ผมตื่นเช้าอย่างสดชื่นแจ่มใส
ในวันนี้สร้อยยังคงชงกาแฟมาให้ผมดื่มเช่น
เคย อื่ม..อวบขึ้นทุกวัน
สวยขึ้นทุกวัน น้ำตาลใกล้มดใครจะอดใจไหว
สัก วันได้ฟาดกันแน่ แต่
สร้อยไม่ใช่น้ำตาล ผมนะมดแน่นอน
วันนี้ผมมีธุระตอนบ่าย
ต้องไปร่วมขบวน
ตรวจฝายและโครงการในพระราชดำริกับท่านผู้ว่า
และเหล่ากำนัน-ผู้ใหญ่ทุกคน
เฮ้อ..นึกว่าวันนี้ต้องเจอไอ้เม้งอีกแล้ว
เซ็ง....แต่ความรู้สึกนั้น
หากไม่มีมันชีวิตผมคงขาดสีสันไปเยอะ
เพราะคง ไม่มีใครขึ้นมาทาบรัศมีผม
และชีวิตจืดชืด เช่นเดียวกับสร้อย
หากเธอยอมผม ง่ายๆ
เธอก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม
ผ่านมาแล้วผ่าน ไป
ไม่เหลือคุณค่าอะไรให้จำ
อื่มกาแฟรื่นคอดี...แต่ถ้าคนชงดื่มได้รื่นคอ
อย่างนี้คงดีมากเลย...เหอ...เหอ...เหอ.....
ตัดฉากมาตอนบ่ายอย่างไม่รอช้า
คฌะตรวจฝายของผู้ว่าและคณะผู่ใหญ่กำนันเดน
บ้างขับรถบ้างตรวจดูผลงานของหมู่บ้านเราไปตามพิธี...จนใกล้5โมงก็มาถึง
โครงการหลวงทดลองปลูกผักไร้สารพิษ
"นี่คือแปลงผักไร้สารพิษ
1ในโครงการพระราชดำริ
หากชาวบ้านเรียนรู้อาจ
ทำให้ร้านขายปุ๋ยและยาฆ่าแมลงของใครบางคนถึงกับเจ็ง"พูดอธิบายจบมันหันมา
เหลือบตามองผม
"ถ้าจะต้องเจ็งเพราะช่วยชาติผมก็ยินดีเจ็ง"ผมเหลือบหางมองมันพูดเสียงเข้ม
กึ่งเยาะ"แต่ก็ยังดีกว่าไอ้ที่เจ็งตั้งแต่แรกเพราะเอาปุ๋ยปลอมยาปลอมมาขาย
หลอกชาวบ้านนะ"
ผมตอกกลับเจ็บๆ
ไอ้กำนันเม้งกัดกรามกรอด
"ใกล้เย็นแล้วกระผมคิดว่าเราควรเชิญท่านผู้ว่า
ทานอาหารร่วมกันดีไหมครับ"
ผู้ใหญ่ก้อนหมู่4ออกความเห็น
ดีครับ ทุกคนเห็นด้วย....
