วันศุกร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

คนอ้วนมันดีแบบนี้นี่เอง บทที่ 3

บทที่ 3


ตั้งแต่วันนั้นมา พี่ยุ้ยก็ทำอย่างที่พี่ยุ้ยได้พูดกับผมไว้จริงๆ ทุกๆ วันพี่ยุ้ยทั้งให้ผมจูบเท้าของพี่ยุ้ยในออฟฟิส แล้วก็นั่งทับหัวผมที่พิงรองอยู่ใต้เก้าอี้ของพี่ยุ้ย หลายๆ ครั้งแกเรียกผมให้เข้าไปนั่งเลียหีของพี่ยุ้ยใต้โต๊ะทำงานอยู่เป็นชั่วโมงๆ พี่ยุ้ยบอกว่าทำแบบนี้แล้วสมองแกโล่ง ทำงานได้เร็วขึ้นเยอะ มันเป็นแบบนี้เป็นมาได้ประมาณเกือบปี โดยที่ผมยังไม่มีโอกาสสักครั้งที่ผมจะได้เย็ดพี่ยุ้ยเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่นั่นไม่ได้เป็นปัญหากับผมเลยแม้แต่น้อย เพราะทุกๆ ครั้ง พี่ยุ้ยจะสำเร็จความใคร่ให้กับผมก่อนที่เราจะจากกันในแต่ละวัน


พี่ยุ้ยใจกล้ามากขึ้น แกแต่งหน้ามากขึ้น และพี่ยุ้ยก็แต่งตัวโป๊มากขึ้นเรื่อยๆ พี่ยุ้ยเริ่มใส่เสื้อที่โชว์เนินอก ซึ่งแน่นอนว่ามันทำให้ผมหลงใหลในตัวพี่ยุ้ยมากขึ้นกว่าเดิม หลายๆ ครั้งพี่ยุ้ยใส่เสื้อเดรสรัดรูปเน้นรูปทรงมาทำงานแทนที่จะเป็นชุดสูทสุภาพอย่างที่เคย นอกจากมันทำให้ผมหลงใหลพี่ยุ้ยมากขึ้น มันก็ทำให้คนในที่ทำงานเค้าซุบซิบถึงความสัมพันธ์ของเรา


ผมไม่กล้าถามเรื่องนี้กับพี่ยุ้ย เพราะผมรู้ดีว่าพี่ยุ้ยรู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ และส่วนตัวผมก็ไม่ได้แคร์อะไรเรื่องนี้นัก แต่ผมก็อดห่วงพี่ยุ้ยไม่ได้ถึงภาวะความเป็นผู้นำในบริษัท อย่างไรซะมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ถูก ที่สำคัญพี่ยุ้ยมีสามีแล้ว เรื่องแบบนี้ใครเขาจะยอมรับกัน ไอ้ตัวผมน่ะถึงยังไงผมก็ไม่ได้เสียอะไรเลย ที่คนอื่นมองผมผมก็ไม่สนใจหรอก แต่พี่ยุ้ยนี่สิที่ผมห่วง มันเป็นเรื่องของความเป็นผู้นำในฐานะเจ้าของบริษัทเชียวนะครับ


มีอยู่วันหนึ่ง พี่ยุ้ยให้ผมเข้าไปรับใช้พี่ยุ้ยอย่างเคย ซึ่งระหว่างที่ผมอยู่ใต้โต๊ะกำลังเลียหีให้พี่ยุ้ยอยู่นั้น พี่ยุ้ยก็โทรหาพนักงานหญิงคนนึงให้เข้ามาพบ ผมแปลกใจมาก เพราะพี่ยุ้ยไม่เคยให้ใครเข้ามาตอนที่ผมทำอย่างนี้ให้พี่ยุ้ยเลย พอผมได้ยินอย่างนั้น ผมถอนใบหน้าออกจากหว่างขาพี่ยุ้ย แต่พี่ยุ้ยกลับจิกหัวผมแล้วดุว่า


“ใครบอกให้พลหยุด ทำให้ชั้นต่อ อย่าหยุด!”


