ดวงใจเหมันต์ ตอนที่ 6

ตอนที่ 6  จบบริบูรณ์



          สองพ่อลูกยังคงตกตะลึงอยู่แม้ว่าทั้งเอมิลี่และอลันได้ออกจากบ้านไปครู่ใหญ่แล้วก็ตาม  สองพ่อลูกมีอาการเดียวกันคืออกหัก   แฟร้งค์ได้แต่นั่งนิ่งขรึม   แต่ซูซานเริ่มมีอาการสะอึกสะอื้นออกมา  เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มที่เคยมีสัมพันธ์กันอย่างอลัน  จะมาปุบปับตีจากเธอไป  เธอเองก็คาดหวังกับเขาไว้มากจนยอมพลีกายให้  ซ้ำยังมีคู่รักมาให้เธอเห็นเต็มตัว  ยิ่งเจ็บปวดไปกว่านั้นคือ ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่เลี้ยงของอลันด้วยซ้ำ  มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย  แต่มันก็เกิดขึ้น  ความผิดหวังในรักเช่นนี้ยากนักที่เด็กสาวอย่างซูซานที่ยังผ่านโลกไม่นานจะสามารถทำใจยอมรับได้ง่าย  สาวน้อยผมบลอนด์นั่งสะอื้นเบาๆ พร้อมกับน้ำตาอาบแก้ม  เธอเดินไปหยิบวิสกี้ของแฟร้งค์จากบาร์เครื่องดื่มมารินลงแก้วแล้วกระดกพรวด  แฟร้งค์ห้ามไม่ทัน  จึงได้แต่เดินตามมาคว้าขวดที่เหลือจากมือเธอ และโอบประคองเธอมานั่นที่เก้าอี้รับแขกดังเดิม  ส่วนตัวเขาเองกลับกระดกพรวดเดียวหมด และวางขวดลง  ขยับเข้าไปโอบกอดบุตรสาวไว้ด้วยความห่วงใย เห็นใจ

“พ่อเสียใจด้วยนะ  ซูซาน  ถึงพ่อจะไม่รู้มาก่อนว่าลูกคบหาแฟนแล้ว  ถึงรู้พ่อก็คงไม่ได้ห้ามอะไร  แต่เมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว  ลูกก็ต้องยอมรับมัน   พ่อเองก็เช่นกัน  พ่อก็ไม่คิดว่าเอมิลี่ที่พ่อคาดหวังเขาจะมาบอกปฏิเสธพ่อ และพาคู่หมั้นมายืนยัน   เราต้องพยายามลืมไปให้ได้นะลูก  พ่อเชื่อว่าลูกยังมีโอกาสเจอคนที่ดีอีกมากมาย”

“พ่อคะ   หนูไม่ดี  ไม่สวยหรือคะ  อลันเขาถึงไม่รักหนู”    ซูซานบ่นเพ้อ

“โธ่  ลูกพ่อสวยจะตายไป   ลูกยังสาวสวยขนาดนี้  ใครๆ ได้เห็นก็ต้องรักลูกทั้งนั้นแหละ”  

“สวยหรือค่ะ  สวยแบบไหน”    ซูซานยังไม่หายปวดใจ

“ก็...ดูลูกสิ  รูปร่างหน้าตา  หุ่นทรวดทรงขนาดนี้   ลูกเป็นดารานางแบบได้สบายเลย”

“เหรอค่ะ   แล้วทำไมอลันเขาถึงไม่รักหนู   ยัยแม่เลี้ยงคนนั้นมีดีอะไรกว่าหนูค่ะพ่อ  อลันถึงได้เปลี่ยนใจไปรักหล่อน”   ซูซานตวัดเสียงอิจฉา   แฟร้งค์ก็ได้แต่เห็นใจบุตรสาว  ทั้งๆ ที่เขาเองก็สุดเสียใจไม่แพ้กัน  ตอนนี้เขาเองก็เหมือนคนกำลังเมาหมัด

