….ท่าม
กลางการเดินเท้าอย่างทรหด
ในที่สุดผมและปลัดก็ถูกนำตัวมาถึงชุมโจรแห่งใหม่ของเสือหาญ
ชุมแห่งนี้ถูกสร้างเหมือนค่ายรบในสมัยโบราณ
มีกำแพงทำด้วยไม้อย่างแข็งแรงล้อมรอบเป็นป้อมป้องกัน
ภายในที่เป็นคร้ายๆชุมชนย่อมๆ
มีเรือนไม้และกระท่อมปลูกอยู่เรียงราย
ผู้อยู่อาศัยมีทั้งชายและหญิงแต่งตัวราวชาวตะวันตกในยุคเคาบอย
ผู้ชายคาดปืนที่เอวหรือถือปืนติดมือตลอด
มีตลาดเล็กๆค้าขาย
มีบราเหล้าและ....ซ่องด้วย
ขณะตามกำแพงไม้โดยรอบ
มีเวณยามตรวจตราอย่างแน่นหนาเข้มงวด
“ยินดีต้อนรับสู่ชุมโจร
ผาหินหยก ชุมแห่งใหม่ของกู
เวลคัมๆๆ...ไอ้ผู้ใหญ่และคุณปลัด”เสือหาญกล่าทแนะนสถานที่และกล่าทต้อนรับ
เมื่อเข้าไปถึงใจกลางของค่ายชุมโจร
“เป็นไง ไอ้ผู้ใหญ่ ชุมใหม่ของกู
ไฉไลกว่าของเก่าไหม
เกือบๆสิบปีกว่ากูจะรวบรวมสร้างชุมนี้ได้
หมดเงินไปมหาศาล ใช้เวลาไปไม่น้อย
บุญของมึงนะที่ได้มาเยือน”ผมมองหน้ามันแบบเบื่อๆ
แสนเสียดายในความที่มันมีคุณสมบัติของผู้นำชุมชนที่สามารถคนหนึ่งแต่ดันนำไป
ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร”เออ..ข้าซาบซึ้งมาก
เสือหาญ
แต่อยากจะแนะนำแกว่าเอาเวลาไปทำอย่างอื่นจะได้ประโยชน์กว่า
อย่างน้อยชาวบ้านที่อาศัยที่นี่ก็ไม่ต้องมาดักดานเป็นโจรเหมือนแก”เสือหาญ
มองผมอย่างเคืองๆ”เอาตัวมันไปขังไว้ก่อน
รอเสี่ยศรชัยมาถึงแล้ว
เราค่อยหาฤกษ์ฆ่าไอ้ผู้ใหญ่นี่กัน
แม่ง..มันพูดอะไรไม่ค่อยเข้าหูกูเลย”
สิ้นคำสั่งเสือหาญ
สมุนของมันก็ลากผมกับปลัดพาไปยังกระท่อมขนาดกลางๆ
แต่ข้างในทำเป็นห้องขังที่สร้างด้วยไม้แข็งแรงคร้ายๆลูกกรงเหล็กที่ขังผู้
ต้องหาในโรงพักทั่วไป
พวกมันนำผมและปลัดพลักเข้าไปข้างใน
และเมื่อมันปิดประตูขังเราแล้ว
ผมนั่งลงถอนหายใจหนักๆและบีบนวดขาตัวเองผ่อนครายกร้ามเนื้อที่ตรากตำมา
นาน...
....”มันจะเอาอย่างไงกับเรานี่
ผู้ใหญ่”ปลัดหนุ่มถามผมถึงอนาคตต่อไปหลังจากนี้”สำหรับผมนะ
คิดว่ามันเก็บพวกเราไว้รอฆ่า
ตัวคุณนะมันอาจเก็บไว้เรียกค่าไถ่ก่อน
และก็ฆ่าทิ้งทีหลัง
ดังนั้นตอนนี้คุณปลัดสบายใจได้เลยว่า
ผมต้องตายก่อนคุณแน่นอน
แต่คุณน่ะจะได้ตายทีหลัง”ผมบอกปลัดตามสเต็ป
ทำเอาปลัดหน้าซีด”อ้าว...จ่ายเงินค่าไถ่ตัวแล้วมันไม่ปล่อยผมไปหรอกรึ
ครับ”ผมมองหน้าปลัดไก่อ่อนแล้วหัวเราะเยาะในความคิดมัน”คุณมาถึงชุมใหญ่ของ
มันแล้ว เรื่องกลับออกไปเป็นๆนะฝันไปเลย
ยิ่งคุณเป็นข้าราชการระดับนี้ด้วย
มันไม่โง่ปล่อยคุณรอดกลับไปแล้วพาพวกย้อนมาถล่มมันหรอก”ปลัดขิกทำหน้าเหมือน
จะร้องไห้ทรุดตัวลงนั่ง
ท่าทางหมดอาลัยตายอยาก”โอ้ว...แด๊ดดี๊
มี่มี๊ นูไม่รอดกลับไปหาแดดดี๊
กับมี่มี๊แล้ว...นูไม่รอดแล้ว”ผมรู้สึกว่าตั้งแต่ผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนมา
ไอ้ปลัดนี่มันชักจะคุมสติไม่ค่อยอยู่แล้ว
ดูมันจะหลุดๆยังไงไม่รู้
เมื่อก่อนมันพูดน้อยแต่ยิ้มเยอะ
แต่ตอนนี้มันพูดเยอะโหวกเหวกไปเรื่อย
อย่างว่าผ่านเหตุการณ์เฉียดเป็นเฉียตายมาหลายครั้ง
หากตั้งสติไม่ดีก็มีเพี้ยนได้เหมือนกัน....
...ผมมองลอดหน้าต่างห้อง
ขังออกไป
ที่หน้าเรือนหลังใหญ่ใจกลางชุมโจรมีการตั้งเวทียกพื้นขึ้น
และมีการตั้งโต๊ะเหมือนเตรียมจัดงานเลี้ยงใหญ่ขึ้น
แต่แปลกตรงที่มันตั้งโต๊ะล้อมเวทีไว้
และที่น่ากลัวคือบนเวทีมันมีเสาขนาดใหญ่ตั้งขึ้น
และกำลังตอกไม้ประกบจากนั้นก็แขวนเชือกมะนิลาเส้นใหญ่
ทำเงื่อนแบบใช้แขวนคอนักโทษประหารด้วย
มันจะเตรียมไว้ทำอะไรผมไม่อยากคิด
แต่เมื่อ มองแล้วผมไม่สบายใจเลย
แต่พอหันมาข้างในก็เจอไอ้ปลัดขิกนั่งทำหน้าเศร้ากอดเข่าคร่ำครวญ
ผมส่ายหน้าเซ็งๆ
เลยเดินดูตามซี่ไม้เพื่อหาทางหนี
ผมไม่ยอมอยู่เฉยรอให้มันเอาไปเชือดหรอก
อย่างน้อยก่อนตายต้องให้มันเหนื่อยกันบ้างถึงจะมีศักดิ์ศรี....
....ขณะ
ผมกำลังก้มมองหารอยต่อของไม้ที่พอจะงัดหนีอยู่นั้นก็มีเสียงคุยกันจากภายนอก
เบาๆพอจับใจความได้ว่า”เสือหาญสั่งห้ามใครเข้าเยี่ยมเชลยนะครับ”เสียง
ผู้หญิงที่ฟังก็รู้เป็นพิกุลตวาด”แม้นแต่ฉันก็เข้าไม่ได้รึ
เปิดประตู”แต่ไอ้คนเฝ้ายังยืนกราน”เห็นใจเราเถอะครับ
หากเกิดอะไรขึ้น
เรารับไม่ไหวนะครับ”เสียงสาวเคาบอยตบคนคุมผั๊วะ”เปิดเดี๋ยวนี้”สักครู่ประตู
ก็เปิด พิกุลในชุดเคาบอยสาวเต็มยศเดินเข้ามา
ผมมองขายาวเรียวที่ห่อหุ้มด้วยยีนส์รัดเปี้ยะก้าวนวยนาดเข้ามายืนหน้าลูกกรง
ไม้ ผมกำลังก้มงัดอยู่ล่ะมือเงยหน้ามองเธอ
มาแล้วเรอะยัยเคาบอยตัวร้าย...
....”ขอ
โทษนะผู้ใหญ่
พิกุลไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้เลย”ผมมองหน้าเธอหยามๆคิดแล้วก็แค้นถูก
หลอกมาล่อแล้วยังไม่พอ
ต้องมารอความตายจากการล้างแค้นของเสือหาญอีก”ขนาดไม่ตั้งใจผมยังมาอยู่ใน
สภาพนี้
ถ้าตั้งใจคงตายไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วสิ”ผมตวาดเธอไป
สาวพิกุลมองผมเหมือนจะสะอื้น”ผู้ใหญ่ต้องเชื่อพิกุลนะ
พิกุลรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว
แต่ใจพิกุลพร้อมจะช่วยผู้ใหญ่เสมอ”
ผมหัวเราะลั่น”ช่วยกันฆ่าผมใช่ไหม
แหม...พี่เธอ...พ่อเธอ...ถูกฉันจับเข้าคุกหมด
มีหรือเธอจะไม่แค้นผม
นี่คงเตรียมงานรอเชือดผมอยู่ล่ะสิ
อย่าหวังเลยว่าจะฆ่าไอ้ผู้ใหญ่คนนี้ได้ง่ายๆ”สาวเคาบอยพิกุลมองผมที่พยายาม
จะงัดลูกกรงเซ็งๆ”ผู้ใหญ่นี่ไม่เห็นปราดเปื่อง
และนิ่งสุขุม เหมือนที่เขาคุยกันเลย
เอานี่กุญแจ”สาวเคาบอยชูพวงกุญแจให้ผมดู”แล้วรีบไขออกมา
จากนั้นหนีไปด้านหลัง
แล้วไปตามทางลัดตามนี้แล้วผู้ใหญ่กับปลัดจะปลอดภัย”สาวพิกุลหยิบกระดาษที่
วาดเป็นแผนที่ส่งให้”พิกุลช่วยได้เท่านี้แหละที่เหลือผู้ใหญ่ต้องช่วยตัวเอง
แล้ว”ผมมองสาวพิกุลงงๆ
นี่เธอตั้งใจช่วยผมจริงๆหรือนี่
ผมไม่น่าเข้าใจผิดเลย
และเธอจะช่วยผมด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ตอนนี้ผมต้องรีบหนีก่อน
ผมกับปลัดรีบไขกุญแจออกมา
ผมเข้าไปกอดและหอมแก้มของพิกุล”ขอโทษนะจ๊ะที่รักที่เข้าใจผิด
รอดไปได้ผมจะกลับมาตอบแทนบุญคุณอีก”ปลัดดึงแขนของผมและลากให้ตามไป”มัวอาลัย
อาวรณ์อยู่ได้รีบไปเหอะ”ผมจำใจต้องวิ่งตามมันไปทางหลังกระท่อม
แต่ก็ไม่วายหันมามองสาวพิกุลด้วยสายตาอาลัย”เอานี่ไปด้วยผู้ใหญ่”พิกุลดึง
ปืนพกจากเอวโยนมาให้ผม
และผมก็รับไว้ก่อนยิ้มเท่ส์ๆให้เธอและหันหลังมุดลงรูตามปลัดไป....
....ผม
กับปลัดคลานออกมาทางด้านหลังของกระท่อมที่คุมขัง
และออกเดินไปทางหลังค่าย
ที่นี่มีคนพลุ่กพล่าน
คะเนราวๆ3 – 400
คน นับเป็นชุมโจรที่ใหญ่และครบวงจรมาก
ผมกับปลัดเดินไปถึงประตูด้านหลัง
และกำลังจะเดินออกไปสูอิสรภาพก็มีเสียงทัก”เฮ้ย..จะไปไหนกัน...”ผมกับปลัด
หยุดกึกหันไปมองเจอชายหน้าเหี้ยม
3 – 4 คนที่ยืนคุมประตู
มันกระชับปืนยาวที่มือเดินมาหาที่ผมยืนอยู่”ตอนนี้
เสือหาญมีคำสั่งว่าห้ามเข้าออกค่ายเราโดนพละการ
เพราะมีเชลยสำคัญถูกจับมา
มึงสองคนไม่รู้เรื่องเลยรึ”ปลัดยืนขาสั่น
ส่วนผมกำลังคิดว่าจะทำอย่างไงต่อไปดี
มันมองเห็นพิรุธของเราก็ถามด้วยน้ำเสียงเข้มๆ”เพิ่งมาอยู่ใหม่รึ
มึงสองคนนะ
ถ้าจะไปข้างนอกก็บอกรหัสมา”เจ้าคนพูดขมวดคิ้วและกระชับปืนมั่น
ถามรหัสประจำค่ายของมัน
และผมลืมถามพิกุลไปเสียสนิทด้วยไม่คิดจะเจอเคสนี้”กรุงเทพฯ...”ผมสะดุ้ง
ตายแล้วรหัสของมันต้องตอบว่าอะไร”เฮ้ย....ตอบมาสิ
ไม่ตอบเสือหาญมีคำสั่งยิงทิ้งได้ทันทีนะโว้ย...”อ้าว...ก็กูไม่รู้นะสิ
ผมมองปลัดที่ตอนนี้หน้าซีดเหงื่อแตกสั่นพั๊บๆ
“บอกมาเร็วๆ”เจ้าคนถามกระชับปืนเตรียมยิงมาที่เราสองคน”ก็ต้องนั่งรถ
99 ไปสิครับ”ปลัดตอบไป
แบบมั่วๆอย่างสิ้นคิด
โอ้ยตอบไปได้เตรียมตัวตายได้อีกแล้ว...”ถูก...เอาล่ะเอ็งสองคนไปได้
แต่ออกไปแล้วกลับเข้ามาก่อน
6 โมงเย็นนะไม่งั้นเข้ากลับมาไม่ได้”
เฮ้ย...มั่วขนาดนี้ยังถูกอีกรึ
เราสองคน รีบเดินตัวปลิวออกจากตรงนั้นอย่างใจหายใจคว่ำ
ผมมองปลัดงงๆระหว่างเดินมา”ปลัดรู้รหัสของมันได้ไง”ปลัดหมุ่นหันมาตอบปากคอ
สั่น”ตอนนั้นผมตกใจ
แต่แล้วผมดันนึกขึ้นได้ว่าเวลาคนบ้านนอกจะไปกรุงเทพฯไม่นั่ง
รถ 99
ไปแล้วจะไปได้อย่างไรเล่าครับ
เลยตอบมันไปอย่างนั้นเอง”แม่งเอย...นึกว่าแน่ที่แท้ก็ตอบเพราะตกใจแท้ๆ...
