สวรรค์สีดำ

เรื่องจริงที่เกินความจริง

เกิดขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากเมืองที่เต็มไปด้วยความเจริญ

แต่มันก็มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริงๆ................................

บ้านที่เกือบจะไม่สามารถเรียกว่าบ้าน หลังเล็กๆอยู่นอกตัวเมืองออกมาพอสมควร เหมือนจะจงใจหลบออกมา

อาศัยเนื้อที่เพียงไม่มากนัก ถึงจะไม่ได้รับการสนับสนุนในโครงการเศรษฐกิจพอเพียง แต่ครอบครัวน้อยๆนี้ก็

สามารถดำเนินชีวตได้อย่างพอเพียงโดยอัตโนมัติ

พ่อ แม่ ลูกชาย ลูกสาว

สี่ชีวิต ที่ดูเหมือนจะมีความลงตัวในความพอดี

แต่..............................

ความไม่พอดีมันก็มีจนได้

ลูกชายที่ไปโรงเรียนตามปกติ แต่ลูกสาวจำต้องอยู่กับบ้าน ทุกอย่างต้องอาศัยพ่อแม่กับพี่ชาย

สาเหตุเพราะ ความมืดสนิทของดวงตา ทำให้เธอไม่สามารถดำเนินชีวิตเหมือนกับคนทั่วไป

ทุกอย่างดำเนินไปตามกรรม

อยู่กันอย่างมีความสุข

ไอ้ธง ลูกชายเริ่มเป็นหนุ่ม

อีมุก ก็โตตามกันมา

แต่ต้นปีนี้...

ความไม่พอดีก็เกิดขึ้นกับครอบครัวนี้อีกครั้ง เมื่อพ่อบ้านเกิดอุบัติเหตุ เสียชีวิตกะทันหัน

เหลือเพียงสามชีวิต ที่ต้องดิ้นรนกันต่อไป

ไอ้ธงตัดสินใจไม่เรียนต่อ เพราะต้องทำไร่ทำนาหาเลี้ยงครอบครัวแทนพ่อ

“ถ้าข้าจะเรียน มันก็คงเรียนได้ไม่เท่าไหร่หรอกแม่ เพราะเราไม่มีเงิน”

“เอ้ออ....ข้าก็เห็นใจเอ็ง ถ้าพ่อเอ็งยังอยู่ เอ็งก็คงไม่ต้องเลิกเรียน”

“ถึงไม่เรียน พวกเราก็อยู่กันได้นะแม่”

“อื้มม... ข้าก็ไม่รู้จะคิดยังงัย วันข้างหน้าก็ไม่รู้ว่าจะอยู่กันยังงัย”

“เราก็อยู่กันแบบนี้แหล่ะแม่ แค่นี้เราก็พอจะมีความสุขนะแม่”

“แต่...แต่แม่ก็เริ่มจะแก่แล้ว แม่..แม่ก็ห่วงอีมุกน่ะ มัน..มันช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย”

“ข้าก็ดูแลมันนะแม่”

“แต่เอ็งก็ต้องมีครอบครัว อีมุกน่ะสิใครเค้าจะมารักมันชอบมัน”

“มันก็จะต้องมีเองแหล่ะแม่ ถ้ามันยังไม่มี ข้าก็จะดูแลมันต่อๆไป”

บรรยากาศความเป็นอยู่ดำเนินไปอย่างจำยอม สุขทุกข์ไม่มีใครออกปาก

ภาระที่แม่ต้องคอยดูแลน้องสาวที่เริ่มโตขึ้น โตขึ้น ต้องดูแลทุกอย่าง

โดยเฉพาะธุระที่เป็นเรื่องของผู้หญิง อีมุกก็ยังต้องพึ่งพาแม่มัน

“แม่ก็หนักใจนะ เพราะอีมุกมันเริ่มเป็นสาวแล้ว อีกหน่อยจะให้เอ็งช่วยมันทุกอย่างมันก็ยังงัยๆ”

“มันก็เป็นน้องข้านะแม่ จะเป็นอะไรไป ข้าช่วยมันได้ทุกอย่างน่ะแม่”

“แม่รู้ แต่..แต่มันก็มีเลือดมีเนื้อ เอ็งก็เป็นหนุ่มแล้ว อีกหน่อยก็ต้องอยากจะมีเมีย”

“ข้ายังไม่มีหรอกแม่ ข้าอยู่กับแม่กับน้อง ข้าก็มีความสุขนะแม่”

ตั้งแต่เล็กจนโต อีมุกก็มีแค่คนในครอบครัวเท่านั้นที่มันรู้จัก

ความรู้ต่างๆก็เกิดจากการได้พูดคุยกับพ่อแม่พี่ชาย ได้รับรู้แบบที่เธอรับรู้ได้เท่านั้น

