเอง มันฟินสุดๆ ผมนี่เคยฝันถึงน้านนุ่นด้วยว่าน้านุ่น มาอมควยให้ผม ขอบอกมันฟินสุดๆ เรื่องราวผมมา เกือบ สองเดือน เรื่องที่ผมอยากให้เกิดมันก็ได้เกิดวันนั้น เป็นวันที่ 8 สิงหา 57 คืนคืนนั้นน้านุ่นบอกว่า ไปเที่ยวกันแถวนิมมานเป็นเพื่อนน้าหน่อย วันนั้น ขอบอกตรงๆ น้านุ่นเห็นเงียบๆแบบนี้ดื่มเก่งเหมือนกัน เราสองคน สนิทกันมาก เหมือนเพื่อนกันเลยก็ว่าได้ผมกับน้านุ่นคุยกันทุกเรื่อง แม้กระทั้งเรื่องเซ็กส์ น้านุ่นถามผมตรงๆเลย

น้า :::: "ตั้ม น้าถามตรงๆเถอะ เคยได้ใครหรือยัง"
ตัวผมเองนี่ถึงกับอายกับคำถามเลย แต่ด้วยที่ดื่มแอลกอฮอล์ผมจึงกล้าที่จะตอบ
ผม ::::"ยังคับน้า ผมยังไม่เคยมีแฟนเลย"
น้า ::::"อ่าวหรอ น้าว่าตั้มนี่หล่อนะ ทำไมไม่มีสาวๆ มาชอบบ้างหรือไง"
ผม ::::"ไม่รู้อะครับ ผมไม่รู้ว่ามีใครชอบผมบ้างไหม"
ผม ::::"แต่เพื่อนผู้หญิงผมก็มีบ้างนะ"
น้า ::::"แล้วตั้มละช่วยตัวเองบ้างไหม"
ผม ::::"โอ้ย น้าครับผมเป็นผู้ชายมันก็ต้องมีบ้างสิ"
น้านุ่น นี่ยิ้มแปลกๆ เลย
น้า ::::"บ่อยไหม" น้านุ่นถาม
ผมก็ตอบไปเลยว่า
ถ้าผมมีอารมณ์ ต้องการผมก็ทำ
น้า ::::"แล้ว ตั้ม มีอารมณ์ตอนไหนบ้างละ"
ผมก็บอกน้าไปตรงๆเลยว่า
ผม ::::"น้านุ่น ครับ ผมว่าเรากลับกันดีไหม ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว"
น้า ::::"อะไรตั้ม ไม่ไหวหรือจะรีบกลับไปว่าวหรือไง"
ผม ::::"โอ้ยน้าครับ ไม่ใช่แบบนั้น"
ผม ::::"ผมอายอะครับที่ต้องมาคุยเรื่องแบบนี้กับผู้หญิง"
น้านุ่นตอบมาว่า
น้า ::::"จะอายทำไมมันเป็นเรื่องของสิ่งมีชีวิตที่ต้องการกันและกัน"
ผมเลยถามน้านุ่นตรงๆ เลย
ผม ::::"น้านุ่น ถ้าผมอยากให้น้าขึ้นครูให้ผมสอนผมได้ไหม"

น้านุ่นถึงกับเงียบไปเลยครับ  แล้วก็ขอตัวไปห้องน้ำ พอกลับมาก็เรียกพนักงานมาคิดเงินแล้วก็ชวนผมกลับ ตัวผมนี่หน้าเสียเลย ซวยแล้วๆๆๆๆๆๆ ผมคิดในใจ เวลานั้น ตี หนึ่งกว่าๆ น้านุ่นมาเคาะหน้าห้องผม แล้วก็บอกว่าน้าขอนอนด้วยนะผม คิดในใจ เอาแล้วๆๆๆๆ มีทีเด็จละคืนนนี้ แล้วก็จริงๆครับ น้านุ่นกอดผมแล้วบอกว่าคืนนี้ คิดซะว่าเราเป็นคู่รักกันถ้าตั้มอยากให้มันเป็นนะ แต่ถ้าไม่ต้องการ ก็ไม่เป็นไร ผมจึงหันหน้าไปทางน้าแล้วน้าก็จูบริมฝีปากของผม แล้วก็พูดกับผมว่า ไม่ต้องเรียกน้าแล้ว เรียกแค่นุ่นก็พอ หลังจากนั้นผมก็เริ่มบดปากผมใส่ ปากของน้านุ่น อย่างว่าละครับ ถึงห้องผมจะปิดไฟมืดไปแล้ว แต่เมื่อเราอยู่ในที่มืดนานๆ ไป สายตาเราก็จะเริ่มเห็นในที่มืดๆนั้นผมเองนั้นจูบปากน้านุ่น มือขวาก็ตรงไปที่หน้าอกที่อวบอิ่ม นมหน้านุ่นนี่ใหญ่มาก หัวนมนี่เม็ดเป้งเลย ผมเริ่มไซร์มาที่คอและค่อยๆเลือนไปที่นม ดูด มันมาก ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า น้านุ่นจะมีอารมณ์ร่วมแบบนี้ น้านุ่นจับมือขวาของผมที่กำลังเค้นนมเลือนลงไปลงไปจับที่ หีของแก ผมนี่อารมณ์สุดๆไปเลย หีแก เปียกมากๆๆมือขวาผมนี่บี้หีน้านุ่นแล้วปาก็ดูดหัวนมซ้ายทีขวาที เสียงของน้านุ่น แบบว่า "อ่า .... อ๊า..... อ๊า..... อาาาาา ซีด................. อาาา "แล้วน้านุ่นของผมก็จับตัวผมพลิกลงมานอนข้างล่างน้านุ่นก็มาบดปากผมอีกรอบนี้ ได้อารมณ์มาก น้านุ่นใช้มือถอดกางเกงในผมออกแล้วแกก็เริ่มจูบทั่วตัวของผมแล้วก็ไล่ลงไปเรื่อยๆจนถึงควย น้านุ่นเลียที่ปลายควยแล้วก็เลียรอบๆควย ผมนี่โคตรเสียวเลย บอกตามตรง ครั้งแรกที่โดนดูดควย ไม่คิดว่า จิตนาการณ์กับความจริงมันจะต่างกันมากมาย น้านุ่นดูดที่ดุ้นเอ็นเท่านั้นยังไม่พอ ยังเลือนมาดูที่ไข่ทั้งสองด้วย ผมนี่ถึงกับร้องเลย
เพราะมันเสียวมากๆจริงๆผมนี่เสียวมากจนดึงน้านุ้นขึ้นมา ไม่งั้นน้ำแตกก่อนแน่ๆ น้านุ่นก็ใช้ลิ้นเลียขึ้นมาเรื่อยๆ ดูดนมของผม แล้วก็ไซร์ขึ้นมาที่ลำคอ แล้วก็บดที่ปาก แล้วจุดนั้นก็มาถึง น้ำนุ่นจับลำเอ็นของผม เขียไปที่ร่องหี แล้วก็ค่อยๆกดหีให้ท่อนเอ็นเสียบเข้ามา "อ่า....อ่า .... อ๊า..... อ๊า..... อาาาาา ซีดดดดโอ้..... อ่า ......." น้านุ่นจับมือผมขึ้นมา บีบนมของแก หีของน้านุ่น บดกับควยผม ถูไปหน้า ไปหลัง เร็วมาก ผมคิดในใจ นี่นะหรือ เซ็กส์ มันสุดยอดมากๆ "โอ้.... โอ้ อ่า " เสีย ลมหายใจนี่แรงมาก น้านุ่นบดสักพักดึงแขนผมขึ้นมาให้เป็นท่านั้ง คราวนี้น้านุ้น ลากหีของน้าเข้าออกยาวขึ้น ผมนี่ขอบอก หีคนอายุ 40 กว่าๆทำไมมันถึงได้ฟิวขนาดนี้ ตอนนนี้น้ำผมจะมาแล้วผมจับเอวน้านุ่นให้หยุดก่อน แล้วผมก็บดปากกับน้านุ่น เสียงของน้าเหมือนคนวิ่งแข่ง 100 เมตรเลย น้านุ่นถามผมว่า
น้า ::::"ตั้มชอบไหม ที่น้าทำแบบนี้"
ผม ::::"ชอบครับ ..... มากๆเลย"
น้า ::::"งั้น ตั้มก็รีบต่อให้จบสิ น้าถึงไปรอบหนึ่งแล้ว"
ผมก็เลยจับน้ากดลงแล้วก็สารต่อให้เกมกามนำเนินต่อไป ครั้งนี้ถึงรอบของผม ผมสาวดุ้นเอ็นเข้าออก จับขาของน้านุ่นมาพาดไว้บ่นบ่าของผม ผมเปลี่ยนท่าเป็นท่านั้งยองๆ ท่านี้สุดๆมาก เพราะเวลาผมสาวเอวเข้าไป มันมีแรงของเตีนงนอนเด้งช่วยในกการที่กำลังเอากัน ขอบอกตรงๆเลย เสียงของน้ำผมนี่ได้ฟิวมา พูดตรงๆ เสียงของน้านุ่นนี่อาจครางลั่นบ้านเลยก็ว่าได้ เหมือนคนอดยากมานานจนในที่สุดเกมก็ยุติ ผมบอกน้าว่า

ผม ::::"น้าครับ... อ่า..ผมใกล้แล้วววคับ.....น้า"
น้า ::::"น้านุ่นบอกว่าแตกในเลยไม่เป็นไร ปล่อยเข้ามาเลย"
ผม ::::"คับ น้า คับ ซีด..... อ่าาาา ซีด... อะ อะ ..."
เนื้อหาบางส่วนถูกซ่อน แสดงความเห็นเนื้อหาจะแสดงทั้งหมด  (ยกเว้น VIP)
หลังจากที่ผมแตกแล้ว ผมยังซอยต่อไปอีก เพราะขนาดมันยังไม่อ่อนตัวลง
ผมจึงอยากทำต่อ ผมซอยไปเรื่อยๆ เสียงของน้าก็ "อ่า.... อ่า...... ซีด อ่า......"
จนผมนั้นหมดแรงลง แล้วก็ นอนทับตัวของน้า แล้วก็หลับไป
ตื่นมาอีกทีเกือบเที่ยง น้าก็ถามผม
น้า ::::"ตื่นแล้วหรอ .... เป็นไงบ้างเมื่อคืน .... ดีไหม"
น้า ::::"ตั้มชอบไหม"
ผม ::::"ครับน้า ผมชอบ"
น้า ::::"ยังก็เก็บเป็นความลับนะ"
"........"
น้า ::::"ตั้มชอบ น้าเองก็ชอบ"
น้า ::::"มันเป็นเรื่องของมนุษย์โลก ที่มีความต้องการ"
หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมกับน้านุ่น เราก็ เอากันเรื่อยมาพูดตามตรง ผมคงจะได้เอากับน้านุ่นแบบนี้ จนผมจบมหาลัยแน่ๆ น้านุ่นบอกผมเสมอว่า จะหาแฟนสักคนก็ได้นะตั้ม น้าไม่ว่าไม่หวงหรอก คิดซะว่าเราเป็นคู่ขากัน ตั้มอยากได้ ก็จัดได้เลย เพราะ น้าเองมีอารมณ์ร่วมตลอด ก็อย่างว่าละครับ ผมก็บอกกับน้าไปว่า ผมไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้อยู่กับน้าไปแล้วครับ ผมรักน้านุ่นครับ และน้านุ่นก็ยิ้ม
หญิงและชายอยู่บ้านเดียวกัน กลิ่นอายของเพศหญิงและชาย มันก็สือถึงกันดึงกันและกัน ทำให้เราทั้งคู่รู้ว่ามันต้องเป็นแบบไหนยังไง


สวัสดีครับผมมีชื่อว่าตั้มครับ ผมเป็นคนเรียนค่อนข้างปานกลาง ฐานะทางบ้านปานกลาง ผมมาอยู่เชียงใหม่ที่บ้านของเพื่อนแม่ ชื่อของเธอผมขอเรียกว่าน้านุ่น ตอนนนี้มาอยู่เชียงใหม่ก็ได้ 1 ปี กับอีก 4 เดือนถ้านับถึงวันนี้ วันที่ 8/ส.ค./58 ผมมีเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงกับตัวของผม นั้นก็คือผมได้เพื่อนของแม่ มาเป็นเมีย ชีวิตของผมนั้นถ้าพูดถึงเรื่องเพศ ผมรู้จักการช่วยตัวเองก็ตอน ม.2 ได้เยด ผู้หญิงคนแรก ก็คือน้านุ่น (ขอใช้ศัพท์ตรงๆเลยนะเช่น หีๆ ควยๆ เยดๆ) ตัวผมนั้นก็ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีประสบการณ์แบบนี้ แต่บอกตรงๆเลยนะ น้านุ่นนั้นเป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองดีมาก ผมเสียดายแทนสามีของแกเลยจริงๆ ที่เลือกหย้ากับแก
.....
หลังจากที่ผมได้เยสน้านุ่นครั้งแรก เมื่อปีที่แล้ว อย่างว่าละครับ ก็ต้องมีครั้งต่อๆมา
"ตั้ม ...... ตั้มชอบไหมที่น้าทำกับตั้ม แบบนั้น"
"........ ชอบสิครับ "
"ตั้ม ต่อไปนี้ ตั้มมาย้ายมานอนห้องน้าไหม"
"....................."
"นอนกับน้า นอนด้วยกัน"
"ได้สิครับ ถึงน้าไม่ชวนผมก็ย่องเข้าไปหาทุกคืนแน่ๆ :P "
"โอ้ย ........ ติดใจสินะ "
ตัวผมก็ได้แค่อมยิ้ม แบบอายๆ แล้วก็บอกน้านุ่นไปว่า "ก็ครั้งแรกนี่ครับ ผมไม่คิดว่า น้านุ่นจะคิดแบบเดียวกับผม คือมีความต้องการเรื่องเซ็กส์"
"โห้ ทำไมพูดแบบนั้นละ น้าก็คนนะ"
แล้วน้านุ่นก็บอก กับผมว่า ถ้า ตั้มอยากมีแฟนก็มีได้นะ น้าไม่ว่า แล้วน้านุ่น ก็มากระซิบที่ข้างหูผมแล้วพูดว่า "แต่ขอแค่ให้ตั้ม เอาควยของตั้ม มากระทุ้งหีน้าแบบเมื่อคืน บ่อยๆ น้าก็พอใจแล้ว"
พอผมได้ยินแค่นั้น ควยถึงกับแข็งเลยครับ มันโคตรได้อารมณ์เลย ผมเลยเดินหน้าเข้าไปประกบปากน้านุ่นทันทีดูดปากกัน แลกลื้นกัน ผมไม่คิดว่าสาวอายุวัย 40 จะทำให้ผมหลงได้ขนาดนี้ ผมดูดปากนน้านุ้นเหมือนผมหิวอะไรสักอย่าง น้านุ่นเองก็เช่นกัน ตัวผมเองนั้นได้เลือนผมขวา ที่กำลังกอดที่เอวอยู่นั้น มุดเข้าไปในเสื้อของน้านุ้น กำลังจะถึงเต้านม อยู่แล้ว จู่ๆน้านุ่นเองก็จับมือผมไว้ แล้วก็ถอนปากออกจากปากผม แล้วก็มองหน้าผม สักพักนึง ผมนี่งงเลย แล้วหน้านุ่นก็ยื้ม แล้วพูดว่า "ดึกๆก่อนนะ ค่อยเจอกัน น้ามีธุระต้องไปทำ " แล้วน้าก็จุ๊ฟปากผมอีกทีนึงแล้วพูดว่า "อยู่บ้านรอ้นาก่อนนะ แล้วห้องของตั้มน๊ะ ไปเก็บทำความสะอาดด้วยนะทำให้เรียบร้อยแล้วต่อไปนี้มานอนกับน้านะ" ผมนี่ยิ้มเลย แล้วน้านุ้นก็ออกไปทำธุระ ระหว่างวันที่ผมทำความสะอาดบ้านนั้น ผมก็คิดอยู่อย่างเดียว เมื่อไรๆๆๆๆๆๆ จะถึงตอนเย็นวะ
เวลาคนเรามันรออะไรสักอย่างทำไมเวลามันถึงได้เดินช้าขนาดนี้ ..........