....เรา
สองคนลัดเลาะมาตามลำธารและได้เจอมอร์เตอร์ไซร์วิบากของพิกุลจอดอยู่พร้อมมี
กุณแจเสียบคาไว้
แม่สาวคนนี้เตรียมการณ์ไว้ให้ผมหนีจนหมด
ไม่น่าไปเข้าใจเธอผิดเลย
รอดไปได้จะกลับมาตอบแทนบุญคุณไม่ขาดเลย
ปลัดทำท่าจะจะสตาทส์รถและขี่เองแต่ก็เก้ๆกังๆ”เคยขี่หรือเปล่าเนี๋ยปลัด”ผม
ถามเมื่อเห็นปลัดพยายามสตาทส์อยู่นานแต่ไม่สำเร็จสักที”ไม่เคยครับ
แต่จะพยายามอยู่”โธ่...ที่แท้ก็ไม่เป็น
“งั้นหลบไปเดี๋ยวผมเอง
ขืนให้คุณปลัดสตาทส์อย่างนี้
พวกมันก็รู้ตัวและจะแห่ตามมาจับเราพอดี”
ผมสตาทส์รถและขึ้นขี่มีปลัดซ้อนท้าย
และมุ่งไปตามเส้นทางในแผนที่
โดยมีปลัดทำหน้าที่บอกทาง
ซึ่งก็หลงไปหลงมาตลอด”คุณอ่านแผนที่เป็นหรือเปล่านี่ปลัด
ถ้าไปจริงๆป่านนี้เราถึงบ้านนานแล้ว”ปลัดมองแผนที่ขมวดคิ้ว”ก้อผมเคยอ่านแต่
แผนที่ของทางราชการนี่
ไม่เคยเจอแผนที่ที่เขียนด้วยลายมืออย่างนี้เลย..”แม่งเอ้ย..นอกจากฟรุ้คตอบ
รหัสถูกแล้วทำห่านอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง
มาเป็นภาระของผมอีก
ปล่อยทิ้งไว้ให้ตายในป่าดีกว่า
ภายหน้าจะได้ไม่อยู่เป็นหนามตำใจของเรากับเรื่องของโสภา
ถ้าผมใจร้ายสักหน่อยล่ะก้อทำไปแล้ว.....
....ระหว่างที่เราขับวนไปวน
มาพลันก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือ
ผมหยุดฟัง”ปลัดได้ยินไหม
เสียงผู้หญิงร้องนั่น”ปลัดหนุ่มพยักหน้า”ผมว่าน่าจะเป็นเสียงผีพรายในป่ามัน
ร้องหลอกเรานะครับ”ผมมองไอ้ปลัดขิกเซ็งๆ
ไปเรียนไกลถึงเมืองนอกเมืองนา
รู้เรื่องสมัยใหม่กลับมามากมาย
เสือกเชื่อเรื่องแบบนี้
ไอ้ปลัดหัวขวด”เสียงผีพลายที่ไหนเล่า
เสียงคนเสียงผู้หญิงชัดๆ
ดังมาจากตรงโน้นเราไปดูกันเถอะ”ผมชวนปลัดขยับขับรถจะมุ่งไปตามเสียง”เดี๋ยว
ผู้ใหญ่ ตอนนี้เรากำลังหนีจากชุมโจรนะ
ป่านนี้มันคงรู้แล้วว่าเรากำลังหนี
เราอย่าสนใจเลย
เอาตัวรอดกันก่อนเถอะ”แหมไอ้เห็นแก่ตัว
มึงนี่ไม่น่ามาทำงานรับใช้ประชาชนเลยไอ้ปลัดขิก”ผมจะไปดูก่อน
มีคนเดือดร้อนผมต้องไปช่วย
ส่วนคุณปลัดท่าอยากจะไปก่อนก็เชิญลงจากรถแล้วเปิดตูดไปเลย...”ปลัดมองผมแล้ว
ทำหน้าเซ็งๆพยักหน้าให้ผมไป
ผมขับรถไปตามเสียงร้องขอความช่วยเหลือทันที
และเราก็มาถึงตรงบริเวณนั้น
มีข้าวของตกอยู่เกลื่อนกลาดจากการรื้อค้นและต่อสู้
ถัดมามีคนนอนเจ็บ 2
– 3คนที่นอนนิ่งบ้างร้องครวญครางบ้าง
ส่วนตรงพุ่มไม้มีหญิงสาวรูปร่างขาวหน้าตาดีกำลังถูกชาย
3 คนปลุกปล้ำอยู่
แน่นอนเจออย่างนี้ต่อหน้าต่อตา
มีหรือคนอย่างผมจะนิ่งดูดายไม่คิดเข้าช่วยเหลือหญิงสาวที่สวยๆอย่างนั้น...
....”ไป
กันเหอะผู้ใหญ่ไม่ใช่เรื่องของเรา
ตอนนี้เราต้องหนีกันก่อน”แหมโคตรใจดำเลยไอ้ปลัดขิก”งั้นคุณปลัดหนีไปก่อนล่ะ
กัน ผมจะไปช่วยผู้หญิงคนนั้น”
ปลัดลงจากรถส่ายหน้าถอนหายใจ
ผมจอดรถและชักปืนออกมา”ปลัดไม่อยากช่วยก็ยืนรออยู่ตรงนี้แหละ”ผมเดินถือปืน
จ่อไปที่กลุ่มวายร้ายที่กำลังรุมปลุกปล้ำหญิงสาวอยู่
ตอนนี้หญิงสาวถูกกระชากเสื้อขาดมีเพียงยกทรงตัวน้อยปิดบังของสงวนด้านบนเท่า
นั้นส่วนกางเกงเอวต่ำก็ลู่ลงจนง้ามก้นโผล่ออกมาขาวนวลยวนใจ
ปากเธอร่ำร้องขอความช่วยเหลืออย่างน่าสงสาร
แต่ไอ้สามทรชนกลับจับแขนขากดร่างกายของเธอให้อยู่นิ่งเพื่อจะบังคับระบาย
ความกลัดมัน
“หยุดนะโว้ย...ปล่อยผู้หญิงคนนั้นเดี๋ยวนี้
ไม่งั้นกูยิงไส้แตก”ผมตะโกนบอกพวกมันพร้อมยกปืนเล็งไปที่พวกมัน
ได้ผลพวกมันชะงักหยุดการกระทำอันเลวร้ายหันมามองผมและยกมือขึ้นทำนองว่ายอม
หญิงสาวที่ถูกกลุ้มรุมลุกขึ้นวิ่งออกมาหลบอยู่ที่ข้างหลังผม”เอาล่ะปลอดภัย
แล้ว ปลัดดูแลเธอด้วย”ผมบอกเธอและหันไปสั่งปลัดที่เดินตามมาติดๆ
ปลัดถอดเสื้อแจ็กเก๊ตตัวเองใส่ให้เธอกันอุจาดและพ้นจากสายตาหื่นกามของสาม
ทรชน
ผมยังเล็งปืนอยู่ที่พวกมันไม่คราด”เอาล่ะ...พวกมึงไปให้พ้นได้แล้ว”
ปลัดเดินมากระซิบถาม”จะปล่อยมันไปอย่างนี้หรือ”ผมส่ายหัวมองหน้าปลัดอีก
ครั้ง”งั้นจับมันไปด้วยไหม
เอาเชือกมัดให้มันตามเราไประหว่างหนีเนี๋ย..”ปลัดจึงเงียบไป
แล้วไอ้สามคนก็วิ่งหนีหายไป....
....”ขอบคุณมากเลยค่ะ
ถ้าไม่ได้คุณสองคนช่วยไว้
ชบาคงจะถูกพวกมันสามคนข่มขืนจนยับเยินแน่เลย
ไม่รู้จะขอบคุณอย่างไง”สาวที่เป็นเหยื่อวายร้ายเมื่อครู่ขอบคุณเราและบอก
ชื่อตัวเองว่าชื่อ ชบา
“เอ่อ..เป็นหน้าที่ของเราอยู่แล้วที่จะต้องช่วยเหลือผู้อ่อนแอที่ถูกรังแกนะ
ครับ โดนเฉพาะสาวๆน่ารักอย่างชบานี่”ผมตอบออกไปอย่างหวังผม
แหมช่วยแล้วน่าได้ของแถมจริงๆ
“ไม่ทราบคุณสองคนเป็นใคร
แถวนี้นอกจากคนของพ่อแล้วไม่มีใครเข้ามาได้
หรือคุณเป็นลูกน้องใหม่ของพ่อ
เพราะชบาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน”ผมกับปลัดยืนงงมองหน้ากัน
คำพูดของเธอฟังแปลกๆคนของพ่อเธอแล้วพ่อเธอเป็นใคร”เอ่อ..ชบาว่ายังไงนะ
คนของพ่อแล้วพ่อคุณชบาเป็นใครล่ะครับ”ผมถามอย่างสงสัยและไม่อยากได้คำ
ตอบอย่างที่คิดด้วยทว่า
“ค่ะ..พ่อของชบาคือ
เสือหาญ ขุนโจรชื่อดังในอดีตค่ะ
ชบาอยู่กับพ่อและมีหน้าที่ไปชื้อเสบียงที่ในเมืองทุกเดือน
วันนี้ไอ้สามคนนั้นมันชอบชบามานาน
เลยแอบมาดักปล้นและปล้ำชบา
โชคดีที่พวกคุณมาช่วยไว้
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ”
กูว่าแล้ว...ผมเลยต้องรีบชิ่งหลังจากที่ลูกน้องที่ถูกซ้อมและถูกทำร้ายนอน
ระเนระนาดเมื่อครู่ฟื้นตัวและช่วยกันเก็บข้าวของอยู่”เอ้อ...เราสองคนเพียง
ผ่านทางมาและกำลังหลงทาง
ไม่ทราบว่าชบาพอบอกทางเข้าเมืองกับเราได้ไหม”ผมรีบบอกฐานะตัวเองที่ต้องโกหก
เธอและยื่นกระดาษแผนที่ให้เธอดู
สาวชบารับมาและบอกเราอย่างละเอียด
แต่เธอขมวดคิ้วถาม”คุณสองคนรู้จักพี่พิกุลด้วยรึค่ะ
กระดาษนี่
ชบาจำได้ว่าเป็นลายมือของพี่พิกุล”ผมยังเอ้อ..เอ้ออยู่ปลัดก็ชิงตอบ
”คือ..เราพอรู้จักน่ะ
แต่แผนที่นี่เพื่อนให้มาคงบังเอิญเป็นของพิกุลพี่คุณก็ได้
ขอบคุณครับเราไปก่อนนะครับ”ปลัดดึงกระดาษกลับมาจากมือสาวชบา
และดึงผมไปที่รถ”รีบไปเหอะ
เจอตออีกแล้ว
เดี๋ยวได้กลับชุมไปอีกรอบหรอก”ผมเพิ่งเห็นด้วยกับปลัดและรีบสตาทส์รถ
แต่หญิงสาววิ่งมาร้องเรียกไว้..
....”เดี๋ยวก่อนค่ะ
ชบายังไม่รู้เลยคุณชื่ออะไรกัน
แต่เอ...รถคันนี้ทำไมเหมือนรถของพี่พิกุลจัง”สาวชบาพยายามถามชื่อพวกเราและ
สงสัยในรถคันที่เราขี่”เอ่อไม่จำเป็นต้องรู้ล่ะครับ
เราทำดีไม่หวังชื่อเสียง
ลาก่อนครับ”แล้วผมก็บิดรถออกมาจากตรงนั้น”เกือบไปอีกแล้วผู้ใหญ่
ผมบอกแล้วว่าอย่ายุ่งๆก็ไม่เชื่อ
นั่นลูกสาวเสือหาญเชียวนะ”ผมส่ายหัวกับไอ้ปลัดตาขาว”เราช่วยเพราะเธอเดือด
ร้อน
มันเป็นจรรยาบรรณนะปลัด”ผมตอบแบบมีคุณธรรม”ดีแล้วที่คราวนี้ไม่มีอะไร
ผมล่ะกลัวจริงๆ
ผู้ใหญ่นี่ชอบแถลหาเรื่องเข้าตัวจริงๆ”ไอ้ปลัดขิกยังบ่นและน่าสะบับให้ตกรถ
หลงลงไปอยู่ในป่าจริงๆ...
....หลังจากที่เราขี่รถมาตามทางแคบๆที่สาว
ชบาบอกมาได้พักใหญ่ๆ
ความรู้สึกของเราเริ่มมีความหวังเมื่อได้ยินเสียงเครื่องรถยนต์วิ่งดังไปมา
อยู่ไกลๆ”ใกล้ถึงถนนใหญ่แล้วปลัด
เราจะปลอดภัยแล้ว เราจะได้กลับบ้านแล้ว
โสภา สร้อย
พี่ได้กลับบ้านไปหาเธอแล้ว”ผมตะโกนดีใจขณะปลัดก็ชูมือดีใจร้อง
วู้...โอ...เย้...อยู่ข้างหลัง
แต่ทว่าวิบากกรรมของเรายังไม่สิ้น
เมื่อมีเชือกถูกกระตุกขึ้นมาขวางทางของเราจนผมต้องเบรกรถตัวโก่ง
ปลัดกระเด็นตกลงไปนอนแอ้งแม้ง
ส่วนผมล้มไปกับรถ ไอ้สามคนตะกี้นี่เอง
มันคนเดินนำหน้าเดินถือไม้เข้ามาหาผม
แต่พอผมจะล้วงปืนออกมาขู่หรือยิงมันก็ไม่เจอ
เหลือบไปเห็นมันตกอยู่ห่างออกไปสอง-สามช่วงตัว
ผมลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ามันมือเปล่า
เฮ้อ...ตอนนี้มันเป็นตอนอะไร
ทำไมผมถึงได้ต้องมีฉากแอกชั่นทุกห้านาทีเลย
ไม่สงสารคนอายุมากบ้างเลย
หายใจจะไม่ทันอยู่แล้ว....
....ปลัดยังนอนจุกอยู่หรือแกล้งไม่กล้า
ลุกขึ้นมาก็ไม่รู้
ปล่อยผมยืนเผชิญหน้ากับไอ้สามคนนี่ลำพัง”ไงเล่ามึง...ไอ้แก่
ทำเก่งจังตะกี้ พวกกูวางแผนจะเป็นผัวอี
ชบามานานกว่าจะหาโอกาศได้
แต่มึงดันมาขวาง มึงต้องชดใช้
ให้กูด้วย”ผมถอนหายใจ”เอาล่ะ..กูขอโทษ...ที่ไปขัดอารมณ์หงี่..ของพวกมึง
กูจะให้เงินพวกมึงไปเที่ยงซ่องก้อได้
และปล่อยพวกกูไปเหอะ
กูอยากกลับบ้านว่ะ”พวกมันทำตาดุใส่ผม”เที่ยวกระหรี่กูก็ไปเองได้
แต่ล่อลูกสาวเสือหาญนี่หาโอกาศได้ง่ายๆที่ไหน
มึงต้องชดใช้พวกกูด้วยชีวิตของมึง”
และมันสามคนก็เดินย่างสามขุมเข้ามาหาผมพร้อมๆกัน
ผมถอยไปเรื่อยๆจนหลังชนต้นไม้ใหญ่และหนึ่งในสามก็เงื้อไม้ฟาดลงมาที่ผม
ทว่าพวกมันข้างหลังคนหนึ่งร้องโอ้ยและล้มลงแน่นิ่งไป
ปลัดนั่นเองที่ฉวยโอกาศลอบมาตอนที่พวกมันเผลอและตีด้วยไม้
เหลือสองพอดีคู่เลย
และผมกับปลัดก็เปิดฉากสาวหมัดกับสองวายร้ายที่เหลืออย่างดุเดือด...
