นุชนอนฟังเสียงแม่กับจ่ายงค์เสพสุขกันอยู่คืนแล้วคืนเล่า ทั้งสองส่งเสียงดังเสมอ บางครั้งพร่ำพูดคําหยาบคายน่าเกลียดเหลือเกิน แล้วรัวกระหน่ำกันอย่างถึงพริกถึงขิง ...แม่ส่งเสียงร้องครวญครางราวกําลังจะขาดใจ
นุชไม่อยากเล่าให้หนึ่งฟัง กลัวพี่สาวพูดกับแม่ แล้วแม่จะมาเอ็ดตะโรเอากับหล่อน แต่หนึ่งก็มักถามว่าแม่พาจ่ายงค์มานอนค้างหรือเปล่า นุชก็จะตอบเลี่ยงๆไปเสียว่าไม่ทราบ ไม่รู้เพราะว่าหลับแล้ว แม่มักกลับมาดึกๆ ทุกคืน
จ่ายงค์กับอาแปะนั้นไม่เคยเจอกันสักครั้ง แต่ค่ำวันนั้นนุชใจหายใจคว่ำ เพราะแม่กับจ่ายงค์กําลังคุยกันหัวเราะต่อกระซิบกันในห้องรับแขก อาแปะจอดรถเข้ามาในบ้านเสียงหัวเราะเงียบลงเป็นปลิดทิ้ง นุชอยู่ที่ชั้นบนแต่ก็ได้ยินเสียง
“อ้าว...แปะจ๊ะ รู้จักจ่ายงค์หรือยัง จ่ายงค์เป็นญาติของฉันเองแหละ เขาเป็นลูกของป้าจ้ะ”
นุชได้ยินแม่แก้ไขสถานการณ์ อาแปะก็ทักทายพูดคุยด้วยอย่างไม่สงสัย ข้างฝ่ายจ่ายงค์ก็พูดจาด้วยสองสามคําแล้วขอตัวลากลับ
“มีธุระหน่อยน่ะ วันหน้าค่อยคุยกันนะครับแปะคงเจอกันอีก”
“ตกลง...ตกลง คงเจอกันอีก”
อาแปะโต้ตอบไป กลั้วเสียงหัวเราะอย่างที่อาแปะเคยพูดกับคนที่ชอบพอรักใคร่กัน นุชได้ยินแม่โกหกอาแปะได้เต็มปากเต็มคํา แม่ทําไมเป็นคนอย่างนี้ น่าสงสารอาแปะที่รู้ไม่ทันแม่เลย
พอจ่ายงค์ขับรถปิกอัพจากไปแล้ว แม่กับอาแปะก็คุยกันกะหนุงกะหนิง อาแปะชวนแม่ออกไปหาอะไรกินกัน
“ดีเหมือนกันกําลังหิวอยู่เลยจ้ะ”
ทั้งสองออกไปจากบ้าน ทิ้งนุชอยู่คนเดียว หล่อนถอนหายใจ ชีวิตของแม่เกี่ยวพันอยู่กับเรื่องของเพศตรงข้าม วันหน้าจะเป็นอย่างไร เดาไม่ถูกจริงๆ
คืนนั้นแม่ไม่กลับนอนบ้าน นุชเข้าใจว่าแม่ไปค้างกับอาแปะที่บ้านเดี่ยว และความจริงเป็นอย่างนั้น อนงค์กับอาแปะเล่นรักกันอย่างเมามันส์ อนงค์ไม่แปลกใจตัวเองที่ไม่ว่ากับชายคนไหนหล่อนก็สนุกได้ทั้งนั้น เป็นเพราะว่าหล่อนชอบเรื่องพรรค์อย่างนี้นี่เอง เป็นพวกเซ็กซ์จัด หล่อนรู้จักตัวเองดีไม่ต้องให้มีใครมาบอก และหล่อนชอบความหนักหน่วงถึงลูกถึงคนแบบอาแปะ แบบจ่ายงค์ แบบตั้มเจ้าลูกเขยลําใหญ่ยาวคนนั้น
