มหาอุทกภัยที่ผ่านมานี่ น้ำท่วมบ้านกันไหมครับ ของผมนี่บ้านอยู่บางบัวทองครับ บ้านเดี่ยวสองชั้นอยู่ในโครงการณ์หรู
เหลือแค่ชั้นเดียวเพราะน้ำมิดชั้นล่างเลย ช่วงน้ำท่วม ผมกับเหมียว (ภรรยาผม) เลยต้องอพยพไปอยู่บ้านแม่ใน กทม.
พอน้ำลดเลยทยอยเอาช่างมาซ่อมแซม ตั้งแต่มาทำบิ้วอินห้องครัว ห้องนั่งเล่น ทำระบบไฟ และสุดท้ายก็ทาสี
ช่างชุดอื่นๆ ก็มาทำแบบเช้ามาเย็นกลับครับและงานก็เสร็จหมดแล้ว เหลืองานทาสีนี่ล่ะที่เยอะหน่อย
เพราะไม่เพียงแค่ทาชั้นล่างชั้นเดียว เพราะผมกลัวสีมันจะไม่เข้ากัน เลยให้ทาภายนอกซะทั้งหลังไปด้วยเลย
ช่างทาสีสองคนที่มารับเหมางานเป็นพี่น้องกันชื่อ นายช่วง กับ นายชิต ทั้งคู่อายุประมาณสี่สิบต้นๆ
และด้วยความที่ผมไม่ถือตัวและคิดว่าอายุน้อยกว่าเขาตั้งสิบกว่าปี ก็เลยเรียกเขาว่าพี่ช่วงกับพี่ชิต
แต่เหมียวเมียผมกลับเรียกเขาทั้งคู่ว่าน้า เธอบอกว่าสองคนนี่อายุรุ่นเดียวกับน้าชายเธอ
ช่างสองคนนี่เพื่อนผมเขาแนะนำมาว่าดีและไว้ใจได้ ไม่หยิบฉวยข้าวของแน่นอน
และก็จริงอย่าที่เพื่อนรับรองครับ ทั้งคู่เป็นคนอัธยาศัยดี พูดน้อย ทาสีก็สวย เก็บงานได้ละเอียดดี
แรกๆ ก็ไปเช้าเย็นกลับ แต่ผมเห็นแล้วก็สงสารเพราะต้องซ้อนมอเตอร์ไซค์มาจากดอนเมือง
และผมเห็นว่าสองคนนี่ไว้ใจได้ แล้วเขาก็ทำงานมาเป็นเกือบสิบวันแล้ว มีความคุ้นเคยกันแล้ว
ผมก็เลยเสนอให้พวกเขานอนห้องนอนข้างล่าง ซึ่งอยู่ด้านหลังครัว ซึ่งห้องนั้นเตรียมไว้เป็นห้องคนใช้ที่จะรับเข้ามาอยู่ตอนทาสีเสร็จ
ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรเลยนะครับ ไม่ได้ห่วงเลยว่าสองคนนี่จะเป็นอาชญากรไหม มาก่อเหตุมิดีมิร้ายไหม
ผมแค่รู้สึกสงสารและเห็นใจพวกเขาเพียงอย่างเดียว
และเมียสาวคนสวยของผมนั้น นอกจากจะไม่ได้ท้วงติงอะไรแล้ว ยังเห็นดีเห็นงามเห็นใจพี่ช่างสีสองคนไปด้วย มันก็เลยเป็นไปตามนั้น
ลืมบอกไปว่า ผมทำงานราชการครับอยู่กระทรวงใหญ่ย่านสนามบินน้ำ ส่วนเหมียวเขาเปิดร้านกาแฟเล็กๆ น่ารักๆ อยู่ที่ปากซอยหมู่บ้าน
มีลูกมือเป็นสาวไทยวัยรุ่นหนึ่งคนกับแรงงานสาวกระเหรี่ยงอีกหนึ่งคน
ชีวิตครอบครัว โดยรวมมีความสุขดีครับ รักกันบ้างทะเลาะกันบ้าง ลิ้นกับฟัน ผมน่ะหน้าตาธรรมดาๆ ไม่ค่อยหล่อหรอก
แต่เพื่อนๆ อิจฉาที่มีเมียสวย ไม่ได้จะอวดนะครับ เหมียวเมียผมน่ะหน้าตาประมาณน้องหยาดทิพย์ ราชปาล เลยล่ะ
เพราะสายทางแม่ของเธอมีเชื้อแขกทางมาเลย์ รู้จักกันก็เพราะเธอมาติดต่องานที่กระทรวงที่ผมทำงาน
ผมช่วยงานเธอผ่านง่ายๆ ก็เลยได้ใจกัน ผมลองหยอดขนมจีบดู ปรากฏว่าติดแฮะ...คบกันปีกว่าๆ ผมก็ขอเธอแต่งงาน
หลังจากแต่งงานได้สองปี ผมก็แยกจากบ้านมาซื้อบ้านหลังนี้ อยู่ได้ปีเดียวเจอน้ำท่วมซะจุกเลย
ที่วางแผนจะมีลูกกันก็เลยชลอไปก่อน เพราะค่าใช้จ่ายซ่อมบ้านมันหลายอยู่
เรื่องทำลูกรออีกปีคงไม่สายครับ เพราะผมก็เพิ่งอายุแค่ 33 ส่วนเหมียวเมียผมก็เพิ่งจะ 27
ตอนนี้เลยให้เหมียวคุมด้วยยาคุมกำเนิดไปก่อน เพราะผมไม่ชอบจะใส่ถุงยางเท่าไหร่
เรื่องชีวิตครอบครัวคงต้องเอ่ยถึงเรื่องบนเตียงซักหน่อยครับ เมื่อก่อนมีความสุขกันดีครับ ช่วงแต่งงานใหม่ๆ ก็มีอะไรกันแทบทุกวัน
แต่พอช่วงน้ำท่วมเครียดมากทั้งเรื่องงาน เรื่องบ้านครับ ก็ลดมาเหลืออาทิตย์ละหนเท่านั้นเอง แถมบางทีมีอาทิตย์เว้นอาทิตย์อีก
พอน้ำลดก็ยังมีอาฟเตอร์ช๊อคตามมาอีก ทั้งความเครียดสะสมและงานที่กระทรวงที่เพิ่มมากขึ้น
เพราะต้องไปทำโครงการณ์ช่วยชาวบ้านที่ประสบภัย ทำเอาผมแทบไม่มีอารมณ์ทางเพศเลย
------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น