“ซูซาน  ลูกดีกว่าเอมิลี่ตั้งเยอะ  หุ่นก็อวบ  หน้าก็สวยกว่า”   พูดไปแฟร้งค์ก็รู้สึกระดากปาก  แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาพูดออกไปได้อย่างไร

“หนูสวยกว่า แล้วทำไมอลันไม่รัก  แถมพ่อก็ยังรักเธอด้วยไม่ใช่หรือ”

“โธ่...ซูซาน  เอ่อ....ถ้าพ่อเป็นชายหนุ่ม  หากให้เลือกระหว่างลูก  กับ  เอมิลี่  พ่อก็เลือกหนูนะ”

“ทำไมอลันทำกับหนูแบบนี้   หนูรักเขามาก  แต่เขากลับไปรักผู้หญิงที่แก่กว่า  ฮือๆๆ...”

“ซูซานลูกรัก  ถึงจะไม่มีใครรักหนู   แต่อย่าลืมว่าหนูมีพ่ออยู่นะ  ยอดดวงใจของพ่อ”

          แฟร้งค์โอบกอดปลอบใจบุตรสาว  แต่ซูซานยังแววตาเหม่อลอยดุจคนเมายา  เธอเงยหน้ามองผู้บังเกิดเกล้านิ่งนานไปพัก   เธอก็ยื่นหน้าประชิดแฟร้งค์และค่อยๆ เผยอปากจูบเขา  แฟร้งค์ตะลึงงันไม่คิดว่าซูซานจะทำแบบนี้  ลูกสาวเขาคงบ้าไปแล้วแน่ๆ  เขารีบผลักซูซานออกไป

“นี่ลูกกำลังจะทำอะไร?”

“หนูก็อยากรู้ว่าพ่อพูดจริงหรือเปล่า   ตอนนี้หนูไม่เหลือใครที่รักหนูอีกแล้ว  พ่อยังรักหนูอยู่หรือเปล่า”    แฟร้งค์กลืนน้ำลายอึกใหญ่  ครุ่นคิดอยู่นานว่าจะพูดกับซูซานอย่างไรดี  ตอนนี้คงเพี้ยนไปเสียแล้ว

“ระ....รักสิลูก   พ่อรักลูกที่สุดในโลกเลย  ทำไมลูกถามแบบนี้”

“ถ้ารักหนู  แล้วพ่อจะกลัวอะไร  พ่อเองก็ไม่มีใครรักแล้วไม่ใช่หรือ  หนูก็อยากทดแทนสิ่งที่พ่อขาดหายไป  เราสองคนจะได้เติมเต็มให้กันไงคะ”    

           ซูซานยังพูดไปอย่างคนไร้สติ  สามัญสำนึก  แววตาเธอตอนนี้บ่งบอกได้อย่างชัดเจน  แฟร้งค์หวาดหวั่น  ตะลึงงันจนไม่สามารถกระดิกตัว   ซูซานก็เข้ามาจูบเขาอีก  คราวนี้เธอเผยอปากกว้างและเข้าจูบเขาราวกับกระหายหนัก  ดูดดื่มกับริมฝีปากพ่อหม้ายรุ่นใหญ่ราวกับจะให้ลิ้นหลุดจากปาก   ซูซานจูบแฟร้งค์อย่างบ้าคลั่ง   แฟร้งค์พยายามรวบรวมสติของตนเองแต่กลับไม่เป็นผล

“พ่อคะ  ลองดูซิว่าหนูกับยัยเอมิลี่นั่น  ใครจะดีกว่ากัน”

