ยั่วพ่อจนได้เสียว 1

สมคิดลุกยืน แต่จิ๊บรีบกว่า เธอพยายามเดินนำผู้เป็นพ่อขึ้นบันได ให้ระยะห่างเป็นตัว กระตุ้นอารมณ์ทำไมน่ะเหรอ ก็ทุกย่างก้าวของสมคิด มันช่างเสียวซ่าน เค้าอยากให้บันไดนี้มีซัก 1,000 ขั้น เค้ากำลังลวนลามลูกสาวตัวเอง ด้วยสายตา ซึ่งนั่นแหละคือสิ่งที่จิ๊บต้องการ สมคิดมองต้นขาเนียนของลูกสาวด้วยอารมณ์ แปรปรวน เอวคอดส่งให้ก้นงอนบิดไปมา ดูช่างเซ็กส์ซี่น่าขยำ ควยสมคิดพองขึ้นช้าๆ แต่ไม่ถึงกับแข็ง "นี่ค่ะ" จิ๊บผลักประตูเพียงเบาๆ โดยไม่ต้องบิดลูกบิด แต่มันกลับเปิดออกอย่างง่ายดาย และ เงียบสนิทไม่มีเสียง อ็อดแอ๊ดให้รำคาญใจ สมคิดนั่งยองๆ ดูหาสาเหตุ ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นน่ะเหรอ ก็ลูกสาวตัวดีนั่นแหละ หยอดกาวตาช้างแล้วดัน เหล็กที่จะยืดหดเมื่อบิดลูกบิดประตู ให้หดติดเข้าไปอย่างถาวร "ตกลงมันเป็น อะไรค่ะพ่อ" สมคิดเสียววาบ เมื่อจิ๊บนั่งลงพูดข้างหู พร้อมเอาอกอวบ ไร้ซึ่งบราเซีย เบียเข้า กับต้นแขนของเค้า สมคิดรู้ได้ทันทีถึงรสสัมผัส ลูกสาวคนงามไม่ได้ใส่สิ่งใด นอกจากเสื้อยืด รัดรูปบางๆ มันช่างหยุ่นนุ่ม ไม่เหลวเหมือนเมียแก่ๆ ของเค้า "ไม่รู้สิ ไว้เดี๋ยวพ่อจะซื้อมาเปลี่ยนให้แล้วกัน" สมคิดรีบลุกขึ้นก่อนจะเตลิดไปกว่านี้ เค้าไม่รู้ว่าลูกสาวต้องการสิ่งใดจึงทำเช่นนี้ หรือมันเป็นแค่เพียงความ บังเอิญกันแน่ พลันทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงรถจอด "บ้านร้างหรือไงหายไปไหนกันหมด โทรทัศน์ก็เปิดทิ้งไว้" เสียงบ่นแว่วมาจากด้านล่าง ภรรยาของสมคิดนั่นเองแต่มันก็ไม่ทำให้สมคิดตกใจแต่อย่างใด เพราะชินชากับ เสียงบ่นนั้นแล้ว แต่จิ๊บสิออกอาการแปลกๆ "พ่อค่ะออกไปก่อน จิ๊บจะทำธุระ" จิ๊บดันร่างพ่อเธอออกจากห้องรีบงับประตูทันที สมคิดไม่ว่าอะไร เดินเข้าห้องน้ำเพื่อปลดทุกข์ เพียงแค่งัดดุ้นเนื้อออกมาเป็นอิสระเค้าก็ได้ เห็นถึงความฉ่ำเยิ้มที่ปลายควยยืดเป็นหยด พระเจ้า! เค้าคิดนี่เราเงี่ยนลูกตัวเองงั้นเหรอ สมคิดลองจับดุ้นเนื้อหยุ่นถอกหนังช้าๆ เค้าลองหลับตาจินตนาการไป "โอ้ว... จิ๊บ... จิ๊บลูกพ่อ" เนินนูนที่ได้เห็นเต้านมอวบใหญ่ที่ได้สัมผัส ช่างเร้าอารมณ์เค้าหยุดตัวเอง ไม่ได้ ลำควยเริ่มแข็งจนเต็มกำมือ สมคิดยิ่งนึกยิ่งถอกหนังควยเร็วขึ้น "จิ๊บ... พ่อกำลังจะเอาควยยัดหีลูกแล้ว... จิ๊บ... จิ๊บลูกพ่อ... จิ๊บ" สมคิดถอกชักหนังควยด้วยความเสียวซาบซ่าน เค้าต้องกระย่องกระแย่งเดินไป หาที่ยึดเหนี่ยวโดยใช้มือซ้ายพิงกำแพง