ผมฝังหน้าเข้าไปทำหน้าที่อีกครั้ง พี่ยุ้ยนั่งทำงานได้ครู่นึง พนักงานคนที่พี่ยุ้ยเรียกก็เข้ามา ทั้งสองคนคุยกัน พี่ยุ้ยสอบถามเรื่องงานไปซักพัก จนจบแล้ว...อยู่ๆ พนักงานคนนั้นก็ถามว่า


“คุณยุ้ยคะ เอ๋เห็นพลเค้าเข้ามาห้องคุณยุ้ยเมื่อกี๊นี่ แล้วพลเค้าไปไหนเหรอคะ? หนูไม่เห็นเลย”


“เค้าก็ยังอยู่ในนี้แหละ”


“หา...แล้วหายไปไหนล่ะคะ ห้องก็มีเท่านี้”


ผมได้ยินเสียงพี่ยุ้ยเคาะโต๊ะสองสามครั้งแล้วพี่ยุ้ยก็บอกว่า


“อยู่ใต้โต๊ะนี่แหละ เค้ารับใช้ชั้นอยู่”


“.........” ผมไม่ได้ยินเสียงอะไรจากพนักงานคนนั้น


“มีอะไรรึ???? นี่มันเรื่องส่วนตัวของชั้น และชั้นก็อยากให้เธอรู้ว่า พลเค้ามีหน้าที่พิเศษอันอื่นด้วย เงินเดือน โบนัสที่เธอได้มันน้อยลงรึไง? เธอทำงานหนักขึ้นเหรอ??”


“มะ ไม่ค่ะ เอ๋ไม่ติดใจอะไรนะคะ”

“อื้มมมม ก็ดีแล้ว กลับไปทำงานเราซะ”

ผมได้ยินพี่ยุ้ยพูดอย่างนั้นแล้วผมสะใจจริงๆ ผมทั้งรู้สึกภูมิใจที่พี่ยุ้ยประกาศเรื่องของผมให้คนอื่นๆ รู้ ผมตอบแทนด้วยการทั้งจูบทั้งดูดน้ำจากรูพี่ยุ้ยหนักกว่าเดิม พี่ยุ้ยลูบหัวผมไปมาเหมือนจะบอกผมว่า ผมทำได้ดีแล้ว แต่มันไม่จบเท่านั้นสิครับ พี่ยุ้ยเรียกคนอื่นเข้ามาอีก คราวนี้ผมรู้หน้าที่ ทำหน้าที่ผมต่ออย่างไม่ลดละ พี่ยุ้ยเรียกพนักงานทุกคนเข้ามาพบกับพี่ยุ้ยทีละคน หลายๆ ครั้ง ผมแกล้งดูเม็ดของพี่ยุ้ยตอนที่มีคนคุยด้วยจนเสียงดังขึ้นมา จนทำให้พี่ยุ้ยสะดุ้งตอนที่คุยกับคนอื่นอยู่ แต่นอกจากแกจะไม่ว่าผมแล้ว แกยังลูบหัวผมซะด้วยสิ บางคนก็ก็น่าจะเข้าใจอะไรง่ายๆ แต่บางคนก็ถามเหมือนกับคนแรก แล้วพี่ยุ้ยก็ตอบไปเหมือนเดิมทุกครั้ง คราวนี้มันทำให้ผมเคารพในตัวพี่ยุ้ยมากขึ้น และรักในพี่ยุ้ยมากกว่าเดิมซะอีก แต่ปัญหาคือคนสุดท้ายนี่สิครับ ชื่อน้องฝน อายุน้อยกว่าผมปีนึง พี่ยุ้ยรับเข้ามาเป็นเซลส์ พอคุยไปซักพัก น้องฝนก็ถามเรื่องผมขึ้นมา


“พี่พลเค้าไปไหน”


“เค้าอยู่ตรงนี้ อยู่ใต้โต๊ะชั้น”


“พี่ใช้เค้าทำอะไรทุเรศๆ น่ะสิ” เสียงของฝนพูดด้วยความเคียดแค้น


“ฮึ....แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอมิทราบ?” พี่ยุ้ยแค่หัวเราะถามกลับ


“มันไม่ถูกต้อง พี่เป็นเจ้านาย พี่เป็นเจ้าของบริษัท พี่จะมาทำอย่างนี้ไม่ได้”


“ชั้นกับพลทำอะไรผิดเหรอ ชั้นไม่ได้บังคับพล แล้วชั้นไม่มีอะไรไปบังคับพลได้....เธอดูพลเค้าไม่ออกรึไง”


“.......”


