วันอังคารที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

เดชแม่ยาย ตอนที่12 สู้เพื่อรักแท้(หวังฟัน)





ผมเก็บยาเสียสาวซ่อนไว้และจ้องหาโอกาศจัดการกับใช้กับสร้อย วันนี้โสภาชวน ผมไปดูออฟฟิตส่วนกลางที่สร้างเสร็จพร้อมตบแต่ง ผมไปดูห้องทำงานผมที่โสภา จัดทำไว้ให้ แต่เมื่อเจอ6อมนุษย์ผมก็แทบหมดอารมณ์ทำงาน จะว่าไปพวกเธอก็ทำ งานฉับไวตรวจตราบัญชีละเอียดหากผิดนิดเพี้ยนหน่อยพวกที่ส่งมาต้องมาอธิบาย และชี้แจงสาเหตุ จึงเป็นที่เกลียดชังของญาติๆผมแต่บัญชีผมกับเงินเพิ่มขึ้นและตัวแดงหายแว่บ ไปภายในไม่กี่เดือน เก่งก็จริงแต่น่าจะดูดีกว่านี้สักนิดก็ยังดี โสภาให้ต้อย1ในกลุ่มเป็นเลชา ส่วนตัวของผม คอยเอาเอกสารมาอธิบายและให้เซ็น ส่วนการตัดสาขาและเพิ่มสาขาโสภาจะอธิบายและสรุบให้ผมอนุมัติ(กูก็ไม่ได้คิด เองหรอกมึงตัดสินใจหมดก่อนแล้วแค่บอกให้รู้เฉยๆ)วันๆผมมีหน้าที่แค่เซ็น อนุมัติและฟังเมียบังเกิดเกล้าสั่งการ แต่ก็ดีเพราะผมจะได้เอาสมองไปคิดหา ทางเผด็จศึกแม่ยาย โสภาเองก็ปฎิบัติตัวดีทั้งงานนอกงานใน เธอรักและเอาใจ ใส่ผมมากจนบางครั้งผมเริ่มรู้สึกผิดที่เป็นผัวคิดไม่ซื่อ แต่ยามได้อยู่ ใกล้สร้อยผมก็มักคิดไม่ดีกับเธอ โสภาเปลี่ยนลุกใหม่ไฉไลและเปรียวกว่า เดิม แต่ก่อนเธอแต่งตัวเรียบร้อยคงเพราะยังเป็นเด็กและเกรงใจผู้ ปกครอง แต่พอมีผมเป็นผัว สายเดี่ยวเกาะอกดูธรรมดาไปเลย เพราะแต่ล่ะชุดที่เธอใส่มันชวนให้ถูกข่มขื่น ทรงผมก็สารพัดสีสารพัดทรง เครื่องแต่งหน้าครีมบำรุงมากมายจนล้นตู้ ก็ผู้ หญิงเนาะใครๆก็อยากให้ดูดี คนสวยยิ่งแต่งยิ่งดูดี นานวันเข้าผมชักจะแก่จน เกินหน้าตาเธอแล้วไม่ใช่พ่อแต่จะเป็นลุงหรือปู่เลย และในวันนี้ผมมาออฟฟิต ตอนพักเที่ยงพบว่าโสภาไปเปิดบู๊ตขายเครื่องไถนาต่างอำเภอเย็นๆจะกลับ ตอน แรกผมคิดจะตามไปแต่เมื่อเดินไปที่สโตร์ก็ตกใจเมื่อเจอบัวทำงานอยู่ห้อง สโตร์ บัววิ่งเข้ามากอดผมแน่น จนผมต้องดันตัวเข้าไปในสโตร์กลัวคนเห็น บัวรำพัน ว่าคิดถึงผมทุกวันเฝ้าแต่รอวันผมมาหา ผมถามไปไงมาไง บัวว่าหลังจากออกจาก บ้านผมก็ไปเรียนก..น และโสภาชวนมาทำงานคุมสโตร์เบิกจ่ายอุปกรณ์ออฟฟิตอยู่ด้านหลังสุด มิน่าผมมา หลายครั้งไม่เคยเจอพอดีวันนี้ว่างเลยเดินมาสำรวจถึงได้เจอ ผมนั่งคุยไถ ถามสารทุกข์สุกดิบเด็กสาวโดยเธอนั่งบนตักผม เด็กบัวออดอ้อนว่านับแต่ออกจาก บ้านก็คิดถึงแต่ผม ตอนผมแต่งงานก็แอบไปดูแล้วร้องไห้อาลัยรัก ผมลูบหัว ปลอบใจว่าลืมผมเถอะแล้วสักวันจะเจอคนดีๆที่เหมาะสม บัวซุกหน้ากับอกผมคร่ำ ครวญวว่าชาตินี้คงลืมผมไม่ได้ เพราะผมเป็นคนแรกที่เปิดซิงเธอและจำรสไม่รู้คราย แรกๆผมก็ไม่คิดอะไรแต่ เด็กบัวนั่งทับตักผมและก้นเธอก็ถูไถควยผมไปมา อื่มชักมีอารมณ์ ผมเริ่ม ล้วงมือไปใต้เสื้อยืดตัวเล็กและบีบครึงนมเด็กเล่นและแรงขึ้นๆๆจนเด็กสาวบิด ตัวร้องครางเบาๆก่อนก้มหน้ามาจูบปากแลกลิ้นกับผมอย่างเมามัน ผมปลดตะขอ เสื้อยกทรงและจับนมคู่น้อยบีบขยำและดึงหัวนมเด็กสาวอกแอ่นร้องฮือ ผมจับเธอ คว่ำหน้าไปกับโต๊ะบัญชีและดึงยีนส์เอวต่ำลงมาแค่เข่า ชอนไชนิ้วเข้ารู สวรรค์ที่ฉ่ำเยิ้ม เสียงบัวร้องคราง..