ตกเย็นมา .... น้านุ่นก็กลับบ้านมาพร้อมกับข้าวกับเหล้าองุ่น 2 ขวด น้าแกเอามาจากที่ร้าน (ผมลืมบอกไปน้านุ่นแกเป็นเจ้าของรา้นอาหารนะครับ เห็นว่ามี 4 ที่ เชียงใหม่ 1 ที่ กทม. 2 แล้วก็ภูเก็ตอีก1 ) แล้วน้านุ่นก็ถามผมว่า รอทั้งวันเลยสินะหิวหรือปล่าว ผมยิ้มๆแล้วตอบไปว่าหิวสิครับ จะกินควายได้เป็นตัวละ
น้านุ่นก็เอาของวางบนโต๊ะแล้วเดินมาหาผม กระซิบข้างหู ผมแล้วบอกว่า....
"กินน้าแทนได้ไหม" ผมนี่สยิวเลย แล้วน้านุ่นกับผมก็กินข้าวกัน หลังจากกินเสร็จน้านุ่นก็ขอไปอาปน้ำส่วนผมก็เก็บจานล้างจานเสร็จ ก็เดินไปปิดบ้าน แล้วก็ขึ้นชั้นสองไปห้องน้านุ่น พอเข้าไป ถึงกับอึ้งครับ น้านุ่นอาปน้ำไม่ได้ปิดประตู แล้วผมนี่ของขึ้นเลย ผมมันวัยรุ่นอยู่มีสิ่งเร้านิดหน่อยก็ขึ้แล้วน้านุ่นถามผมว่า "ตั้ม....อาปด้วยกันไหม" ผมนี่ไม่รอช้าเลยครับเสื้อผ้านี่กระเด็นอย่างไว้เลย แต่น้านุ่นบอกผมว่าลงไปเอาเหล้าองุ่นขึ้นมาก่อน จังหวะนี่ อะไรก็ยอมวะ วิ่งลงไปข้างล่างทั้งๆที่ควยตั้งลำแบบนั้นละ หยิบได้ก็เอาขึ้นมาเปิดให้น้า ผมก็กินด้วยครับ เราทั้งคู่อาปน้ำให้กัน น้านุ่นลูบตัวขัดลำควยที่แข็งเป็นลำ ผมนี่บอกตรงๆ โคตรเงี่ยนเลยจริงๆ
"ตั้ม ควยตั้มนี่มันใหญ่แล้วแข็งดีจัง " น้าผมไม่พูดอย่างเดียวนี่สิครับ รูดเล่นด้วย ผมนี่ซี๊ดเลยครับแล้วจู่ๆ น้านุ่นก็ก้มลงมา โม๊กควยให้ผม ผมนี่เสียวมากๆ เลย น้านุ่นโม๊กได้ไม่ถึงนาทีน้ำผมกำลังจะแตกครับ


"โอ้... โอ้อ .... โอ้ยๆๆๆๆ น้ำจะแตกแล้วครับ น้ำจะแตก" น้านุ่นไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ดูดต่อย่างเดียวเลย จนน้ำมผมแตกออกมา น้านุ่นก็ยังดูดต่อ ผมนี่เสียวมากๆ ถ้าใครไม่โดนคงไม่รู้หรอกครับว่ามันสุดๆจริงๆ แล้วน้านุ่นก็หยุด ที่สำคัญ น้านุ่นกินน้ำกามผมเข้าไปนี่สิ ผมนี่ฟินจริงๆ ผมถามน้าว่าไม่รังเกลียจหรอ น้านุ่นบอกผมว่า เนียของดีไม่ใช่ของเสีย มีประโยชน์กว่าไข่ไก่ซะอีกหลังจากกิจกรรมในห้องน้ำจบ ผมกับน้านุ่นก็เช็ดตัวแล้วมาต่อกันบนเตียง โดยที่รอบนี้ผมเป็นฝ่ายเริ่มครับ ผมนั้นดูดปากแลกลิ้นกันมือผมนี่ก็ล้วงลงมาข้างล่างครับ ปี้ไปที่หีของน้า บอกตรงๆเลย หีผมเห็นตามในหนังเอวีเยอะละ แต่หีของน้านุ่นนี่ยังกับเหมือนไม่ผ่านสงครามมาเลย ผมนี่ก้มลงไปดูดทันทีเลยครับ น้านุ่นถึงกับดิ้น น้ำแกเยอะมากผมนี่ดูดที่คริทอลิส น้านุ่นถึงกับร้อง "โอ้.โอ้อ ซี๊ส ..... ตะ ตั้ม เยดน้าเถอะ"ผมได้ยินคำนั้นแต่ผมก็ยังไม่หยุดดูดครับ
"เยดเถอะ เยดเถอะ อาา เย เยด เถอะ" ผมก็สงสารแกนะครับ เลยเลือนตัวขึ้นไป เอาควยไปจ่อปากของน้านุ่น แกดดูดอย่างไวเลยครับ ประมาณสักสิบวิได้ผมถอนควยออกจากปากแกแล้วเลือนควยไปยังร่องหีจับควยถูๆ ที่ปากทางเข้าแล้วก็กดลงไป น้านุ่นถึงกับแบะปากเลยครับ ผมซอยไปด้วยดูดนมด้วย มันได้ฟิวมากเลยครับ น้านุ่นก็ร้อง ครางด้วยความเสียวที่ผมมอบให้ "อ๊า อ๊า โอ๊ ซี๊สสสส อ๊า ...."ผมซอยได้สักเกือบ 10 นาที ผมบอกน้านุ่นว่า
"น้าคั.บ.. ผ..ม....ใ......ก..ล้........แ.ล้....ว.....ว "
"อ๊า ปอ ป ล่.อ.ย..ใ.น.เ.ล...ย.............. อื.ม...ป.ล่.อ.ย.........เ.ล.ย...ย .....ซี๊สส"
"อ๊าก อ๊าก" จังหวะที่น้ำแตกออกมานั้นผมก็ซอยต่อไปแบบไม่หยุด หีน้านุ่นก็ตอดควยของผมเป็นระยะๆผมนี่โคตรเสียวเลย ผมนอนหมดแรงบนตัวน้านุ่น ปากก็จูบกันและกัน รูหีน้านุ่นก็ ตอดควยของผมจนผมหลับไป.......
เรื่องราวของผมกับน้านุ่น ยังไม่จบ.... ผมกับน้ำนุ่นนั้น เอากันทุกวันเลยย้ำนะครับ "ทุกวัน" จนถึงเดือนตุลาคมของปี 57 ลูกสาวของน้านุ่นมาหา .... ผมเลยต้องแยกห้องนอนบอกตรงๆ ผมนี่โคตรเหงาควยเลยช่วงนั้น

สวัสดีครับ ผมมีชื่อว่าตั้ม เรื่องที่ผมจะเขียนต่อไปจากนี้ มันอาจเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะครับ เพราะไคลแมกซ์ของเรื่องมันอยู่ที่จุดนี้ ผมขอรับประกันว่า เรื่องที่ผมเขียนขึ้นมานี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงจากชีวิตของเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุแค่ 19 ปี ที่บังเอิญสอบติดมหาลัยแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปในทันที .....
ตัวผมเองนั้นได้มาพักบ้านน้าท่านหนึ่ง แล้วผมก้ได้มีอะไรกันกับน้าผู้หญิงคนนั้นเธอชื่อน้านุ่น ผู้หญิงที่ให้ผมได้ทุกอย่าง แม้กระทั้งเรื่องเซ็กส์ ที่ผมเรียกท่านว่าน้า ผมเรียกตามมารยาทของคนไทยน้านุ่นเองเธอเป็นเพื่อนของแม่ผมตั้งแต่สมัยเรียน ทั้งแม่และน้านุ่นทั้งสองน่าจะสนิทกันมากและปัจจุบันผมเองก็สนิทกับน้านุ่นมากเหมือนกันอย่างว่าครับไม่สนิทได้ไงเสียบทุกวัน  *** (น้านุ่นเธอไม่ได้เป็นญาติสายเลือดเดียวกับผมนะครับเสียบได้ไม่ผิดแต่อย่างใดน้านุ่นเป็นคนบอกผมเอง 555+ )
หลังจากเหตุการณ์ที่ผมได้น้านุ่น ผ่านมาเป็นช่วงระยะเวลาหนึ่ง ผมก็ได้รู้จัก..... ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเรียนพยาบาลแห่งหนึ่งใน กทม. (สำหรับผู้หญิงคนนี้ผมขอเปลี่ยนชื่อนะครับเพราะว่ามีคนรู้จักเธอเยอะมากจึงกลัววว่าอาจมีคนในกลุ่มนี้รู้จักเธอคนนนั้น)

ผู้หญิงคนนั้นเธอชื่อฝ้ายครับ เรียนวิชาชีพพยาบาลที่ กทม. ? กันไหมครับ ว่าผมรู้จักเธอได้ยังไง
เธอไม่ใช่ใครอื่นครับ เธอคือ ลูกสาวแท้ๆของน้านุ่น ทุกคนคงจะเดาออกแล้วสิครับ ว่าเรื่องมันจะเป็นยังไงต่อ วันนั้นเป็นวัน ศุกร์ที่ 18 ต.ค. 57 วันที่เจอเธอครั้งแรก น้านุ่นชวนผมไปรับลูกสาวของน้านุ่นที่สนามบิน ผมก็ไปเป็นเพื่อนครับ ระหว่างทางน้านุ่นบอกผมว่า
"ตั้ม... น้าคิดมาตลอดเลยนะ... ว่า อยากให้ลูกของน้าเป็นผู้หญิงจัง"
"???????????????????" ผมนี่งง เลยครับอ่าว ไหนบอกว่ามีลูกผู้หญิงแล้วทำไมยังอยากให้เป็นผู้หญิงอีกละ คผมนี่คิดในใจเลยว่าแม้งกระเทยแน่ๆ ผมเลยถามน้านุ่นต่อเลยครับ อ่าวไหนน้าบอกว่าเป็นผู้หญิงแล้วทำไมยังอยากให้เป็นผู้หญิงอีกละครับ น้านุ่นเล่าให้ผมฟังว่าลูกน้าน๊ะดูห่าวๆ เหมือนไม่ใช่ผู้หญิงเลย
ผมก็อ๋อ เป็นทอมหรอกหรอ.. น้านุ่นก็ตอบว่าแค่ห่าว ไม่ใช่ทอมแต่ไม่เหมือนผู้หญิง ผมก็บร๊ะ ยังไงกันวะ
พอถึงสนามบิน ก็รอเครื่องลง เกือบ 40 นาที และผมก้ได้เจอเธอ... "เหี้ย แม้ง สวยเหี้ยๆเลยวะนี่หรือวะไม่ใช่ผู้หญิง" (คิดในใจนะครับ) และน้านุ่นก็แนะนำผมให้ฝ้ายได้รู้จัก ผมก็ยกมือไหว้
"สวัสดีครับพี่ฝ้าย" พี่เค้าก็ยิ้มแล้วก็พูดว่า"สวัสดีจ๊ะ" แล้วฝ้ายเค้าก็หันไปพูดกะแม่เค้า
"แม่หนูหิวข้าว พาไปกินร้านอร่อยๆหน่อยสิ เอาแบบไม่หนักท้องนะ"
"อืม... ได้เดี๋ยวเราไปหาอะไรกินกันก่อนค่อยเข้าบ้านเนอะ ตั้ม"
"ห๊ะ หา. อ่า คับ คับ" ผมนี่ก็งง เหมือนกัน คุยกันสองคนชิ่งมาเอาผมเข้าวงด้วย
แล้วก็มาร้านโจ๊กแห่งหนึ่งแถวๆ คู่เมือง ชื่อร้านอะไรซักอย่างนี่ละครับผมจำไม่ได้ละ เพราะได้ไปครั้งนี้ครั้งเดียวเอง หลังจากกินโจ๊กกันเสร็จ ก็กลับเข้าบ้าน ตกดึก ฝ้ายเค้านอนกะแม่เค้า ส่วนผมน๊ะหรอ นอนคนเดียวครับ เหงามากๆเลย ผมนั้นไม่ได้นอนคนเดียวมา 2 เดือนเต็มๆ ก็อย่างที่รู้ๆกันละครับ....ว่าเพราะอะไร.....


ช่วงวันหยุดพักผ่อนของฝ้ายกำลังจะหมดลง  เพราะฝ้ายกำลังจะกลับไปกทม. วันพรุ่งนี้ ผมสนิทกะฝ้ายไวมาก และวันนี้ผมจึงชวนฝ้ายไปเที่ยวที่ๆนึ่งที่ผมชอบมากๆ ที่นั้นก็คือ ตะวันแดงสาดแสงเดือน (ผมลืมบอกไปน้านุ่นของผมนั้นไปธุระที่ภูเก็ตเรื่องงานได้สองวันแล้วและก็ฝากผมไปส่งฝ้ายที่สนามบินด้วยถ้าแกกลับมาไม่ทัน)
เหตุที่ผมชอบเพราะนั่งแล้วมันรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก ส่วนผมกะฝ้ายนั้น ก็คุยกันตามประสาเพื่อน กัน และคำถามที่ผมอยากถามมากที่สุด
"ฝ้าย ตั้มถามจริงๆ เลยนะ ฝ้ายเป็นทอมหรือป่าว"
"บ้า เป็นทงเป็นทอมอะไร แม่ใช้มาถามหรือไง"
"ปล่าวๆๆ ตั้มถามเองละเพราะแม่บอกว่าอยากให้ฝ้ายเป็นผู้หญิง"
(เวลาผมอยู่กะฝ้ายผมจะเรียกน้านุ่นว่าแม่นะครับ)
"เอ้า แล้วนี่ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงหรือไงย๊ะ"
ผมก็นิ่งแล้วสายตาของผมก็กวาดมองทุกๆสรีระรายกายของฝ้าย
"มองนานเกินไปแล้วย๊ะ"
"ก็ต้องมองดูให้ดีๆ ในนี้มันมองไม่ค่อชัด"
เราสองคนคุยกันเรื่อยเปื่อย คนกินแฮลกอฮอล์อะนะเรื่องอะไรก็คุยได้ทั้งนั้น
จนเวลาเกือบเที่ยง ผมก็ชวนฝ้ายกลับ ฝ้ายก็บอกว่าหมดก่อนสิ ค่อยกลับ(ที่หมดนี่คือเบียร์สด 3 ลิตรครับ) ขอกลับนี่ผมเป็นคนขับกลับ ดีนะบ้านไม่ไกลมาก 15 นาทีก็ถึง พอถึงบ้าน ผมเรียกฝ้ายเท่าไรก็ไม่รู้ตัว ผมเลยต้องพยุงแบกขึ้นไปนอนชั้นสองระหว่างทาง ใจผมนี่คิดไม่ซื่อซะแล้ว ฝ้ายนี่เนื้อตัวหอมมากเลยครับ มันเย้ายวนอารมณ์ มาก แต่ผมก็คุมสติไว้เอาไปลงกะแม่ของเธอดีกว่า แต่เรื่องไม่จบแค่นี้สิครับ
พอพามาถึงห้อง ผมก็จัดท่าทางให้เธอนอนดีๆ และผมก็มองหน้าของฝ้ายเธอน่ารักมากครับ และก็มองไปที่นม ผมก้มลงดมที่เสื้อบริเวณเต้านม หอมมากๆเลยครับ ผมคิดในใจ ผมคงไม่มีโอกาศแบบนี้นี้อีกแล้ว ระหว่างที่ผมกำลังดมอยู่นั้น ผมแหงนหน้าขึ้นไปมองหน้าฝ้ายชิบหายละ ฝ้ายลืมตามองหน้าผม
บรรลัยเกิด ผมเงียบ เธอก็เงียบ เราทั้งคู่เงียบใส่กัน แล้วผมก็ดันตัวขึ้นแล้วพูดว่าฝ้ายตั้มขอโทษและกำลังจะลุกออกไป ทันใดนั้นเอง ฝ้ายจับมือผมครับ แล้วก็พูดขึ้นว่า ทำต่อสิ ...... โอ้ย