หลังจากพ่อจากไป อีมุกเริ่มโต ความอยากรู้ก็มากขึ้น ไอ้ธงก็อธิบายได้ตามความสามารถเท่าที่จะอธิบายได้

“พี่ธง ไอ้สีเนี่ยมันเป็นยังงัย แล้วมันมีเยอะรึป่าว”

“ข้าก็บอกไม่ถูก สีมันก็คือสี หยั่งแบบที่เอ็งถืออยู่เนี่ยมันสีแดงและก็มีอีกหลายสี”

“อื้ม... ข้านึกไม่ออกหรอก แล้วที่ข้าเห็นก็ไม่รู้สีอะไร”

“ชีวิตเอ็งมันคงมีสีเดียว คงเหมือนกับข้าตอนหลับตา มันมืดไปหมด มันเป็นสีดำนะ”

“ข้าอยากมองเห็นเหมือนคนอื่นๆเค้าน่ะ”

ทุกครั้งไอ้ธงก็จะพยายามปลอบน้องสาวบ่อยๆ ถึงความผิดปกติของร่างกาย

“เอ็งก็คิดเสียว่า ทุกคนก็เหมือนเอ็งสิ ถ้าไม่มีใครบอกว่าเอ็งตาบอด เอ็งก็ไม่รู้หรอกว่าตาไม่บอดเป็นยังงัย”

“อื้มม... ข้าก็ไม่รู้ว่าตามันเป็นยังงัย มันอยู่ตรงไหน”

สวรรค์มืด

ความอึดอัดในการที่ต้องคอยช่วยเหลือน้องสาว ทั้งในที่ลับที่แจ้งไอ้ธงก็ยังทำอย่างไม่รังเกียจ แต่ที่สร้างควาอึดอัดให้มันนั้น

มันเกี่ยวกับสภาพร่างกายของอีมุก ที่หลายๆคนก็ต้องยอมรับว่ามันสวย น่ารัก ทั้งผิวพรรณ ทั้งรูปร่างที่ดูสวยไปทุกส่วน

แม่ไอ้ธงก็ย่อมรู้ถึงสภาพจิตใจของลูกชายที่กำลังเป็นหนุ่ม แต่สภาวะที่ต้องจำยอม แม่ก็ต้องเก็บความกังวลไว้ในใจตลอดมา

เพื่อนๆไอ้ธงก็แอบมองน้องไอ้ธงอย่างหวกระหาย แม้ว่าตาอีมุกจะมองเห็น แต่มันก็สามารถจำเสียงของคนได้หลายคน

“ข้าขอจีบอีมุกน้องสาวมึงได้มั๊ยวะ” ไอ้เด่นเพื่อนคนหนึ่งที่แอบมองอีมุกมานานกล่าวขออนุญาตไอ้ธง

“เอ็งแน่ใจหรอวะ อีมุกมันช่วยเหลือตัวเองไม่ได้สักอย่าง แล้วมันจะช่วยอะไรเอ็งได้วะ”

“อย่างน้อยมันก็ช่วยเรื่องในมุ้งได้ว่ะ”ไอ้เด่นโต้กลับ

“ถ้าเอ็งจะจีบมันไปทำลูกอย่างเดียว ข้าว่าไม่นานเอ็งก็เบื่อ น้องกูก็ต้องเป็นหม้ายน่ะสิ”

“แล้วเอ็งจะหวงไว้ทำเมียสะเองรึไงวะ”

“เฮ๊ย...มึงพูดดีๆนะโว๊ย อีมุกมันน้องสาวกูแทัๆนะโว๊ย”

“เฮ่ยย....พี่น้องเย็ดกันเองเยอะแยะ น้องมึงก็น่าเย็ดออกหยั่งงั้น ไม่หวงไว้ทำเมียเอง เอ็งจะหวงไว้ทำไมวะ”

“เอ้ออ....ก็ไม่แน่” ไอ้ธงตัดบท

ไอ้เด่นมันจุดประกายให้กับไอ้ธง ซึ่งแต่เดิมมันไม่เคยจะคิดเรื่องที่ไอ้เด่นมันพูด แต่พอได้ฟัง ไอ้ธงก็เริ่มคิด

“อีมุก... เอ็งเนี่ยมันโตเป็นสาวแล้วนะ สวยเสียด้วยสิ”

ไอ้ธงมองร่างเปลือยที่กำลังอาบน้ำ ทั้งอกทั้งเอวสะโพกดูกลมกลึงไปหมด

“สวยยังงัยหรอ แล้วคนอื่นๆเค้าไม่สวยหรอ”

“ก็...ก็หน้าอกเอ็งมันก็สวย เป็นเต้าเต่งตึง หัวนมก็แดงๆ ผวเอ็งมันก็ขาว รูปร่างก็อวบ”

