วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดในความคิดของอัญชลี
เธอนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ใบหน้าซบแนบกับหัวเข่า น้ำตาไหลซึมออกมาไม่หยุดจนเปียกชุ่มกางเกง เสียงสะอื้นเบา ๆ ดังออกมาเป็นระยะ ๆ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เธอจึงฝืนตัวลุกลงจากเตียง แล้วมายืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่
สิ่งที่สะท้อนอยู่ในกระจกคือ ใบหน้ารูปกลม นัยน์ตาที่กลมโตแต่แดงก่ำ ขอบตาช้ำ คราบน้ำตาเป็นรอยลงมาตามร่องแก้มที่มีรอยลักยิ้ม มองต่ำลงไปพอสังเกตเห็นทรวงอกที่ดันผ้าบาง ๆ ของชุดนอนขึ้นมาเป็นลูกชัดเจน แสงโคมไฟหัวเตียงส่องทะลุเนื้อผ้าจนเห็นเอวที่คอดกิ่ว เน้นให้เห็นความอวบพุ่งของปทุมถันและความผายสล้างของลอนสะโพก
น้ำตาที่เพิ่งหยุดก็เริ่มไหลรินอีกครั้งเมื่อเห็นภาพเรือนร่างตัวเองในกระจก ทำไมนะ ทำไมฉันถึงต้องมีรูปร่างแบบนี้ ทำไมฉันไม่เกิดมาผอมเพรียวบอบบางเหมือนคนอื่นบ้าง ถ้าเป็นอย่างนั้น พี่เอกคงไม่หันไปหาสาวอื่น อัญชลีร้องต่อว่าเทพลิขิตในใจ
เสียงกดกริ่งหน้าประตูบ้านดังขึ้นทำให้ความคิดของอัญชลีสะดุดลง ตอนแรกเธอคิดจะเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับก่อนออกไปเปิดประตู แต่แล้วเธอก็ยิ้มหยันให้กับตัวเอง สารรูปแบบนี้ใครจะไปสนใจมอง
เธอเดินไปที่ประตู มองจอภาพกล้อง CCTV ขนาดเล็กที่แสดงบริเวณหน้าประตูห้อง ในจอภาพ เป็นชายหนุ่มผมยาว ไว้หนวดเฟิ้ม สวมเสื้อยืด กางเกงสแล็คสบาย ๆ กำลังมองที่ประตู ที่ข้างเท้าเขามีกล่องพัสดุขนาดใหญ่วางอยู่
อัญชลีเม้มปาก ตรึกตรองว่าจะเปิดประตูดีหรือเปล่าเพราะเธอจำได้ว่าชายหนุ่มคนนั้นคือพี่อาร์ต ที่อยู่ชั้น 2 ของอพาร์ทเม้นท์เดียวกัน เธอเคยคุยกับเขาเป็นครั้งคราวตามประสาคนอยู่แฟลตเดียวกัน จำได้ลาง ๆ ว่าเขามีอาชีพสอนวาดภาพศิลปะแค่นั้น
สุดท้าย เธอเอื้อมมือไปปลดล็อคและเปิดประตู ชายหนุ่มยิ้มให้เมื่อเห็นหน้าเธอ
"น้องอัญครับ พี่ไปรับพัสดุที่ไปรษณีย์มา เห็นมีของน้องอัญด้วย พี่เลยเซ็นต์รับมาให้" ชายหนุ่มบอกเธอเสียงหอบเบา ๆ อัญชลีสังเกตเห็นหยาดเหงื่อที่ผุดพรายอยู่บนใบหน้าเขา
หญิงสาวทำตาโต "โอ๊ะ ขอบคุณมากค่ะพี่อาร์ต เข้ามาพักข้างในก่อนซิคะ"
ชายหนุ่มทำท่าลังเลเมื่อเห็นเธอในชุดนอน แต่แล้วก็เดินเข้ามาพร้อมกับกล่องพัสดุ อัญชลีปิดประตูตามเดิม