อะไรกันวะนี่ ใจผมนี่สุดๆเลย หันหน้ากลับมามองฝ้าย แล้วก็..... ****คิดในใจ(นี่กูคงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกแล้วได้แม่ไม่พอได้ลูกอีก) ผมนั้นไม่รอช้าครับหันกลับมาแล้วค่อยๆประกบปากฝ้าย เราสองคนแลกจูบกัน มือทั้งสองข้างของผมนั้นเริ่มที่จะถอดผ้าของผมออกทีละชิ้นจนเหลือแต่กางเกงใน แล้วผมก็บรรจงถอดเสื้อของฝ้ายออกเช่นกัน ผมนี่สุดๆเลยครับผมเลียไปที่ใบหูของฝ้ายไซร์ต่อมาที่ตรงลำคอและค่อยๆลากลิ้นลงมาที่หน้าอกของฝ้าย และผมก็นำมือทั้งสองข้างซ้ายขวา จับที่นมของเธอบีบเพื่อให้ดูดหัวนมได้ง่ายขึ้น แต่แปลกมากเสียงเธอมีแค่ในลำคอผมนั้นก็ไม่รู้ว่าผมทำไม่ดีหรืออะไรยังไงแต่ผมก็ทำเกมรุกต่อไปไม่ทิ้งช่วงไว้เลย ผมดูนมฝ้ายได้สักพัก ผมก็ปล่อยมือขวาของผม เลือนไปปลดกางเกงของฝ้ายรวมถึงกางเกงในของผมด้วยจนควยผมพง่าดให้เธอเห็น เธอไม่มีทีท่าว่าจะกลัวหรือจะขัดขืนเลยแม้แต่น้อย.... ผมนั้นก็ทำเกมส์ต่อมือขวาของผมตรงบี้ไปที่ปุ่มกระสันของเธอ ได้ผลครับ เสียงอารมณ์ร่วมของเธอมาครับ
"อ่าา อืม อาา  อืมมม ซี๊ดดด อ๊า...... อ๊า..."
น้ำเธอเยิ้มมากครับ มือขวาที่กำลังบี้อยู่นั้น ก็หยุดบี้และมาจับที่ควยของผมเองครับ เอาแท่งควยนั้นไปบี้แทนนิ้วมือเสียงของฝ้ายมันกระเส่าเร้าใจมาก คงเสียวจากการที่ท่อนเนื้ออุ่นๆ ของผมกำลังถูไถขึ้นลงกับปุ่มกระสันของเธอ ผมนี่อดครางไม่ได้เลยเพราะมันฟินมากจริงๆและตอนนนี้ ท่อนเนื้อที่เรียกว่าควยมันก็สุดๆแล้ว ผมนำมันจ่อทางเข้า.... และก็ค่อยๆ กดลงไปช้าๆ เพราะฟิตมากครับและฝ้ายเองก็ทำหน้ายี้ๆซี้สส โอ้วว์ๆ ... ผมเลยเอาปากประกบกับปากเธอดูดปากดูดลิ้นเธอ เพือเรียกความเสียวเธอออกมาอีก
และในขณะนั้น ช่วงล่างผมกระเด้าเข้าๆออกอยู่นานจนน้ำเหนียวๆชะโลมท่อนควยของผม เอวของผมก็ยังคงทำงานต่อไป กระเด้าสั้นๆถี่ๆ และมันค่อยๆ จมหายจนมิดด้าม ผมแช่เอาไว้สักพักหนึ่ง ความอุ่นและคับแน่นในรูหีฝ้ายนั้นทำให้ผมรู้ทันทีว่าฝ้ายยังซิ่งอยู่ผมรู้สึกดีใจภายในลึกๆอย่างบอกไม่ถูก
แต่ในขณะเดียวกันผมไม่ปล่อยให้เกมส์กามค้างคา ผมเริ่มให้เอวของผมค่อยๆโยกไปเรื่อยๆ ปากก็ดูดนมของฝ้ายต่อแล้วก็เลื่อนไปจูบปากไซร์คอบ้างเลียหูบ้าง สลับๆกันไป ส่วนที่ทำเหมือนเดิมคือเอวครับ แทงเข้าๆออกๆ ไม่หยุดเลย ส่วนฝ้ายน๊ะหรอ .....ขาของเธอยกมาเกี่ยวผมไว้ยังกับว่ากลัวท่อนควยของผมหลุดออกจากรูหีของเธอ นิ้วเท้าเธอเริ่มเกร็ง  "อู้ววว์..... ซีด...... อา " และเสียงฝ้ายมันเสียงกระเส่าขึ้นเรื่อยๆ คงเสียวจากการที่ท่อนเนื้ออุ่น ๆ ของผมกระเด้าใส่หีเธอไม่หยุด
"โอ้วว์ ..... อ๊าาา ..... ตะ ตั้ม ไม่ไหว้แล้ว พอเถอะ"
ผมคิดว่าเธอเจ็บครับแต่ไม่ใช่ฝ้ายต่อคำพูดที่ว่า
"มะ..มั..น......เ.สี.ย.ว...ม.า.ก...เ.ล.ย.ย.ย ตั้ม .. ฝ้า.ย.จะขาดด...ใจแล้..วว โอ้วว์"
ผมได้ยินเท่านั้นละ เปลี่ยนเกียร์ทันทีครับ เร่งเครื่องเลย
"ฝ้าย .... ตั้มจะถึงแล้วทนอีกนิดนะ"
ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจากฝ้ายมีแค่เสียงครวญครางกลับมาเท่านั้น
ผมกระหน่ำซอยจน "อะ โอ้วว์ อ๊า อ๊าาาาาา" สวรรค์ครับ น้ำเงี่ยนของผมแตกเข้าไปข้างในเรียบร้อย
จังหวะนั้นเองผมก็เพิ่งรู้ตัวเอวฝ้ายแอ่นรับน้ำรักที่เก็บมาเกือบสัปดาห์เข้าไปเต็มๆ ตัวผมกับฝ้ายนั้นหอบแดกด้วยกันทั้งคู่ และก่อนที่ผมจะหมดสติไปนั้นผมก็ก้มลงไปจูบฝ้ายอีกครั้งและหมดสติคาอกเธอ.....
เช้าวันต่อมา.... ฝ้ายอายผมมากที่เหตุการณ์เมื่อคืนมันลงเอยแบบนั้น แต่เธอก็ยอมรับว่าเธอชอบผมตั้งแต่แรกเห็น...ผมเองก็ชอบเธอมากและวันนั้นผมก็ไม่ได้มีอะไรกับเธออีกตกเย็นมาผมส่งเธอไปขึ้นเครื่่องบินกลับกทม. เธอบอกผมว่า จะบินมาหาบ่อยๆถ้าไม่ติดเรียน เธอบอกว่าพยาบาลเรียนหนักมาก วันหยุดนี่แทบไม่ได้หยุดกันเลยทีเดียว อย่างว่าละ อาชีพบริการช่วยเหลือคนอื่นนี่เนอะต้องทำใจ

ส่วนเรื่องของผมกับน้านุ่นนั้นก็ยังเอากันอยู่ เพราะน้านุ่นสารภาพกับผมเมื่อสิ้นปีว่า
"น้าห่างเรื่องพวกนี้มานานมาก จนมาเจอตั้มนี่ละที่ทำให้น้ารู้สึกว่ายังไม่แก่ลงไปเลย"
และผมก็สารภาพกับน้านุ่นเรื่องผมกับฝ้าย น้านุ่นก็ตกใจ.... แต่ก็ยินดีกับผมด้วย
และน้านุ่นก็บอกผมว่า อย่าให้ฝ้ายรู้เรื่องของผมกับน้าเด็จขาด เพราะเรื่องนี้มันไม่ดี
เพราะน้านุ่นเป็นแม่ของฝ้าย และไม่อยากให้ฝ้ายรู้ว่าผมกับน้านุ่นมีอะไรกัน
และผมก็รับปากที่จะทำตามนั้น ส่วนน้านุ่นนั้นนะเหรอ ปัจจบันนี้ ยังเยสสดแตกในใส่กันจนถึงวันนี้ครับ
และผมเองเหมือนตกถังข้าวสารครับน้านุ่นซื้อของใช้ให้ต่างๆนาๆ ผมว่านะ คงไม่มีใครโชคดีมากวาผมอีกแล้ว

 เพื่อนแม่   



ผมทำงานอยู่ที่ชะอำเช่าบ้านอยู่คนเดียว วันหนึ่งแม่โทรมาบอกว่าเพื่อนแม่กับสามีจะมาเที่ยวชะอำไม่อยากนอนโรงแรมจะมาพักที่บ้านผมขอให้ผมช่วยดูแลด้วยวันนั้นเพื่อนแม่กับสามีขับรถกันมาสองคนเพื่อนแม่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ผมประมาณสี่สิบกว่า ๆ รูปร่างขาวอวบนมค่อนข้างใหญ่ชื่อน้ายุส่วนสามีน้ายุร่างผอมบางเล็ก ๆ เกษียอายุราชการแล้วดูแล้วต่างคนละเรื่องเลย ผมจัดให้น้ายุกับสามีพักห้องว่างที่ผมจัดไว้สำหรับต้อนรับเพื่อนฝูงที่มาเที่ยวหา ตอนเย็นผมพาน้ายุสามีไปทานอาหารที่นอกบ้านและกินเบียร์กันด้วยผมดื่มเบียร์กับน้ายุสองคนส่วนสามีน้ายุไม่ดื่มประมาณสี่ทุ่มเราก็กลับบ้านพักน้ายุกับสามีก็แยกไปอาบน้ำพักผ่อน ส่วนผมชักติดลมเลยนั่งกินเบียร์ดูทีวีต่อที่ห้องรับแขกสักพักหนึ่งน้ายุก็ออกมาขอนั่งกินเบียร์ต่อด้วย แต่ที่ทำให้ผมต้องตะลึงคือน้ายุแกนุ่งกางเกงนอนขาสั้นใส่เสื้อยืดคอกว้างไม่ใส่เสื้อยกทรงมองเห็นเนินนมและหัวนมชัอเจนน้ายุเข้ามานั่งข้างผมแล้วบอกน้าขอกินเบียร์ด้วยคนผมจึงไปเอาแก้วมารินเบียร์ให้น้ายุเรานั่งกินกันไปคุยกันไปผมอดมองนมน้ายุไม่ได้ยิ่งมองก็ชักเกิดอารมณ์ตอนหนึ่งน้ายุถามว่ทเป็นไงแอ บดูนมคนแก่แล้วเป็นไงบ้างสู้นมสาว ๆ ได้ไหม ผมเลยบอกไปว่านมน้ายุใหญ่สวยกว่าของสาว ๆอีกน้ายุเลยถามต่อว่าแล้วลูกรังเกียจคนแก่ ๆอย่างน้าไหม ผมตอบว่าไม่รังเกียจหรอกผมชอบสาวสูงอายูแบแบน้ายุนี่แหละ ถ้าลูกไม่รังเกียจคนแก่ลูกข่วยน้าหน่อยนะเวลาน้าดื่มเบียร์มืน ๆแล้วมักมีอารมณ์สามีน้าไม่สามารถช่วยน้าได้ลูกช่วยน้าหน่อยนะแล้วน้ายุก็ดึงตังฃวผมเข้าไปกอดจูบผมกำลังมีอารมณ์อยู่แล้วจึงสนองตอบน้าทันทีน้ายุจูบปากกับผมสักพักแกก็ถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นนมแกนมน้ายุค่อนข้างใหญ่คล้อยยานนิด ๆตามประสาคนมีอายูแตมันดูได้อารมณ์มากผมทั้งดูดทั้งคลึงนมน้ายุดูแกชอบมากร้องครวญครางให้ผมบีบนมแกแรง ๆตลอดเวลา ลูกจ๋าดูดนมน้าแรง ๆ น้าชอบจังเลยลูกทำถูกใจน้าจริง ๆ ผมจูบเรื่อยลงมาที่หน้าท้องน้ายุซึ่งมีไขมันเป็นลอน ๆเล็กน้อย ลูกจ๋าจูบต่ำลงไปอีกหน่อยจูบหีให้แม่ด้วยแม่ไม่ได้โดนจูบหีมานาแล้วจูบหีแม่ให้หายเงี่ยนทีลูกจ๋าผมจูบต่ำมาที่เนินหีน้ายุเนินหีน้ายุอวบนูนมากมีหมอยเล็กน้อยผมทั้งดูดทั้งเลียน้ายุร้องครวญครางเสียงดังตลอดเวลา เลียแตดน้าด้วยแหย่ลิ้นลึก ๆ เลียแคมให้น้าด้วยโอยมันเสียวหีเสียวแตดดีจังลูกโอย ๆ น้าเสียวจังเลยแล้วน้ายุก็แอ่นหีพร้อมกับกดหัวผมอัดแน่นกับหีแกน้้ำน้าจะออกแล้วจะออกแล้ว ออกแล้วแล้วน้ายุก็ปล่อยมือจากหัวผมพร้อมกันนอนหายใจหลับตาพริ้มน้ำหีน้ายุออกมาจนเปียกหว่างขาไปหมดผมจัดแจงเลียกินจนหมดน้ายุเสร็จไปแล้วแต่ผมยังไม่เสร็จจึงจัดการจับขาน้ดบ่าเอาควยใส่หีเย็ดน้ายุทันทีควยเข้ารูหีน้ายุไม่ยากนักเพราะน้ำหีน้ายุพยังคารูอยู่น้ายุถึงจะอายุมากแล้วแต่รูหีแกผังฟิตกว่าสาว ๆ ที่ผมเคยผ่านมาหลายคนผมเย็ดไปสักพักน้ายุคงเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอีกน้ายุบอกให้ผมเย็ดแกอรง ๆ โอยควยลูกใหญ่คับหีน้าดีจังเลยเย็ดน้าแรง ๆน้าชอบเย็ดแรง ๆลึก ๆมันกระทบปากมดลูกน้ามันเสียวดีจังเลยผมคงทำไม่ทันใจน้ายุน้ายุจึงบอกให้ผมนอนลงแล้วแกขึ้นขย่มเอง น้ายุก็ทั้งบดทั้งส่ายร้องครวญครางเสียงดังตลอดเวลาโอย ๐ ทำไมมันเสียวหีอย่างนี้ไม่ได้เจอควยแข็ง ๆใหญ่ ๆแบบนี้มานานแล้วถึงใจน้าจังเลยลูกจ๋า น้าจะออกแล้วนะจะออกอีกแล้วนะโอยโอยออกแล้วออกแล้ว แล้วน้า่ยุก็ฟุบลงบนอกผมก็ออกพร้อมกับน้ายุพอดีผมรู้สึกว่ามันเสียวรุนแรงกว่าที่เคยผ่านๆ มา แล้วผมกับน้ายุก็นอนกอดกันสักพักก็แยกย้ายกันเข้านอน ก่อนแยกกันน้ายุดึงผมเข้าไปกอดแล้วกระซิบว่าพรุ่งนี้ยังมีต่อนะ