หล่อนชอบเล่นท่ามันส์ๆ ท่าแปลกๆ แปลกเท่าไรยิ่งดี และส่วนใหญ่ท่าที่โลดโผน จะให้ความรู้สึก สนุกมากกว่าท่าที่แสนจะธรรมดา ไม่ว่าท่าบนโต๊ะ บนเตียงหรือท่ายืนโก้งโค้งล้วนแต่ยอดเยี่ยม ท่าสอดใส่เข้าทางข้างหลังมักจะทําให้ตื่นเต้นแปลกใหม่
ท่าประหลาดๆ จ่ายงค์เก่งมาก ลิงอุ้มแตงจ่ายงค์ก็ทําได้ ท่ายืนแล้วเอาเท้าเหยียบเก้าอี้ไว้ข้างหนึ่ง จ่ายงค์สอนให้หล่อนรู้ว่ามันเด็ดสะระตี่ที่สุด ยืนแล้วก้มตัวโก้งโค้งอย่างนั้นแหละ แต่ยกเท้าข้างหนึ่งเหยียบไว้ในที่ซึ่งสูงกว่า ทําให้ซอกบั้นท้ายเปิดด้านหนึ่ง ท่านี้เล่นกันจนเมามันส์แล้วจะเปลี่ยนเป็นใช้ลิ้นเลียบ้าง ก็ได้รสชาติที่เร่าร้อน ...ทําให้หล่อนต้องส่ายบั้นท้ายร่อนไปร่อนมาเลยทีเดียว จะบังคับให้บั้นท้ายอยู่เฉยนั้นทําไม่ได้จริงๆ มันเสียวซ่านร่านร้อน ลึกล้ำ ก้นจึงต้องส่ายร่อนไปตามอารมณ์รุนแรงนั้น
จ่ายงค์ยังสอนให้หล่อนรู้จักท่าหกคะเมนตีลังกา มันประหลาดนักแต่ให้ความมันส์ยอดเยี่ยมไปเลย แต่ก็ทําเอาคอแทบหัก
ลิ้นจ่ายงค์ก็ดี...สากมาก จ่ายงค์ดุนลิ้นเลียชอนไชถึงข้างใน แต่ที่เสียวมากคือจ่ายงค์เอาปลายลิ้นดุนติ่งทางด้านในของมันจะทําให้ซู้ดปากไม่หยุด แอ่นร่อนไม่ยั้งกระเด้งใส่ปากจมูกของเขานับครั้งไม่ถ้วน
แต่ทั้งนี้ก็ไม่ใช่ว่าอาแปะจะไม่เจ๋ง อาแปะก็เจ๋ง แต่จ่ายงค์กําลังดีและมีลูกบ้า เวลารัวก็รัวอย่างเมามันส์ไม่กลัวตาย และส่วนใหญ่ก็จะเป็นอย่างนั้น ตามนิสัยของเขาที่ออกจะใจร้อน แต่มีเล่ห์เหลี่ยมไม่น้อย
ลําหักโค่นจ่ายงค์ดีกว่าอาแปะ เล่นมันส์ถึงใจกว่า แม้เขาไม่ค่อยละเมียดละไมเหมือนอาแปะ แต่เขาก็ทําให้หล่อนได้รับความสุขอย่างถึงอกถึงใจ และมักร้องบอกตัวเองอยู่บ่อยๆว่า “มันส์เป็นบ้าเล้ย มันเป็นบ้าเลย”
คืนนั้นหล่อนเสพรักกับอาแปะจนอ่อนเพลีย ปล่อยโคกฉ่ำไม่ไปล้าง ผล็อยหลับไปทั้งที่ผ้าผ่อนไม่ทันนุ่ง ห่มผ้าไว้เท่านั้น อาแปะก็เหมือนกัน ส่งเสียงกรนเบาๆ ทั้งที่แท่งหยกเนื้อมหึมายังเปียกแฉะเลอะเทอะ