           ว่าพลางสาวน้อยผมบลอนด์หุ่นอวบอัดตามวัยสาวก็ถอดเสื้อคลุมและเสื้อยืดออกเผยให้เห็นห่วนอวบอั๋น  โดยเฉพาะสองเต้าที่แทบจะล้นบราออกมา  จากนั้นเธอก็นั่งคาบคร่อมร่างแฟร้งค์ที่ยังนั่งงุนงันอยู่และเข้าจูบไปตามซอกคอซ้ายขวา  พร้อมเบียดกายเข้าเสียดสี

“ซูซาน  พอเถอะลูก  นี่หนูเป็นอะไรไป”

“ทำไมคะ  หรือหนูไม่ดีพอที่พ่อจะรักหนูอย่างที่พ่อพูดมางั้น  พ่อลองพิสูจน์ก่อนสิคะ  จะได้รู้ว่าดีหรือไม่ดี”

          บัดนี้ซูซานคงสติเตลิดไปไหนต่อไหนแล้วเป็นแน่  แฟร้งค์ยังอ้ำอึ้งอยู่  ซูซานก็ไม่รอช้ารีบปลดกระดุมเสื้อเขาออกและไล่จูบไปตามหน้าท้องที่ยังเหลือเค้าของกล้าเนื้ออยู่บ้าง แต่คงไม่คัดแน่นเหมือนชายหนุ่ม  สาวน้อยจูบไล่ไปจนถึงหน้าท้องแล้วปลดเข็มขัด ตะขอและซิบกางเกงอย่างรวดเร็ว  พร้อมกับคว้าควักลำลึงค์ของแฟร้งค์ออกมา  แหงนหน้ามองแฟร้งค์ด้วยสายตายั่วเย้าก่อนจะก้มลงจูบมันราวกับเป็นของคนรักของเธอ

“ในเมื่อไม่มีใครรักพ่อ   หนูจะทำให้เองค่ะ  พ่อขา  อืมม...ดูสิ  ของพ่อก็ใช่ย่อยเมื่อไหร่”

“ซูซาน   อู้ววว...  หนูทำอะไร   โอ้ว....มัน.....อู้ย...ซี้ดดดดดดดดดด...”

          แฟร้งค์ก็บอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกันว่าตอนนี้เขาเป็นอะไรไป  สามัญสำนึกของเขาเริ่มหายไปทีละน้อย  และเริ่มจะคล้อยตามบุตรสาว   ตอนนี้เธอกำลังละเลงอยู่กับแท่งรักของเขาทั้งจูบ เลีย  และใช้มืออวบนุ่มกำรูดขึ้นลง  เขาหน้าบิดเบี้ยวเหยเก  เอามือค้ำตัวเองที่เอนไปข้างหลัง  ปล่อยให้ซูซานละเลงปากลิ้นโดยไม่ต่อต้าน  กลับแอ่นก้นขึ้นสู้ด้วยซ้ำ  ตอนนี้แฟร้งค์เองก็เหมือนคนเมายาไปอีกคน  สติของสองพ่อลูกคงไม่อาจจะกู่กลับได้แล้ว   ซูซานผละจากลำแท่งของแฟร้งค์ที่เริ่มผงาดขึ้นมา ตอนนี้มันปลาบไปด้วยน้ำลายของเธอ   สาวน้อยผมบลอนด์ลุกขึ้นพร้อมกับถอดกางเกงยีนส์ออกพร้อมทั้งแพนตี้ตัวน้อยออกไป  ยืนอวดความอวบอัดเย้ายวนต่อหน้าแฟร้งค์

“พ่อขา  ดูให้เต็มตาสิคะ  หนูสวยแค่ไหน  พ่อยังจะรักหนูหรือเปล่า”

“ระ...รักสิจ๊ะ  ที่รัก  หนูสวยมาก  ลูกพ่อโตเป็นสาวเต็มตัวสวยจริงๆ”  