ตัดฉับมาที่ร้านอาหารแม่พลอย
ร้านตามสั่งที่มีชื่อร้านหนึ่งในหมู่บ้าน
" แหมมาร้านนี้
จะอุดหนุนเด็กเก่าตัวเองรึไงผู้ใหญ่"
ไอ้กำนันแขวะผม
เพราะมันล่วงรู้ว่า พลอย
เคยเป็น1ในคอนแลคชั่นของผม
"แหมกำนันนี่รู้เรื่องคนอื่นดีไปหมด
แต่เรื่อง ตัวเองเคยรู้บ้างไหม
ขนาดลูกสาวตัวเองจะมาเป็น....เอ้อ..ยังไม่รู้เลย
ถ้า ไม่เจอกันเมื่อวาน"กำนันกัดกรามขบฟัน
สะบับหน้าเดินไปนั่งโต๊ะ
และเชิญทุก คนนั่งสั่งอาหารมากินกัน
"แหมอาหารร้านนี้อร่อยจริงนะครับ
ท่านจะรับอะไรอีกครับ
ผมรับรองรสมือแม่
พลอยท่านจะติดใจ"ผมส่ายหัวยิ้มแต่ไม่วายแขวะ"อร่อยอย่างไงคงสู้กินงบแผ่นดิน
ไม่ได้หรอกม้างกำนัน"กำนันเม้งทุบโต๊ะเปรี้ยง..จนผู้ว่าตกใจ
พอรู้ตัวก็ยก มือไหว้ขอโทษ
แล้วหันมาตวาดผม"ผู้ใหญ่พูดจาดีๆ
เกรงใจท่านผู้ว่าบ้าง
ท่านนั่งหัวโด่อยู่นี่"ผมแค่นหัวเราะ"พูดความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย"ผมมองหน้า
มันตาวาว"และข้าก็ไม่กลัวตายที่จะพูด"
กำนันเม้วชี้นิ้วขึ้มมาทำท่าจะพูด
"เอาล่ะพอแล้วครับ
ผมขอเถอะน๊ะ อย่า เถียงกันอีกเลย
เห็นแก่หน้าผมเหอะ"ผู้ว่าลุกขึ้นคั่นกลางเรา2คน"นายอำเภอ
เรากลับเหอะผมปวดหัว"ผมกับมันจึงสะบับหน้าหนีกัน"คิดเงินด้วยน้อง"ผู้ว่า
เรียกพลอยมาคิดเงินค่าอาหาร
"ผมจ่ายเองครับ"ไอ้กำนันเสนอเอาหน้า"ผมออกเอง
ดีกว่า
ท่านอย่าไปกินอาหารด้วยเงินสกปรกเลย"ผมไม่ยอมเหมือนกัน
"เฮ้ยพูดดีๆ
เงินใครสกปรก เงินแกสะอาดนักหรอ"
เราเถียงแย่งกันออกค่าอาหาร
จนผู้ว่าตะโกนลั่น "พอแล้ว
ผมจ่ายเอง โอ้ย นายอำเภอกลับเหอะปวดหัว
จำงานโครงการอะไรไม่ได้เลย
จำได้แต่ไอ้ผู้ใหญ่-กำนันมันทะเลาะกัน
คุณสมชายเอายาพาราให้ผม2เม็ด
"ผู้ว่ารีบแจวไปขึ้นรถและรถก็แล่นจากไป
ผมกับกำนันจ้องตากันโดยไม่พูด
จา แต่ขณะจะขยับปาก
เหล่าผู้ใหญ่-นายอำเภอและปลัดก็มาจับเราทั้งคู่แยกกันไปคนล่ะทางและขอร้อง
ให้เลิกลาก่อนแยกกลับบ้านใครบ้านมัน.....
เปลี่ยนฉากมาที่หน้าโรงเรียน
ในตอนเย็น ผมมายืนรอสาวหมวยขณะที่โรงเรียนเลิก
มีเด็กเดินกลับบ้าง ขี่
จักรยานบ้างและขี่มอร์เตอร์ไซร์บ้าง
ผมยืนรอพร้อมช่อดอกไม้
สาวหมวยเดินออกมาหน้าบอกบุญไม่รับ
"มาทำไม"น้ำเสียงเย็นชาจัง"เอ้อ...พี่มาขอโทษ
เรื่องเมื่อวานนี้ แล้ว
วันนี้พี่อยากจะขอแก้ตัวอีก"ผมพยายามง้อและยืนช่อดอกไม้ให้
เธอรับแล้วส่ง
ต่อให้เด็กนัเรียนที่ผ่านมาบอกว่าครูให้
อ้าวตัดไมตรีกันได้"ยังโกทธพี่อีก
รึ"สาวหมวยทำเสียงสะบับ"โกทธอะไร
ใครจะกล้าไปโกทธผู้ใหญ่ได้"ผมมายืนดัก
หน้า"งั้นวันนี้ขอพี่เลี้ยงข้าวแก้ตัวนะ"สาวหมวยมองผมด้วยตากลมโต"ไม่กลัวอา
สร้อยมาตามอีกหรอ
นั่นไงมาแล้ว"ผมเย็นหลังวาบหันไปดูจนรอบไม่เจอก็รู้ว่า
ถูกหลอก"โธ่ลี่
อย่าล้อเล่นอย่างนี้สิ
ใจหายหมด.."สาวหมวยส่ายหน้าเดินดุ่มๆหนีไป
ผมคว้าข้อมือเธอหันมามองตาขวาง
"ให้โอกาศพี่สักครั้งนะ"ผมส่งตาหวานพูดจาให้ซึ้งที่สุด...พร๊วะ....แล้วเธอ
ก็เดินจากไป
ขณะผมนั่งกุมเบ้าตาอยู่..."อูย...หมู่นี้เจ็บตัวเพราะผู้หญิง
บ่อยจัง......