เช้ามืดอาแปะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พลิกไปเจออนงค์เปล่าเปลือยอยู่ใต้ผ้าห่มเหมือนกับตัวเขา ก็บังเกิดความรู้สึกร้อนรุ่ม เครื่องเครากระดกตัวแปรสภาพเขื่องแข็งจึงได้ถือโอกาสนั้นปลุกคู่สวาทด้วยเรียวลิ้นที่เลียโลมสองเต้าอวบพุ่งชัน อนงค์ค่อยๆ พลิกฟื้นตื่นขึ้นมา และพบว่าอาแปะกําลังง่วนอยู่ที่เนินใหญ่ตรงหว่างขา กําลังเลียเล็มสองกลีบ ดุนลิ้นชําแรกลงไป ตรงกลางร่องเนื้ออูม เขาทําให้หล่อนง่านติดหมัดขึ้นมา กดไหล่ของเขาให้ใบหน้าก้มไล้เลียต่อไป และเด้ง โคกเนื้อขึ้นมาอัดปากอัดจมูกเป็นพัลวัน
“อูยยย์ แปะจ๋า มันส์จังเลยจ้ะ แปะจ๋า มันส์อะไรยังงี้ ลิ้นแปะดีจัง อู๊ยยยย์ ลิ้นแปะวิเศษแท้ๆ”
รสรักตอนเช้ามืด อาแปะรัวจนอนงค์เสร็จแล้วเสร็จอีก เขาชักชวนหล่อนเล่นสวาทกันแบบสุดเหวี่ยง อนงค์ก็โอเค.ทุกอย่าง ข้างหลังก็ชอบ ข้างหน้าก็ชอบ หล่อนตั้งหลักโก่งบั้นท้ายให้เขากระแทกกระทั้นจนหัวสั่นหัวคลอน ก็ยังบอกว่ามันส์ๆ อาแปะพาลําเนื้อบุกตะลุยเข้าไปในถ้ำเนื้อฉ่ำของหล่อนจนโขยกไปไม่ไหว ...ก็ร้องเสียงแปลกๆ ออกมาลั่นห้อง เนืองนองของน้ำรักหลั่งออกมาโต้กันในหลุมเนื้อล้ำลึกของสาวใหญ่ร้อนสวาท
...............................................
อนงค์ไม่รู้ว่าจ่ายงค์คิดอะไรอยู่ เย็นวันหนึ่งหล่อนยังไม่กลับ เขาดอดมาที่ทาวน์เฮ้าส์ เข้าไปในบ้านอ้างกับนุชว่าจะมารอหล่อน
สายตาของเขาทําให้นุชหวาดระแวง มองหล่อนอย่างหิวกระหาย เด็กสาวหลบชายร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำเข้าไปหมกตัวอยู่ในห้อง แต่เขาก็มีความสามารถที่จะสะเดาะกุญแจลูกบิด เข้าไปถึงตัวหล่อนจนได้
อนงค์ไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง นุชตกใจสุดขีดร้องไม่ออกอยู่ตั้งนาน จ่ายงค์กอดรัดฟัดจูบไม่เลือกที่ พอได้สตินุชก็ร้องให้คนช่วย เขาก็งัดเอาลําเนื้อขนาดยักษ์ออกมาอวด
“นี่ไม่อยากโดนไอ้นี่มั่งหรือ อร่อยนะจะบอกให้ จะติดใจ”
เขาแสยะยิ้มน่าเกลียด นุชมองเห็นอาวุธลับของเขาแล้วตาเหลือกลาน ...มันน่ากลัวและน่าเกลียดนัก หล่อนหลบไม่มอง แต่ปากร้องให้คนช่วย