"นั่งก่อนค่ะพี่ ห้องอัญรกไปหน่อยนะ เดี๋ยวอัญเอาน้ำมาให้" หญิงสาวกระวีกระวาดไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำดื่มมาให้ โดยไม่ทันสังเกตเห็นแววตาของหนุ่มอาร์ตที่เบิกโพลงเมื่อเห็นเงาเรือนร่างอันอวบอัดของเธอผ่านแสงไฟตู้เย็น
"แบบนี้ไม่ถือว่ารกหรอกครับน้องอัญ เทียบกับห้องพี่แล้วถือว่าชิว ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ" ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดีในขณะที่รับน้ำดื่มจากมืออัญชลี
อัญชลีทรุดตัวลงนั่งที่ขอบเตียง มองชายหนุ่มดื่มน้ำอย่างกระหาย ในความเงียบงันนั้น ความเศร้าก็เข้ามาจู่โจมหัวใจของเธออีกครั้งด้วยความรุนแรงราวกับคลื่นสึนามิโหมเข้าหาฝั่ง น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ อัญชลียกมือขึ้นปิดใบหน้า ก้มตัวลงกอดก้อนสะอื้นในอก
ชายหนุ่มตกตะลึง เขาวางแก้วในมือลงแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ เธอ เอื้อมแขนมาโอบเธอไว้เบา ๆ ส่งเสียงปลอบเธอแผ่วเบา อัญชลีเอนตัวกับแผงอกเขา รู้สึกดีอย่างประหลาด เธอระบายความคับแค้นใจที่ได้รับจากแฟนเก่าออกมาจนหมด ซึ่งชายหนุ่มก็รับฟังด้วยความตั้งใจและเห็นใจโดยไม่พูดอะไร เมื่อได้พูดเรื่องที่คั่งข้างอยู่ภายในออกมาแล้ว อัญชลีก็ค่อยสบายใจขึ้น เธอดันตัวออกจากอ้อมกอดเขา ยิ้มอาย ๆ "ขอโทษนะคะที่อัญเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมากวนใจพี่"
ชายหนุ่มยิ้มตอบ "พี่ว่าสายตาแฟนน้องอัญก็ออกจะพื้น ๆ ไปนะ ในความเห็นพี่ หุ่นอย่างน้องอัญเนี่ยสวยงามกลมกลึงเหมาะจะเป็นแบบสำหรับวาดภาพในคลาสที่พี่สอนเชียวแหละ"
อัญชลีหลบตาที่วาววามของชายหนุ่ม ข้างแก้มแดงเรื่อด้วยความเขินอาย ในใจรู้สึกวูบวาบพิลึกที่จู่ ๆ มีคนมาชมรูปร่างตัวเองตรง ๆ เธอกัดริมฝีปากแล้วกลั้นหัวเราะไม่อยู่
"แหม จะชมทั้งที ยังไม่ลืมว่าตัวเองเป็นอาร์ติสต์ คนอะไร" เธอสะบัดหางตาค้อนเขา ในใจรู้สึกดีที่มีคนอื่นเห็นในสิ่งที่แฟนเธอมองข้ามไปอย่างไม่ไยดี
ด้วยความนึกสนุก เธอกระโดดลงจากเตียงแล้วยืนโพสต์ท่าแอ่นอกบิดสะโพก มือข้างหนึ่งรั้งเสื้อนอนตัวเองไปด้านหลังจนแนบเนื้อ เผยส่วนโค้งส่วนเว้าตัวเองราวกับเป็นซุปเปอร์โมเดลที่กำลังอยู่ในสตูดิโอ ยิ่งเห็นชายหนุ่มมองส่วนสัดตัวเองตาเป็นมัน เธอยิ่งรู้สึกดี