ตัดฉากมาที่บ้านของผม
เมื่อขับรถมาจอดพบว่ามีรถของไอ้กำนันมาจอด
หนอ ยมันกล้า เหยียบถิ่นเสือเชียวรึ
ชิช้าไอ้กำนัน...ผมเดินฉับๆตะโกนลั่นอยู่
ไหนไอ้เม้ง มึงบังอาจมากกล้ามาเหยียบถ้ำเสือ
ไม่กลัวตายรึไง ผมตะโกนไป
เดินหามันไป จนเจ๊เดือนออกมาเจอ
ผมถามหาไอ้เม้ง
จึงได้รู้มันคุยกับสร้อยอยู่ในสวน
ผมเดินไปด้วยอาการหงุดหงิด.....
ตัดฉากอีกทีคราวนี้มาทีสวนหลังบ้าน
กำนันนั่งคุยกับสร้อยอยู่ที่โต๊ะหิน
อ่อนในสวน ท่ามกลางบรรยากาศสบายๆ
ผมเดินปรี่เข้าไป "เมิงออกจากบ้านกูไป
บ้านกรูไม่ต้อนรับเมิงไอ้กำนัน"กำนันนั่ง
นิ่ง"อุ๋ย..ต่ำว่ะ"มันตอบยั่วผม
สร้อยเข้าขวาง"เป็นบ้าอะไรพี่
ฉันเชิญเขามาเอง"มันจ้องหน้าสร้อย"เชิญมันมา
เชิญมาทำไม
เอามาให้แนกระทืบมันรึไง"กำนันสะดุ้ง"อ้าวๆๆๆ"มันลุกขึ้นยืน"จะกระทืบกู
ง่ายๆเรอะ
มือตีนมีนะโว้ย"สร้อยส่ายหน้า"โอ้ยฉันอยากปลูกเรือนไม้สัก
พอดีผู้ใหญ่มีไม้สักจะขายให้ถูกๆ
ฉันเลยเชิญมาคุย"ผมยิ่งโมโห"จะชื้อมัน
ทำไมไอ้ไม้เถื่อนแอบตัดทำลายป่า
อยากได้บอกฉัน
จะหาชื้อให้เอง"กำนันชี้หน้า"เฮ้ยๆๆๆๆๆพูดดีๆ
ไม้เถื่อนอะไร ใครทำลายป่า
เดี๋ยวฟ้องหมิ่นประมาทหมดตัวเลยนะมึง"ผมทำท่า
จะกระโจนเข้าใส่"ฟ้องเตี๋ยเมิงดิ
แน่จริงไปฟ้องเลย
ไป..ออกไปจากบ้านกรู
ก่อนจะกลับไปไม่ครบ32...ไป"สร้อยรีบตัดบทก่อนเหตุการณ์จะบานปลาย
"กลับเถอะกำนัน
สร้อยขอร้องวันหลังค่อยคุยกันใหม่"กำนันหยิบหมวกมาสวมแล้วยกมือรับไหว้
สร้อย"ไหว้มานทามมาย...ไหว้หมาดีกว่า
เสียมือ"ไอ้กำนันชี้นิ้วขยับจะ
พูด สร้อยรีบดันหลังให่เดินไป
แล้วมันก็ขับรถกลับไป
สร้อยหันมามองผมแล้ว
ถอนหายใจส่ายหน้า.....
