ซีรีย์น้องนิดกับพี่เก่ง(สี่คนอลเวง) ตอนจบ

"อ้าววววว...ตกลงจะไปส่งพี่กับน้องนิดหรือเปล่าครับ"

แล้วพี่เก่งกับน้องนิดก็เข้ามาขัดจังหวะจนได้ ทั้งสองสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แค่ดูก็รุ้ว่าเป้นเสื้อผ้าที่ใช้ออกเดินทาง ในขณะ
ที่เราสองคนกำลังจูบปากแลกลิ้นกันอยู่ เมื่อผมกับยัยก้อยรีบตอบรับ พี่เก่งก็เร่งให้เราทั้งสองไปแต่งตัว คราวนี่ก็ไม่ต้องอาย
อะไรกันอีกแล้ว เมื่อผมและยัยก้อยต่างเปลือยกายเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกัน เวลาผ่านไปสักครุ่ ค่อนข้างฉุกละหุกจนผมไม่มี
เวลาพอที่จะอ้อยสร้อยได้นานนัก ก็รีบใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวจะไปส่งสองคนผัวเมีย

ครั้งแรกน้องนิดเป็นคนอุ้มยัยเมย์ เสื้อผ้าก็ใส่แบบธรรมดา เหมาะสำหรับอากาศเมืองไทย เพราะเธอตั้งใจจะไม่พาไปด้วย แต่
ดูเหมือนยัยเมย์จะล่วงรู้ทั้งๆที่อายุเพียงแค่ขวบเดียว จะร้องหาพี่เก่งอยู่ตลอดเวลา รวมทั้งพยายามจะให้พี่เก่งเป็นคนอุ้ม ทั้ง
ผมและยัยก้อยพยายามจะช่วยแบ่งเบาโดยการผลัดกันอุ้มยัยเมย์ แต่ได้ชั่วคราวเธอก็ร้องเรียกป๊าๆๆๆ พร้อมดิ้นไปหา เหมือน
ล่วงรู้ว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้อยุ่ในอ้อมกอดของพี่เก่ง คงอีกหลายวันกว่าจะกลับมาอุ้มเธออีกครั้ง

ผมเป็นคนขับรถให้โดยมีพี่เก่งนั่งกับยัยเมย์ คู่กันทางด้านหน้า ปล่อยให้สองสาวกระซิบกระซาบกันอยุ่ทางด้านหลัง ผมไม่มี
โอกาศได้ยินนักหรอกว่าทั้งสองสาวมีความลับอย่างใดกัน ตั้งแต่ออกจากบ้านยันสนามบินสุวรรณภูมิ ก็ยังคุยกันไม่เสร็จ ครั้น
พอถึงสนามบิน ยัยเมย์ยิ่งติดพี่เก่งแจ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถอุ้มเธอได้ ทั้งสองคนจึงฝากกระเป๋าสัมภาระต่างๆ ไว้ที่ผมกับยัย
ก้อย สองคนผัวเมียอุ้มยัยเมย์ เดินเข้าไปเช็คเวลาเครื่องบินออกกับพนักงานของสายการบิน

ผมมองเห็นได้แต่ไกลๆ  รู้สึกเหมือนมีปัญหาบางประการ จึงเสียเวลาพูดคุยกับเจ้าหน้าที่สนามบินไปหลายนาที แต่ทุกอย่าง
คงเรียบร้อย พอถึงเวลาที่ต้องออกเดินทาง กลายเป็นว่าพี่เก่งกับน้องนิดพายัยเมย์ไปด้วย ทั้งๆที่ ได้พูดคุยกันแต่แรกแล้วว่า
จะให้ยัยเมย์อยู่ในเมืองไทยกับผมและยัยก้อย

แต่เมื่อน้องนิดยืนยันว่าทุกอย่างเคลัยร์ได้หมดแล้ว เรื่องวีซ่าของยัยเมย์ได้ทำไว้ก่อนหน้าแล้ว ครั้งแรกก็ไม่อยากพาไปแต่
เห้นว่า ยัยเมย์ติดพี่เก่งขนาดนี้ เลยเปลี่ยนใจกระทันหัน แต่ผมกลับรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าน้องนิดพูดไม่จริง แต่ก็สรุปเป็น
อันว่าทั้งสามคนเดินทางไปด้วยกัน ทิ้งผมกับยัยก้อยให้รออยู่ทีเมืองไทย
..................................................................

