...เช้าวันนี้อากาศสดใส
ผมตื่นมาแต่เช้า
หลังเสร็จจากภาระกิจตื่นนอนแล้ว
ผมก็ออกจากห้องมานั่งกินกาแฟที่ศาลาหน้าบ้านตามปรกติ
แต่เมื่อมองออกไปที่สวนก็ได้เห็นโสภากำลังซ้อมเตะและต่อยกระสอบทรายอยู่ใน
สวนข้างบ้าน
ผมเดินเข้าไปหาเมียสาวร่างเล็กนักบู้”ออกกำลังกายนะ
เอาแค่วิ่งหรือใช้เครื่องออกกำลังกายธรรมดาก็พอ
ไม่เห็นต้องมาเตะต่อย
ยกแข้งยกขาอย่างนี้เลย
ดูแล้วมันไม่งามเลย”โสภาหยุดแล้วเดินมาหยิบผ้าขนหนูเช็ดเหงื่อ
หอบหายใจน้อยๆ หน้าสวยของโสภามีเหงื่อซึม
แก้มแดงเรื่อๆด้วยเลือฝาดที่สูบฉีด”ไม่ใช่ออกกำลังหรอกพี่
โสกำลังฝึกซ้อม”ผมงง
มองหน้าเมียรักแบบสงสัย
“ฝึกซ้อม...ฝึกซ้อมไปทำไม
คงไม่มีโจรผู้ร้ายหน้าไหนกล้ามาทำร้ายคนในบ้านเราอีกแล้วหรอก”โสภายิ้ม
แล้วมองหน้าผม”ใช่...ไม่มีโจรผู้ร้ายหน้าไหน
มาคิดร้ายกับครอบครัวเราหรอก
แต่โสกำลังฝึกซ้อมไปขึ้นชกมวยหญิงในงานลอยกระทงของหมู่บ้านเราปีนี้ต่าง
หาก”ผมถึงสะดุ้งแปลกใจในคำตอบของเมียร่างเล็ก
“โสจะขึ้นชกมวยหญิง...นี่ล้อพี่เล่นหรือเปล่า..”
....ผมมองเมียสาวแล้วขำน้อยๆ”ทำไม...พี่ขำอะไร
แค่โสจะขึ้นชกแค่นี้..”
ผมลูบหัวเมียรักเบาๆ”จะไปต่อยกับใครที่ไหนเล่า
แถวนี้มีใครเก่งสู้เมียของพี่ได้”
โสภาหายใจยาวๆแล้วบอกผมว่า”อาเม้งกำลังหาคู่ชกให้อยู่
จะได้ต่อยเป็นคู่เอกในวันลอยกระทงประจำปีนี้วันสุดท้ายนะพี่”
ผมสะดุ้งตาโตเมื่อได้ยินชื่อของไอ้เม้งมาเกี่ยวพัน
พลางมองหน้าเมียร่างเล็ก”ไอ้เม้ง
จัดให้โสต่อย..จะบ้าเรอะ..”โสภาทำหน้าแปลกใจ”ทำไมล่ะ
ต่อยมวยแค่นี้
สนุกๆทำไมต้องโว้ยวายตกใจด้วย”ผมผุดลุกยืนขึ้นแบบมีอารมณ์”ไม่ใช่แค่ตกใจ
แต่ไม่ให้ขึ้นชกด้วย จะบ้าเรอะ
อยู่ดีๆไปต่อยมวยให้เจ็บตัว
มันไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
พี่ไม่ให้โสขึ้นต่อยเด็ดขาด
โกทธก็โกทธเถอะ”ผมยืนกรานเรื่องที่จะห้ามไม่ให้โสภาขึ้นต่อยมวย”ก็แค่สนุกๆ
หาประสบการณ์เองนะพี่”ผมมองหน้าเมียร่างเล็กแต่หัวใจโต๋โต
แล้วถอนหายใจ”ทุกวันนี้ประสบการณ์ยังไม่พออีกหรือน้อง
ล่าสุดก็เพิ่งอัดกับพิกุลมานะ...”โสภามองหน้าผมตาดุๆ”ยังคิดถึงอีดำนั่นอยู่
อีกรึ
บอกแล้วไงว่าอย่าเอ่ยถึงมันให้โสได้ยิน”ผมรู้สึกตัวว่าพูดไม่เข้าท่าไปแล้ว
แต่ก็เข้วพูดต่อเรื่องห้ามเธอขึ้นชก”อย่าไปคุยเรื่องเก่าๆเลยโส
เอาเป็นว่าพี่ไม่ยอมให้โสขึ้นชกก็แล้วกัน...จบ....”ผมเดินหนีเข้าบ้าน
แต่เมียร่างเล็กก็ยังเดินตามมาพัวพัน...
...”ไม่ให้โสชกจริงๆหรอ...”เมียสาวตัวเล็กพยายามอ้อนเหมือนเด็ขอผู้ใหญ่ให้
ชื้อของให้
”นะ...ขอแค่ครั้งเดียว..ต่อยแค่สนุกๆน่ะ..นะ
นะ นะ”ผมไม่ตอบ เดินทำท่าหงุดหงิด
และก็ได้มาเจอสร้อยในชุดไทยห่มสไบ
มีเจ๊เดือนคอยช่วยจัดช่วยดูความเรียบร้อย
ผมถึงยืนตะลึงเมื่อได้เห็น”โอ้โฮ้...แม่ทำไมแม่สวยจังเลย...แต่งตัวอย่างนี้
จะไปไหน
ไปงานอะไร”ลูกสาวคนโปรดของสร้อยเดินเข้าไปถามอย่างตื่นเต้นตาโต
เพราะสร้อยดูสง่าและงดงามมากในชุดนี้”สวยจริงหรอ...โส...เจ๊เดือน...”สร้อย
หมุนไปมาหน้ากระจก”สวยจริงๆเจ๊ขอคอนเฟิร์ม...”เจ๊เดือนบอกยืนยันให้สร้อย
มั่นใจในความสวยที่เหมาะสม”แจ่มไปเลยแม่
สวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว”โสช่วยยืนยันอีกคน
ส่วนผมก้ต้องถามบ้าง”แล้วสร้อย...แต่งชุดไทยจะไปงานอะไรล่ะ”สร้อยหันมายิ้ม
เขินๆไม่ตอบอะไร
เมือสร้อยยังอมยิ้มทำท่าอายๆ
เจ๊เดือนเลยตอบแทนให้"สร้อยเขาจะเข้าประกวดเทพีแม่ม่ายในงานลอยกระทงปีนี้นะ
สิ...เป็นไง
ผู้ใหญ่
สร้อยสวยพอจะชนะเลิศไหม”ผมมองแล้วยังเคริ้มแล้วกรรมการทั่วไปจะเหลือเรอะ
แต่ผมก็ยังหงุดหงิดเนื่องจากไม่อยากให้สร้อยไปเดินให้ชายอื่นได้ใช้สายตามา
ลวนลาม
แม้นจะแค่การประกวดธรรมดาไม่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำก็เหอะอย่างงี้ก็เหอะ”ประกวด
อะไร เทพีแม่ม่ายหรอ
แล้วใครเป็นคนส่งให้เข้าประกวดล่ะ”สร้อยยังเดินกรีดกรายหมุนไปมาหน้ากระจก
โดยมีลูกสาวยืนดูอย่างชื่นชม”ก็พี่เม้งนะสิ
แกจัดเองด้วย
ปีนี้ว่ากันว่าแกทุ่มเงินช่วยจัดเพื่อหารายได้ช่วยชาวบ้านที่ยังแย่มาจากตอน
น้ำท่วมด้วย” แหมกูว่าแล้ว
ไอ้เรื่องอุบาศว์จัดงานแปลกๆนี่มีไอ้เม้งคนเดียวที่คิดออก
แม่จะไปประกวดเทพีแม่ม่ายเอาเรื่องสวยๆงามๆ
ส่วนลูกจะไปต่อยมวยหญิงหาเรื่องเจ็บตัว
เออ..คิดกันได้ยังไง
แม่ ลูกคู่นี้....
...”พี่ไม่ให้เข้าประกวดหรอก
จะบ้าเรอะไปประกวดอะไร
เทพีแม่ม่าย ไอ้คนจัดก็คิดอะไรบ้าๆ
เทพีมีให้ประกวดตั้งหลายอย่าง
เสือกมาจัดประกวดเทพีแม่ม่าย”ผมสั่งห้ามสร้อยอีกคน”ทำไมประกวดเทพีแม่ม่าย
มันไม่ดีตรงไหนล่ะ
หรือจะให้ไปประกวดพริ้ตตี้
โคโยตี้ถึงจะดี”สร้อยแว้ดขึ้นมาประชด”คนแม่จะประกวดเทพีแม่ม่าย
ประกาศให้คนเขารู้ว่าผัวกูตาย
คนลูกจะขึ้นต่อยมวยหญิง
รปะกาศให้เขารู้ว่ากูเก่ง
เอากันเข้าไปคนบ้านกู”ผมเอามือกุมหัวแล้ว
หันมาประกาศว่า”จำไว้
งานลอยกระทงปีนี้
พี่ไม่ให้ใครในบ้านของเราเข้าประกวดประชันแข่งขันอะไรทั้งนั้น
ให้อย่างเดียว
ไปร่วมเที่ยวในงานอย่างเดียวเท่านั้น...”ผมประกาศต่อหน้าทุกคนทันที...แต่
ทว่า ไม่มีใครฟังเลย
สร้อยยังคงเดินโชว์ให้ลูกสาวกับเจ๊เดือนดู”เป็นไง
หุ่นแม่จะเข้าตากรรมการไหม”โสภาและเจ๊เดือนทั้งชมทั้งส่งเสริมว่าดี...
เลิศ...โอกาศชนะมีสูง...ส่วนโสภาที่จะขึ้นชกมวยนั้นสร้อยก็ห้าม”โส
แม่ไม่ให้โสขึ้นต่อยมวยหรอกนะ
แต่ถ้าจะมาประกวออย่างแม่ล่ะก้อ
ได้เลย แต่หนูต้องเป็นม่ายก่อนน่ะ
ถ้าปีนี้เป็นม่ายไม่ทันก็รอปีต่อๆไปแล้วกัน”
โสภาหัวเราะคิกๆ”ไม่อยากให้โสขึ้นชก
โสไม่ชกก็ได้
แต่ประกวดเทพีแม่ม่ายนี่โสต้องรออีกหลายปี
ปีนี้โสให้แม่ล่วงหน้าไปก่อนล่ะกัน
อิ อิ อิ”ลูกสาวผู้น่ารักก็ฟัง
ทีผัวพูดไม่เห็นฟังอย่างนี้
ว่าแต่เรื่องสร้อยจะประกวด
เทพีแม่ม่ายนี่
มันเป็นลางที่ไม่ดีสำหรับผมมากๆเลยนะ
ขอบอก....
...ผมมาเจอไอ้กำนันเม้งที่ว่าการอำเภอในช่วงบ่ายเนื่องจากต้องมารับแผน
ฟื้นฟูหมู่บ้านหลังประสพภัย
และได้มีโอกาศคุยกับมันในเรื่องการประกวดเทพีแม่ม่าย”มึงเอาสมองส่วนไหนไป
คิดได้ว่ะจัดประกวดแม่ม่ายน่ะ
มึงคิดเช็คเรตติ้งแม่ม่ายอำเภอเรารึไง”กำนันเม้งทำยืดในไอเดียของมัน”เหอะ..
นอกจากจัดประกวดเทพีแม่ม่าย/ประกวดร้องเพลง/มวยหญิง-มวยชาย/ตะกล้อ/แข่งวิ่ง
ควายแล้ว กูยังมีไตรกีฬาอีกด้วยด้วย
และจะเป็นไฮไลท์ของงานบ้านเราในปีนี้”ผมขมวดคิ้ว”ไตรกีฬา...มึงจะเอาไตรกีฬา
สากลมาแข่งที่บ้านเราหรอ”กำนันเม้งกอดอก
และ
มองผมแบบน่าถีบสวนหน้าเข้าให้สักที”เหอะๆๆๆ...ความคิดสร้างสรรค์อย่างกูน่ะ
ไม่ลอกเรียนแบบใครหรอกโว้ย...
ไตรกีฬาของกูน่ะ
อันที่ 1
.แข่งว่ายน้ำข้ามครองนางน้อย
หน้าวัด อันที่
2.วิ่งข้ามทุ่งขี้เลนตรงข้างวัด
และอันสุดท้ายขี่ควายรอบวัดของหมู่บ้านเรา
3 รอบ
นี่แหละจึงจะสมศักดิ์ศรีที่เป็นไฮไลท์ของงาน”....