อย่า..อา..อย่าหยุด..ผมจกนิ้วเข้าออก จนเด็กสาวอ้าปากร้องหลับตาปลือ จนอารมณ์ผมเต็มที่ก็ปลดกางเกงตัวเองงัดแท่ง หรรษาแทงใส่รูเด็กที่คุ้นเคยจนมิด และเริ่มกระเด้าใส่อย่างหื่น กระหาย เด็กบัวเด้งก้นรับไม่ถอย ปากร้องครางเรียกผมว่า..อาขา..อาขา..ผม กระแทกอย่างไม่ปราณีด้วยความเมามัน เสียงโต๊ะเลื่อนไปมาเอี้ยดอ้าด ร่างเด็กน้อยเลื่อนไปเลื่อนมาราวถูกจับเขย่าอย่างแรงไม่หยุด จนผมพ่นน้ำรัก กระฉูดเต็มรูหมดแรงซบลงบนแผ่นหลังเด็กน้อยที่หอบหืดๆสุขสมหลังอดอยากมา นาน ผมลูบหัวเด็กน้อยบอกว่าวันหลังจะมาเอาอีก วันนี้มีธุระพอแค่นี้ก่อนนะ เด็กสาวผงกหัวรับ ผมจัดแจงผมเผ้าดูหน้าตาให้ ปรกติก่อนออกจากที่ทำงานของบัว และมาบอกเล่าอมนุษย์ที่เหลือว่ากลับก่อน เพราะมีธุระถ้าโสภามาให้โทรบอกจะมารับ แน่นอนเป้าหมายต่อไปของผมคือเรื่องจัดการกับสร้อยด้วยยาเสียสาวฮ่า...ฮ่า... ฮ่า.....
ผมกลับมาถึงบ้านก่อนลงจากรถผมปลุกพระและสิ่งศักดิ์สิทธ์ รวมทั้งว่าคาถา ป้องกันตัวและก้าวลงจากรถตามตำรา ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้าน มอง ไปข้างในเห็นสร้อยนั่งกินส้มตำอยู่ ผมเดิมไปอย่างระทึกเมื่อสร้อยสบตาผมก็ ยิ้มแหย่ๆถามว่าป้าสายไปไหน สร้อยว่าไปตลาด อะอยู่คนเดียวปลอดโป่รงที่สุด ผมคิดในใจ กินอะไรอยู่ผมถามทั้งที่เห็น สเต็กส์ม้างถามได้ กวนตีนแต่ก็ น่ารักผมนึกในใจ เดี๋ยวเถอะจะเสร็จกูเหมือนอีด่างเสร็จไอ้เสือ ผมกระหยิ่มและขอนั่งกินด้วย เธอไม่ว่าอะไรผมเลยนั่งกินอยู่ด้านตรงกันข้าม กับโต๊ะ ชวนเธอคุยเรื่องลูกของเธอผมชมว่าเก่งว่าดีสารพัด สร้อยมีรอยยิ้ม ภูมิใจ และทำท่าลุกจะไปหยิบน้ำผมอาสาไปเอามาให้ ได้โอกาศแล้วกู ผมไปเท น้ำใส่แก้วและเทยาเสียสาวใส่จนหมดยกแก้วมองดูยาละลายเป็นเนื้อเดียวกับน้ำ ยิ้มให้กับความสำเร็จที่จะมาถึง พลางจินตนาการถึงสร้อยที่ครานมาแทบเท้า อ้อนวอนให้ผมเสพสมกับเธอ..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า...ได้รึยังน้ำนะ เสียงสร้อยปลุกผมจากพะวังจนผมรีบเอาน้ำไปให้เธอรอดูเธอยกดื่มด้วยใจระทึกราว กับลุ้นรางวัลหวย สร้อยค่อยๆยกแก้วน้ำขึ้นจรดปากอวบอิ่มและกำลังจะยกกระดก เข้าลำคอ แต่ทว่าเพียงเสี้ยววินาทีนั้นเองสิ่งที่ไม่คาดฝันดันเกิดขึ้น โอ้ยหนักจังเสียงป้าสายดังขึ้นจนสร้อยชะงักวางแก้วน้ำลง ผมยกมือกุมหัว ด้วยความผิดหวังเมื่อถูกขัดขวางในชั่วเสี้ยววินาที สร้อยลุกไปช่วยป้าสาย ถือของเข้าไปไว้ในครัว ป้าหอบแฮ่กเดินมาที่โต๊ะซึ่งผมนั่งอ้าปากค้างด้วย ความผิดหวังที่ถูกแกขัดขวางในนาทีสำคัญ ป้าสายทักผมว่ากลับแต่วันเลยรึ ผู้ใหญ่ผมมองแกเคืองๆแทนคำตอบ หิวน้ำจังนี่แก้วใครขอกินก่อนนะ ผมห้ามไม่ ทันป้าสายยกแก้วน้ำผสมยาเสียสาวดื่มรวดเดียวหมดเพื่อดับกระหาย ผมยกมืออ้า ปากบอกแกได้แค่อย่า...