“เสียดายข้าไม่เห็นคนอื่น คนอื่นเค้าอาจจะสวยกว่าข้าก็ได้”

“ไม่หรอก หาคนสวยกว่าเอ็งยาก ดูสิสะโพกก็กลมมน ก้นก็เต่งน่าจับออก”

ไอ้ธงไม่พูดปล่าว มือมันจับประคองสะโพกทั้งสองข้างอีมุก

“แล้ว....แล้วตรงนี้เอ็งมันโคกใหญ่ด้วย หมอยเอ็งก็เริ่มขึ้นแล้วนะ” มือธงเลื่อนมาประกบเนนเนื้อหว่างขาน้องสาว

“อื้มม...มันก็แปลกๆนะพี่ธง พอโตขึ้นมันมีอะไรๆเกิดขึ้นอีกนะ”

“มันก็มีเปลี่ยนแปลงบ้างน่ะ เหมือนนมโตขึ้น มีขนเกิดขึ้น ตรงนี้ค้าเรียกว่าหมอยน่ะ” ไอ้ธงลูบไล้ แล้วดึงหมอยเส้นเล็กๆเล่น

“อื้มม...พี่ธงน่ะ มันเจ็บนะ” อีมุกจับต้นแขนพี่ชายบีบเบาๆ

“เอ้อ..ข้า...ข้าเผลอไปน่ะ มาเช็ดตัวเถอะ”

ไอ้ธงยังต้องหาเสื้อผ้าใส่ให้น้องสาว เพราะแม่ออกไปตลาด ปล่อยให้มันช่วยน้องสาวอาบน้ำแทนแม่

“ที่จริงข้าจะใส่ไม่ใส่ก็ไม่เห็นแปลกเลยนะ เพราะข้าก็ไม่เห็นใครสักคน ฮิฮิ”

“เอ็งก็คิดบ้าๆ ก็คนอื่นเค้าเห็นน่ะสิ ไอ้เด่นมันยิ่งแอบมองเอ็งทุกวัน”

“แต่ข้าไม่ได้แอบดูใครนะ แล้วพี่เด่นจะมาแอบดูข้าทำไม”

“เอ้อ...อีกหน่อยเอ็งก็รู้เองแหล่ะ”

อีแจ่ม เด็กสาวข้างบ้านที่ใกล้ที่สุด รุ่นๆเดียวกับอีมุก ที่ยังไปมาหาสู่กันประจำ และอีมุกก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากอีแจ่ม และก็เป็นเด็กสาวคนเดียวที่แม่อีมุกไว้ใจให้ใกล้ชดกับที่บ้าน แต่ระยะหลังๆแม่ไอ้ธงก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มสาว ของลูกชาย

“เอ็งคงนึกชอบอีแจ่มมั่งแล้วน่ะสิ ข้าเห็นจู๋จี๋กันบ่อยๆ”

“ข้า...ข้าก็คุยกันปกติน่ะแม่”

“เอ็งมันก็โตเป็นหนุ่มแล้ว ก็คงต้องมองสาวๆบ้างแหล่ะ ข้าก็ไม่ได้ว่าอาไรนะ”

แต่ในใจแม่ไอ้ธงก็ยังหวั่นๆว่า สักวัน ถ้าไอ้ธงมันจะมีเมีย แล้ว...แล้วสภาพทางบ้านจะเป็นยังงัย

ไม่ใช่ห่วงเรื่องความเป็นอยู่ อาหารการกน แต่แม่ไอ้ธงห่วงเรื่องลูกสาวที่ช่วยตัวเองไม่ได้

“แม่..แม่พอรู้นะ ว่าเอ็งคิดยังงัยกับอีแจ่ม”

แม่ไอ้ธงนอนหันมาคุยกับลูกชายที่ยังนอนด้วยกันทั้งสามคน เพราะทั้งบ้านเหลือมุ้งเก่าๆหลังเดียว

“ข้า...ข้าไม่ได้คิดอะไรนะแม่ แม่อย่าห่วงเลย”

“เอ็ง...เอ็งเป็นหนุ่มแล้วนะ ข้ารู้ว่าเอ็งต้องคิดเรื่องแบบนี้บ้างแหล่ะ”

“ก็แค่คิด คิดไปตามเรื่องน่ะแม่” ไอ้ธงก็ยอมรับในใจ ว่าเอาอีแจ่มมาคิดแล้วชักว่าวบ่อยๆ

“คิด..คิดแล้ว..เอ็งเอามาช่วยตัวเองหรอ” แม่ไอ้ธงถามแบบตรงๆ

ถ้าอยู่ในที่สว่างๆ แม่มันคงเห็นใบหน้าไอ้ธงแดงด้วยความอาย

“แม่ก็...ถามอะไรไม่รู้ มัน..มันก็เรื่องธรรมชาติน่ะแม่”

