วันอาทิตย์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2562

เมียผม ตอนที่ 8




ภาพของเมียผมที่กำลังดูดเลียควยของคนงาน คนแล้วคนเล่า เสียงครางของคนงาน ที่ต่างก็พากันส่งเสียงร้องครางอูยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดด เมื่อปากของเมียผม ลิ้นของเมียผมเตะดูดเลียที่ลำควยนั้นดูดที่หัวควยนั้น... มันช่างเป็นภาพที่บาดตาบาดใจผมยิ่งนัก แต่ผมกับไม่รู้สึกที่อยากจะลุกหนีจากตรงนั้นเลย...
“ซี๊ดดดดดดดด ปากซ้อตอนดูดควยนี้สุดยอดมากเลยนะลุง อูยยยยยยย” คนงานชายคนนั้นพูดหันหน้ามาทางผมที่กำลังนั่งดู...
“เหรอ... ดูดเก่งใช่ไหม?” ผมพูดถาม
“ใช่ลุง ...เก่งกว่ากระหรี่ที่ผมเคยเย็ดอีก...”พนักงานชายคนนั้นพูดกับผม ผมเองแอบน้อยใจนิดๆที่พนักงานของผม เอาเมียผมไปเปรียบกับกระหรี่ก็เลยหลุดปากถาม พูดออกไป
“ขนาดนั้นเลยเหรอ... กระหรี่มันดูดไม่ดีเหรอ” ผมถามเสียงดัง
“แหม!! ลุงใจเย็นๆ... กระหรี่มันก็ดูดดี ...แต่ซ้อกระหรี่นี้ดูดควย ดีกว่ากระหรี่อีกทำไมนั้นนะเหรอลุง” พนักงานนั้นตอบผมและยังถามผมกลับเหมือนรู้อะไรสักอย่างที่ผมไม่รู้ทำให้ผมเงียบทำทีคิด..
“อีซ้อนี้นะลุงอีคนหน้าสวยที่ลุงเห็นนี้ละ...ลุงรู้ไหมมันโดนอะไรมาบ้าง...ลุงรู้แล้วก็อย่าไปพูดกับคนอื่นละ เหยียบไว้เลยนะลุง” พนักงานคนนั้นพูดทำเอาผมคล้อยตามขณะที่ภาพเมียผมนั้นตอนนี้ ก็ยังคงสนุกกับควยคนงานทั่ง 5 คนนั้นอยู่และเสียงหัวเราะของพนักงานคนอื่นๆก็กลบเลื่อนเสียงที่ผมคุยกับพนักงานคนนี้...
“อีซ้อนี้ มันเคยโดนพวกเด็กแว๊นเล่นหีมาถึง 8ครั้ง เลยนะลุง ลุงลองนึกดูสิ... จนหีมันพังและรีแพร์มาใหม่” พนักงานคนนั้นเล่าผมเองก็เคยได้ยินที่ว่าเมียผมรีแพร์หีมาใหม่แต่ไม่รู้ว่าไปโดนพวกเด็กแว๊นเย็ดมา...พอรู้ผมก็ถึงกับหน้าชา หูร้อน...
“ที่ผมยกให้ซ้อนั้นเหนือกว่ากระหรี่ก็อีซ้อนี้มันไม่ได้ต้องการเงิน มันต้องการแต่ควย...กระหรี่มันยังอยากได้เงินแต่อีซ้อนี้อยากได้แต่ควย...” พนักงานชายคนนั้นพูดทำเอาผมนิ่งเงียบแม้จะรู้สึกเสียใจ เสียดาย แต่ลึกๆๆก็อยากรู้ ขณะที่สายตามองไปที่กลางเวทีที่ตอนนี้มีคนงานคนหนึ่ง กำลังจับควยถูไปมาที่ร่องหีเมียผม...
ขาสองข้างแยกถ่างออกจากกันอ้ารอรับควยของคนงานที่จะเสียบและแทงเข้าไปในรูหี ที่ฉ่ำเยิ้มเมื่อมองที่จอมอนิเตอร์ใหญ่....
“แล้วไปโดนพวกเด็กแว้นเล่นหีได้ไง?” ผมถามเชิงสงสัย ก็สงสัยจริงๆๆๆ
“ก็มันร่านควยไงลุง เป็นซ้อ เมียเฮียดีๆไม่ชอบ ...พูดแล้วอยากเย็ดหีมันแรงๆๆขึ้นมาเลยสิลุง... แต่ถึงคิวลุงไม่รู้หีอีซ้อนี้ จะยังคงฟิตหุบลงและแน่นอยู่ไหมน่ะลุง...” พนักงานคนนั้นพูดพร้อมกับชี้นิ้วให้ผมดูรอบๆ ที่มีพนักงานคนอื่นๆ ต่างก็รอเวลานั้น รอเวลาคิวตัวเองมาถึง จะได้เล่นหีเมียผม...ผมเองก็พอเข้าใจ...