เขาเอามือปิดปากหล่อน ข่มขู่ด้วยใบหน้าแดงก่ำ ถ้าไม่อยากตายก็เงียบๆเอาไว้ และบอกด้วยว่าโดนทีเดียวก็จะติดใจ เหมือนอย่างแม่ของหล่อน ทีแรกก็ไม่เอาแต่โดนเข้าไปทีติดงอมแงม
จ่ายงค์กดร่างของนุชลงบนที่นอน กําลังคิดว่าเด็กสาวคนนี้ต้องเผด็จสวาทด้วยเรียวลิ้นพิฆาต โดนเลียร่องเข้าไปทีเดียวก็จะอ่อนระทวยไปหมด
เขาเลิกผ้าตลบขึ้นไป ก้มหน้าลงพลางร้องอื้อฮือ...เด็กอะไรใหญ่จัง แม้มันอยู่ภายใต้กางเกงในแต่ก็เห็นเป็นรูปเป็นร่าง
ใครคนหนึ่งถลันเข้ามาในห้อง อาแปะนั่นเอง เห็นภาพนั้นพอดี กระชากคอเสื้อจ่ายงค์จนหน้าหงายขึ้นมาจากนูนเนื้อของนุช และนุชก็ร้องขอให้อาแปะช่วยด้วย
“...ช่วยหนูด้วยจ้ะ ช่วยหนูด้วย”
จ่ายงค์ไม่ทันระวังตัว จึงถูกอาแปะจับโยนออกไปจากห้อง พอตั้งหลักได้เขาก็สะบัดหน้าเหลียวมองคนที่มาเป็นก้างขวางคอ
“ไอ้แปะ มึงมาเกี่ยวอะไรด้วย”
“ทํายังงี้ไม่ดีนะจ่า”
จ่ายงค์นึกเสียดาย วันนี้ไม่มีอาวุธอะไรติดตัวมาเลย ถ้ามีปืนจะยิงให้ดับ ตาของเขาขุ่นขวาง หน้าแดงก่ำ มือสั่นระริกกําหมัดแน่น
“มึงจะไม่ตายดีไอ้แปะ”
“ตายดีหรือไม่ดี ...ก็ตายเหมือนกัน คนเราเกิดมาสุดท้ายก็ต้องตาย แต่เรื่องนี้ถ้าอนงค์รู้เข้าก็คงไม่ดีแน่ อยากให้อนงค์รู้หรือไม่อยากล่ะ”
จ่ายงค์คิดถึงอนงค์ รสสวาทของหล่อนยังประทับใจ ร่อนได้อร่อยติดลม ถ้าเลิกเสียตอนนี้ก็เสียดาย
“เออ...กูจะไป แต่เรื่องนี้อย่าบอกให้อนงค์รู้เป็นอันขาด”
จ่ายงค์หันหลังลงบันไดจากไป ใจขุ่นแค้นอาแปะ คิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะต้องทําให้ไอ้แปะแก่คนนี้เจ็บช้ำถึงที่สุด ฆ่ามันก็คงไม่ได้อะไร นอกจากจะต้องหนีหัวซุกหัวซุน ทางที่ดีเก็บมันไว้แล้วหาประโยชน์จากมันดีกว่า
นุชร้องไห้เนื้อตัวสั่นอยู่บนเตียง อาแปะเข้าไปปลอบ ลูบหัวเด็กสาวอย่างปรานี นุชก็ยกมือไหว้ขอบพระคุณเขา ที่ช่วยหล่อนเอาไว้ได้ทันเวลาพอดี
“ไม่เป็นไรหรอกนุช แปะมาทางนี้เห็นรถกระบะคันนั้นมันจอดอยู่ นึกว่าแม่ของนุชอยู่ แท้จริงมันกลายเป็นยังงี้ไป นุชคิดว่าเรื่องนี้จะบอกให้แม่รู้หรือเปล่า”
“นุชไม่รู้จะบอกดีหรือเปล่า”
เด็กสาวตอบเนื้อตัวสั่นสะท้านกําลังสะอื้นด้วยความตกใจสุดขีด ขวัญหนีดีฝ่อไปหมด