เช้าขึ้นมาน้ายุกับสามีก็ขอตัวไปทำธุระผมก็ไปทำงานตามปกติ ตอนบ่ายน้ายุโทรมาบอกว่าเย็นนี้ทานข้าวกันที่บ้านนะน้ายุซื้อกับข้าวมาแล้ววันนั้นพอดีผมมีงานด่วนต้องทำเลยกลับมาถึงบ้านช้าหน่อยประมาณทุ่มหนึ่ง ผมมาถึงบ้านน้ายุกับสามีนั่งดื่มเบียร์รอผมอยู่ก่อนแล้ว ผมขอตัวอาบน้ำเสร็จก็มานั่งร่วมวงด้วยเราดื่มกันไปคุยกันไปอย่างถูกคอและเป็นกันเองส่วนมากน้ายุจะเป็นคนคุยซะมากกว่า ตอนหนึ่งน้ายุไปเข้าห้องน้ำสามีน้ายุก็พูดกับผมว่าน้ายุเขาชอบหลานนะยังไงละก็หลานช่วยดูแลน้ายุด้วยนะลุงอนุญาตลุงเชื่อใจหลาน น้ายุกลับมาเราก็นั่งคุยกันต่อประมาณสี่ทุ่มสามีน้ายุก็ขอตัวพักผ่อนน้ายุไปส่งสามีเข้านอนแล้วก็ออกมานั่งดื่มเบียร์กับผมต่อน้ายุเข้ามานั่งใกล้ผมแล้วถามว่าเมื่่อกี้ลุงเขาว่าไงบ้างผมบอกว่าลุงเขาให้ช่วยดูแลน้ายุด้วย แล้วลูกอยากดูแลน้าไหมล่ะ  อยากครับ แล้วน้ายุก็ดึงตัวผมเข้าไปกอด ลูกดูดนม ให้แม่หน่อยซิ  บีบนมแม่ด้วย บีบนมแม่แรง ๆ แม่ชอบ ลูกชอบนมแม่ไหม ผมชอบนมน้าใหญ่เต็มไม้เต็มมือดีจัง ผมดูดเลียนมน้ายุสักพัหน้ายุบอกลูกจ๋าเลียหีให้น้าหน่อยน้าอยากโดนเลียหีจังเลย เนินหีน้าใหญ่น่่าจูบจังเเลย ก็จูบซิน้าไม่ได้โดนจูบหีมานานแล้ว หีน้าใหญ่น่าเลียจังเลยก็เลียซิลูกน้าก็อยากให้ลูกเลีย อุ๊ยเลียแตดน้ามันเสียวจังเลยดูดแตดให้น้าด้วยลูกจ๋าเเลียแคมหีให้น้าด้วยโอยมันเสียวอะไรอย่างนี้ ลูกจ๋าเลียลึก ๆ โอยมันเสียวหีเสียวแตดดีจัง อูย อูย น้ายุร้อครวญครางเสียงดังตลอดเวลา โอยลูกจ๋าน้าเสียวจังเลย เสียวจังเลย เย้ดน้าทีเร็วน้าเงี่ยนจะทนไม่ไหวแล้วเย็ดน้าทีเย็ดน้าที ผมจึงจัดการยกสองขาน้ายุพาดบ่าเย็ดน้ายุทันที โอยควยลูกใหญ่จังถูกใจน้าจังเลยหัวควยลูกมันกระแทกมดลูกน้าเสียวดีจัง กระแทกน้าแรง ๆ โอยถึงใจดีจังลูกรัก โอย โอย หีน้ายุบีบรัดลำควยผมตลอดเวลา ผมกระแทกน้ายุสักพัก ผมจะทนไม่ไหวแล้วน้าจ๋า จะทนไม่ไหวแล้วนะ โอย น้าก็จะทนไม่ไหวแล้ว จะทนไม่ไหวแล้วรอน้าด้วยรอน้าด้วยโอยออกพร้อมกันนะพร้อมกันนะโอยโอยน้าออกแล้วออกแล้ว ผมก็ออกแล้วน้ามีความสุขที่สุดเลยผมก็มีความสุขที่สุดเลยแล้วคืนนั้นน้ายุก้เข้ามานอนห้องเดียวกับผมเลย น้ายุบอกสามีอนุญาตแล้วและน้ายุก็บอกให้ผมฟังว่าสามีไม่สามารถให้ความสุขกับน้ายุได้หลายปีแล้วสามีรู้ว่าน้ายุยังมีความต้องการอยู่และค่อนข้างไฟแรสูงสามีแกรักน้ายุมากแกกลัวน้ายุไปมีคนอื่น แกอนุญาตให้น้ายุไปเย็ดกับคนที่ถุกใจได้แต่ต้องบอกให้แกรู้ด้วย น้ายุแกบอกว่าคุยกับแม่รู้ว่าผมยังโสดอยู่พักอยู่คนเดียวจึงลองมาเที่ยวหาดู พอมาถึงก็ถูกใจตั้งแต่วันแรกและก็บอกให้สามีรู้แล้วตั้งแต่วันแรกว่าอยากจะเย็ดกับผม แล้วน้ายุก็บอกว่าไม่ทำให้น้าผิดหวัง น้ายุกับสามีค้างอยู่กับผมอีกสองคืนก็กลับ เมื่อน้ายุเล่าความลับให้ฟังแล้วสองคืนที่เหลือน้ายุ สามี และผมจึงย้ายมานอนห้องเดียวกันเลยแล้ว เวลาผมกับน้ายุเย็ดกันสามีน้ายุก็จะนั่งดูบางครั้งก็เข้ามากอดดูดนมน้ายุบ้างและจะถามน้ายุตลอดว่าแม เสียวไหม มันไหม ดีไหมตลอดเวลา พ่อดีใจที่แม่มีความสุขแม่สุขจ้งเลย แล้วแกก็นั่งดูผมกับน้ายุเย็ดกันจนเสร็จ ดูแกพอใจมาก หลังจากน้ายุกับสามีกลัยไป หลังจากนันน้ายุก็จะมาหาผมประมาณเดือนละสองครั้งุบางครั้งก็มากับสามีบางครั้งก็มาคนเดียว มาทีไรก็เย็ดกันอย่างมีความสุขทุกครั้ง จนวันหนึ่งเป็นวันหยุดยาวติดต่อกันหลายวันน้ายุชวนแม่ผมมาด้วยมากันสองคนแล้วผมจะทำไงดี
และก็ดื่มเบียร์กันไปด้วยวันนั้นเป็นวันหยุดติดต่อกันสาาวัน น้ายุกับแม่ขับรถมากันสองคนมาถึงตอนบ่าย ๆ นั่งคุยกันสักพักแม่บอกเดินทางมาเหนื่อยขอพักงีบสักหน่อยก็เหลือผมกับน้ายุคุยกันสองคนสักพักแม่ก็นอนหลับไปพอแม่หลับน้ายุตรงเข้ามาหาผมแล้วบอกว่าน้าคิดถึงลูกจังเลยมาทำให้น้าหายคิดถึงหน่อยแล้วน้ายุก็ชวนผมเข้าไปในห้องนอนพอเข้าห้องได้น้ยุก็จู่โจมผมทันทีน้าคิดถึงลุกเหลือเกินมาน้าขอทำให้หายคิดถึงหน่อยแล้วน้ายุก็จัดแจงถอดเสื้อผ้าให้ผมกับของต้วเองน้ายุคงมีอารมมณ์จัดจัดการขึ้นทำให้ผมเองเลยลุกนอนเฉย ๆ น้าขอทำให้หายคิดถึงหน่อยแล้วน้ายุก็ขึ้นขย่มผมหร้อมกับร้องครวญครางเสียงดังตลอดเวลาโดยลืมไปว่าแม่นอนหลับอยู่นอกห้อง ลูกจ๋าน้าคิดถึงลูกจังเลยขอขย่มให้หายคิดถึงหน่อยนะ โอยมันหีดีจังเลยควยลูกใหญ่คับรูหีน้าดีจัง อูยเสียวหีเสียวแตดไปหมดแล้วโอย ควยลูกมันทิ่มปากมดลูกดีจังหีน้าเย็ดดึไหมลูกดีเหรอ ชอบหีน้าไหม ชอบเหรอลูก โอย โอยน้าจะอออกแล้วนะจะออกแล้วทันใดนั้นประคูห้องนอนก็เปิดออกแม่เปิดประตูห้องนอนเข้ามาเห็นน้ายุกำลังขย่มผมอยู่แม่ยืนตกตะลึงชะงักที่หน้าประตูน้ายุหันไปเห็นแม่ชะงักนิดหน่อยแต่น้ายุคงกำลังเงี่ยนจัดน้ำกำลังจะออกหยุดไม่ไหวแล้วจึงขย่มผมอย่างหนักโอย โอยน้าออกแล้วออกแล้ว ผมก็อออกตามน้ายุไปติด ๆ น้ายุนอนฟุบบนตัวผมนิดหนึ่งแล้วลุกขึ้นจูงมือแม่ไปเข้าห้องนอนอีกห้องหนึ่ง ผมก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วออกไปนั่งคอยอบู่ที่ระเบียงบ้านสักพักแม่ก็ออกมาจากห้องและน้ายุด็เข้าไปอาบน้ำแม่เดินเข้ามาหาผมตอนแรกผมใจไม่ดีเลยไม่รู้แม่จะมาไม้ไหน พอแม่มาถึงแม่ก็ตรงเข้ามาจับไหล่ผมแล้ก็บอกว่าน้ายุเล่าเรื่องต่าง ๆระหว่างผมกับน้ายุให้แม่ฟังหมดแล้ว แม่บอกว่าแม่เข้าใจลูกกับน้ายุแล้ว ลูกคงต้องเข้าใจแม่บ้างนะแล้วมาก็ดึงผมเข้าไปกอดแม่ดึงตังผมไปกอดแน่นมากจนสัมผัสกับนมของแม่าที่ค่อนข้างใหญ่เต็มที่เลยผมจึงจูบที่หน้าผากแม่ไปทีพอดีน้ายุออกมาจากห้อวน้ำผมกับแม่จึงแยกออกจากกัน ตอนเย็นเราซื้ออาหารมาทำทานกันที่บ้านและก็ดื่มเบียร์กันไปด้วยจนประมาณสักสี่ทุ่มก็แยกย้ายกันเข้านอน โดยแม่กับน้ายุนอนห้องเดียวกัน ผมเข้านอนสักพักนอนไม่หลับจึงออกมาหาอะไรกินในตู้เย็นพอเดินผ่านห้องที่แม่กับน้ายุนอนอยู่ได้ยินเสียงร้องครวญครางของแม่ดังออกมาจากในห้องจึงยืนแอบฟังที่หน้าประตู โอยพี่เสียวจังเลยยุจ๋าเลียหีพี่ลึก ๆ  ดีจังเลย โอย โอย พี่เสียวหีเสียวแตดไปหมดแล้ว น้องยุทำดีจริง ๆ พี่เสียวจังเลย ผมแอบฟังเกิดอารมณ์อยากจะเห็นภาพในห้องจึงลองใช้มือค่อย ๆ ขยับประตูดูปรากฎว่าประตูไม่ได้ใส่กลอนผมจึงตัดสินใจเปิดประตูห้องเข้าไปภาพที่เห็นแม่นอนเปลือยเปล่าร้องครวญครางดิ้นทุรนทุรายอยู่บยนเตียงโดยมีน้ายุกำลังเลียหีแม่อยู่อย่างเมามันพอน้ายุหันมาเห็นผมน้ายุเรียกผมเข้าไปแล้วบอกว่ามาช่วยกันทำให้แม่มีความสุขหน่อยตอนแรกแม่ดูเขิน ๆ พอน้ายุบอกว่าพี่ไม่ต้องเขินหรอกเดี๋ยวยุกับลูกจะทำให้พี่มีความสุขจนลืมไม่ลงเลยแล้วน้ายุก็ตรงเข้าดูดนมแม่แล้วบอกให้ผมเลีบหีให้แม่พร้อมกันไปด้วยพอแม่โดนโจมตีทั้งหีทั้งนมแม่คงมเสียวและมีอารมณ์อย่างมากร้องครวญครางตลอดเวลา โอย มันเสียวหีเสียวนมอะไรอย่างนนี้ โอย โอย เงี่ยนจังเลย แม่เงี่ยนจังเลยอยากโดนควยเย็ดหีจังเลยเย็ดหีแม่ทีแม่เงี่ยนจะทนไม่ไหวแล้ว ผมจึงจัดการยกขาแม่บาดบ่าเอาควยใส่หีเย็ดแม่ทันทีแม่ถึงแม้จะอายุมากกว่าน้ายุแต่รูหีแม่ฟิตและคับกว่าน้ายุมากคงเป็นเพราะไม่ได้โดนควยมานานหีแม่ทั้งตอดทั้งรัดควยผมจนแน่น โอยควยลูกแน่นคับหีแม่จังเลย แม่ไม่ได้โดนควบใหญ่ ๆ เย็ดหีมานานแล้ว ถึงใจแม่ดีจังเลยขณะที่ผมเย็ดแม่ไปน้ายุก็ดูดนมแม่ไปด้วยดูแม่คงมีอารมณ์มากปล่อยอารมณ์เต็มที่โอย แม่ลูกจ๋าเย็ดแรง ๆ เลยไม่ต้องกลัวหีแม่พังแม่ชอบ โอย โอยถึงใจดีจังลูกจ๋าน้ำแม่จะออกแล้ว จะออกแล้ว จะออกแล้วน้ำแม่ออกแล้วโอยเสียวแทบขาดใจแล้วผมก็น้ำออกตามแม่ไปติด ๆ แล้วแม่ก็หลับไปเลยคงเสียวและเพลียมาก พอผมลุกออกจากแม่น้ายุก็ดึงตัวผมเข้าไปหาบอกว่าน้าเห็นลูกเย็ดกับแม่เย็ดกันแล้วเงี่ยนมากเลยช่วยเลียหีให้น้าหน่อยนะน้ากำลังเงี่ยนมีอารมณ์พอผมเลียหีน้ายุไปได้สักพักน้ายุก็มาดูดควยให้ผมจนควยแข็งขึ้นมาอีกครั้งน้ายุจัดการขึ้นขย่มเองเลย จนผมเสรจพร้อมกับน้ายุอีกครั้ง แล้วผมกับน้ายุก็นอนกอดกันหลับไปจนตอนดึก ๆแม่ก็ลุกขึ้นมานอนกอดผมอีกคนเราตื่นขึ้นมากันตอนสาย ๆ แม่เป็นคนเริ่มต้นกับผมอีกรอบ แม่กับน้ายุพักกับผมสองวันสองคืน เราแทบไม่ได้ออกไปไหนกันเลย ดูแม่จะมีอารมณ์บ่อยมากผมกับน้ายุต้องช่วยนดับอารมณ์ให้แม่หลายครั้ง แม่บอกว่าไม่ได้เจอของจริงมานานแล้วนาน ๆ เจอทีขอทำให้หายอยากหน่อย ซึ่งผมก็ยินดีสนองความต้องการของแม่เพื่อความสุขของแม่ผมทำได้

เพื่อนพ่อแอบเย็ดแม่ 



       ลุงทมเพื่อนพ่อ มาดื่มกินกับพ่อในตอนเย็นบ่อยๆ  ผม (แดน) สังเกตเห็นว่าลุงทมนั้นแอบมองแม่บ่อย ๆ  ชอบมองก้น หน้าอกแม่  ก็แม่ผมเป็นคนสวยหุ่นดีนี่นา
ถึงแม้แม่จะวัย  45  บางคนยังเข้าใจว่าแม่ อายุ 35 อีก  ผมแอบดูพ่อเย็ดแม่ หลายครั้ง  เย็นวันนั้นลุงทมก็มาดื่มกินกับพ่อ  จนพ่อเมาฟุบหลับไป  แม่เข้านอนก่อน
ผมก็แอบดูภาพสดทางจะคอม  ที่ต่อเข้ากับระบบกล้อง  เปิดดูเผื่อว่าพ่อตื่นแล้วจะไปเย็ดแม่ก่อนนอน  แต่สิ่งที่ผิดค่าดและน่าตื่นเต้นสุด คือ คนที่จะมอบความเป็น
พ่อของผมกลับเป็นลุงทม  แม่ยังครึ่งหลับครึ่งตื่นคงคิดว่าพ่อ  ปล่อยให้ลุงทมกอดจูบ ลูบคลำ  ตอนนี้แม่ล่อนจ้อน  ลีลาการเล้าโลมทำเอาแม่ซีดดด ครวญคราง
เพราะเสียวหีมากทีเดียว  ยิ่งโดนชิวหาพาเสียวแล้ว  น้ำหีแตกกกกก ลุงทมซดน้ำหีแม่ เหมือนกับอร่อยเต็มที   ลุงทมถ่างขาแม่และขึ้นคร่อม  แม่ก็ตื่่นขึ้นพอดี
อุ๊ยพี่ทมทำไมทำอย่างนี้ล่ะ  ไม่นะ ไม่เอา  ดาวมีผัวแล้ว  แล้วพี่ชิด (ผัว) ล่ะไปไหน  ไอ้ชิดมันเมาเหล้าฟุบไปแล้ว  บ้าน่าไม่เอา   ทม--" ดาวจ๋า หีดาวน่าเย็ดจริงๆ
พี่ทมนี่แหละจะเย็ดให้ดาวเสียวหี เสียวแตด น้ำแตกสุดๆ ไปเลย   ** แม่ดิ้นๆๆๆๆๆๆ  ในขณะที่ลุงทม ก็ระดมจูบ จูบแก้ม ซอกคอ  รักแร้  2เต้า เคล้าคลึงและดูดแรงๆ
ใช้มือบีบี้หัวนม      ดาว-- ซีดดดดด อุยยยย อาาาาา   พ พพ พ พอ  อย่าทำแบบนี้  สิคะ  ซีดดดดดด "      ลุงทมเอาหัวบานขนาดขวดโรลออน  บี้ถูไถตามเนิน
ยุทธกาม  สองแคม  เม็ดแตด  ส่วนแม่ก็ส่ายหีหลบ  ได้จังหวะลุงทมก็แทงเข้าเป้าพอดี    ดาว-- โอ๊ะ  โอ้วๆๆๆ  มมมมมม ไม่นะ  อย่า  อย่า อย่าดัน  ซีดดดดดด
   ดาว----ซีดดดด อุยยยย  คนบ้า  ผีทะเล   ซีดดดด อุยยย  เข้าลึกจัง   แน่นหี  เสียวววว แตด เสียวหี   โอ้วๆๆๆ น้ำหีแตก "     มันเป็นภาพที่เสียวสุดยอดจริงๆ
สองแคมหี  คาบบักใหญ่ ลุงทมปลิ้นแล้วปลิ้นอีก  ผลุบปลิ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ     ลุงทม----" ดาวจ๋า  ที่รักจ๋า  หีเมียสุดยอดจริง  ดูดิ  ดูดควยพี่หนึบๆๆๆๆๆๆ เลย
      **ลีลาของจอมยุทธทม ไม่ธรรมดาจริงๆ  เขาพุ่งหอกเสียวกามา  เข้าเป้าจอมยุทธสาว แล้วก็ขยับแทงเน้นๆ  ทั้งโยกทั้งควานหอก  เล่นเอาจอมยุทธสาว
หมดแรงดิ้น   มีแต่แรงเด้งหีร่อนรับ  บักใหญ่ ยาว  สุดยอดกว่าควยผัว  จอมยุทธสาว  เขื่อนน้ำเสียวกามา  น้ำแตกชโลม  ดุ้นหอกเสียว  เขาซอยเร็วและแรงขึ้น
ปั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    หีดีๆ แบบนี้ต้องจัดหนักให้อีกซัก 2 ดอก    แม่กอดลุงทมซะแน่น  เมื่อเสียวหีสุดๆ และน้ำหีแตกกกกกก
เขาก็พ่นน้ำควยเข้าหี  ฉูดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   บางส่วนก็ไหลย้อยลงง่ามก้น   ควยอ่อนไปได้  5 นาที  มันก็แข็งพร้อมลงสู่สนามอีก  
      ดาว---" พ่อเถอะคะ  เดี๋ยวพี่ชิดก็ตื่นหรอก  "      ทม---" ดาวจ๋า  กว่าชิดจะตื่นก็  8 โมงโน่นแหละ  หีดาวจะน้ำแตกได้อีกหลายๆ ที "      ความเสียวหี เสียว
แตดไม่เคยปรานีใคร  แม่จำยอมให้ลุงทมเสยหีอีกในรอบ 2    ตั้งแต่วันนั้น เวลาลุงมากกินเหล้าที่บ้าน  พ่อมักจะดื่มจนเมาฟุบหลับ  และลุงทมก็จะบรรเลงเพลงรัก
ลีลาเสียว กับคุณแม่ทุกที   มีอยู่ครั้งหนึ่งพ่อไปธุระ ตจว.  3  คืน  ลุงทมก็มานอนกับคุณแม่ทั้ง 3 คืน.....โคกหีของแม่ที่ผมเคยคลอดออกมานั้น  มันไม่ได้เป็นของ
คุณพ่อแต่เพียงผู้เดียว  แต่มีคนมาทำให้หีแม่เสียว  ที่ลีลาสุดๆ  ที่แม่ติดใจอีกคน  ติดตามตอนต่อไปว่า   แม่จะโดนพวกหนุ่มก่อสร้างควยใหญ่ อีกกี่ควย..  จาก
กล้องที่อยู่ตามจุดต่าง ๆ ในห้องนอน  ผมได้บันทึกภาพเสียวของแม่กับชู้รักดุ้นใหญ่ยาวไว้มากมาย  มีอยู่เกมหนึ่งที่แม่ดื่มกินน้ำควยชู้รักอย่างเต็มที่  นมสองเต้า
ที่ผมเคยจับและดูดดื่มกัน  ลุงก็ขยำขยี้ และเย็ด 2  เต้า จนน้ำแตกคาเต้านม ชโลมสองเต้าถึง 2 ครั้ง 

