วันอังคารที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558

บัวลอย ใหญ่-ขาว-อวบ ตอนที่5


ผม นั่งรอบัวลอยมาตามนัดจนดึกฌะอก็ไม่มา ในที่สุดเมื่อรอไม่ไหวก็ตัดสินใจเป็นฝ่ายไปหาเอง ผมไปถึงบ้านของบัวลอยขณะจะเดินไปเคาะประตูก็ได้ยินเสียงครางปนเสียงห้ามของ บัวลอยดังแว่วออกมา มีอะไรเกิดขึ้นข้างใน ผมลัดเลาะมาด้านข้างบ้านมองลอดช่องหน้าก็เจอภาพที่ทำให้ผมเสียวแปลปในใจ บัวลอยถูกไอ้สนจอมเกเรประจำตำบลจับเย็ดอยู่ บัวลอยในสภาพเปลือยปล่าถูกไอ้สนยกขาพาดเอวกระเด้าควยใส่ไม่ยั้ง บัวลอยร้องขอให้หยุดบ้างร้องเสียวบ้างสลับไปมา ขณะไอ้สนซอยควยอันมาตฐานเข้าออกรูหีบัวลอยอย่างเมามันในอารมณ์ ผมแทบอยากจะพังประตูเข้าไปกระทืบทั้งคู่แต่ต้องห้ามใจไว้ปล่อยให้ท้งคู่ ดำเนินกามจนเสร็จ ไอ้สนหลังกระตุกปล่อยน้ำใส่รูบัวลอยมันก็หงายท้องนอนแผ่หราส่วนบัวลอยดึง ผ้าถุงมานุ่งกระโจมอกนั่งร้องไห้กระซิกต่อว่าไอ้สนที่มีเมียแล้วมาขืนใจเธอ ทำไม ไอ้สนยันตัวขึ้นนั่งบอกว่าก่อนได้ไอ้ชาญเป็นผัวมันก็เป็นผัวเธอมาก่อนจำไม่ ได้รึ เมื่อไอ้ชาญตายแล้วมันต้องมาดูแลคอยเดต่อพลางถามยังประทับใจลีลามันไหม บัวตวาดไล่และจะลุกหนีไอ้ชาญคว้าข้อมือไว้และต่อยกสองทันที ผมขยับจะบุกเข้าไปช่วยแต่ต้องเฉยเพราะถ้าเข้าไปตอนนี้จะมีแต่เสีย ไอ้สนมันข่มเหงบัวลอยไปแล้วและผมมาตอนดึกจะกลายเป็นชู้ตีชู้ อับอายชาวบ้านแน่ ผมจึงจำใจแอบดูการกระทำของไอ้สนที่ย่ำยีบัวลอยอย่างระกำใจต่อไปโดยคิดจะเอา คืนมันให้สาสมภายหลัง ไอ้สนจับบัวลอยนอนหงายละเลงลิ้นทั่วทั้งตัว แรกๆบัวลอยก็ดิ้นสักพักก็หยุดยอมให้มันกอดจูบตามอำเภอใจ ไอ้สนดึงผ้าถุงออกจ่อควยขนาด5นิ้วกว่าๆเข้ารูหีบัวลอยที่แอ่นเด้งรับก่อนถูก ไอ้สนซอยใส่เนิบๆปากก็จุบปากบัวลอยสลับดูดนมคู่มหึมาก่อนมันจะเร่งซอยเร็ว และแรงขึ้น บัวลอยครางอือๆสองขาหนีบเอวไอ้สนแน่นราวกลัวควยมันหลุดออก สักครู่ไอ้สนก็กระตุกตัวพ่นน้ำเงี่ยนออกมาใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยควานเสียวร้อง โอ้ยออกมา มันพึมพรำว่าหีบัวลอยยังเย็ดมันเหมือนเดิมก่อนซบหน้าบนอกมหึมาหอบหายใจฟืด ฟาด ฝ่ายบัวลอยครายขาออกผ่อนหายใจหอบเบาๆ เป็นไงลีลาผัวคนแรกยังจำได้ไหมไอ้สนถาม บัวลอยนอนนิ่งไม่ตอบทำหน้าไร้อารมฌ์ ไอ้สนถอนตัวมานอนหอบข้างๆดึงตัวบัวลอย มากอดแต่ฌธอสะบับบอกให้ไปได้แล้วพลางขยับตัวจะหนี ไอ้สนดึงมือไว้ถามจะไปไหนกูไม่ได้เย็ดใครมาหลายวันแล้วเมียก็มีเมนกูยังไม่ หนำใจเลยขอเย็ดอีกทีล่ะกัน ว่าแล้วมันก็จับบัวลอยคุกเข่า ซึ่งเธอทำท่าขัดขืนไอ้สนเงื้อมือทำท่าจะตบเธอจึงชงัก