วันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2559

จินตนาการ 4

ตอน 4

ทุกคนช่วยกันตั้งโต๊ะอาหาร คนละไม้คนละมือ ด้วยการแต่งกายแบบสบายๆ สุดๆ มีข้อยกเว้นเพียงฝ่ายชายห้ามนุ่งผ้าขาวม้าและผ้าเช็ดตัว ทุกคนคงจะได้อาบน้ำ ล้างตัว ดูสดชื่นกันดี กลิ่นสบู่โชยไปทั่วห้อง อาหารเป็นของที่ทำไว้แล้ว มาอุ่นใหม่ รวมทั้งที่ซื้อสำเร็จรูปจากตลาดหัวหินด้วย เป็นอาหารทะเลเสียเกือบทั้งหมด ทุกคนดูจะเจริญอาหารกัน ต้องยอมรับว่าฝีมือทำอาหารของป้าจินต์นี่ได้ระดับ ขนาดทำแล้วเอามาอุ่นยังอร่อยมากๆ

พี่วุฒิเข้าประกบน้องเรียบร้อย หาอาหาร หาเครื่องดื่ม เอาใจสารพัด ลุงเชาว์เข้าไปยืนคุยไปเคี้ยวไปอยู่กับพี่ประไพ คุณพ่อปราดมาประกบป้าจินต์ ช่วยจัดโต๊ะ ยกกับข้าว เอาอาหารที่อุ่นแล้ว หยิบของในตู้เย็น บริการเต็มที่ คุณลุงพิธานก็มายืนกระแซะอยู่กับคุณแม่ คุณป้าวรรณวิไลก็เลยชวนผมตักโน่น ดื่มนี่ ชวนคุยอย่างสนุกสนาน
ชอบนี่ไม๊จ๊ะ ชอบโน่นไม๊จ๊ะ มานี่ มานี่ ป้าตักเพิ่มให้อีก

ผมก็เลยต้องถ้อยที ถ้อยอาศัย คอยดูจานของคุณป้าวรรณวิไลไม่ให้พร่องได้ คุณป้าวรรณวิไลชอบดื่มไวน์ ท่านผู้หญิงทั้งหลายในคืนนั้นแทบทุกคนดื่มไวน์แกล้มอาหารกันทุกคน แม้กระทั่งน้อง คุณพ่อ-คุณแม่ก็อนุญาต ที่ว่าอนุญาตคือไม่ห้าม ไม่ทัก เมื่อพี่วุฒิหามาให้ แต่พี่วุฒิก็คงจะทราบดีว่าน้องจะรับได้ขนาดไหน เพราะถ้าใครเกิดเมาขึ้นสักคนคงไม่สนุกแน่ งานคงกร่อยไปแยะทีเดียว มรรยาทของการรวมกลุ่มขั้นพื้นฐาน ที่ทุกคนต่างก็ทราบดีกันอยู่แล้ว ผมน่ะเหร่พี่ประไพ ไว้แล้วเชียวนา แต่ก็ยังพลาด ไม่เป็นไร คืนนี้ยังอีกยาวนาน คุณป้าวรรณวิไลก็น่า.... มากทีเดียว

พอรับประทานอาหารกันเสร็จ พวกเราต่างก็ช่วยกันเก็บกันกวาดคนละไม้คนละมือเช่นเดิม คงเหลือไว้แต่ของกินเล่นและเครื่องดื่ม น้องหน้าแดงก่ำ หัวเราะคิกคักระรื่นอยู่กับพี่วุฒิ ต่อจากนั้น ต่างก็แยกย้ายกันไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหาร แต่ก็ยังจับคู่กันอยู่เช่นเดิม คุณป้าวรรณวิไลชวนผมลงข้างล่าง แล้วก็จูงมือผมเดินต่อลงกระไดไปชายหาด เดือนค่อนข้างมืด แถมที่หาด ไม่มีคนเลย ก่อนออกจากบริเวณบ้านลงกระได คุณป้าวรรณวิไลก็ทำให้ผมต้องอ้าปากค้าง เพราะคุณป้าถอดเสื้อผ้าออกหมด ยื่นให้ผมวิ่งไปพาดไว้ที่ม้าไม้ชั้นล่าง ไต้ถุนบ้านพัก พอผมวิ่งกลับไปหา คุณป้าก็ถามว่า

ไม่เอาบ้างเหรอ ป้าอยากทำอย่างนี้มานานแล้ว แต่ไม่กล้า วันนี้มีเพื่อนแถมมีแรงไวน์กระตุ้นหน่อย บรรยากาศก็แสนจะเป็นใจ ไปเดินเล่นชายหาดกันหน่อย