เธอบิดกายเดินส่ายสะโพกอวบอัดเข้าหาเขาจนชิด ใบหน้าเขาห่างจากปลายอกอวบพุ่งของเธอเพียงไม่กี่มิลจนรับรู้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่เริ่มถี่เร็วของเขาที่เป่ารดยอดอก ชายหนุ่มยกมือที่สั่นเทาขึ้นมาลูบไล้ตั้งแต่ใบหน้าเธอ ผ่านข้างแก้มที่นวลเนียนลงมาตามลำคอ ปลายนิ้วเขี่ยผ่านตามต้นแขนอวบมาจนถึงปลายนิ้วเธอแล้วค่อยผละมาเกาะกุมที่เนินสะโพกกลมกลึง ฝ่ามือคลึงตามความโค้งมนของลอนสะโพกขึ้นไปตามสะเอวที่คอดกิ่วอย่างไม่น่าเชื่อจนไปถึงซอกรักแร้ ลมหายใจชายหนุ่มหอบกระเส่า ไม่ผิดกับอัญชลีที่ตื่นเต้นจนแทบยืนไม่อยู่
สุดท้ายมือของเขาเลื่อนมาเกาะกุมสองปทุมถันที่อวบพุ่งชันอยู่เบื้องหน้าสายตา พึมพำว่า "งามจริง ๆ ๆ" ไม่ขาดปาก อัญชลีซี๊ดปากครางเบา ๆ ด้วยความเสียวซ่าน มือของเขาที่เลื่อนไปทั่วร่างงามของเธออย่างทะนุถนอมแสดงถึงความชื่นชมจากใจของเจ้าของ หญิงสาวแอ่นอกสู้มือเขาอย่างลืมตัว
สองหนุ่มสาวช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าให้กันและกันจนเปลือยเปล่า อัญชลีเขินอายกับสายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองส่วนสัดของเธอตาไม่กะพริบ จนทนไม่ไหวต้องหันตัวขวับหลบสายตาเขา แต่แล้วเธอก็รู้สึกถึงความอุ่นวาบตรงร่องก้นเมื่อมีแท่งลำขนาดใหญ่มาพาดพร้อม ๆ กับร่างกำยำที่โอบกอดเธอจากด้านหลัง ลมหายใจอุ่น ๆ รดซอกคอ หนวดเคราของเขาเขี่ยเนื้ออ่อน ๆ ตามใบหน้าของเธอจนหญิงสาวต้องเสียวสยิวไปทั้งตัว
"น้องอัญสวยออกอย่างนี้จะอายไปทำไมครับ" ชายหนุ่มกระซิบแผ่ว ๆ ข้างหู พร้อมกับแลบลิ้นเลียติ่งหูสาวอวบ เขาเอื้อมมือไปเกาะกุมสองเต้าขาวอวบด้านหน้าแล้วเคล้นคลึงจนเธอต้องครวญครางออกมาอย่างสุดซ่านเสียว ด้านล่าง ดุ้นเอ็นขนาดไม่ธรรมดาของเขาเสียดสีไปมากับปากร่องอวบพูของเธอผ่านทางร่องก้นอวบอั๋นจนน้ำเสียวเริ่มซึมออกมา
หญิงสาวครางแผ่วโหย อารมณ์เตลิดไปไหนต่อไหน ไม่รู้แม้แต่ตอนที่เขากอดพาเธอหันกลับไปที่เตียง แล้วจับมือเธอวางยันกับพื้นเตียง จากนั้นท่อนลำที่ร้อนผ่าวก็เริ่มดันแหวกกลีบขาวนวลของเธอเข้าไป อัญชลีรู้สึกคับแน่นและร้อนผ่าวไปทั้งตัว ความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อนจากแฟนเก่ากำลังโหมเข้ามาในตัวเธอทำให้เธอดันสะโพกอวบอัดไปด้านหลังเพื่อให้ลำอวบนั้นเข้ามาในตัวเธอได้ลึกยิ่งขึ้น
"อูยยย โอย เสียวค่ะพี่ เสียวมาก อูยย" อัญชลีก้มหน้าร้องครวญคราง สองมือยันพื้นเตียงไว้ในขณะที่ชายหนุ่มที่แนบอยู่เบื้องหลังสาวดุ้นเอ็นเขื่องเข้า ๆ ออก ๆ ร่องหลืบสาวของเธอ มือเขายึดสะเอวคอดเธอไว้แน่น รัวกระเด้าเข้าใส่สะโพกอวบขาวเสียงดังปั่บ ๆ จนเนื้อแก้มก้นสั่นระริก น้ำเสียวไหลฟอด ๆ ยามเมื่อดุ้นเอ็นพุ่งสวนเข้าไปในช่องรักคับติ้วนั้น สองเต้าเต่งตึงไหวโยกไปมาไม่หยุดตามแรงกระแทกด้านหลัง
"โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว อัญ...อัญจะถึงแล้วค่ะพี่ แรง ๆ เร็ว ๆ อีก ดี...ดีค่ะ อูยยย" อัญชลีเหลียวหลังไปบอกชายหนุ่มที่กำลังกัดกรามเสือกไสท่อนเอ็นมันเลื่อมเข้าออกโพรงหลืบของเธอ กระเด้าอีกเพียงไม่กี่ที อัญชลีก็ขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น กัดริมฝีปากแน่น ร้องครางในลำคอ ตัวสั่นระริก ชายหนุ่มล้วงมือไปกอบกำเต้าอวบพร้อมกับช่วยบีบขยี้ยอดปทุมส่งให้เธอถึงจุดสุดยอด
ชายหนุ่มค่อย ๆ พลิกร่างอวบบนเตียงให้นอนหงายพาดแง่เตียงแล้วโน้มตัวลงประกบจูบเธออย่างดูดดื่ม มืออัญชลีประคองท่อนเอ็นเขาให้ตรงกับร่องรักของเธอแล้วรั้งสะโพกเขาให้กดลง ทั้งคู่ซี๊ดปากพร้อมกันเมื่อดุ้นเอ็นจมลึกลงไป บทรักครั้งนี้เต็มไปด้วยความนุ่มนวลเอาใจ แต่ความเสียวซ่านไม่ได้ลดน้อยไปกว่าการร่วมรักที่ดุเดือดเมื่อครู่แม้แต่น้อย จนกระทั่งทั้งเขาและเธอถึงฝั่งพร้อมกัน
อัญชลีหันมองชายหนุ่มที่หอบเบา ๆ ข้างเธอ ในใจเต็มไปด้วยความอบอุ่นมั่นคงอย่างประหลาด เธอลูบไล้ใบหน้าเขาด้วยความรัก
ขอโทษค่ะเทพลิขิต ฉันผิดไปแล้ว วันนี้ไม่ใช่วันที่แย่ที่สุด แต่เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดต่างหาก เธอพูดในใจ
เธอนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ใบหน้าซบแนบกับหัวเข่า น้ำตาไหลซึมออกมาไม่หยุดจนเปียกชุ่มกางเกง เสียงสะอื้นเบา ๆ ดังออกมาเป็นระยะ ๆ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เธอจึงฝืนตัวลุกลงจากเตียง แล้วมายืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่
สิ่งที่สะท้อนอยู่ในกระจกคือ ใบหน้ารูปกลม นัยน์ตาที่กลมโตแต่แดงก่ำ ขอบตาช้ำ คราบน้ำตาเป็นรอยลงมาตามร่องแก้มที่มีรอยลักยิ้ม มองต่ำลงไปพอสังเกตเห็นทรวงอกที่ดันผ้าบาง ๆ ของชุดนอนขึ้นมาเป็นลูกชัดเจน แสงโคมไฟหัวเตียงส่องทะลุเนื้อผ้าจนเห็นเอวที่คอดกิ่ว เน้นให้เห็นความอวบพุ่งของปทุมถันและความผายสล้างของลอนสะโพก
น้ำตาที่เพิ่งหยุดก็เริ่มไหลรินอีกครั้งเมื่อเห็นภาพเรือนร่างตัวเองในกระจก ทำไมนะ ทำไมฉันถึงต้องมีรูปร่างแบบนี้ ทำไมฉันไม่เกิดมาผอมเพรียวบอบบางเหมือนคนอื่นบ้าง ถ้าเป็นอย่างนั้น พี่เอกคงไม่หันไปหาสาวอื่น อัญชลีร้องต่อว่าเทพลิขิตในใจ
เสียงกดกริ่งหน้าประตูบ้านดังขึ้นทำให้ความคิดของอัญชลีสะดุดลง ตอนแรกเธอคิดจะเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับก่อนออกไปเปิดประตู แต่แล้วเธอก็ยิ้มหยันให้กับตัวเอง สารรูปแบบนี้ใครจะไปสนใจมอง