          แฟร้งค์ตอบไปราวคนละเมอแล้วก็ค่อยๆ  จรดใบหน้าเข้าหาเนินเนื้อหว่างขาของซูซาน  แล้วก็จู่โจมจูบมันเข้าไปราวราชสีห์กำลังกัดฟัดแทะเนื้อ   ซูซานแหงนหน้าครางอู้พร้อมทำแบะขาออก  แอ่นร่อนสู้กับปากลิ้นของผู้บังเกิดเกล้า

“โอ้ว....พ่อขา  ทั้งลิ้นทั้งหนวดพ่อมันทำให้ร่องหนูเสียวไปหมดเลย  ดีจังเลย  อาว์...ถ้ารักหนูมากก็ทำให้หนูมีความสุขมากๆ สิคะ  พ่อขา.........ซี้ดดดด...”

“อื้มม....ร่องหนูสวยไร้ขนแบบนี้  พ่อจะจูบให้มันเต็มปากเลย   อูว....ดูสิยังสีชมพูอยู่เลย”

“เหรอคะ  พ่อขา   หนูยังสาว  ก็ต้องสวยสิคะ  เอาเลยคะพ่อ  ทำมันให้สมกับที่พ่อรักหนูเลย   อา....อู๊ยยย...พ่อสอดนิ้วเข้าด้วยเหรอค่ะ   ดีคะ....โอ้สวรรค์   หนูเสียวร่องไปหมดแล้วค่ะพ่อขา....ไม่ไหวแล้ว  ซี้ดดด...”

          ซูซานรีบผละออกและก้าวมาคร่อมร่างแฟร้งค์และนั่งลงทับหน้าท้องเขาอย่างร้อนรน  พร้อมกับแลกจูบอย่างเร่าร้อนได้ครู่เดียว  เธอก็บรรจงจับลำแท่งของแฟร้งค์และจรดจ่อปากถ้ำรักของเธอ   แฟร้งค์ยังสองจิตสองใจ  สติเขายังมีอยู่แบบครึ่งๆ กลางๆ   แต่ก็ห้ามซูซานไม่ทันเสียแล้ว เธอทิ้งร่างลงทับจนลำแท่งเข้าสอดเสียบเต็มลำ

“ซูซาน  อย่า  โอ้ว....สุดยอดเลย ที่รัก    โอ้ว...ไม่นะ   ...โอย...ลูกจ๋า  พ่อเสียว  ...โอ้ว...ไม่”

แฟร้งค์สับสนไปหมดระหว่างความปรารถนากับความถูกผิดในตอนนี้  ก็แทบไม่ต่างไปจากซูซาน  ตอนนี้เธอค่อยๆ ควบขย่มขึ้นลง

“โอ้ว...พ่อจ๋า   หนูรักพ่อเหลือเกิน   ลำแท่งของพ่อมันแทงเข้าร่องหนูแล้ว  อูย...ซี้ดด...เสียวไหมค่ะ  พ่อขา  หนูทำได้ดีไหม   หนูกับยัยเอมิลี่ใครดีกว่ากัน”

“ซูซาน   ทำไมลูกทำได้เยี่ยมแบบนี้   พ่อเสียวลำแท่งไปหมดแล้ว  อูย.....”

          สองพ่อลูกที่สติเตลิดไปไหนต่อไหนแล้ว ตอนนี้ต่างประสานจังหวะกันอย่างเร่าร้อน  เปล่งเสียงครางแข่งกันอย่างไม่เกรงว่าใครจะเห็นซึ่งก็คงไม่มีใครมาจุ้นจ้านความเป็นส่วนตัวของแต่ละบ้านอยู่แล้ว  แฟร้งค์รวบกอดลูกสาวไว้แล้วรวบรวมกำลังอุ้มร่างอวบขึ้นทั้งๆ ที่ยังไม่ได้แยกจากกัน  พาซูซานเดินไปยังห้องนอนแล้ววางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา  จับขาเธอรวบยกขึ้นกอดแล้วโหมแรงกระแทกบั้นเอว  ริมฝีปากเขาก็จูบเลียไปตามขาเนียนงาม

“อู้ว....พ่อขา   ดีจังเลย  หนูเสียวสุดๆ จริงๆ   พ่อเก่งจังเลย...ซี้ดด..”