นั่งอยู่อย่างเงี่ยบมองดูคนงานคนแรก กำลังอัดควยใส่เนินหีเมียผม ดังตับๆๆๆๆพลักๆๆๆๆอบ่างแรงมือที่โดนจับมัดไข้วหลังทำให้ยากที่จะขัดขืนดินรน ผ้าที่ปิดตาทำให้ไม่รู้ว่า ใครใคร และใครเข้าเย็ดหีเล่นหีอีก... ปากที่มีท่อนควยเสียบคาอยู่และขยับเข้าออกช้าๆๆๆส่งเสียงครางอู้อี้ๆๆๆๆ ซี๊ดดดดดดด อ่า ดังคลอเบาๆๆๆ
ขณะที่รอบข้างคนงานที่นั่งดูนั้นต่างก็ส่งเสียงพูดจาสอบถามเรื่องราวต่างๆของเมียผม...
“นี้ซ้อ ได้ข่าวว่าจะไปเป็นกระหรี่เหรอครับ”เสียงของคนงานอีกคนถาม
“ควยพวกผมเย็ดหีซ้อไม่มันส์เหรอ...ถึงได้ร่านควยไปเป็นประหรี่” เสียงคนงานในกลุ่มพูดถาม
“อีซ้อ...ร่านควย”ชายอีกคนตะโกนมาแต่ไกล ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ แต่สีหน้าท่าทางแววตาของคนงานนั้น บ่งบอกเป็นนัยๆๆว่าสะใจ สะใจที่เห็นเมียผมร่านควย เป็นยิ่งเสียกว่ากระหรี่... ที่พวกมันเลยเล่น เคยเย็ดมา...
แล้วภาพเมียผมก็ถูกจับขึ้นมายืน ก้มหัวลงไปดูดควย และมีคนงานอีกคนยืนเอามือจับที่เอวของอ้อ เมียผม กำลังออกแรงกระแทกดังตับๆๆๆๆ พร้อมเสียงครางครวญซี๊ดดดดดดดดด อ่า เมื่อควยนั้นสาวเข้าๆๆออกๆแร็ว....
นมสองเต้ากวัดแกว่งไปมา กระทบกระทั่งกันไปมาเป็นอะไรที่น่าดู น่าชม เสียงคนงานพากันนั่งตัวเกร็ง... มีพนักงานชายคนหนึ่งถือแก้วน้ำเดินออกมา ...
“ถ้าใครรอไม่ไหว...เอาน้ำควยใส่แก้วนี้นะโว้ย....” พนักงานชายคนนั้นพูด ทำให้บรรยากาศที่เร้าร้อนนั้นมีพนักงานชายคนอื่นๆๆเดินไปพ่นน้ำควยใส่แก้วน้ำนั้น ...
“ทำไมเอาน้ำใส่แก้วละ...”ผมเอ่ยปากถามพนักงานที่นั่งอยู่ข้างๆผม
“นั้นเขาเอาไว้ให้พวกที่ทนรอไม่ไหว... ส่วนน้ำนั้นเอาไว้ให้ซ้อกิน...ซ้อแก่ชอบ...” พนักงานคนนั้นตอบผมอย่างหน้าตาเฉยแต่ผมนั้นกลับต้องนั่งนิ่งลงเมื่อรู้คำตอบ ว่าอ้อ เมียผมชอบกินน้ำควย...
“ลุงๆ...ดูลุง...” พนักงานคนนั้นสะกิดให้ผมหันหน้าไปมอง ภาพของเมียผมที่ตอนนี้เต้านมสองเต้าโดนพนักงานอีกสองคนสอดแทรกตัวเข้ามาดูดนม และมือของพนักงานคนอื่นๆๆๆ ที่พากันยื่นมือมาลูบไร้ลำตัว ทุกซอกทุกมุมไปมาอย่างหื่นกระหาย และนั้นผมก็ได้เห็นเมือผมน้ำแตกอย่างรุนแรง และแตกติดๆๆกัน เสร็จติดต่อกันหลายต่อหลายครั้ง...
บ่งบอกว่ากำลังเสียว และกำลังสุดๆๆๆ ณ.เวลานั้นเสียงตับๆๆๆๆๆๆๆ และภาพของชายคนนั้นที่ปล่อยน้ำใส่หีเมียผม และดึงควยออกมาจากรูหีช้าๆๆๆๆ เผยให้เห็นน้ำสีขาวขุ่นไหลหยดย้อยลงมาเป็นทาง...
ผมเองที่กำลังนั่งดูพินิจพิจารณาอยู่นั้น ยังไม่ทันได้ถี่ถ้วนผู้ชายอีกคนก็จับลำควย เข้ามาจอหีเมียผม มาแทนทีอยู่ทีระหว่างขาเมียผม ดันควยมันเข้าไปในหีเมียผมอย่างไว...