เธอเดินไปที่ประตู มองจอภาพกล้อง CCTV ขนาดเล็กที่แสดงบริเวณหน้าประตูห้อง ในจอภาพ เป็นชายหนุ่มผมยาว ไว้หนวดเฟิ้ม สวมเสื้อยืด กางเกงสแล็คสบาย ๆ กำลังมองที่ประตู ที่ข้างเท้าเขามีกล่องพัสดุขนาดใหญ่วางอยู่
อัญชลีเม้มปาก ตรึกตรองว่าจะเปิดประตูดีหรือเปล่าเพราะเธอจำได้ว่าชายหนุ่มคนนั้นคือพี่อาร์ต ที่อยู่ชั้น 2 ของอพาร์ทเม้นท์เดียวกัน เธอเคยคุยกับเขาเป็นครั้งคราวตามประสาคนอยู่แฟลตเดียวกัน จำได้ลาง ๆ ว่าเขามีอาชีพสอนวาดภาพศิลปะแค่นั้น
สุดท้าย เธอเอื้อมมือไปปลดล็อคและเปิดประตู ชายหนุ่มยิ้มให้เมื่อเห็นหน้าเธอ
"น้องอัญครับ พี่ไปรับพัสดุที่ไปรษณีย์มา เห็นมีของน้องอัญด้วย พี่เลยเซ็นต์รับมาให้" ชายหนุ่มบอกเธอเสียงหอบเบา ๆ อัญชลีสังเกตเห็นหยาดเหงื่อที่ผุดพรายอยู่บนใบหน้าเขา
หญิงสาวทำตาโต "โอ๊ะ ขอบคุณมากค่ะพี่อาร์ต เข้ามาพักข้างในก่อนซิคะ"
ชายหนุ่มทำท่าลังเลเมื่อเห็นเธอในชุดนอน แต่แล้วก็เดินเข้ามาพร้อมกับกล่องพัสดุ อัญชลีปิดประตูตามเดิม
"นั่งก่อนค่ะพี่ ห้องอัญรกไปหน่อยนะ เดี๋ยวอัญเอาน้ำมาให้" หญิงสาวกระวีกระวาดไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำดื่มมาให้ โดยไม่ทันสังเกตเห็นแววตาของหนุ่มอาร์ตที่เบิกโพลงเมื่อเห็นเงาเรือนร่างอันอวบอัดของเธอผ่านแสงไฟตู้เย็น
"แบบนี้ไม่ถือว่ารกหรอกครับน้องอัญ เทียบกับห้องพี่แล้วถือว่าชิว ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ" ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดีในขณะที่รับน้ำดื่มจากมืออัญชลี
อัญชลีทรุดตัวลงนั่งที่ขอบเตียง มองชายหนุ่มดื่มน้ำอย่างกระหาย ในความเงียบงันนั้น ความเศร้าก็เข้ามาจู่โจมหัวใจของเธออีกครั้งด้วยความรุนแรงราวกับคลื่นสึนามิโหมเข้าหาฝั่ง น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ อัญชลียกมือขึ้นปิดใบหน้า ก้มตัวลงกอดก้อนสะอื้นในอก
ชายหนุ่มตกตะลึง เขาวางแก้วในมือลงแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ เธอ เอื้อมแขนมาโอบเธอไว้เบา ๆ ส่งเสียงปลอบเธอแผ่วเบา อัญชลีเอนตัวกับแผงอกเขา รู้สึกดีอย่างประหลาด เธอระบายความคับแค้นใจที่ได้รับจากแฟนเก่าออกมาจนหมด ซึ่งชายหนุ่มก็รับฟังด้วยความตั้งใจและเห็นใจโดยไม่พูดอะไร เมื่อได้พูดเรื่องที่คั่งข้างอยู่ภายในออกมาแล้ว อัญชลีก็ค่อยสบายใจขึ้น เธอดันตัวออกจากอ้อมกอดเขา ยิ้มอาย ๆ "ขอโทษนะคะที่อัญเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมากวนใจพี่"
