ด้วยรักและผูกพันธ์ ตอนคุณแม่สอนเสียว ep.11

 


 
 
"ปล่อยแม่ก่อนลูกจ๋า..อูยยย...ทำแบบนี้แม่จั๊กกะจี๋..นะจ๊ะ.." แม่นงค์พยายามอ้อนวอนด้วยเสียงสั่นๆ ร่างเพียวสวยสมส่วนกว่าสาวใดๆที่ผมเคยพบเจอ ดิ้นส่ายยึกๆ แต่มันไม่รุนแรงพอที่จะทำให้ผมพลิกตกลงมาจากร่างแม่ได้ ทั้งๆที่จริงแล้วถ้าแม่นงค์ออกแรงดิ้นเต็มที่ ผมก็คงร่วงหล่นลงมาอย่างแน่นอน แต่ที่แม่ไม่ดิ้นแรง คงเพราะกลัวผมตกลงมาเจ็บมากกว่าละมั้ง

"รามไม่ปล่อยหรอกครับ..รามจะดื่มนมแม่นงค์แทนข้าวเช้า.." ผมร้องบอกงึมงำ เพราะไม่ต้องการคายปากที่อ้าอมหัวนมแม่นงค์ไว้ แต่ก็พอฟังได้เข้าใจว่าผมพูดอะไร

"นี่แน่ะ!..ไม่ปล่อยหรอ..ดื้อนัก..." เปล่าหรอกครับแม่นงค์ไม่ได้ดุหรือตีลงโทษผมเลยสักนิด เมื่อผมไม่ยอมคายปากออกมาจากหัวนมท่าน ตามคำร้องขอ ท่านก้ตอบโต้ด้วยการสอดมือแทรกเข้าไปใต้ช่วงกลางลำตัวของผม แล้วคว้าท่อนลำแข็งเด่เล็กๆของผมกำรูดยึกๆตอบโต้ จนผมรู้สึกใจหวิวๆ

"โอ๊ย!..แม่ครับ..รามยอมแพ้แล้ว...ซี๊ด..ใจมันหวิวๆ..ยังไงไม่รู้.." ที่สุดผมกลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แม่นงค์ พอท่านกำท่อนลำเล็กๆของผมรูดยวบๆถี่ๆ ใจผมก็หวิวๆ จนเหมือนแทบขาดใจ ต้องอ้าปากคายหัวนมแม่นงค์ออกมา แล้วร้องบอก แม่นงค์เลยฉวยจังหวะใจหวิวจนอ่อนแรงของผม เป็นฝ่ายพลิกตัวผมลงไปนอนหงาย แล้วรีบตะกายป่ายขาขึ้นคล่อม จนผ้าขนหนูที่ปมคลายตัวไปแล้วหลุดออก ลงมากองรวมกันอยู่ที่เอว

"ยอมแพ้แม่แล้วก็อยู่นิ่งๆสิจ๊ะ...ซี๊ด.." แม้ปากผมจะร้องบอกยอมแพ้แล้ว แต่เอวผมกลับส่ายยวบๆเด้งขึ้นเด้งลงจะท่อนลำแข็งๆ กระแทกใส่แม่นงค์ยึกๆ แม่นงค์เลยต้องกดลำตัว ทิ้งน้ำหนักลงมาเน้นๆ เพื่อให้ผมหยุดนิ่งเฉยๆ

"แม่ครับ...ทำไมรามรู้สึกใจหวิวๆล่ะครับ.." เมื่อผมหยุดดิ้นแล้วก็ร้องถามแม่นงค์ แต่ท่านก็ยังคงไม่ผ่อนน้ำหนักตัวที่กดทับลงมาที่ท่อนลำเล็กๆของผม

"แบบนี้เขาไม่เรียกว่าใจหวิวๆหรอกลูก..." แม่นงค์โหย่งตัวผ่อนน้ำหนักกดทับที่ช่วงกลางลำตัว แต่แนบอกอวบหยุ่นลงมาทับอกแบนแฟบของผม แล้วยื่นหน้ามากระซิบเสียงแผ่วๆที่ซอกหู

"แล้วเขาเรียกว่าอะไรครับแม่.." ผมรีบถามกลับด้วยความอยากรู้

"อาการแบบนี้..เขาเรียกว่ารามกำลังเสียวจ๊ะ..นี่ไงจ๊ะ..ซี๊ดด..เสียวมากขึ้นมั๊ยลูก..." แม่นงค์กระซิบบอกเสียงสั่นๆอายๆ พร้อมกดน้ำหนักช่วงกลางลำตัวลงมาบดส่ายกับท่อนลำเล็กๆของผม แล้วถามว่าทำแบบนี้เสียวมากมั๊ย...

