วันพุธที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ใจดีจนได้เรื่อง4


เพรี้ยะ...ปิ่นเดินเข้ามาตบผมฉาดนึง เต็มหน้า ดังมาก เอาสะผมหายเมาเลย

ปิ่น - นี่ตลอดมาพี่คิดแบบนี้มาตลอดเลยใช่ไหม พี่ดูถูกปิ่นมาตลอดเลยใช่ไหม
ผม - ไม่ใช่ ปิ่น ไม่ใช่แบบนั้น / ผมเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา/  พี่ก็แค่กลุ้มนิดหน่อย...
ปิ่น - ทำไม...พี่กลุ้มอะไรนักหนา      หรือเบื่อปิ่นแล้ว พี่มีคนอื่นหลอ ถึงมาพูดแบบนี้กับปิ่น
ผม - ไม่ใช่ ก็แค่...   /มันติดอยู่ที่ริมฝีปากครับ ไม่กล้าพูดเหตุผลความจริงออกไป/
ปิ่น - พี่พูดมาเลยดีกว่าว่ามันมีอะไร พี่กลุ้มใจอะไร  /ปิ่นคาดคั้นความจริงกับผม ตามนิสัยอารมณ์ใจร้อนของเธออยู่แล้ว /
ผม - โธ่ ก็แค่อยากให้ปิ่นช่วยลุงๆเขาหน่อย เท่านั้้นเอง
ปิ่น - ช่วยอะไรพี่ ปิ่นไม่เข้าใจ
ผม - ก็แค่ช่วยให้ความสุขเขาหน่อย เขาแก่แล้ว
ปิ่น - อะไรนะ นี่พี่จะให้ปิ่นไปนอนกับพวกไอ้แก่เพื่อนบ้าๆของพี่ที่จับกลุ่มกินเหล้ากันหน่ะหลอ นี่พี่คิดอะไรอยู่
ผม - จะเป็นไรไปเล่า นมปิ่น หีปิ่น พี่ก็ให้พวกเขาดูหมดแล้ว
ปิ่น - หา...นี่พี่ว่าอะไรนะ   /ปิ่นถามย้ำด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าผมจะทำแบบนี้ได้/

เธอโกรธจัดมาก ส่วนผมได้แต่ยืนก้มหน้านิ่ง

ปิ่น - นี่พี่ต้องการแบบนี้จริงๆหลอ พี่ไม่เสียดายปิ่นเลยใช่ไหม  /ผมไม่รู้จะตอบอะไร คิดว่าเธอคงเดินหนีไปแน่ ร้ายกว่านั้นเธอคงออกไปจากชีวิตผมเลย/  ได้...ถ้าพี่ต้องการแบบนั้น พี่เรียก เพื่อนๆพี่มาเลย ปิ่นจะช่วยพวกเขาเอง จะแก่ลงโลงกันหมด

แล้วนี่ ยังตัณหากลับกันอีก เรียกมาเลย พี่เรียกมาเลย / ผิดคาดครับ ไม่คิดว่าเธอจะประชดผมแบบนี้/

จังหว่ะนั้น พวกลุงพรลุงโค้นและก็ได้เปี้ยกก็เดินขึ้นบรรไดมา พวกแกยืนรอแอบฟังข้างล่างกันอยู่ตั้งแต่ต้นแล้ว

พวกเรายืนจ้องมองกันนิ่ง ตอนนี้สถานการณ์มาคุมาก  ปิ่นดูท่าทางเด็ดเดี่ยวมาก เธอยืนหันหน้าไปเผชิญกับพวกเขาสามคน แล้วเธอก็ถอดเสื้อเลยครับ ปล่อยวางลงกับพื้น สามคนนั้นตลึงเลยครับ ต่อด้วยเอื้อมมือมาข้างหลังปลดตะขอเสื้อใน แล้วก็

ปล่อยลงพื้นไปอีกชิ้น ไอ้เปี้ยกอ้าปากค้างเลย ไม่คิดว่าจะได้เจอระยะประชั้นชิดขนาดนี้ สุดท้ายก็ต่อด้วยผ้าถุงที่ปลดลงกับกองกับพื้น เธอสูงโปร่งมาก ตูดเด้งดึ๋ง ยังฟิตเปรี้ยะอยู่เลยแม้วัยจะสี่สิบต้นๆแล้ว เธอก้าวเดินข้ามผ้าถุงที่ขดเป็นวงกลมรอบเธอ