“เธอจะเอากฏหมายแรงงานข้อไหนมาเล่นงานชั้น? เธอพูดไปสิ เค้ารู้เรื่องชั้นกับพลกันหมดแล้ว”


“แต่พี่มีสามีแล้วนะ”


“ฮึ เด็กเมื่อวานซืน เธอรู้เรื่องของผู้ใหญ่น้อยไปก็อย่ามาพูดเลย ใช่ ชั้นมีสามีตามกฏหมายแล้ว แล้วทำไมล่ะ????? ชั้นไม่ได้ชอบไม่ได้รักสามีชั้น แต่เราต้องอยู่กันตามธรรมเนียมและกฏหมาย ชั้นขี้เกียจไปฟ้องแบ่งสมบัติกับมัน นี่ชั้นเลือกที่จะทำอย่างนี้กับผู้ชายที่ชั้นรัก มันผิดรึไง”


“พี่พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยนะ...พี่ไม่อายเหรอ”


“อาย??? ทำไมต้องอาย ทำไมชั้นต้องเป็นเมียที่ดี ทั้งๆ ที่สามีชั้นทำกับชั้นไม่ถูกมาตั้งนานงั้นเหรอ ทำไมชั้นจะมีผู้ชายที่ชั้นเลือกเองไม่ได้เหรอ ชั้นผิดอะไรพูดมาซิ”


“แต่...แต่...ฝน...ฝนทนไม่ได้” เสียงของฝนเริ่มสั่นเครือ


“ชั้นรู้ ว่าเธอคิดยังไงกับพล วันนี้ชั้นไม่ได้มาคุยกับเธอในฐานะนายจ้างกับลูกจ้าง ชั้นจะคุยกับเธออย่างผู้หญิงคนหนึ่ง และชั้นต้องการประกาศให้ทุกคนรู้ว่า ชั้นรักพล และพลคือผู้ชายของชั้น!!!” พี่ยุ้ยพูดเสียงดังจนตะโกน แน่นอนว่าการโต้ตอบระหว่างพี่ยุ้ยกับฝนมันได้ยินไปถึงข้างนอก ผมนึกไม่ถึงเหมือนกัน ว่าพี่ยุ้ยจะเอาจริงเรื่องของผมขนาดนี้ และคราวนี้เป็นครั้งแรก ที่ผมได้ยินพี่ยุ้ยพูดว่า พี่ยุ้ยรักผม


“เธอไม่พอใจจะออกก็ได้นะ แต่ชั้นไม่ได้คิดจะไล่เธอออก เพราะเธอไม่ได้ทำผิดอะไรในฐานะลูกจ้าง แต่ชั้นต้องการให้เธอเข้าใจเรื่องนี้ ไม่ใช่เอาชั้นกับพลไปพูดลับหลังเสียๆ หายๆ”


“โอเค งั้นหนูออก งั้นหนูออกไปเอง!!!!!!!!!!”


ฝนร้องไห้พลาง เดินออกจากห้องไปพลาง โดยที่ไม่ได้ปิดประตู ฝนเก็บของแล้วรีบเดินออกจากออฟฟิส พี่ยุ้ยบอกให้ผมลุกออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วเดินไปปิดประตูห้องทำงานพี่ยุ้ย แน่นอนว่าทุกคนในออฟฟิสมองเข้ามาเห็นภาพตอนที่ผมลุกจากใต้โต๊ะพี่ยุ้ยกันหมด แต่ไม่มีใครกล้าสบตาพี่ยุ้ย ทุกคนก้มหน้าทำงานต่อไป ผมเดินไปปิดประตู เห็นพี่ยุ้ยนั่งหน้าเครียดอยู่ ผมเข้าไปนั่งคุกเข่ากอดพี่ยุ้ย แล้วบอกว่า


“ผมรักพี่ยุ้ยครับ ผมรักพี่”   


“พลได้ยินที่พี่พูดแล้วใช่มั้ย พี่รู้ว่าพลเองก็ลำบากใจ แต่พี่อยากให้ทุกคนเค้าเคลียร์เรื่องนี้”


“ครับ แต่ผมเป็นห่วงพี่มากกว่า”


“พี่ไม่มีอะไรต้องห่วงเลยพล พลน่ะสิที่พี่ห่วง พี่รักพลมากนะรู้มั้ย”


ผมน้ำตาไหล เพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ “พี่พูดอีกสิครับ พี่พูดให้พลได้ยินอีกซิครับ”


