ร้านของชำ...

                        ผมกับเถ้าแก่เป็นหุ้นส่วนกัน
                        จะว่าเป็นหุ้นส่วนทางการค้าหรือหุ้นส่วนธุรกิจหรือหุ้นส่วนแบบไหนก็ตามแต่
                        เพราะผมกับเถ้าแก่เราต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมาตลอด
                        แต่ทางฝ่ายเถ้าแก่มีทุนเยอะกว่ารู้จักคนมากกว่าและส่วนตัวผมเองก็ชอบงานภาคสนาม
                        เราจึงลงตัวกันที่ผมออกพื้นที่เป็นส่วนใหญ่
                        ความจริงต้องเรียกว่าผู้ร่วมหุ่นแต่ผมเรียกเถ้าแก่เพราะเขาเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายมากกว่าผมทุกที
                        ส่วนแกก็เรียกผมเถ้าแก่เหมือนกันเพราะแกถือว่าเป็นเจ้าของร่วมกันเพราะสู้มาด้วยกัน
                        แล้วตอนนี้เรามีโครงการที่ไม่ใหญ่มากแต่ก็ไม่เล็กซะทีเดียว
                        อยู่ที่ชานเมือง
                        ผมก็ออกมาสำรวจล่วงหน้าเหมือนเช่นเคยทุกๆโครงการ
                        ผมออกมาที่ชานเมืองตั้งแต่ปลายเดือนเพื่อที่จะหาที่พักที่ใกล้กับพื้นที่โครงการ
                        ในระแวกนั้นเองก็มีชมชนแวดล้อมอยู่พอสมควร
                        ผมได้อพาร์ทเม้นแห่งหนึ่งที่ราคาไม่โหดนัก
                        มีทุกอย่างที่ต้องใช้พร้อม ทั้งเคเบิ้ล โทรศัพท์ภายใน
                        ระบบอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง เครื่องปรับอากาศ ร้านอาหาร
                        ครบ ผมได้เซ็นสัญญาเช่าเป็นเวลา 3 เดือน
                        คือตลอดระยะเวลางานที่นี่
                        ผมเริ่มเก็บข้อมูลตั้งแต่วันสิ้นเดือน เป็นวันพฤหัส
                        ก็ได้เห็นลักษณะวิถีชีวิตในวันสิ้นเดือนของผู้คนที่อาศัยอยู่รอบๆพื้นที่โครงการ
                        ในวันต่อมาซึ่งเป็นวันศุกร์ ก็ได้เห็นอีกแบบหนึ่ง
                        เนื่องจากโครงการมีพื้นที่ค่อนข้างกว้าง
                        แต่ผมก็ชอบเดินดูรอบๆมากกว่าที่จะขับรถดู
                        พอสำรวจเสร็จผมก็จะมานั่งเล่นที่ร้านของชำร้านหนึ่งเยื้องๆกับหน้าโครงการ
                        ดูเหมือนจะขายแทบทุกอย่าง ขนม ข้าวสาร เหล้า เบียร์ กาแฟ
                        ทุกอย่าง มีครบ วันนี้กว่าจะเสร็จก็เย็นมากๆ
                        ผมก็เหนื่อยและก็ร้อนมากจึงซื้อเบียร์มาจิบกระป๋องหนึ่ง
                        ที่หน้าร้านก็มีม้าหินอ่อนพอดี ผมก็อาศัยนั่งพักไปด้วย
                        จนหายเหนื่อย จึงกลับไปที่อพาร์ทเม้น
                        พอวันเสาร์เป็นวันที่3ของเดือน
                        ผมยังไม่รีบที่จะสำรวจโดยรอบมากนัก
                        เพราะส่วนที่สำคัญคือด้านหน้าโครงการ
                        ผมก็ไปนั่งเล่นที่ม้าหินอ่อนหน้าร้านของชำร้านเดิม
                        เพราะเป็นทำเลที่เหมาะเจาะที่สุดแล้ว ผมนั่งเล่นไปสักพัก
                        ที่ร้านคนค่อนข้างว่าง ชายที่เป็นเจ้าของร้าน
                        ก็ออกมานั่งคุยเล่นด้วย
                        ปล่อยให้เมียกับลูกสาวนั่งขายของอยู่ข้างในแทน
                        ผมก็นั่งคุยกับเจ้าของร้านไปด้วย
                        แอบหันไปมองข้างในร้านบ่อยๆด้วย แอบดูลูกสาวแก
                        น้องเขาทั้งสวยและก็น่ารักจริงๆ