“แปะคิดว่าถ้าบอก ก็ทําให้พี่น้องผิดใจกันแน่ๆ”
อาแปะทรุดนั่งลงที่ขอบเตียงใกล้ๆ กับร่างของนุชที่น้ำตานองใบหน้า และหล่อนใช้หลังมือป้ายเช็ดอยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าฉีกขาดเป็นบางแห่ง
พี่น้องอะไรกัน นุชอยากพูดกับอาแปะอย่างนี้ อาแปะเชื่อว่าจ่ายงค์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่จริงๆ
“ไม่ต้องบอกก็ได้ แม่ของนุชจะได้ไม่ลําบากใจ แต่จ่าคนนั้นคงไม่มายุ่งกับนุชอีกเพราะนุชรู้ตัวอยู่แล้ว มีโอกาสหลีกหนีได้”
อาแปะปลอบโยนนุชอยู่ครู่หนึ่งก็จากไป แต่นุชนั้นนึกขอบคุณชายสูงอายุอย่างมาก ถ้าเขาช่วยเอาไว้ไม่ทัน มีหวังหล่อนโดนปู้ยี่ปู้ยําป่นปี้ไปหมดแล้ว
ถ้าหล่อนจะบอกเรื่องนี้ให้แม่รู้ ก็ไม่แน่ใจว่าจะมีประโยชน์หรือไม่ แม่หลงจ่ายงค์ยังกะอะไรดี และถ้าหล่อนเล่าเรื่องนี้ให้พี่หนึ่งฟัง มีหวังก็ถึงหูแม่ หล่อนจะต้องระวังตัวให้มากขึ้น
หล่อนออกไปดูประตูลูกบิด แท้จริงจ่ายงค์ไม่ได้สะเดาะกุญแจแต่อย่างใด มันเป็นเพราะเขาเอาพวงกุญแจที่เก็บเอาไว้ในตู้ยาข้างล่างขึ้นมาไข เขาเลวจริงๆ ไว้ใจไม่ได้เลย เป็นผัวของแม่ไม่พอจะมาเป็นผัวของหล่อนอีกด้วย
จ่ายงค์ยังไปมาหาสู่อนงค์ เขาฉลาดพอที่จะล่วงรู้ว่า เรื่องบัดซบที่เขาก่อขึ้น ไม่ได้เข้าหูอนงค์ เพราะหล่อนไม่ได้เอ่ยอะไรเลย
เขายังมาหลับนอนกับอนงค์ที่ทาวน์เฮ้าส์ไม่ว่างเว้น เล่นเสียวกันอย่างถึงพริกถึงขิงเตียงแทบพัง หลังจากนั้นเขามักไต่ถามถึงอาแปะ เพราะเขาก็รู้อยู่แล้วว่าอนงค์กับอาแปะนั้นมีอะไรกัน
“ไอ้แปะนั่นมันรวยนักไม่ใช่หรือ”
“แปะหรือ..รวยซี ปล่อยเงินกู้ไปทั่วทั้งหมู่บ้าน เก็บดอกทุกวัน”
“...มันให้อนงค์ใช้มั่งหรือเปล่า”
“ให้บ้างแต่ไม่มาก”
“ขอมันเยอะๆ ซี เอามาแบ่งให้พี่บ้าง”
“น่ากลัวจะยาก อาแปะไม่ใช่คนโง่หรอก ก็รู้อยู่แล้วคนปล่อยเงินกู้ก็ต้องเป็นยังงี้แหละ ถี่ถ้วนในเรื่องเงิน ที่จะให้ง่ายๆไม่มีทาง”
“ไม่เห็นจะยากเลย เธอก็ใช้เสน่ห์ของเธอให้เป็นประโยชน์ซี ...ออดอ้อนเข้าไปปรนเปรอให้เต็มคราบเดี๋ยวก็ใจอ่อนหมื่นสองหมื่นคิดว่าไม่ยากนะ”