 เพื่อความสุขของแม่ 



ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว ผมเคยแอบดูแม่อาบน้ำ และตอนพ่อกับแม่เย็ดกันเป็นประจำ พ่อทำงานรับเหมาก่อสร้างแม่เป็นครู แม่ปกติเป็นคนเรียบร้อยสมกับเป็นครู แต่พอเวลาแม่เย็ดกับพ่อพอเวลาแม่มีอารมณ์แม่จะร้องครวญครางพูดออกมาตรง ๆ เลย ตอนผมแอบดูครั้งแรกก็ตกใจพอแอบดูบ่อย ๆ ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ แม่เป็นคนค่อนข้างเซ้กส์จัดพอประมาณ เวลาพ่อไม่อยู่้ไปตรวจงานต่างจังหวัดหลาย ๆวันแม่มักจะช่วยตัวเองเป็นประจำพ่อคงรู้ว่้าแม่เซ็กส์จัดจึงซื้อของปลอมมาไว้ให้แม่ช่วยตัวเองยามเหงา ผมแอบดูแม่ช่วยตัวเองบางครั้งอยากจะเข้าไปช่วยแม่เหมือนกันแต่ไม่กล้าได้แต่แอบดูแล้วก็ช่วยตัวเองจนเสร็จตามแม่ไปด้วยทุกครั้ง ต่อมาผมแต่งงานแล้วก็พาเมียมาอยู่ที่บ้านด้วย เวลาที่พ่อไม่อยู่ผมเย็ดกันกับเมีย มีความรู้สึกว่าแม่จะมาแอบฟังที่หน้าประตูห้อง พอรู้ว่าแม่แอบฟังอยู่มันทำให้ผมเกิดอารมณ์อย่างมากเย็ดกับเมียอย่างรุนแรงกว่าปกติ ต่อมาพ่อประสบอุบัติเหตุเสียชิวิต ดูแม่เหงาลงไปมาก ผมกับเมียก็คอยเป็นเพื่อนคุยกับแม่เพื่อให้แม่คลายความเหงาลง  เย็นวันหนึ่งเพื่อนสมัยเรียนมาจากต่างจังหวัดแวะมาหาที่บ้านซึ่งเพื่อนคนนี้ตอนเราอยู่ต่างจังหวัดก็มักมาเล่นที่บ้านเป็นประจำซึ่งก็คุ้นเคยกับครอบครัวเราดี ผมเลยชวนเพื่อนทานข้าวและพักค้างที่บ้าน นาน ๆ เจอกันทีก็ต้องมีการดื่มกินกันเป็นธรรมดา เมียผมกับแม่ช่วยกันทำกับแกล้ม เสร็จแล้วก็มานั่งร่วมวงคุยกัน ผมกับเพื่อนคื่มเหล้า เมียกับแม่ดื่มไวน์นั่งคุยด้วย ตอนนั้นแม่ใส่เสื้อยืดรัดรูปคอกว้างนุ่งกางเกงขาสามส่วน โชว์เนินนมที่อวบขาวชัดเจน เราดื่มกันไปคุยกันไปอย่างสนุกสนาน ผมสังเกตุเพือนผมแอบมองหน้าอกแม่เป็นประจำ บางครั้งผมแอบเห็นเพื่อนกับแม่แอบสบตากัน ตอนหนึ่งเมียเข้าไปทำกับแกล้มเพิ่มเติมในครัว ผมไปเข้าห้องน้ำ ออกมาแอบเห็นเพื่อนกับแม่หยอกกันเหมือนคู่รักกันผมทำไม่เห็นแล้วก็กลับมานั่งร่วมวงต่อ เรานั่งดื่มกินกันจนประมาณสี่ทุุ่มเมียผมไม่ไหวขอนอนก่อนเหลือผมเพื่อนและแม่สามคนคุยกัน พอเมียผมเข้านอนดูเพื่อนกับแม่เริ่มคุยหยอกล้อกันมากขึ้นบางครั้งก็มีการซบไหล่กัน ตอนหนึ่งเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ แม่แอบกระซิบผมว่าวันนี้ขอแม่ปล่อยอารมณ์หน่อยนะแม่เหงามานานแล้วลูกต้องเข้าใจแม่นะ ตอนแรกผมก็นึกหวง ๆเหมือนกันแหละ แต่มาคิดดูก็สงสารแม่ที่ห่างเหินไม่ได้โดนเย็ดมานานแล้วแม่คงมีอารมณ์อัดอั้นมานาน ผมเลยบอกแม่ว่าถ้าเป็นความสุขความต้องการของแม่ผมเข้าใจ  สักพักผมก็ขอตัวเข้านอนเปิดโอกาสให้เพื่อนกับแม่คุยกันต่อ นอนไปสักพักนอนไม่หลับเลยออกมาดูซิว่าแม่กับเพื่อนเลิกกันหรือยังปรากฏว่าทั้งสองเลิกวงแล้วผม จึงแอบไปดูช่องที่แอบดูเวลาพ่อกับแม่เย็ดกัน ภาพที่เห็นคือเพื่อนกำลัดูดไซร้นมที่ใหญ่ของแม่อย่างเมามัน ดีจังลูกแม่แม่ไม่ได้โดนดูดนมมานานแล้ว นมแม่ขาวสวยใหญ่เต็มปากเต็มมือดีจัง แล้วลูกชอบนนมใหญ่ ๆ ของแม่ไหมล่ะ ชอบครับ ชอบก็ดูดให้เต็มที่เลยไม่ต้องกลัวแม่เจ็บแม่ชอบให้ดูดนมแม่แรง ๆ โอมันเสียวหัวนมอะไรเช่นนี้ เพื่อนจูบไซร้นมแม่สักพักก็ค่อย ๆ จูบต่ำลงมาที่หน้าท้องของแม่จูบไซร้หน้าท้องที่เป็นลอน ๆ ของแม่จนแม่แอ่นหน้าท้องขึ้นลงไปมาแล้วเพื่อนก็รูดกางเกงแม่ออกเผยให้เห็นเนินหีที่อวบอูมของแม่ เพื่อนคงอดใจไม่ก้มหน้าลงจูบที่เนินหีแม่เต็มแรง โอหีแม่ใหญ่จังเลยน่าจูบน่าเลียที่สุด ก็จูบซิลูก จูบดูดเลียให้สมใจลูกเลย เวลามีอารมณ์แม่ชอบโดยเลียหี เพื่อนก้มหน้าก้มตาทั้งดูดทั้งเลียหีแม่เป็นการใหญ่ส่วนแม่ก็ร้องครวญครางเสียงดังตลอดเวลา  ลูกจ๋าแม่เสียวหีจังเลย ทำไมมันเสียวอย่างนี่ ลูกจ๋าแม่จะทนไม่ไหวแล้วเอาควยเย็ดหีแม่ทีเถอะเร็วแม่อย่กโดนควยใจจะขาดอยู่แล้วเพื่อนผมจึงลุกขึ้นยืนถอดกางเกง พอผมเห็นควยมันผมต้องตกใจควยเพื่อนมันทั้งยาวทั้วใหญ่กว่าของผมมากเลยสมัยตอนเรียนเราเคยเอาควยมาอวดกันของเพื่อนมันใหญ่กว่าเพื่อน จนเพื่อน ๆ เรียกมันว่าไอ้ม้า แต่ตอนนั้นยังวัยรุ่นควยมันยังไม่ใหญ่เท่านี้ แม่พอเห็นควยเพื่อนร้องอูวควยลูกทำไมมันใหญ่จังเลย ขอแม่จับหน่อยซิแล้วแม่ก็เอามือ ไปจับควยเพื่อน โอวควยแข็งดีจัง หีแม่จะแหกไหมนี่ลูก คงไม่แหกหรอกแม่ผมจะค่อย ๆ ทำว่าแล้วเพื่อนก็เอาควยจ่อที่ปากรูหีแม่ค่อย ๆ ดันเข้าไปแม่กางขาออกกว้างเลยเม้มริมฝีปากแน่นผมเห็นควยเพื่อนมุดเข้ารูหีแม่สงสารแม่เหมือนกัน โอวควยลูกคับตีงแน่นหีแม่ไปหมดแล้ว  เบา ๆก่อนลูก แม่แน่นหีไปหมดแล้วเพื่อน ค่อย ๆดันควยไปทีละนิดจนมิดในที่สุดแล้วค่อย ๆ ชักควยถอนออกมาผมเห็นแคมหีของแม่ปลิ้นตามออกมาได้อารมณ์มากเพื่อน ค่อย ๆ สาวเข้าออกช้า ๆสักพักเห็น้ำหีแม่ชโลมควยเพื่อนจนเป็นมันวาวไปหมด สักพักเพื่อนเริ่มเร็วขึ้น เร็วขึ้น ตอนนี้แม่คงไม่เจ็บแล้ว โอลูกจ๋าแม่เสียวหีจังเลย เย็ดแม่แรง ๆ ไม่ต้องกลัวหีแม่ฉีกแล้ว ควยลูกใหญ่ถึงใจแม่ดีจัง อยากเจอควยใหญ่ ๆ อย่างนี้มาเย็ดหีนานแล้ว ถึงใจแม่ดีจัง หีแม่เย็ดดีไหม หีแม่วิเศษจังเลยหีแม่อวบอูมตอตรัดควยผมดีจัง แม่ผมเสียวควยจังเลย แม่จ๋า ผมเสียวควย น้ำจะออกแล้วนะ รอแม่ด้วย แม่ก็จะออกแล้ว ดูดนมให้แม่ด้วยแม่จะได้เสียว ๆ โอวแม่เสียวหีเสียวนมไปหมดแล้วแม่จะออกแล้วนะ จะออกแล้วนะกระแทกแม่แรง ๆเลยลูก แรงเลย ลูกแม่ผมจะออกแล้วนะ แม่ก็จะออกแล้วออกพร้อมกันนะลูกแม่ผมอกแล้ว ออกแล้วแม่เพื่อนผมอัดควยเข้ากับหีแม่จนแนบสนิท โฮวแม่ก็ออกแล้วออกพร้อมกันเลยแล้วทั้งคู่ก็นอนกอดกันหลับไปเลยส่วนผมซิแแอบดูเงี่ยนใจแทบขาดต้องกลับมาปลุกเมียเพื่อเย็ดระบายต่อแต่เมียคงเมามากไปหน่อยไม่ยอมตื่น ทนไม่ไหวลักหลับเมียจนเสร็จสมอารมณ์หมายจึงหลับได้

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 80 “ดอกไม้แห่งรักเบ่งบานที่เวียงละกอน!?”