"คิดถึงยัยเมย์จังพี่เอก..."

ยัยก้อยพูดขึ้นมาหลังจากที่พี่เก่งพร้อมเมีย และลุกสาวผมหายตัวไปได้สองเดือนเต็มๆ มีเพียงข้อความที่ส่งผ่านมาบ้างว่า
สบายดี แต่ก็เพียงเท่านั้น ไม่มีอะไรมากกว่านั้นเลย มันไม่มีเรื่องราวอื่นใดให้ผมทราบบ้างเลย ว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง ส่วนผม
กับยัยก้อย ก็มีบ้างที่เราสองคนได้นอนด้วยกัน แต่นานๆสักครั้ง เนื่องจากความรุ้สึกในใจที่ต่างยังถวิลหา คุ่ของตน

"เออก้อยพี่อยากรู้จังว่ะ ว่าก้อยทำยังไงพี่เก่งเขาถึงกลับมาฟิตได้ขนาดนี้..." มันเป็นเรื่องที่ผมอยากรู้มานานแล้วว่า คืนที่บ้าน
สานฝันเกิดอะไรขึ้นมา ในห้องที่พี่เก่งกับยัยก้อยอยู่ด้วยกันข้างๆห้องของผมกับน้องนิด

แต่ยัยก้อยยังไม่ยอมเปิดปากเล่าเรื่อง เอาแต่ปิดปากหัวเราะคิกๆ อายหน้าแดงๆ จนผมต้องกอดปล้ำ เปลื้องเสื้อผ้าของก้อย
และตัวผมจนเปลือย พร้อมเสียบควยยาวใหญ่เข้าไปในรุหีแดงๆของยัยก้อยนั่นแหละ เธอจึงเปิดปากเล่าเรื่องราวให้ฟัง

"คืนนั้นหลังจากที่พี่เก่งเดินออกมาจากห้อง ที่ปล่อยให้น้องนิดอยู่กับพี่เอกตามละพังไงคะ ก้อยเห็นพี่เก่งเดินมาทรุดตัวนั่งลง
บนเตียงเงียบๆ คงกำลังคิดอยู่มั้งว่าสิ่งที่ทำไปนั้นมันถูกต้องมั๊ย ดีมั๊ย ก้อยจึงเดินเข้ามาหา ทรุดตัวลงนั่งเคียงข้างพี่เค้า แล้ว
ยื่นมือไปจับกุมมือใหญ่ๆของพี่เก่งบีบเบาๆ เหมือนให้กำลังใจพร้อมส่งยิ้มหวานๆอย่างจริงใจมาให้พี่เค้า "

"ก้อยบอกพี่เก่งว่า ก้อยรักพี่เค้า...เพราะสิ่งที่พี่เก่งทำอยุ่ขณะนี้ เป้นเรื่องที่ถูกต้องแล้วค่ะ...รอให้น้องนิดตัดสินใจว่าจะดำเนิน
ชีวิตอย่างไรต่อไป  หลังจากที่รู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ก้อยพูดช้าๆ พร้อมเอนศรีษะไปซบไหล่พี่เก่ง เงยหน้าช้อนสายตาหวานๆใสๆ
แสดงความรุ้สึกรักออกมาอย่างเปิดเผยผ่านดวงตา พี่เก่งก็มองตอบแบบรับรู้ไมตรีจิตที่ก้อยหยิบยื่นให้ แต่ยังลังเลที่จะสานต่อ"

"ก้อยรอเวลาให้ผ่านไปสักครุ่ใหญ่ๆ ก็เดินไปที่เครื่องรับทีวี กดปุ่มเปิด หยิบรีโหมดมากดเปลี่ยนระบบช่องจากช่อง7มาเป็นระบบ
เวบแคมถ่ายเหตุการณ์ในห้องพี่เอกกับน้องนิดให้พี่เก่งดู." ย้ยก้อยเล่ามาถึงตรงนี้ เธอก็ปิดปากหัวเราะกิ๊กๆ