ไม่นานนักเขาก็ทิ้งขาเธอลง  จับพลิกซูซานให้นอนคว่ำและจับสะโพกขยับมาอยู่ขอบเตียงปล่อยขาคุกเข่าอยู่ชิดเตียง เขาก็จัดแจงลำแท่งแทงเข้า   ซูซานถึงกับสูดปากแรงสะดุ้งเฮือก

“โอว...พ่อขา   หนูไม่เคยทำแบบนี้เลย  มันเข้าลึกจัง   อาว์.....พ่อขามันทั้งแน่นทั้งเสียวไปหมดแล้ว ซี้ดดด...”

แฟร้งค์ไม่พูดไม่จา  ตั้งหน้าโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง  เสียงหน้าท้องกระทบแก้มก้นดัง ผั่บ..ผั่บ..  ซูซานครางอื้อๆ  ทุกครั้งที่เขาอัดกระแทก

“พ่อขา....หนูเสียวจนทนไม่ไหวแล้ว   หนูจะถึงแล้วค่ะพ่อ....ของพ่อดีจังเลย   อู้ยย....”

เขารีบถอดลำแท่งออกและพลิกสาวน้อยผมบลอนด์มานอนหงาย  รีบจับถ่างขาออกแล้วเสียบทิ่มเข้าไปอย่างไม่กลัวบุบสลาย  ซูซานกลับชอบใจเสียอีก  เธอคงเสียวกระสันจนตัวแอ่น หน้าหงาย

“พ่อจ๋า   หนูไม่ไหวแล้ว   มันจะกลั้นไม่ไหวแล้ว   หนู....จะ....ถึง....ละ...แล้ว....”

ซูซานสะอึกกระท่อนกระแท่น  สองมือขยุ้มผ้าปูเตียงแทบขาด  ขบกรามตัวเกร็งไปหมด   การบีบรัดคงไปกระตุ้นให้แฟร้งค์จิตเตลิดไปกันใหญ่  เขายิ่งโหมแรงทิ่มแทงอย่างเอาเป็นเอาตายจนเหงื่อชุ่มทั้งตัว  เริ่มครางดังขึ้นๆ

“อ้าส์......พ่อก็ไม่ไหวแล้ว  ที่รัก   พ่อจะออกแล้ว    โอ้ว...ที่รัก ๆ  ๆ   ๆ”

“พะ   พะ....พ่อขา  หน่ะ..หนู......อื้อ.....อึ้ย.....อ่ะ.....อ่ะ....อ่ะ......อ๊ายยยยยยยยยยยส์...........”

ซูซานตัวเกร็งหนักจนในที่สุดก็กรีดร้องอย่างสุดกลั้น  สองขาเหนี่ยวเอวแฟร้งค์ไว้ก่อนที่เขาจะกระแทกอีกไม่กี่ทีก็ร้องคำรามลั่นประสานกัน

“อ๊อกกกกกก....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก...........”

แฟร้งค์ยังเอวกระตุกยึกๆ  อยู่หลายที  ซูซานก็เช่นกัน  จนความเสียวกระสันจางลง  แฟร้งค์ก็ทิ้งตัวทับบุตรสาวอย่างหมดเรี่ยวแรง  และเบี่ยงตัวนอนหงายข้างร่างอวบอัด


ซูซานเหมือนจะได้สติ  พยายามนึกทบทวนสิ่งที่ทำลงไป   ค่อยๆ หันไปมองแฟร้งค์ด้วยความหวั่นวิตก

“พ่อค่ะ   น่ะ...นี่เรา....ไม่นะ”

คราวนี้ซูซานแทบอยากกรีดร้องแต่กลับร้องไม่ออก  ได้แต่นอนตัวสั่นงันงก  ทุกสิ่งที่ผ่านไปเมื่อครู่มันคงไม่อาจย้อนกลับไปได้อีกแล้ว..............