"อูยแม่ครับ...ซี๊ดดด..ทำไมรามเสียวที่กระจู๋เล่าครับ..." ผมร้องบอกแม่นงค์เสียงสั่นๆ หน้าเริ่มแดงกร่ำขึ้นทีละนิดๆ

"ลูกเสียวกระจู๋มากขึ้น เป็นเพราะ..เอ้อ..ลูกรามอยากรักแม่ไงจ๊ะ.." แม่นงค์อธิบายยิ้มๆจนหน้าแดงกร่ำไม่ต่างไปจากผม แล้วส่ายสะโพกโยกเป็นวงบดเบียดท่อนลำเล็กๆของผมยวบๆ แล้วกัดฟันเม้มปากทำหน้าบิดเบี้ยวเหยเก เหมือนได้รับความเจ็บปวดรวดร้าว  จนผมตกใจรีบร้องถาม

"แม่นงค์เจ็บหรือครับ..."

"เปล่าหรอกจ๊ะ..แม่ก็เสียวเหมือนลูกนั่นแหละ..." แม่นงค์ตอบเสียงแผ่วๆ แล้วหลบตาด้วยความอาย

"แม่นงค์ไม่มีกระจู๋..ทำไมเสียวได้ล่ะครับ..." ผมย้อนถามด้วยความแปลกใจ จนแม่นงคือึ้งๆชั่วครู่ก่อนที่จะถอนหายใจดังเฮือก เหมือนตัดสินใจอะไรบางเรื่อง แล้วขยับพลิกตัวลงมานั่งขัดสมาธิ ข้างๆตัวผม

"ลูกรามลุกขึ้นนั่งสิจ๊ะ..แม่จะอธิบายให้ฟัง..." พอแม่นงค์สั่งเสร็จ ผมก็รีบลุกขึ้นมานั่งข้างตัวท่านทันที

"ฟังแม่ให้ดีนะจ๊ะ..ไม่เข้าใจอะไรรีบถามแม่เลย..." แม่นงค์ร้องบอก เป็นการเป็นงาน เหมือนกำลังสั่งสอนผม จากนั้นก็ค่อยๆถ่างขาของท่านออก พร้อมดึงผ้าเช็ดตัวที่กองพันอยู่รอบเอวเหวี่ยงไปที่พื้น

"ของลูกรามเค้าเรียกว่ากระจู๋..เอ้อ...มันจะแข็งตัวเวลาที่รามอยากรักแม่ หรืออยากรักสาวๆ.." แม่นงค์พูดพร้อมกับจิ้มนิ้วมาที่ท่อนลำแข็งโด่ของผม

"แต่รามก็รักแม่นงค์มาตลอดนี่ครับ..เมื่อก่อนมันไม่เห็นจะแข็งแบบนี้..." ผมย้อนถามแม่ ด้วยเกรงว่าท่านจะเข้าใจผิด คิดว่าผมเพิ่งมา
รักท่านเอาตอนวัยนี้

"จ๊ะ..แม่ทราบว่าลูกรามรักแม่มาตลอด..แต่ว่าความรักวัยเด็กกับตอนนี้ของรามมันต่างกัน..ตอนนี้ลูกรักแม่ แบบหนุ่มรักสาวจ๊ะ..." แม้ผมยังไม่เข้าใจว่าความรักวัยเด็กกับตอนนี้ของผมมันจะต่างกันตรงไหน ในสายตาแม่ แต่ก็ไม่โต้แย้ง ปล่อยให้แม่นงค์อธิบายต่อไป

