วันอาทิตย์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2567

ด้วยรักและผูกพันธ์ ตอนจุดสีดำบนผ้าขาว ep.6

 
 
 

ผมรู้สึกกระสับกระส่ายจนนอนไม่หลับ จิตใจว้าวุ่นกระวนกระวายอย่างที่บอกไม่ถูก แม้พยามข่มตาหลับลงไปคราใด ผมก็รีบผวาลืมตาขึ้นมาทันที เพราะภาพวั๊บๆแว๊บๆของแม่นงค์ที่นอนโป๊ มันผุดวาบเข้ามาในหัว จนผมกลัวแม้กระทั่งการหลับตา หน้าผมเริ่มร้อนผ่าว ตัวเริ่มร้อนระอุ ทั้งๆที่นอนอยู่ในห้องที่เปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ

ในเมื่อข่มตาหลับไม่ลง ผมเริ่มคิดฟุ้งซ่านไปถึงเพื่อนสาวที่โรงเรียน เริ่มตั้งแต่ยัยแหม่มศัตรูตัวฉกาจ แม้ใบหน้าของเธอจะตกกระ แต่รูปทรงกลับงดงาม โดยเฉพาะรูปร่าง ที่ผมเคยได้ยินรุ่นพี่ที่โรงเรียนวิจารณ์ไปต่างๆนาๆ ในทางไม่ดี เรื่อยมาจนถึงสาวหุ่นอวบใหญ่ชื่อวาสนาที่เป็นเหรัญญิก คอยเดินตามคอยทวงเงินค่ากิจกรรมในห้องกับเพื่อนๆ แล้วสุดท้ายก็มาถึงดุจเดือนเพื่อนสนิท

ผมแอบอมยิ้มในความมืด เมื่อคิดไปถึใบหน้าหวานๆไร้เดียงสา ซุกซ่อนดวงตาสุกใสหยาดเยิ้มไว้ในกรอบแว่นพลาสติค ที่น้อยคนจะได้พบเห็นถ้าไม่จ้องประสานสายตากับเธอ แต่ผมคงเป็นเด็กผู้ชายที่โชคดี ที่ได้ค้นพบก่อนคนอื่น แล้วความคิดและจินตนาการของผมก็เลื่อนไหลเตลิดฟุ้งซ่านไปจนกระทั่งจินตนาการว่าดุจเดือนเพื่อนสาว นอนขาห้อยอยู่บนโซฟา ของลับของเด็กน้อยตัวบางๆร่างเล็กๆของเธอ จะมีขนาดใหญ่เท่าแม่นงค์ที่ผมเห็นหรือไม่นะ

เป็นผู้หญิงเหมือนกัน น่าจะสวยงาม และใหญ่อวบอูมเหมือนกันแน่ ผมคิดไปไกลอย่างฟุ้งซ่าน พร้อมความรู้สึกร้อนลุ่มและอึดอัด จนมือเล็กๆของผมเลื่อนสอดเข้าไปในขอบยืดของกางเกงนอนเมื่อไหร่ แทบไม่รู้สึกตัว ครั้นพอรู้สึกตัวได้ ผมก็พบว่ามือเล็กๆข้างนั้นของผมกำลังกุมกำบีบคลึงท่อนลำจนมันคัดแข็ง

เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผมเอื้อมมือลงไปสัมผัสกับอวัยวะส่วนนั้น ในเชิงความหมายมากกว่าจับมันเพื่อเอาออกมาจากกางเกงเพื่อฉี่ ผมลูบและจับมันด้วยความรู้สึกเพลิดเพลินและเสียวสยิว ก่อนจะหลับตาลงไปพร้อมจินตนาการไปถึงเพื่อนสาว ไปถึงเนินอกอูมๆเล็กๆที่ดุนดัน
เสื้อนักเรียนสีขาวมอๆของหล่อน แล้วดุเหมือนกับว่าความฟุ้งซ่านของผมก็ชะงักและหลับไหลไปเมื่อไหร่ไม่รู้สึกตัว

ในความรู้สึกเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมเห็นเงาตะคลุ่มของใครบางคนเปิดประตูห้องนอนผมเข้ามาหา เงาตะคลุ่มนั้นหยุดยืนอยู่ที่ข้างเตียง ก่อนจะก้มหน้าลงมาใกล้ ทำให้ผมรีบหลับตาปี๋แสร้งทำเป็นว่านอนหลับอยู่

"หลับแล้วหรือจ๊ะราม....." เสียงเล็กๆใสๆคุ้นหูดังแว่วเข้าโสตประสาท จนผมต้องลืมตาตื่น