“พี่รักพล พี่รักพลแบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชาย และพลเป็นความรักครั้งแรกและรักเดียวของพี่ พี่ไม่เคยรักสามีพี่เลย พวกเราถูกจับให้แต่งงานกัน”


“ผมดีใจจริงๆ ที่พี่กล้าบอกให้ทุกคนรู้ว่า ผมเป็น...เป็นผู้ชายของพี่ ผมไม่นึกมาก่อนเลย”


“พี่คิดว่าทำอะไรตรงไปตรงมาดีกว่า โดยเฉพาะเด็กคนเมื่อกี๊ เค้าชอบพลนะ พลรู้รึเปล่า”


“พลก็เพิ่งรู้เหมือนกันครับ ถ้าพลไม่ได้ยินเสียงเค้าร้องไห้ รับรองพลไม่เชื่อแน่ๆ แต่พลก็ไม่เข้าใจว่าเค้าถึงขนาดต้องลาออกไปเลยเหรอ”


“พลของพี่น่ะหล่อน๊าาาาาาาาา ไม่แปลกหรอกที่ใครเค้าจะมาชอบพล พี่ก็เหมือนกัน แต่ที่เค้าไปน่ะ เพราะว่าเค้าทนไม่ได้ที่จะเห็นพลเป็นของพี่ มันเป็นความรู้สึกพ่ายแพ้ของผู้หญิงน่ะ”


“อืมมมม แต่พลว่าพลต้องไปทำงานในส่วนของฝนซะเอง”


“น่ารักจัง ใช่จ้ะ พลควรจะเป็นคนทำ เพราะพี่ไม่อยากให้คนอื่นในบริษัทเค้าต้องทำงานของฝน ประเดี๋ยวเค้าจะมาโทษเราสองคน แล้วพลต้องทำให้คนอื่นเค้าเห็นว่า พลมีดีมากกว่าที่เป็น...ทาสของพี่”


“งั้นพลไปจัดการก่อนนะครับ วันนี้คงจะอยู่ดึกหน่อย”


“พี่จะอยู่กับพลจ้ะ แต่พี่ไม่ช่วยพลนะ พี่จะรอตรงนี้ ทำเสร็จเมื่อไหร่เข้ามาหาพี่”


ผมจัดเผ้าผมแล้วออกไปทำงานตามปกติ ผมเคลียร์งานในส่วนของผม แล้วก็ตรวจดูงานของน้องฝนที่ทำค้างไว้ เสร็จแล้วติดต่อกับลูกค้าของฝน อันที่จริงงานฝนก็ไม่ได้มากมายอะไร ผมเองยังนึกเสียดายค่าจ้างแทนพี่ยุ้ย แต่เอาเถอะ เดี๋ยวคนใหม่มาแทน น่าจะหาคนที่มีประสบการณ์และทำงานได้คล่องกว่าเด็กๆ แบบฝน ระหว่างนั้นพี่ยุ้ยออกไปซื้อข้าวเที่ยงกับข้าวเย็นให้ผม เหมือนแกจะไม่ให้ผมหยุดพักเลย แต่ผมก็รู้สึกยินดีมาก ผมทำงานเสร็จประมาณสองทุ่ม แน่นอนว่าคนสุดท้ายในออฟฟิสก็เหลือแค่ผมกับพี่ยุ้ยอย่างเคย ผมเปิดประตูเข้าห้องพี่ยุ้ย ผมเห็นพี่ยุ้ยรูดกระโปรงท่อนล่างมาไว้เหนือสะโพก หันก้นอวบอัดที่เปล่าเปลือยมาทางประตู พูหีของพี่ยุ้ยอูมล้นลงมาใต้ง่ามขา ผมเห็นน้ำของพี่ยุ้ยมันเปียกแฉะไหลซึมเต็มทั้งง่ามขาไปหมด ผมรีบเดินเข้าไป เอาจมูกฝังลงไปที่ง่ามก้นพี่ยุ้ยอย่างไม่รังเกียจ ใช้ลิ้นเลียพูหีอวบอูมของพี่ยุ้ยเหมือนคนที่กระหายมานาน