....ผม
ชกสวนเข้าที่ท้องของไอ้วายร้าย
จนมันตัวงอ
จากนั้นผมก็ฉวยโอกาศจับหัวมันโขกกับต้นไม้ไม่นับจนมันแน่นิ่งไป
และหันไปทางปลัดก็ได้เห็นลีลาปล่อยหมัดและฟุตเวิกส์
สเต๊บส์มวยที่สวยงามของปลัดที่หลอกชกจนเจ้าวายร้ายเลือดท่วมหน้า
และหมัดสุดท้ายถูกกระแทกเข้ากึ่งดั้งกึ่งจมูก
เจ้าวายร้ายหงายท้องลงนอนนับถึงร้อยก็ไม่ลุก
ผมถอนหายใจมองไปที่ปลัด”ฝีมือเยี่ยมเลยปลัด”ปลัดที่ยามนี้เดินยืดได้แล้ว
เชิดหน้าทำเท่ส์”ขอบคุณที่ชม
เราไปกันเหอะ จะถึงถนนใหญ่แล้ว
จะได้กลับบ้านกันเสียที”ผมก้มลงเอามือชันเข่าหายใจยาวๆ
รีบไปดีกว่าเดี๋ยวพวกเสือหาญตามมาทันอีก
จะวุ่นวายกว่านี้
ผมจะเดินตามปลัดไปที่รถแต่นึกถึงปืนของพิกุลที่หล่นได้จึงย้อนกลับไปหาและ
เจอมันตกอยู่ตรงหน้านี่เอง
ผมเดินไปแล้วก้มลงหยิบ
ทว่ากลับมีเท้าที่ใส่รองเท้าหนังขัดมันอย่างดียกมาเหยียบกดมันเอาไว้....
....แล้ว
ก็มีมือเอื้อมลงมาคว้าปืนนั้นขึ้นไป
ผมเงยหน้ามองตาม
แล้วต้องส่ายหัว”เสี่ย...ศรชัย...มาได้ไง...”ผมลุกขึ้นยืนเผชิญหน้าไอ้เสี่ย
ที่กำลังลูบคลำปืนอย่างชื่นชม”อื่ม...นี่มันปืนของนังพิกุลที่กูชื้อให้นี่
หว่า” เสี่ย ศรชัย ไม่ได้มาคนเดียว
แต่ข้างหลังมีรถลุยป่าหลายคันจอดเรียงราย
พร้อมสมุนนับสิบคนยืนประทับปืนเล็งมาที่ผม...อีกแล้ว....ผมหันไปมองหน้าของ
ปลัดที่กำลังจะสตาทส์มอร์เตอร์ไซร์
แล้วหยุดยืนมองมาอย่างตะลึง
ก่อนปล่อยรถให้ล้มลงอย่างเซ็งๆแล้วทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดหวังข้างๆรถ..”ทำไม
หนา...ไอ้ผู้ใหญ่
พอกูคิดถึงมึงปุ๊บมึงก็โผล่มาปั๊บเลย..”แต่ผมอยากจะบอกมันว่า
กูไม่เคยคิดถึงและก็ไม่อยากเจอมึงเลยไอ้เสี่ยสองหน้า....
....ตัด
กลับมาที่ชุมโจรของเสือหาญ
ผมและปลัดถูกจับกลับมาขังไว้ที่เดิมอีกครั้ง
คราวนี้ถูกมัดมือและเท้าอย่างแน่นหนา
และที่เพิ่มมาคือพิกุล
ที่ถูกจับมามัดรวมไว้ด้วย
พิกุลท่าจะถูกซ้อมอย่างหนัก
หน้าตาฟกช้ำมีเลือดที่มุมปาก
เธอนั่งนิ่งข้างๆผม”ไงล่ะผู้ใหญ่
ผมบอกแล้วให้รีบๆไปก็ไม่เชื่อ
มัวแต่แวะไปทางโน้นแวะไปทางนี้เลยถูกจับกลับมาอีกแล้ว”ปลัดบ่นราวกับผมอยาก
ให้มันเกิดเรื่องอย่างนี้
ผมรู้สึกว่ายามนี้บ้านของผมมันอยู่ไกลเหลือเกิน
พยายามกลับไปอย่างไงก็ไม่ถึงสักที
เฉียดตายจากการไล่ล่าจนเวียนหัวว่ารอดมากี่ครั้งแล้ว
คิดถึงศ่ลาหน้าบ้าน
เก้าอี้ไม้มะค่าที่เคยนั่งจิบกาแฟทุกวัน
สร้อยแม่ยายสาวที่เป็นคู่รักในอดีตและคู่กัดปัจจุบัน
โสภาเมียสาวไซร์เล็กที่ทั้งรักทั้งหวง
โอย...จะได้กลับไปไหมเนี๋ย...
....”พิกุล
ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เธอลำบากและเจ็บตัวอย่างนี้”ผมถามสาวเคาบอยและขอโทษที่
เป็นต้นเหตุให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้”อย่าคิดมากเลยค่ะผู้ใหญ่
พิกุลเลือกเอง
อย่างน้อยพิกุลก็ดีใจที่ได้ช่วยผู้ใหญ่แม้นจะไม่สำเร็จก็ตาม”สาวเคาบอยตอบทำ
ให้ผมสงสัยเพราะอะไรเธอถึงไม่แค้นเคืองผมเลย
ทั้งที่ผมทำให้พ่อกับพี่ชายเธออยู่ในคุกแท้ๆ
ซ้ำยังคอยช่วยเหลือผมอยู่ตลอด”พิกุลเธอไม่น่าลำบากมาช่วยผมเลย
เพราะอะไรเธอถึงคอยช่วยผมอย่างสุดตัวอย่างนี้
ทั้งที่น่าจะ..แค้นผมไม่ต่างจากเสือหาญลุงของเธอ...”สาวพิกุลนิ่งไม่ตอบ
มองเหม่อไปที่ลูกกรง
“เอาเลย...รำพึงรำพันเลิฟซีนกันไม่ดูสถานที่เลย
ไหนๆก็จะตายอยู่แล้ว
มีอะไรก็พูดก็บอกกันมาให้หมดเลย”
ไอ้ปลัดขิกเริ่มสติแตกอีกแล้วมันบ่นโวยวายไปเรื่อยเปลื่อย”แด๊ดดี๊
มี่มี๊ นูหนีไม่รอดอีกแล้ว
นูคิดถึงแดดดี๊กับมี่มี๊จังเลย
มาช่วยนูด้วย...”ปลัดธนูยามนี้คุมสติตัวเองไม่ได้อีกแล้วคร่ำครวญบ้าบอแสดง
ธาตุแท้ความอ่อนแอจนน่าขบขัน
แต่ยามนี้ผมมองมันแล้วก็ขำไม่ออก...
....”ไม่
ได้ครับคุณหนู ผมทำไม่ได้ครับ
มีคำสั่งใครห้ามเข้ามาเยี่ยมเชลยชุดนี้อย่างเด็ดขาด”เสียงยามกำลังห้ามผู้
ที่กำลังจะเข้ามาอย่างเกรงใจและเกรงกลัว
จนกระทั่งคนผู้นั้นเข้ามาได้
ชบาลูกสาวของเสือหาญนั่นเอง”หลบไป
แล้วเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้”ไอ้คนเฝ้าทำหน้าหนักใจ”เอ่อคุณหนูครับ
ไอ้สี่คนเมื่อเช้าที่ปล่อยปลัดกับผู้ใหญ่หนีไปได้ตอนนี้นอนสบายอยู่ในหลุม
หลังชุมแล้วนะครับ เห็นใจเถอะ
พวกผมไม่อยากไปนอนเป็นเพื่อนมัน
หากเกิดอะไรขึ้นล่ะก้อ...”สาวชบามองหน้าอย่างไม่พอใจ”ถ้าไม่เปิดล่ะก้อจะได้
ไปนอนเร็วกว่าที่คิดอีก”สาวชบาชักปืนจ่อไปที่หัวคนเฝ้า
จนมันต้องรีบเปิดให้อย่างลนลาน
สาวชบาเข้าไปหาพิกุลทันทีและกอดลูบเนื้อตัวอย่างห่วงใย
น้ำตาใสๆใหลจากตาของทั้งคู่ดูน่าสะเทือนใจยิ่งนัก”พี่พิกุล
ทำไมพ่อถึงทำกับถึงพี่ขนาดนี้
ใจร้ายจังเลย”สาวพิกุลนั่งนิ่งไม่ตอบ
แต่ชบาเมื่อหันมาเห็นผมก็ทำท่าแปลกใจ”อ้าว..คุณถูกจับมาขังในนี้ได้อย่างไง
เนี๋ย...ทำอะไรผิด..”คนคุมตอบให้แทนผมที่นั่งนิ่งเงียบมองตาเธออย่าง
เดียว”ไอ้นี่แหละครับคุณหนู..ผู้ใหญ่
บ้านนางรอง
ศัตรูตัวฉกาจของเสือหาญตลอดมาไง”สาวชบาอุทาน
“เขาคนนี้เองหรอที่เป็นคนที่พ่อจ้องจะล้างแค้นมาตลอด
ตั้งแต่ชบาจำความได้”เธอลุกขึ้นยืนและมองผมด้วยสายตาแปลกๆ
“ใช่จริงๆนะ ผู้ใหญ่
ไม่ผิดตัวนะ”เจ้าคนคุมยืนยัน”ใช่ครับคุณหนู
ตัวจริงๆยังเป็นๆแต่คืนนี้ไม่แน่
เห็นเสี่ยศรชัยและเสือหาญกำลังปรึกษากันอยู่ว่าจะ
จับแขวนคอเวลาไหนดี”สาวชบาหน้าเสีย”หา...เอาถึงตายเลยหรอ”
เจ้าคนคุมพยักหน้า”ใช่ครับ
เห็นเสือหาญว่าเอาไว้ไม่ได้
เพราะเมื่อเกือบ 20
ปีที่แล้วไอ้ผู้ใหญ่นี่เผาชุมเก่าของท่านจนวอดวาย
และทางเสี่ยศรชัยก็แค้นมากเพราะเมื่อคืนผู้ใหญ่ไปยิงไข่ลูกของแกกระจุยเลย
งานนี้นอกจากตายแล้วสองคนนั่นว่ายังไม่คุ้มเลย”
สาวชบาเดินมาเหลือบมองผมแล้วหันไปสั่งคนคุม
“เอาตัวไป
เอาไปที่เรือนของฉัน”เจ้าคนคุมอ้าปาก”ไม่ได้คุณหนู
ผมทำไม่ได้”สาวชบาเสียงเครียด”กล้าขัดคำสั่งของฉันหรือไง
อย่างน้อยวันนี้เขาก็ช่วยฉันจากพวกหื่นกาม
ก่อนตายฉันอยากเลี้ยงอาหารตอบแทนเขาหน่อยที่เรือนของฉัน”เจ้าคนคุมทำหน้าบอก
ไม่ถูก”พาเขาไปเดี๋ยวนี้..เร็ว...”สิ้นคำประกาศิกผมก็ถูกลากตัวออกมาให้เดิน
ตามคุณหนูชบาไปยังเรือนของเธอ
โดยสาวเคาบอยพิกุลได้แต่มองตาม.....
....เรือน
ของชบาที่ว่าอยู่เกือบๆท้ายชุมโจรถูกปลูกอย่างปราณีตสมฐานะลูกสาวเจ้าของชุม
มีรั้วไม้ไผ่ที่มีพันธ์ไม้เลื้อยสารพัดออกดอกสวยงาม
ภายในรั้วมีหินสวยงามปูเป็นระเบียบจัดแต่งอย่างมีระดับ
เรือนเธอทำด้วยไม้ลวดลายบ่งบอกรสนิยมว่าเป็นคนระดับสูง
ผมถูกพาไปตามทางเดินที่ปูด้วยหิน
จนกระทั่งเข้าไปในเรือนของเธอ”แก้เชือกที่มัดเขาออก”สาวชบาสั่งแต่ผู้คุมยัง
อึดอัดไม่กล้าหันรีหันขวาง”ฉันสั่งไม่ได้ยินรึ”สาวชบาทำเสียงดุ”แต่ว่าคุณ
หนูครับ..เกิด...”สาวชบามองอย่างไม่พอใจ”ฉันรับประกัน
เขาไม่มีทางหนีไปไหนได้...”คนคุมจึงยอมปลดเชือกให้ผม”ออกไปรอข้างนอกถ้าไม่
เรียกห้ามเข้ามาเด็ดขาด”สาวชบาสั่งอีก”แต่...”
มันพูดได้แค่นั้น
เมื่อสาวชบามองมันด้วยหางตา”ทำไมปัญหาเยอะจัง
ออกไป...”พวกคนคุมจึงถอยออกไปรอข้างนอกอย่างลังเล...
....สาวชบาหลัง
ไล่พวกคนคุมไปแล้วก็เปลี่ยนสีหน้าหันมายิ้มหวานกับผม”เป็นไงบ้างผู้ใหญ่ค่ะ
เจ็บตรงไหนหรือเปล่า
ขอชบาดูหน่อยสิ”พูดไม่พูดเปล่าเดินลี่เข้ามาจับไม้จับมือของผมดู”เอ่อ..คุณ
หนูมีอะไรกับผมก็ว่ามาเลยครับ”สาวชบาทำท่างอนใส่”ดูพูดเข้าสิ
เรียกชบาอะไรอย่างนั้น
ห่างเหินจัง”อ้าวจะมาไม้ไหนอีกสาวๆแถวนี้
เมื่อคืนพิกุลก็ทำผมจนเกือบพิการทีหนึ่งแล้ว
น้องชบาจะมาทำผมช้ำในอีกหรือเปล่า...”เรียกชบาเฉยๆก็ได้
ดีใจจังได้เจอเสียที
แถมวันนี้ยังช่วยชบาจากพวกบ้ากามอีก
สุดยอด สมเป็นชายในฝัน..”อ้าว..ชายในฝันอะไรกันอีก
โอ้ย...เป็นงง”เอ่อ...ชบาช่วยอธิบายให้ผมฟังทีได้ไหม
ว่าต้องการอะไร
แล้วผมไปเป็นชายในฝันของชบาตั้งแต่เมื่อไหร่”สาวชบายิ้มหวาน
เดินมากอดครอเครีย”ผู้ใหญ่คงจำไม่ได้ชบาจะย้อนอดีตให้ฟังล่ะกัน
อย่างว่าคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังและวีรกรรมเยอะแยะอาจจะหลงลืม
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
ของชบาไปก็ได้”ผมยังงงๆแต่ต้องตั้งใจฟังชบาเฉลยว่าผมไปเป็นชายในฝันของเธอ
ตั้งแต่ตอนไหน....