...”โห...มึงคิดออกมาได้ยังไงว่ะ
แต่กูอยากจะขออะไรมึงสักอย่างนึงจะได้ไหม...”กำนันเม้งมองหน้าผมแบบสงสัย
”มึงจะขออะไรกู..”ผมมองหน้ามันแล้วทำหน้าจริงจัง”กูขอให้เลิกจัดประกวดเทพี
แม่ม่าย กูไม่อยากเห็นสร้อยเข้าประกวด
กูไม่ชอบว่ะ”กำนันเม้งหัวเราะก๊าก
“ทำไม...มึงไม่อยากให้สร้อยเข้าประกวดขนาดมาขอให้กูยกเลิกเลยเรอะ....กูทำ
ไม่ได้หรอก งานประกวดอยู่ในวันสุดท้าย
และท่านผู้ว่าจะมาเป็นประทานและมอบรางวัลให้ด้วยตัวท่านเองเลย
ยังไงๆๆก็งดไม่ได้”
อย่างนี้ผมจะทำยังไง
เกิดสร้อยเข้าประกวดชนะแล้วไปเข้าตาชายคนอื่นๆ
แล้วถูกซิวไปอีกรอบผมจะทำอย่างไง
แค่ทุกวันนี้มีคนมาด้อมๆมองที่บ้านผมก็ไม่ค่อยสบายใจแล้ว
หากแต่พวกฉกาจชาติฉกรรจ์ที่มันหมายปองในตัวของสร้อยนั้นมันยังเกรงกลัวและ
เกรงใจผมอยู่บ้าง
จึงไม่มีใครกล้ามาตามตื้อตามจีบสร้อยอย่างเปิดเผย
แต่ถ้าเกิดสร้อยไปเข้าตา
พวก ข้าราชการสูงๆเข้าล่ะ
ผมจะไปห้ามไปขัดขวางได้อย่างไร
“มึงนี่มันเหลือเกินไอ้เม้ง
จัดชกมวยหญิง เมียกูก็จะขึ้นชก
จักประกวดแม่ม่าย สร้อยก็เข้าประกวด
แล้วมึงอย่าบอกน่ะว่าจัดประกวดร้องเพลงนี่
เหมยลี่ก็เข้าแข่งด้วย”กำนันเม้งปรายตามองผมแล้วอมยิ้ม
ก่อนชูนิ้วชี้แล้วชี้มือมาทางผมเลียนแบบพิธีกรใส่แว่นชื่อดัง
แล้วตะโกนตอบผมจนทุกคนที่ยืนอยู่รอบๆหันมาดู”ถูกต้องแล้วคร้าบ.........อา
ลี่ อีเข้าประกวดร้องเพลงด้วย”
เออ..เอากันเข้าไป
บ้าประกวดกันไปหมด
ผมมองหน้าไอ้เม้งแล้วถอนใจ”เอางี้ดีกว่าไอ้เม้ง
บ้านของกูเหลือกูคนเดียวแล้ว
มึงกับกูมาต่อยมวยกันเป็นไฟร์สที่
3 ล้างตากันไหม
จะได้ครบคนพอดี”กำนันเม้งส่ายหน้า”กูไม่เอาแล้ว
เดี๋ยวเข้าโรงพยาบาลอีกรอบ
มึงอยากชกก็ไปหาคนชกเอาเองดิ
ถ้าอยากชกน่ะ ส่วนกูไปล่ะ
มีธุระต้องไปประกาศแผนฟื้นฟู”พูดจบมันก็เดินหนีไปดื้อๆ
ผมเดินกลับมาที่รถ
เอ...ว่างๆอย่างนี้
ไม่มีอะไรทำนี่หว่า
ผมไปหาเหมยลี่ดีกว่า....
...ผมขับรถโฟร์-วีลคันเท่ส์มาจอดที่หน้าตึกห้องพักครูของโรงเรียนประจำหมู่
บ้านที่เหมยลี่กิ๊กของผมสอนอยู่
ผมจอดรถและเดินลงมาจากรถก็แว่วเสียงเหมยลี่ร้องเพลงอยู่
นี่ก็ใกล้ 3
โมงเย็นแล้ว
เด็กนักเรียนก็เริ่มทยอยกลับบ้านกันเรื่อยๆ
ที่ทางเข้าหน้าห้องพักครู
พวกครูหนุ่มๆยืนออกันอยู่คงกำลังฟังเหมยลี่ร้องเพลงอยู่
เนื่องจากเธอกำลังจะเข้าประกวดร้องเพลงในงานวันลอยกระทงเลยต้องซ้อมหน่อย
งั้นเดี๋ยวพาไปหัดซ้อมร้องทั้งเพลงและร้องกรี๊ดเลยดีกว่า
ตั้งแต่กลับมาจากชุมโจรคราวก่อนยังไม่ได้โจ๊ะพรึมๆกันเลย
ไม่ได้โดนนานเดี๋ยวลืมกัน
ผมเดินไปที่ประตูบรรดาครูผู้ชายพอเห็นผมเดินมาก็หลบแล้วยกมือไหว้ทักทายก่อน
แยกย้ายกันไป
เออ...ให้มันรู้เสียบ้างใครเป็นใคร
พอครูผู้ชายที่มายืนแอบดูหวังฟรุ๊คแยกย้ายไปกันหมดแล้ว
ผมก็เดินเข้าไปในห้องพักครู
ผมทว่าก็ต้องชะงักเมื่อได้เห็น
เหมยลี่นั่งร้องเพลงแล้วมีผู้หญิงอีกคนในชุดเสื้อกีฬา
กางเกงวอมส์สวมรองเท้าผ้าใบ
ตัดผมสั้น หน้าตาดี ขาวสะอาด
ไม่แต่งเครื่องสำอางเลย
แค่มองดูท่าทีแล้วก็รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มันต้องเป็น
ทอม อย่างแน่นอน...
....สาวหน้าตาหล่อกำลังยืนชิดและจับไห่ลของเหมยลี่ที่นั่งบนเก้าอี้
ร้องเพลงคาราโอเกะที่เปิดจากคอมพิวเตอร์กันอย่างสนิทสนม
ผมกระแอมเบาๆทั้งคู่จึงหยุดและหันมามองผมพร้อมๆกัน”อุ้ย...พี่มาได้ยัง
ไง”เหมยลี่ร้องทักผมและเดินไปปิดคอม.
ผมยังจ้องหน้า
สาวทอมอย่างสงสัยว่ามันเป็นใคร
แต่นอกจากรูปร่างที่สมส่วนและดูแข็งแรงของสาวทอมคนนี้แล้ว
ส่วนที่สะดุดตาของผมมากที่สุดคงจะเป็น
นมคู่นั้น เห็นแล้วให้ต้องกังขาว่า
ทอมห่านอะไรว่ะ
แม่ง..นมใหญ่ชิบ....เหมยลี่มองผมที่กำลังจ้องสาวทอมด้วยความสงสัยแล้ว
หัวเราะ”อ้อ...พี่...นี่เพื่อนเรียนร่วมรุ่นกันมา...เพื่อนของลี่คน
นี้...ชื่อครูกบ
เป็นครูพละ เพิ่งย้ายมาใหม่...ส่วนนี่ผู้ใหญ่
บ้านนางรองของเรานี่แหละ”สาวหมวยแนะนำทั้งผมและสาวทอมให้รู้จักกัน”สวัสดี
ฮ่ะ...”สาวทอมยกมือขึ้นไห้วแบบกระโดกกระเดกตามภาษาทอม
ผมยกมือรับไห้ว
แล้วสาวทอมก็มองผมแบบกวนๆ”แหมดีใจจังได้เจอผู้ใหญ่ผู้โด่งดัง
ชื่อเสียงของผู้ใหญ่นี่ดังมากเลยนะครับ
สารพัดวีรกรรม ล่าสุดนี่
ปราบเสือหาญและเสือสี่แควช่วยลูกท่านรองนายกฯ
สุดยอดเลยฮ่ะ
ขอชมจากใจจริง...”พูดพลางสาวทอมนมโตก็ยกนิ้วโป้งให้ผม
ขณะพูดก็เขย่าตัวท่าทางน่าถีบไปด้วย”แหม...ข่าวก็คือข่าว
ผมไม่เก่งขนาดนั้นหรอก เขาก็
ยกย่องกันเกินไป”ผมถ่อมตัวยิ้มเขินๆ
แต่สาวทอมเดินมาวนรอบตัวผมมองตั้งแต่หัวจรดเท้า”นั่นดิฮ่ะ...ข่าวก็คือข่าว
ชอบเขียนกันเกินจริง
ผมดูรูปร่างท่าทางผู้ใหญ่แล้ว
ไม่น่าจะเก่งกาจขนาดที่เขาว่ากันนั้นเลย”
ผมเปลี่ยนสีหน้าทันที
อ้าวอีทอม มึงมาเรื่องเสียแล้ว....
....”ของบางอย่างเราดูกันที่ภายนอกไม่ได้หรอก
มันต้องดูที่เนื้อในด้วย
ของปลอมทำเหมือนมีเยอะไป
อย่างไอ้ที่ไม่ใช่แล้วพยายามทำว่าใช่แล้วผิดธรรมชาติอยู่นี่ไง”ผมพูดจิกนัง
ทอมไปเจ็บๆ
แต่สาวทอมเชิดหน้ามองผมยิ้มยวนๆ”จะปลอมจะจริงถ้าทำได้เหมือนกัน
คุณภาพและความเร้าใจ พอๆกัน
มันก็น่าใช้มากกว่านะ”แล้วมันก็เดินไปนั่งบนโต๊ะ”ว่าแต่ผู้ใหญ่เหอะ
แน่ใจนะว่าไอ้เสือ สาง
ทั้งหลายที่จับที่ปราบมามันเป็นของจริง
ผมสงสัยนะรูปร่างและบุคลิคอย่างผู้ใหญ่นี่
จะสู้คนเป็นสิบได้อย่างที่เขาเล่าลือได้อย่างไง
คุยเกินจริงหรือเปล่า”ผมต้องข่มใจอย่างหนัก
พยายามหายใจลึกๆ”ผลงานที่ผ่านมาคือสิ่งยืนยัน
ไม่เชื่อครูกบลองไปเที่ยวบ้านของผม
ไปดูใบประกาศเกียรติคุณที่ได้รับมาได้เลย
ตอนนี้ล้นตู้แล้ว”สาวทอมหัวเราะลั่น
จนน่าหมั้นไส้
มันหัวเราะสักพักก็หยุดแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหยั่นๆ”ใบประกาศก็แค่เศษกระดาษ
ที่พิมพ์ขึ้นกี่ใบก็ได้
แน่ใจนะว่าไม่ได้ใช้เงินชื้อมาไว้อวดอ้าง”
....”ถ้าเป็นคนอื่นนะไม่แน่
แต่สำหรับผมแล้วล่ะก้อไม่ใช่แน่นอน
ใบประกาศทุกใบผมได้มาด้วยความสามารถจริงๆ”สาวทอมปรายตาหยันๆ
“ไม่แน่นะ คนที่คนนับถือมากๆ
บางทีเบื้องหลังอาจไม่สวยงามก็ได้
เห็นมีออกเยอะไป
ที่เบื้องหน้าเป็นคนดีแต่ลับหลังทำเรื่องฉาวโฉ่”
ผมต้องมองมันเพื่อแสดงความรู้สึกไม่พอใจแล้วนะ
แต่สาวทอมกลับทำเป็นไม่รู้มองผมแล้วพล่ามต่อ”ว่าแต่ผู้ใหญ่เหอะมาที่นี่ทำไม
ไม่ใช่มาหาเศษหาเลยรึ
ผู้ใหญ่ก็มีเมียแล้ว
ยังจะมาที่นี่ทำไม”ว่าแล้วสาวทอมก็มองหน้าเหมยลี่และผมสลับกันไปมา
...ผมขมวดคิ้วมองหน้าอีทอมนมโต
ที่มันบังอาจพูดจาจาบจ้วงชื่อเสียงและวีรกรรมของผม
หนำซ้ำยังยุ่งเรื่องส่วนตัวของผม
เหมยลี่ดูจะรู้ว่าผมไม่พอใจจึงรีบเข้ามาขวางก่อนที่ผมจะพูดอะไร”เอ่อ..พี่มี
ธุระอะไรถึงมาหาลี่ล่ะ”ผมมองหน้าอีทอมปากเสียแล้วหันมาพูดกับเหมยลี่แบบไม่
พอใจ”ทำไม ต้องมีธุระด้วยพี่ถึงจะมาได้หรอ”
อีทอมนมโตเดินมาโอบไหล่ของเหมยลี่แล้วเชิดหน้าขาวๆนวลๆของมันทำยียวนแล้วบอก
ผมว่า”ต้องมีสิฮ่ะ..ผู้ใหญ่
เพราะถ้าผู้ใหญ่ไม่มีธุระแล้วล่ะก้อ
ผมกับเหมยลี่จะไปร้อง
คาราโอเกะด้วยกัน มีธุระไหม
ถ้าไม่มีเราจะไปกันแล้ว”เหมยลี่ทำหน้าบอกไม่ถูก”เอ่อ..พี่...วันนี้ลี่ต้อง
ไปกับครูกบเขาน่ะ เขาชวนมาหลายวันแล้ว
ไว้พรุ้งนี้เราค่อยไปไหนด้วยกันน่ะ”ผมมองกิ๊กลูกสาวคู่ปรับแบบไม่เข้า
ใจ”ทำไมลี่...เดี่ยวนี้
สำหรับพี่เป็นลำดับรองสำหรับลี่แล้วรึ”
เหมยลี่ทำหน้าแบบลำบากใจ
หันไปมองอีทอมนมโตที มองผมที
“น่าพี่...พรุ้งนี้ก็เจอกันได้
น่ะวันนี้ลี่ต้องไปกับครูกบจริงๆ
เขานัดลี่มาหลายวันแล้ว”สาวทอมเชิดหน้าพยักหงึกๆอย่างยียวน
ส่งสายตาให้ผมทำนองหยามหยัน
“ได้...งั้นพรุ้งนี้เราคงไม่ได้เจอกันแล้ว”ผมพูดแบบเด็ดขาด
สาวหมวยหน้าเสีย”ทำไม
ผู้ใหญ่จะไปตายแล้วเรอะ...”พูดจบอีสาวทอมก็หัวเราะ
สาวหมวยหน้าเสีย
ผมมองมันตาเขม็ง”แหนปากครูกบนี่น่าเอารองเท้ายัดจังเลย...”สาวทอมปล่อยมือ
จากไหล่สาวหมวย
แล้วทำขยับเสื้อกางเกงตั้งท่า”ถ้าทำได้ก็เข้ามาดิ
อะไรกัน ผู้หญิงเขาบอกว่าไม่ไปก็เซ้าซี้อยู่ได้
เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”
กูทนไม่ไหวแล้วโว้ย”แหมกล้าขอมา
กูก็กล้าให้ ขอเอาเท้าล้วงปากอีทอมนี่สักทีเหอะ
หยามกูเหลือเกิน”ผมขยับเข้าหา
ขณะ อีทอมทำตั้งท่าแบบมวยเกาหลี
ที่เรียกว่าเทคควนโด้.....