พี่ยุ้ยกระดกก้นรับการเลียของผม ก้นของพี่ยุ้ยครอบหน้าผมจนมิด ผมเลียทั้งรูหีและรูก้นของพี่ยุ้ยโดยไม่รังเกียจแม้แต่น้อย ผมอยากจะเลียแบบนี้นานๆ จนกระทั่งพี่ยุ้ยบอกว่า


“ซี้ดสสสสส พล โอ๊ยยยย เอาควยแกมาเสียบหีชั้นซี่......ซี้ดสสสสสสส ชั้นอยากเอาแกทำผัวชั้น...เร็วๆซี่...พล”


ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง จนพี่ยุ้ยสั่งผมอีกครั้ง ผมเอาแท่งควยเสียบรูหีพี่ยุ้ย ตอนที่ผมดันเข้าไป ผมแทบไม่อยากเชื่อว่ารูหีของพี่ยุ้ย มันจะฟิตคับขนาดนี้


“ซี้ดสสสสสสส โอ๊ยยยย เบาๆ ก่อนซี่ ชั้นไม่เคยถูกเย็ดมาเป็นปีแล้วนะ”


“คะ ครับ พี่” ผมก้มดูควยผมที่ค่อยๆ เลื่อนเข้าไปในรูหีพี่ยุ้ยอย่างตื่นเต้น โออออ นี่ผมกำลังจะได้เป็นผัวพี่ยุ้ยแล้วเหรอเนี่ย ผมแหวกก้นพี่ยุ้ยที่แอ่นกระดกรับควยของผม ผมดูภาพรูหีพี่ยุ้ยที่โอบรัดลำลึงค์ของผมอย่างเต็มตา ควยของผมเริ่มมุดเข้ารูหีพี่ยุ้ยช้าๆ จนในที่สุดควยผมก็ปักอยู่ข้างในลำตัวพี่ยุ้ยจนมิดด้าม


“อาาาาห์ พี่ยุ้ย...ซี้ดสสสสส พี่ยุ้ยยย...โอยยย ขอบคุณครับพี่”


“หุบปาก!!!! ชั้นไม่ได้ทำให้แก ชั้นสั่งให้แกเป็นผัวชั้นต่างหากล่ะ ซี้ดสสสสสส อูยยยยย พลจ๋า มันแน่นรูหีพี่ โอยยยยยยยยยย ก้มหน้ามาหาชั้น เร็วๆ”


ผมทำตามที่พี่ยุ้ยบอก ควยผมปักอยู่ในรูอันฟิตคับ แล้วก้มหน้าลงไปหาพี่ยุ้ยที่นาบอยู่บนโต๊ะทำงาน พี่ยุ้ยยกตัวขึ้นแล้วหันหน้ามาหาผม ลิ้นของพี่ยุ้ยยื่นออกมา ผมประทับปากพี่ยุ้ยไม่ได้นอกจากยื่นลิ้นไปเลียลิ้นพี่ยุ้ยอย่างพิสวาส เราแลกลิ้นกันพักใหญ่ๆ พอซักพักพี่ยุ้ยกระดกก้นใส่ควยผม ผมก็รู้หน้าที่ ผมลุกขึ้นมาโยกลำควยใส่รูหีพี่ยุ้ย ผมตั้งใจดึงควยออกมาจนเกือบสุด แล้วค่อยไสควยเข้าไปทีละครั้งอย่างบรรจง ผมโยกเอวแทงพยายามให้มันสีกับเม็ดแตดของพี่ยุ้ยช้าๆ ซึ่งแต่ละครั้งทำเอาพี่ยุ้ยครางหงิงไปเลย


“เอ๊ออ ออยยยยยย ซี้ดสสสสสส อ๊อยยยยยยยยยยยย อุยยยยยยยยยยย พี่เสียวววววววว อู๊ยยยยยยย พล ซี้ดสสสสสส ชั้นเสียว อ๊อยยยย อ๊อยยยย”


ผมได้ยินพี่ยุ้ยครางไม่เป็นภาษาผมยิ่งสะใจ มันเป็นโอกาสไม่กี่ครั้งที่ผมจะเล่นเอาพี่ยุ้ยสิ้นท่าได้แบบนี้ คราวนี้ผมจับพี่ยุ้ยที่นอนคว่ำอยู่บนโต๊ะทำงาน จับหงายท้องโดยผมระวังไม่ให้ควยผมหลุดจากรูหีพี่ยุ้ย จับขาพี่ยุ้ยพาดบ่าผมข้างหนึ่ง แล้วผมแทงเน้นๆ หนักๆ ให้ควยผมเข้ารูหีพี่ยุ้ยลึกที่สุดเท่าที่ทำได้ ส่วนมือผมก็จู่โจมที่หัวนมสีแดงคล้ำของพี่ยุ้ย ใช้นิ้วบีบบี้หัวนมของพี่ยุ้ยแรงๆ ตอนนี้พี่ยุ้ยตาเหลือก อ้าปากน้ำลายไหล ได้แต่ร้องทีละคำ