....”เมื่อ19ปีที่แล้ว
ผู้ใหญ่เคยบุกเข้าชุมโจรเก่าของพ่อหาญ
ตอนนั้นผู้ใหญ่มาเพื่อช่วยผู้หญิงคนหนึ่งที่ลุงพายฉุดมาหลังไปปิดหมู่บ้าน
ปล้น
ผู้ใหญ่มาอย่างห้าวหาญสมชายกล้าลุยกล้าสู้เพื่อช่วยผู้หญิงคนนั้น
สุดท้าย ผู้ใหญ่ก็เผาชุมโจรขณะตำรวจบุกเข้ามา
ตอนนั้นแหละ พ่อหาญเสียท่าผู้ใหญ่
แต่มีผู้หญิงอุ้มลูกคนหนึ่งมาขอร้องให้ผู้ใหญ่ปล่อยพ่อหาญ
และผู้ใหญ่เห็นแก่เด็กที่ร้องไห้ร้องขอชีวิตพ่อหาญจึงปล่อยไป”
ผมย้อนรำลึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น...ใช่แล้ว
เสือพายกับเสือหาญพาพวกนับร้อยไปปิดหมู่บ้านปล้น
และเสือพายฉุดสร้อยติดมือมาด้วย
และผมตามมาช่วยอย่างบ้าดีเดือด
แต่ถ้าผมรู้ว่าช่วยกลับไปแล้วเธอจะไปแต่งงานกับครูสมบูรณ์
ผมคงอยู่ครองคู่กับสร้อยที่ชุมโจรและเป็นโจรกับเสือหาญไปแล้ว
ไม่ได้มาเป็นผู้ใหญ่อย่างทุกวันนี้แน่
แล้วให้สงสัยว่าเธอเกี่ยวข้องอะไรด้วย”แล้วเธออยู่ตรงไหนล่ะ
ดูจากอายุเธอน่าจะยังเด็กอยู่มากในตอนนั้น”สาวชบาทำตาหวานฉ่ำ
มองผมอย่างซาบซึ้ง”ก็เด็กที่เมียพ่อหาญอุ้มอยู่น่ะ
ชบาเอง และทุกคืนทุกวัน
แม่มักคอยย้ำเตือนให้ระลึกถึง
จนแม่ตายชบาก็ยังจำได้ไม่เคยลืมเลือน”เอ้อ...ดี
พ่อเธอแค้นฝั่งหุ่นกับผมแต่ลูกดันซึ้งจนรักแบบไม่รู้ลืม
แปลกแต่จริงเรื่องนี้
อะไรก็เกิดขึ้นได้แบบไม่มีเหตุผล
เอามันอย่างเดียว.....
....”เอาล่ะ
ตอนนี้ผู้ใหญ่เหนื่อยมามากแล้ว
ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผาก่อน
และมาทานข้าว ดูท่าผู้ใหญ่จะหิวมากนะนี่
ดูท่าวันนี้ ยังจะไม่ได้กินอะไรเลย
เชิญค่ะ”สาวชบาชี้ไปที่ห้องน้ำส่วนตัว
ผมเองก็เห็นว่าจริงอย่างเธอพูดเลยเดินเข้าไป
ถอดเสื้อผ้าแล้วอาบน้ำรู้สึดสดชื่นมีชีวิตชีวาอย่าประหลาด
เมื่อนุ่งผ้าเช็ดตัวที่เธอเตรียมาให้ก็เจอเสื้อผ้าชุดใหม่วางไว้ให้”ใส่
เสื้อผ้าก่อนแล้วมากินข้าวนะค่ะ
ชบาเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ”
ผมใส่เสื้อผ้าทีเธอเตรียมไว้ให้แล้วเดินมาที่โต๊อาหารกลางห้อง
ผมนั่งลงกินอย่างหิวโหย
แต่เอ...ไอ้ปลัดเล่ามันอุตส่าห์มาลำบากกับผม
มันยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน
แต่ตอนนี้กินก่อนแล้วค่อยขอห่อกลับไปฝากไอ้ปลัดกับพิกุลก็แล้วกัน”แต่...
เอ..ชบาเอาเสื้อผ้าที่ไหนมาให้ผมใส่เล่านี่
พอดีตัวผมเลย”สาวชบายิ้มหวานตอบนุ่มๆ”ของผัวเก่าค่ะ
เพิ่งตายไปได้ 5
– 6วันนี่เอง”ผมสำรักข้าวพรวด
เอาของคนตายมาให้ใส่หรอ”เอ่อ..เสียใจด้วยนะครับ
ไม่ทราบเป็นอะไรตายครับ”สาวชบาชะม้ายตามองน่ากลัว
“เอ่อ...เขาแอบเอาเด็กมาเลี้ยงไว้ที่ชุมด้วย
ชบาจับได้เลยให้ไปเลี้ยงกันในหลุมหลังชุมเลยค่ะ...อิ..อิ
ความจริง ชบาเองมีผัวมา 5
คนแล้ว
แต่เลี้ยงไม่เชื่องเลยสักคน
ชอบนอกใจ ชบา
เลยต้องส่งไปนอนพักผ่อนหลังค่ายกันหมด..เฮ่อ..ผู้ชายรักจริงใจเดียวคงจะไม่
มีแล้วมั่ง
อิ...อิ..อิ..”สาวชบาหัวเราะฟังแล้วน่าขนลุก...
....”ส่วน
เรื่องของผู้ใหญ่นี่
ชบาจะลองคุยกับคุณพ่อให้ว่าพอมีทางลดหย่อนให้บ้างได้ไหม
ไม่ต้องห่วงพ่อหาญรักชบาค่ะ
รับรองจะต้องมีข้อเสนอและบทสรุปที่ทุกฝ่ายพอใจแน่นอน”
ผมค่อยมีความหวัง
หากเรื่องที่ผมช่วยลูกสาวเสือหาญจะเป็นบุญคุณพอให้เสือหาญลืมความแค้นที่ไร้
สาระในอดีตได้ แต่เรื่องไอ้เสี่ยศรชัยนี่สิ
เรื่องอื่นๆคงพอยอมความกันได้
แต่ไอ้เรื่องผมไปยิงไข่ลูกชายของมันกระจุยโดยไม่ตั้งใจนี่สิ
มันจะยอมไหม เมื่อผมอิ่มหนำแล้ว
ชบาก็รินน้ำให้ดื่มเธอบริการผมอย่างดีจนผมชักเกรงใจ
ยามอยู่ใกล้ร่างกายนุ่มๆถูไถร่างกายของผม
จะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามที
แต่ผมก็มีเสียวเหมือนกัน...
....”เอ่อ
..ผมอิ่มแล้ว
แต่อยากได้อาหารไปฝากเพื่อนของผมด้วยไม่ทราบว่าชบาจะ...”สาวชบายกมือห้ามผม
พูดต่อ”ตอนนี้ชบาให้คนนำอาหารไปให้เพื่อนและพี่พิกุลทานแล้ว
ไม่ต้องเป็นห่วง
ไม่ทราบว่าผู้ใหญ่อิ่มหนำสำราญดีแล้วหรือยัง”สาวชบาชะม้ายตาถามอย่างมีความ
หมายลึกซึ้ง”เอ่อ...อิ่มแล้วครับ..”
สาวชบาปล่อยยางรัดผมที่มัดไว้
ผมของเธอสยายออกเหยียดตรง
เธอสะบับหน้าไปมาแล้วเดินเข้ามากอดคอของผม"”คราวนี้....การตอบแทนบุญคุณที่
แท้จริงกำลังจะเริ่มล่ะนะ”.อ้าวเล่นตอบแทนกันอย่างนี้เลยเรอะ
แล้วผมจะทำอย่างไงได้ล่ะ
ในเมื่อเธอก็เป็นคนกตัญญูรู้คุณ
ผมก็ต้องช่วยส่งเสริมใช่ไหมครับ.........
…ลูกสาวเสือร้ายร่างขาวอวบ
เดินเข้ามาใก้ลผม
กลิ่นน้ำหอมมียี่ห้อระรื่น
ผมก้มลงแล้วเอื้อมมือไปจับของชบาแล้วยกขึ้นมาจูบทันที“อืมมม..............”
เสียงของชบาครางในลำคอ
พร้อมเอาสองมือคล้องคอผมในเสี้ยววินาทีนั้นผมและเธอต่าง
แลกจูบกันอย่างดื่มด่ำ
ลิ้นพันลิ้นตวัดชอนไชกัน
ร่างของสาวชบาอ่อนลงราวคนสิ้นเรี่ยวแรง
ผมชอนร่างขาวอวบอุ้มไปที่เตียงนอน
เมื่อวางร่างอวบลงแล้ว
ผมก็ก้มลงจูบประกบปากเธอเพื่อความต่อเนื่อง
เราแลกจูบกันซักพัก
ผมก็เริ่มเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอขาวๆของชบา
กลิ่นตัวหอมอ่อนๆของชบาแตะจมูกผมชัดขึ้นเพิ่มอารมณ์ผมให้ลุกโชกขึ้นไปอีก
แล้ว
จากนั้นผมก็รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองและของเธอ
ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเมื่อเธอก็ยินยอมพร้อมให้ถอดอยู่แล้ว
เมื่อทั้งเสื้อผมกับเธอกองลงไปที่พื้นผมใช้สองมือจับสะโพกเธออุ้มขึ้นมาให้
หน้าอก สองเต้าเธออยู่ในระดับสายตา“อะ
อะ อ๊าววว”
เสียงของชบาเริ่มดังขึ้นเมื่อผมเริ่มงับเต้าเธอ
แล้วใช้ท่อนเอ็นที่แข็งดุจเหล็กเน้นทาบไปที่ร่องเสียวของเธอ“อะ
อูววว ยะ อย่างงั้นแหละจ๊ะ
ดูดนมชบาแรงๆหน่อย”
สาวชบาเร่งร้องแล้วแอ่นอกรับการเล้าโลม
ส่วนผมก็ยังก้มหน้าก้มตาดูดอย่างเมามัน
บ้างก็กัด บ้างก็ใช้ปากงับดึงออกมา
“อูววว ....ชบา
เสียว จังผู้ใหญ่ ขา อีกข้างด้วย
แรงๆค่ะซี้ดสสส”
ชบาพูดพลางสลับเต้าให้ผมดูด“อูววว.....ววววว”
สาวชบาถูกผมบดจูบปากสลับสองเต้าที่ใหญ่ล้นอยู่นาน
จนบิดกายแอ่นหน้าแอ่นหลังด้วยความเสียวซ่าน
แต่เธอก็เปลี่ยนจากรับเป็นรุกใส่ผมบ้าง
เธอพลักผมให้นอนหงายแล้วก็ใช้อีกมือจับท่อนเอ็นรูด
เข้าปาก“อูยยย”
ผมปิดตัวเกร็งรับความเสียวที่สาวสวยมอบให้
ตอนนี้สาวชบาก้มหน้าก้มตาใช้ริมฝีปากนุ่มดูดอมท่อนเอ็น
ใช้ลิ้นอุ่นๆตวัดในโพรงปากอย่างช่ำชอง“ซี้ดสสสสสสส.......สุดยออออด
ดด............”
....ผมถูกลูกสาวหัวหน้าชุมโจรดูดจนแทบจะน้ำแตกอยู่
เนืองจึงต้องเอามือยันหัวเธอให้หยุด
และต้องเปลี่ยนการรุกใส่ใหม่
ผมจับเธอนอนหงาย
และถ่างขาเธอออกร่องรูฉ่ำน้ำรักเยิ้มยั่วเย้าให้ผมทิ่มตำทำทางสู่สวรรค์สวาท
ผมจับปลายท่อนเอ็นจ่อเข้าร่องรูและดันพรวดเข้าไปชนิดที่เดียวสุดลำ”อะ
อะ อะ อูวย ย ย บะ เบา หน่อย
สิ”เสียงสาวชบาท้วงติงมา”ขอโทษ
นึกว่ามันจะเข้ายาก”ผมกระซิบบอกแล้วเริ่มขยับสะโพกตามสเต็บแห่งความเสียว
จากสะโพกที่ค่อยๆบดหากันช้าๆ
ผมก็เริ่มเน้นแรงขึ้นและเร็วขึ้น
ด้วยอารมณ์ที่หื่นกระหายแล้วไออุ่นจากร่องเสียวของสาวชบา
มันทำให้ผมเร่งจังหวะให้มันเร็วขึ้นไปอีก“อ๊ะ
อ๊ะ อ๊าาาาา เสียวววว ซี๊ดสสสส”
เสียงของชบาครางขอร้องด้วยความเสียวที่ถูกท่อนเอ็นอันเขื่องกระแทกแต่ละที
มันแทงทะลุแทบไปถึงปากช่องคลอดเลยทีเดียว
จนสาวสวยต้องงอตัวลงด้วยความเสียว
“ซี๊ดสสสส
ไม่ไหววว แล้ววว เสียววววว
จัง” สาวชบาต้องงอตัวเกร็งสองมือจิกไปยังพื้นที่นอน
เพื่อระบายความเสียว
ตาปรือกัดริมฝีปาก
เมื่อผมเห็นแบบนั้นมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์มากขึ้นไป
เลยกะรวดเดียวให้ถึงสวรรค์กันไปเลย
“ซี๊ดสส
อูยยย”
ผมครางด้วยความเสียวที่ได้รับจากการตอดของร่องเสียวที่รับการกระแทกของท่อน
เอ็นของผมอยู่
ตอนนี้ผมเริ่มคิดว่าถ้าเร่งอยู่อย่างนี้ของกลั้นไม่ไหวแน่ๆ
เลยค่อยๆผ่อนเครื่องลง
มาค่อยบด คลึง ไปมา ช้าๆ
“อืมมมม……….,,,,”
สาวชบาครางด้วยอารมณ์พอใจที่ผมลดความเร็วการซอยลง
มือที่จิกที่นอนอยู่ค่อยๆคลายลง
เปลี่ยนมาโน้มคอผมแทน“อ๊าาาา
เสียว ดี จัง”
สาวสวยดูท่าทางพอใจกับการรับการบดคลึง
เธอค่อยโยกสะโพกตามจังหวะบดของผมช้าๆ
เมื่อความรู้สึกผมเริ่มลดลงผมถึงเปลี่ยนจังหวะ
ผมค่อยๆถอนดุ้นเอ็นออก
หญิงสาวก็ค่อยๆแอ่นสะโพกตามมา
พอออกมาจนเกือบหลุดก็กระแทกกลับเข้าไปแรงๆเป็นการบอกว่าคราวนี้เจอแบบฮา
ร์ทคร์อล่ะ
“อ๊าาาาาาาาาา”
สาวชบาครางออกมาเมื่อโดนกดพรวดเดียวมิด
พอกดเข้าไปจนสุด
ผมก็ค่อยๆถอนออกเพื่อทำตามจังหวะเดิม
“ซี้ดสสสสส”ผมทำแบบนี้เน้นๆอยู่อึดใจใหญ่
สาวสวยครางตามจังหวะที่ท่อนเอ็นถอนเข้าถอนออก
แต่ละที่ ที่ถอนออกสาวชบาจะโยกสะโพกตามเสมอ
แต่เมื่อตอนดันเข้า
เธอก็พยายามจะแอ่นตัวหนีตัวออกเพราะการกระแทกไปแรงๆคงผมมันครูดทั้งโพรง
เสียวไปถึงชนปากมดลูก
แต่ละทีที่โดน
สาวสวยจะงอตัวเหมือนจะจุกทุกทีไป
ผมทำต่อเนื่องไปซักพัก
เมื่อความเสียวของสาวชบาชักได้ที่
เธอก็เริ่มโยกสะโพกเร็วขึ้น
ทำให้ผมต้องปรับจังหวะเปลี่ยนตาม
“ซี๊ดสสสส
....ผู้ใหญ่...ขอ...แรงเลยค่ะ
ชบา....จะเสร็จแล้วววว....”
