เช้าวันรุ่งขึ้น มายพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดเมื่อเจอพี่นิคกับก้อย เราสามคนนั่งกินอาหารเช้าพร้อมกัน พี่นิคทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนก้อยเองก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเมื่อคืนอะไรขึ้นบ้าง นางยังคงพูดคุยสนุกสนานเฮฮาตามประสา
“เดี๋ยวไปเที่ยววัดกับน้ำตกกันมั้ยแก..” ก้อยถาม
มายเหลือบมองพี่นิคแวบนึง ก่อนจะตอบ “คงไม่ล่ะ... วันนี้ชั้นรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะ.. แกไปกับพี่นิคเถอะ..” มายพูดโดยไม่มองหน้าเขา ก้อยพยักหน้าก่อนจะบอกตามใจ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยกลับมาดื่มกันต่อ มายยิ้มแหยๆให้มัน เดี๋ยวเย็นนี้พี่ชาติกลับมาแล้ว คิดถึงพี่ชาติแล้วมายรู้สึกสะท้อนใจยังไงบอกไม่ถูก
พอทั้งสองคนออกจากบ้านพักไปแล้ว มายเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องกินยาคุมฉุกเฉินกันไว้ก่อนเพราะพี่นิคปล่อยเข้ามาในตัวมายแบบไม่ยั้งเลย ปกติแล้วมายกินยาคุมฉุกเฉินนานๆครั้งเวลาพี่ชาติไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แต่เส้นทางลงจากดอยเพื่อไปร้านขายยาก็ไกลเอาเรื่อง ปกติแล้วมายจะขับรถของพี่ชาติลงดอย แต่ตอนนี้พี่ชาติยังไม่กลับ มายจึงโทรหาลุงพัน ให้ช่วยขับรถกระบะของแก พามายไปตลาดตีนดอยหน่อย
มายนั่งอยู่ระเบียงหน้าบ้าน เหม่อมองไปที่วิวเทือกเขา ถอนหายใจออกมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งด้วยความรู้สึกผิดต่อพี่ชาติ แต่แวบนั้น อยู่ดีๆ มายก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน พี่นิคฝืนใจเรา แต่ทำไมมันถึงรู้สึกเสียวได้ขนาดนั้นนะ ภาพร่างกายอันกำยำและความใหญ่โตของพี่นิคลอยเข้ามาทำให้มายรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบ
รถกระบะเก่าๆของลุงพันแล่นมาจอดหน้าบ้านพัก มายเดินไปที่รถ แต่เมื่อเปิดประตูออกก็ต้องผงะ คนขับกลายเป็นน้องเอก ไม่ใช่ลุงพันอย่างที่คิด มายลังเลเล็กน้อย เรื่องเมื่อคืนยังวนเวียนอยู่ในหัว มายคิดว่าถ้าจะขับไปเองก็ขับไม่เป็นเสียอีกเพราะเป็นเกียร์ธรรมดา แต่ถ้าปล่อยไว้นานก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้ายังไม่ได้กินยาคุม
“เอ่อ..ลุงพันเค้าไม่ค่อยสบายครับ.. เค้าเลยให้ผมขับพาคุณมายไปตลาดแทน..” เจ้าเอกพูดขึ้นเบาๆ มายถอนหายใจเฮือก ลังเลครู่นึงก่อนตัดใจเปิดประตูเข้าไปนั่ง เจ้าเอกค่อยๆ ขยับรถออกไป
ระหว่างทาง ทั้งมายและเจ้าเอกไม่ได้พูดอะไรกันเลย มายเองก็ไม่รูจะพูดอะไร จึงคิดว่าเงียบไว้ก่อนน่าจะเป็นการดีที่สุด ทั้งๆที่ปกติแล้ว มายจะชอบหยอกและแกล้งน้องเอกแบบขำๆ
“คุณมายจะไปตรงไหนของตลาดหรือครับ..” เจ้าเอกถามขึ้นทำลายความเงียบ
“ร้านขายยาน่ะ..” มายตอบ เจ้าเอกเงียบไป มือเปลี่ยนเกียร์ขับรถลงดอยไปตามทางอย่างระมัดระวัง
สักพักใหญ่ รถกระบะก็มาจอดหน้าร้านขายยาในตลาด มายบอกเจ้าเอกให้รอแปปนึง มายจะซื้อยาและซื้อของอื่นๆด้วย หลังจากซื้อยาคุมเสร็จ มายเดินเลี่ยงไปที่ร้านของชำเพื่อซื้อของใช้และน้ำดื่ม ก่อนจะแอบแกะยากินทันที รู้สึกโล่งอกไปเปราะนึง พอกลับมาที่รถ มายก็บอกให้เจ้าเอกขับรถกลับบ้านพักเลย
ตัวรถแล่นขึ้นดอย ซึ่งจะช้ากว่าขาลงพอสมควร เจ้าเอกตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ขากลับ เราสองคนไม่ได้คุยอะไรกันเลยแม้แต่คำเดียว มายรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก คิดว่าคงไม่ดีแน่ถ้าจะเป็นเรื่องนี้ไว้ แค่มายเห็นเจ้าเอกช่วยตัวเองก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่มายอยากรู้ว่าเขาเป็นคนที่แอบดูมายอาบน้ำใชหรือไม่
“จอดรถก่อน...” มายบอก เจ้าเอกหันมามองด้วยสีหน้างุนงง “มายบอกให้จอดรถไง..”