“นึกเหรอว่าฉันไม่เคยลองน่ะ ลองมาแล้ว แต่พูดก็พูดเถอะนะอาแปะเนี่ยก็เป็นลมๆเหมือนกัน บทจะใจดีก็ให้มาก แต่ส่วนใหญ่แล้วค่อนข้างยากหน่อย แต่ถ้าเรื่องกินเรื่องอยู่ไม่หวง เรื่องเงินสดมันไม่ง่ายอย่างที่คิด”
จ่ายงค์ถอนหายใจหนักหน่วง
“ยังงี้มันต้องเจอดี”
ท่าทางของจ่ายงค์อนงค์สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนนั้นไม่เห็นเป็นอย่างนี้ เขาก็รู้อยู่แล้วว่าอาแปะมาก่อน เขามาทีหลัง เขาไม่น่าเป็นเดือดเป็นแค้นอาแปะ
“หมู่นี้เป็นอะไรไปพี่จ๋า เคืองแค้นอะไรอาแปะนักหนา”
“ไม่มีอะไรหรอก”
รีบพูดกลบเกลื่อนไป แต่ไม่วายพึมพําออกมาว่า “สักวันไอ้แปะ มันจะต้องรู้สึก”
ไม่กี่วันต่อมาจ่ายงค์ก็วางแผนให้อนงค์ไปนอนค้างบ้านอาแปะ แล้วเขาจะยกเค้าบ้านเดี่ยวหลังนั้น
“ข้าวของมันเยอะไม่ใช่หรือ เครื่องเสียง โทรทัศน์ วิดีโอ”
“ทีวีเครื่องเบ้อเร่อ สเตริโอก็เครื่องใหญ่ครบชุด เป็นไอ้ที่เขาเรียกว่าเธียร์เตอร์ๆ น่ะ”
“อ๊ะ ยังงั้นดีใหญ่”
จ่ายงค์ตบเข่าผางอย่างสมคะเน ยิ้มกระหยิ่มอย่างนี้หวานหมู ไม่ยากเลยขอเพียงอนงค์ให้ความร่วมมือด้วยเท่านั้น
“เธอไปค้างบ้านมัน แล้วเปิดประตูรับพี่ เท่านี้ทุกอย่างราบรื่น”
“ถ้าเขาตื่นขึ้นมาล่ะ”
“ฮื้อ...จะตื่นได้ยังไง เธอก็ทําให้เขาเพลียซี ทําให้เพลียมากๆ เลย ให้เขาหลับเป็นตาย”
อนงค์ส่ายหน้า “ฉันจะมีปัญญาอะไรไปทําให้เขาหลับเป็นตาย นอกจากใช้ยานอนหลับ หรือไม่ก็เอาไม้ฟาดต้นคอเขาสักที”
“ไม่ต้องทํายังงั้น มันยากไป เอาง่ายๆ เธอมีของดีอยู่กับตัว... อนงค์ใช้ให้มันเป็นประโยชน์ นี่ให้มันล่อสักสองสามที มันก็หมดแรงม่อยกระรอกหลับเป็นตาย ไฟไหม้ก็ไม่ตื่น”
อนงค์ร้อนวูบวาบ เสียวซ่าน เลือดลมฉีดพล่าน แหม..วิธีการของจ่ายงค์ล้ำลึกนัก ผสมผสานไปด้วยความมันส์ อย่างนี้หล่อนก็ไม่ขัดอยู่แล้ว
“เข้าใจแนะนี่พี่จ่า”
“ชอบไหมล่ะ”
“ไม่บอกหรอก เรื่องอะไรจะบอก ว่าแต่ถามหน่อยฉันร่วมมือแล้วจะได้อะไรบ้าง”
อนงค์ถามอย่างไม่อ้อมค้อม เรื่องเซ็กซ์นั่นเรื่องหนึ่ง แต่เรื่องผลประโยชน์มันก็อีกเรื่องหนึ่ง