สาวชบาเอ่ยพร้อมใช้ขาเหนี่ยวรั้งสะโพกของผมไว้
ผมก็เร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้นเพื่อส่งสาวชบาไปสู่วิถีแห่งสวรรค์
“ซี้
ดสสส......... ดี......
ค่ะ...
แรง......
อีกๆๆ...”
ผมกระแทกลงไปแบบไม่บั้นยะบั้นยัง
ไม่กลัวเลยว่าร่องหลืบจะรองรับการกระแทกขนาดนี้ได้นานแค่
ไหน“ซี๊ดสสสส............”
ชบา เริ่มเกร็งตัวอีกครั้ง
สองมือจิกไปที่ผ้าปูที่นอน
ผมก็ยังคงเร่งจังหวะแต่ละทีที่กระแทกกระทั้น
ไปนั้นจะกดไปจนมิดด้ามเน้นๆ
“อ๊ายยยยยยย
ไม่ไหววว แล้ววววว…………”
สาวสวยเกร็งตัวเต็มที่ขาบีบรัดเหนี่ยวสะโพกผมให้บดไปกับโหนกนูน
“อ๊าาาาาาาาาาาาา”
ร่องหลืบตอด ตุ๊บๆ รัวดั่งกลองรบ
ออกศึก ผมพยายามข่มใจไม่ให้เสร็จก่อนชบา
“อืมมมมม” สาวสวยยังโยกคลึงสะโพกช้าๆ
สองตาเปล่งประกายแห่งไฟราคาะที่ยังไม่ยอมมอดไหม้“ให้ชบาทำให้ผู้ใหญ่บ้างน่ะ
ค่ะ” สาวชบาเอ่ยปากขอโอกาศ
และเมื่อเธอเอ่ยปากมีหรือที่ผมจะขัดศรัทธา
ผมจัดการพลิกตัวสาวชบาขึ้นด้านบนทันที
โดยท่อนเอ็นและร่องหลืบยังคงหลอมรวมกันอยู่“อ่ะ…………”
สาวสวยตกใจสะดุ้งเล็กน้อย
แต่เมื่อได้ที่
ก็ค่อยๆเริ่มโยกสะโพกช้าๆ“อืมมมม
ดีแน่นคับดีจังเลยผู้ใหญ่......”
สาวสวยพูดออกมา
ขณะที่เธอค่อยๆโยกไปมาช้าๆ
พอ
ได้ที่ก็เปลี่ยนจังหวะ
สาวสวยค่อยๆยกสะโพกตัวเองขึ้นช้าๆ“อูยยยยยย.........
ใหญ่...ดี...จังงง…”
สาวชบาทำหน้าเหยเก เมื่อยกสะโพกขึ้น
จนเกือบจะหลุดเธอก็หยุดแล้วเปรยตามองมายั่วยวนผม
แล้วคลึงสะโพกขึ้นลงนิดๆให้แค่หัวดุ้นเอ็นของผม
มือซ้ายของสาวชบาค่อยๆลากลงมาจากปากที่เผยอ
ไล้ต่ำลงมากเรื่อยๆสู่ปลายคาง
คอ ร่องอก แล้วค่อยๆให้มือข้างนั้นบีบหน้าอกตัวเองช้าๆ
คลึงไปคลึงมาๆ
มือขวาก็ลากจากหน้าท้องผมสู่ท่อนเอ็นช้าๆไปจนถึงส่วนที่อยู่รวมกันที่หัว
หยักแล้วปากรูเสียว เธอทำวนไปวนมา
แหมเหมือนในดีวีดีทำเลย
ไม่ยอมกดสะโพกลงมาจนผมทนไม่ไหวกับการยั่วยวนครั้งนี้
จึงได้กะจังหวะเวลาที่สาวชบาดันสะโพกต่ำมานิดนึง
ใช้สองมือจับสะโพกของเธอลงพร้อมกับยกสะโพกดันขึ้นไปที่เดียวสุดลำเอ็น
เสียงดัง
บึ้ก......อ้ากกกกกกกกกก............สาวชบาร้องลั่นห้องด้วยความซ่านเสียว
มือซ้ายบีบเต้าตัวเองจนจะทะลัก
มือขวาก็คว้าขาตัวเองจิกหมับลงไปเพื่อระบายความเสียว
...ผมยิ้มด้วยความสาสมใจ
ชบาจึงค่อยๆดันสะโพกขึ้นลงช้าๆเน้นๆ
เพื่อให้ท่อนเอ็นสัมผัสถึงส่วนสัดในร่องหลืบ“อืมมมมม”
สาวขาวอวบ ค่อยๆลากขึ้นลงช้าๆ
แล้วค่อยเร่งจังหวะขึ้นทีละน้อย
ๆ“อ๊ะ ...อ๊ะ
....อ๊ะ……”ตอนนี้สาวชบาเริ่มขย่มขึ้นลงไวขึ้นมาก
สองมือก็มาจับมือผมให้จับที่หน้าอกเธอทั้งสองข้าง
แล้วใช้มือเธอบีบกุมมือผมให้บีบเค้นเต้า
อีกที“อ๊ะ ซี้ดสสสส เสียวววจังงง”
สาวชบาเริ่มเร่งเครื่องเต็มที่
“ซี๊ดสสสสส.....
จะเสร็จ.....
แล้วววว”
ผมได้ยินดังนั้นก็ช่วยสาวชบาด้วยการดันสะโพกเด้งขึ้นเด้งลงคลึงตามไปในบาง
จังหวะ“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา.....”
สาวสวยขาวอวบจิกมือลงที่หน้าท้องของผมเพื่อระบายความเสียว
และบดโหนกนูนคลึงช้าๆ
น้ำรักไหลย้อยออกมาจากร่องหลืบไหลเต็มสะโพกผม
“อืมมมม………” สาวชบาหลับตาพลิ้มร่างกายโงนเงนไปมา
แล้วค่อยๆโน้มตัวลงมาบนอกของผม“ชบาไม่ไหว
แล้ววว..........ไปก่อนล่ะนะ”
สาวสวยขาวอวบบอกผมพลางหลับตาเหมือนจะหมดแรงและหนีกันไปแค่นี้
เพราะความเหนื่อยอ่อน....
อ้าวชบาไปก่อนอย่างงี้ได้ไง
ผมนึกในใจ
ไหนว่าจะตอบแทนบุญคุณที่ช่วยเธอยังตอบแทนไม่เสร็จเลย
ดันเสร็จไปก่อนเสียได้
แต่ผมยังจัดการยกสะโพกตัวเองขึ้นเล็กน้อย
ร่างของสาวชบาก็ยกขึ้นตามเพราะเธอนอนทับตัวของผมอยู่
เมื่อขยับได้ที่ระดับพอประมาณ
ก็เร่งซอยจากด้านล่าง
อยากรุนแรงและรวดเร็ว“อ๊ะ
อ๊ะ ซี๊ดสสสสส…..”
สาวชบาที่ยังคงหลับตา
อยู่ครางออกมาด้วยความเสียวที่ถูกกระหน่ำอย่างรุนแรงจากด้านล่าง
แต่ด้วยท่านี้ที่ผมต้องอยู่ด้านล่าง
ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือจากหญิงสาว
แล้วเห็นทีจะถึงฝั่งยาก
จึงค่อยๆพลิกตัวของชบาลงมา
ใช้มือจับสองขาสาวสวยขาวอวบแบะออกจากกันมากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว
ก็ลงท่อนเอ็นกระหน่ำเข้ารูสวาททันที
สาวชบายังมีก๊อกสอง
เด้งรับการกระหน่ำของผมอย่างไม่คิดถอย...โอ้วยยยยยย.....โอ้ยยยยยยย
มาอีกรอบแล้ววววววว.....
ผมยังคงกระหน่ำอย่างต่อเนื่อง“อึ๋ยยยย
ชะชะชะ บา เสียวววว ชะ ชะ บา
ใจ จะ ขาดแล้วววว..หะ..
หายใจไม่ทันนน”
ผมไม่สนใจใดๆทั้งนั้นเ
พื่อเป้าหมายที่จะสุขสม
ยังคงกระหน่ำอย่างรุนแรงเข้าสุด
ออกสุดข่ยมลงไปทีต้องโหนกชนโหนก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ...........”
สาวสวยได้แต่ครางรับ
ตอนนี้มือไม้ เธอหมดเรี่ยวแรง
สองตาลืมไม่ขึ้น
ขนาดครางยังอ้าปากได้นิดเดียวเสียงดังน่ากลัว
บั๊บๆๆๆๆๆ
ภาพ
ที่ชบาร่างกายเลื่อนขึ้นลง
นมกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่น
ยิ่งดูสะใจทำให้ผมยิ่งรุนแรงเพิ่มขึ้นไป
ร่องหลืบก็ทำการตอดอย่างรุนแรงเมื่อได้รับความเสียว
แม้ผมพยายามจะอ้าขาของชบาให้กว้าง
แต่เธฮก็พยายามจะหนีบเพื่อให้ร่อง
หลืบตอดรัดท่อนเอ็นได้ถนัดถนี่
และลดความเสียว
ที่โดนเม็ดเสียวอย่างเต็มๆจะๆทุกดอก
ยิ่งร่องเสียวตอดรัดมากเท่าไหร่
ความสะใจผมยิ่งมีมากขึ้น
ความหื่นกระหายก็เริ่มได้ที่
เมื่อใกล้จะเสร็จ
ผมจึงต้องเน้นมากขึ้นไปอีก“ซี๊ดสสสสสสสส......
ชบาเสียววววววววววว
จะ แย่แล้วววว....”สาวสวยร่างอวบครางออกมาอย่างสุดเสียง
เพื่อระบายความเสียว
ใบหน้ากระสับกระส่าย
ไปมา“ซี้ดสสส
..........ผมก็จะไม่ไหวแล้ววววววว”
ผมครางออกมา ความอดทนผมใกล้จะถึงขีดสุดแล้ว
ผมจึงดึงออกมายาวๆ
แล้วกดทีเดียวมิดให้ลึกที่สุด
แล้วดึงขาข้างซ้ายของชบา
เอาเข้ามามารัดตัวเพื่อให้ท่อนเอ็นเข้าไปให้ลึกที่สุด
ผมเกร็งสุดตัว
อัดน้ำกามเข้าไปอย่างสุดแรง“อ๊าาาาาาาา”
สาวชบาครางในลำคอเมื่อร่องหลืบได้รับการพุ่งของน้ำกามอย่างรุนแรง“อืม
มมมมมมมมมม” ผมค่อยๆบดเนิบนาบช้าๆ
แช่รับไออุ่นจากภายในและแรงตอดรัดจากสัมพัสของหัวเอ็น
แหมตอบแทนบุญคุณได้ประทับใจจริงๆ
ชบาไพร....
ผมถูกพากลับมาส่งที่ห้องขัง
พิกุลและปลัดถูกปล่อยจากการมัดแล้ว
ชบาตามเข้ามาด้วย
เธอกอดพิกุลและบอกว่าจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย”จะไม่มีใครต้องตายแน่ใน
วันนี้ ชบารับประกัน”แล้วเธอก็เดินออกไป
ก่อนออกจากประตูชบายังหันมายิ้มให้ผม
ไม่น่าเชื่อทางรอดของผมตอนนี้ดันมาขึ้นอยู่กับเธอเสียได้
“ไปตอบแทนกันขนาดไหนเล่าผู้ใหญ่
เหงื่อตกมาเชียว”ปลัดถามผมแบบถากถาง”ก็ถึงกึ๋นเลยก็แล้วกัน”ผมตอบแบบ
เย้ยๆ”ผมนึกว่าผู้ใหญ่นี่เป็นคนดีเสียอีก
ผิดหวังจริงๆ”ผมหันไปมองมันแล้วรู้สึกตั้งแต่เมื่อคืนมันพูดแปลกๆมาตลอด
ถ้าจะสติแตกแน่ๆไอ้ปลัดขิก
“คุณเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า
เพราะผมก็ไม่เคยบอกเลยนี่ว่าผมเป็นคนดีนะ..ปลัด”ผมตอกกลับไปแบบเจ็บๆ....