“แต้เนอะ...จากปิดเทอมกลางภาคจนถึงบะเดี่ยวนี้ก็ได้เวลาพอดีแต่เรื่องเฮียนของลูกจะว่าจะได?”
“หนูอู้กับอาจารย์เรียบร้อยแล้วค่ะ...บ่มีปัญหา”
“งั้นจะปิ๊กมาเมื่อใดและอยู่กี่วันฮือ?”
“เจ้าวันศุกร์นี้ค่ะแล้วก็จะอยู่สักสามวัน”
“อืม--...ปิ๊กวันจันทร์ละก่ะ?...ดีแล้วๆ...พวกหนูมาอยู่ฮื้อพ่อกับแม่หายกึ้ดเติงพ่อง”
“แต่หนู...จะมาคนเดียวหนา”
“อ้าว!?...แล้วน้องเฮา...”
“ฝนต้องอยู่เฮียนค่ะ”
“บ่เอาอ่ะ!!!”
“!?”
“ลูกฝนบ่มาต้วยจะไปม่วนอะหยัง!?...หงึ!!...จะอี้แม่จะจวนใครเล่นต้วยหนา?”
“คุณแม่อู้แต้ๆหน่อยสิคะ!...จะมัวแต่เล่นม่วนได้จะได?”
“ฮื่อ~~”
“..................................................”
“จะ...จ่วยบ่ได้สินะ...ลูกแคท”
“คะ?”
“แม่บ่ว่าอะหยังตี้ลูกจะปิ๊กมาฮ่วมงานบุญ 100 วันของอาจารย์แต่ขอฮื้อปาไผก่ได้มาเป็นเพื่อน”
“ฝนบ่ได้หรอกค่ะเพราะจั้นเฮียนของเธอมีกำหนดจะไปดูงานตี้ไร่องุ่นกับฟาร์มนกกระจอกเทศพอดี”
“บ่ฮู้ละ!!...แม่บ่อยากฮื้อแคทขับรถทางไกลตั๋วคนเดียวฉะนั้นจวนเพื่อนหรือไผสักคนตี้ว่างซะนะ”
“แคทบ่กึ้ดว่าจะมีไผสักคนนะคะ...อย่างพี่เซคต้องทำงานส่วนน้องม่อนก็เฮียนหนังสือ...บ่มีไผว่างมาต้วยแน่เลยค่ะ”
“บ่ใจ่แล้ว--...ก็ยังมีอยู่บ่ใจ่ก่า?”
“เอ๋?”
“คนที่ใกล้ตัวแคทนอกจากฝนน่ะ”
“คะ...คุณแม่หมายถึง...”
.......................................................................................................................................
“ผมจะไปได้ยังไงในเมื่อขาก็ยังเข้าเฝือกอยู่?...นั่งในรถสามสี่ชั่วโมงคงไม่ไหวหรอกนะ”
“น่านะตัวเองถือว่าช่วยไปแทนเค้าหน่อยล่ะกัน--...ให้เจ๊ขับรถไปคนเดียวเค้ากับแม่เป็นห่วง”
“ไม่ต้องรบกวนใครก็ได้...พี่ไปคนเดียวก็ไม่มีปัญหาอะไร”
“เจ๊ขับรถเก่งหนูรู้แต่มีคนไปเป็นเพื่อนมันย่อมดีกว่าค่ะ...อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนคุยกันได้นิ?”
“...................................................”
“แล้วเวลาเรียนของตัวเองก็พอนี่ใช่มะ?”
“อืม--...ถ้าไปลากับอาจารย์ก็จะไม่นับว่าขาดเรียน”
“งั้นตกลงบอลไปกับพี่แคทนะ!!”
“...อา”
“ฟังน้ำเสียงเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ...ไม่อยากไปพี่ก็จะไม่ว่าไม่บังคับ”
“ผมจะไป...กะอีแค่ขาหักไม่ถึงตายสักนิด!!”
“ฉันจะคอยดูว่าทนได้ถึงครึ่งชั่วโมงหรือเปล่า?”
“เชอะ!!...อย่าสบประมาทกันนักเลยครับ”
“เอาอีกแล้วๆๆ...ยังไงกันนะคู่นี้!...จะไปรอดมั้ยเนี่ย?”
...แต่เอาเข้าจริงนั่งงอขาในรถนานๆคงไม่สะดวกแน่ยิ่งเฉพาะกำลังเดี้ยงอยู่ด้วย!?...หนอย~~...มาสบประมาทกันซะได้ว่าผมจะทนไม่ถึงครึ่งชั่วโมง...เออ!!...เดี๋ยวได้รู้กันแน่พี่สาวจอมหยิ่ง...
(และเราเองก็อยากจะไปเที่ยวบ้านของอาสนกับอานิภาตั้งนานแล้ว...ครั้งสุดท้ายที่ไปลำปาง...เอ่อ--...ชักจำไม่ได้แฮะว่าอายุเท่าไหร่)
“อาจจะฉุกละหุกนิดหน่อยเพราะพรุ่งนี้ก็ต้องไปแล้วแต่เค้าจะช่วยจัดของลงกระเป๋าให้เอง”
“งานทำบุญ 100 วันเหรอ?”
“อื้อ!!...เป็นอาจารย์ที่สอนเจ๊สมัยม.ต้นน่ะ...เสียเมื่อกลางเดือนตุลาปีที่แล้ว...เค้ายังไปวันเผาเลย”
“อ๋อ~~”
“แต่ตัวเองไม่ต้องไปหรอก...อยู่ที่บ้านก็พอ”
“แน่อยู่แล้ว...ขาฉันเดี้ยงอย่างนี้จะออกไปให้คนเขามองด้วยความสมเพชงั้นเรอะ?”
“แหม~~...ตัวเองก็พูดเกินไป”
“...พี่โทรบอกคุณแม่แล้ว”
“คงดีใจสุดๆที่บอลจะไปด้วย”
“เสียดายที่น้องไปไม่ได้ต่างหาก”
“เฮ้อ!!...ทำไมกำหนดดูงานจะต้องมาตรงกันด้วยน๊า?...เลื่อนออกไปสักวันสองวันก็ได้”
“งั้นไม่ไปดูงานสิ”
“อ๋า!?...ไม่ๆๆ...ฝนอยากไปมานานแล้วนะคะจะบอกให้!!!...อยากเห็นนกกระจอกเทศตัวเป็นๆ”
“เดี๋ยวมาช่วยพี่จัดของด้วย”
“ค่า~~”
“เออ!...แล้วน้องฝันล่ะจะว่ายังไง?”
“ให้เธอกลับโยนกประจิมไปก่อนน่าจะดี”
“นี่น้อง...จะอยู่คนเดียวหรือ?”
“เปล่า...ฝนกะว่าจะไปค้างที่บ้านพี่เซคจ้ะ”
(พี่แคทนิ่งไม่ตอบแสดงว่าเธอคงวางใจ...มันแปลกแต่ก็จริงน่ะนะที่พี่น้องคู่นี้แทบจะไม่ค่อยอยู่ห่างกันเลยตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว!?)
..........................................................................................................................................
...เจ็ดโมงครึ่งหลังจากไปส่งฝนที่คณะแล้วพี่แคทก็ขับรถพาผมกับน้องฝันมุ่งหน้าขึ้นสู่ภาคเหนือแต่ก่อนหน้านั้นต้องแวะรับอีกคนซึ่งนั่นคือพี่ม่อนโดยเธอจะกลับไปที่โยนกจัตุรัส...
“แถวๆนี้เหรอครับ?”
“...อืม”
“พี่ม่อนมาทำอะไรกัน?”
“ไม่รู้เหมือนกัน...พี่เซคบอกแต่ว่าให้ช่วยพาเธอไปส่งที่โยนกบูรพาด้วย”
“ฝัน...เจ้าเปลี่ยนไปนั่งเบาะหน้า”
“ว้าย!!”
“!!!”
(มะ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่?...แล้วที่สำคัญประตูรถยังไม่ทันจะเปิดแต่สาวเจ้ากลับเข้ามานั่งแป้นแล้นตรงหว่างกลางเรากับน้องฝันเรียบร้อย!!!!)
“ตกใจอะไรกัน?”
“ใครไม่ตกใจก็บ้าแล้วครับ!!!!”
“กลับโยนกบูรพากะทันหันแสดงว่ามีธุระด่วนเหรอจ๊ะ?”
“ก็...มิใด้เร่งด่วนอะไรดอกเจ้าค่ะ”
“พี่แคท...นี่...นี่ไม่ตกใจบ้างเลยรึ?”
“ยิ่งกว่านี้ก็เคยเจอมาแล้ว”
...รู้ดีว่าพี่หรือฝนน่ะสนิทชิดเชื้อกับคนประหลาดอย่างพี่ม่อนแต่ผมไม่ใช่นะ!!...น้องฝันเปลี่ยนไปนั่งเบาะหน้าโดยปล่อยให้ผมนั่งกับพี่ม่อนด้วยความรู้สึกหวาดระแวง...ให้ตายสิตั้งแต่รู้จักผู้หญิงคนนี้มาผมก็เห็นเธอกระทำแต่เรื่องที่ไม่ปกติทั้งนั้นเลย!!!...
“ขาเป็นอย่างไรบ้าง?”
“...ไม่เป็นไรแล้วครับ”
“แต่เจ้าคงจะนั่งมิค่อยสะดวก...ยกขาขึ้นมา”
“ครับ?”
“เอาขาสองข้างพาดบนตักเรา...เจ้าจะได้นั่งเหยียดขาตรงได้”
“ผม...ไม่รบกวนพี่ม่อนหรอกครับ”
“อย่าขัดคำสั่งเรา!!”
(น่ากลัวเว้ย!!!)
“มาเบียดเบียนแย่งที่นั่งคนเจ็บก็สมควรจะช่วยอะไรบ้างมิใช่หรือ?”
...พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยแต่ผมก็ต้องทำตามที่ญาติสาวผู้พี่สั่ง(แล้วอย่าบ่นว่าหนักเชียวนะ!?)ฝ่ายพี่แคทเหลือบตาดูผ่านทางกระจกมองหลังทว่าไม่ได้พูดอะไรเพราะคงจะค้านพี่ม่อนไม่ได้เช่นกัน...
(เห็นเงียบๆแบบนี้ละน่าหวั่นใจที่สุดเพราะตามสถิติมันมักจะมีอะไรตามมาทุกครั้ง!?)
“...................................................”
(อืม--...พี่ม่อนนี่ยิ่งมองก็ยิ่งสวยจริงๆแฮะนับว่ารับเอามาจากป้าเอ็มในวัยสาวอย่างเต็มที่ซึ่งไม่ว่าจะพี่เซคหรืออ๋อมก็ยังไม่เทียบเท่า)
“...................................................”
(วา~~...ต่อให้หลับตาอยู่เจ้าหล่อนก็ยังดูหมดจดงดงามไร้ที่ติ...พูดตรงๆไม่อ้อมค้อม...ถ้ามายืนคู่กับพี่แคทแล้วให้ผู้ชายตัดสินว่าคนไหนจะสวยกว่ากันนั้นจะกลายเป็นความหนักใจอย่างที่สุด!!!!)
“?”
(หยึย~~...หันมามองเราแล้ว!!...ระ...รึว่าจะรู้ตัว?)
“อ้า!...ข้างในนี่ร้อนนะครับ?”
“พี่ว่ามันเย็นออก?”
“จริงด้วยเจ้าค่ะ...ฝันว่ามิเห็นจะร้อนตรงไหนเลย”
“งะ...งั้นหรือ?...ผมหมายถึง...ข้างในขาที่เข้าเฝือกมันรู้สึกร้อนน่ะครับ”
(กลบเกลื่อนไม่ค่อยแนบเนียนแต่ดูพี่ม่อนจะไม่สงสัยนะเพราะเธอยังนั่งเงียบ...งั้นก็มาชำเลืองดูกันต่อ)
“...................................................”
(สาวเจ้าผิวขาวหมดจดวัย 21 สูงไล่เลี่ยอ๋อมแต่รูปร่างเพรียวบางกว่ามือไม้ดูอ้อนแอ้นไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงไว้ทรงผมบ๊อบที่ปลายด้านหลังยาวไม่เท่ากันคือฝั่งซ้ายจะสั้นกว่าฝั่งขวาประมาณสอง-สามนิ้วซึ่งนับว่าแปลกจากพี่น้องคนอื่น)
“อื้ม!!...อะแฮ่มๆ”
“คอแห้งหรือเจ้าคะ?”
“ขอ...น้ำสักแก้วสิ”
“เจ้าค่ะ”
(ค่อยยังชั่วหน่อย...มองสาวสวยมากไปมั้งคอเลยแห้ง?...อือ--...พอลองสังเกตทรวดทรงองค์เอวสองสามรอบ...หุ่นนางแบบดีๆนี่เองแม่เจ้าประคุณเอ๋ยและยิ่งนุ่งกระโปรงสั้นด้วยแล้ว!!!...เรียวขาอ่อนปลีน่องขาวๆของพี่ม่อนจึงเป็นอาวุธทำลายล้างที่มีอานุภาพร้ายแรงมากสำหรับผู้ชายทุกคน)
“น้องม่อนกินข้าวเช้ามาหรือยังจ๊ะ?”
“ยังเจ้าค่ะ”
“พอถึงทางแยกเลี้ยวขวาไปทองแสนขันจะมีร้านอาหารอร่อยอยู่...เดี๋ยวเราไปกินที่นั่นล่ะกัน”
(โอ้!!...รู้ใจดีมากเราเองก็นึกหิวพอดีเลยเพราะเมื่อเช้าดื่มกาแฟมาแค่แก้วเดียว)
“ที่นี่เหรอครับ?...อึ๊บ!!...ไม้ค้ำๆ”
(ลำบากวุ้ย!!!...ปกติใช้ไม้ค้ำก็ยักแย่ยักยันพอทนนี่นั่งในรถด้วย...พี่แคทคงจะทนดูความทุเรศของเราไม่ได้เลยมาช่วยพยุง)
“...โอบไหล่พี่สิ”
“ขอบคุณครับ...หืม~~...หอมจัง!!”
“เดี๋ยวก็ปล่อยทิ้งซะตรงนี้หรอก!!”
“โธ่~~...ชมนิดชมหน่อยก็ไม่ได้!”
“มันใช่เวลาหรือ?”
“พี่ม่อนก็ไม่ช่วยกันมั่งเล้ย!!!...รถจอดปุ๊บก็ลุกเดินลิ่วตัวปลิวไปคนเดียว”
“แค่ให้พาดขาบนตักก็นับว่าโชคดีมากแล้ว...อย่าหวังอะไรให้มากเลยและทีหลังห้ามไปมองเธอชนิดไม่วางตาอย่างนั้นอีก...มันเสียมารยาทนะรู้ไหม?”
“พี่แคทรู้!?”
“หากน้องม่อนไม่พอใจขึ้นมาเธอจะโดนสะกดจิตเอาง่ายๆ...เบาะๆก็ประสาทหลอนชั่วคราวแต่ถ้าหนักก็อาจกลายเป็นบ้า”
“เอ่อ--...พี่แคทก็อย่าพูดนะครับ”
“...สายไปแล้ว”
“ฮึย!!!”
“ขนาดพี่ยังรู้แล้วทำไมเจ้าตัวจะไม่รู้ล่ะแต่คงเพราะเห็นบอลยังเจ็บอยู่ถึงไม่เอาเรื่อง!?...ต่อไปก็ให้ระวังหน่อย”
“คร้าบ~~”
“น้องม่อนกับน้องฝันจะกินอะไร?”
“ข้าวกระเพราเนื้อเจ้าค่ะ”
“ฝันขอ...ข้าวผัดพริกแกงไก่...เอาเผ็ดปานกลางเจ้าค่ะ”
“บอลล่ะ?”
“เอาเหมือนพี่ก็ได้ครับ”
“อืม--”
“เอ๊ะนั่น?”
“?”
“บอลไม่ใช่เหรอ?”
“เธอคือ...”
“จำไม่ได้เหรอจ๊ะ?...ฉันชื่อโสเพื่อนของบุศไง”
“อ๋อ~~...ใช่ๆๆ...โสระยานั่นเอง!!”
(แต่ว่าเพื่อนร่วมชั้นปีเดียวกับบุศมาทำอะไรแถวนี้?)
.....................................................................................................................................................
...สาเหตุที่โสระยาเพื่อนสนิทที่สุดของบุศมาอยู่ที่นี่คือเธอเพิ่งนั่งรถกลับจากจังหวัดแพร่บ้านเกิด...ได้ยินหญิงสาวเล่าว่ากลับไปร่วมงานแต่งงานของญาติผู้พี่แล้วร้านอาหารนี้ก็เคยแวะมากินหลายครั้ง...
“โสดีใจจริงๆค่ะที่วันนี้มีโอกาสได้พบคุณหนูศรมุกดาและได้รับเกียรติให้ร่วมโต๊ะด้วย”
“..................................................”
“เพราะพี่น้องเจ็ดคนโสก็ได้พบหรือเห็นหน้าทั้งหมดแล้วโดยเฉพาะพี่แคทกับบอลที่เจอกันบ่อยๆ”
“เจ้านี่ช่างพูดช่างจาดีนะแลยังทักเราถูกด้วย...เคยเห็นเรามาก่อนอย่างนั้นหรือ?”
“ไม่เคยหรอกค่ะ...โสได้ยินจากคนอื่นอีกทีแล้วพอเห็นก็เลยรู้ทันทีว่าลักษณะนี้ใช่คุณหนูแน่ๆ”
“เจ้าคือเพื่อนสนิทของบุศยา?”
“ค่ะ...แต่...”
“?”
“พวกเราก็ใช่ว่าจะชอบหรือเห็นด้วยกันไปซะทุกเรื่องอย่างเช่น...ที่เกี่ยวกับบอล”
“ผมเหรอ?”
“บุศมีความทะเยอทะยานมากเกินไป...เธอต้องการจะสมหวังในทุกๆสิ่งจนบางครั้งไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น”
(โสระยาคงจะหมายถึงตำแหน่งนายหญิงคนต่อไปของวิษณุมนตรี)
“แต่ไม่มีใครในโลกนี้หรอกที่จะได้ในสิ่งตัวเองหวังตลอดไป”
“พี่แคทพูดถูกที่สุดค่ะ”
“รวมถึงตัวเธอด้วยหรือเปล่า?”
“โสเหรอคะ?”
“.....................................................”
(ฮืม!!...ไม่ถามตรงเกินไปหน่อยเรอะพี่?)
“แน่นอนค่ะ!!!...โสจะไม่ปฏิเสธถ้าโอกาสมันมาเคาะถึงหน้าประตู”
“!?”
“ได้ยินชัดไหมเล่า?...เจ้าหนุ่มเสน่ห์แรง”
“พะ...พี่ม่อนอย่าเพิ่งเข้าใจผิด!!...ผมกับโสไม่ได้...”
“ฮะๆๆๆ...โสไม่ทรยศเพื่อนหรอกค่ะและเมื่อกี้เป็นแค่การยกตัวอย่างเฉยๆ”