เปลี่ยนฉากมาเป็นที่ห้องนอนของผม
หลังอาบน้ำเสร็จเสียงมือถือดัง
ขึ้น ผมมากดรับเป็นเสียงเหมยลี่โทรมาหาผม"ผู้ใหญ่หรอค่ะ
นี่ลี่น๊ะ เอ้อ ..ขอโทษเมื่อเย็นด้วย
ลี่กำลังอารมณ์ไม่ดี รู้สึกผิด
เลยอยากขอโทษ ผู้ใหญ่
"ผมว่าไม่เป็นไรแต่สาวหมวยยังอยากขอโทษ
ผมจึงชวนไปร้องคาราโอเกะในเมือง
คืนนี้และสาวเหมวยตกลง
โอ้ว...เย้...เย้...เย้ส...โอกาศมาแล้ว...ผมแต่งตัว
ช่วงค่ำเดินมาที่รถ"จะไปไหน"เสียงสร้อยถาม
"ไปธุระกับเจ้าคม"ผมโกหกเรื่องอะไรจะบอกว่าไปหาสาวหมวย"ที่ไหนหรอพี่"เจ้าคม
โผล่หน้ามาจากในครัวถามผม
อ้าไอ้วรนุช อยู่นี่ก็ไม่บอก
"มึงมาทำไมกูกำลังจะไปรับ"ผมรีบไปลากตัวมันมาขึ้นรถไม่ยอมให้มันพูด"อย่าให้
รู้นะว่าไปกับอีหมวยร่านนั่น
แม่จะช็อทให้หดไม่สู้เลย.."ผมหนาวๆแต่ยังท้า"อยากรู้ก็ตามไปดูดิ"สร้อยเดิน
หันหลังเข้าห้องไป
ผมพาเจ้าคมไปปล่อยกลางทางพร้อมให้เงินมันปิดปากและดิ่ง
ไปรับสาวหมวย ตรงเข้าตัวจังหวัด
และจองห้องวีไอพีร้องคาราโอเกะทันที....
เปิดฉากมาที่ห้องคาราโอเกะวีไอพี
สาวหมวยทั้งร้องทั้งเต้นสนุกอยู่คน
เดียว ส่วนผมนั่งกินเหล้าดูอย่างสบายอารมณ์
" ไม่ร้องบ้างรึผู้ใหญ่
"สาวหมวยชวน"ไม่ล่ะ
ผมอยากดูลี่ร้องอย่างเดียว
โชว์เลย"
สาวหมวยยกแก้วเหล้าดื่มรวดเดียว
ก็โชว์ลูกคออีก4-5เพลงรวด
จนกระทั่งเริ่ม เมาเสียงอ้อแอ้
ฮี่...ฮี่...ฮี่
เดี๋ยวเสร็จตู ผมกระหยิ่มในใจ
เดินไปล็อกประตู
และกลับมากอดเอวสาวหมวยโยกตามจังหวะ
เพลง สาวหมวยไม่ดิ้นรณ
เล่นด้วยโยกตามแล้วซบมาที่อกผมร้องเพลงต่อ"..หากคำว่ารักมันร้าย....กับเธอ
มากไป....ส่งมาให้ฉัน...ดูแลรักษาหัวใจ..."แหมซึ้ง"ฉานจาดูแล...รากษา...มาน
ด้วยหัวจาย....ด้วยราก...จริง..."โอ้ว...ได้ดูแน่อาเหมยลี่....