"พอรามอยากรักแม่แบบหนุ่มรักสาว หรือเพศตรงข้าม กระจู๋ลูกเลยแข็ง..แล้วก็จะเสียวเมื่อได้รับการสัมผัสแตะต้องจากร่างกายของคนที่รามรัก...ส่วนแม่แม้ไม่มีกระจู๋ แต่แม่ก็มีจิมิ๊..พอมันได้สัมผัสแตะต้องกับกระจู๋แข็งๆของลูก..จิมิ๊แม่ก็เสียวได้ไม่ต่างกับกระจู๋ของลูก เพราะแม่ก็อยากให้รามรักเช่นกัน...." แม่นงค์อธิบายช้าๆ เพราะใช้มือแหวกถ่างจิมิ๊ของท่านให้ผมดู ว่ามันอยากให้กระจู๋ผมรัก จนมีน้ำใสๆเอ่อออกมา

"งั้นน้ำใสๆลื่นๆนี่คงไม่ใช่ฉี่มั้งครับ..." ผมร้องถามพร้อมยิ่นปลายนิ้วไปแตะน้ำใสๆจนพบว่ามันลื่นติดปลายนิ้วออกมาเป็นยางยืด แม่นงค์ก็กัดฟันครางซี๊ด ออกมาเบาๆ

"ใช่จ๊ะลูก..มันไม่ใช่น้ำฉี่ เป็นน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมาตอนจิมิ๊แม่เสียว..."

"ของรามมีน้ำแบบนี้มั๊ยครับแม่..." ผมรีบถาม แม่นงค์ก็เอื้อมมือมาจับหนังหุ่มท่อนลำผมรูดยวบๆจนสุดโคน ผมร้องซี๊ดด้วยความเสียว แล้วดีใจเมื่อพบว่าน้ำลื่นๆเหมือนของแม่นงค์ไหลปุดออกมาตรงปากรูฉี่

"นี่ไงจ๊ะ..ของลูกก็มี...." แม่นงค์ร้องบอกด้วยน้ำเสียงดีใจ แล้วยื่นปลายนิ้วมาละเลงน้ำหล่อลื่นใสๆที่ปุดออกมาเป็นหยดตรงปลายลำหัวสีชมพูเข้มๆของผม จนผมเสียวสยิวสุด แอ่นเอวกระดกใส่มือแม่นงค์ยึกๆแล้วร้องครางซี๊ดดดยาวๆเสียงดัง

"อูยแม่ครับ...รามเสียวกระจู๋..ซี๊ดดด...พอก่อนๆ...รามจะขาดใจตายแล้ว.." ผมต้องร้องบอก แม่นงค์จึงหยุดมือที่ละเลงปลายหัวท่อนลำของผม พอแม่นงค์หยุดละเลง น้ำลื่นๆใสๆของผมก็ยังไหลปุดๆออกมาด้วยความเสียวอย่างต่อเนื่อง

"แล้วทำยังไครับ...น้ำรักผมถึงจะไหลออกมาเหมือนในห้องน้ำ.." ผมกัดฟันกลั้นจนความเสียวค่อยๆลดลงแล้วร้องถามแม่นงค์อีกครั้ง
แต่แม่นงค์ไม่รีบตอบ ท่านถอนหายใจอีกเฮือกเสียก่อนจึงพูดว่า

"ต้องเอากระจู๋แข็งๆของลูกสอดเข้าไปในจิมิ๊ของแม่ แล้วทำให้มันเสียดสีกันจนรู้สึกเสียวมากๆ ที่สุดน้ำรักของรามและแม่ก็จะออกมาพร้อมกันไงจ๊ะ...." แม่นงค์พูดพร้อมใช้ปลายนิ้วถ่างจิมิ๊จนมันอ้าออกให้ผมมองเห็นรูกลวงๆสีแดงกล่ำที่อยู่ลึกเข้าไปข้างใน

"ให้รามทำนะครับแม่...น้ำรักจะได้ออกมาอีก" ผมร้องบอกเมื่อแม่นงค์อธิบายจบ

"ไม่ได้หรอกจ๊ะ...จิมิ๊ของแม่ ไม่ได้มีไว้ให้กระจู๋ของลูกจ๊ะ.." คำตอบของแม่นงค์ทำให้ผมหน้าเสีย

