วันศุกร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

แกล้งไม่รู้จักกัน 13



ผมปล่อยให้ปราณีเมียคนสวยของผมก้าวขาเดินออกจากบ้านไปด้วยรอยยิ้มพร้อมกามอารมณ์ของเธอโดยที่เธอหันมายิ้มให้ผม และพูดคุยกับผมเล็กน้อยและรวดเร็ว ผมพยักหน้าและนั่งมองเธอขับรถออกไปจากบ้านจนหายวับลับไปกลับตาแล้วผมก็ก้าวขาเดินเข้าบ้านด้วยความหง่อยเหงาอ่อนแรงและวังเวง ทั่งที่เป็นวันหยุดแท้ๆๆ ส่วนคนอื่นๆจะไปหา !!จะไปค้าง !! จะไปให้เขาเย็ด!!! ก็ไปวันที่ผมไม่อยู่ก็ได้นี้นะ... คิดๆๆแล้วก็น้อยใจนิดๆหรือเปล่า!!!! เลยเดินกลับมาแล้วทิ้งตัวนั่งลงที่โชฟาพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบรีโมทขึ้นมากดปุ่มเปิดทีวีนั่งดูไปอย่างเลื่อนรอยจนหลับไปในที่สุด...
                ผมมาตื่นอีกที่ตอน 4โมงเย็นของวันนั้นเพราะมีเสียงทำให้ผมตื้น เป็นเสียงรบกวนจากข้างบ้านผมจากเพื่อนบ้านที่น่ารักของผมหรือเปล่า!ส่งเสียงรบกวนการนอนหลับการผักผ่อนตอนกลางวันของผมอย่างช่วยไม่ได้ และเสียงที่รบกวนนั้นหาได้น่าฟังหาได้มีความไพเราะเพราะพริ้งเสนาะหูเลยมันทำให้ผมจี๊ดจนต้องลุกเดินออกจากบ้านไปมองว่ามันมาจากบ้านหลังไหน?? เมื่อก้าวขาออกไปมองดูมัน ก็ไม่ใช่บ้านหลังไหน?เป็นบ้านข้างๆๆที่มีเด็กเวรเด็กคนที่จับนมเมียผมนั้นเอง!!! ว่าแล้วผมก็เดินไปที่รั่วบ้านใกล้ๆกับบ้านหลังนั้นพร้อมตะโกนออกไป!! “รบกวนเบาๆเสียงลงหน่อยครับ? มันรบกวนบ้านข้างๆๆ” ผมพูดจบและรอฟังเสียงตอบรับและเสียงนั้นจะลดลงไหมแต่แน่นอนครับได้ผลเสียงนั้นเงียบลง แต่ก็มีคนเดินออกมา เป็นผู้ชายวัยกลางคนนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาร่างกายชุ่มเปียกไปด้วยเหงื่อเหมือนคนทำงานหนักมา“นี้คุณเป็นใคร? ไปอยู่ในบ้านคนอื่นได้ไง?” น้ำเสียงของผู้ชายวัยกลางคนนั้นกล่าวและทักท้วงผมที่อยู่ในบ้านผมทำเอาผมยิ้มออกมาอย่างไม่พอใจ “ก็...ก็...ก็...ก็...ก็...ก็...ก็...นี้......บ้านญาติผม”ผมตอบออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆๆๆๆๆ เพราะจังหวะนั้นตาสองข้างผมไปสะดุดที่รถของนั่งเมียตัวดี  รถปราณีจอดอยู่ในบ้านหลังนั้นก่อนที่ผมจะตอบออกไปทำให้ชายวัยกลางคนนั้นสีหน้าตกใจและมีอาการสั่นๆ “เหรอออออออเดียวจะเบาเสียงลง” ว่าแล้วเขาก็รีบหันหลังและรีบเดินเข้าบ้านไปผมเองก็มองดูรถนั้นอีกครั้งเพื่อจะให้แน่ใจอีกครั้งว่าสายตา ลูกตามองรถไม่ผิดแน่ๆแล้วก็ค่อยๆเดินกลับมายังบ้านด้วยความกังวลพร้อมกับความอยาก.....อยากรู้อยากเห็น...
                กลับมานั่งในบ้านก็ไม่รู้ทำไมมันกระวนกระวาย มันร้อนรน รุมเร้าอย่างบอกไม่ถูกเอามือจับหน้าอกตัวเองก็เหมือนมันเต้นถี่ขึ้นยิ่งคิดภาพๆแบบนั้นก็ยิ่งผุดขึ้นมาในหัวสมองไม่ต่างจากแบคทีเรียที่กำลังขยายพันธุ์และแตกตัวสุดท้ายผมก็ทนไม่ไหวต่อความอยากนั้นได้ ผมรีบเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้านและมองข้ามกำแพงแต่ก็ไม่เป็นผลมันมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากตัวบ้านและความเงียบสงบนั้นผมเดินลงมาพร้อมอาการที่อยู่ไม่สุขอีกครั้งก่อนที่จะเดินไปยังกำแพงข้างบ้านหลังนั้นและมองทอดยาวไปตามกำแพงจนไปเจอต้นไม้บ้านผมตนหนึ่งที่มันยื่นต้นทอดกิ่งก้านสาขาไปยังต้นไม้อีกต้นของฝั่งนั้น ในหัวผมเริ่มที่จะหัวเราะหือๆๆๆๆอย่างพอใจ