ผมกอดสาวหมวยแน่นขึ้น
จูบไซร้ซอกคอ
สาวหมวยปล่อยมือลงข้างตัวเอนอ่อนตามแรงซุกไซร้ของผม
ไมค์ตก จากมือดังตุ๊บ
แล้วสาวหมวยก็หันมากอดคอผม
ประกบปากจูบอย่างเร่าร้อน
ผมบีบคลึงร่างกายเธอหนักสลับเบา
สาวหมวยหายใจ ครืดๆในลำคอ
ผมดันตัวเอไปติดข้างฝา
บดปากจูบแลกลิ้นกันอย่างไม่ยอม
จาก สาวหมวยยกขา ข้างหนึ่งรัดขาผม
กดสะโพกมาถูไถเป้ากางเกงผม
ไออ่นจากนำร้อนฉ่าสัมผัสลึก
ผมดึงสายเดี่ยวถกลงมาจนพ้นเนินอกทั้งสอง
ข้าง ก้มลงดูดเม้มหัวนมอมชมพูทั้งสองข้าง
สาวหมวยอ้าปากร้องอ้า...กอดรัด
ตัวผมอย่างกับกลัวหนีไปไหนยามนี้
ผมถกกระโปรงสั้นขึ้นมา
และรูดกางเกงในลงไปกองกับพื้น
เนินอวบอูมปรากฎ ผมไม่รอช้า
ปลดกางเกงออกปล่อยให้
ผู้ใหญ่น้อยออกมาหายใจ
สาวหมวยไม่รอช้า
นั่งยองๆคว้าเอาเข้าปากราวหิวกระหาย
เธอดูดเสียผมเสียวจนลิ้นรัวในปาก
ผมทนต่อไปไม่ไหวเพราะอดมาหลายวันและถูกขัดมาหลายครั้ง
บทพิศวาทในห้องคารา โอเกะ
ขั้นแตกหักก็เริ่ม
ผมจับสาวหมวยพิงข้างฝา
ยกขาเธอมาแนบเอว กด
ผู้ใหญ่น้อยชอนไชเข้ารูหลืบของสาวหมวยคนสวย
สาวหมวยอ้าขาอำนวยความสะดวกให้
ผมผ่านเข้าอย่างง่ายดายและโดยดี
ผมเริ่มชักเข้าออกช้าๆ
สาวหมวยกอดคอผมด้วยสองแขน
หลับตารับแรงกดดันจากผม
ที่ค่อยๆเร็ว
ค่อยๆแรงขึ้น...แรงขึ้นจนกระทั่งเป็นการกระแทกชนิดลืมตาย
สาวหมวยท่าทาง
เสียวซ่านอ้าปากร้องครางไม่หยุด
สองขายืนไม่ติดยกขึ้มา
รัดเอวของผม ที่จับตัวเธอชิดข้างฝากระเด้าใส่
เสียงกระแทกของเนื้อกับเนื้อดังสนั่น
สาวหมวยร้องครางดังลั่น
สลับเสียงตัวคลูดข้างฝาห้อง
จวบจนกระทั่งผมมาถึงจุดหมายกระฉูดน้ำรักเข้า
ใส่ช่องรูสาวหมวย
ที่หนีบขากับเอวผมแน่น
เราทรุดลงนอนหอบสิ้นเรี่ยว
อ้า...สาวหมวยมันส์
จริงๆ ทั้งมันทั้งสะใจ
ไอ้เม้ง ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า
กูได้ล่อลูกมึงแล้ว....กูแอบเป็นลูกเขยมึงโดยมึงไม่รู้ตัว
ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า....
สาวหมวยลุกไปเข้าห้องน้ำ
เสียงเปิดน้ำดังซู่...สักพักเธอเดินออกมาในสภาพเปลือยเปล่า
อวดเรือนร่าง อวบอึ๋ม
ขาวเนียนแบบหมวยแท้ๆ
โอ้ว...ถ้าจะกลับยากแล้ว
ต้องทำหน้าที่ลูก
เขยไอ้เม้งยันแจ้งเลยม้างเรา...ร่างหมวยอวบถลาเข้ามากอดผม...โปรดติดตามตอน
ต่อไป......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น