เจ้าเอกเลี้ยงพวงมาลัยเข้าข้างทาง ก่อนจะขับเลยเข้าไปในช่องที่มีต้นไม้ขนาบสองข้างอีกเล็กน้อย อากาศเย็นยะเยือก พอรถจอดสนิท มายก็หันมาพูด
“พี่จะบอกว่า เรื่องที่เห็นเมื่อคืนน่ะ.. พี่ไม่ว่าหรอก..และจะไม่บอกพี่ชาติด้วย.” มายพูด เจ้าเอกหน้าถอดสี “แต่พี่อยากรู้ว่า เอกแอบดูพี่ใช้มั้ย..”
เจ้าเอกก้มหน้างุด มายจ้องหน้าแล้วถามย้ำ “แอบดูพี่ใช่มั้ย.. ทำแบบนั้นทำไม..”
หนุ่มวัย 19 เศษไม่ตอบอะไร เขายังก้มหน้า มายเสียงดังขึ้น “เงยหน้ามามองพี่สิ... เอกแอบดูพี่ใช่มั้ย..แล้วทำไมถึงโกหกกับพี่ชาติว่าไม่ได้ทำ..”
“ก็...ก็.... ผมกลัวพี่ชาติ..” เจ้าเอกละล่ำละลัก
“แล้วดูมานานยัง..” มายถาม เจ้าเอกส่ายหัวปฏิเสธ
“แล้วเมื่อคืนมาดูพี่ก้อยเค้าทำไม... ทำแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ..” มายพูดต่อ เจ้าเอกเงยหน้าขึ้นมองมาย ตาแดงระเรื่อเหมือนจะร้องไห้ “ทีหลังอย่าทำแบบ..” มายยังไม่ทันพูดจบ เจ้าเอกก็พูดสวนขึ้นมา
“ผม..ผมไม่ได้ดูแค่เพื่อนคุณมาย.. ผมเห็นคุณมายกับเพื่อนผู้ชายตัวใหญ่ๆนั้นด้วย..” เจ้าเอกพูด
มายหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันใด เบือนหน้าหนีเจ้าเอกแทบไม่ทัน ตายแล้ว เจ้าเอกเห็นเรื่องเมื่อคืนได้ยังไง มายอายจนอยากจะเปิดประตูรถหนีไปให้รู้แล้วรู้รอด
“ดูคุณมายมีความสุขมาก..” เจ้าเอกพูดต่อ
“พอแล้ว...” มายรีบตัดบทโดยไม่หันไปมอง “ขับรถกลับได้แล้ว..” เจ้าเอกยังนิ่ง จนมายต้องหันไปมองหน้า
“ผมรับรองว่าคุณชาติจะไม่รู้เรื่องนี้แน่..” เจ้าเอกพูด มายหน้าซีด ใจหายวาบ กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก “ถ้าคุณมายช่วยผมบ้าง..”
มายตกใจจนตาโต ช่วยอะไร มายคิดในใจ เจ้าเอกบีบคลึงเป้ากางเกงของตัวเอง คราวนี้มายรู้ได้ทันทีว่าเจ้าเอกต้องการให้มายช่วยปลดปล่อยให้นั่นเอง
“คุณมายใช้มือช่วยผมหน่อยได้มั้ยครับ..” เจ้าเอกพูดขอซื่อๆ “ผมจะเก็บเรื่องนี้ไว้กับตัวจนวันตาย..”
มายเบือนหน้าไปอีกทางเมื่อเจ้าเอกควักความเป็นชายออกมาหน้าตาเฉย “ผมเห็นคุณมายแล้วต้องช่วยตัวเองตลอดเลย..คุณมายสวย..” เจ้าเอกพูดตรงๆ
ทำไมถึงเลยเถิดมาถึงขนาดนี้นะ เมื่อคืนมายถูกแฟนเพื่อน “ฝืนใจ” จนเสียวเกือบจะขาดใจ มาวันนี้ ถูกลูกน้องของสามีข่มขู่กลายๆ ให้มาทำแบบนี้ มายถอนหายใจเฮือกใหญ่
“มายไม่ทำให้หรอก.. ขับรถกลับบ้านเลยนะ..” มายเสียงแข็ง
เจ้าเอกทำหน้าตกใจ แต่กลับพูดสวนมาอีก “ผมไม่รู้นะว่าพี่ชาติจะว่ายังไงถ้ารู้เรื่องเมื่อคืน..”