..กำลังจะทำมันดีหรือไม่ดี มันผิดหรือมันถูก หรืออะไรกันแน่ๆๆๆๆๆๆ แต่ผมก็ยังจะเลือกทำมันผมรีบถอดรองเท้าและเร่งรีบเดินเท้าเปล่าไปยังต้นไม่นั้นอย่างไว และพยายามปีนป่ายเพื่อให้ข้ามกำแพงนั้นไปให้ได้อย่างรวดเร็วและว่องไวแล้วก็กระโดนลงอีกฝากของกำแพงด้วยความรวดเร็วและชำนาญ ชำซองพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า แล้วหันมองดูรถ ทะเบียนรถนั้นอีกครั้งเอาให้แน่ใจล้าน เปอร์เซ็นต์ว่าไม่ผิด แต่ทำไม่ใจผมมันเต้นรั่วและสั่นไหวมากกว่าเดิมมากว่าที่ตอนข้ามกำแพงมาอีกนะ เหงื่อเริ่มไหลออกตามใบหน้าฝ่ามือ มือก็สั่นขาก็สั่น พยายามย่องไปตามกำแพงบ้านและชะโงกหน้าตามขอบหน้าต่างและรูเล็กๆตามผนังบ้านที่ไม่ต่างจากมด ตุ๊กแก แต่ก็มองไม่เห็นเดินย่องหาไปพร้อมค่อยกวาดสายตามอง จนเท้าผมไปเหยียบเข้ากับอะไรสักอย่างหนึ่งที่มาเกี่ยวเท้าเปล่าของผม ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปมองมันอย่างช้าๆ มันยิ่งทำให้ผมใจเต้นรั่วมากกว่าเดิม มันเป็นกระโปรงของนั่งเมียผมที่ใส่ออกมาจากบ้านนี้ และมองไปอีกนั้นมันเสื้อปราณีนี้ มองต่อไปอีกนั้นมันชั้นในนี้... แต่ทำไม่มันเยอะยัง!!!!!! ยิ่งคิดก็ยิ่ง
ปวดหัว ยิ่งคิดเท่าไรสมองก็ยิ่งมึน ผมก็เลยตัดใจหันหน้านี้จากกองชันในพวกนั้นแต่พยายามย่องเดินไป ตามหาเจ้าของเสื้อผ้านั้นด้วยความอ่อนแรงและอยากเห็นต่อไป ผมเดินไปจนถึงหลังบ้านนั้นแต่ก็หาได้มีร่องรอยวีแววรูที่ พอที่จะทำให้ผมได้แนบสายตาให้ไห้ได้มองเห็นสิ่งที่อยู่ในบ้านได้แต่แนบหูเข้ากับผนังบ้านเหมือนกับหมูที่สวมหูฟังวัด ตรวจคนไข้ยังไงยังงัน เสียงที่ได้ยินมีแต่ความเงียบ และและคำถามตัวเอง ผมกำลังทำอะไรอยู่กันแน่... บนความสินหวังแต่ก็ไม่ได้สินหวังไปทั่งหมด เมื่ออยู่ดีๆประตูหลังบ้านก็เปิดออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้ผมต้องวิ่งหาที่กำบังอย่างรวดเร็วจนเท้าไปเหยียบกับหนามกับอะไรต่ออะไร แต่ก็แปลกที่ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยกับมีแต่ใจที่เต้นรั่วจนลืมความเจ็บ สายตาจ้องมองไปยังประตูที่กำลังเปิดออกอย่างช้าๆๆๆๆ มีเด็กเวรนั้นเดินออกมาก่อน เด็กนั้นสวมกางเกงขาสั่นเสื้อไม่ใส่แต่มือถือเชือกเหมือนจูงอะไรสักอย่าง ก่อนที่ขาสองข้างผมจะอ่อนแรงและทรุดลงนั่งกับพื้นดิน ผมเห็นเมียคนสวยของผมเดินออกมาตามเด็กนั้นด้วยร่างที่ไร้เสื้อผ้า ผมรกรุ่งรังไม่ต่างจากคนที่เพิ่งกลับจากสมรภูมิรบยังไงยังงัน แต่ด้วยรูปร่างที่ดีและสมสวนมันก็ยังทำให้เมียคนสวยของผมก็ยังน่ามองอยู่ดี แม้นมจะคล้อยหย่อนยานไปบ้างก็ตาม... ที่คอปราณีมีปลอกคอสวมใส่ ทำให้ผมนึกถึงหนังแนว SM ยังไงยังงันหรือปราณีเมียผมเปลี่ยนรสนิยมไปแล้ว แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองดูเธอ มองดูเด็กนั้นจะทำอะไรกับเธอ ไม่นานชายวัยกลางคนก็เดินออกมา นุ่งผ้าผืนเดียวพร้อมกับมือที่ถือเชือกเช่นกันทำเอาผมลุ้นลึกๆๆว่าคนที่จะออกมาจะส่วยสู่นั่งเมียตัวดีผมไหมนะ หรือเป็นใคร อายุเท่าไร หน้าตาเป็นยังไง ? ทันที่ที่ขาก้าวหนึ่งก้าวเดินออกมาอย่างช้าๆๆๆๆๆ ผมแทบอ้าปากค้างตาลุก วาวเป็นประกายไม่ต่างจากด้วยอาทิตย์ในตอนเช้าที่อบอุ่นและมีพลังมันทำให้ควยผมปฎิกริยาของผมเริ่มที่จะตอบสนองต่อสิ่งนั้นมากกว่านั่งเมียผมอย่างบอกไม่ถูก
   