เสียงร้องโอ้ยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดด  พร้อมกับมือที่โดนมัด เนื้อตัวที่ดิ้นพล่านไปมา  หัวนอนหนุนตักผู้ชายอีกคนและกำลังอ้าปากดูดควยของชายคนนั้นอยู่ อย่างไม่สนใจใยดีว่าใครจะเย็ดหีเล่นหี....
คนงานแต่ละคนที่ได้เล่นหีเมียผม ต่างก็พากันส่งเสียงร้องครวญออกมาอย่างสะใจ บ้างก็เย็ดหีเมียเบาๆๆแต่โดยส่วนใหญ่จะเย็ดแรงทุกคนดูจากเนื้อตัวเมียผมที่สั่นสะท้านเมื่อโดนเย็ด.....
ภาพน้ำควยที่แตกในรูสวาทรูหีเมียผม บ่งบอกว่าว่าทุกคนนั้นที่เย็ดหีเมียผม ไม่มีคนไหน หรือใครอยากที่จะใส่ถุงยางเลย ต่างพากันเย็ดสนแตกใน ปล่อยน้ำเข้าไปเยี่ยมช่องคลอดเมียผม คนแล้วคนเล่า เสียงร้องคราง ซี๊ดดดดดดด อ่า ของเมียผม ภาพปากบางๆริมฝีปากสวยๆๆของเมียผม ที่ดูดกลืนน้ำควย รีดน้ำควย จากควยคนงานแล้ว คนงานเล่า มันเป็นอะไรที่ผมพูดไม่ออกจริงๆๆๆ
นั่งนิ่งๆๆมองดูฉากอ้อ เมียผมกลืนกินน้ำควยของคนงาน และยังจูบปากแลกลิ้นมัน สอดลิ้นเข้าไปในปากของอ้อเมียผม คนแล้วคนเรา เนื้อตัวอ้อขาวๆสวยๆตอนนี้มันเริ่มออกแดงๆและเนื้อตัวเริ่มมอมเม้ม และนมสองเต้าบวมเปล่งจากการโดนบีบโดนเคล้นที่รุนแรงและหนักหน่วง....
ผิวหนังลำตัวใบหน้าคลาคล่ำไปด้วยน้ำควยที่คนงานแต่ละคนบรรจง สรรค์สร้างมันใส่ลงบนตัวเมียผม...
ไม่รู้เป็นเวลาเท่าๆไรนานเท่าไรที่เมียผมโดนเล่นหีเย็ดหีอยู่นั้น... แต่ขณะนั้นมันก็ใกล้เลิกงานแล้ว และพนักงานชายที่นั่งข้างๆผมก็เดินลงไปร่วมกับพนักงานคนอื่นๆๆๆ พอๆกับผมที่หันหลังเดินตามพนักงานคนอื่นที่เย็ดหีเมียผม เล่นหีเมียผมจนสะใจ จนพอใจ...
“หีซ้อแม่ง โคตรหลวมเลยวะ...” พนังงานอีกคนเดินผ่านผมไปพร้อมกับเสื้อยืดที่เอาฟาดบ่า...
“จะไม่หลวมได้ไง...พี่คมสันต์ แก่เล่นใช้งานหีซ้อหนักขนาดนั้น” พนักงานอีกคนพูดและหันมามองทางผม
“เป็นไงลุง เล่นหีอีซ้อมาสบายตัวเลยสิ....” พนักงานอีกคนทักทายผมขณะที่ผม ยิ้มให้
“วันนี้กลับไปก็พักผ่อนนะลุง...พรุ่งนี้มาเล่นหีอีซ้อใหม่” พนักงานคนนั้นพูดกับผม ผมเองยิ้มตอบและเดินจากไป พร้อมๆกับพนักงานคนอื่นๆ ที่ต่างยิ้มออกมาอย่างดีใจสะใจ...
ผมเดินมาถึงบอร์ดของบริษัทที่ติดประกาศเรื่องราวต่าง... ผมได้เห็นข้อความตัวใหญ่ เขียนด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงินว่า นับจากวันนี้เป็นต้นไป เรามีกระหรี่ประจำโรงงานอย่างเป็นทางการแล้ว... และมีข้อความเล็กๆๆๆจำนวนหนึ่ง ที่อธิบาย ช่วงเวลาห่วงเวลานั้นไว้ และผู้เซ็นต์ซื้ออนุมัตินั้นก็ด้วย...
ผมถึงกับพูดไม่ออกทำอะไรไม่ถูก หายใจหายคอแทบไม่ทัน ความรู้สึกต่างๆเริ่มกลับมาถาถมผมอีกครั้ง... เดินกลับเข้าห้องไป พร้อมความรู้สึกที่ ที่ ว้าวุ้นไปหมด....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น