          ณ สุสานแห่งหนึ่ง  ที่ฝังร่างอเล็กซ์ พ่อของอลัน ที่ถูกตกแต่งได้อย่างสมฐานะบนเนินเขา  ขณะนี้เงียบสงบไร้ผู้คนพลุกพล่าน  แต่กลับมีเสียงของหญิงชายคู่หนึ่งอยู่หลังแท่งหินขนาดใหญ่เกือบเมตรที่สลักชื่อผู้ตายไว้กำลังพูดคุยบางอย่างกัน

“พอแล้วครับ  เอมิลี่  มาเถอะ  ขึ้นมานั่งข้างบนตัวผม”

“มันจะดีเหรอ อลัน  ฉันว่าพอดีกว่านะ”  เอมิลี่ยังลังเลแต่ใบหน้าเธอกลับแดงด้วยสีเลือดสูบฉีดจนหน้าเปล่ง  ริมฝีปากชุ่มไปด้วยน้ำลาย

“คุณไม่รักผมเหรอ  เอมิลี่  มาสิ  ผมจะรอไม่ไหวแล้ว  ดูสิ  มันแข็งรอคุณแล้วนะที่  อาว์...”

“รักสิคะ  อลันขา...  ก็ได้  ฉันจะแสดงความรักให้กับเธอ”

          เอมิลี่ถึงจะหวั่นเกรงผู้มาพบเห็น  แต่บัดนี้ก็ไม่มีอะไรมาฉุดความปรารถนาเธอได้ซะแล้ว  เธอค่อยๆ ขยับมาดึงรั้งขอบกระโปรงขึ้นจนสามารถนั่งคร่อมทับอลันที่นังเอนพิงหินป้ายสลักรออยู่แล้ว   อลันกำลำแท่งรอไม่นาน หม้ายสาวก็ค่อยๆ หย่อนก้นลงจนมันจ่อปากถ้ำรักแล้วค่อยๆ กดตัวลง  พลางกัดริมฝีปากเกร็งกับขนาดของหนุ่มคนรักที่ใหญ่และแข็งแรง

“อ่ะ...อา....เข้าแล้วค่ะ  ที่รัก  เธอนี่พิเรนจริง  มาชวนร่วมรักกันในที่แบบนี้”

“คุณไม่ชอบเหรอ  มันตื่นเต้นดีนะ”

“ถ้าไม่ใช่กับเธอ  ฉันคงไม่เอาแน่   อูย...เบาสิคะ  ฉันยังไม่พร้อมขนาดนั้นเลย”

“ก็ผมทนรอไม่ไหวแล้ว  โอว....คุณยังฟิตยังกับสาวๆ เลย  ขย่มแรงๆ ได้เลยที่รัก  อู้ว...”

“ซี้ด....บ้าจริง  เธออย่าเสียงดังนักสิ   อู้ยย...ฉันบ้าไปแล้วแน่ๆ  ที่ต้องมาทำแบบนี้  แต่...อู้ยย...ซี้ด  ทำไมมันช่างตื่นเต้นแบบนี้นะ   อลันจ๋า...เสียวเหลือเกิน”  
หม้ายสาวซบหน้าข้างลำคอหนุ่มคนรักครางกระซิบ  ขณะที่ควบขย่มลำแท่งของเขา

“โอว....พ่อครับ  พ่อเห็นหรือเปล่า  เอมิลี่เป็นเมียผมแล้ว  อย่างที่พ่อต้องการ  พ่อเห็นหรือยัง”

“อลัน....บ้าไปแล้ว   อึ้ย....ซี้ด   ที่รัก  ฉันไม่ไหวแล้ว  อลันจ๋า...ฉันกลั้นไม่อยู่แล้ว  อึ้ยยย...”