....แต่ก่อนผมจะทำอะไร
สาวหมวยก็เข้ามาขวางกลางห้ามไว้
“อย่าพี่...เอางี้
เดี๋ยวสองทุ่มลี่โทรไปหาน่ะๆๆๆๆ....อย่ามามีเรื่องเพราะลี่เลยน่ะ
พี่มีเรื่องกะผู้ชายยังพอทำเนาแต่มีเรื่องกับครูกบพี่มีแต่เสียชื่อนะ”ผมจึง
ได้สติ
และหันไปมองหน้าอีทอมนมโต”อื่มม....ก็ได้แล้วต้องโทรหาพี่น่ะ”
อีทอมเดินมากอดคอของเหมยลี่แล้วบอกว่า
“เรียบร้อยแล้วก็ไปกันเถอะ
โด่..ผู้ใหญ่นึกว่าจะแน่..อะ..โด่...”แล้วมันกับเหมยลี่ก็เดินออกจากห้องพัก
ครูไปกัน ผมเดินตามไปดูที่ระเบียง
สาวทอมหน้าหล่อ ขยับขึ้นคล่อมมอร์เตอร์ไซร์
ชอบเปอร์คันใหญ่
แล้วกดสตาทส์มือเสียงเครื่องยนต์คำรามดัง
บรึ้มๆกวนประสาทหู
แม่งกวนทั้งคนทั้งรถเลย
เหมยลี่ขึ้นซ้อนแล้วมันก็ขับพาออกไปจากบริเวณนั้น
แต่มันก็ยังไม่วายยกมือขึ้นมาชูนิ้วกลางให้ผมอีก
โอ้ย...อยากกระทืบแม่งจังเลย
ผมหงุดหงิดที่เจออีทอมคนนี้มันหยามผมมากๆ
เลยขับรถเล่นต่อไปเรื่อยๆ
จนมาหยุดที่ร้านอาหารของเจ๊พลอย
สั่งเบีร์ยและกับแกล้มมานั่งกินเล่นแก้หงุดหงิดลำพัง...
....ขณะผมนั่งกินอยู่ตึงๆก็สัมผัสได้ถึงพลังของความชั่วร้ายแล่นวูบปะทะเข้า
กับร่างกายของผม
แน่นอนมีคนเดียวที่มันทำให้ผมรู้สึกอย่างนี้ทุกครั้งยามเข้าใก้ลผม”มึงมา
ทำไม ไอ้คม..”เจ้าคมเดินมานั่งที่ตรงข้ามของผม
มันเกาหัวและหัวเราะแหะๆ”แหมพลังพี่กลับมาแล้วนี่..แต่.ทำไมมานั่งกินเบียร์
แต่วันเลยล่ะ”เจ้าคมภามด้วยความสงสัย”กูอารมณ์ไม่ดีว่ะวันนี้
มีแต่เรื่องกวนใจ
เลยมานั่งกินหาทางออกอยู่”เจ้าคมรับแก้วเปล่าจากเจ๊พลอยเจ้าของร้านลัย
กขวดเบียร์เทใส่แก้วและยกดื่ม
โดยผมยังไม่ได้เชิญมัน”แหม...มีใครกล้ากวนใจพี่ได้ล่ะนี่
พอบอกผมได้ไหม”เจ้าคมยกเบียร์เทใส่แก้วที่สองแล้วพูดเสนอตัวช่วยแก้ปัญหาให้
ผม ทั้งที่ตัวมันเองยังแทบไม่มีปัญญาแก้ปัญหาตัวเอง
....”เฮ้อ......”ผมถอนหายใจยาวๆ”แหม...กลุ้มใจอะไรก็บอกผมได้
บอกมาเถอะ
ผมเห็นพี่มีทุกข์ผมก็ทุกข์ด้วย”ผมมองหน้าของเจ้าคมที่ดูมันจะแฝงไปด้วยความ
จริงใจอย่างน่าทึ่งในยามนี้”อื่ม...มันมีสามเรื่อง
เรื่องแรก
กูเพิ่งถูกอีทอมนมโตที่ชื่อครูกบหยามมาว่ะ”เจ้าคมหูผึ่ง”ครูกบ
ครูคนใหม่ที่เพิ่งย้ายมานะหรอ”
ผมพยักหน้าบอกมันทำนองว่าใช่”อ้าว...แกมาหยามอะไรพี่ล่ะ”เจ้าคมทำหน้า
งงๆ”นอกจากปากหมา ดูหมิ่นกูแล้ว
แม่งมันยังคาบเหมยลี่ของกูไปแล้ว”เจ้าคมหัวเราะจนตัวสั่น”โธ่พี่....แหม
กังวลไปได้ ครูกบก็ผู้หญิง
เหมยลี่ก็ผู้หญิง
จะทำอะไรกันก้อไม่เสียหายหรอก
ปล่อยไปเหอะ
ของปลอมๆมันจะสู้ของจริงได้อย่างไง”ผมมองหน้าเจ้าคมอย่างชั่งใจ”อ้าวเกิดอา
ลี่ติดใจจะทำอย่างไง
พวกทอมแม่งมันน่ากลัวน่ะ
ประมาทไป เดี๋ยวพลาดเข้าจะเสียเหลี่ยมเสียทีให้มันได้
กูยังไม่อยากเสียเหมยลี่ไปโว้ย
ยอมรับจะหาขนากนั้นได้อีก
ยากส์สสส”เจ้าคมกระดกเบียร์แก้วที่สามหมดมันก็มองหน้าผม”
เหมยลี่เองก็ไม่ใช่สาวใช่แส้
เขามานอนให้พี่โจ๊ะพรึมๆกี่ครั้งเขาก็ไม่เคยเรียกร้องวุ่นวายอะไรกับพี่
รอรับส่วยจากพี่อย่างเดียวมานานแล้วน่ะ
พี่เองก็ใจนักเลงหน่อย
ปล่อยๆเขาไปตามทางเหอะ
เก็บเหมยลี่ไว้ก็เหมือนกำระเบิดอยู่ในมือ
รอเวลาให้ตูมแล้วก็เละกันหมด
รู้จักเสียสละส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนสำคัญไว้บ้างพี่”แหม...เจ้าคมมันเข้าใจ
พูด แต่พอผมนึกถึงความ ขาว
สวย หมวย อึ๋ม ของเหมยลี่อยู่
ก็ยังอดเสียดายไม่ได้หากต้องเสียไป
....”แล้วอีทอมกบนี่มันเป็นใครมาจากไหนว่ะ”เจ้าคมกระดกเบียร์แก้วที่สี่แล้ว
หยิบสมุดข้อมูลของมันออกมา”ครูกบ
ชื่อจริง นางสาวสมฤทัย
แก้วไพริณ
เป็นลูกสาวของ...”ผมยกมือห้ามเจ้าคม”เอาสั้นๆ...”เจ้าคมพลิกไป
2 -3 หน้า”เป็นครูสอนมา
3
ปีไม่มีแฟนเป็นผู้ชายเลยแต่สาวๆตรึม
ความสามารถพิเศษ เก่งทางกีฬาทุกประเภท
โดยเฉพาะ เทคควนโด
เคยเป็นแชมป์ประเทศไทยและเหรียญทองแดง
โอลิมปิคด้วย”แหม..มิน่าเล่ามันถือว่าเก่งเทคควนโดนี่เอง
ถึงกล้าท้าทายเราตอนอยู่ในห้องพักครู”อื่ม...อีนี่ท่าจะร้ายน่าดู
ลำพังกูคนเดียวคงเอาไม่อยู่
จ้างคนมาฉุดไปลงแขกดีไหม
มันจะได้หายเป็นทอม”เจ้าคมรีบจุ๊ปากทันที
“อย่านะพี่ อย่าคิดอย่างนั้นและอย่าทำอย่างนั้น
พี่เป็นพระเอกของชาวบ้านนะ
พี่อย่าเอาสิ่งที่พี่สร้างมาไปแลกกับทอมอย่างนั้นไม่คุ้ม”
ผมขมวดคิ้วมองหน้าเจ้าคมที่ยกมือปาดคราบเบียร์ที่ปาก”แล้วมึงจะให้กูทำอย่าง
ไง” เจ้าคมโบกมือไปมา”ปล่อยมันไป
ถ้าหากว่ามัน
ปากหมาจริงๆอย่างที่พี่ว่าสักวันมันต้องเจอตีนของคนอื่นแน่
แต่ต้องไม่ใช่พี่
เพราะถ้าพี่ทำมันจะเสียลุก
เข้าใจไหม”ผมยกเบียร์ดื่มต่ออีกแก้ว
เริ่มมึนมากแล้ว “
เอาล่ะกูจะลองเชื่อมึงดู
กูจะลองปล่อยมันไปก่อนล่ะกัน
และหวังว่ามันจะไม่วนเวียนมากวนตีนกูอีก
ไม่งั้นมันจะเจอตีนผู้ใหญ่อย่างกูแน่”ผมสรุปบอกเจ้าคม”ใช่..พี่
แล้วมีเรื่องไหนอีกล่ะ”เจ้าคมถามเรื่องต่อไปของผม”ก็โสน่ะสิ
เขาจะขึ้นชกมวยหญิงในงานลอยกระทงที่จะถึงเนี๋ย”
เจ้าคมอ้าปากร้อง หา....
...”ไม่หาหรอก...จริงๆ”ผมบอกเจ้าคมที่หูผึ่งฟังผม”โฮะ...แล้วจะหาคู่ได้เรอะ
พี่ เมียพี่เก่งขนาดนั้น
รับรองผมว่ายังไงก็ไม่ได้ชกกับใครหรอก
โสคงทำแค่ขำๆไปเท่านั้นเอง”เจ้าคมบอกผมแล้วอมยิ้ม”สบายใจได้เลยเรื่องนี้ไม่
ต้องเก้บมาเป็นกังวน”มันตบบ่าผมทำนองปลอบใจ”เอ่อ..อันนี้นี่แหละที่กูไม่
ค่อยกลุ้มใจเท่าไหร่
เพราะกูพอห้ามได้
แต่เรื่องสุดท้ายนี่สิ
กูกลุ้มมากเลย”
เจ้าคมขมวดคิ้วหลังกระดกเบียร์ไปอีกแก้ว”เรื่องอะไรเล่าพี่....”ผมถอนหายใจ
ยาวๆ กระดกเบียร์ลงคอ
“สร้อยจะประกวดเทพีแม่ม่าย”เจ้าคมสำรักเบียร์พ่นพรวด
มันปาดคราบเบียร์และทำหน้าตาตื่นเต้นจนดูเว่อร์”อันนี้น๊ะ...เรื่องใหญ่เลย
พี่ สร้อยนี่นับวันจะออกห่างพี่ไปเรื่อยๆแล้วน่ะ
ถ้าเกิดสร้อยชนะเลิศขึ้นมา
แล้วเกิดไปต้องตาพวกคหบดีเข้า
แล้วมันมาเอาสร้อยไป
ตำแหน่งน้อยๆอย่างพี่จะไปขวางได้หรอ
อันตรายๆมากๆ พี่ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว”
ตอนนี้ผมกับเจ้าคมเริ่มมึนๆแล้ว”แล้วมึงจะให้กูทำอย่างไง”เจ้าคมจ้องตาผม
แล้วร่ายยาว”ตั้งแต่ครั้งที่เราพลาดตอนแผนขอเป็นพระเอก
พี่ก็เลิกยุ่งกับสร้อยไปเลย
และมันก็นานจนเกินไปแล้ว”
อื่มใช่.....ถ้าจะให้สร้อยอยู่กับผมไปนานๆ
สร้อยต้องเป็นของผม
“...แล้วมึงมีแผนชั่วๆอะไรมาเสนอกูอีก...”ผมชักลิ้นพันกัน”พี่ต้องจัดการ
สร้อยให้ได้ก่อนวันประกวด
ขอผมคิดสักครู่ว่าจะใช้แผนอะไรดี
ที่มันจึงจะรอบคอบ
รัดกุมและทรงประสิทธิภาพสูงสุด”เจ้าคมนั่งนิ่งไปพักใหญ่ๆจนผมอึดอัด”อันนี้
เด็ดแน่พี่...แผนไฟรัก
ไฟสวาท”ผมฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ”แผนอะไรว่ะ
ชื่อหยั่งกับละคร...”เจ้าคมยิ้มแบบเจ้าเล่ย์
“รับรองแผนนี้พี่จะได้สร้อยมาครอบครองแน่นอน...”