มือขวายังรูดชักลำควยเร็วจี๋ สมคิดไม่สนใจแล้วว่า มันจะเป็นการผิดรึเปล่า ที่นำเรือนร่างของลูกสาว มาจินตนาการเพื่อ ระบายความใคร่ เค้ารู้แต่เพียงว่ามันเสียวกว่าการชักว่าครั้งไหนๆ "ฟิตจัง... จิ๊บ... ฟิตจัง... หีจิ๊บ" สมคิดกำมือแน่น รูดหนังควยไม่ยั้ง "ซี๊ดส์... จิ๊บ... อูยยยว์" ตัวเค้างอเป็นกุ้ง ปลายเท้าจิกลงกับพื้น เสียวชาตั้งแต่สันหลังขึ้นถึงท้ายทอย น้ำเงี่ยนขาวขุ่น เคลื่อนตัวผ่านลำควยกระฉูดพุ่งเป็นสาย ติดพนังเป็นระลอก 3 - 4 ครั้ง เค้าหอบหายใจแรงให้ตายสิ สมคิดเริ่มคิดได้เค้าไม่น่าปล่อยน้ำออกมา เพียงเพราะมโนภาพถึงลูกสาวมันเป็น ความผิดที่ไม่น่าให้อภัยสำหรับผู้เป็นพ่อ เค้าทำความสะอาดเก็บหลักฐานพร้อม ปลดทุกข์ไปพลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ต่อไปนี้เค้าจะไม่คิดถึงเรื่องลูกสาว อีก "พ่อเนี่ย... เข้าห้องน้ำนานจัง" พอเปิดประตูมาสมคิดก็พบกับลูกสาว ยืนรอเข้าอยู่เธอคงปวด มากรีบแทรกตัวเข้าแล้วปิดประตูทันที แต่สิ่งที่เค้าสังเกตเห็นคือบราเชีย ใช่! จิ๊บใส่บรา แต่เมื่อครู่ทำไม เค้าเริ่มคิดได้ว่าลูกสาวต้องการยั่วเค้านั่นเองแต่พอแม่มา จึงต้องแต่งตัวให้เรียบร้อยเหมือนเดิม ไม่สิ เค้าสะบัดหน้าไปมา ไม่เราต้องไม่คิดเช่นนี้ มันผิดเมื่อครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าก็ดำเนินชีวิต เหมือนทุกวันไม่มีอะไรแปลกใหม่ จิ๊บทำตัวเป็นลูกที่น่ารักแก่นบ้างเล็กๆ เหมือนเดิม "แม่คะพรุ่งนี้แม่ไม่ทำงาน แม่พาจิ๊บไปซื้อชุดว่ายน้ำหน่อยนะคะ" จิ๊บนั่งเขย่าแขนอ้อนแม่ซึ่งนั่งทำ งานอยู่หน้าคอม "แม่ไม่ค่อยว่างพรุ่งนี้มาเอาเงินแล้วให้พ่อขับรถไปให้แล้วกัน" กัญญาดาพูดปัดๆไปแต่หารู้ไม่ นั่นแหละคือเป้าประสงค์ที่แท้จริงของจิ๊บ "ขอบคุณค่ะแม่จิ๊บ หอมแก้มแม่" ออกอาการกระดี้กระด้า "เฮ่ย! ได้ไงล่ะลูกทุกวันยังเห็นไปคนเดียวได้" สมคิดรีบแย้งเพราะไม่ต้องการออกจากบ้าน ไปผจญกับอากาศร้อน "ไปหน่อยแล้วจะตาย หรือไง วันๆ ไม่ทำอะไรยังมาบ่นอีก" กัญญาดาหันมาพูดกับสามี ซึ่งก็ได้ผล สมคิดเงียบไปอย่างยอมรับสภาพประมาณเกือบ 11.00น. ของวันรุ่งขึ้น เสียงฝีเท้าวิ่งลงบันไดดังอึกทึกสมคิดยังคงนอนดูทีวีอย่างเคย "พ่อเนี่ย ยังไม่ไปใส่เสื้ออีก" จิ๊บพูดเสียงยืด เมื่อเห็นว่าสมคิดยังคงอยู่ในชุดกางเกงตัวเดียว นอนดูทีวี อย่างสบายใจ "ใส่ทำไมล่ะลูก สมคิดดูจะงงเล็กๆ" "โห...