ออกไปเดินไปหาสามคนนั้นที่อยู่ตรงหน้า ใครจะเป็นผู้โชคดีก่อน เธอเดินไปหาคนยืนอยู่กลางที่อยู่ตรงหน้าเธอ ลุงโค้น แกก็เลิกลั๊กเหมือนกัน ไม่รู้ปิ่นเมียผมจะมาไม้ไหน เธอเหลียวหลังหันมามองผม ถึงเธอจะดูเข้มแข็งแต่ผมเห็นสายตาของเธอ

ตอนนั้นเศร้ามาก เธอหันกลับไปนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าลุงโค้น ยืดตัวขึ้นไปเพื่อจะขยับให้เข้าไปใกล้เป้ากางเกงของแก  ใครดูก็รู้ว่าเธอจะทำอะไร ผมรู้สึกเสียดายเธอขึ้นมาไม่อยากจะให้เธอทำแบบนั้นแล้ว แต่ลุงพรมากันผมไว้ไม่ให้ผมเดินเข้าไป

ห้ามปิ่นได้ เธอดึงกางเกงขาก๋วยเก่าๆสีฟ้าค้ำๆของแกลงกองที่ข้อเท้า ตอนนี้ลำควยของแกชี้เสยแรงโน้มถ่วงของโลกขึ้นมาที่หน้าของปิ่นเรียบร้อยแล้ว ปิ่นเงยหน้ามองแกนิดนึงแล้วก็ก้มงับหัวควยแกทันทีเลยครับ ผมหันหน้าหนีไม่อยากดูภาพบาด

ตานั้นเลย แต่ก็ต้องหันกลับมาเพราะความอยากรู้อยากเห็น เธอไล่งับดูดควยใหญ่ เล่นทั้งลำคาเต็มปากเลย แน่นอนไอ้เปี๊ยกไม่รอช้า วิ่งเข้าไปนั่งโอบข้างๆปิ่น มันมันจับหมับไปที่เต้านมใหญ่คล้อยลงต่ำนิดๆจนล้นมือมันปีบดูดเลียหัวนมไปถึงโคน

เต้าอย่างกับกระหายน้ำไม่ได้ดิ่มมาหลายวัน ท่าทางมันกระหายมาก ขย้ำกินนมเธออย่างมูมมาม จนบางทีเธอเผลออ้าปากออกจากลำควยของลุงโค้นออกมาแหงนหน้าเผยอปากสะท้านด้วยแรงเสียวจากการใช้ลิ้นดุลและดูดของไอ้เปี้ยกดังซู๊ดซ๊าด

น้ำลายมันไหลออกมาเปลื้อนเต้านมเธอไปหมด ลุงโค้นเห็นผมนิ่งแล้วก็เดินเข้าไปร่วมแจมเอื้อมมือเข้าไปจับลูปคลำเต้านมของเธออีกข้างนึงคนละฝั่งกับไอ้เปี๊ยก  ผมขาสั่นไม่มีแรงยืน นั่งกองลงกับพื้น พึ่งรู้ว่าตัวเองคิดผิด เสียดายชิบหาย ของรัก

ของหวง

ของที่มีค่าที่สุดที่ผมมีกับรักษามันไว้ไม่ได้ ปล่อยให้เพื่อนบ้านแสนดีเหลือเกินรุมตักตวงความสุขจากเรือนร่างเธอ ทั้งจับ ทั้งบีบ ทั้งขย้ำ ส่วนลุงโค้นก็จับหัวเธอโยกเข้าออก จนควยนี่เข้าสุดลำจะงาบไข่สองใบนั่นอยู่แล้ว ไม่ถนุถนอมเหมือน
ที่พูดเลย ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ปิ่นอ้าปากกว้าง ลุงโค้นแกจับหัวเธอแน่นดึงเธอเข้ามาแล้วแทงสวนปากเธอ  แล้วจับหัวเธอออกจนหัวควยจะหลุดจากปากแล้วก็จับดันเข้ามาอีก ตาสองคนจ้องมองกันอย่างรู้จังหว่ะ  ดูเธอจะสำลักตลอดเวลาเพราะควยลุงโค้งแทง
เข้าไปลึกมาสุดลำคอ  น้ำลายเธอไหลออกมาเป็นสาย แล้วจังหว่ะสุดท้าย มิดลำครับ ตัวเกรง ขาอ่อนแทบหมดแรงจับหัวเธอแช่ไว้สุดลำควย ปิ่นค่อยๆคายลำควยแกออกมา น้ำอสุจิของลุงโค้นเยอะมากไหล่ออกมาลิมฝีปากของปิ่นมาถึงคาง เธอปาดมัน
เช็ดมันออก ส่วนที่เหลือเธอกลืนลงคอหมด แล้วหันหน้ามามองผม เหมือนกับจะบอกว่า แบบนี้ใช่ไหมที่คุณต้องการ
-จบ-

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น