นี่คือเรื่องจริงครับที่บ้านผมมีอาชีพทำไร่

มีที่ดินค่อนข้างเยอะทุกปีมีลูกจ้างมาอยู่ประจำจนฤดูกาลเก็บเกี่ยวจนเสร็จแล้วค่อยกลับ บ้านส่วนมากจะมาอาศัยอยู่ประจำ ลูกจ้างส่วนใหญ่ก็คือลูกหลาน ญาติห่างๆ ผู้หญิงบ้างผู้ชายบ้างแล้วแต่โอกาส ในปี2551 ตอนนั้นผมเรียนอยู่ม6 ผมพักที่บ้าน น้าที่ตัวจังหวัด วันเสาร์อาทิตย์ค่อยกลับบ้าน ในปีนี้เช่นกัน ที่บ้านขาดคนงาน เพราะลูกหลานของแกเข้ากรุงเทพกันหมด พ่อเลยว่าจ้างแรงงานต่างด้าว เป็นคนลาว 2 คนผู้ชายสองพี่น้อง 17 และ 18 ปี ตามลำดับ คนรู้จักกันแนะนำมาให้ นิสัยใจคอดีมาก พูดน้อยสัมมาคารวะดี พ่อ กับแม่ พอใจมากในระดับหนึ่ง ผมกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ จะได้ยิน พ่อแม่ คุยถึงเรื่องเด็กสองคนพี่น้องให้ฟัง ประจำ ส่วนมากจะเป็นเรื่องเปิ่นๆเชยๆ แต่เป็นไปในทางที่ดี เด็กสองคนพักที่โกดังหลังเล็กข้างบ้านที่ทำเป็นห้องนอนไว้อย่างดี ในตอนกลางคืน เด็กหนุ่ม สองคนพี่น้องมัเข้ามาดูละครช่อง 7กับแม่และผมทุกคืนหากผมอยู่ สามเดือนต่อเหตุการณืหนึ่งได้เกิดขึ้นกับครอบครัวผม วันนั้นเป็นวันเสาร์ผมกลับมาที่บ้านตามเคย ในตอนเย็นหลังจากที่เรากินข้าวปลาเสร็จ ตามปกติ พวกเรามาพร้อมกันที่จอทีวี ในวันคืนนั้นพ่อผม และลูกจ้างคนพี่ ต้องออกไปที่สวนและค้างที่นั่น เพราะต้องนอนเฝ้าเครื่องสูบน้ำ คงเหลือแต่ผม แม่ และลูกจ้างคนน้อง (ชื่อคำแดง)ดูทีวีไปเกือบ 4 ทุมผมรู้สึกง่วง ส่วนแม่ไม่ต้องห่วง ดูไปหลับไป ผมบอบแม่ไปนอนเหอะแต่แม่บอกว่าไม่เป็น แม่จะนอนนี่แหละ บอกหามุ้งมากางให้แม่ด้วย ผมเลยเอามุ้งไนล่อนสีฟ้ามากางให้ อากาศหน้าร้อนแม่ไม่หมผ้า แถมเอามาปูนอนต่างหาก มุ้งที่แม่นอนห่างจากทีวี ประมาณ 4 เมตร ส่วนเจ้าคำแดง ยังคงนอนดูทีวี ตาไม่ กระปริบ อยากจะไล่ให้มันไปนอนแต่สงสารมันมันคงไม่เคยมี ผมเลยขึ้นไปนอนก่อน แต่ไม่ลืมบอกมัน ปิดไฟและล๊อกประตูตอนออกไปด้วยมันรับปาก ส่วนแม่หลับสนิทได้ยินเสียงกรนเบาๆ คงเหน็จเหนื่อยจากงาน ผมขึ้นบันไดไปนอนชั้น 2 คงปล่อยให้แม่ และคำแดงนอนอยู่ข้างล่าง