....ผมมองหน้ามันแบบไม่เชื่อถือ
“แผนของมึงก็ดีทั้งงั้น
แต่กูเละทุกที
คราวนี้เล่นกับไฟด้วยกูสังหรณ์ว่าคร้ายๆพลาดแล้วจะเผาส่งกูไปเลยว่ะ”เจ้าคม
ยกมือห้าม “อย่าคิดอย่างนั้นเด็ดขาดพี่
แผนทุกอย่างมีทางสำเร็จและล้มเหลวพอๆกัน
ขึ้นอยู่กับที่คนใช้และทำตามได้ดั่งเป้าประสงค์หรือเปล่า
พี่ต้องยอมรับว่าที่ผ่านมา
พี่ทำพลาดเอง
และเรื่องเช่นนั้นจะไม่เกิดขึ้นในครั้งนี้
เพราะว่าผมจะดูแลกำกับตั้งแต่เริ่มจนจบเอง
ขอพี่วางใจ”ผมมองหน้ามันแบบไม่ค่อยเชื่อถือ”คราวนี้มึงแน่ใจน่ะ
ว่าจะสำเร็จ”เจ้าคมพยักหน้าและแบมือ”ขอล่วงหน้า
5000 น่ะพี่
แล้วเสร็จงาน พี่จะสมนาคุณผมเท่าไหร่ก็ตามใจ
“ผมมองอย่างชั่งใจว่าจะเชื่อน้ำหน้าของมันดีไหม
แต่ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากต้องเชื่อมัน
“แล้วแผนมันเป็นอย่างไร
มึงลองเล่ามาหน่อยดิ”เจ้าคมส่ายหัว”ผมบอกไม่ได้หรอกพี่
ต้องรอจนใก้ลเริ่มดำเนินงานนั่นแหละ
ถึงจะบอกได้
แต่ต้องเป็นวันที่โสภาไม่อยู่บ้านด้วย”ผมฉงนใจ
แผนของมันคราวนี้ต้องให้ผมอยู่ลำพังกับสร้อยด้วยหรือ
แล้ววันไหนล่ะที่โสภาจะไม่อยู่
ยิ่งช่วงนี้ไม่เห็นเธอจะไปไหน
แต่เพื่อความสำเร็จ
ต้องลองเชื่อเจ้าคมอีกครั้ง
และอดใจรอต่อไปเรื่อยๆ
รอมาตั้ง19ปี
ยังรอได้ รออีกหน่อยจะเป็นอะไรไป
ผมควักเงินให้เจ้าคม
มันรับแล้วยิ้ม”ถ้ามึงทำได้สำเร็จ
กูจะตอบแทนมึงให้ถึงขนาด”
เจ้าคมยิ้มเอาเงินเข้ากระเป๋า
และรับปากว่า“รับรองพี่จะไม่มีคำว่าผิดหวัง....”ผมยกแก้วเหล้าขึ้นชนกับแก้ว
ของมัน”ใช่...เรื่องวรนุชๆอย่างนี้มึงมันสุดยอดที่สุดไอ้คม”
เจ้าคมกระดกเบียร์ลงคอพลางร่ายกลอนโปรดของมัน”พรหมลิขิตขีดเขี่ยให้วรนุช
เดิน”ผมขำก๊ากช่วยต่อให้มันทันที”วรนุชนั้นก็เพลินในทางที่วางไว้”เจ้าคม
กระดกเบียร์ที่เหลือในแก้วแล้วถอนหายใจ”วรนุชสองตัวเจอกันก็มันเข้าไส้”แล้ว
เราก็ผสานเสียงพูดพร้อมกันว่า”แล้วช่วยกันลากไก่ลงไปกินในน้ำ....”แล้วเราก็
หัวเราะกันลั่นสนั่นร้านแบบไม่เกรงใจใคร
แต่แผนที่เจ้าคมได้วางไว้
จะสามารถทำให้ผมลากไก่อย่างสร้อยลงไปกินในน้ำได้หรือไม่
ก็ต้องคอยติดตามกันไป....
....ผมกลับมาถึงบ้านในสภาพตึงมึนๆ
โสภาออกมารับและบ่นที่ผมชอบไปกินเหล้ากินเบียร์และเมาขับรถกลับมา
เพราะกลัวจะเกิดอุบัติเหตุกับผม
หรือไม่ก็ถูกตำรวจจับ
แต่พอเข้าถึงข้างในบ้านผมแทบสร่างเมื่อเจอไอ้ปลัดนั่งอยู่
นี่มึงยังไม่ไปไหนอีกหรือ
“มีธุระอะไรเล่าปลัด
มาบ้านผมดึกๆดื่นๆ”โสภาประคองวางร่างผมลงบนโซฟารับแขกด้านตรงข้ามกับไอ้ปลัด
นั่ง”คือมารอพบผู้ใหญ่แหละครับ
นี่ก็ยังไม่ดึกเลยพึ่งทุ่มกว่าๆเท่านั้น
คงไม่ได้รบกวนผู้ใหญ่หรอก”
ปลัดตอบหลังผมนั่งเรียบร้อยแล้ว
ผมเลยถามว่ามันมาหาผมทำไม”คือพรุ้งนี้จะมีงานแถลงข่าวการจัดงานลอยกระทง
ครั้งยิ่งใหญ่ของหมู่บ้านเรา
มีการประกวด
การละเล่นและการแข่งมากมายน่ะครับ”ผมพยายามมองหน้ามันแต่ตามันปลือๆ
มองไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่”แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะเรื่องแถลงข่าวนั่นน่ะ
ถึงไม่มีผมไปมันก็แถลงข่าวกันได้นี่”ปลัดยิ้มและมองมาที่ผมอย่าง
ยียวน”เกี่ยวสิครับ ต้องเกี่ยว
เพราะหมู่บ้านนี้อยู่ในการดูแลของผู้ใหญ่
ดังนั้น
ผู้ใหญ่ต้องเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งในคณะกรรมการตัดสินการแข่งขันและการละเล่น
ทุกชนิดด้วย”ปลัดมองหน้าผมแบบจริงจังและจริงใจเหลือเกินพร้อมรอยยิ้มตามสไต
ส์ของมัน”และผมหวังว่าผู้ใหญ่จะให้ความร่วมมือให้งานนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะ
ครับ”เจอมันมามัดมือชกทั้งที่ผมไม่เคยไปร่วมงานอะไรๆมาหลาบปีแล้วอย่างนี้
และข้ออ้างของมันก็มีเหตุผล
ผมจำต้องรับปากไป
และปลัดก็ลากลับซ้ำยังกำชับให้ผมไปร่วมในงานแถลงข่าวตอนบ่ายของวันต่อไป
ด้วย”ไปให้ได้น่ะครับ
ท่านนายอำเภอกำชับมานะครับ
ไม่งั้นผมไม่มาเซ้าซี้ผู้ใหญ่ให้รำคราญหรอก”นายอำเภอหรือมึงไอ้ปลัดขิก
ร้อยวันพันปี นายอำเภอไม่เคยอยากเจอกูเลย
กูรู้ดี”ท่าจะไม่เคยช่วยเหลืองานการกุศลเลยล่ะสิ”สร้อยที่มาเก็บแก้วน้ำและ
จานขนมแขวะผม”หัดออกงานการกุศลทำบุญทำทานเสียบ้าง
บุญกุศลจะได้ส่งให้สมหวังในสิ่งดีๆ
และยกระดับจิตใจที่มันฝักใฝ่ทางต่ำให้สูงขึ้น”นั่นดิ
ขอกุศลส่งให้สมหวังให้ผมได้เสียบเธอสักทีเหอะ
ผมมองสร้อยเดินสะบัดสะโพกเข้าครัวไปด้วยสายตาหื่นๆ
อีกไม่นานหรอกสร้อย
เธอต้องเจอฉันแน่
แล้วอย่าร้องเสียงดังน่ะ........
....”พี่...พรุ้งนี้ตอนเย็นโสต้องไปกรุงเทพฯน่ะ”เสียงโสภาบอกผมเมื่อเข้ามา
อยู่ในห้องกันตามลำพัง
โอ้..เป็นไปได้อย่างไงคิดอยากให้โสภาไม่อยู่
แล้วโสภาก็มีธุระต้องไปกรุงเทพฯ
ในทันที อะไรทุกอย่างจะเป็นใจให้ขนาดนี้
”ไปทำไมล่ะ...มีธุระอะไรหรอ...”ผมถามทั้งทีในใจลิงโลด
วาดหวังในการดำเนินแผนการณ์ในยามที่ปลอดโป่รงไม่มีโสภาอยู่
”เพื่อนรักของโสมันแต่งงานน่ะ
ตอนแรกจะชวนพี่ไปด้วยแต่พี่ติดไปช่วยแถลงข่าวงานวันลอยกระทง
เลยชวนไปด้วยไม่ได้
แต่โสก็ไปแค่วันเดียวเอง
แล้วอีกวันก็กลับ..”โสภาเดินไปนั่งที่โต๊ะกระจกเครื่องแป้งแต่งหน้า
แหมแค่คืนเดียวก็พอแล้ว
แต่ผมยังวางท่าทำเป้นห่วงเธอ”งานแถลงข่าวพี่ไม่ไปก็ได้
พี่อยากไปกับโสมากกว่า ”
ผมเดินไปกอดเมียร่างเล็กจากด้านหลัง”จริงๆแล้ว...พี่ก็ไม่อยากห่างโสเลย
น่ะ..เวลาห่างกันทีไร
นอนคนเดียวมันเหงาน่ะ
เคยมีเมียนอนกกนอนกอดทุกคืน
...”เมียสาวเอนหัวมาซบที่อกผม”โสไปวันเดียวเอง
ตอนไปญี่ปุ่นตั้งเดือน
พี่ยังอยู่ได้เลย
แค่วันเดียวคงไม่ขาดใจตามล่ะมัง”
ผมเพิ่มกอดร่างเมียสาวแน่นขึ้นเพื่อให้เธอได้สัมผัสถึงไออุ่นแห่งความรักจาก
ผม”ถ้างั้นมันต้องมีการสะกดไว้
ไม่ให้เผลอลืมกันก่อน”เมียสาวหัวเราะคิกๆ
“จะสะกดโสยังไงล่ะ...”ผมซุกจมูกลงไปที่ซอกคอขาวๆเนียนนุ่มของเนื้อสาว”ฝัง
เข็ม ลงอาคม สู่สวรรค์ไง
และจะฝังเผื่อพรุ้งนี้ด้วย....“สองมือผมเริ่มคลึงเค้นเนื้อนุ่มแน่นของเมีย
สาว แรงขึ้น...แรงขึ้น...จนเมียสาวเริ่มหอบหายใจขัดๆ
.....
...จากนั้นผมจึงอุ้มร่างเล็กๆของเมียสาวมาที่เตียงนุ่ม
ผมเอนกายลงนอนข้างๆเมียรัก
จ้องมองอย่างหลงใหล
สายตาของเราประสานกัน
กลิ่นกายอันหอมรัญจวนใจเร่งเร้าอารมณของผมให้ครุ่โชน
กลิ่นกายของโสภาที่มักทำให้ใจของผมกระเจิดกระเจิง
ผมค่อยๆถอดเสื้อผ้าของเธอออกทีล่ะชิ้น
เมียสาวพลิกกาย
เพื่อช่วยให้ผมถอดได้ง่ายจนกระทั่งกายขาวนวลนั้นเปลือยเปล่า.....
.....โสภาไม่ใช่สาวอวบทะลักล้น
ไม่ใช่สาวทรงโต รูปร่างขนาดกระทัดรัดน่ารัก
เต้านมขนาดพอเหมาะพอดีมือ
เนินนูนที่น่ารักน่าซุกไซร้
เรือนร่างที่สมส่วนน่าทะนุถนอมน่าสัมผัส
ผมรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองโดยไม่รอช้า
แล้วโถมเข้าใส่ร่างของเมียสาวทันที
.....
ผมเริ่มซุกซนไซร้ซอกคอเลื่อยลงมา
เปิดผ้าเช็คตัวออก
แล้วไซร้เลื่อยลงมา
เต้านมคู่นั้นตั้งอยู่ตรงหน้าผม
ปากและลิ้นเริ่มทำงาน
ผมเลียหัวนมของโสภา ส่วน
มืออีกข้างเอื้อมลงไปล้วงลูบที่เนินนูน
โสภาแอ่นกายเด้งเนินนูนนั้นสู้มือ
ผมแหย่แหยงนิ้วเซาะร่องลงไป
สัมผัสน้ำเหนียวลื่นที่เอ่อล้นออกมา....
เมื่อผมแหย่นิ้วเข้าไปร่างเมียสาวก็สะดุ้งจนล่ะปากจากผม”อุ้ย.....
เบา..เบา..สิ..พี่...พี่..ทั้งกัดทั้งแหย่อย่างนี้...โสเจ็บน่ะ...”
“ขอโทษจ้า....พี่มันมือไปหน่อย....งั้น.เอาแบบซอฟฟ์ๆน่ะ......”แล้วผมก็
เริ่มใหม่ในแบบนุ่มนวลขึ้น
ร่างน้อยๆของเมียรักก็เริ่มมีอาการซ่านเสียว
“อะ...อู้ววว..เสียว..โส....พะ...พี่.....”
เต้านมพอเหมาะมือคู่นั้นแอ่นลอยตามความซ่านเสียวของโสภา
หลังยกลอยจากเตียง
จากการดูดขบหัวนมของผมที่ค่อยๆทวีความหนักหน่วงขึ้น
น้ำอุ่นฉ่ำเยิ้มแทบทะลักล้นออกมาจากร่องรูของสาวรุ่นไว
นิ้วชี้ผมล้วงผ่านร่องสู่รูสวาทเข้าไปถูกไถปากเกือบถึงช่องคลอด
น้ำรักของโสภาไหลออกมาเปอะเลอะมือผม
ผมละปากจาการดูดดื่มหัวนมของโสภา
“โส....จ๋า..ทำไมน้ำของโสวันนี้ถึงเยอะอย่างนี้”ผมถามแต่สาวเจ้ายังเอียงอายหน้าแดงซ่าน
“
..ไม่รู้..สิพี่....สงสัยพี่ไม่ได้ทำนานเลยออกมาเสียเยอะเลย...”