“แต่ออกมาจากใจเลยใช่มั้ย?”
“พี่แคทและคุณหนูศรมุกดาคะ...โสจะไม่เข้าไปร่วมแก่งแย่งเพื่อช่วงชิงหัวใจของบอลหรือแสดงอะไรออกมากจนเกินงามแต่ถ้า...”
“ถ้า...”
“บอลทอดไมตรีมาให้ก็เป็นอีกเรื่อง”
(สีหน้าของพี่แคทเปลี่ยนไปทันทีและเราไม่อยากนึกเลยว่าถ้าฝนมาได้ยินเข้าแล้วจะเป็นอย่างไรต่อ?)
“อือ--...ถึงเวลาที่โสต้องไปแล้ว...บอลจ๊ะ”
“ครับ?”
“เธอน่ะเป็นที่กล่าวขานในหมู่ผู้หญิงมาตั้งแต่ปีหนึ่ง...ที่คณะของโสก็ด้วย...คนที่อยากคุยกับเธอมีอยู่แทบทุกชั้นปีเลยนะจะบอกให้”
(ขะ...ขนาดนั้นเลยรึ!?)
“แม้ตอนนี้จะต้องใช้ไม้ค้ำช่วยเดินเพราะขาเข้าเฝือกแต่บอลก็ยังดูดีอยู่...คงจะ...ติดอันดับหนึ่งในสิบหนุ่มหล่อของมหาวิทยาลัยแน่ๆส่วนคุณศรมุกดา...”
“?”
“ดีแล้วล่ะค่ะที่ไม่ได้เรียนที่เดียวกันเพราะผู้หญิงเกือบทั้งมหาวิทยาลัยจะพากันเกลียดคุณเหมือนพี่แคท”
“.................................................”
“หึ!...ผู้หญิงคนนี้ปากกล้าดีนะเจ้าคะท่านพี่สุรีย์พรรณ...น้องอยากจะเห็นร่างกายทุกส่วนของเธอถูกพันธนาการขยับมิได้ดังใจสักครั้งหนึ่ง...ภาพนั้นคงจะน่าดูเป็นแน่”
(ที่...ที่แท้ก็อาฆาตเขาอยู่นี่หว่า!?)
“พี่ว่าคงเอาคืนที่น้องม่อนว่าเธอเป็นคนช่างพูดนั่นแหละ”
“นับว่าบุศยามีเพื่อนที่มิเลวเลยเทียว”
“ไปกันเถอะจ้ะ...เดี๋ยวจะสายเกิน”
“น้องขอเวลาสักครู่เจ้าค่ะ”
“?”
“เอกคเชนทร์...เรามีบางอย่างจะพูดกับเจ้าเพียงลำพัง...ตามมา”
“เอ่อ...”
“ไม้ค้ำนั่นจงใช้ให้เป็นประโยชน์”
(โธ่เว้ย!!...ถ้าร่างกายยังปกติอยู่จะไม่บ่นไม่ว่าเลยสักคำ)
........................................................................................................................................
“คุยอะไรกับน้องม่อน?”
“อ้าว!?...ยอมเปิดปากพูดกับผมแล้วเหรอ?”
“ทำไมพี่จะไม่พูดหึ?”
“ก็ผมนึกว่าพี่แคทงอนอยู่ซะอีก”
“อย่าใช้คำนั้นกับฉันได้ไหมแล้วตกลงจะพูดหรือไม่พูด?”
“ผมว่าพี่ดูหงุดหงิดมาตั้งแต่ตอนที่อยู่ร้านอาหารนะครับ?”
“................................................”
“แล้วจนป่านนี้ก็ยังไม่หายโกรธผมด้วย”
“รู้ดีจังนะ?”
“แหม~~...พอส่งพี่ม่อนกับน้องฝันที่โยนกจัตุรัสแล้วพี่ก็บังคับให้ผมมานั่งเบาะหน้า...อย่างนี้จะให้เรียกว่าอะไร?”
“ไหนคุยนักหนาว่านั่งรถได้ไม่มีปัญหาไง?...ถ้านั่งเหยียดขาที่เบาะหลังก็จะสบายไปสักหน่อย”
“พี่แคท”
“อะไร?”
“เพราะโสพูดแบบนั้นพี่เลยหึงผมใช่ม๊า?”
“อยากสลบเหมือดไปจนถึงลำปางสินะ?...หา?”
“เอ้ย!!!...ไม่ๆๆ”
“พี่จะนับหนึ่งถึงสาม...เล่ามาให้ฟังเดี๋ยวนี้”
“แล้ว...พี่หึงผมจริงป่ะ?”
“หนึ่ง!!...สอง!!!”
“หวา~~...เล่าแล้วครับๆ”
...แก้มสองข้างของญาติสาวผู้พี่แดงอย่างนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจนักว่าโกรธจริงๆหรือกำลังอายอยู่กันแน่แต่ท่าทางจะเป็นไปตามที่พี่ม่อนพูด...ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วซึ่งผมจะปล่อยให้ผ่านเลยไปไม่ได้...
(“พี่ม่อน...เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไร?”
“ยังจะต้องให้เราพูดซ้ำอีกกระนั้นรึ?”
“คือ...ผม...ผมไม่เชื่อ...คุณสันต์น่ะเหรอครับ?”
“สำหรับท่านพี่สุรีย์พรรณแล้วนายตำรวจผู้อาภัพคนนั้น...จะให้เอ่ยออกมากันตรงๆก็คือ...เขาเป็นเพียงตัวแทนของใครบางคนเท่านั้น...ใช่...มันผิดจากความคิดของคนส่วนใหญ่โดยสิ้นเชิง”
“ใครบางคนที่ว่า...ใช่พี่เอ้หรือเปล่า?”
“...ท่านพี่สุริยาวรรณน่ะหรือ?...อึ๊!...พรืด~~...”
(พี่ม่อนป้องปากหัวเราะเบาๆ!?...คำถามของเรามันน่าขำตรงไหน?)
“...ความสัมพันธ์ของ...เขากับท่านพี่สุรีย์พรรณนั้นแตกต่างจากกรณีของเจ้า”
“แตกต่างยังไงครับ?”
“เจ้ายังมิสมควรรู้ในเวลานี้ดอกแลหาใช่ประเด็นที่เรากำลังจะสนทนากับเจ้าด้วย”
“.................................................”
“เอกคเชนทร์...เจ้าจงเอาหัวใจของท่านพี่สุรีย์พรรณมาซะเถิดเพราะนางมิอาจจะเป็นของชายอื่นได้อีกแล้วนอกจากเจ้า”
“!!!!!”)
“น้องม่อนพูด...จริงหรือ?”
“ครับ...พี่คิดว่ายังไง?”
“จะไปรู้เรอะ?”
“!?”
(เราถามดีๆไม่เห็นต้องเสียงดังเลย...ฮึ้ย!?...หน้าสาวเจ้าแดงก่ำถึงขนาดนั้น...มี...มีเงื่อนงำแน่นอน!!!)
“...ไหนบอกจะไม่พูด?...ม่อนคุง~~”
“เมื่อกี้พี่ว่าไงนะครับ?”
(ม่อนคุง!?)
“ไม่ว่าไง!!”
“ใช่หรือ?”
“อย่าสงสัยมากนัก!!”
“...............................................”
“...............................................”
“อืม--”
“นี่!...จะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรของเธออีกห๊ะ?”
“เอ๊า~~...แล้วมาทุบขาผมทำไม?”
“พี่จะเปลี่ยนเกียร์แต่มือมันพลาด”
...โถแม่คุณคนสวยเห็นผมเป็นเด็กอนุบาลหรือไง?...เกียร์ห่างจากขาผมเป็นไหนๆแล้วก็ “ยกทุบ” กับ “เอื้อมจับ” น่ะมันคนละเรื่องเดียวกันเลยจ้ะ!!!...
(สรุปคือจงใจทุบเราแก้เขินชัดๆเพราะไม่รู้จะตอบอย่างไรดี)
“พี่แคทจ๋า~~”
“...............................................?”
“หันมาสบตาพูดกับผมหน่อยซี่!!”
“...อะไร~~...ขับรถอยู่นะ?”
“ตอนนี้หัวใจพี่ยังว่างอยู่ใช่มั้ย?”
“...............................................”
“จริงเปล่าครับ?”
“ถามอะไรไม่เข้าท่า!!”
“โอเคๆ...งั้นผมจะถามอย่างอื่นล่ะกัน”
“?”
“พี่ม่อนไม่ยอมตอบว่าพี่แคทมองคุณสันต์เป็นตัวแทนของใคร?”
“...ไม่...พูดรึ?”
“ครับ...ผมถามกี่ครั้งเธอก็ไม่บอกเอาแต่ยืนกอดอกมองภูเขาไกลลิบๆอย่างเดียวเลย”
“..............................................”
(พี่แคทเงียบไปนานซึ่งผมก็ไม่กล้าซักต่อ...อือ--...บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันใดแฮะ!?...ชวนคุยเรื่องอื่นที่มันสนุกกว่านี้ดีกว่ามั้งนะ?)
“...พี่ผิดต่อเขา”
“ครับ?”
“คุณสันต์เป็นผู้ชายที่ดีมากแต่พี่กลับไม่อาจตอบแทนความรักที่เขามอบให้...แม้จะพยายามสักเท่าไหร่พี่ก็ทำไม่ได้”
(ที่แท้พี่แคทก็ไม่ได้รักคุณสันต์อย่างที่เคยว่าไว้งั้นคำพูดของพี่ม่อนก็เป็นความจริงน่ะสิ!?)
“ภายนอกคนอื่นอาจเห็นว่าพวกเราคบหาเป็นแฟนกันแต่ความจริง...มันไม่ใช่หรอกนะ”
“เอ๊ะ?...แต่พี่เคยบอกว่าพี่กับคุณสันต์...มี...อะไรกันแล้ว”
“...มันไม่เกี่ยวกับว่าจะรักกันหรือไม่ก็เหมือนกรณีของเธอไม่ใช่หรือ?”
(แต่เราว่าพี่แคทไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นแน่อีกอย่างเท่าที่ฟังๆดูแล้วมันยังมีอะไรขัดแย้งกันอยู่อีก...อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น)
“พี่แคทบอกว่าผิดต่อคุณสันต์”
“ทำไม?”
“นอกจากเศร้าโศกต่อการจากไปแล้วพี่ก็ยัง...ระ...หรือว่า...นี่คือเหตุผลที่แท้จริงที่พี่ไม่ยอมคบหาใครเลยตลอดห้าปีเพราะไม่ใช่ว่าเข็ดต่อความรักและไม่ใช่กลัวการสูญเสียแต่เป็นเหตุผลที่ว่าพี่รู้สึกผิดต่อคุณสันต์...หมายความว่าหัวใจของพี่มีใครอื่นอยู่ก่อนแล้วใช่มั้ยครับ?”
“หุบปาก!!!...อย่าสู่รู้ทำตัวฉลาดนักเลย”
“ผม...ผมจะไม่มีสิทธิ์รู้บ้างเหรอ?”
“ไม่!!...เธอไม่มีวันเข้าใจ...ไม่มีวัน!!!”
“................................................”
“...ขอโทษ...พี่พูดแรงไปหน่อย”
(ไม่...เราไม่โกรธพี่แคทเลยสักนิดแต่ตรงกันข้ามกลับเห็นใจเธอมากกว่า)
“น้องม่อนยังบอกอะไรเธออีก...พูดมาให้หมด”
“ทีตัวเองไม่ให้รู้...”
“หนึ่ง!!...สอง!!!...”
“เอ้ย!!...เอาอีกละ?”
“พูดมา--”
“เอาใจยากจัง~~...ก็...ไม่ได้บอกอะไรเป็นพิเศษหรอกครับ...นอกจาก...”
(“จากการที่เจ้ารอดชีวิตครั้งนี้ก็คงจะสัมผัสได้นะว่าเนื้อแท้แล้วท่านพี่สุรีย์พรรณเป็นคนเช่นไร?”
“ผมรู้ดีทีเดียวครับและการทำเป็นเคืองพี่แคทต่อหน้าคนอื่นก็เป็นแค่ละครฉากหนึ่ง”
“ใช่แล้ว...แบบนั้นล่ะ...ท่านพี่สุรีย์พรรณน่ะใจดีกว่าเราหรือท่านพี่มากมายนักเช่นนั้นเจ้าจงดูแลนางให้ดีๆเถิด”)
“จะดูแลพี่รึ?...หึ!...ตัวเองน่ะเอาให้รอดก่อนเถอะ”
“พอล่ะๆ...วกมาเรื่องนี้ทีไรก็ทะเลาะกันทุกที”
“ว่าแต่น้องม่อน...อุตส่าห์ขอร้องแล้วเชียวนะว่าไม่ให้พูด...เจอกันอีกทีจะจับตีก้นซะเลย!!”
“โห~~...งั้นตอนจะตีช่วยบอกผมด้วยนะครับ”
(เพราะสาวสวยขนาดนั้นถูกตีก้นคงเป็นภาพที่น่าดูชมมากๆ)
“ทะลึ่ง!!”
“เอ๋!?...ทะลึ่งตรงไหนครับ?”
“ห้ามถามและก็นั่งเงียบๆ...วันนี้เธอกวนประสาทฉันมากเกินไปแล้วนะ!!!”
...ไม่พูดเปล่าแต่กำหมัดซ้ายขึ้นมาขู่ซะด้วย!?...เฮ้อ~~...ผมชักไม่มั่นใจแล้วสิว่าพี่แคทนี่ใจดีกว่าพี่ม่อนหรือพี่เซคแน่หรือเปล่าเพราะหมู่นี้เอะอะก็จะต่อยท่าเดียวเลย?...
“หิวหรือยัง?”
“.....................................................”
“พี่ถามว่าหิวมั้ยทำไมไม่ตอบ?”
“ก็พี่สั่งให้ผมห้ามถามและก็นั่งเงียบๆไม่ใช่เรอะ?”
“...สงสัยวันนี้ฉันคงได้ต่อยหน้าคนกวนประสาท”
“หิวคร้าบ~~...หิวมาก!!...หิวจนอยากจะหอมแก้มใครสักคนข้างๆแล้วเนี่ย?”
“เดี๋ยวเหอะ!!”
“หึๆๆ...พี่ต่อยผมไม่ลงหรอกน่า--”
“ทำไมพี่จะต่อยคนทะลึ่งอย่างเธอไม่ลงยะ?”
“เพราะพี่แคทใจดีที่สุดไงล่ะ”
“...เจ้าคน...บ้า!”
(อา--...เอ่ยคำว่าบ้าด้วยเสียงที่แผ่วเบา...ค่อยยังชั่วที่เจ้าหล่อนยิ้มออกมาได้บ้าง...บรรยากาศอย่างนี้แหละที่เราชอบ)
“เอ่อ--...เราถึงไหนแล้วครับ?”
“แถวตำบลป่าเซ่าอำเภอเมืองอุตรดิตถ์...อีกสองกิโลจะมีร้านอาหารอร่อยๆอยู่ทางซ้ายมือ...พี่จะพาบอลไปกิน”
“จะอร่อยสักขนาดไหนหนอ?”
“ก็ขนาดที่ว่าต้องแวะทุกครั้งที่เดินทางผ่าน”
“โอ้!!...ชื่อร้านอะไรครับ?”
“ลมโชย...อาหารจานร้อน”
(อื้อหือ?...ฟังชื่อแล้วพยาธิในท้องเริ่มมีการเคลื่อนไหวขึ้นมาโดยพลัน!!!)
......................................................................................................................................................
“คิดจะลงไหมคะพ่อรูปหล่อ?...มัวแต่มองกันอยู่ได้”
“วันนี้พี่สวยจัง”
“ประสาท...แล้ววันอื่นไม่สวยหรือไงหึ?”
“เปล่า~~”
“ถ้าเธอจีบสาวแล้วช่วยให้ท้องอิ่มได้พี่จะไม่ว่าเลย...ยังอีก!...ข้าวจะกินมั้ย?...พี่ไม่แวะจอดที่ไหนแล้วนะ”
“อย่าเร่งนักสิจ๊ะคนสวย...อึ๊บ~~...อุ๊บ!!”
“กดน้ำหนักไปที่ขาข้างนั้นทำไมล่ะ?...แน่ะ!!...จับอะไรของเธอ?”
“เผอิญ...มือมันไปโดนครับ”
(แค่ลูบบั้นท้ายเบาๆยังจะรู้ตัวอีก)
“งั้นหมัดพี่ก็จะเผลอไปโดนคางเธอเหมือนกัน”
“อู๊ย...”
“เป็นคนมือไวไม่ดีหรอกนะรู้ไหม?...ผู้ชายไร้เสน่ห์”
“นี่!...ผมไร้เสน่ห์ตรงไหนกันเหรอช่วยบอกหน่อยสิครับ?”
“เชิญคิดเอาเอง”
...ได้ยินพี่แคทพูดหลายครั้งจนผมเริ่มไม่มั่นใจตัวเองแล้ว...ไม่อยากจะบอกว่าหลงตัวเองหรอกนะแต่ถ้าผมไร้เสน่ห์จริงก็ไม่น่ามีผู้หญิงมาติดพันหลายคนแบบนี้นี่นา?...ไม่เข้าใจจริงๆ...
“อ้าวหนูแคท!?...เชิญจ้าๆ”
“เขารู้จักพี่ด้วย?”
“ก็บอกแล้วว่ามาบ่อย”
“คนนี้คือ...”
“ผมคือแฟนของแคทครับ”
“หา?”
“อ๋อ!!...เป็นแฟนหนูแคทนี่เอง...นั่งเลยๆๆ...เอาแก้วเปล่ามาสองใบเร็ว!!!”
“เธอพูดอะไรออกไปน่ะ?”
“แหม~~...แล้วทีพี่ว่าผมเป็นผู้ชายไร้เสน่ห์ล่ะ?”
“เหมือนกันซะที่ไหน~~...ห๊ะ!”
“อ๊าว!!!”
“มีอะไรกันหรือจ๊ะ?”
“เปล่าค่ะไม่มีอะไร...ใช่ไหมคะแฟนสุดหล่อของแคท?”
“ชะ...ใช่ครับ!!...มด...คงมีมดตัวใหญ่กัดผม...อู๊ว~~”
“ฮิๆๆ...หนุ่มๆสาวๆก็แบบนี้แหละ...หนูแคทเอาชุดสำรับอย่างทุกทีไหม?”
“ค่ะ”
“พี่แคทหยิกซะแรงเลย~~...โห!...เนื้อผมเขียวช้ำหมดแล้วมั้งเนี่ย?”
“สม!!”
...ญาติสาวผู้พี่สะบัดผมหันหน้าไปอีกทางแต่รู้สึกว่าเธอกำลังเหล่ตาดูอยู่...นี่เพราะเชื่อพี่ม่อนหรอกนะผมถึงทำตามที่หล่อนแนะนำ...