ผมก็เลยถอดเสื้อผ้าของผมออก วางกองไว้ตรงขั้นกระไดนั่นแหละ เดินเปลือยคู่กับคุณป้าวรรณวิไลจับมือกันเดินลงกระไดไปชายหาด สบายดีจัง โล่งดี ลมพัดมาตามหาดเอื่อยๆ ไอ้ตัวเล็กของผมโด่เด่ ความรู้สึกมันไวมากๆ โธ่....ใครจะไปทนไหว ไม่ใช่ไม้หลักไม้ปูนนี่นา แค่ได้คิดหน่อยก็เอาเรื่องแล้ว คุณป้าวรรณวิไลเห็นไอ้เจ้านั่นโด่เข้าก็ หัวเราะคิกคักชอบใจ พอลงกระไดถึงหาดทราย ผมลากคุณป้าวรรณวิไล วิ่งเหยาะๆ ไปที่น้ำทะเลตื้นๆ เดินอยู่ในน้ำ เตะน้ำไป บางทีละอองคลื่นก็ซัดสาดขึ้นมาตามขา จู่ๆ คุณป้าวรรณวิไลก็ดึงแขนผมเดินไปที่ตรงหาดที่น้ำยังขึ้นไม่ถึง ทรายแข็ง เป็นพื้นเรียบ คุณป้าจะนอนลง แต่ผมรู้ใจก็เลยอาสาเป็นคนนอนกับพื้น ยอมเปื้อนทราย ให้คุณป้าอยู่ข้างบน ผมเอามือลองเคล้นเต้านมข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งล้วงที่โคกนูนของคุณป้าที่วันนี้เรียบเกลี้ยง นิ่มมือ โดนนิ้วผมนวดแตดหน่อยเดียวน้ำเมือกซึมออกาทันใจ คุณป้าขึ้นนั่งคล่อมตัวผมทันอกทันใจ เอามือจับไอ้ตัวเล็กจ่อให้ตรงรูหีแล้วค่อยๆ หย่อนตัวลง ไม่น่าเชื่อโพรงหีของคุณป้าวรรณวิไลยังคงฟิตแน่น ถึงแม้จะไม่แน่นหนึบเหมือนน้อง ผมใช้สองมือกุมเต้านมทั้งสองข้าง คุณป้าจับบ่าผมไว้เอนตัวมาข้างหน้าแล้วก็เริ่มเร่งจังหวะควบ ผมก็คอยกระเด้งรับ สักครู่คุณป้าก็เอนตัวมาทับอยู่บนตัวผม โพรงหีทั้งขมิบทั้งตอด บรรยากาศมันให้จริง ๆ ครับ ผมเองก็คงดึงต่อไม่ไว้เลยปล่อยน้ำออกมาฉีดไส่ คุณป้าวรรณวิไลยังกระเด้าช่วงสั้นๆ พร้อมทั้งบดเอวเป็นวงกลม ให้เจ้าหนูตัวเล็กของผมควานข้างโนโพรงหี มันจริงๆ เสียวมากๆ ด้วย โพรงหีทั้งขมิบทั้งตอดไอ้หนูของผม โอ๊ย ทนไม่ไหว ผมปล่อยน้ำออกกระฉูดแล้ว กระฉูดเล่า จนแทบหมดตัว แล้วเราก็หยุดนอนนิ่งๆ หอบหน่อยๆ ปล่อยให้ลมทะเลพัดผ่านตัวเราไป ตอนนี้น้ำทะเลเริ่มขึ้นมาซัดสาดสูงขึ้น เท่ากับช่วยล้างน้ำเมือกของเราทั้งสองที่หลังไหลออกมาปนกัน ท่อนล่างของเราอยู่ในน้ำแล้ว คุณป้าวรรณวิไลค่อยๆ ยกตัวขึ้น

ป้าหนักไม๊

ไม่เลยครับ ผมเกือบหลับแน่ะ

คุณป้าขยับตัว หัวเราะเบาๆ นั่งยองๆ วักน้ำทะเลใส่โพรงหี ผมก็เลยโผลงไปว่ายน้ำแถวน้ำตื้นๆ สักครู่เราก็เดินช้าๆ โอบประคองกัน กลับไปที่กระไดเพื่อขึ้นไปสู่บริเวณบ้าน ผมไม่ลืมที่จะเก็บเสื้อกางเกงของผมที่ทิ้งไว้ที่ขั้นกระได และขณะที่หยิบเสื้อผ้าของคุณป้าวรรณวิไลที่พาดไว้ที่ม้าไม้ เห็นเงาคนสองคน อยู่บนม้าไม้อีกตัวใกล้ๆ ผมชวนคุณป้าวรรณวิไลเข้าห้องน้ำข้างล่างเพื่อล้างทรายและน้ำเค็มออกจากตัว ไม่อยากหยุดดูว่าเป็นใคร กลัวจะเสียมรรยาท ที่หาดทราย ก็คล้ายๆ กับว่าจะมีอยู่คู่หรือสองคู่ก็ไม่แน่ใจนัก คงกระจัดกระจายกันไปทั่ว แล้วแต่ว่าใครจะคิดสถานที่ได้ ผมวิ่งขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวของกลาง วางกองไว้ในห้องโถงใหญ่มาผืนหนึ่ง เอามาส่งให้คุณป้าวรรณวิไลเช็ดตัว คุณป้าวรรณวิไลดึงผมเข้ามาจุ๊บที่ปากเบาๆ พร้อมกับเอ่ยขอบใจ ไอ้ตัวเล็กของผมชักจะโงหัวขึ้นมาอีกแล้ว คุณป้าวรรณวิไลเหลือบเห็นเข้พอดี เอามือมาตีเบาๆ พร้อมกับพูดกระซิบพอให้ผมได้ยิน

ไม่เอาแล้ว คืนนี้แบ่งให้คนอื่นเค้ามั่งเหอะนะ

เช็ดเนื้อเข็ดตัวกันแห้งเรียบร้อย ผมกับคุณป้าวรรณวิไลก็กลับไปที่ห้องกลาง เปิดไฟไว้ตามมุมห้อง ทำให้มองเห็นสลัว ๆ ผมรินไวน์ใส่แก้วให้คุณป้าวรรณวิไล ส่วนตัวผมเองก็เปิดเบียร์กระป๋อง ตอนนี้ก็มีคนทยอยกลับเข้ามาในห้อง ทีละคู่ สองคู่ ต่างก็วิ่งหาเครื่องดื่มให้กัน คุณลุงพิธานปิดไฟอีกดวงสองดวง ทำให้ห้องมืดลงหน่อย แต่ก็พอมองเห็นใครเป็นใคร เครื่องดื่มของกินเล่นวางไว้ที่ไหน



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น