“อ๊าหหห์....อ๊าหหหห์.....ฮึก...ฮึก...อ๊าหหหห์ ออยยยยย ไม่ไหวแล้วๆ”


มาตอนนี้ผมกระหน่ำแทงหีพี่ยุ้ยเต็มๆ แถมมือก็บี้ทั้งเม็ดแตดพี่ยุ้ยและหัวนมพี่ยุ้ยไปพร้อมๆ กัน ผมเย็ดหีกระทุ้งอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยให้สมใจที่ผมไม่ได้เย็ดพี่ยุ้ยมาตลอด เหงื่อกาฬของผมกับพี่ยุ้ยแตกพลั่กทั้งๆ ที่แอร์เย็นฉ่ำ ยิ่งผมน้ำแตกกับมือพี่ยุ้ยมาตั้งนาน จนตอนนี้ผมติดมือพี่ยุ้ยไปแล้ว การได้เย็ดหีพี่ยุ้ยแบบนี้ไม่ได้ทำให้ผมน้ำแตกได้ง่ายๆ เลย ผมกระหน่ำเอวเย็ดรูพี่ยุ้ยจนกระทั่งพี่ยุ้ยกระตุกตัวแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


“โอ๊ยยยยๆๆๆ พล พี่เสร็จแล้ว อ๊อยยยๆๆๆ พล หยุดก่อนซี้ดสสสสส พลจ๋าเมียแตกแล้ววววววงวว อื๊ยยยยยยยยยยย”


ผมเห็นพี่ยุ้ยเสร็จคาควยผมอย่างนั้นผมดีใจมาก และภูมิใจมาก ผมเด้าควยใส่หีพี่ยุ้ยระรัว จนกระทั่งผมเองก็ทนไม่ไหว แตกน้ำควยอัดใส่มดลูกพี่ยุ้ยเต็มๆ


“อ๊ะห์....อ๊าหหหหห์ พล ฉีดเข้ามาๆๆๆๆๆ ซี้ดสสสสสสสสส อูยยยยยยย”


ผมฟุบลงไปทาบทับบนตัวพี่ยุ้ยอย่างเหนื่อยอ่อน ตัวพี่ยุ้ยนุ่มจริงๆ มันไม่เหมือนกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าท้องของพี่ยุ้ย หน้าอกของพี่ยุ้ย เป็นเหมือนเบาะที่มีชีวิตที่รองรับร่างกายผมไว้ มันเป็นเบาะที่นุ่มที่สุดในชีวิตที่ผมเคยสัมผัส นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสนอนทับตัวพี่ยุ้ย มันรู้สึกอบอุ่นยิ่งกว่าที่ผมเคยจินตนาการไว้ซะอีก


พี่ยุ้ยนอนแผ่รับน้ำหนักตัวผม แกโอบรอบคอแล้วประทับปากจูบกับผมอย่างรักใคร่ ผมจูบพี่ยุ้ยด้วยความรักเช่นเดียวกัน เราจูบกันปานจะกลืนกินเพื่อฉลองวันงานวิวาห์ของผมกับพี่ยุ้ย


“ชั้นได้แกเป็นผัวแล้ว” พี่ยุ้ยลูบหัวผม


“ครับ ผมเป็นผัวของนายครับ”


“แกเป็นลูกน้องชั้น เป็นทาสชั้น เป็นผัวชั้น”


“ครับ”


“แกเป็นทุกอย่างของชั้น เป็นชีวิตชั้นด้วย รู้มั้ย”


“ผมก็เหมือนกันครับ” ผมน้ำตาไหล   


ผมเห็นน้ำตาคลอเบ้าพี่ยุ้ย พี่ยุ้ยบอกว่า “ชั้นรักแก ชั้นรักแก”


“ผมก็รักพี่ครับ ผมจะรักพี่จนตายเลย”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น