ประมาณเกื่อบชั่วโมงหูผมยังแว่วเสียง ทีวีอยู่ ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า ไอ้ทองแดงมันหนีไปนอนแล้วเปิดทีวีทิ้ง ไว้ แทนที่ผมจะลงมาดูกลับมองลงมาตามช่องไม้พื้นบ้านที่แตก แล้วที่ผมตกใจมากไปกว่านั้นคือผมไม่เห็นคำแดงอยู่ตรงที่จุดมันนอน แสงไฟจากทีวี ทำให้ผมมอนเห็น ไอ้คำแดง มันเข้าไปอยู่ในมุ้งแม่ผมแล้วในตอนนี้ ผมใจเต้นสั่น มันบอกไม่ถูกว่าจะทำอย่างไร แม่ผมนอน ทอดยาวหงาย แม่เป็นผูหญิงไม่สวยมาก แบบชาวบ้านธรรมดา อวบใหญ่ นมเป็นนม ตูดเป็นตูด แม่นอนนิ่งสนิท เหมือนหลับลึก ส่วนเจ้าคำแดง ผมกระร่องสูง 150เศษ ดำแกลนๆเหมือนขาดอาหาร ตอนนี้มันถอดกางเกงออกแล้ว มันพยายามเปิดผ้าถุงแม่ขึ้น ซึ่งก็ไม่อยากนัก พอผ้าถุงเปิดขึ้นแม้จะมึดแต่พอมองเห็น ผมเห็นหีแม่ของผม แม่ไม่นุ่งกางเกงไน มันชักควยไปมา ค่อยๆเข้าค่อมช่วงหว่างขา ขยับก้นช้าๆก้อนก้นก็เก็งหนึบๆ มันคงเข้าหีแม่ผมจนมิดแล้ว มันขยับไปมาประมาณ 2 ถึง3 นาทีแม่ขยับตัว ตื่นพยายามจะผลักออก แต่เจ้าคำแดงสวนควยเข้าจนมิดกอดแม่ผมนิ่ง เกร็งก้นหนึบๆอีกครั้ง ก่อนปล่อยมือแม่ผลักมันออก ผมเห็นหีแม่ น้ำเต็มเลย แม่ทุบตีมันใหญ่ ก่อนที่มันจะมุดมุ้ง ออกไป ส่วนแม่ก็เอาชายผ้าถุงเช็ดคราบน้ำของมัน..จากนั้นแม่ก็ออกมาปิดไฟปิดทีวี ...ส่วนผมทำอะไรไม่ถูกงงตาแคกอยู่ อย่างนั้น..รุ่งเช้าผมคิดว่าไอ้คำแดง ..ต้องหนีกลับลาวไปแล้ว..แต่ผิดคลาดครับ มันทำเป็นอายๆไม่สู้หน้า...ผมยังคงกลับมาบ้านทุกอาทิคย์ ...ผมสังเกตเห็นแม่ผมกับคำแดง สนิทสนมกันผิดปกติ ทั้งสองชอบทำตัวลับๆล่อๆ แต่พ่อผมไม่เคยสงสัย...สองเดือนต่อมาแม่ผมท้อง พ่อผมดีใจมากกว่า ใคร...ก่อนแม่ผมคลอดสองเดือน เด็กทั้งสองคน ก็กลับบ้าน...เพราะหมดฤดูกาล...แล้วแม่ผมก็คลอดน้องสาวของผมครับ...วันหนึ่งในต้นปี2553 ผมกลับบ้านจากกรุงเทพ เพราะผมมาเรียนหนังสือที่นี่แล้ว ผมได้พบคนงานใหม่ของพ่อ อีกครั้ง...มันคือไอ้คำแดง..คนเดิมครับ มันกลับมาอีกแล้ว มันบอกพี่ชายมันมีเมียแล้ว มาไม่ได้ คงมีแต่มันครับ จะไม่ให้มันมาได้อย่างไรหละครับ ก็มันมาดูลูกมัน"ก็น้องสาวผมไงครับ"