          เอมิลี่พยายามกลั้นความกระสันแต่เหมือนยิ่งห้าม กลับยิ่งโหมกระพือแทบมอดไหม้ตัวเธอ   อลันกอดเธอแล้วพลิกขึ้นทับเธอแทน  สองแขนเขาเกี่ยวขาสองข้างของเธอที่คาบกายเขาอยู่  พอได้ที่เขาก็เร่งโหมใส่เธออย่างเร่าร้อน  เขาครางออกมาอย่างไม่เกรงว่าใครจะได้ยินและมาเห็นยิ่งกลับทำให้เอมิลี่ตื่นเต้นหนักไปอีก

“ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน  ที่รัก  โอ้ว...เอมิลี่   ผมรักคุณๆๆๆ  “

“ฉันก็รักเธอ  อลันจ๋า   ฉันจะถึงแล้ว   กลั้นไม่ไหวแล้ว  อูย....เร็วเถอะ  อลันจ๋า  ฉันไม่ไหวแล้ว”

“มัน....จะ...ออกแล้ว  เอมิลี่  ผมจะถึงเหมือนกัน   อ๊า...”

          ทั้งอลันและเอมิลี่ครางประสานกันไม่กี่อึดใจ  เขาก็อัดร่างแนบแน่นกับหม้ายสาวคนรักและกอดกันกลม  เสียงคราวแผ่วเบาสั่นสะท้านบ่งบอกถึงความสุขสมของทั้งคู่  จนสมปรารถนาแล้วอลันจึงปล่อยเอมิลี่ให้เป็นอิสระ จัดแจงผ้าผ่อนเข้าที่  ดึงรั้งเธอเข้ามากอดใหม่  เอมิลี่ใช้กำปั้นทุบอลันแล้วค้อนขวับให้ทำราวกับสาววัยรุ่นก็ไม่ปาน

“ฉันบ้าไปแล้วจริงๆ   ต้องมาทำอะไรแผลงๆ กับเธอเนี่ย”

“ห่ะๆๆๆ  แต่คุณก็ยอมทำนี่นา   ผมมีความสุขที่สุดเลย  ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่ผมรักคุณ”

“ฮึ...ฉันไม่น่ามาหลงรักหนุ่มน้อยจอมหื่นเลยจริงๆ”  

          เอมิลี่ทำท่าสะบัดค้อนให้อีกยก  จึงถูกหนุ่มน้อยรวบจูบไปอีกขนานใหญ่  ก่อนที่เขาจะจูงมือเธอมายืนหน้าหลุมฝังศพ  และคุกเข่านั่งมองรูปที่ติดอยู่กับแท่งหินสลักอยู่ครู่ใหญ่

“ขอบคุณครับพ่อ  สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง  ผมขอโทษที่เคยมองพ่อผิดไป  ต่อไปนี้ผมจะดำเนินตามที่พ่อต้องการครับ”

“ขอบคุณ อเล็กซ์  เช่นกันคะ  สัญญาของคุณที่ฝากไว้  มันเป็นอย่างที่คุณต้องการแล้วนะคะ  ขอบคุณที่เชื่อใจวางใจฉัน   สัญญาว่าฉันจะรักดูแลเอาใจใส่อลันอย่างที่คุณต้องการ  ขอให้คุณไปมีความสุขอยู่ในสรวงสวรรค์นะคะ”

          ลมพัดอื้อมาระลอกหนึ่ง  หอบเอาใบเมเปิ้ลปลิวกระจายทั่วบริเวณดั่งเป็นการรับรู้ของผู้จากไป  สองคู่รักจับมือประสานและวางช่อดอกไม้ไว้ที่หน้าแท่งหินอย่างบรรจง  แล้วจึงค่อยๆ  เดินเคียงคู่จากไปจากที่แห่งนั้น............................