ความเหงา

 


ความเหงาความเศร้าอาจทำให้คนเราทำในสิ่งที่สังคมไม่ยอมรับตอนผมจับได้ใบแดงผมเสียใจบวกกับแฟนที่เคยคบกันมามีคนใหม่เพราะความห่างไกลกันผมไปทำงานที่อื่นและผมไม่มีเงินแต่งผมกินเหล้าเมาจนเพื่อนๆต้องพากลับบ้านเพราะขับรถเองไม่ได้แม่เห็นสภาพผมกอดผมร้องไห้แม่ปลอบใจไม่ต้องเสียใจผู้หญิงมีเยอะพ่อกับแม่ให้กำลังใจทุกอย่างตกกลางคืนพ่อไปทำงานกะดึกแม่มานอนเป็นเพื่อนเพราะนานๆจะกลับมาเยี่ยมบ้านทีกลับมาก็ไปหาแฟนเราได้เสียกันแล้วแม่นอนกอดผมคุยกันทุกเรื่องผมบอกแม่ว่าอยากคุยกับแฟนอยากกอดแฟนแม่บอกว่ากอดแม่แทนก็แล้วกันในความมืดแม่นอนหนุนแขนทั้งกอดทั้งหอมผมพูดปลอบตลอดเวลาผมไม่ได้ใส่เสื้อใส่แต่กางกางบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแม่ใส่ชุดนอนบางๆทำให้ผมมีอารมย์จนบางอย่างในร่างกายผมมันแข็งตัวแม่คงรู้เพราะมือลูบไปโดนอำนาจใฝ่ต่ำของผมจึงบังเกิดผมกอดหอมแม่แม่ไม่ว่าอะไรทำให้ผมได้ใจเลิกชุดนอนแม่ขึ้นจึงได้รู้ว่าแม่ไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเลยและธรรมชาติของการสืบพันธ์ก็ดำเนินไปจนพายุสงบลงผมขอโทษแม่แม่พูดเพียงว่าแม่ให้ลูกได้เสมอขอเพียงลูกลืมผู้หญิงคนนั้นแม่ออกจากห้องไปผมคิดไปต่างๆนานจนหลับตื่นเช้ามาแม่มาเรียกไปกินข้าวเจอหน้าพ่อผมแทบไม่กล้ามองเพราะความผิดคืนต่อมาผมนอนไม่หลับเพราะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแม่กับพ่อก็เข้านอนดึกๆเห็นแม่ออกมาเข้าห้องน้ำผมคิดว่าพ่อกับแม่คงเสร็จสมสักพักแม่มาเคาะประตูผมเปิดประเห็นแม่ยืนอยู่หน้าห้องแม่ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวแม่บอกพ่อว่าลูกยังเศร้าแม่อยากมานอนเป็นเพื่อนผมถามถึงพ่อว่าไงพ่อไม่ว่าอะไรแม่พาพ่อขึ้นสวรรค์ไปหนึ่งยกตอนนี้หลับแล้วผมดึงแม่เข้าห้องล็อกประตูอุ้มแม่ขึ้นเตียงแใ่บอกให้ปิดไฟผมไม่ปิดแม่นอนหลับตาส่วนผมไม่รอช้าสำรวจร่างกายทุกส่วนสัดของแม่ผมเพ่งมองส่วนที่สร้างความสุขให้พ่อจนมีผมเกิดขึ้นและเมื่อคืนผมก็ได้รับความสุขจากส่วนนั้นของมันช่างอวบอูมถึงว่าพ่อทั้งรักทั้งหลงแม่นมตรามะลิอาจจะหย่อนยานตามอายุคนสี่สิบกว่าแต่ผมกินมันตอนเด็กๆวันนี้ผมยังได้ดูดดื่มกับสองเต้าที่เลี้ยงผมมาแม่ไม่ยอมโดนรุกฝ่ายเดียวแม่ขึ้นค่อมให้ผมนอนแม่จูบทั้งดูดทั้งอมจนผมเสียวซ่างแตกคาปากแม่มันเป็นความสุขที่ผมไม่เคยได้รับจากแฟนผมเลยแม่สอนผมทุกอย่างที่พ่อกับแม่เคยทำคืนนั้นผมกับแม่ผลัดกัยรุกผลัดกันรับผมแตกไปสามแม่ไม่นับตื่นเช้าแม่มาปลุกผมถามพ่อไปทำงานยังแม่บอกว่าไปแล้วผมกอดแม่มานั่งบนตักผมขอแม่อีกแม่บอกว่าพอก่อนแม่ระบมไปหมดแล้วผมเลยพูดว่าไหนแม่บอกว่าเพื่อความสุขลูกแม่หยิกที่แขนผมเบาๆเอียงอายพูดเบาๆ.. ก็ทั้งใหญ่ทั้งยาวขนาดนี้ใครจะทนได้สุดท้ายแม่ก็ยอมวันนั้นผมกับแม่แทบไม่ห่างกันยังกะผัวหนุ่มเมียสาวจนตกเย็นกลับมาผมกับแม่ก็ทำตัวปกติตอนี้ผมสบายแล้วหลังฝึกทหารเสร็จกลับบ้านก็มีแม่ดูแลทุกอย่างผมไม่ไปเที่ยวไหนแม่เป็นทุกอย่างเป็นทั้ที่ให้ความรักกับลูกเป็นทั้งเมียที่ให้ความสุขกับผัวบางครั้งตอนแม่เป่าปี่ให้ผมผมยังเผลอปากว่าเมียจ๋าเสียวผัวเหลือเกินแม่จะพูดว่าผัวแม่มีคนเดียวคืนพ่อของลูกถ้าผมมีลูกกับแม่ล่ะจะเป็นผัวได้มั้ยแม่ชงักเพราะแม่ไม่ได้กินยาคุมมาสิบกว่าปีแล้วปล่อยให้มีน้องผมก็ไม่มีจนพ่อบอกแม่ว่าเขาคงไม่อยากมาเกิดกับเรา... เอาใว้ผมจะเล่าต่อนะนะครับเรื่องมันยาวอีก