“..งั้นโส...ก็ช่วยพี่หน่อยสิ....ช่วยทำให้ของพี่มันตื่นสุดตัวสัก....หน่อย.....ซิ...”
โสภาพลิกตัว
ขึ้นมาอย่างว่าง่าย
แล้วก้มไปจับท่อนเอ็นของผมที่กำลังตั้งโด่
น้ำเหนียวลื่นผมไหลฉ่ำเยิ้มออกมาจากรอยบากที่หัว
โสภาเริ่มใช้ลิ้นเลียหนังหุ้มไข่ผมทั้งสองข้าง
ผมเสียวจนต้องเผลอครางออกมา
ลีลาปากของโสภานับวันยิ่งพัฒนา
“
โอ้ย..ยยยย...สะ..โส....เสียว.ววว...พะ..พี่...”
.ยิ่งร้องยิ่งดิ้นดูเหมือนดสภาจะได้ใจ
เธอใช้ลิ้นลากขึ้นมาตามแท่งเอ็นของผม
จนถึงปลายเอ็น
โสภาปลิ้นหนังหุ้มท่อนเอ็นของผมออก
แล้วเลียเส้นสองสลึงผมไปมาก
โอ้วววว...สะ....โส..สะ.....เสียว..โส..เก่ง..มาก...สะ...สุดยอด....ผมถึง
ตัวเกร็ง ตีนมือหงิกงอ
เงยหน้ากัดฟัน
รู้สึกเหมือนใจจะขาดด้วยความเสียวให้ได้...
...โสภาอมท่อนเอ็นของผมเข้าไปแทบทั้งแท่งในอุ้งปากของเธอ
ริมฝากปากของโสภาอมท่อนเอ็นแล้วรูดขึ้นรูดลง
“โอ้ววววว....สะ...โส......เสียว..โส........เบา..นะ..เดี๋ยวพะ...พี่...
จะ...เสร็จก่อน.....”
ซึ่งผมยอมรับว่าแพ้ในเรื่องการใช้ปากสำเร็จกามกิจ
ซึ่งมักจะเสร็จเร็วเสมอกว่าการบรรเลงเองที่สามารถผ่อนและควบคุมการหลั่งได้
“โส..พอก่อนเถอะ..ขึ้นคล่อมพี่เลย....ควบพี่เลยอย่าช้า...”
โสภาลุกขึ้นแล้วนั่งยองกลางหว่างลำตัวของผม
จับท่อนเอ็นของผมจ่อที่ร่องรู
สวรรค์
แล้วเธอก็กดตัวลงมา.....
....ท่อนเอ็นของผม
....ผลุบหายเข้าไปในร่องรูอย่างง่ายดาย
ผนังช่องคลอดบีบรัดท่อนเอ็นของผมให้ความรู้สึกคับแน่นเสียวสุด...
โสภานั่งทับอยู่สักครู่และเริ่มขยับตัวขึ้นลง
เริ่มจากช้าๆ
โสภาเริ่มขยับตัวเร็วขึ้น
สองตาหลับพริ้มหน้าหงายห่อปากสูดซี๊ดซ้าดราวกินพริกเผ็ด
“ โอ้ววววววว....สะ...พะ...พี่...มะ...ม่าย....ไหว
...แล้ว...สะ....เสียว......จะ..อะ...ออกแล้วนะ......”
.”โส..สะ...โส.......ก็เสียวเหมือนกัน..พ...พี่.....จะเสร็จแล้ว..ก็บอกโสด้วย..เราจะได้เสร็จ
พร้อมกัน.”.
โสภาขยับลงผมก็เสยท่อนเอ็นกระทุ้งเสยขึ้นเสียงเนื้อกระแทกกันดังตลอดเวลา
ผนังช่องคลอดตอบรับท่อนเอ็นของผมตลอดเวลาที่ขยับขึ้นลง
“พะ...พี่...โส.....จะ..ถึง...แล้ว”
ผมพลิกตัวของโสภาลงมา
ในสภาพที่ท่อนเอ็นยังคาอยู่
แล้วกระเด้าซอยต่อไม่ยั้ง
ซอยสั้นบ้างซอยเร็วบ้างลึกบ้างสลับกัน
“พะ...พี่....พี่....โส...อะ...ออก...แล้ว
ออก..มา.....แล้วววว”
ผนังช่องคลอดรัดและตอดหัวท่อนเอ็นของผมเป็นจังหวะ
“โส....พะ...พี่...ก็.....เสร็จ..แล้ว.....เหมือนกัน
……..”
น้ำรักของผมพุ่งเข้าไปในร่องสวาทของโสภาสุดแรงเสียว
มันกระตุกตามแรงขับเคลื่อนจากท่อนเอ็นอยู่หลายครั้งจนหยาดหยดสุดท้าย
ผมฟุบตัวลงนอนทับร่างน้อยๆของโสภา
เหงื่อเปียกชุ่มไปทั่วทั้งกาย
หอบเหนื่อยราววิ่งแข่งกันมาแสนไกล
และความเย็นจากเครื่องปรับอากาศก็ไม่ได้ช่วยให้เย็นขึ้นเลย....
...เช้าวันใหม่มาเยือน
โสภาตื่นแต่เช้ามีเจ้าชมขับรถตู้ของมันมารับเพื่อพาไปกรุงเทพฯพร้อมสาวๆ
อมนุษย์อีก 3
คนไปเป็นเพื่อน
ส่วนที่เหลือต้องอยู่ทำงานเฝ้าออฟฟิต
“แล้วพรุ้งนี้ โสจะกลับมาอยู่บ้านทำตัวดีๆน่ะ
อย่าไปก่อเรื่องอะไรล่ะ”
เมียร่างเล็กสั่งผม
แต่ฟังแล้วคร้ายๆมันสั่งลูกมากกว่า”จ้า...พี่จะทำตัวให้เรียบร้อย
ไม่ไปป่วนไปกวนใครที่ไหนเลย”
ผมรับปากเมียที่เคารพแต่ไม่ข้อปฎิบัติตามหรอกเวลาอยู่ลับหลัง
“รีบไปรีบมานะลูกโส
ไอ้ตัวที่เวลาเมียไม่อยู่แล้วชอบร่าระเริงเนี่ย
ต้องรีบกลับมากำหราบให้อยู่”โสภายิ้มรับคำสั่งแม่”แหมแม่ก้อ
โสไปวันกับคืนเดียวเอง”สร้อยถอนหายใจ”แค่นั้นมันก็เกินพอให้คนมันทำเรื่อง
ชั่วๆได้พอเพียงแล้ว”
หลังจากล่ำลากันแล้วโสภาและพวกก็ขึ้นรถตู้ที่ขับโดยเจ้าชมก็วิ่งออกไปพาเมีย
สาวของผมไปสู่จุดหมาย
เมื่อรถวิ่งไปลับสายตา
เวลาที่ผมรอก็มาถึง
ผมมองสร้อยที่เยื้องกายเดินเข้าบ้านไป
เธอคงยังไม่รู้ตัวว่าวันนี้แหละ
ที่ผมจะจู่โจมอีกครั้งและมันจะต้องสำเร็จ
เธอจะต้องกลับมาเป็นของผมเหมือนเดิมอีกครั้ง
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ฮ่า......”เป็นบ้าอะไรล่ะ
ไปยืนตากแดดหัวเราะอยู่ได้
เมียไม่อยู่ทีไร
มีอาการบ้าๆอย่างนี้ทุกที
กลุ้มใจแทนยัยโสจังที่มีผัวใจแตกตอนแก่นี่”เสียงสร้อยตะโกนว่ามาจากข้างใน
บ้าน
...เอาล่ะ...ได้เวลาเริ่มแผนแล้ว
ดีมากไม่ต้องรอนาน
ผมโทรเรียกเจ้าคมมาหาทันที
ระหว่างนั่งรอ
สร้อยก็ออกไปตลาดกับเจ๊เดือนพอดี
ลับหลังของสร้อยเจ้าคมก็โผ่ลมามันเดินมานั่งข้างๆผมแล้วมองหาสร้อย”สร้อยไป
ตลาดตอนนี้กูอยู่บ้านคนเดียว
ว่าแผนการของมึงมาเลย”ผมบอกเจ้าคมยื่นหน้ามาแทบชิดหน้าของผม”วันนี้เวลา
ปฏิบัติการณ์ ช่วง 2
ทุ่ม เราจะทำให้เกิดไฟไหม้บ้านของพี่
แล้วสร้อยจะต้องติดอยู่ในบ้านกับพี่สองต่อสอง...”ผมสะดุ้ง
มองหน้าเจ้าคม ที่ยิ้มกริ่ม
เหมือนภูมิใจในแผนการณ์ของมัน”ต้องลงทุนถึงขนาดเผาบ้านของกูเลยรึ
ไม่มากไปหน่อยรึ”ผมท้วงมัน
เพราะถ้าขนาดเผาบ้านกันล่ะก็เรื่องยาวแน่”แหม..พี่
ไม่ถึงขนาดเผาบ้านของพี่หรอก
แค่ทำเหมือนไฟไหม้เท่านั้น
เมื่อไม่มีทางหนีแล้วตอนนั้นนะพี่
ในช่วงวาระสุดท้ายที่จะต้องตายในกองไฟ
อยู่ที่พี่ล่ะว่าจะขออะไรสร้อยก่อนจะตายในกองไฟ
แจ่มไหม” อื่ม....ใช่ถ้าเป็นอย่างที่เจ้าคมบอก
เราติดอยู่ในบ้านตอนไฟไหม้บ้านกับสร้อยสองคนแล้วเราจะทำอะไรก็ได้
สร้อยคงยอมเราก่อนจะตายแน่นอน”เฮ้ย...แต่ขนาดเผาบ้านกันเลยนี่ท่าจะไม่ไหว
น่ะ”เจ้าคมส่ายหัว”บอกว่าไม่ได้เผาแต่สร้างฉากขึ้นมา
ไม่ต้องห่วงผมจ้างพวกมืออาชืพมาแล้ว
รับรองว่าไม่พลาด
พี่เตรียมตัวเป็นผัวสร้อยได้เลยในคืนนี้...”ผมมองมันแล้วสูดลมหายใจลึกๆ
“เอาว่ะ
กูจะลองเชื่อมึงดูอีกสักครั้งเผื่อจะสำเร็จบ้าง...”แต่ผมก็ยังหวั่นๆในใจ
”ไอ้คม มึงต้องระวังให้ดีนะ
เล่นกับไฟเชียวน่ะ
กูกลัวบ้านกูจะไหม้แล้วได้ตายพร้อมกับสร้อยจริงๆในกองไฟ”เจ้าคมจุ๊ปาก
ทำเสียงดุ”พี่นี่ปากเสีย
ทำเป็นมาพูดแช่งตัวเองแท้ๆ
ถ้ากลัวนักก็ไม่ต้องทำผมจะได้สั่งพวกมันเลิกๆกันไป”ผมฉุดแขนเจ้าคม
ไว้”เออๆๆๆ...เอาก็เอา”
....ขณะผมกับเจ้าคมนั่งคุยกันอยู่
หน้าบ้านก็มีรถช๊อบเปอร์คันใหญ่วิ่งเข้ามาจอด
นังทอมนมโตนั่นเอง
มันมาในชุดเสื้อหนังกางเกงยีนต์
สาวทอมถอดหมวกกันน็อค
และเดินส่ายอาดๆเข้ายกมือไห้วผม”หวัดดีฮ่ะ
ผู้ใหญ่ “ แหมกล้าหาญมากบุกถึงถิ่นผมเลย
มันหันมองซ้าย-ขวาเหมือนสำรวจบริเวณบ้านของผม”บ้านของผู้ใหญ่
นี่กว้างดีนะครับ ปลูกไว้ทำอะไร
หลังใหญ่
หลังเล็กตั้งหลายหลัง”ท่ามันจะทึ่งในฐานะของผม”เงินมันเหลือเลยไม่รู้จะเก็บ
ไว้ทำอะไร
เลยปลูกเอาไว้ไม่ให้ที่ดินมันว่าง...”ผมเลยคุยข่มมันไปเสียเลย
“อ้อ...จะคุยว่ามีเงินเยอะว่างั้นล่ะสิ...”สาวทอมมองผมด้วยสายตายียวน”ก็พอ
มีพอใช้นั่นแหละ...”สาวทอมเดินส่ายนมใหญ่ๆของมันแล้วมองจนทั่วกระทั่งมาหยุด
ที่ผม”วิวสวยนี่
มองเห็นได้ทั้งหมู่บ้านเลย
มิน่าผ่านมาทีไรผู้ใหญ่ชอบมานั่งตรงศาลานี่ทุกวัน”
ผมมองหน้าสาวทอมงงๆ”อ้าว...ผ่านมาทุกวันเลยหรือ..ทำไมเพิ่งแวะมาล่ะ
แวะมาคุยกับผมได้ทุกวัน
ผมยินดีต้อนรับเสมอ”
ผมพูดไปอย่างงั้นเอง
ใจจริงเกลียดขี้หน้ามันมากๆไม่อยากเจอหรอก
นี่ทำตามมารยาทหรอกไม่งั้นโดนเตะโด่งออกไปนานแล้ว...