ป้าสายถอนหายใจเฮือกบอกค่อยยังชั่ว ทำท่าจะเดินตาม สร้อยไปในครัวแต่แกก็ชะงักหยุดยืนนิ่งแล้วค่อยๆหันมาหาผมด้วยสายตาหยาดเยิ้ม สยดสยองผมร้องแทบไม่เป็นภาษามนุษย์ม่ายยยยยยย.......ป้าสายเดินส่ายลูบครำ เนื้อตัวทำท่าเซ็กซี่มาหาผมชนิดผมแทบอ้วกที่ได้เห็น ปากพร่ำผู้ใหญ่ขาช่วย สายด้วย สายใจจะขาดอยู่แล้ว ผมแข้งขาอ่อนแทบลุกเดินหนีไม่ไหว ป้าสาย โดดกอดผมจนล้มขณะจะหนีปากพร่ำเรียกให้ผมมีเพศสัมพันธ์กับตัวเอง ผมครานหนี แต่ไม่รู้ป้าสายไปเอาแรงมาจากไหนนัวเนียกอดรัดผมจนต้องร้องเรียกสร้อยให้มา ช่วย สร้อยออกมาจากห้องครัวเห็นสภาพผมกับป้าบัวและเห็นแก้วเปล่าเธอหยิบ แก้วมาดูแล้วผงกหัวเข้าใจ นั่นเเหละคิดชั่วทำชั่วก็รับผลไปสมน้ำหน้าได้ป้า บัวเป็นเมียอีกคนก็แล้วกันพูดจบเธอก็เดินหันหลังจากไป ทิ้งให้ผมเจอชะตา กรรมสยดสยองตามลำพัง ที่หน้าบ้านของผมหากใครผ่ามมาก็คงได้ยินเสียงร้อง โหยหวนของผมดังลั่นมาจากข้างใน......
.....ที่โรงพยาบาลผมฟังหมอบอกอาการป้าสายว่าแกความดันขึ้มีอาการช็อกหัวใจ เต้นแรงเกินตอนนี้ปลอดภัยแล้ว ผมรับผิดชอบจ่ายค่ารักษาพยาบาลทุกอย่างและ บอกญาติๆป้าสายว่าจะจ่ายเงินเดือนให้ตลอดจนกว่าแกจะหายเป็นปรกติมาทำงาน ได้ ทุกคนยกมือไหว้ผมขอบคุณแต่ถ้ารู้ความจริงเขาคงจะรุมกระทืบผมแน่ ผมมาที่รถที่มีสร้อยนั่งรออยู่ ผมไม่กล้าสบตาขับรถออกมาจากโรงพยาบาล ถ้า ป้าสายเป็นอะไรไปผู้ใหญ่จะทำอย่างไง เมื่อไหร่จะหยุดจะเลิกยุ่งกะฉันสัก ที ผมไม่ตอบจนเมื่อถึงบ้านเราลงรถแยกย้ายกัน ผมมองตามหลังสร้อยไปจนเธอ เดินลับหายไปหลังบ้าน ครั้งนี้พลาดไปเพียงเสี้ยววินาทีเดียวจริงๆ ถ้าป้า สายไม่มาขวางป่านนี้ผมคงสุขสมกับสร้อยไปแล้ว และนับจากวันนั้นสร้อยระวังใน เรื่องการกินมาก และผมก็เฝ้ารอโอกาศใหม่พร้อมคิดแผนใหม่ๆมาพิชิตสร้อยให้ ได้ ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น...สักวัน..ต้องมีสักวัน ...ต้องมีสักวัน...แต่ต้อง..โปรดติดตามตอนต่อไป...
เฮ้อเกือบไปแล้วครับสร้อย ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่โชคร้ายหรือสร้อยโชคดีกันนะ ครับเหตุการจึงพลิกผันแค่เสี้ยววินาที ผู้ใหญ่เลยไม่สมหวังสักที ช่วงนี้ อาจไม่ถูกใจชาวเสียวเท่าไรเพราะเป็นการชิงไหวพริบของแม่ยายและลูกเขย หลาย คนถามมาแต่แรกๆว่าทำไมชื่อเรื่องเดชแม่ยาย ไม่สมเป็นเรื่องเสียวก็เรื่อง มันเป็นแบบนี้ผมเลยคิดว่าชื่อนี้ดีกว่าชื่อเรื่องรสสวาทแม่ยายที่แฟนท่าน หนึ่งกรุณาแนะนำมานะครับ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น