อ้อมแฟนผม ตอนที่ 2

 

หลังจากวันที่ผมได้ไปส่งเธอเราก็เจอกันแทบทุกเช้าผมจึงได้รู้ว่าเธอชื่ออ้อม ตอนนี้อายุ 21เพิ่งเรียนจบทำงานพาร์ททามอยู่ครับกำลังรอจะรับปริญญาแล้วค่อยหางานจริงๆจังๆทำส่วนผมตอนนี้ 23 แล้วทำงานบริษัทหนึ่งค่อนข้างมั่นคงพอสมควร แต่เงินเดือนน้อยเศร้าจริงๆเลย ที่ว่ามั่นคงนี่คือคงไม่โดนไล่ออกแน่ๆอ่ะครับก็มีเงินพอใช้เดือนต่อเดือนเอง เวลาผ่านไปสักเดือนนึงที่เราเจอกันคุยโทรศัพท์กันเธอก็ชวนผมไปทำอะไรกินกันที่ห้องเธอ มีเหรอที่ผมจะพลาดพอผมไปถึงเห็นเธอตอนเปิดประตูมารับ วันนี้เธอแต่งตัวดูสบายๆกว่าทุกวันเพราะปกติเธอจะใส่กางเกงขายาวเสื้อยืดบ้าง หรือเสื้ออะไรที่ดะมัดทะแมงแต่วันนี้เธอใส่กางเกงขาสั้นแบบผ้ายืดสีขาว เสื้อกล้ามพอดีตัวสีฟ้า+ขาวทำให้ผิวเธอยิ่งขาวแสบตาไปกว่าเดิมอีก พอเข้ามาในห้องก็นั่งคุยนั่งโทรทัศน์สักพักเธอก็ไปทำข้าวผัดในครัว ตอนเธอเดินไปแอบผมมองด้านหลังของเธอก้นงอนกำลังดี เอวเป็นเอว เรียวขาถึงจะดูมีเนื้อไม่เรียวเหมือนนางแบบแต่ก็ไม่ใหญ่ดูดีเหมาะสมกับรูปร่างทำเอาผมต้องเอามือปลอบท่อนเอ็นของตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่าน ไม่นานเธอก็ยกข้าวผัดมานั่งกินกับผมสองคน ตอนนั้นผมเลยถือโอกาสถามเธอว่ามีแฟนหรือยังเธอชะงักเหมือนคิดอะไรอยู่แล้วเธอจึงถามกลับว่า ‘ชอบเธอเหรอ’ผมมองหน้าเธอแล้วตอบแบบไม่ลังเลว่าใช่ ชอบมากๆ แล้วเธอก็พูดต่อ...รับได้ไหมถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์... ผมอึ้งเลยครับ ไม่คิดว่าเธอจะบอกมาตรงๆแบบนี้ ผมเลยบอกไปว่าไม่แคร์หรอก“สมัยนี้มันเป็นเรื่องปกติแค่ผมชอบเธอ ก็พอแล้ว ตกลงเรามาลองคบกันดูมั้ยละ “ เธอตอบตกลงผมนี่ดีใจจนแทบคลั่งเลยแต่แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์มือถืออ้อมดังขึ้นเธอเดินไปคุยที่ระเบียงพอคุยเสร็จเธอเดินมาบอกให้ผมกลับไปก่อนพอดีเธอมีธุระข้างนอก เธอจะขอแต่งตัวผมก็เลยลาเธอเดินออกมาได้ไกลพอสมควรจึงรู้ตัวว่าลืมมือถือไว้ในห้องเธอจึงเดินกลับไปที่ห้องระหว่างขึ้นลิฟท์ผมขึ้นไปพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งดูเหมือนเสี่ยอายุประมาณ 50 กว่าๆได้ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไรแต่เราออกจากลิฟท์ชั้นเดียวกันเขาเดินออกไปก่อนแล้วเดินตรงไปทางห้องอ้อมผมเดินตามห่างๆ แล้วเขาก็หยุดหน้าห้องอ้อมแล้วเคาะประตู ผมหยุดแล้วหลบดูทีท่าเห็นประตูห้องเปิดแล้วเขาก็เข้าไปได้โดยเจ้าของห้องไม่ขัดขืนแล้วประตูห้องก็ปิดลงผมรีบไปที่ประตูห้องอ้อมทันที เอาหูแนบประตูพยายามฟังเสียงคนในห้อง “มีอะไรหรอน้องอ้อม มีอะไรจะบอกเสี่ยเหรอ” ... “อ้อมมีแฟนแล้วขอให้เรื่องชองเราจบลงแค่นี้นะอ้อมจะย้ายออกจากที่นี่เสี่ยจะได้ไม่เปลืองเงินเสี่ยด้วย” เงียบไปสักแปปได้ยินเสียงเสี่ยคนนั้นพูด “ก็ได้ส่วนเรื่องเงินที่พี่สาวเธอยืมไปเสี่ยจะยกหนี้ทั้งหมดให้แล้วกันแต่เสี่ยขออย่างเดียว ... ขอเสี่ยมีความสุขกับหนูอ้อมอีกสักวันได้มั้ย “อย่า เสี่ยอย่าค่ะ ไม่เอา “แล้วเสียงพูดกันก็เงียบไป ผมฟังอยู่สักพักได้ยินเสียงกุกกักๆ แต่ไม่ดังนักตอนนั้นใจผมแทบจะสลายเป็นเสี่ยงๆ สับสนเอามากๆ เวลาผ่านไปสัก 10 นาทีผมจึงลงไปข้างล่างหยอดตู้โทรศัพท์โทรไปหาเธอ นานเหมือนกันกว่าจะรับ “ฮัลโหล อ้อมคือว่าผมลืมมือถือไว้ที่ห้องอ้อมฝากเก็บไว้ให้ด้วยนะวันหลังค่อยมาเอาคืน” “จ๊ะ อ๊ะ....เธอเผลอออกมานิดนึงแต่เธอก็พยายามคุยเสียงปกติที่สุดแต่เสียงจากการกระแทกผมได้ยินชัดพอสมควรแต่ไม่อยากถามให้ช้ำใจตัวเองแล้วผมก็รีบวาง แล้วเดินกลับบ้านแบบซังกะตาย หลังจากนั้นอีกเป็นสัปดาห์ผมก็พยายามหลบหน้าเธอรีบไปทำงานเร็วไม่ไปหาเธอที่ห้องทั้งที่มือถือผมอยู่ที่เธอ ช่วงนั้นผมใช้เวลาอยู่กับเพื่อนที่ห้องผมอยู่กับเพื่อนอีกสองคนครับระหว่างนี้ก็คิดถึงเรื่องของอ้อมตลอดสัปดาห์เดียวแต่เหมือนนานมากผมคิดถึงอ้อมจริงๆ จึงตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะไปเจอหน้าเธอสักทีแล้วจะเอาไงค่อยว่ากัน ไว้ต่อตอนต่อไปนะครับ