….”แล้วที่มาหาผมนี่มีธุระอะไรล่ะ”สาวทอมหันมามองหน้าแล้วหัวเราะ
“ทำไม...มาหาต้องมีธุระด้วยหรอ
แวะมาเยี่ยมทักทายไม่ได้รึฮ่ะ...ผู้ใหญ่”
แหมมึงตอบแต่อย่างกวนๆเท้าทั้งนั้น
ท่าอีทอมคนนี้มันจะมีดีอยู่ตรงนมที่ดูขนาดจะล้ำหน้าเหมยลี่เสียด้วย
ตามร่องรอยของเสื้อที-เชิ้ทสีขาวมีรอยผ้ารัดแน่น
แต่ยังแทบทะลักออกมา
จับแต่งหน้าทาปากก็คงไม่อายสร้อยกับโสภา
รูปร่างก็ดีแขนขาเรียวเนื้อดูแน่น
แต่ทำไมสิ้นคิดมาเป็นทอมให้เสียของ”มองอะไรผมฮ่ะ
ผู้ใหญ่
ผมมีอะไรให้ผู้ใหญ่สนใจฮ่ะ”ผมสะดุ้งเมื่อเสียงนังทอมทักปลุกจากภวังค์”มอง
นม...เอ้ย...มองดูว่า
ครูกบนี่เป็นนักกีฬาที่รูปร่างดีจริงๆนะ”สาวทอมยิ้ม
ทำเขย่าไหล่กวนๆ”แหม
ปากหวานนะฮ่ะ แต่ชมกันอย่างนี้
ถ้าเป็นสาวๆคงเขินคงหลงผู้ใหญ่แย่เลย
แต่สำหรับผม เฉยๆฮ่ะ”แหมนังสาวทอมนี่
อวดดีอวดเก่งก็เท่านั้น
เจ้าคมนั่งฟังอยู่นานก้ขอตัวกลับบอกว่าจะไปเตรียมคนและอุปกรณ์
ผมพยักหน้าให้มันไปแต่ก่อนไปมันได้เตือนไว้”อย่าไปหลงกลทำโมโหมันเด็ดขาด
มันจะยั่วพี่เพื่อให้ทำร้ายมัน
แล้วพี่จะเสียชื่อ
ใจเย็นเข้าไว้....”
ผมยืนมองเจ้าคมเดินไป
สาวทอมมองแล้วหันมากลับมาถามผม
“คนมีอิทธิพลส่วนมากชอบเลี้ยงลูกน้องเยอะๆทำไมผมไม่เห็นผู้ใหญ่เลี้ยงลูก
น้องหรือมีบริวารตามเยอะแยะเหมือนคนอื่นเลยเล่าฮ่ะ”ผมยิ้มยืดๆ”ก็ผมไม่ได้
ยิ่งใหญ่ หรือเป็นผู้ทรงอิทธิพลนี่
ผมเลยไม่จำเป็นต้องเลี้ยงลูกน้องไว้เป็นโขยงเหมือนอย่างกับคนอื่นๆหรอก
และอีกอย่างก็ไม่มีใครคิดปองร้ายผมด้วย
ผมเลยอยู่สบายๆได้อย่างที่เห็น”
สาวทอมมองหน้าผมหรี่ตาจ้องมองผม
จนผมรู้สึกแปลกๆไม่อยากสบตา”แน่ใจว่าไม่ใช่เพราะเลี้ยงแต่สาวๆน่ะผู้ใหญ่
เลยไม่มีลูกน้องผู้ชายเลยน่ะฮ่ะ...”ทำเป็นรู้ลึกรู้ดีนักน่ะอีสาวทอม
“ถ้าจะเลี้ยงผู้หญิง
ผมก็เลี้ยงแต่ผู้หญิงจริงๆ
ไอ้ผิดประเภทนี่ผมเตะโด่งออกไปไกลๆเลย”ผมตอกกลับไปบ้าง
สาวทอมยืดอกนมขนาดมหาระทึกกระเพื่อม
จนผมเห็นแล้วยังอดคิดเสียดายของแทนมันไม่ได้จริงๆ
มันน่าจะแบ่งให้คนอื่นไปบ้างน่ะ
เก็บไว้ก็เสียเปล่า
“งั้นผมคงต้องไปแล้วล่ะ
ต้องพาน้องลี่ไปเที่ยว
วันนี้เรานัดไปกันหลายที่เลย”มันยักคิ้วให้ผมพร้อมรอยยิ้มกวนๆ”ต้องรีบแล้ว
ล่ะ เดี่ยวน้องลี่เขาจะรอ
ลาล่ะฮ่ะผู้ใหญ่”
มันมาทำไมว่ะมาแค่นี้เองหรอ
นังทอมมองผมยิ้มๆ
“ครั้งนี้แค่มาทักทายฮ่ะ”ผมสตาทส์รถเร่งเครื่องพร้อมกับย้ำ”แค่มาทักทาย
จริงๆฮ่ะ...แล้วจะแวะมาทักทายบ่อยๆฮ่ะ”ผมให้แปลกใจมากนัก
อีทอมนี่มันมาทำไม
หรือว่ามันมาเพื่อจะบอกผมว่าวันนี้มันจะไปเที่ยวกับเหมยลี่แค่นั้นหรือ
มันต้องมาหาผมเพื่อเยาะเย้ยผมเรื่องนี้แน่ๆเลย
ว่าไหม...
....ตอนบ่ายผมต้องไปร่วมงานแถลงข่าวการจัดงานลอยกระทงประจำปีนี้ตามคำเชิญ
แกมบังคับของไอ้ปลัดขิก
และผมชวนสร้อยกับเจ๊เดือนไปด้วย
เพื่อให้เจ้าคมจัดการอุปกรณ์ตามแผนการณ์ที่กำหนดไว้โดยไม่ใครขวาง
เจ้าคมพร้อมลูกน้องของมันสามคนขนอุปกรณ์ไปหลังบ้าน
“แน่ใจนะไอ้คม
กูไม่ไว้ใจไอ้สามคนนั่นเลย”เจ้าคมชะงักถามผมด้วยความสงสัย”ทำไมเล่าพี่
ไม่ไว้ใจอะไร”ผมมองแบบหนักใจ”มึงระวังหน่อยก็แล้วกัน
ตอนจุดไฟน่ะ ว่าใช่ไอ้สามคนนี่หรือเปล่า
กูกลัวคนมาสวมรอยเผาบ้านกูจริงๆ
เหมือนพวกโจรมันเคยสวนรอยมาจับเมียกูกับสร้อยไป”เจ้าคมหัวเราะ”ไม่ต้องห่วง
พี่ สบายใจได้
คราวนี้ไม่มีการใส่ไอ้โม่ง”ผมก็ไม่วายกังวล”แต่มึงระวังหน่อยก็แล้วกัน
หมู่นี้ ศัตรูกูชักเยอะขึ้นทุกทีแล้ว
กูกลัวว่ะ”.....
....ระหว่างขับรถไปร่วมงานผมลอบมองสร้อยและยิ้มกริ่ม
ในที่สุดเวลาที่รอคอยมาแสนนานจะมาถึงแล้วคืนนี้
ขอให้สำเร็จทีเหอะ
ไม่อยากจะจำแล้วว่ากี่ครั้งที่ผิดหวัง
พอกันทีความผิดหวัง
“เป็นบ้าอะไรตะโกนออกมาได้
ตกใจหมด”เสียงสร้อยต่อว่ามาจากข้างๆ”ทำไม...ผิดหวังอะไรกันหนักหนา
ถึงต้องพอกันสักทีน๊ะ”
อ้าวนี้กูเผลอตะโกนออกไปแล้วหรอ
ผมยิ้มเจื่อนๆ
เจ็เดือนก็จ้องหน้าผมอย่างแปลกใจ”ไม่มีอะไรหรอก
มันแค่เครียดน๊ะ
เอาล่ะถึงแล้ว...”ขณะลงจากรถ
สร้อยก็ไม่วายบ่นไล่หลัง”ว่างๆไปเช็คสมองบ้างน๊ะ
ฉันไม่อยากให้ลูกของฉันมีผัวเป็นคนบ้า....”แหมพูดไปเรื่อยนะสร้อยที่รัก
ถึงจะบ้าก็บ้าเพราะรักเธอนี่แหละ
อิ อิ อิ
....ที่หน้าอำเภอมีการกางเต๊นต์ตั้งโต๊ะแถลงข่าว
บรรดานายอำเภอและผู้ช่วยมากันครบโดยที่ขาดไม่ได้คือไอ้ปลัดขิก
กำนันเม้งที่รับหน้าที่เป็นผู้แถลงข่าวแต่ชุดเต็มยศหวีผมเรียบแป้
มายืนรออยู่ที่โต๊ะแถลงข่าว
ด้านหน้าชาวบ้านและบรรดาผู้เข้าแข่งขันที่ถูกเชิญมาร่วมงานเพื่อโชว์ตัวยืน
รวมเบียดกันแน่นขนัด
ซ้ำยังมีนักข่าวมากมายจากหลายที่มารอทำข่าว
เพราะงานประเพนีครั้งนี้
ททท.(การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย)มาร่วมให้การสนับสนุนด้วย
บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก
ผมถูกพาไปนั่งข้างหลังคู่กับสร้อยและผู้ใหญ่บ้านคนอื่นๆ
เมื่อถึงเวลา
กำนันเม้งก็เริ่มแถลงข่าวต่างๆไล่มาตั้งการแห่กระทง
การประกวดกระทง
และรายการต่างๆมันร่ายยาวจนผมนั่งหาวด้วยความเบื่อ
เพราะอย่างนี้แหละผมถึงไม่อยากมางานหรือมาร่วมพิธีการอะไร
มาก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งฟังแล้วเป็นวอลเปเปอร์ให้คนพูดแถลงซึ่งงานนี้คือ
ไอ้กำนันเม้ง
พอผมนั่งหาวบ่อยๆก็ถูสร้อยทำตาดุใส่”รักษามารยายหน่อย
อายคนเขาบ้างนั่งหาวอยู่ได้”
ผมเลยต้องนั่งอย่างสำรวมเพื่อเอาใจเธอ....
….แต่ระหว่างกำนันเม้งพูดแถลงข่าวอยู่นั้น
ตรงทางเข้ามาในบริเวณที่จัดงานแถลงข่าว
เสียงมอร์เตอร์ไซร์ช๊อปเปอร์ของนังทอมก็แผดเสียงบรึ้นๆ
กวนประหูเข้า
หนำซ้ำยังบีบแตรลมเสียงดังไล่คนที่เดินไปมาหรือขวางทางอย่างไม่เกรงใจ
สาวทอมจอมกวนเท้าไม่ได้มาคนเดียว
มันขี่มอร์เตอร์ไซร์ใหญ่เข้ามาโดยมีเหมยลี่นั่งซ้อนท้ายมาด้วย
กำนันเหลือบไปเห็นมีสีหน้าไม่พอใจชัดเจนแต่ไม่ได้ว่าอะไร
มันยังคงอ่านแถลงการจัดงานต่อไป
แหมสมาธิมันดีจริงๆ”เหมยลี่มากับใครน่ะ....ท่าทางเป็นทอมน่ะ
ดูเหมือนจะไม่มีมารยาทเลย
นังหมวยนี่คบคนแต่ล่ะคน...เฮ้อ...”สร้อยกระซิบถามผม
“เป็นครูคนใหม่ เพิ่งย้ายมาสอนที่นี่
กวนจริงๆเคยปะคารมณ์มาแล้ว”สร้อยมองผมอย่างเครือบแครง”แค่ปะคารมนะ
ไม่ได้ปะอย่างอื่น” ผมทำหน้างง
สร้อยหมายถึงอะไร”ปะ....อะไรล่ะ
ที่เธอว่านะสร้อย”
สร้อยมองผมตาขวางๆแล้วพูดเบาๆแทบไม่ได้ยิน”ปะ...ปิ๊...นะสิ...”สาวทอมหาที่
จอดรถแล้วก็จูงมือเหมยลี่เดินเบียดคนมายืนไม่ห่างจากโต๊ะแถลงข่าวที่กำนัน
เม้งนั่งพูดอยู่ มันมายืนกอดอก
สวมแว่นกันแดดสีดำทำท่ากวนๆ
จนหลายคนที่อยู่ใกล้ๆมีอาการหมั้นไส้
แต่กำนันเม้งสมาธิดีมากอย่างน่านับถือ
มันยังคงพูดต่อไป
ถ้าเปลี่ยนผมไปเป็นไอ้เม้งป่านนี้ได้ไล่เตะอีทอมนี่ไปแล้ว.....
....และก็มาถึงช่วงสำคัญ
ของการแถลงข่าวการแข่งขันไตรกีฬามหาสนุกซึ่งเป็นไฮไลท์ของงาน
กำนันเม้งเริ่มพูดถึงที่มาที่ไปและจุดประสงค์”ครับในการแข่งขันครั้งนี้
มีผู้เข้าแข่งขันถึง 123
คน และผู้ชนะเลิศจะได้รับเงินรางวัลถึง
70000บาท...”ซึ่งจำนวนของเงินรางวัลสามารถเรียกเสียงฮืออาจากกลุ่มชาวบ้าน
เหมยลี่หันไปถามสาวทอมที่ยืนฟังอยู่ด้วยกัน”พี่กบ
เงินรางวัลเยอะนะไม่สนใจลงแข่งบ้างหรอ”
สาวทอมทำมาดยียวนแล้วพูดแบบไม่เกรงใจใคร”เงินรางวัลเยอะ
แต่ให้แข่งกับพวกนักกีฬาบ้านน้อกบ้านนอกอย่างงี้ไม่เอาด้วยหรอก
เสียเกรดผมหมดน้องลี่”เสียงของมันดังและฟังชัดทำเอากลุ่มชาวบ้านเริ่มมองสาว
ทอมอย่างไม่พอใจกันบ้างแล้วที่มาดูถูกกันซึ่งหน้า”แหมพี่กบ
พูดเสียดังเชียว”สาวหมวยกระซิบเตือนเมื่อเริ่มรู้สึกว่าสายตาของชาวบ้านชัก
ไม่เป็นมิตร
แต่นางทอมจอมกวนยังคงทำเป็นไม่รู้สึกรู้สา
หยิบหมากฝรั่งออกมาใส่ปากเคี้ยวหยับๆ”ก็มันจริงนี่
น้องลี่ กีฬาบ้านนอกๆนักกีฬาบ้านนอกๆ
ร่วมแข่งไปด้วยก็เสียเวลา
ชนะมาก็ไม่ได้มีความภาคภูมิใจอะไร”
สาวทอมยังคงพล่ามต่อแบบไม่ใส่ใจบรรยากาศรอบตัว
ดูเหมือนว่ามันจะไม่เกรงกลัวและไม่เกรงใจใครหน้าไหนเลย
คงจะถือว่าตัวเองเป็นนักกีฬาเทคควนโดทีมชาติระดับเหรียญโอลิมปิคมาก่อน
เลยผยองเห็นชาวบ้านทั่วไปต่ำชั้นกว่าตน
น่าให้ชาวบ้านรุมกระทืบจริงๆ
แต่ถ้าปากหมาเห่าอย่างนี้
สงสัยวันนี้มันท่าจะโดนแน่...