(“ท่านพี่สุรีย์พรรณนิยมชมชอบบุคคลที่ปากตรงกับใจ...เอกคเชนทร์เอย--...หากเจ้ารู้สึกเช่นไรก็จงบอกนางออกไปเช่นนั้น”
“งั้นถ้าอย่างผมจะชมพี่แคทว่าสวยล่ะครับ?”
“นั่นเป็นความจริงอย่างมิต้องสงสัย...เจ้าจงลองดูเถิด...บางทีนางอาจจะชอบก็ได้...หึๆ”)
“ฮึ!!...แต่รอยยิ้มสุดท้ายนั่นน่าสงสัยมากกว่าเป็นสิบเท่า”
“ยังนั่งยิ้มกลัดมันอะไรอยู่คนเดียวยะ?”
“ผมเปล่านะครับ!!...กลัดมันอะไรกัน?”
“ก็เมื่อกี้ยังแอบจับตูดพี่เลย”
“ไม่...ไม่ใช่แอบจับ...นั่นแค่ลูบเฉยๆ”
“อีกสักผัวะดีมั้ย?”
“หวา!!...เอ้อ!!!...พี่...พี่แคทจ๋า~~...ใจเย็นๆก่อน...เขายกสำรับมาแล้ว”
“ดีสิก็ที่นี่เขามีน้ำพริกด้วยนะ...ถ้าโดนชกปากสักทีคงจะกินอร่อยขึ้นเยอะ”
“อึ๋ย~~”
...ไม่เห็นพี่แคทจะชอบเลยสักนิด!?...โธ่เอ๊ย!!...ถ้าวันไหนพี่ม่อนโดนตีก้นนะผมจะขอไปนั่งดูใกล้ๆชนิดติดขอบเลยเชียวคอยดูเหอะแม่ตัวดี!!!...
(หืม?...มีเบอร์ที่ไม่ได้รับ 1 สาย...คุณตะวันอัสดง)
“โทรกลับมาตอนไหนหว่า?”
“?”
(“อ่า--...ผมขอพูดสายคุณตะวันอัสดงครับ”
“...โปรดรอสักครู่เจ้าค่ะ”
(คงจะเป็นแฟนคุณตะวันอัสดงล่ะมั้งแต่ผู้หญิงคนนี้น้ำเสียงหวานจับใจไพเราะเสนาะหูชะมัดเลย!?)
“..............................................”
“ขออภัยเจ้าค่ะ...เพลานี้คุณตะวันอัสดงออกไปธุระข้างนอก...มิทราบว่าคุณเป็นใครแลจะฝากข้อความไว้หรือเปล่าเจ้าคะ?”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ...ไม่เป็นไร”)
“...ใคร?”
“เพื่อนน่ะครับ...โอ๊ะ!?...เป็นผู้ชายนะครับไม่ใช่ผู้หญิงแน่นอน”
“เพื่อนก็เพื่อนสิ...จะบอกพี่ว่าเป็นชายหรือหญิงทำไมมิทราบ?”
“ผมกลัวพี่แคทจะหึง...โอ๊ย!!!”
“ฝันไปเถอะย่ะ!!”
“มีอะไรเหรอคะ?”
“มะ...มด...มดมันกัดผมอีกแล้วครับ!!...อูย~~”
“ไปนั่งตรงข้ามดีกว่าเพราะไม่รู้จะโดนแต๊ะอั๋งอะไรอีกมั่ง”
“ซีดส~~...มือหนักไม่เปลี่ยน”
...แม่มดสาวพราวเสน่ห์นั่งท้าวแก้มเอียงศีรษะแสดงสีหน้าเฉยเมยไม่รู้ไม่ชี้แต่พอลูกจ้างร้านหันกลับไปหลังเอาสำรับอาหารมาเสริฟ์ก็แผลงฤทธิ์ทันทีด้วยการขยิบตาขวาพลางแลบลิ้นให้ผม...ทั้งเจ็บตัวทั้งเจ็บใจ(?)แต่ก็โกรธไม่ลงเลย...
“รู้งี้ไม่น่าแค่จับก้น!!”
“เหรอ~~...น่าเสียดายนะ?”
(ต้องเอาคืนให้ได้เชียวคอยดูเหอะ!!!)
.........................................................................................................................................
“จงอย่าสนเท่ห์อีกเลยเอกคเชนทร์...ดอกไม้แห่งรักจักเบ่งบานที่เวียงละกอนอย่างแน่แท้”
“.................................................”
“แต่...ที่เรานั่งรถมาก็ให้รู้สึกว่ามิได้มีเพียงสี่คน...เรามั่นใจว่ายังมีผู้อื่นอยู่ในรถของท่านพี่สุรีย์พรรณด้วย...จะคิดมากไปเองหรือเปล่านะ?”
“เหตุใดมาถึงที่นี่แล้วจึงมิเข้าไปในบ้านสักหน่อยเล่า?”
“!?”
“คิก!”
“ท่าน!!!”
“หายากเหลือเกินที่น้องนางศรมุกดาจักมิรู้สึกตนว่ามีใครเข้ามาอยู่ใกล้ๆ...ต้องมีเรื่องครุ่นคิดอยู่เป็นแน่เทียว...ใช่ไหมจ๊ะ?”
“ปะ...ปกติท่าน...มิค่อยจะ...”
“นานๆทีจ้ะ...ว่าแต่ที่น้องนางศรมุกดาเอ่ยเมื่อสักครู่...พี่ชักสนใจใคร่รู้ซะแล้ว”
“...น้องหมายความถึงท่านพี่สุรีย์พรรณกับเอกคเชนทร์เจ้าค่ะ”
“อือ--...น่าเสียดายมิใช่หรือ?”
“?”
“แลเดิมทีทางผู้ใหญ่ได้ตกลงกันไว้ว่าจะให้เอกคเชนทร์กับน้องนางศรมุกดาเป็นคู่หมั้นคู่หมายกัน”
“เราทั้งสองคงมิใช่เนื้อคู่กันเจ้าค่ะแลน้องก็มิอยากเข้าไปสอดแทรกให้ท่านพี่สุรีย์พรรณลำบากใจ”
“ท่านพี่สุรีย์พรรณเองก็ยึดติดกับญาติผู้น้องคนนี้มากเกินไป...สัญญาแต่วัยเยาว์กลับกลายมาเป็นเชือกผูกมัดมิให้ตนเองปันใจต่อชายอื่นได้อีก...ผู้หมวดสันต์ช่างเป็นบุคคลที่น่าเห็นใจยิ่งนัก”
“สัญญาแต่วัยเยาว์...จริงสินะ”
“?”
(“บอลนี่บ้าชะมัด!!!”
“ทำไมหรือเจ้าคะ?”
“ก็วันนี้เขาขอพี่แต่งงานน่ะสิ”
“สมแล้วที่ท่านพี่สั่งห้ามมิให้พวกเราไปเล่นกับเขา...ท่านพี่สุรีย์พรรณได้ตอบไปว่าอย่างไรเจ้าคะ?”
“ก็...”
“.................................................”
“...ตัดรำคาญพี่ก็เลยตอบตกลง”
“ท่านพี่สุรีย์พรรณ...สัญญานั่นมิสมควรจะยึดถือจริงจังนะเจ้าคะ”
“.................................................”
“เพราะเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่...”
“พี่รู้ว่าม่อนจะบอกอะไรแต่ไม่เห็นจะต้องคิดมากเลยนี่”
“น้องเตือนเพราะเป็นห่วง...”
“ถ้าถึงตอนนั้นต่างคนต่างมีคนที่ชอบสัญญาในวันนี้ก็ยกเลิกกันไป...จริงไหมล่ะ?”)
“แววตาของท่านพี่สุรีย์พรรณในวันนั้นมีความกังวลแลความเศร้าแอบแฝงอยู่ด้วย”
“เช่นนั้นหรือ?”
“เอกคเชนทร์เป็นบุรุษที่ใช้มิได้...นอกจากท่านพี่สุรีย์พรรณแล้วเขาก็ยังมีสัญญากับน้องนางหยาดฝน,ศรบุษราคัม,น้องนางศรโกเมนที่ยังอ่อนวัยก็หายกเว้นไม่อีกทั้งยังใจเร็วด่วนได้...”
“หมายถึงคุณศกุนตลากับคุณสาวิตรี...อืม--...น่าฆ่าให้ตายไปเสียจริงๆนะจ๊ะ...น้องนางศรมุกดาเห็นด้วยไหม?”
“หากมิใช่ผู้ชายที่อยู่ในใจท่านพี่สุรีย์พรรณมาตั้งแต่วัยเยาว์แล้วไซร้...น้องนี่แหละจะเป็นผู้ลงมือสังหารเขาด้วยตนเอง!!!”
“อา--...แต่จะว่าไปพี่ก็เสียดายเอกคเชนทร์เช่นกันนะ...หากได้มาอยู่ข้างกายสักคืนคงจะดีมิใช่น้อย”
“เป็นสตรีมิสมควรเอ่ยถ้อยคำเช่นนี้ออกมาเจ้าค่ะ!!”
“ฮุๆ...น้องนางศรมุกดายังเข้มงวดเหมือนเดิมเลย”
“น้องมีอะไรจะถามท่านพี่...หืม?”
“ได้เวลาเข้าบ้านกันแล้วขอรับ...ท่านแม่กำลังรออยู่”
“...ท่านพี่สุริยาวรรณ!?”
“ไปกันเถิด...ท่านแม่เตรียมของว่างด้วยตนเองเชียว”
“เอกคเชนทร์รึ?...ให้คิดอีกกี่ทีก็น่าเสียดายแต่น้องนางหยาดฝนนั้นก็หวงมิใช่เบาเทียว”
“รู้สึกเขาจะโทรศัพท์มาเมื่อครู่ใหญ่นี้”
“ฮะๆ...คงจะสงสัยล่ะกระมัง?...มิแน่ว่าอาจรู้ความจริงแล้วก็เป็นได้...อืม--...เขาต้องแปลกใจแน่เลยว่าหญิงสาวที่ไหนกำลังสนทนาด้วย”
“มิ...มิทราบว่ามีอะไรกันหรือเจ้าคะ?...น้องมิเข้าใจ”
“นั่นสิขอรับ...หึๆ”
“ถ้าน้องนางศรมุกดาอยากทราบเช่นนั้นเข้าไปคุยกันในบ้านดีกว่าจ้ะ...พี่จะเล่าให้ฟังอย่างมิปิดบัง”
....................................................................................................................................................
“เกือบถูกป้าศรมุกดาเห็นแล้ว!!!”
“เป็นไปไม่ได้แน่นอนเพราะสัมผัสที่หกของนางยังไม่สูงพอจะมองเห็นผู้มีกายละเอียดเช่นพวกเรา”
“แต่มองมาทางหนูด้วยนะพี่!?”
(“?”
“อ้า!...ข้างในนี่ร้อนนะครับ?”
“พี่ว่ามันเย็นออก?”
“จริงด้วยเจ้าค่ะ...ฝันว่ามิเห็นจะร้อนตรงไหนเลย”
“งะ...งั้นหรือ?...ผมหมายถึง...ข้างในขาที่เข้าเฝือกมันรู้สึกร้อนน่ะครับ”)
“หนูก็นั่งอยู่บนตักแท้ๆยังจะมองหญิงอื่นไม่วางตา...คอยดูนะคอยดู!!...หนูจะฟ้องแม่ฝน”
“...ไม่เกรงใจคุณแม่ด้วย...ขาเจ็บแล้วยังไม่สำนึกทั้งที่อุตส่าห์ช่วย”
“สรุปคือป้าศรมุกดาไม่ได้สนว่าถูกมองแต่รู้สึกถึงพวกเรา?”
“ใช่...แค่รู้สึกว่ามีอะไรแต่มองไม่เห็นต่อให้ใช้พลังจิตแทนตาเนื้อก็ตาม”
“น่ากลัวจริงๆเลยเป็นมนุษย์แต่กลับมีสัมผัสที่หกไม่ธรรมดาขนาดรับรู้ถึงการมีอยู่ของเราทั้งสองได้...พี่รีย์”
“?”
“อชินีสุราลัยยังไม่หายโกรธน้องหรือคะ?”
“ทำไม?”
“ก็น้องชวนไปท่องเที่ยวเมืองเขลางค์นครด้วยกันแต่นางกลับปฏิเสธแล้วยังดุน้องอีกแน่ะ”
“ไม่ใช่เลย...นางคงเห็นว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไป”
“อยากจะอยู่ใกล้ๆแม่เท่านั้น...ฮื่อ...แต่โอกาสอย่างนี้หาได้ง่ายๆเมื่อไหร่กันคะ?”
“ที่จริงน้องก็ไม่จำเป็นต้องมาเหมือนกัน”
“อ้าว?”
“เพราะครั้งนี้เกี่ยวกับคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่ไม่ใช่คุณแม่ของน้อง”
“ไม่รู้ล่ะ!!!...หนูไม่อยากอยู่ทะเลาะกับอชินีสุราลัยและที่เขลางค์นครก็มีใครบางคนที่หนูต้องการพบด้วย”
“...หมายถึง...คุณยาย?...น้องกับคุณแม่หยาดฝนรับเอานิสัยมาจากท่านมากทีเดียว”
“ฮิๆๆ...อยากเจอเร็วๆจัง”
“ดอกไม้แห่งความรักความห่วงหาอาทรที่ค่อยๆผลิช่อออกกลีบในหัวใจของคุณพ่อคุณแม่ทีละเล็กละน้อยมานานหลายปีและมันจะไปเบ่งบานเต็มที่ ณ ยังเมืองเขลางค์นคร”
“พี่รีย์ดูมีความสุขมากนะจ๊ะ?”
“ก็คงเหมือนคุณแม่เวลานี้...ภายนอกอาจจะดูมึนตึงเย็นชาแต่ภายในจิตใจนั้นทั้งรักทั้งห่วงคุณพ่อยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด”
“ใช่...เหมือนพี่ที่สุด...อยากจะพบพ่อใจแทบขาดแต่ก็...”
“ริน!!”
“ค่าๆ”
“บางครั้งรู้อะไรแล้วไม่พูดออกมาซะจะดีกว่า”
“ฮี่ๆๆ...เออพี่รีย์!!...ไว้กลับไปนะหนูจะเล่าให้อชินีสุราลัยฟังอย่างละเอียดทุกเม็ดจนนางต้องร้องให้ออกมาด้วยความเสียดายเชียว!!!”
“ไม่เอาน่า--...เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกหรอก”
“ก็ชวนแล้วอยากไม่มาเองนี่ช่วยไม่ได้!!!...ฮ่าๆๆๆ...ลมเย็น...ลมเย็นๆๆๆ”
“อย่าเสียงดังนักจะได้ไหม?...ทำตัวเป็นเด็กน้อยไปได้”
“เอ๋!?...ตอนนี้เราก็เป็นเด็กอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“เฮ้อ~~”
...........................................................................................................................................
“พ่อ?”
“เมื่อกี้แก...เห็นเด็กมั้ย?”
“ตรงไหนครับ?”
“บนหลังคารถเก๋งคันสีขาวที่วิ่งผ่านไปเมื่อกี้น่ะ”
“หา!!!...เด็กอยู่บนหลังคารถที่กำลังวิ่งอยู่เนี่ยนะครับ?”
“เออ!!...เด็กสองคนไง”
“ผมว่าพ่อตาฝาดแล้วล่ะอีกอย่างพ่อแม่ที่ปล่อยให้เด็กขึ้นไปอยู่บนหลังคารถตอนที่วิ่งอยู่นี่แย่และน่าด่าสุดๆเลยครับจะบอกให้!!!!”
“ตกลงว่าแกไม่เห็น?”
“ผมไม่เห็นอะไรเลยสักนิด...พ่อต้องตาฝาดไปแน่ๆ”
“ไอ้หนู!!...พ่อบวชเรียนมาเกือบสิบพรรษานั่งสมาธิวิปัสสนาและก็รักษาศีลห้าเคร่งครัดมาจนถึงทุกวันนี้...แกคิดว่าพ่อจะเป็นคนแก่ตาฝ้าฟางขนาดแยกแยะอะไรไม่ออกเชียวหรือ?”
“แต่...”
“เอ้าๆๆ...เอาเป็นว่าพูดไปก็คงไม่มีใครเชื่อแต่พ่อขอยืนยันว่าเมื่อกี้เห็นเด็กผู้หญิงสองคนนั่งอยู่บนหลังคารถคันนั้นจริงๆแม้จะแค่ชั่วขณะหนึ่งก็เถอะ”
“....................................................”
...............................................................................................................................................
...ตัวอย่างในตอนหน้า...ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 81 “ลาก่อน!?”
“ก่อนจะเข้าบ้าน...มีอยู่ที่หนึ่งที่พี่อยากพาบอลไป...ช่วยไปด้วยกันหน่อยนะ”
“แม่คิดว่าน่าจะถึงเร็วกว่านี้แต่ที่ช้าไปเกือบสองชั่วโมงนี่...มีอะไรกันเหรอ?”
“วันนี้อานิภาเข้าเวรกลางคืน...มะ...หมายความว่า...ผมจะได้อยู่กับพี่แคทแค่สองคนรึ?”
“ถ้าตัวเองกล้านอกใจเค้าล่ะก็...เจอดีแน่!!!”
“ศรเพทายมันบอกว่าพวกตากับยายน่ะสมควรอยู่อย่างสงบและปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรุ่นใหม่ซะที”
“หลานสาวคนโตของแกชักจะเอาใหญ่ขึ้นทุกวัน...เดี๋ยวนี้ทำอะไรไม่เห็นแก่หัวหงอกหัวดำแล้ว!!!”
“หาตัวช่วยที่มันดีกว่านี้ไม่ได้แล้วหรือยังไงหือน้องรักของพี่?”
“หากท่านยังพูดมิรู้เรื่องอีกเช่นนั้นจะมาหาว่าฉันใจร้ายมิได้!!”
“นีย์...เธอรู้ไหมว่าการพรากลูกพรากพ่อนี่มันบาปกรรมแค่ไหน?...ยังไงวันนี้ผมก็จะพบลูกเอ้ให้ได้!!!!”
....................................................