....”เฮ้ย
...มีคำสั่งให้พาตัวเชลยไปที่เรือนใหญ่”สมุนคนหนึ่งเดินมาสั่ง
พวกคนคุมเลยเปิดห้องขังพาผม
ปลัดและพิกุลให้เดินตามไปยังเรือนใหญ่
พวกเราถูกพาตัวลัดเลาะมาจนเข้าสู่เรือนใหญ่และพาไปในห้องโล่งๆที่มีโต๊นั่ง
อยู่ตรงกลางห้อง
เสือหาญและเสี่ยศรชัยกำลังนั่งเล่นไพ่กันอยู่
และมีชบานั่งอยู่ห่างๆ
พวกเราถูกพามายืนเรียงแถวหน้ากระดาน
ทั้สองหยุดเล่นและหันมามองพวกเรา”เอาล่ะ
ได้เวลาจะสรุปชะตากรรมของมึงทั้งสามคนแล้ว”เสือหาญลุกขึ้นเดินมายืนเผชิญ
หน้ากับพวกเรา
ขณะไอ้เสี่ยยังนั่งมองอย่ายียวน
ที่แท้มันสองคนก็เป็นพวกเดียวกัน
ไอ้เสือหาญคอยรับงานโค่นป่าและขนท่อนซุงไปส่งให้เสี่ยศรชัย
ต่างช่วยกันทำลายป่าและแบ่งรายได้กัน
เสือหาญเอามาสร้างชุมโจร
ส่วนไอ้เสี่ยสองหน้าเอาไปหนุนนักการเมืองและเข้ากระเป๋า
รวยอย่างสมานฉันทร์เลยนะพวกมึง”พิกุล...ทำไมหลานถึงทำกับลุงอย่างนี้..”เสือ
หาญเริ่มที่พิกุลก่อน
มันเดินไปจ้องหน้าหลานสาว”ตั้งแต่ไอ้พายถูกจับไป
ลุงก็เลี้ยงดูหนูเหมือนลูก
ทำไมถึงไปเข้ากับศัตรูพามันหนีไป”เสือหาญถอนใจ
เค้นเสียงหนักๆ”ถ้ามันรอดไปได้แล้วชุมของลุงจะเป็นไง
ถ้ามันไปพาเจ้าหน้าที่มากวาดล้าง
ลุงทุ่มทั้งแรงทั้งใจสร้างชุมนี้มา
ด้วยหยาดเหงื่อด้วยชีวิตเกือบค่อนชีวิต
ทำไมพิกุลไม่คิด
กลับไปคิดห่วงไอ้คนทำลายชีวิตของพิกุลบอกลุงสิ
ทำไม...”สาวพิกุลขบกรามและจ้องหน้าเสือหาญ
พลางตอบอย่างหนักแน่น”พิกุลทำในสิ่งถูกต้องค่ะ
ลุงหาญพาคนมาเป็นโจรปล้นชาวบ้านจนเดือดร้อนไปทั่ว
ไม่ใช่สิ่งถูกต้องค่ะ”
แหมสาวเคาบอยพิกุลตอบได้ใจจริงๆ
แต่ถูกเสือหาญตบหน้าดังสนั่น
จนแก้มสีเข้มยังมีรอยช้ำดำๆจางๆ...
....”เสียแรงกูเลี้ยงและฝึกฝนมึง
มา อีเนรคุณ”เสือหาญด่าพิกุลอย่างเจ็บแค้น
แต่ผมกลับขยับตัวจะไปช่วยแต่ถูกดึงรั้งไว้โดยพวกคนคุม”เสือหาญแกไปทำร้ายเธอ
ทำไม เด็กมันใฝ่ดีไม่อยากเป็นโจร
แต่แกกลับบังคับเด็ก
แล้วเอาความคิดชั่วๆครอบหัวเด็ก
แกนี่..มัน....”เสือหาญเดินมาหาผม
มันจ้องหน้าผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ”มึงนี่มันจอมจงล้างจองผลาญกูจริงๆ
เลย เจอมึงทีไร กูต้องสูญเสียคนของกูทุกที
ไอ้ผู้ใหญ่ แต่นับจากวันนี้ไป
มึงจะต้องหายไปจากชีวิตของกูและโลกใบนี้ตลอดกาล
ด้วยมือของกูนี่ สองทุ่มสิบนาทีเมื่อ
20
ปีที่แล้วเป็นเวลาที่มึงเริ่มเผาชุมเก่าของกู
แต่วันนี้จะเป็นฤกษ์แขวนคอของมึง
ตอนเดินมามึงคงจะเห็นเวทีที่กูสั่งทำพิเศษไว้เพื่อมึงโดยเฉพาะไหม”
เสี่ยศรชัยลุกขึ้นยืนพูดเสริมบ้าง”และกูก็ขอมีส่วนร่วมรับรู้ด้วย”
มันสองคนเดินมากอดคอกันระเบิดเสียงหัวเราะชอบใจ”วันนี้เราสองคนจะร่วมกัน
เป็นพยานส่งไอ้ผู้ใหญ่ไปสู่สุขติด้วยกัน...”เสือหาญพูดไปหัวเราะไป”ใช่ๆๆๆๆๆ
ไอ้ผู้ใหญ่ตายแน่วันนี้
ข้าจะล้างแค้นให้ลูกชายข้าเสือหาญ
ข้าจะเอาพวงของมันไปฝากลูกข้าฮ่า
ฮ่า ฮ่า
ฮ่า..”เสี่ยศรชัยพูดถึงจุดประสงค์จนผมเสียวไข่วูบ....
....”เดี๋ยว
ก่อนสิพ่อ”ชบาที่นิ่งมานานพูดแทรกขึ้น”พ่อบอกชบาว่าคนเรามีหนี้ต้องทดแทนมี
แค้นต้องชำระใช่ไหม”เสือหาญผงกหัวบอกว่าใช่..”งั้นที่ผู้ใหญ่ช่วยชบาจากพวก
ที่พ่อส่งไปนอนในหลุมหลังค่ายล่ะ
พ่อจะตอบแทนอย่างไง”
ชบาถามทำเอาเสือหาญนิ่งคิด”ไม่ได้ๆน่ะเสือหาญ”เสี่ยศรชัยพูดห้ามทันที”มันมี
บุญคุณกับลูกสาวแก
แต่มันมีความแค้นกับข้าน่ะ
มันยิงไข่ลูกชายข้ากระจุยเลย
ข้าต้องเอาไข่ของมันมาเซ่นไข่ลูกชายข้า”เสือหาญมีท่าทีหนักใจ
มองไปมองมา คร้ายๆจะคิดหนัก
และมันยังมองไปมองมาอยู่อีกขณะที่คนทั้งห้องรอฟังมันอยู่คนเดียว”เอางี้...
ไอ้ผู้ใหญ่
ใจจริงของกูนะอยากให้มึงตายๆไปซะใจแทบจะขาด
แต่ในฐานะที่มึงช่วยลูกของกูไว้
กูจะให้โอกาศมึง
เดี๋ยวชาวชุมในปกครองของกูจะหาว่ากูไม่สำนึกบุญคุณคน
ฆ่าได้แม้นผู้มีพระคุณ
แล้วกูจะเสียความเชื่อถือต่อชาวชุมทุกคน
กูจะให้มึงตัดสินชะตาของตัวมึงเอง
ตอนที่มึงยังไม่เป็นผู้ใหญ่
เขาว่ากันว่ามึงเป็นโคตรเซียนทางการพนันของบ้านนางรอง
ดังนั้นกูจะให้มึงเล่นไพ่กับกูและเสี่ย
ทว่าเดิมพันไม่ใช่เงิน
แต่เป็นชีวิตของมึงเอาไหม”เสือหาญยื่นข้อเสนอที่ไม่อาจปฎิเสธได้ในยามนี้ให้
ผม เสี่ยศรชัยโวยวายทันที”เฮ้ยได้ไง
ข้าไม่ยอมนะ
จะทำอย่างนี้ไม่ได้เกิดมันชนะมาเราต้องปล่อยมันไปบัลลัยแน่”เสือหาญมองหน้า
เสี่ย”ใจเย็นๆให้มันรับปากก่อน
รับรองถ้ามันเล่นจริงๆก็ไม่มีทางชนะเราได้
แค่ทำให้มันเหมือนได้โอกาศแต่ไม่มีโอกาศหรอก”ฟังดูงงๆแต่สองคนก็พยักหน้าให้
กันและหัวเราะ
แต่ถึงยังไงผมก็ต้องเลือกเล่นกับมัน
เพราะยามนี้มีเพียงโอกาศนี้อันเดียวที่จะพาชีวิตของพวกเรารอดไปได้”ตกลง
ข้าจะเล่นกับแกเสือหาญ”ทั้งสองต่างหัวเราะชอบใจ
“ดี ชาวชุมในปกครองของกูจะได้ไม่มีใครครหาว่ากูเนรคุณผู้มีพระคุณ
ไอ้ผู้ใหญ่”....
....”เอาล่ะ..ว่ามาจะเล่นกันอย่างไง”เสือหาญสั่งคน
คุมแก้มัดผมให้ผม
และเรียกผมให้เข้าไปนั่งร่วมโต๊ะ
“มึงต้องเล่นไพ่กับกูและเสี่ย
4 ตา
ไพ่เก้าเกนะ เอาให้มึงฟังกติกาของมึงก่อน
ถ้ามึงชนะมากกว่ากูและเสี่ยมึงพาพวกมึงกลับบ้านไปได้เลย
แต่ถ้ากูกับเสี่ยใครชนะมากกว่าคนๆนั้นจะได้ฆ่ามึงกับมือเอง
เข้าใจไหม”แหม..ข้อเสนอของมันนี่มีทางรอดให้
แต่จะเชื่อพวกมันได้แค่ไหน”ถ้าข้าชนะแกแน่ใจน่ะว่าแกจะปล่อยข้า
ปลัดและพิกุลไป”เสือหาญยกมือสาบาญ”และเสี่ยล่ะ”ไอ้เสี่ยนิ่งอยู่พัก”ก็ได้
ตกลง”ผมมองมันทั้งสองอย่างไม่ไว้ใจ
แต่ก็ต้องเล่นตามเกมส์ของพวกมันไปในตอนนี้....
....”บอกกติกาของพวก
แกมาเลย”ผมถามถึงกติกาไพ่เก้าเกของมัน
เสือหาญเริ่มสาธยายให่ผมฟัง
“ ฟังนะเราจะเล่นไพ่ 3
ใบเก ตัวเลขจะมีค่าตามเลขนั้นๆ
ยกเว้น 10 J Q K นับเป็น
0 ส่วน
A นับเป็น
1 แต้มที่รวมกันเกินสิบ
ให้ตัดเลขหลักสิบออก
เหลือแต่เลขหลักหน่วย แต้ม
มากสุดของตัวเลขคือ เก้าแต้ม
แต่ยังมี แต้มพิเศษ ที่เหนือกว่า
จะใช้สำหรับคราวนี้คือ สี
เรียง เซียน ตอง ตามลำดับ
จากน้อยไปมากดังนี้
1.
สี หมายถึงไพ่ในมือทั้งสามใบเป็นไพ่
ดอกเดียวกัน เหนือกว่า
เก้าแต้ม
2.
เรียง หมายถึง
ไพ่สามใบในมือ มีเลขเรียงกัน
(เรียง
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, J, Q,
K, A) เหนือกว่า เก้าแต้ม
สี
3.
เซียน
หมายถึงไพ่สามใบเป็นไพ่ในกลุ่ม
J Q K ทั้งสามใบ
เหนือกว่า เก้าแต้ม สี และเรียง
4.
ตอง หมายถึง
ไพ่สามใบในมือ เป็นเลขเดียวกันทั้งสามใบ
เหนือกว่า เก้าแต้ม สี เซียน
เรียง และสเตส ตอง 3
จะมีค่ามากที่สุด
เพราะมีค่าบวกกันได้ 9
5.
สเตสฟลัช หมายถึง
ไพ่สามใบในมือ มี K
Q A และดอกเดียวกัน
6.
เซียนสู้เซียน
เรียงสู้เรียง ตองสู้ตอง
ให้ดูไพ่ที่มีค่าสูงสุดของชุดนั้นๆผู้มีแต้มเหนือกว่าจะชนะ
และ A โพธ์ดำสูงสุด
2 ต่ำสุด
ถ้าเลขเท่ากัน ให้เรียงดอกจากสูงไปต่ำคือ
โพธ์ดำ โพธ์แดง ข้าวหลามตัด
และดอกจิก…ว่าไงโคตรเซียนอย่างมึงฟังแล้วคงเข้าใจใช่ไหมไอ้ผู้ใหญ่...”
....ครับ
ผมแม้นจะเลิกเล่นมาร่วมๆสิบกว่าปีแต่ก็ยังจำกติกาการเล่นได้เลือนๆ
การพนันเป็นสิ่งไม่ดี
เพราะนำพาให้ผมต้องพรากจากสร้อยในอดีต
และหลังจากสร้อยจากไปได้ปีกว่าๆผมก็สาปส่งและสาบาญว่าจะไม่ขอข้องเกี่ยวกับ
มันอีกอย่างเด็ดขาด
แต่วันนี้จำเป็นต้องกลับมาจับมันอีกครั้ง
เพราะเดิมพันคือจะพาผมกลับไปหาสร้อยและโสภาได้
หวังว่าเสือหาญและเสี่ยศรชัยมันจะมีสัจจะ
ไม่กลับคำ เล่นกันสี่เกมส์
หมายความว่าชนะสองครั้งผมจะรอด
แต่ถ้าพวกมันคนใดคนหนึ่งชนะก่อนสองเกมส์ชีวิตของผมเป็นของมัน
ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วชั่วโมงนี้
ตอนนี้ไม่ต้องคิดมากเล่นเอาชนะพวกมันก่อนแล้วกัน...
....และแล้วการ
เล่นไพ่เดิมพันชีวิตอันระทึกใจก็เริ่มขึ้น
เสี่ยศรชัย
ผมและเสือหาญนั่งล้อมโต๊ะกลมและมีสมุนของมันเป็นคนสับไพ่
เริ่มเล่นตาแรก
ไพ่สำรับใหม่ถูกแกะมาเพื่อเกมส์นี้
พิกุลปลัดและชบามองดูอย่างระทึก
รวมทั้งคนคุมอีก 5
– 6คน ไพ่ถูกแจกบนโต๊ะตามหน้าตักคนล่ะ
3 ใบ
ไอ้เสี่ยหยิบขึ้นมาลุ้นก่อนและเสือหาญขยับหยิบตาม
ส่วนผมสูดลมหายใจลึกๆ
ค่อยๆหยิบขึ้นมาลุ้นทีละใบ
นั่นใบหน้าคือ 9
ออกมาสวยมาก
ใบต่อไปผมค่อยๆลุ้นเปิดดูขอบ
อื่มมม...แจ๋ว
ได้คิงส์แต่ใบสุดท้ายผมจะได้อะไร
ยังไม่ทันได้ลุ้น ไอ้เสี่ยก็ตีไพ่ลงมา
เป็น 8 / Q
/A”แหมมีใครเหนือกว่านี้อีกไหม
กูชนะแน่ตานี้
ชีวิตไอ้ผู้ใหญ่เป็นของกูครึ่งหนึ่งแล้ว”เสือหาญหมอบไพ่ตัวเองอย่าง
เซ็งๆ”แม่งเอ้ย..บอดว่ะ..”แล้วทั้งสองก็มองมาที่ผม..