พ่อ... ก็วันนี้แม่ให้พ่อพาจิ๊บไปซื้อชุดว่ายน้ำไง" จิ๊บพูดขมวดคิ้วท่าทางน้อยใจ ที่พ่อเธอจำไม่ได้ "เออ... ลืมไปเลย... ว่าแต่เราจะไปชุดนี้เนี่ยนะ" สมคิดลุกขึ้นนั่งมองลูกสาวจิ๊บใส่เสื้อยืด รัดรูปสีขาวกางเกงขาสั้นสีส้ม ช่างตัดกับสีผิวส่งให้เรียวขา ขาวยิ่งดูนวลเนียน "ก็มันร้อนหนิคะ จะให้จิ๊บใส่เสื้อกันหนาวกับกางเกงยีนส์หรือไงแล้วนี่จิ๊บอุตสาห์ให้พ่อไป เช้า ๆ นะคะ มันจะได้ไม่ค่อยร้อน" จิ๊บรัวตอบพ่อเธอเป็นชุด "อะ อะ อะ ไม่เถียงด้วยแล้ว เดี๋ยวพ่อไปเปลี่ยนชุดก่อน" สมคิดตัดบทไม่อย่างโต้เถียงกับลูกสาวจอมแก่น พอทั้งคู่มาถึงห้างก็ตรงไปยังแผนกชุดว่ายน้ำทันที "คุณพ่อสวัสดีค่ะมาซื้อ กางเกงว่ายน้ำเหรอคะ" มดทักทายสมคิดอย่างคุ้นเคย เพราะมดไปทานข้าวบ้านจิ๊บอยู่บ่อยๆ "อ๋อ... ป่าวหรอกจ้าพาจิ๊บเค้ามาซื้อน่ะ" "มานี่เลยแก 3 ตัวนี้มาใหม่ อย่างสวยล่ะแก" มดสวมวิญญาณพนักงานขายทันที ส่วนสมคิดก็หยิบจับกางเกงว่ายน้ำ ดูไปพลางๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้คิดจะซื้อ "พ่อชอบแบบไหนคะ นี่เลยค่ะมดแนะนำ" มดหยิบกางเกงว่ายน้ำให้สมคิด โดยเค้าก็รับไว้อย่างเสียไม่ได้ "อ้าว... แล้วจิ๊บไปไหนล่ะลูก" "ไปลองชุดน่ะค่ะ" "ชุดว่ายน้ำเค้าลองได้ด้วยเหรอ" สมคิดทำหน้างง "ได้สิค่ะเค้ามีพลาสติกกันไว้ ของพ่อก็ลองได้นะคะ" "มด!!! ยัยมด... มานี่หน่อย... มาดูให้จิ๊บหน่อย" เนื่องจากห้างยังเปิดไม่นาน คนยังไม่พลุกพล่านจิ๊บจึงกล้า ตะโกนออกมาจากห้องลอง ที่อยู่ไม่ไกล "ยัยจิ๊บหนิ... ไม่รู้รึไงว่าเราต้องดูลูกค้า... พ่อคะช่วยไปดูมันหน่อยนะคะ มดต้องเฝ้าอยู่ทางนี้" มดทำเป็นหัวเสียเล็กน้อย ก่อนจูงมือสมคิดเดินไป พลางชี้ไปที่ห้องลองชุดเหมือน มัดมือชกให้สมคิดต้องไปแทนแต่พอหันหลังเดินกลับเคาน์เตอร์ เธอกลับยิ้มกับตัว เองอย่างมีเลศนัย สมคิดเดินไปตามที่มดบอกก็เจอกับห้องลอง 3 ห้อง ซึ่งมันเงียบมาก "อ้าว... พ่อ...ยัยมดล่ะ" จิ๊บพูดกับพ่อโดยแง้มประตู โผล่มาแต่ศีรษะ "เอ่อ... มดเค้าต้องดูลูกค้าน่ะ" สมคิดเริ่มประหม่า เด็กสาวที่เค้าเพิ่งมโนภาพจนสำเร็จความใคร่ไปเมื่อวาน กำลังยืนอยู่เบื้องหน้า เค้าเริ่มคิดไปถึงภาพที่อยู่หลังบานประตู อย่างหักห้ามใจไม่ได้ "พ่อก็ได้ค่ะ ดูให้จิ๊บหน่อย เดี๋ยวซื้อไปแล้วไม่สวยมันจะเสียดายทีหลัง" "จะดีเหรอลูก" "ไม่เห็นเป็นไรเลย" จิ๊บพูดพลางเอื้อมมือมาดึงข้อมือสมคิดเข้าไปในห้องลองชุด ภายในห้องซึ่งไม่ ใหญ่นัก ผนังทั้ง 3 ด้านติดด้วยกระจก มีก็แต่เพียงประตูที่เป็นไม้ สมคิดพยายามก้มหน้าไม่มองเรือน ร่างของลูกสาว "เป็นไงบ้างคะพ่อ" จิ๊บถาม "ก็ดี"