ชายหนุ่มยิ้มตอบ "พี่ว่าสายตาแฟนน้องอัญก็ออกจะพื้น ๆ ไปนะ ในความเห็นพี่ หุ่นอย่างน้องอัญเนี่ยสวยงามกลมกลึงเหมาะจะเป็นแบบสำหรับวาดภาพในคลาสที่พี่สอนเชียวแหละ"
อัญชลีหลบตาที่วาววามของชายหนุ่ม ข้างแก้มแดงเรื่อด้วยความเขินอาย ในใจรู้สึกวูบวาบพิลึกที่จู่ ๆ มีคนมาชมรูปร่างตัวเองตรง ๆ เธอกัดริมฝีปากแล้วกลั้นหัวเราะไม่อยู่
"แหม จะชมทั้งที ยังไม่ลืมว่าตัวเองเป็นอาร์ติสต์ คนอะไร" เธอสะบัดหางตาค้อนเขา ในใจรู้สึกดีที่มีคนอื่นเห็นในสิ่งที่แฟนเธอมองข้ามไปอย่างไม่ไยดี
ด้วยความนึกสนุก เธอกระโดดลงจากเตียงแล้วยืนโพสต์ท่าแอ่นอกบิดสะโพก มือข้างหนึ่งรั้งเสื้อนอนตัวเองไปด้านหลังจนแนบเนื้อ เผยส่วนโค้งส่วนเว้าตัวเองราวกับเป็นซุปเปอร์โมเดลที่กำลังอยู่ในสตูดิโอ ยิ่งเห็นชายหนุ่มมองส่วนสัดตัวเองตาเป็นมัน เธอยิ่งรู้สึกดี
เธอบิดกายเดินส่ายสะโพกอวบอัดเข้าหาเขาจนชิด ใบหน้าเขาห่างจากปลายอกอวบพุ่งของเธอเพียงไม่กี่มิลจนรับรู้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่เริ่มถี่เร็วของเขาที่เป่ารดยอดอก ชายหนุ่มยกมือที่สั่นเทาขึ้นมาลูบไล้ตั้งแต่ใบหน้าเธอ ผ่านข้างแก้มที่นวลเนียนลงมาตามลำคอ ปลายนิ้วเขี่ยผ่านตามต้นแขนอวบมาจนถึงปลายนิ้วเธอแล้วค่อยผละมาเกาะกุมที่เนินสะโพกกลมกลึง ฝ่ามือคลึงตามความโค้งมนของลอนสะโพกขึ้นไปตามสะเอวที่คอดกิ่วอย่างไม่น่าเชื่อจนไปถึงซอกรักแร้ ลมหายใจชายหนุ่มหอบกระเส่า ไม่ผิดกับอัญชลีที่ตื่นเต้นจนแทบยืนไม่อยู่
สุดท้ายมือของเขาเลื่อนมาเกาะกุมสองปทุมถันที่อวบพุ่งชันอยู่เบื้องหน้าสายตา พึมพำว่า "งามจริง ๆ ๆ" ไม่ขาดปาก อัญชลีซี๊ดปากครางเบา ๆ ด้วยความเสียวซ่าน มือของเขาที่เลื่อนไปทั่วร่างงามของเธออย่างทะนุถนอมแสดงถึงความชื่นชมจากใจของเจ้าของ หญิงสาวแอ่นอกสู้มือเขาอย่างลืมตัว
สองหนุ่มสาวช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าให้กันและกันจนเปลือยเปล่า อัญชลีเขินอายกับสายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองส่วนสัดของเธอตาไม่กะพริบ จนทนไม่ไหวต้องหันตัวขวับหลบสายตาเขา แต่แล้วเธอก็รู้สึกถึงความอุ่นวาบตรงร่องก้นเมื่อมีแท่งลำขนาดใหญ่มาพาดพร้อม ๆ กับร่างกำยำที่โอบกอดเธอจากด้านหลัง ลมหายใจอุ่น ๆ รดซอกคอ หนวดเคราของเขาเขี่ยเนื้ออ่อน ๆ ตามใบหน้าของเธอจนหญิงสาวต้องเสียวสยิวไปทั้งตัว