....”ว่าไงล่ะ
ไอ้ผู้ใหญ่ไพ่มึงได้อะไร”เสือหาญถาม
ผมไม่ตอบ ไพ่ของผมตอนนี้ขอแค่ตัวอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่
A
และผมก็ค่อยๆเลื่อนลุ้นไพ่อย่างระทึกตาแรกขอชนะก่อนล่ะกัน
ผมตัดสินใจไม่ลุ้นขอบและวางไพ่ลงบนโต๊ะ
ก่อนจะดึงใบสุดท้ายตีหงายหน้าออกมาเป็น
A
วรนุชใส่น้ำแข็งเอ้ย...บอดสนิด...“ฮ่า
ฮ่า ฮ่า ไอ้ผู้ใหญ่ก็บอดว่ะ”เสือหาญหัวเราะชอบใจ
เสี่ยศรชัยปล่อยก๊าก”นี่รึว่ะโคตรเซียนบ้านนางรอง
กากจริงๆแค่ตาแรกก็บอดแล้ว
อนาคตของมึงบอดสนิดแน่”ผมกัดฟันกรอด
ไม่เป็นไรยังเหลือโอกาศที่มันให้อยู่
ตานี้ช่างมัน รอตาหน้าเราโชคดี
ผมหายใจลึกๆทำสมาธิเพื่อรอเล่นตาต่อไป....
....และเดิมพันชีวิตตาที่
สองก็เริ่ม
ไอ้เสี่ยได้ไปหนึ่งเกมส์แล้วดูมันมั่นใจจะได้เป็นคนเด็ดชีวิตของผม
ด้านไอ้เสือหาญดูมันเคร่งเครียดคงเพราะอยากฆ่าผมเองกับมือ
ไพ่ตาที่สองถูกแจกออกไปตามหน้าตักจนครบ
3 ใบ
มันสองคนและผมจ้องหน้ากันไปมา
และไอ้เสี่ยหยิบขึ้นมาก่อน
ตามด้วยเสือหาญ และผม
ไอ้เสี่ยขมวดคิ้วลุ้นสุดตัว
หากตานี้มันชนะ ผมตายแน่นอน
ส่วนเสือหาญลุ้นจนตาข้างหนึ่งกระตุกหยิกๆ
แต่เป็นไอ้เสี่ยเปิดไพ่ออกมาก่อนอีก
“ครางนี้ได้น้อย แต่ถ้ามึงมีน้อยกว่านี้
มึงตายแน่ไอ้ผู้ใหญ่”เสี่ยศรชัยขู่ผม
เพราะไพ่มันออกมาเป็น 8
/ 10 / K แหมไพ่มันนี่สวยทุกตาเลย
แต่เสือหาญลุ้นจนใบสุดท้าย
ใบหน้าของมันเบี้ยวทีเดียว
แล้วมันก็ร้องจ้ากจนทุกคนสะดุ้ง”
มาได้อย่างไงว่ะนี่ 2
/ 3 /4 เรียงโว้ย”เสือหาญหันมามองผมแล้วพยักหน้า”ว่าไงไอ้ผู้ใหญ่
ของมึงมีอะไรมาสู้
เอาออกมาดูเลย”ผมยังไม่ได้ลุ้นเลย
เมื่อมันเปิดออกมาอย่างนี้
ทางสู้ของผมมีแค่ต้อง
เซียนเป็นอย่างน้อยนั่นคือ
J/ Q/ K...
...ใบแรกหน้าไพ่ออกมาเป็น
K และใบที่สองออกมาเป็น
J ใก้ลแล้ว
ขอน่ะใบสุดท้ายออกมาสวยๆQน่ะ
ขอชนะตานี้ให้อุ่นใจ
ว่าพอมีหวังจะรอดได้บ้างออกมาเลย.Q..ออกมาเลย
Q...ทั้งปลัด
พิกุลและชบาดูจะช่วยลุ้นด้วยสายตาและท่าทางอยู่ด้วย
ทั้งสามเม้มปากลุ้นแบบไม่ได้หายใจไปกับผม
และเมื่อผมดึงไพ่ออกมามันก็กลายเป็น
9 ผมแทบหมดแรง
ออกมาทำไมตอนนี้
และหน้าไพ่ตานี้ของผมก็สู้หน้าไพ่ของเสือหาญไม่ได้”ฮ่า
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขนาดมี 9
มึงยังเอาชนะกูไม่ได้เลยไอ้ผู้ใหญ่
ท่ามึงจะต้องตายในวันนี้แน่ๆ...”เสือหาญหัวเราะชอบใจ
ผมก้มหน้านิ่งรวบรวมสมาธิใหม่
ตอนนี้เหลือแค่สองเกมส์
หลังชนฝาแล้ว ถ้าไม่ชนะหมดก็ต้องตายแน่
เมื่อยังมีหวังก็ต้องสู้กันต่อไปในเกมส์ที่เหลือ”ไงไอ้ผู้ใหญ่
กูกับเสี่ยชนะกันคนล่ะตาแล้ว
มึงยังโบ๋เบ๋อยู่เลย
ตานี้ถ้ากูกับเสี่ยใครชนะ
มึงไม่รอดแล้วน่ะ”เสือหาญพูดเตือนแบบเย้ยๆ
พูดได้พูดไป เกมส์ยังไม่จบก็อย่าเพิ่งสรุป....
....ไพ่ถูกรวบขึ้นไป
สับโดยลูกน้องของเสือหาญ
เฮ้อ...ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
ขืนปล่อยไว้อย่างนี้มีหวังตายแน่
ขณะลูกน้องของเสือหาญจะแจกไพ่
ผมก็ร้องห้ามและบอกว่า”เดี๋ยวก่อนเสือหาญ
เสี่ย
ข้าขออะไรอย่างได้ไหม”คนแจกชะงักส่วนเสือหาญและเสี่ยเงยหน้ามามองผมพร้อม
กัน”มีอะไรว่ะ”เสือหาญถาม
“ตานี้ขอข้าตัดไพ่หน่อย”ทั้งคู่หันไปมองหน้ากันทำนองขอความเห็นกัน”ได้
...แต่อย่ามีลูกไม้น่ะ
ไม่งั้นกูตัดแขนมึงขาดแน่
คนจะแพ้น่ะให้ตัดยังไงก็แพ้”เสือหาญอนุญาติตามที่ผมขอ
ลูกน้องมันวางไพ่ทั้งสำรับลงบนโต๊ะ
ผมยื่นมือสองข้างไปตัดไพ่ขึ้นลงจนดูไม่ทัน
“เอาละ...แจกได้..”ลูกน้องมันทำท่าจะแจกแต่เสือหาญห้าม”สับไพ่ใหม่...”ผมถอน
หายใจ ขณะเสือหาญยังจ้องหน้าผมแบบกังขาในใจบางอย่าง
ลูกน้องมันสับไพ่และเริ่มแจกให้บนโต๊ะคนล่ะ
3 ใบเหมือนเดิม
ตานี้ตาสำคัญ
ความเครียดก่อตัวบนโต๊ะดูได้จากสีหน้าของทุกคน
แต่คนที่เครียดที่สุดคือผม....
....ไอ้เสี่ยลุ้นไพ่ตัวเองและมีสี
หน้ายิ้มๆ
ขณะเสือหาญก็ลุ้นจนหางตากระตุกอีกและแววตาดูจะสมหวัง
ทั้งสองหันหน้ายิ้มให้กัน”เอาล่ะไอ้ผู้ใหญ่เสียดายว่ะ
ท่าทางนี่คงจะเป็นตาสุดท้ายของมึงแล้ว”เสือหาญวางไพ่ลงมา”ของกูเซียน
J/Q/Kโว้ย..ฮ่า
ฮ่า ฮ่า..”เสี่ยศรชัยวางตามลงมา”เสียใจด้วยเสือหาญ
ชีวิตไอ้ผู้ใหญ่เป็นของข้า
ดูนี่ ตอง 7 โว้ย”
แหมไพ่ของพวกมึงนี่มันขึ้นมาแต่ล่ะหน้า
โคตรเทพเลยนะ แล้วกูจะเอาอะไรไปสู้เล่า
เสือหาญส่ายหัว
เสี่ยศรชัยหัวเราะลั่นมองหน้าผมราวผมจะต้องตายด้วยมือมัน
หน้าไพ่เสือหาญ J/Q/K
ส่วนของเสี่ยนั้น
777 แล้วของผมเล่า
ขึ้นมาแล้ว 9
อีกตัวก็ 9
เอาล่ะทางชนะตานี้มีทางเดียวตัวนี้ต้องออก
9 ด้วย
มันจะได้ ตอง 9
ยื้อชีวิตไปได้อีกหน่อย
แล้วค่อยตัดสินกันในตาสุดท้าย....
....ใน
ห้องเงียบกริบแทบจะได้ยินเสียงหายใจของทุกคน
ผมลุ้นไพ่ใบสุดท้ายเหงื่อตก
เสือหาญและเสี่ยจ้องมองผมเขม็ง
ขณะปลัด พิกุลและ
ชบาก็ลุ้นจนออกอาการเกร็ง
ผมค่อยๆเลื่อนไพ่ออกมาทีละน้อย
ดูขอบของมันด้วยมือที่สั่นเทา”เฮ้ย..วางสักทีสิว่ะ
เก่งไม่กลัว..กลัวช้าว่ะ”เสี่ยศรชัยเร่งอย่างกระเหี้ยนกระหือลือ
เมื่อผมลุ้นจนได้ทีแล้วก็หันไปยิ้มให้มัน”เสียใจด้วยนะเสี่ย
ตานี้ของข้า......”ทุกคนนิ่งราวรูปปั้น
รอดูไพ่ของผมที่กำลังจะถูกเปิดและตัดสินอนาคตของลมหายใจ”โชคเข้ามาแล้ว
เสือหาญ...เสี่ย...ตานี้ไพ่ของข้า
ตอง 9
โว้ย.....”เสียงเฮดังมาจากปลัด
ผมมองไปทางพิกุลเห็นเธอยิ้มน้อยๆ
ส่วนชบาปรบมือหัวเราะร่าเบาๆ
พวกสมุนของเสี่ยและเสือหาญ
ถอนใจเฮือกบ่นเสียดายกันใหญ่
ผมเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ถอนหายใจหนักๆ
แม่งโคตรเครียดเลยว่ะ.................
....”อื่ม...ก็แค่ยื้อชีวิต
ของมึงไปได้อีกตาเดียวเท่านั้น
มาเล่นตาสุดท้ายกันเลย
อย่าเสียเวลา”เสือหาญรีบพูดเร่ง
ทั้งสองคนดูหงุดหงิดไม่น้อย
ที่ผมกลับมาชนะและต้องมาตัดสินกันในเกมส์ที่
4 “โชคของมึงคงมีแค่ตาเดียว
ตานี้ต้องเป็นของกู
ชีวิตและไข่มึงต้องเป็นของกู
ไอ้ผู้ใหญ่” เสี่ยศรชัยพูดขู่ผม
มันทำไมอยากได้ไข่ของผมจังไม่รู้”ใช่...ตานี้กูต้องชนะด้วย
กูจะเอาชีวิตของมึงเซ่นพี่น้องของกูและค่ายของกูที่มึงเผาไปด้วย”
แหม มึงสองคนนี่เอะอะอะไรก็อยากให้กูตายกันจัง
แล้วพวกมึงเคยถามกูกันบ้างไหม
ว่ากูอยากตายหรือเปล่า”เอาเลยสับไพ่เล่นได้แล้ว”เสือหาญสั่งลูกน้องให้สับ
ไพ่เริ่มเล่นเกมส์ตัดสิน
และเกมส์นี้ช่างน่าระทึกใจยิ่งนัก
เพราะมันมีความหมายต่อผมมากๆเลย............
....ไพ่ถูกสับอย่าง
ชำนาญจากลูกน้องของเสือหาญ
คราวนี้ผมขอตัดไพ่อีก
แต่เสือหาญเหล่ตามองและบอกว่าไม่ได้”ข้านึกว่าแกจะใจถึงกว่านี้
เสือหาญ
ที่แท้คำว่าเสือมีไว้แค่ให้แกถูกเรียกชื่อยาวขึ้น”เสือหาญมองผมอย่างไม่สะทบ
สะท้าน”ไอ้ผู้ใหญ่ คนอย่างมึงน่ะ
ใครๆเห็นแล้วก็คิดว่าเหมือนไม่มีพิษภัย
แต่เพราะกูกับไอ้พายดูมึงอย่างนั้นเมื่อ
20 ปีที่แล้วถึงถูกมึงเผาชุมไง
โอกาศนี้เดิมพันด้วยชีวิตของมึง
กูรู้ว่ามึงต้องมีอะไรเหนือความคาดหมายซ่อนไว้แน่
ชุมนี้เป็นของกู โต๊ะนี้เป็นของกู
ไพ่นี้เป็นของกู และกติกานี้กูเป็นคนตั้ง
ฉะนั้นทุกคนต้องฟังกูและเล่นตามกูสั่งด้วย”
เสือหาญร่ายยาว เสี่ยศรชัยนั่งนิ่ง
ผมถอนหายใจอีกครั้ง
เอาว่ะอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
เมื่อคืนก็ที เมื่อเช้าก็ที
เกือบถูกลูกน้องเสี่ยศรชัยกับไอ้เสือหาญยิงทิ้งอยู่แล้วยังรอดมาได้
คราวนี้ขอรอดเป็นครั้งที่สามทีเหอะ....
....ไพ่ถูกแจกเป็นตาสุดท้าย
ทุกคนรอจนไพ่ถูกแจกจนครบ
3 ใบ
ผม.. เสือหาญ
และเสี่ยศรชัยจ้องหน้ากันพักใหญ่ก่อนเอื้อมมือคว้าไพ่ขึ้นมาลุ้น
ผมลุ้นไพ่ไปพร้อมๆกับลุ้นชีวิตของตัวเอง
หน้าไพ่ขึ้นมา 3
ตัวต่อไปก็ 3
แล้วตัวต่อไปก็...”ฮ่า
ฮ่า ฮ่า...ท่าฟ้าจะกำหนดให้กูได้ฆ่าไอ้ผู้ใหญ่
ของกู สเตสฟรัสโว้ย..สีดำด้วย
แหมถือเป็นสีไว้ทุกข์ให้มึงเลย...”เสี่ยศรชัยหงายไพ่ออกมาด้วยความดีใจ”ว่า
ไงเสือหาญของแกใหญ่กว่านี้ไหม”แล้วเสี่ยสองหน้ายังหันไปถามเสือหาญที่ยัง
นั่งนิ่ง
แล้วค่อยๆหงายโชว์หน้าไพ่ของตัวเองแบบเหนือชั้น”ตะกี้ไอ้ผู้ใหญ่มันตองได้
และฟ้าคงเห็นใจข้าว่ารอฆ่ามันมา
20 ปีแล้วเหมือนกัน
มันสมควรแล้วที่จะจบสิ้นเสียที
ของข้าได้ ตอง 9
โว้ย.....”เสือหาญวางไพ่อย่างลิงโลดหัวเราะสนั่นหวั่นไหว”เอา...ว่ามา
ไอ้ผู้ใหญ่ คราวนี้มึงจะรอดได้อย่างไง
มึงจะเอาหน้าไพ่อะไรมาสู้กับกู
เปิดมา” ไพ่ของผมสองใบแรก
3 กับ
3 และใบสุดท้ายต้องเป็น
3 จึงจะได้
ตอง 3 และจะชนะ
รอดจากความตายได้ ต้องลุ้นล่ะ
ผมค่อยๆเลื่อนไพ่ดูขอบช้าๆลุ้นยิ่งกว่าลุ้นทุกอย่างในชีวิต
ออกมา...ออกมา...ขอ...3...นะ...3...มา....