มายรู้สึกฝืดคอ เจ้าเอกนี่แสบพอตัวเหมือนกันนะนี่ มายคิดหาทางออกแต่ก็มืดมน เพราะเราทำตัวเองแท้ๆ เชียว มายจนใจ
“ห้ามพูดเรื่องนี้กับคนอื่นเด็ดขาดนะ..” มายพูดเสียงสั่น เจ้าเอกยิ้มแล้วรับปากมั่นเหมาะ มายถอนหายใจอีกรอบ ก่อนจะขยับมือที่สั่นระริกมาที่หน้าขาของเจ้าเอก อากาศหนาวเย็นแต่ต้นขาของเจ้าเอกร้อนผ่าว
มายรู้สึกหน้าร้อนด้วยความอายเมื่อแตะโดนท่อนเอ็นของเจ้าเอก มันอุ่นและแข็งกระด้าง ขนาดใหญ่โตจนเกือบล้นมือ มายไม่หันมามอง ใช้แค่มือบีบๆ คลึงๆ อยู่ที่ลำโคน เจ้าเอกถอนหายใจออกมาเบาๆ
“มือคุณมายนุ่มมาก..” มันบ่นพึมพำออกมา มายค่อยๆ รูดขึ้นลง เจ้าเอกขยับตัวให้มั่นเหมาะ มายตัดใจหันมามองแล้วต้องตกใจกับความใหญ่โต ปลายหัวบานคล้ำ เส้นเลือดปูดโปนไปทั่ว มายเผลอจ้องมองอย่างลืมตัว ด้วยความที่ไม่เคยเห็นของชายอื่นๆ ใกล้ๆแบบนี้มาก่อนเลย ใจเต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้นและหวาดหวั่น
“ดีจัง..” เจ้าเอกพูดชม มันแอ่นเอวรับมือมายที่กำลังสาวรูดเร็วขึ้น มายอยากจะให้ทุกอย่างเสร็จไปโดยเร็ว น้ำหล่อลื่นปริ่มออกมาทางหัว มายรูดขึ้นลงทำให้ท่อนลำมันปลาบไปหมด ยิ่งรูด มันยิ่งพองตัวและร้อนขึ้นไปอีก มายบีบขยำและรูดขึ้นสุดลงสุดเร็วขึ้น
แต่อยู่ดีๆ ก็มีเสียงคนคุยกันแว่วมาจากป่าด้านหน้า มายรีบหดมือกลับ มองเห็นเหมือนนักท่องเที่ยว 3-4 คนด้านหน้า เจ้าเอกเก็บความเป็นชายเข้ากางเกงแล้วรีบสตาร์ทรถขับออกไปจากตรงนั้น
เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกันอีกจนกระทั่งถึงบ้านพัก เจ้าเอกช่วยมายขนของที่ซื้อมาเข้าบ้าน พอเรียบร้อย มายก็หันมาบอก “กลับไปได้แล้ว..” เจ้าเอกทำหน้าผิดหวังทันที
“ผม...ผมยังไม่เสร็จเลยครับ..” มันพูดซื่อๆอีก “เดี๋ยวเย็นนี้คุณชาติก็กลับมาแล้ว..”
มายขมวดคิ้ว เจ้าเอกเหมือนยกพี่ชาติขึ้นมาขู่อีกรอบ เราสองคนยืนอยู่ที่เคาท์เตอร์ครัวซึ่งเป็นมุมหลืบเข้ามาจากหน้าประตูบ้าน มายมองหน้าเจ้าเอกโดยที่ไม่ทำพูดอะไร มันไม่รีรอ รีบถอดกางเกงลง ท่อนเอ็นใหญ่ลู่ลงไม่ได้แข็งเหมือนอยู่ในรถ เจ้าเอกถือวิสาสะกดตัวมายให้นั่งคุกเข่าด้านหน้า แล้วดึงมือให้ไปจับท่อนเนื้อ
มายขมวดคิ้ว ส่ายหัวทำท่าจะลุกขึ้นแต่เจ้าเอกก็กดไหล่ไว้แล้วบอก “แปปเดียวเองครับ.. ผมสัญญาว่าจะไม่บอกใคร..”
ด้วยความจนใจ มายถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“เร็วๆ นะ..” มายบอก ก่อนจะใช้มือบีบๆคลึงๆไม่กี่ที ท่อนเนื้อก็แข็งผงาดขึ้นมาทันใด มายกลืนน้ำลายเอื้อก ท่อนเนื้อชี้โด่เด่ใส่หน้ามาย หัวบานใหญ่สีคล้ำมีน้ำหล่อลื่นปริ่มอยู่ กลิ่นสาปลอยมาแตะจมูก มายใช้มือรูดเร็วขึ้น เพราะต้องการให้เสร็จเร็วๆ กลัวคนอื่นจะมาเห็น
เจ้าเอกสูดปากครางเบาๆ แอ่นเอวสวนมือยิกๆ มายบีบคลึงไปทั่วท่อนลำ แล้วรูดถี่ๆ หัวบานคล้ำบวมพองขึ้น เจ้าเอกแหงนหน้าเริ่ด
“ซีดดส... เสียว..” มันครางเสียงดังจนมายต้องบอกให้เบาเสียงหน่อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น