"น้องอัญสวยออกอย่างนี้จะอายไปทำไมครับ" ชายหนุ่มกระซิบแผ่ว ๆ ข้างหู พร้อมกับแลบลิ้นเลียติ่งหูสาวอวบ เขาเอื้อมมือไปเกาะกุมสองเต้าขาวอวบด้านหน้าแล้วเคล้นคลึงจนเธอต้องครวญครางออกมาอย่างสุดซ่านเสียว ด้านล่าง ดุ้นเอ็นขนาดไม่ธรรมดาของเขาเสียดสีไปมากับปากร่องอวบพูของเธอผ่านทางร่องก้นอวบอั๋นจนน้ำเสียวเริ่มซึมออกมา
หญิงสาวครางแผ่วโหย อารมณ์เตลิดไปไหนต่อไหน ไม่รู้แม้แต่ตอนที่เขากอดพาเธอหันกลับไปที่เตียง แล้วจับมือเธอวางยันกับพื้นเตียง จากนั้นท่อนลำที่ร้อนผ่าวก็เริ่มดันแหวกกลีบขาวนวลของเธอเข้าไป อัญชลีรู้สึกคับแน่นและร้อนผ่าวไปทั้งตัว ความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อนจากแฟนเก่ากำลังโหมเข้ามาในตัวเธอทำให้เธอดันสะโพกอวบอัดไปด้านหลังเพื่อให้ลำอวบนั้นเข้ามาในตัวเธอได้ลึกยิ่งขึ้น
"อูยยย โอย เสียวค่ะพี่ เสียวมาก อูยย" อัญชลีก้มหน้าร้องครวญคราง สองมือยันพื้นเตียงไว้ในขณะที่ชายหนุ่มที่แนบอยู่เบื้องหลังสาวดุ้นเอ็นเขื่องเข้า ๆ ออก ๆ ร่องหลืบสาวของเธอ มือเขายึดสะเอวคอดเธอไว้แน่น รัวกระเด้าเข้าใส่สะโพกอวบขาวเสียงดังปั่บ ๆ จนเนื้อแก้มก้นสั่นระริก น้ำเสียวไหลฟอด ๆ ยามเมื่อดุ้นเอ็นพุ่งสวนเข้าไปในช่องรักคับติ้วนั้น สองเต้าเต่งตึงไหวโยกไปมาไม่หยุดตามแรงกระแทกด้านหลัง
"โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว อัญ...อัญจะถึงแล้วค่ะพี่ แรง ๆ เร็ว ๆ อีก ดี...ดีค่ะ อูยยย" อัญชลีเหลียวหลังไปบอกชายหนุ่มที่กำลังกัดกรามเสือกไสท่อนเอ็นมันเลื่อมเข้าออกโพรงหลืบของเธอ กระเด้าอีกเพียงไม่กี่ที อัญชลีก็ขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น กัดริมฝีปากแน่น ร้องครางในลำคอ ตัวสั่นระริก ชายหนุ่มล้วงมือไปกอบกำเต้าอวบพร้อมกับช่วยบีบขยี้ยอดปทุมส่งให้เธอถึงจุดสุดยอด
ชายหนุ่มค่อย ๆ พลิกร่างอวบบนเตียงให้นอนหงายพาดแง่เตียงแล้วโน้มตัวลงประกบจูบเธออย่างดูดดื่ม มืออัญชลีประคองท่อนเอ็นเขาให้ตรงกับร่องรักของเธอแล้วรั้งสะโพกเขาให้กดลง ทั้งคู่ซี๊ดปากพร้อมกันเมื่อดุ้นเอ็นจมลึกลงไป บทรักครั้งนี้เต็มไปด้วยความนุ่มนวลเอาใจ แต่ความเสียวซ่านไม่ได้ลดน้อยไปกว่าการร่วมรักที่ดุเดือดเมื่อครู่แม้แต่น้อย จนกระทั่งทั้งเขาและเธอถึงฝั่งพร้อมกัน
อัญชลีหันมองชายหนุ่มที่หอบเบา ๆ ข้างเธอ ในใจเต็มไปด้วยความอบอุ่นมั่นคงอย่างประหลาด เธอลูบไล้ใบหน้าเขาด้วยความรัก
ขอโทษค่ะเทพลิขิต ฉันผิดไปแล้ว วันนี้ไม่ใช่วันที่แย่ที่สุด แต่เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดต่างหาก เธอพูดในใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น