....สาวหมวยมองซ้าย-ขวาและเริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวชักมืดๆครึ้มๆชอบกล
จึงหันมาชวนสาวทอมให้กลับก่อน
แต่สาวทอมยังขออยู่สักพัก”อยู่ทำไม
ไปกันเหอะแค่งานแถลงข่าวไม่สนุกหรอกไปที่อื่นกันดีกว่า”สาวทอมขยับทำท่าจะ
เดินตาม แต่ก็เดินไปชน ทิดเคน
ชายร่างใหญ่และแข็งแรงที่สุดในหมู่บ้าน”คนจะเดินออกไป
มาขวางทำไมว่ะ”สาวทอมร้องถามอย่างมีอารมณ์
ผมนั่งมองแล้วอมยิ้ม
เจอแล้วล่ะสิ เอาเลยไอ้เคนตบให้ฟันร่วงเลย
ผมแอบยุทิดเคนในใจ
“ตะกี้เอ็งว่าใครเป็นนักกีฬาบ้านนอกว่ะ”ทิดเคนถามสาวทอมที่ตัวสูงไม่ถึงหน้า
อกตน แต่สาวทอมก็ไม่มีท่าทีหวาดกลัวอะไร
กลับมองทิดเคนตั้งแต่หัวจรดเท้า”หลีกไปเหอะ
ผมไม่อยากทำร้ายใคร”สาวทอมพูดจบ
ทิดเคนก็หัวเราะก๊าก”ตัวเท่าลูกหมา
ทำอวดเก่ง
ถึงจะเป็นนักกีฬาระดับเหรียญโอลิมปิคก็ใช่ว่าจะมาดูถูกคนบ้านนางรองได้นะ
โว้ย...”สาวทอมมองแบบเบื่อๆแล้วหันไปรอบๆตัวที่ตอนนี้
พวกชายฉกรรจ์ได้ยืนล้อมมันไว้หมดแล้ว”ไปห้ามสิพี่..เดี่ยวก็มีเรื่องหรอก
..”สร้อยบอกผม
แต่ผมเฉยๆ”ให้มันโดนเสียบ้าง
ปากของมันไม่ดีเอง
ทีหลังจะได้ไม่เที่ยวไปเห่าส่งเดช”ผมกลับเห็นดีเห็นงามที่นังทอมนี่จะโดน
ประชาทัณฑ์จากชาวบ้านเพราะปากของมัน....
....”คนบ้านนอกนี่ยังไงก็ยังล้าหลังทั้งความคิดและความเจริญ
ทำไปก็หาว่าทำร้ายคนอ่อนแอ
ไอ้ไม่ทำก็หาว่าไม่แน่จริง”ทิดเคนมองหน้าสาวทอมพูดเสียงดุ”อีทอมผิดเพศ
กูเองก็ไม่อยากทำร้ายผู้หญิงหรอกโว้ย
แต่กูจะให้พวกมึงขอโทษพวกกูที่พูดดูถูกและจาบจ้วงพวกกู
แล้วกูจะไม่เอาความ”สาวทอมมองไปรอบๆตัวแล้วยิ้มหยัน”ขอโทษเรื่องอะไร
ไอ้ที่พูดไปน่ะ ไม่ได้ดูผิดเลย
ดูถูกทั้งนั้น”ทิดเคนกัดฟันกรอด
มองหน้าสาวทอมที่จ้องตาอย่างไม่สะทบสะท้าน
สงสัยว่ามันจะไม่ได้นับว่ามีตีนอยู่รอบตัวของมันเท่าไหร่”มึง...มึง..อีทอม
กูขอเอาเลือดปากของมึงออกหน่อยเหอะ”พูดจบทิดเคนก็สะอึกตัวเข้าใส่สาวทอม
ทันที แต่แล้ว....
....ร่างของทิดเคนลอยกระเด็นไปนอนสลบแน่นิ่งกลางถนน
ไม่มีใครได้เห็นเลยว่าทิดเคนโดนอะไร
โดนตรงไหน และเมื่อไหร่
มันเกิดขึ้นรวดเร็วมาก
และไม่มีภาพช้าให้ดูด้วย
ทุกคนอ้าปากค้างตกตะลึง”ว่าไง
มีใครข้องใจอะไรอีกไหม...”สาวทอมหันไปมองรอบๆตัว
หลายคนหลบตา
สาวทอมมองแล้วยิ้มหยันๆ”ถ้าไม่มีก็หลบไปไอ้พวกบ้านนอก”สาวทอมตวาดให้ชาวบ้าน
หลีกทางให้ แหมมันของจริงนี่หว่า
ผมยังคิดในใจว่าโชคดีน่ะกูที่ก่อนหน้าไม่ลงไม้ลงมือกับมัน
ไม่งั้นผมคงมีสภาพไม่ต่างจากทิดเคนแน่..แต่ทว่าชาวบ้านก็ยังขวางของมัน
อยู่”ทำไม...ยังมีใครมีปัญหาอีกออกมาเลย”สาวทอมตั้งท่าอีกในวงล้อมของชาว
บ้าน”นึกว่ารุมแล้วจะกลัวเรอะ
เข้ามาเลย”สาวทอมท้าทายอย่างไม่เกรงกลัว
“หยุดๆๆๆๆๆๆๆข้าบอกให้หยุดๆๆๆๆ”เสียงกำนันเม้งร้องห้ามดังลั่นก่อนที่
เหตุการณ์จะบานปราย....
....กำนันเม้งเดินฝ่าวงล้อมชาวบ้านมายืนตรงหน้าสาวทอมมองแบบไม่ค่อยพอใจ
แต่พอเห็นเหมยลี่ยืนหลบตาตัวสั่นๆอยู่ข้างๆสาวทอมก็ถอนใจ”ลื้อนี่นะอาลี่...
คบคนแต่ล่ะคน
ประทับใจเตี๋ยจริงๆ”กำนันเม้งบ่นแล้วหันมาคุยกับชาวบ้าน”ข้าขอร้องยะ
พวกเราอย่ามีเรื่องกันเลย
เดี๋ยวงานแถลงข่าวจะล่ม
เกรงใจผู้หลักผู้ใหญ่ที่มาร่วมงานกันหน่อยเถอะ
นักข่าวก็เยอะ ขืนเรามีเรื่องกัน
เขาจะว่าชาวบ้านอย่างพวกเรานี่เป็นพวกป่าเถื่อนไร้การศึกษา”อื่ม..ไอ้เม้ง
มันพูดเข้าท่าว่ะ ผมยังนั่งยิ้มสบายใจ
แต่พอหันไปอีกทีก็เห็นไอ้ปลัดเดินเข้าไปช่วยห้ามด้วย”ทำไม..ไม่ไปช่วยห้าม
ชาวบ้านด้วยละพี่..”สร้อยหันมาถามผมที่ยังนั่งเฉย”ปล่อยคนอื่นห้ามไปเหอะ
ฉันขอดูอย่างเดียวดีกว่า
แค่นี้ ไอ้เม้งกับปลัดเอาอยู่ได้แน่
ถ้าไม่ไหวเดี่ยวพี่ค่อยออกโรง”สร้อยมองผมแบบเบื่อๆ...
....กำนันหันมามองสาวทอม”ครูกบ
ผมขอร้องล่ะ ช่วยขอโทษชาวบ้านหน่อย
ครูไปยั่วชาวบ้านเขาอย่างนี้มันไม่ถูกนะ
แค่ขอโทษสั้นๆ เรื่องจะได้ยุติ
และต่อไปอย่ามาป่วนอีก”ปลัดพยักหน้าเห็นด้วย”ใช่แล้วครับ
อย่าทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เลย
แล้วครูกบจะอยู่ที่นี่ลำบากนะครับ”สาวทอมหัวเราะเยาะ”ขอโทษหรอ...ขอโทษ
เรื่องอะไร ผมผิดเรื่องอะไรไม่ทราบฮ่ะ
กำนัน..ปลัด.ที่.ผมพูดไปมันก็เรื่องจริงทั้งนั้น
แต่ทนฟังกันไม่ได้เอง
แล้วมาให้ผมขอโทษ
ผมจะไม่ขอโทษใครหน้าไหนทั้งนั้น”สาวทอมเคี้ยวหมากฝรั่งในปากยกไหล่เขย่าตัว
ทำท่ากวนต่อ
กำนันเม้งถอนหายใจ”เอาล่ะ...ถ้าครูกบคิดว่าตัวเองไม่ผิด
แต่ก็อาจสื่อสารผิดขอให้พูดทำความเข้าใจกับชาวบ้านดีๆแบบคนเจริญๆเขาทำกัน
ได้ไหมครับ”สาวทอมเจอด่าแบบสุภาพถึงกับหยุดยิ้ม”คนบ้านนอกๆ
ต่อให้อธิบายอย่างไงๆก็ไม่เข้าใจหรอก
ผมจะไปแล้วฮ่ะ
น้องลี่ไปกันเหอะ”สาวทอมหันไปเรียกเหมยลี่ให้ไปด้วยกัน
แต่พอเหมยลี่ถูกกำนันเม้งมองด้วยสายตาดุๆและส่ายหน้าบอกทำนองไม่ให้ไปเลย
หยุดยืนก้มหน้านิ่ง
สาวทอมเห้นอาการก้ทำท่าไม่พอใจ
และหันหลังจะเดินออกไป...
....แต่ทว่าชาวบ้านกลับไม่ยอมให้ไปยังขวางทางเอาไว้
“เฮ้ย...ดูถูกชาวบ้านอย่างพวกเราแล้วจะไปง่ายๆได้อย่างไง”ชาวบ้านคนหนึ่งพูด
และมีเสียงสนับสนุนว่าใช่ๆๆๆๆๆ”ต้องขอโทษพวกเราก่อน
ถึงจะไปได้...”เสียงหนุนเนื่องมาอีกว่าใช่ๆๆๆๆ
สาวทอมมองอย่างไม่สะทบสะท้าน”เฮอะคนบ้านนอกก็คือคนบ้านนอก
ป่าเถื่อนไร้การศึกษา
เจอคนพูดเรื่องจริงจี้ใจดำก็รับกันไม่ได้”ชาวบ้านเริ่มไม่พอใจกันหนัก
ขึ้น”แล้วเอ็งเจริญแค่ไหน
อย่าคิดว่าเป็นนักกีฬาโอลิมปิคมีเหรียญจะเที่ยวดูถูกใครก็ได้นะ
โว้ย...”เสียงสนับสนุนจากคนอื่นๆก็ร้องว่าใช่ๆๆๆ”ถ้าแน่จริงก็มาเข้าแข่ง
ด้วยกันสิ”สาวทอมหัวเราะจนตัวโยกไปมา”แข่งกัน
แข่งกับพวกบ้านนอกไม่มีดีกรีอะไรอย่างนี้
ชนะไปก็เสมอตัวไม่ได้ภาคภูมิใจอะไรเลย”สาวทอมยังดูถูกไม่เลิก”งั้นเอางี้นัง
ทอม ถ้าแกอยากแข่งกับคนมีศักดิ์ศรีและชื่อเสียงโด่งดังน่ะ
หมู่บ้านนางรองของเราก็มีคนที่คู่ควรจะพอจะแข่งกับเอ็งได้”
เสียงชาวบ้านคนหนึ่งบอกออกมา
สาวทอมขมวดคิ้ว”หมู่บ้านนี้มีคนอย่างนั้นด้วยหรือ
ถ้ามีจริงจะยอมลดเกียรติไปแข่งด้วย”...