....ไพ่เก้าเกเป็นไพ่ที่
ต้องอาศัยจิตวิทยาและความนิ่งบวกความสุขุมและจำนวนเงินบนหน้าตัก
บางครั้งหน้าไพ่ที่เป็นรองอาจพลิกชนะหน้าไพ่ที่เหนือกว่า
ทว่านั่นคือหลักการบนโต๊ะพนันที่ใช้เงินเดิมพัน
แต่กับผมในตอนนี้ลืมหลักการนั้นไปได้เลย
เพราะสิ่งใช้เดิมพันคือชีวิตของผม
หน้าไพ่อย่างเดียวที่จะใช้วัดกัน
ดังนั้นทางรอดของผมในยามนี้คือไพ่ใบสุดท้ายต้องออกมาเป็น...3...เท่า
นั้น....ขอร้องล่ะ...ออกมา....ออกมา.....ทุกสายตาในห้องยามนี้จ้องมาที่ผม
เป็นตาเดียว
ต่างลุ้นว่าหน้าไพ่ของผมจะออกมาเป็นอย่างไง
ผมค่อยๆหาขอบลุ้นแต่มันลึกเหลือเกิน
และในที่สุดผมก็กระชากออกมาดู.....
....ผม
แทบทรุดเมื่อไพ่ที่ออกมาเป็น
9 โอ้ย...มาอีกแล้ว
เกมส์แรกออกมาผมก็แพ้
เกมส์นี้โผ่ลมาก็ทำผมแพ้อีก...แต่ผมยังไม่ได้หงายไพ่
ดังนั้นจึงยังไม่มีใครรู้ว่าผมได้ไพ่อะไร
ผมนั่งนิ่งพยายามเก็บอาการผิดหวังเมื่อครู่ให้เป็นปรกติ
ผมมองเสือหาญและเสี่ยสองหน้าด้วยสายตามีความหวัง
“ว่าไงเล่ามึง ตาสุดท้ายลีลาจัง
ไพ่มึงมีอะไรก็เปิดออกมา”เสี่ยศรชัยเร่ง
ขณะเสือหาญยังมองผมไม่วางตา
ผมวางไพ่ที่ขึ้นมา หน้า 3
ลงไปบนโต๊ะสองใบ
มันทั้งสองมองแล้วขมวดคิ้ว
“ตอนนี้มึงจะชนะได้ต้องตอง
3 เท่านั้น
แต่กูไม่เชื่อหรอกว่ามึงจะได้
ตอง 3
เพราะตั้งแต่เล่นมากูไม่เคยเจอเลย”เสือหาญขยับตัวเล็กน้อย
“หงายไพ่ใบสุดท้ายของมึงลงมา
ไอ้ผู้ใหญ่ มึงคงไม่มีตอง
3 หรอก
ลีลานี้มึงต้องใช้
เกทับพวกเล่นตามโต๊ะเดิมพันเงิน
แต่ไม่ใช่ที่นี่”
ทุกคนในห้องต่างลุ้นและมองผม
ตอนนี้ทุกคนคงสงสัยว่าไพ่ใบสุดท้ายของผมคืออะไร
ผมค่อยๆเอาไพ่มาประกบไว้ด้วยฝ่ามือสองข้างกลางอก
แล้วคว่ำลงบนโต๊ะ โดยยังไม่หงาย
ทุกสายตาต่างจ้องไปที่ไพ่ใบนั้นพร้อมกัน
และต่างอยากรู้ว่าหน้าไพ่ที่คว่ำอยู่ใบนั้นคืออะไร.....
....”ทำไม
ไม่หงายล่ะ ไอ้ผู้ใหญ่
มันคงไม่ใช่ 3
ใช่ไหม”เสี่ยศรชัยถาม
แต่ผมยังนั่งนิ่งเป่าปากไม่โต้ตอบ
“รีบหงายออกมาเร็วๆ ถ้าไม่ใช่
3
มึงเตรียมตัวตายได้เลย...”เสือหาญเร่ง
แต่ผมยังนั่งนิ่ง
เสี่ยศรชัยลุกขึ้นมา”มึงไม่กล้าเปิด
มากูเปิดเอง”แล้วเสี่ยศรชัยก็จับไพ่ใบนั้นหงายขึ้น
และหน้าไพ่คือ 3
ผมได้ตอง 3
ชนะทั้งของเสือหาญและเสี่ยศรชัยในเกมส์นี้
ปลัดร้อง เย้.....ส่วนพิกุลถอนหายใจและยิ้มกว้าง
ชบาร้องกรี้ด...โดดกระทืบเท้าอย่างลืมตัว
เสี่ยศรชัยทรุดตัวลงไปนั่งหมดแรงพึมพำว่า”เป็นไปได้อย่างไง...เป็นไปได้
อย่างไง...”ส่วนเสือหาญนั่งนิ่งมองหน้าผม
บรรดาสมุนทั้งหลายหันหน้าหากันฮือฮาในหน้าไพ่พิศดารที่ยากจะเกิดขึ้นในยาม
นี้....
...”เอาล่ะ
เสือหาญ .เสี่ย
ข้าชนะแล้ว ชนะตามกติกาของพวกแกทุกอย่าง
แล้วพวกแกจะทำตามกติกาไหม”ผมถามพวกมันทั้งสองคนที่ยังนั่งนิ่งกันอยู่
“ว่าไงข้ากับพวกไปได้หรือยัง”ผมต้องถามย้ำเมื่อทั้งสองไม่ยอมตอบคำถามแรกของ
ผม เสี่ยศรชัยส่ายหน้าเบื่อๆเหมือนไม่อยากยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น
ส่วนเสือหาญยังมองไพ่ตอง
3
ตรงหน้าเหมือนอยากจะถามว่ามึงมาได้อย่างไง
เมื่อมันไม่ตอบผมจึงสรุป”เกิดเป็นชาติเสือมันต้องมีลายนะเสือหาญ
เมื่อเกมส์นี้พวกแกแพ้
ข้าก็จะไปกันแล้ว
ไปตามกติกาที่พวกแกกำหนด
พวกเราเป็นอิสระแล้ว
ข้าไปล่ะ”ผมลุกขึ้นเดินไปหาพิกุลและแก้เชือกที่มัดมือให้เธอ
แต่ปลัดแทรกเข้ามา”ผู้ใหญ่แก้ให้ผมก่อน”แหมมันน่าถีบในความเป็นแมนโคตรของ
มันเสียเหลือเกิน
แต่ชบาก็ยิ้มร่ามาช่วยแก้มัดให้
เราต่างดีใจที่รอดพิบัติภัยครั้งนี้มาได้...ทว่า...”เดี๋ยวก่อน...”เสียง
เสือหาญตะโกนห้ามเมื่อพวกเราจะเดินออกจากห้อง....
....ผมสะดุ้ง
ขณะทุกคนหันไปมองอย่างงๆ”ก็พ่อบอกว่าถ้าผู้ใหญ่ชนะแล้วจะปล่อยตัวพวกเขาไป
แล้วมีอะไรอีกล่ะ
หรือพ่อจะเปลี่ยนใจกลับคำ”ชบาร้องถามเสือหาญผู้เป็นพ่อ
เสือหาญหยิบไพ่ที่ใช้เล่นเดินสับเข้ามาหาพวกเราที่ยืนงงอยู่”ใช่..พ่อทำตาม
คำพูดเสมอ
และตอนนี้ก็จะทำตามคำพูด”ชบาหันไปจ้องหน้าเสือหาญ”งั้นพ่อก็ต้องปล่อยพวกเขา
ไป”เสือหาญยังนิ่ง
แต่เสี่ยศรชัยตบโต๊ะ”เสือหาญปล่อยพวกมัน
แต่กูไม่ปล่อยโว้ย”แล้วสมุนของเสี่ยศรชัยก็กระชับปืนยกเล็งมาที่พวกเรา”ลาก
มันออกไป
กูจะยิงทิ้งไอ้ผู้ใหญ่เอง”พวกเสี่ยศรชัยกรูเข้ามาจับผม
เอ้อ..เอาอีกแล้วกู
จะถูกยิงอีกแล้ว...
....”เดี๋ยวก่อน....”เสือหาญ
ร้องห้าม”มีอะไรอีกล่ะ”เสี่ยศรชัยร้องถามอย่างรำคาญใจ
เสือหาญเดินมายืนตรงหน้าผมที่ถูกจับแขนรั้งไว้ทั้งสองข้างมีปืนจ่อรอบ
ตัว”เสี่ยก็รู้ในข้อตกลงของเราแล้วนี่ว่า
ในเขตนี้เสี่ยห้ามทำร้ายหรือฆ่าใครได้อย่างเด็ดขาด
ไม่เว้นแม้นแต่ไอ้ผู้ใหญ่
ยังจำข้อตกลงของเราได้ใช่ไหมเสี่ย"เสือหาญมองเสี่ยศรชัยด้วยแววตาจริงจังจน
เสี่ยไม่กล้าสบตาด้วย
แล้วเสือหาญก็หันมาหาผม
"กูเป็นคนรักษาคำพูดเสมอ
ไอ้ผู้ใหญ่ และกูก็ศึกษามึงมาตลอด
20 ปี
ว่ามึงเป็นคนอย่างไง
มึงจะไปไหนไม่ได้
และมึงต้องถูกแขวนคอตามเวลาที่กูกำหนดไว้”ทุกคนทำหน้างงๆเมื่อเสือหาญพูด
อย่างนั้น”เสือหาญจะกลับคำเรอะ
ผู้ใหญ่ชนะแล้วต้องปล่อยตัวเขาสิ
ไหนว่าเป็นโจรมีสัจจะไง”ปลัดร้องทัก
แต่เสือหาญยังไม่ล่ะตาจากผม”มึงรู้อยู่แก่ใจ
ไอ้ผู้ใหญ่
ไพ่สองตาที่มึงชนะเพราะมึงโกง”เสือหาญมองผมราวจะเค้นหาความจริง”โกงอย่างไง
ล่ะพ่อ”ชบาร้องถาม
เสือหาญชูไพ่ทั้งสำรับให้ดู”ก็
9 และ
คิงส์ กับ แหม่ม มันหายไปอย่างละตัวนะสิ
“แล้วมันก็เลิกชายเสื้อของผม
มีไพ่สามใบนั่นเหน็บอยู่ที่ขอบกางเกงผม
แย่เลยโดนมันจับได้เสียแล้วว่าผมซ่อนไพ่
แต่ถ้าไม่ทำอย่างนี้
ผมก็แพ้จริงๆเลยต้องเสี่ยงดูและก็พลาดถูกจับได้อย่างที่เห็น
แหม.....อายจังเลย.........
....”มันเอาไปซ่อนตอนไหนว่ะ”เสี่ยศรชัย
ทำหน้างงๆ
เสือหาญกัดกรามเป็นสันนูน”ก็ตอนมันขอตัดไพ่ไง
มือมันไวจนใครๆก็มองไม่ทัน
ตอนแรกกูก็ไม่รู้
แต่สำรวจไพ่ตะกี้มีไพ่หายไปกูเลยแน่ใจ...ว่าไง
ถ้าโกงก็ถือว่าแพ้ มึงยอมรับไหม
ไอ้ผู้ใหญ่”ผมก้มหน้า
เฮ้อ....ในที่สุดก็หนีไม่รอดอีกครั้ง
“แม่ง...ไอ้ผู้ใหญ่...มึงนี่มันไม่ใช่โคตรเซียนหรอก
มึงมันโคตรโกงเลย...”เสี่ยศรชัยพูดเยาะเย้ย”เอาพวกมันไปขังและสั่งทั้งชุม
ว่าคืนนี้ให้มาชุมนุมกันทุกคน
กูจะแขวนคอไอ้ผู้ใหญ่ต่อหน้าคนทั้งชุม
ลบรอยแพ้ ล้างรอยพ่าย
ที่มันเคยทำเอาไว้กับกู...”สิ้นคำสั่งของเสือหาญ
พวกเราก็ถูกพาไปยังที่คุมขัง...อีกครั้ง.....ปลัดเดินแบบเซ็งๆตามพวกมันไป
แล้วบ่น "โดนจับโดนขังอีกแล้ว.........."
....ภายในที่คุมขังผม
ปลัดและพิกุลถูกมัดอย่างแน่นหนา
ผมนั่งเอาหัวพิงลูกกรงไม้
ขณะพิกุลนั่งนิ่งเงียบ
ส่วนปลัดก็บ่นไปเรื่อย”เฮ้อ...มันเป็นอะไรกันนี่
ถึงไปไหนไกลจากลูกกรงกับกระบอกปืนไม่ได้สักที
ทั้งหนีทั้งถูกจับจนผมเวียนหัวจนงงไปหมดแล้ว
....”ผมมองหน้าปลัดหนุ่มอย่างเริ่มจะเห็นใจมัน"มองโลกในแง่ดีหน่อย
ปลัด อย่างน้อยเราก็ยังไม่ตาย.."
ปลัดมองผมเบื่อๆ"ใช่ตอนนี้ยัง
แต่อีกสักพักผู้ใหญ่ก็ไปสบายแล้ว
ผมยังต้องลำบากอีกหลายวัน"ผมกัดกรามโมโหคำแช่งของมัน"งั้น
ปลัดอยากไปก่อนไหม
ผมจะขอให้มันลัดคิวให้ปลัดไปก่อนผม"ปลัดฟังแล้วจึงหันหน้ามองลงพื้นเงียบไป
และยามนี้ผมก็ยอมรับจริงๆว่ากำลังนั่งสิ้นหวังแล้วกับทุกอย่าง
ตัวช่วยต่างๆก็ใช้ไปหมดแล้ว
ทั้งลูกสาวและหลานสาวของเสือหาญ
รอโสภามาช่วยหรือชุมโจรเสือหาญก็อยู่ลึกลับเกินโสภามาหาได้เจอ
ตอนนี้ก็เย็นแล้วเวลาแขวนคอฆ่าผมก็ใกล้เข้ามาแล้ว
ตอนนี้ทำได้แค่นั่งรอให้พวกมันมาหิ้วตัวไปแขวนคอเท่านั้น
ตอนนี้มันมืดมนหนทางจริงๆ
และเวลาก็ใกล้ค่ำแล้ว
หรือผู้ใหญ่อย่างผมต้องมาพบจุดจบที่นี่จริงๆ
แต่ว่าผมจะอยู่หรือไปก็คงต้องติดตามตอนต่อไปนะครับ
....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น