"เดือน...มาได้ยังไง..." ผมร้องถามไปด้วยสุ้มเสียงสั่นๆแตกพร่า ด้วยความตื่นเต้น

"เดือนมานอนเป็นเพื่อนรามไงคะ..." เพื่อนสาวของผมร้องตอบ พร้อมค่อยเปลื้องเสื้อผ้าถอดออกมาจนร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนท่ามกลางความมืดมิด

"มาสิ...รามกำลังคิดถึงเดือนอยู่พอดี..." ผมร้องตอบเสียงสั่นกระเส่า แล้วกางมือโอบร่างเปลือยของดุจเดือน ที่คลี่ผ้าห่มก่อนสอดตัวเข้ามานอนเคียงข้าง

"คิดถึงเดือนมากสินะ...ดูสิ.. คิดถึงจนแข็งเลย..." ดุจเดือนร้องตอบ พร้อมสอดมือเย็นๆคลำลอดขอบกางเกงยางยืด มาที่กลางลำตัวผม แล้วลูบท่อนลำเล็กๆเท่านิ้วกลางของผู้ใหญ่ก่อนอมยิ้มเหมือนเห็นว่ามันเป็นของเล่นที่แสนสนุก

"ให้เดือนช่วยรามนะจ๊ะ..." เสียงดุจเดือนกระซิบแผ่วก่อนที่จะจับท่อนลำผมรูดเล่นเบาๆ จนผมสูดปากร้องโอยๆด้วยความเสียวสยิว ผมตอบโต้ด้วยการคลุกหน้าเข้าไปที่อกอูมเล็กๆเท่าผลมะนาวของเธอ จนได้ยินเสียงดุจเดือนครางอูยๆไม่ต่างกัน

แล้วพลันอกอูมๆเท่าผลมะนาวกลับขยายใหญ่ขึ้นเท่าผลส้มอย่างประหลาด พร้อมหัวนมที่ยุบบุ๋มเหมือนคนหัวนมตาบอด เริ่มแทงยอดผลิออกมาเป็นสีชมพู มันเหมือน..เหมือนอกอูมๆของพี่ลักษณ์ ที่ผมเคยซบหน้าซุกไซ้เสมอๆ ยามที่พ่อแม่ทะเลาะกันในห้อง ทิ้งให้เราสองพี่น้องนอนกอดกันอยู่บนเตียงตามลำพัง

"รามจูบนมพี่สิ..." เสียงพี่ลักษณ์แตกพร่า พร้อมจับใบหน้าผมประคองให้สัมผัสกับเต้าอวบเต่งเท่าผลส้มของหล่อน

"ครับพี่...." ผมตอบรับเบาๆ แล้วหลับตาปี๋ ยื่นปากเป็นวงลงไปจุ๊บที่เนินอกอวบเต้านั้น จนพี่ลักษณ์ครางอูย

"ดูดนมพี่ก็ได้..." เสียงพี่ลักษณ์สั่นกระเส่า แล้วแอ่นอกอวบเท่าผลส้มแต่ขาวผ่อง บบรจงป้อนหัวนมเม็ดเล็กๆสีชมพูมาที่ปากผม ที่อ้ารับแล้วเม้มดูดเสียงดังจุ๊บๆไปมา เหมือนทารกน้อยกระหายนมผู้เป็นแม่

"ซี๊ดดดด...ลูกจ๋า..แม่เสียวเหลือเกิน..." เสียงแม่นงค์ร้องบอก พร้อมขยับขึ้นมานั่งคล่อมร่างเล็กๆของผมตรงกลางลำตัว ก่อนจะบดเอวลงมาเน้นๆยึกๆ จนผมยิ้มด้วยความสุขและเสียวซ่าน

"แม่จ๋าา...รามมีความสุขเหลือเกิน..รามเสียว...รามจะฉี่แตกแล้วแม่จ๋า..." ผมร้องบอกแม่นงค์เสียงกระท่อนกระแท่น ถึงความเสียวที่ผมได้รับจนฉี่ใกล้แตก

"อดทนหน่อยนะลูก..อย่าเพิ่งฉี่ตอนนี้..ขอแม่มีความสุขก่อน..." ร่างของดุจเดือนที่กลับกลายมาเป็นพี่ลักษณ์ และสุกท้ายมากลายเป็นแม่นงค์ ขยับเขยื้อนบดคลึงถี่ๆ จนเนื้อตัวสั่นกระเพื่อม แต่ผมก็ทนไม่ไหว ร้องบอกเป็นครั้งสุดท้ายว่าผมฉี่แตกแล้ว