…,”มีสินังทอมปากสวะ...เขาคือสุดยอดความภาคภูมิใจของชาวบ้านนางรองเลย
ล่ะ”เสียงชาวบ้านคนหนึ่งบอก
เสียงคนอื่นก็ช่วยกันประสานเซ็งแซ่ใช่ๆๆๆๆๆๆใช่แล้ว
เอ..ผมสงสัยจัง
หมู่บ้านเรามีคนเก่งกว่าทิดเคนด้วยรึ
หรือเจ้านี่มันจะซุ่มอยู่แบบไม่อยากให้ใครรู้จัก
แต่ชื่อเสียงของมันก็โด่งดังแล้วทำไมผมถึงไม่รู้”แล้วอยู่ที่ไหนล่ะ
ออกมาได้เลย บอกก่อนนะ
ถ้าเป็นพวกหลังเขาโนเนมล่ะก้อ
ไม่แข่งด้วยหรอก”สาวทอมร้องเรียกหาให้คนคนนั้นออกมา”เฮอะ...เขาน่ะเป้นคนดัง
มีฝีมือ สำหรับพวกเราล่ะก้อ
เขาคนนี้เหนือกว่าวีรสตรีเหรียญโอลิมปิคปากหมาเห่าอย่างเอ็งอีก”ผมเฝ้ารอ
อย่างใจจดจ่อ
อยากเห็นจริงๆคนที่ชาวบ้านยกย่องขนาดนั้นเป็นใคร
และเก่งกล้าขนาดไหนจนจะปราบนังทอมสารพัดพิษคนนี้ได้”ใครว่ะ...ที่เอ็งจะเอา
มาแข่งกับครูกบ อย่ามัวอารัมภบทอยู่เลย
มันอยู่ไหน วันนี้มาหรือเปล่า
ถ้ามาเรียกออกมาเลย”กำนันเม้งถามชาวบ้านและร้องเร่งให้พาตัวคนเก่งของหมู่
บ้านออกมาเสียที
ด้วยอยากรู้เต็มแก่ว่าใคร
ผมเองก็อยากรู้อยากเห็นเหมือนกันว่านันเป็นใคร
คงเป็นเพราะผมไม่ค่อยใส่ใจเรื่องราวในหมู่บ้าน
เลยไม่ได้ล่วงรู้เลยว่ามีคนเก่งแอบมาแฝงตัวอยู่ในหมู่บ้านของเราด้วย
และถ้ามันชนะนังทอมนี่ได้ผมจะตบรางวัลมันให้ถึงขนาดเลย....
....”เอาล่ะ...อีทอมบอย
เอ็งต้องเจอกับคนคนนี้
คนที่ชาวบ้านนางรองภาคภูมิใจเสมอมา....ผู้ใหญ่ครับ...เชิญออกมาเลยครับ
มาจัดการอีทอมนี่
มาหุบปากสวะๆของมันให้สนิทที
แล้วกู้ศักดิ์ศรีของบ้านนางรองกลับมาด้วย...”ทุกสายตาจ้องมาที่ผม
อ้าว....นั่งฟังตั้งนาน
นึกว่าชาวบ้านเอ่ยถึงใคร
ผมเองหรอ ผมนั่งงงมองทุกคนทุกสายตาแบบงุนงงสุดขีด
กู้ศักดิ์ศรีบ้านนางรอง
แล้วมันทำไมต้องเป็นผมด้วยเล่า”ออกมาเลยครับ
วีรบุรุษบ้านางรอง”เสียงชาวบ้านร้องเรียกชื่อผมกันไม่ขาด
ผู้ใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆๆ....
...กำนันเม้งยิ้มเจ้าเล่ย์มองมาที่ผมที่ยังนั่งนิ่งไม่ขยับ
สร้อยเองก็มองผมงงๆ”นี่ชาวบ้านเขาคาดหวังและยกย่องพี่ขนาดนั้นเลยรึนี่....”
ผมเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน
ฝ่ายนังทอมก็หัวเราะ
“ผู้ใหญ่นี่น่ะหรือ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”ชาวบ้านเริ่มมองมันตาขวาง”ขำอะไร
นี่แหละ ผู้ใหญ่นี่แหละ
คนดังระดับประเทศ เกียรติคุณเพียบ
คุณสมบัติพอไหม”นังทอมมองมาที่ผมแล้วส่ายหัว
สายตามันเหมือนจะผิดหวังที่คนยกย่องผมขนาดนั้น”เอาล่ะ...พวกเรา..”กำนันเม้ง
เอ่ยขึ้น”เมื่อเรามีตัวแทนที่สมศักดิ์ศรีแล้วก็ต้องถามครูกบ
ว่าไอ้ผู้ใหญ่นี่
มันพอจะแข่งไตรกีฬาบ้านนอกกับครูกบได้ไหม...”สาวทอมนิ่งคิดครู่หนึ่งก็ส่าย
หัวโบกไม้โบกมือว่าไม่เอา
ผมลุกขึ้นเดินเข้ามาเผชิญหน้ามัน
“ทำไม
กลัวแพ้คนบ้านนอกอย่างผมหรอคุณนักกีฬาเหรียญทองโอลิมปิค”สาวทอมมองผมด้วยสาย
ตาไม่พอใจ
แล้วมันก็เดินยืดอกใหญ่ๆของมันเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าจนแทบจะชนผม”ผมเองก็อยาก
จะลองฝีมือกับผู้ใหญ่เหมือนกันฮ่ะ
ได้...เราจะเจอกันในเกมส์ไตรกีฬา
แบบตัวต่อตัว
คนอื่นไม่เกี่ยว”สาวทอมประกาศกร้าว
กำนันเม้งเดินมายืนข้างๆ”ดี...ดีมาก
งานนี้ช่วยสร้างสีสันให้งานประเพณีของเราบานเลย”แล้วมันก็หันไปประกาศกับชาว
บ้าน “ในงานวันสุดท้าย
ผู้ใหญ่กับครูกบ
จะแข่งไตรกีฬากันแบบตัวต่อตัว
เสื้อผ้าไม่เกี่ยว”แล้วมันหันมาถามผม”มีเดิมพันหรือเปล่า”ผมกับนังทอมมอง
หน้ากัน แล้วนังทอมก็บอกว่า”คนแพ้
ต้องทำตามที่คนชนะสั่งทุกอย่างไม่เกี่ยง
กล้ารับเดิมพันนี้ไหม
ผู้ใหญ่”ผมหัวเราะ
ปราบโจรผจญภัยมานับไม่ถ้วน
แต่ไม่เคยปราบทอมสักที
ครั้งนี้ขอลองดูสักหน่อย
มันจะสักเท่าไหร่กันหว้าแค่ทอมคนเดียวนี่”ตกลง...แล้วถ้าผมชนะ
ผมจะขอแค่สอนวิธีเป็นผู้หญิงให้ครูกบเองเท่านั้น..”สิ้นเสียงของผม
ชาวบ้านก็เฮกันลั่น...
....กำนันเม้งชูมือสองข้างขอให้ชาวบ้านเงียบเสียง
เมื่อทุกคนหยุกกำนันเม้งก็เอ่ยขึ้นดังๆ”ครับผู้ใหญ่สู้เพื่อศักดิ์ศรีของคน
หมู่บ้านของเรา
ดังนั้นในวันสุดท้ายขอให้พวกเราไปเชียร์ผู้ใหญ่กันเยอะๆนะครับ”เสียงชาวบ้าน
โห่ร้องยินดีกันลั่น
และต่างคาดหวังว่าผมจะปราบนังทอมที่หลหลู่ชาวบ้านนางรองให้ได้รู้สึก
สาวทอมเดินไปสตาทส์รถขี่ออกไปท่ามกลางเสียงโห่ไล่หลัง
ปลัดเดินมาหาผมแล้วถามผม”ไหวหรอครับผู้ใหญ่...ครูกบนั่นระดับโลกเลยนะ
ครับ...”ผมมองหน้าปลัดแล้วอยากจะเตะก้านคอสักดอกแต่กลัวมันสวน”แหม...ผมไม่
ได้สู้กับเขาด้วยเทคควนโด้นี่
ผมสู้เขาด้วยไตรกีฬา
ผู้หญิงต่อให้เป็นทอม
มันก็เป็นผู้หญิง
จะมาสู้ผู้ชายแท้ๆได้อย่างไง
อย่างมากก็สูสีครับ
ไว้รอดูวันแข่งล่ะกัน”ปลัดพยักหน้า”ครับ...ผมจะเอาใจช่วยผู้ใหญ่
ครับ...เอ่อ...แล้วนี่โสไปไหนล่ะครับ
ทำไมไม่มาด้วย”สุดท้ายมึงก็ถามหาเมียกูอีก
ไอ้ปลัดขิกเอ้ย...”ไปกรุงเทพฯ
ไปงานแต่งงานเพื่อน
พรุ้งนี้คงกลับน่ะ”
สร้อยที่เดินมาร่วมวงตอบแทนผม”แล้วเกิดบ้าอะไรไปแข่งบ้าๆกับนังทอมนั่นล่ะ
หมู่บ้านนี้มันหาคนดีกว่าพี่ไม่ได้แล้วรึไง”ผมอยากจะดึงสร้อยมากอดแล้วหอม
สัก 3 – 4 ฟอดฐานปาดเสีย
แต่กลัวเธอตบสวนจึงได้แต่คิด”ทำไม
พี่นี่แหละดีที่สุดในหมู่บ้านนางรองแล้ว
คอยดูล่ะกัน พี่จะไม่ทำให้ชาวบ้านผิดหวัง
พี่จะสยบโอหังนังทอมนั่นให้ได้”
สร้อยเดินหันหลังไปที่รถพร้อมทั้งพึมพำแว่วมา
พอจับใจความได้ว่า”ถ้าไอ้นี่ดีที่สุดในหมู่บ้านล่ะก้อ
น่าเป็นห่วงอนาคตของหมู่บ้านนี้จัง.....”
....หลังเสร็จสิ้นการแถลงข่าวทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ
ผมขับรถมาถึงบ้านก็หยุดสังเกตุดูพวกเจ้าคมที่มันกำลังเตรียมแผน
ไฟรัก ไฟสวาทของมันว่าเรียบร้อยหรือยัง
เมื่อเห็นภายในบ้านเงียบกริบก็ขับรถเข้าไปจอด
สร้อยกับเจ๊เดือนเข้าบ้านไปเตรียมทำกับข้าวตอนเย้นเพราะตอนนี้ก็
4 โมงเย็นกว่าๆแล้ว
ผมเอารถไปจอดในโรงรถแล้วเดินมานั่งที่ศาลา
เจ้าคมก็รีบโผ่ลออกมารายงาน”ทุกอย่างเรียบร้อยพี่...ผมกับพวกเตรียนอุปกรณ์
และซักซ้อมแผนกันอย่างดี
เพื่อให้พี่ก้าวไปสู่หนทางแห่งสวรรค์กับสร้อยในคืนนี้”เจ้าคมบอกผมด้วยท่าที
มั่นใจเต็มเปรี่ยม”เอาให้ชัวส์นะไอ้คม
เล่นกับไฟอันตรายนะโว้ย...พลาดมาล่ะก้อ...กูไม่อยากคิด”เจ้าคมมองผมด้วยแวว
ตามั่นใจ”ชัวส์...พี่
คราวนี้ยิ่งกว่าชัวส์อีก
เอาล่ะพี่ผมกลับกันก่อน
แผนของเราจะเริ่ม ทุ่มครึ่งคืนนี้
ล้างจู๋รอเสียบสร้อยได้เลยคืนนี้...ผมไปล่ะ”เจ้าคมลากลับไปอย่างลับๆล่อๆ
พร้อมเพื่อนๆของมัน 3
คน
ผมยังคงนั่งเรียกความมั่นใจอยู่ที่เดิม...
....โอ้ว...ทำไมรู้สึกตื่นเต้นจังเลย
คืนนี้แผนของเจ้าคมมันจะสำเร็จไหม
สร้อย
ฉันอยากรู้จังถ้าเราต้องไปตกอยู่ในสถานการณ์ใก้ลเป็นใก้ลตายเธอจะคิดอย่างไง
คืนนี้แหละเราจะได้รู้กัน
ผมนั่งจิตนาการถึงเปลวไฟที่ไห้มลามบ้าน
ผมวิ่งเข้าไปหาสร้อย
เรากอดกันติดอยู่กลางกองไฟ
“พี่...เราไม่รอดแล้วใช่ไหม...”เสียงสร้อยในจิตนาการถามผม
“ใช่แล้วเราหมดทางหนีรอดแล้ว
แต่พี่จะไม่ทิ้งสร้อยเด็ดขาด”ผมตอบเธอในจินตนาการ
แล้วค่อยๆบรรจงจูบปากของเธอ....”ถามว่าจะกินอะไรวันนี้น่ะ...”เสียงสร้อย
ตวาดใส่ผมอยู่ข้างๆ
อ้าวมาตั้งแต่เมื่อไหร่”เป็นบ้าอะไรเรียกตั้งนานไม่ตอบ
มัวหลับตากอดลมทำท่าจะจูบปากใครน่ะ
สงสัยลูกอันฑะมันอยู่ติดสมองมั่งเนี่ย...วันๆคิดแต่เรื่องใต้สะดือ
ว่ามาจะกินอะไร”ผมหัวเราะแหะๆ”อะไรก็ได้จ้า...ถ้าสร้อยทำ
พี่กินทั้งงั้นแหละ”สร้อยหันหลังเดินสะบัดสะโพกสุดเสียงสังข์เข้าบ้านไป
พร้อมเสียงบ่น”แกงกระโป๊กควายให้กินดีไหม...”ผมมองตามแล้วขบฟันด้วยความมัน
เขี้ยว
ฮึ่มมมม....คืนนี้แหละสร้อย..ฮึ่มมมมแต่คงต้องติดตามตอนต่อไปนะครับ.....
....หลังจากหยุดราวีสร้อยไปนานในที่สุดผู้ใหญ่ของเราก็กลับมาดำเนินแผนคิด
ล่อสร้อยอีกครั้ง
และแผนของผู้ใหญ่ครางนี้ก็เล่นกับไฟเสียด้วย
แล้วการเล่นกับไฟครั้งนี้จะจุดไฟสวาทครั้งก่อนให้ลุกโชนกลับมาหรือลุกไหม้
เผาตัวผู้ใหญ่ก็ต้องติดตามกันต่อไปในตอนหน้านะครับ
ขอยอดคอมเม้มท์กับคำสั้นๆว่า...รักกัน....ขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านทุกท่าน
ครับ///นีโอ
กูอ่านเรื่องเสียวหรืออะไรว่ะแม่งฮาดีว่ะ...ชอบๆๆ
ตอบลบ