                        ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ตัดขาสั้นมากๆ ยิ่งมองก็ยิ่งเพลิน
                        ผมจึงสั่งเบียร์มาขวดหนึ่ง
                        ชายเจ้าของร้านจึงร้องสั่งลูกสาวให้หยิบแก้วมาให้
                        “น้องเอ๋เอ้ย หยิบแก้วมาให้ป๊าใบนึง” “ค่า”
                        แล้วสักพักน้องเอ๋ก็นำแก้วมาให้ใบหนึ่ง
                        ผมได้เห็นน้องเอ๋ใกล้ๆครั้งแรก หน้าอกเบ้อเริ่มจนผมตะลึง
                        ทั้งที่ดูแล้วยังเด็กมัธยมอยู่เลย
                        ผมแอบเหลือบไปมองเป้ากางเกงของน้องเอ๋ ทั้งโหนกทั้งอูมมากๆ
                        ก่อนที่น้องเอ๋จะเดินกลับ ผมรีบทักทันที“ขออีกใบครับน้อง”
                        แล้วผมก็หันไปพูดกับเจ้าของร้าน”ดื่มเป็นเพื่อนผมหน่อยนะครับ
                        เดี๋ยวมื้อนี้ผมเป็นเจ้ามือเอง”
                        ผมอยากจะมองน้องเอ๋ใกล้ๆอีกครั้ง
                        พอน้องเอ๋เอาแก้วอีกใบมาให้
                        ครั้งนี้ผมแอบเหลือบไปมองก้นน้องเอ๋เข้าให้
                        ก้นไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่ก็หย่อนๆแปลกๆ
                        “น้องเอ๋มาขายของแทนม๊าหน่อย” ผมเสียดายนิดหน่อย
                        หันไปดูในร้านเห็นเมียเจ้าของร้านเดินหายเข้าไปกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
                        คงจะเป็นลูกชาย ผมก็ไม่ได้สนใจมากนัก
                        แค่เสียดายสาววัยแรกแย้มอย่างน้องเอ๋แค่นั้นเอง
                        จึงแอบหันมองไปในร้านเป็นระยะๆ
                        ผมเห็นน้องเอ๋หันไปมองประตูห้องที่แม่เดินเข้าไปกับเด็กผู้ชายบ่อยๆ
                        ประตูยังไม่ได้ปิดเลย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก
                        เพราะความสวยของน้องเอ๋ทำให้ผมลืมทุกอย่าง
                        "ยังไม่ไปไหนใช่ไม้ ฝากดูหน้าร้านแป๊บนึงนะ"
                        ชายเจ้าของร้านสั่งกับผม ผมก็รับคำ
                        แล้วชายเข้าของร้านก็เดินเข้าร้านไป จับไหล่ลูกสาว
                        พอน้องเอ๋ลุกจากเก้าอี้
                        ทั้งสองก็เดินเข้าห้องเดียวกับที่เมียเดินเข้าไปก่อนหน้านี้
                        ผมจึงละสายตามาที่หน้าร้าน จิบเบียร์ไปพลางๆ สักพักใหญ่ๆ
                        เจ้าของร้านก็กลับออกมา ในตอนแรกผมคิดว่าข้างในคงจะร้อนมาก
                        เพราะท่าทางเหงือโทรมเชียว เบียร์หมดขวด
                        ผมจึงสั่งเพิ่มเรื่อยๆ จนหมด3ขวดก็กลับอพาร์ทเม้น
                        แต่ก่อนกลับก็แอบหันไปมองในร้าน ดูหน้าน้องเอ๋ก่อนกลับ
                        เหงื่อท่วมเหมือนกัน ยิ่งทำให้ดูน่ารักเข้าไปอีก
                        กำลังนั่งคุยกับแม่ที่โต๊ะเก็บเงิน
                        ส่วนอีกคนคิดว่าคงเล่นเกมในห้องเพราะได้ยินเสียงเกมดังกระหื่มออกมาเชียว
                        ผมเริ่มประทับใจน้องเอ๋เข้าไปทุกที
                        บวกกับเบียร์3ขวดที่กินเข้าไป
                        พอกลับถึงห้องผมรีบเข้าห้องน้ำจินตนาการถึงน้องเอ๋และสำเร็จไป2ยกทันที
                        ผมยังคงพักที่นี่อีก 2 เดือนเศษแน่ะ