"เห้ย!... นี่ก้อยเปิดกล้องให้พี่เก่งดู..พี่กับนิดเย็ดกันหรอ..." ผมร้องถามด้วยความตกใจ

 "ใช่ค่ะ..ไม่งั้นจะปลุกอารมณ์ให้พี่เก่งสู้ได้หรอ..." ยัยก้อยสารภาพมาตามตรง ผมเลยลงโทษเธอด้วยการกระเด้าควยเข้าไปใน
รูหียัยก้อยถี่ๆแรงๆ เธอเด้งหีตอบโต้ พร้อมครางอูยๆเสียวๆ

"เล่าต่อสิ..." ผมร้องเร่ง แล้วสาวควยกระเด้าใส่หียัยก้อยเนิบๆ

"พอดูไปได้สักพัก ก้อยสังเกตุเห็นเป้ากางเกงของพี่เก่งเริมพอง ก้อยเลยขยับเข้าไปถามว่าพี่เก่งเห็นน้องนิดถูกเย็ดแล้วมีอารมณ์
หรือคะ...แต่พี่เอกรู้มั๊ยคะว่าพี่เก่งตอบว่าอะไร"

"พี่จะไปทราบได้ไงล่ะ..เล่ามาเร้วๆเลย.." ผมถามอย่างร้อนใจ

"พี่เก่งเค้าบอกว่า เค้าไม่ได้มีอารมณ์เพราะเห็นน้องนิดโดนเย็ดหรอกค่ะ แต่พี่เค้ามีอารมณ์เพราะเห็นเธอมีความสุขต่างหาก
พอได้ยินก้อยยิ่งรักพี่เก่งจนสุดหัวใจเลยค่ะ ตอนนั้นตัดสินใจได้ทันทีว่าก้อยต้องทำให้พี่เก่งมีความสุขให้ได้ ก้อยเลยเอื้อมมือ
ไปจับเป้ากางเกงพี่เก่งนวดเบาๆ จนควยพี่เค้าแข็งพร้อมใช้"

"ยิ่งพี่เก่ง เห็นน้องนิดโดนพี่เอกเย็ด ทั้งภาพทั้งเสียงขนาดนั้น ควยพี่เก่งก็ยิ่งแข็ง ก้อยเลยตัดสินใจรูดซิปกางเกงพี่เก่งลงมา
แล้วสอดมือล้วงควักเข้าไปในกางเกงในของเค้า งัดลำควยอวบๆ ออกมาถอกรูด จนน้ำเงี่ยนใสๆที่ไหลปุดออกมาทางปลาย
ควย ก้อยก็ทนไม่ไหว อ้าปากอมพี่เก่งดูดจ๊วบๆ"

ผมก็รู้สึกเสียววาบที่ปลายควย เมื่อน้องก้อยเล่ามาถึงตรงนี้ ร่องหีเธอก็ขมิบตอดควยผมถี่ๆ เสมือนกับเธอรำลึกไปถึงพี่เก่ง ผม
จึงเร่งกระเด้าควยใส่หีน้องก้อยอีกชุดใหญ่ เธอเด้งหีส่ายร่อนสู้ พร้อมขมิบหีรัดควยผมยวบๆยึกๆ

"ซี๊ดดดด...ก้อย....อ่าส์สืส์ส์.." ผมร้องครางด้วยความเสียว

"โอ๊ะ..อู้ยส์..เบาหน่อยพี่เอก.....อู้ยส์...เสียวววว.."

"ซี๊ดดดด..ก้อยยยย..พี่เสียว...ขมิบหีเบาๆก่อนครับ...เดี๋ยวน้ำแตกพอดี...อ่าสืส์ส์.." ผมร้องบอกน้องก้อยบ้าง เพราะตอนนี้เธอ
ทั้งส่ายหี ทั้งเด้งหีร่อนไปมา รวมทั้งขมิบยวบๆด้วยความเสียวซ่าน จนเส้นผมสีน้ำตาลทองกระจายเต็มหมอน แล้วเล่าเรื่องต่อ