ด้วยผิวพรรณรูปร่างของสาวแรกรุ่นมันเป็นอะไรที่เหนือกว่าเมียคนสวยของผมมาก สายตาผมเลื่อนและจับจ้องไปที่เนินหีที่ซึ้งปราศจากขนเช่นเดียวกับปราณี นมสองข้างสีชมพูชูชันพร้อมกับอาการอายๆๆดูไร้เรียงสาหรือเปล่า! การสำรวจยังไม่ทันจบแต่ก็โดนขัดด้วยเด็กเวรและชายวัยกลางคนนั้นสั่งให้เมียผมและผู้หญิงคนนั้นนั่งยองๆกับพื้นโดยที่มันและเด็กนั้นควักเอาควยที่อ่อนแรงและหมดแรงให้พวกเธออม แล้วก็มองไปรอบๆด้วยความพอใจ จนผมต้องจับควยรูดตามโดยสายตาจับจ้องไปที่เมียผมและผู้หญิงคนนั้นอีกคน ใจแทบอยากจะเดินเข้าไปใกล้ๆไปนั่งไปมองดูใกล้ๆ ในตอนนั้น...
        จนควยพวกมันเริ่มแข็งและจัดการเย็ดปราณีและผู้หญิงคนนั้นด้วยความสะใจ ไอ้เด็กนั้นยังไงก็เป็นเด็กคงไม่เท่าไอ้ผู้ชายวัยกลางคนนั้น ที่จับและยกผู้หญิงคนนั้นเย็ดจนสั่นไหวและสั่นสะท้านไปทั่งตัวหน้าตาปดเปี้ยวบูดเปียว ส่งเสียงครางออกมาอย่างแรง คงเสียวหีน่าดู...ยิ่งเวลาที่มันถอดควยจากหีเธอเห็นเธอสะดุ้งตัวตามแล้วมาจับปราณีเย็ดอย่างถึงพริกถึงขิง อย่างดุดันและรุนแรง อย่างเผ็ดๆร้อนๆแสบๆคันๆดูหน้าตาเมียคนสวยของผมปกติก็ร่านอยู่แล้วนี้ทำเอาร่านระดับ ห้าดาวเลย แอบเห็นเสียงมันครางและส่งเสียงเชียร์พร้อมกับเอามือตีก้นปราณีจนแดงซ่านนมสั่นไหวส่ายไปมาจนกระตุก เป็นการบ่งบอกว่าเสร็จแล้วแล้วจับผู้หญิงคนนั้นมาเย็ดต่อโดยมีไอ้เด็กเวรนั้นก็เข้าไปสวมรอยแทนที่ร่องหีเมียผม ผมอยากจะบอกไอ้เด็กเวรนั้นไปว่ามึงได้เป็นจักยานในถนนแปดเลนแน่ๆ ควยใหญ่ๆนั้นบุกเบิกหีปราณีจนน้ำแตกขนาดนั้น... ไม่อย่างคิดสภาพเลยแต่มันก็ทำให้เมียที่ร่านควยของผมโหยหามากกว่าอีกละหรือเพราะว่ามันเล็กหีเอตอดมันไม่ถนัดมันทำให้เธอทรมานกันแน่ๆๆๆๆๆ แต่ผู้หญิงคนนั้นสังเกตเห็นร่องหีแน่นตึงเปรี้ยรับควยนั้นเข้าไปด้วยความคับแน่นและตื้นตันผมเองก็ไม่ไหวนั่งรูดควยตามดูไปติดๆๆจนลืมเจ็บและลืมตัวจนน้ำแตกคามือ นั้นแต่ก็พยายามมองดูเธอทั้งสองส่งมอบความสุขให้ชายวัยกลางคนนั้น เด็กเวรนั้นจนหนำใจและมันก็พาเดินกลับเข้าบ้านไป...
        สักพักเมื่อพวกมันเข้าไปผมเองก็ค่อยๆลุกออกจากที่และกำลังออกจากที่กำบังด้วยความตื่นตาตื่นใจเดินไปยังหน้าประตูหลังบ้านนั้นเพื่อจะเก็บร่องรอยหลักฐานอะไรสักอย่าง อยู่ประตูหลังบ้านนั้นก็เปิดออกมาอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวแทบไม่ทัน...


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น