“อื้มม....แม่...แม่รู้ อีแจ่มมัน...มันก็สวยน่ารักน่ะ แม่กลัวเอ็งอดใจไม่ได้น่ะสิ”

“ไม่หรอกแม่ ข้ายังห่วงแม่ห่วงน้องนะ”

“แม่..แม่เข้าใจ แม่ขอบใจเอ็ง แต่ก็เห็นใจเอ็ง”

“ไม่เป็นไรหรอกแม่”

“ให้...ให้แม่ช่วยเอ็งมั๊ย มัน..มันคงช่วยให้เอ็งไม่ต้องคิดถึงอีแจ่มมันมาก”

แม่ไอ้ธงลูบไล้ต้นแขนลูกชาย

ไอ้ธงไม่รู้ถึงจุดประสงค์ของแม่มัน

มือที่ลูบไล้มาถึงใบหน้าที่คมคาย ผิวถึงคล้ำแต่ก็เกลี้ยงเกลา

“แม่...แม่จะช่วยยังไงหรอ” ไอ้ธงถามเสียงแตกพล่า ขณะที่มือแม่มันลูบไล้ลงมาถึงต้นขา

“ก็...ก็ช่วยให้เอ็งสบายตัวไง เอ็งก็คงเคยทำบ่อยๆไม่ใช่หรอ”

ไอ้ธงถึงกับงอตัวขณะที่มือแม่มันลูบล้วงมาสัมผัสพวงเนื้อในเป้ากางเกง

“มัน...มันไม่ดีนะแม่ ข้า...ข้า...” ไอ้ธงพยายามดึงมือแม่มันออกจากการกุมพวงเนื้อ

“เอ็งก็นอนเฉยๆสิ จะนึกถึงใครก็ได้”

แม่ไอ้ธงดันร่างกำยำของลูกชายพลิกนอนหงาย ก่อนที่จะลูบไล้เรือนอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

“อื้มม....อื้มมม....”

ปมขมวดของกางเกงถูกดึงหลุดลุ่ย

มืออุ่นๆของแม่มันลูบคลำพวงเนื้อที่ยังอ่อนรวมกันเป็นก้อนเต็มกำมือ

จากลูบคลำสองก้อนกระโปกที่ห้อยเป็นพวงคลึงเล่นเบาๆ

ท่อนเนื้อที่ยังไม่เป็นท่อน แม่ไอ้ธงใช้ปลายนิ้วจับกระทอกเบาๆ ปลายนิ้วไล้ที่ปลายที่เปิดเปลือยไปมา

ท่อนเนื้อค่อยๆพองขึ้นอย่างช้าๆ

จากปลายนิ้ว เปลี่ยนมาเป็นกำท่อนลำอุ่นๆไว้ในอุ้งมือ จับรูดแผ่วเบาจนหนังหุ้มร่นมายันโคนท่อนที่เร่มพองเต็มที่

“อูวว......โอวววว......”

ไอ้ธงครางเบาๆ เพราะกลัวน้องสาวตื่น

มือแม่มันยังทำหน้าที่กำรูดขึ้นลง สลับกับการลูบไล้พวงกระโปกที่หดกลมกับไล้ปลายควยที่น้ำเงี่ยนเร่มปริ่มออกมาเรื่อยๆ

“คะ...ควย...ควยเอ็งมัน...มันใหญ่ยาวไม่เบาเหมือนกันนะ” แม่มันกระซิบบอกลูกชาย

...............................................................

“มัน...มันเสียวนะแม่...อูวว....อูยยย....เสียว...เสียว....เดี๋ยวเปื้อนนะแม่”

“น้ำ...น้ำจะออกแล้ว...แล้วหรอ”

“จะ...จ้ะ...จะ..จะออกแล้ว....ซี๊ดดด.....ซู๊ดดดด......”

“โอ๊ววว....อู๊วววววว...............” ไอ้ธงครางลั่น ร่างผวาลุกขึ้นนั่งตัวงอ

น้ำควยกระฉูดออกอย่างแรง

ลำควยที่ถูกแม่มันลุกขึ้นอมดูดอย่างแรง จนทำให้ไอ้ธงถึงกับผวา ยังดูดรีดน้ำควยต่อจนหมดลำกล้อง

“พี่ธง พี่ธงเป็นอาไร” เสียงอีมุกที่ตื่นเพราะเสียงร้องครางไอ้ธง ลุกขึ้นถามพี่ชาย

“ปะ....ป่าว....ป่าว ไม่ได้เป็นอาไร....อูวว....ไม่ได้เป็นอาไร”