"ก้อยถามพี่เก่งไปว่า....ชอบมั๊ยคะ...ที่ก้อยอมควยให้...แต่พี่เก่งไม่ตอบ ตาจับจ้องมองภาพเสพสวาทของพี่เอกกับน้องนิดไม่
กระพริบ สักพักท่อนลำควยกระดกงึกพองยวบๆ ก่อนจะระเบิดน้ำกามข้นขาวฉีดเข้าปากก้อย เป็นจังหวะ ก้อยรีบกลืนกินลงคอ
ไปได้อย่างไร้ความรังเกียจแต่อย่างใด จนหยดสุดท้าย ก้อยก็เงยหน้าขึ้นคายปากออกมาจากลำยาวของพี่เก่ง"

"แล้วยังไงต่อ..." ผมรีบถาม เมื่อยัยก้อยทำท่าจะหยุดเล่า

"ก็คงเพราะพี่เก่งรู้น่ะค่ะ ว่าก้อยรักพี่เค้าแค่ไหน ถึงไม่ได้รังเกียจที่จะกลืนกินน้ำควยของพี่เค้าเลย พักแป๊บเดียวพี่เก่งก็สามารถ
ควยแข็งแล้วได้เย็ดก้อยจริงๆในคืนวันนั้นเลย"

"ซี๊ดดด..พี่เอกคะ..เย้ดก้อยแรงๆสิคะ..ก้อยจะแตกแล้ว...." ยัยก้อยร้องบอกผม จึงโดนผมจัดการซอยควยกระเด้าชุดใหญ่หนักๆ
ถี่ๆ ผมรุ้สึกอยากให้เธอลืมความสุขสมที่ได้รับจากพี่เก่งยังไงไม่รู้ สักครุ่เดียวยัยก้อยก็ร้องบอกเสียงสั่นสะท้านว่าเธอแตกแล้ว
ผมยังคงซอยควยกระเด้าถี่ๆอีกพักหนึ่ง ก็รุ้สึกถึงความเสียวที่แล่นปราดจนทำท่าจะทนต่อไปไม่ไหว ผมรีบชักควยดึงหลุดออก
มาจากรูหียัยก้อยดังบล็อค แล้วรีบขยับแอ่นควยแข็งโด่ไปที่หน้ายัยก้อย หวังให้เธออมดูดจนน้ำแตกคาปากยัยก้อยบ้าง แบบที่
เคยทำให้พี่เก่ง

ยัยก้อยคว้าเอวผมดึงลงไปหา พร้อมอ้าปากอมดูดควยของผมจริงๆ แต่พอน้ำควยระลอกแรกของผมแตกออกมา ยัยก้อยก็ทำ
หน้าผอืดผอม สักครู่มีเสียงดังอ๊อก ยัยก้อยรีบคายควยผมออกทันที แล้วเอามือปิดปาก ก็จะผลุนผลันวิ่งไปเข้าห้องน้ำ แล้วอา
เจียรออกมาอย่างมากมาย จนผมนึกน้อยใจ ทีน้ำควยพี่เก่งยัยก้อยกลืนกินได้ แล้วกับผมแค่นี้ทำเป็นอวก แต่ดูเหมือนยัยก้อย
จะคลื่นไส้จริงๆ เพราะเธออวกออกมาอีกหลายครั้ง จนผมต้องเดินไปลูบหลัง เพราะมันผิดสังเกตุ จนย้ยก้อยกระซิบบอกมาว่า


"พี่เอกคะ...ก้อยว่าเอ้อ....เมนก้อยยังไม่มาเลยค่ะ..." ยัยก้อยนอนเปลือยเปล่าพิงอกของผมพร้อมกับพูดขึ้นมาเบาๆ เมื่อผมพา
เธอออกมาจากห้องน้ำ ผมนั่งนับวันดู แล้วตกใจเพราะนับจากคืนวันนั้น ที่พี่เก่งกับน้องนิดหายตัวไปร่วมสองเดือนมาแล้ว ผม
ถึงกับใจหาย มันเป้นความสัพเพร่าของตัวเองจริงๆที่ไม่เคยคาดคิดเรื่องนี้มาก่อน ผมเคยชินกับการหลับนอนกับน้องนิดซึ่ง
เธอได้ทำหมันไปแล้ว เวลาจะเสร้จผมจึงหายห่วงสามารถแตกในได้เสมอ แต่กับน้องก้อยเธอไม่ได้ทำหมัน แล้วที่ผ่านมากับ
พี่เก่งซึ่งไม่สามารถมีลูกได้ เพราะเสปิร์มอ่อนแอ ยัยก้อยจึงชินกับเรื่องนี้ ครั้นเมื่อผมกับยัยก้อยได้ร่วมรักกัน เราทั้งสองคนจึง
ไม่ได้หาวิธีป้องกันเอาไว้ก่อน ทุกครั้งผมก็จะชินกับการที่แตกในเสมอมา