อีสัตว์มึงจะให้กูเย็ดดีๆหรือต้องเจ็บตัวก่อนไอ้สนถาม บัวลอยนิ่งยอมให้มันเสียบควยเข้าหีในท่าหมา สีหน้าเธอเจ็บมากกว่าเสียว ไอ้สนแทงเข้าได้ก็ไม่สนใจซอยใส่อย่างเมามัน แรกคงเจ็บแต่พอนานเข้าบัวลอยคงมีอารมณ์เด้งรับแรงกระแทกของไอ้สนอย่างไม่ถอย ขณะไอ้สนก็ตีแก้มก้นบัวลอยสลับไปมาอย่างแรงจนก้นขาวๆแดงเป็นจ้ำแดงๆปากมันก็ สูดด้วยความมันก่อนปล่อยน้ำจนทะลักออกมานอกรูบัวลอย ไอ้สนทรุดตัวนั่งหอบแห่กๆเป็นหมา ชมบัวลอยว่าเย็ดมันจริงๆไม่น่าปล่อยมาเป็นเมียไอ้ชาญ บัวลอยออกปากไล่ให้ไปได้แล้วไอ้สนผุดลุกด่าอีสัตว์มึงไล่กูรึ กูผัวมึงนะ บัวลอยว่ามึงข่มขืนกู กูไม่ถือมึงเป็นผัว มึงพอได้แล้วที่ผ่านมากูขอทำบุญให้หมา ไอ้สนขยับจะตบผมผุดลุกมาที่ประตูและตัดสินใจเคาะเรียกบัวลอยให้เปิดทันที ทั้งที่น่าจะเคาะเรียกตั้งนานแล้ว บัวลอยมาเปิดประตูรับโผกอดผมทั้งเปลือยเปล่าน้ำตานองหน้าขอให้ผมช่วย ไอ้สนปรี่มากระชากตัวบัวลอยออกไปและเงื้อหมัดจะต่อยผม พลางว่ามึงเสือกเรื่องผัวเมียทำไม ผมก้มหลบก่อนหวดสวนด้วยไม้ที่เตรียมมาเข้าต็มปลายคางดังสนั่น ไอ้สนหงายท้องนอนแผ่ในสภาพเปลือยปล่า บัวลอยแต่งตัวลวกๆเข้ามาถามมันตายรึปล่าผมว่าแค่สลบ และคิดวิธีแก้แค้นมันได้ ผมลากร่างไร้สติมันมากลางหมู่บ้านแล้วมัดมือมัดตีนมันก่อนแขวนไว้กับกิ่ง ต้นไม้ ตอนนั้น5ท่มแล้วชาวบ้านนอนหลับหมดจึงไม่มีใครเห็นการกระทำของผม แต่ตอนเช้าไอ้สนฮาแน่นอน ผมกลับมาหาบัวลอยที่นั่งร้องไห้รอผมอยู่ผมตระกองกอดเธออย่างทะนุถนออนลูบรอย ฟกช้ำที่ถูกไอ้สนกระทำอย่างแผ่วเบาปลอบเธอว่าแต่นี้จะดูแลเธอไม่ให้ใครมา รังแกอีกแล้ว บัวลอยซบอกผมน้ำตาใหลนอง ผมตระกองกอดเธอเข้านอนในบ้าน เธอซุกหน้าที่อกขณะผมนอนโอบกอดเธอเบาๆ สักพักเธอก็ถามพี่ไม่เอาหนูหรอ ผมก็ตอบว่าเธอเพิ่งถูกข่มเหงยังระบมอยู่เลยพี่ไม่ซ้ำให้เจ็บไปกว่านี้หรอก อีกอย่างถึงไม่ได้เย็ดพี่ก็ยังรักบัวลอยเท่าเดิม บัวลอยยิ้มอย่างพึงใจขยับตัวลุกนั่งล้วงมือไปจับควยผมที่แข็งโด่ออกมาจาก กางเกง งั้นหนูจะทำอะไรพิเศษตอบแทนพี่ละกัน จากนั้นบัวลอยก็ละเลงลิ้นสลับดูดและเลียไข่ผมไปมา ทำเอาผมเกร็งตะควิวจะกินตีนจนผมทนไม่ไหวปล่อยน้ำทะลักออกมาจนเต็มปากเธอ ซึ่งเธอก็ดูดกลืนอย่างไม่รังเกลียดและเลียทำความสะอาดแถมให้ ก่อนที่ที่เธอจะก้มมากระซิบยิ้มๆว่าคืนนี้แค่นี้ก่อนเรานอนพักเอาแรงเดี๋ยว พรุ้งนี้ทั้งวันเลยนะผัวจ๋า ผัวหรอผมถามกลับ ใช่หนูถือพี่เป็นผัวหนูแล้วและห้ามพี่ไปป็นผัวใครอีกนะเธอว่าก่อนซุกตัวนอน ในชอกแขนของผม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น