แล้วพลันผมก็สะดุ้งตื่น รีบเอื้อมมือคลำไปที่เป้ากางเกง พบว่ามันเปียกแฉะและเลอะลื่น แต่ปริมาณมันน้อยนิด ไม่เหมือนที่เคยฉี่รดที่นอนแต่อย่างใด จึงรีบผุดลุกขึ้นนั่ง พร้อมเปิดไฟหัวเตียงจนสว่างจ้า แล้วก้มหน้ามองมาที่เป้ากางเกง ฉี่ผมแตกเลอะออกมาเป็นดวงกลมๆติดเป้ากางเกง แต่คราวนี้ทำไมมันถึงเลอะลื่นจนเป็นคราบสีขาวๆ ไม่เหมือนคราวก่อนๆ

ผมรีบผุดลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปถอดกางเกงในห้องน้ำ ก่อนจะยกเป้ากางเกงที่ถอดออกขึ้นมาดม ดวงด่างๆที่สร้างปัญหา กลิ่นของมันกลับไม่ฉุนเฉียวเหมือนที่เคยฉี่รดกางเกงเวลานอนตอนเด็กๆ แต่กลิ่นมันออกคาวๆ อย่างชนิดที่ผมไม่เคยได้กลิ่นเช่นนี้มาก่อน ผมรีบเปลี่ยนกางเกงตัวใหม่ แล้วกลับเข้ามานอนบนเตียงอีกครั้ง ตั้งใจว่าจะตื่นแต่เช้าแล้วเข้าไปพิมพ์สอบถามค้นหาในกรูเกิ้ล เพราะอยากรู้ว่าอาการเช่นนี้มันเรียกว่าอะไรกันแน่ แต่คงไม่มีอันตรายแต่อย่างใด เพราะผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่เป็นสุขอย่างประหลาด แต่ก็อดละอายใจเสียไม่ได้เมื่อหวลคิดถึงฝันประหลาด กับผู้หญิงที่ใกล้ชิดกับผมถึงสามคน โดยเฉพาะคนสุดท้ายเป็นแม่นงค์ที่การกระทำของท่าน เล่นงานเอาจนผม ถึงกับฉี่แตกแปลกๆออกมา

แล้วพอวันรุ่งขึ้น ผมก็ค้นพบความจริงว่าอาการที่ผมเป็นนั้นเขาเรียกว่าฝันเปียก พร้อมคำอธิบายเพิ่มเติม การฝันเปียกเป็นลักษณะทางธรรมชาติของเด็กผู้ชายที่กำลังแตกเนื้อหนุ่ม ด้วยการที่ร่างกายขับเอาของเหลวออกมาระหว่างการนอนหลับในเวลากลางคืนโดยที่เขาไม่รู้ตัว แต่รู้ว่าตนเองฝันเห็นผู้หญิงที่ตนชอบ หรือผู้หญิงโป๊ หรือการร่วมเพศ เมื่อตื่นเช้าขึ้นมาพบว่ามีของเหลวเปียกชื้นติดที่เป้ากางเกงนอน หรืออาจเปื้อนเลอะเทอะที่นอน ของเหลวนั้นก็คือ "น้ำอสุจิ" นั่นเอง

ผมแอบอมยิ้มด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ ที่รู้ว่า อาการแบบนี้เป็นกับเด็กชาย ที่กำลังแตกเนื้อหนุ่ม ถ้าเช่นนั้นแสดงว่าผมกำลังเป็นหนุ่มแล้วละสิ ผมไม่ใช่เด็กชายรามอีกต่อไปแล้ว ผมอมยิ้มอีกครั้ง แม้ภายในใจจะรู้สึกขวยเขินและละอาย เมื่ออ่านซ้ำในข้อความที่บรรยาย..ฝันเห็นผู้หญิงที่ตนชอบ หรือผู้หญิงโป๊ หรือการร่วมเพศ ดุจเดือนคงเป็นผู้หญิงที่ผมชอบในความฝัน ส่วนพี่ลักษณ์กับแม่นงค์ ..แล้วผมก็ไม่กล้าคิดต่อ

รีบชัตดาวน์ปิดคอม แล้วกลับขึ้นไปทิ้งตัวนอนบนเตียงอีกครั้ง เพราะเป็นวันหยุด ไม่ต้องไปโรงเรียน พลันผมก็คิดถึงแม่นงค์ ที่ผมทิ้งให้ท่านนอนอยู่ในห้องรับแขก จึงรีบวิ่งลงบันไดลงไปมอง เห็นเพียงผ้าแพรผืนเมื่อคืนที่คงเลื่อนหลุดลงมากองกับพื้นห้องข้างโซฟา แต่ร่างของแม่นงค์หายไปเสียแล้ว



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น