"นานหรือยังครับ..." แม้จะตกใจผมก็ไม่แสดงออกมา ไม่อยากให้ยัยก้อยต้องคิดมาก เมื่อได้รับคำตอบว่าเดือนกว่าแล้ว พอรุ่ง
ขึ้นผมจึงพายัยก้อยไปตรวจ แล้วก็เป็นจริงตามนั้น เมื่อนายแพทย์ท่านตรวจดูอาการของยัยก้อย แล้วสรุปให้ฟังว่า ยัยก้อย
ท้องมาร่วมสองเดือนแล้ว มันคงเป็นครั้งแรกในคืนวันที่พี่เก่งกับน้องนิดบินไปอเมริกาอย่างแน่นอน

เมื่อผมรู้เช่นนั้น จึงพายัยก้อยไปจดทะเบียนสมรสให้เรียบร้อยก่อนเป้นเรื่องแรก เราทั้งสองเหลือญาติคือแม่ของยัยก้อยเพียง
คนเดียว ซึ่งท่านอยู่ที่อังกฤษ เราจึงบินไปหา พยายามลำดับเรื่องราวเท่าที่เล่าได้ให้ผู้ใหญ่ฟัง ผมพร้อมที่จะรับผิดชอบ เมื่อ
แม่ของน้องก้อย ซึ่งก็คืออาว์ของผมได้รับทราบ ท่านก็ไม่ขัดขวาง เราจัดพิธีเล็กๆกันที่นั่น แล้วถือโอกาศอันนิมูนกัน ใช้ชีวิต
อยู่ที่อังกฤษ เสียสองเดือนเต็มๆ จึงค่อยกลับเมืองไทย  ปรากฎว่าพี่เก่งกับน้องนิดและยัยเมย์ ได้สวนเดินทางกลับมาก่อน
หน้าแล้ว และสิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจก็คือ น้องนิด ในชุดคลุมท้อง ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ เธอให้หมอที่นั่นทำการแก้
หมันให้น้องนิด รวมทั้งพี่เก่ง ได้อาศัยวิทยาการทางวงการแพทย์ของอเมริกา เพาะตัวเสปิร์มให้แข็งแรง แล้วฉีดเข้าไปใน
มดลูกของเธอ มันจึงทำให้น้องนิดสามารถให้ลูกกับพี่เก่งได้เสียที ส่วนยัยก้อยนั้น เธอก็อุ้มท้องอายุครรภ์แก่กว่าน้องนิดอยู่
สักเดือนสองเดือน ช่างบังเอิญดีแท้

หลังจากนั้น เราทั้งสองก็อยู่แบบคู่ใครคู่มัน แม้บ้านยังคงเชื่อมกันอยู่ จนน้องนิดและยัยก้อยคลอดออกมาเป้นทารกเพศชาย
ทั้งคู่ เราทั้งสี่คน มีบ้างที่สลับคู่หาความสุขกัน มีบ้างที่ฝ่ายหญิงหรือฝ่ายชายโดนลุม แต่ก็นานๆครั้ง จนน้องเมย์ เข้าโรง
เรียนอนุบาล เราจึงเลิกกิจกรรมทางเพศแบบสลับคู่ทั้งหมด เหลือเพียงผมคู่กับน้องก้อย และพี่เก่งคู่กับน้องนิดเพียงเท่านั้น
โดยที่พวกเราต่างปิดบังกันเรื่องพ่อของน้องเมย์ ปล่อยให้เธอเข้าใจเพียงว่าเธอมีพ่อชื่อพี่เก่งเท่านั้นคนเดียว



จบบริบูรณ์