"เพราะมันมีไว้สำหรับพ่อเท่านั้น..." แล้วแม่นงค์ก็รีบพูดปลอบใจผมอย่างรวดเร็ว

"ทำไมลูกถึงอยากให้น้ำรักออกมาอีกล่ะจ๊ะ.." แม่นงค์ถามผมยิ้มๆ

"เอ้อ...เวลาน้ำรักออกมา..รามจะรุ้สึกมีความสุขนะครับแม่นงค์...ตัวจะเบาหวิว..จนปลอดโปร่งสบายใจ.." ผมตอบไปตามความรู้สึก แม้จะเสียใจนิดๆ ที่จิมิ๊แม่นงค์ไม่ได้มีไว้สำหรับผมก็ตาม

"น่าสงสารจังลูกแม่...ถ้าลูกอยากให้น้ำรักออกมา..แม่ก็มีวิธีช่วยลูกรามได้นะจ๊ะ..." แต่คำพูดต่อมาของแม่นงค์ทำให้ความรุ้สึกเสียใจเศร้าใจของผมปลิวหายไปอย่างรวดเร็ว รีบพยักหน้าอ้อนให้แม่นงค์ช่วยทำให้ผม

"แต่รามต้องให้สัญญากับแม่ก่อนจ๊ะ..." แม่นงค์พูดยิ้มๆหวานๆ เมื่อผมได้ยินก็รีบพยักหน้ารับทราบ

"ข้อ1 ลูกรามห้ามอยากรักสาวอื่นๆ จนกว่าจะถึงวัยอันควร..เช่นเรียนจบมหาวิทยาลัยเสียก่อน" หัวผมรีบคำนวนเวลา กว่าจะเรียนจบมหาวิทยาลัย มันน่าจะอีกนานหลายปี แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะผมคงไม่อยากรักสาวอื่นๆแน่ นอกจากแม่นงค์ของผมคนเดียว จึงรีบรับปาก

"ครับแม่..รามสัญญา..."

"ข้อสอง...เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างแม่กับลูกรามเท่านั้น รามห้ามเอาไปบอกเล่าให้คนอื่นทราบ..."

"ได้ครับแม่..รามให้สัญญา...แต่เวลานานขนาดนั้น..กว่าจะเรียนจบ...รามจะทำยังไงล่ะครับ...ถ้าต้องการให้น้ำรักออกมาอีก.." ผมรีบรับปาก แล้วฉุกคิดได้ว่ากว่าจะเรียนจบ มันอีกแสนนานหลายปี ถ้าผมต้องการให้น้ำรักออกมาจากกระจู๋อีกล่ะ จะทำยังไง

"อ๋อ...มันอยู่ในสัญญาข้อที่สามจ๊ะ...แม่กำลังจะบอกว่า..ห้ามรามหมกมุ่นกับเรื่องนี้ แล้วแม่นงค์จะช่วยลูกเอง ไม่บ่อยนานๆครั้ง โอเคมั๊ยจ๊ะ...และต้องตั้งใจเรียนด้วย..เกรดออกมาไม่ดี แม่จะไม่ช่วยด้วย..อิอิ.." แม่นงค์กำชับหนักแน่น ย้ำเรื่องการเรียนของผมแลกกับความสุขเสียวที่แม่นงค์จะทำให้

"ครับแม่นงค์...รามให้สัญญา..." ผมรีบรับปาก และคิดว่าเรื่องแค่นี้ ผมทำได้อย่างแน่นอน ไม่ใช่เป็นการรับปากส่งๆ แล้วผมก็ไม่ต้องทวงถามแม่ว่าจะทำอย่างไรให้น้ำรักของผมออกมาตามวิธีที่แม่นงค์อุ๊บเอาไว้ เมื่อแม่นงค์ผลักอกแฟบๆของผมเบาๆ ผมก็ล้มตัวลงไปนอนหงาย ลืมตาจ้องมองหน้าแม่นงค์แทบไม่กระพริบ