“ไม่ต้องห่วงน่า” จ่ายงค์โบกมือ “รับรองว่าไม่ให้เหนื่อยเปล่าหรอก มันต้องมีสิ่งตอบแทน เชื่อใจกันเถอะน่าที่รัก”
เขาหอมฟอดที่แก้ม มือหนึ่งเลื่อนวูบไปตะปบหมับที่เต่าใหญ่ อนงค์แอ่นรับส่ายไปส่ายมา เขาคลึงฝ่ามือ หล่อนเสียวซ่านไปถึงหัวใจ
“ยังงี้ใช่ไหมสิ่งตอบแทนน่ะ”
จ่ายงค์หัวเราะ “ไม่ใช่หรอกจ้ะ ยังงี้ไม่ใช่สิ่งที่จะตอบแทน แต่มันเป็นสิ่งที่เราจะต้องสนุกร่วมกัน ให้พี่เอาข้าวของไปจําหน่ายได้เงินมาแล้ว ก็จะแบ่งให้สามสิบเปอร์เซ็นต์”
“ไม่ได้ ต้องห้าสิบห้าสิบ”
“เอางั้นเลยหรือจ๊ะ แต่พี่เหนื่อยกว่านะ”
อนงค์หัวเราะ “ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน อย่าลืมซี...กว่าจะทําให้เขาหลับเป็นตายยังงั้นได้ ฉันต้องเหนื่อยเหน็ดขนาดไหน”
จ่ายงค์หัวเราะหึๆ กอดหล่อนไว้ ลูบไล้ทั่วเรือนร่าง ขยําเต้านมข้างซ้ายเต็มมือเคล้นหนักหน่วง
“ทํายังงั้นน่ะไม่เหนื่อยหรอกจ้ะ ได้แต่มันส์อย่างเดียว”
“นั่นแหละ ...แต่ก็ต้องเสียแรง”
“ก็ได้...คนละครึ่งก็ได้”
อนงค์หัวเราะอย่างพึงพอใจ ด้วยความลุ่มหลงจ่ายงค์จึงไม่คิดถึงความดีของอาแปะ
“ขนหน้าแข้งไม่ร่วง ไอ้แปะมันรวยขนาดหนัก ต้องนึกดูว่าจะหาทางเอาเงินทองจากมันได้ยังไง มันเก็บเงินสดไว้ที่ไหน เธอรู้หรือเปล่า”
“ไม่เคยเห็นสักที”
“ไม่เป็นไร ยกเค้ามันแค่นี้ก่อน ดูๆ เอาไว้ด้วยว่าอะไรพอจะขายได้บ้าง ช่วยยกหน่อยก็แล้วกัน”
วางแผนเป็นที่เรียบร้อย จ่ายงค์ยิ้มอย่างมั่นใจ กอดร่างอนงค์ไว้แน่น พลิกร่างทาบทับข้างบนแล้วร่วมรักกันอย่างเมามันส์ จ่ายงค์จับร่างอนงค์ให้พลิกนอนคว่ำ แล้วเขารั้งบั้นเอวให้หล่อนยกตะโพก กระดกบั้นท้ายขึ้น เขาคุกเข่าประกอบกิจทางเบื้องหลัง รุกเร้าเข้าไปด้วยเรือนลํามหึมาน่ากลัว อนงค์ครางอ๋อยๆ สองเต้าก็โดนเขาเอื้อมมือไปเคล้าคลึงบีบเคล้น เขาและหล่อนตักตวงความสุขกันจนหนําใจ ก่อนที่จะลงมือกระทําชั่วยกเค้าบ้านอาแปะในคืนต่อมา
วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2565
หอมกลิ่นโลกีย์ ตอนที่ 25
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น