คืนข้ามปี ตอนที่1

 
 

 
..........สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเองก่อน ดิฉันชื่อ เอม ค่ะแต่งงานแล้ว ลูก 2 คนล่ะ อายุ 30 ปี ปลาย ๆ แล้วเอมทำงานเป็นผู้จัดการนิติ อยู่คอนโดหรูริมถนนสุขุมวิท เอมทำงานที่นี้เกือบ 10 ปี ล่ะ จนสนิทชิดเชื้อกับบรรดาลูกบ้านทั้งหลาย ที่ส่วนใหญ่ตะเป็นคนรวย กับปัญหาต่าง ๆ ที่ต้องเจอ แต่เอมก็เรียนรู้ให้รับมือได้อย่างดีเสมอมา จนได้เป็นผู้จัดการ เอมเป็นคนผอมสูง ต้นขาใหญ่มานิดนึงตั้งแต่มีลูกคนที่ 2 ก็ได้ผิวที่ออกเนียน ๆ ขาวนวล ๆ ที่ต้องกล่าวนำเช่นนี้ก็เพราะ เรื่องราวคาวโลกีย์ มันเกิดขึ้นในที่เอมทำงาน และเป็นลูกน้องของเอมเอง ที่ผ่านมา เอมมีผู้ช่วยเป็นผู้หญิงมาตลอด จนกระทั้งช่วงเดือน พ.ย. 2564 ผู้ช่วยเอมเขาลาออกไปเรียนต่อ ทาง สนง. บริษัท จึงส่งผู้ช่วยมาให้ใหม่ ครั้งนี้ทาง สนง.ใหญ่ส่งมา 2 คนเลย แล้วให้เอมเบือกเอาคนหนึ่ง ส่งมาเป็นผู้ชายกับผู้หญิงอย่างล่ะคน เพิ่งจบมาสด ๆ ร้อน ๆ ทั้งคู่ น้องผู้ชายชื่อ "ปอน" เป็นคนใต้ดูคมเข้มแต่งตัวเนียบสะอาดสะอ้าน  น้องผู้หญิงก็เช่นกันชื่อ "น้องนิด" เป็นสาวเหนือ ออกแนวเรียบร้อย ทำไรออกช้า แต่ก็เชื่อฟังดี ประเด็นที่ทำให้เอมต้องหนักใจกับที่ต้องเลือกไว้คนเดียวนี้แหล่ะ นายปอน ทำงานได้คล่องแคล้ว ไม่มีตกหล่นในทุกด้าน ทั้งงานเอกสารและงานบริการลูกค้า และการแก้ปัญหาหน้างาน ต่างกับ น้องนิด ที่เก่งแต่เอกสารการ อย่างอื่นยังไม่มีประสบการณ์ เอมเลยจำต้องเลือก นายปอน ตัวน้องนิดเองก็ทราบถึงความจำเป็นของรูปแบบงานที่เป็นอยู่ แต่เอมเห็นว่าน้องเขาทำบัญชีเก่ง และแม่นเรื่องตัวเลข เอมจึงขอเพิ่มจำนวนพนักงานแลกกับต้องเอาบัญชีของอีกโครงการมาทำด้วย ซึ่งนิดเองก็รับปากว่าทำไหว นิดจึงได้ทำงานอยู่กับเอมที่นี้ไม่ต้องย้ายไปไหน ได้น้องทั้ง 2 มาช่วยเอมงานเบาขึ้นเยอะนั่งเซ็นเอกสารอย่างเดียว ด้วยความที่เป็นคอนโดหรูหราราคาแพง การดูแลต้องตลอด 24 ชม. ช่วงกลางคืนจะเป็นหน้าที่ของผู้ช่วยเอม อีกคนที่อยู่เวรกลางคืน ถ้าไม่มีเหตุด่วนก็นอนสบาย มีห้องพักให้

...............มาเข้าเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงานดีกว่าค่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นช่วงปีใหม่เนี้ยล่ะค่ะ ด้วยความที่เอมสนิทสนมกับลูกค้าสาว ๆ แล้วมีอยู่คนนึงเป็นสาวสวย เป็นเด็กเลี้ยงของเสี่ยใหญ่ สวยหุ่นดีมาก "ชื่อเเก้ว" วันนี้เธอมาชวนเอมเค้าดาวน์ที่ห้องของเธอ  สาเหตุเพราะ เสี่ยต้องพาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศ น้องแก้วเหมือนแมวได้ปลาย่าง จริง ๆ เธอนั้นก็ไม่เบาแอบมีกิ๊กไว้คุยเล่นโดยที่เสี่ยไม่รู้ ซ้ำเสี่ยไม่อยู่อย่างนี้ เข้าทางของนางเลยล่ะ แต่ผิดคาดเหตุการณ์กับไม่เป็นใจ กิ๊กหนุ่มดันมาไม่ได้ นี้เป็นสาเหตุที่น้องเขามาชวนเอมไปฉลอง (นางไม่ชอบออกไปเที่ยวข้างนอก) ซึ่งก็เข้าทางของเอม จึงรับคำชวนของน้องแก้ว เนื่องจากเธอมาชวนหลายครั้งแล้ว เอมบ่ายเบี่ยงมาตลอด ประจวบเหมาะกับปีใหม่ปีนี้เอมจับสลากได้หยุดทีหลัง เอมยังไม่ได้หยุดงาน เอมต้องอยู่เวรกลางคืนก่อน ดีเหมือนกันคืนนี้ค้างกับน้องแก้ว ตื่นเมื่อไหร่ค่อยลงมาทำงาน อีกอย่างสามีเอมยังติดทำงานต่างจังหวัดในช่วงนี้ ส่วนลูก ๆ เอม ไปชะอำกับปู่ย่ากันล่วงหน้าแล้ว เอมเลยว่าจะอยู่ฉลองกับน้องแก้วซักคืน เอมสะสางงานเสร็จ 5 โมงเย็น ก็เก็บกระเป๋าเข้าลิ้นชัก ลูกน้อง เอมยังทำงานกันไป เอมออกมาก่อนไม่อยากให้มีใครรู้ว่าเอมค้างที่นี้  เอมกดลิฟท์ ชั้น 35 คือชั้นที่น้องแก้วอยู่  พอเดินมาถึงหน้าห้องเอมกดอินเตอร์คอมหน้าห้อง หันมองกล้องแป๊ปนึงประตูห้องก็เปิด "พี่เอมมาช้าจัง...แก้วรอตั้งนาน" เธอต่อว่าทันทีเมื่อเจอหน้า "แหมคุนน้อง...พี่รีบสุดแล้วจร้า จะรีบไปไหนล่ะคะ....พระอาทิตย์ยังไม่ตกเลยนะ"  เสียงเอมพูดเย้า แก้วดูแล้วเอมเป็นอย่างดี เธอร่าเริงกระดี้ด๊าตามนิสัย เธอชวนคุย เดินเล่นเข้าห้องโน้น ออกห้องนี้ อวดโชว์โน้นนี้นั้น เรื่อยเปื่อยไปนานพอดู "พี่เอมอาบน้ำก่อนสิ เผื่อเมาจะได้นอนเลย" แก้วเอ่ยปากบอกซึ่งเอมก็เห็นด้วย ยังไม่ทันที่จะพูดตอบอะไรแก้วกล่าวต่อเนื่อง "เดี๋ยวแก้ว หาเสื้อผ้าให้ พี่เอมน่าจะใส่ได้ ตัวเราพอ ๆ กัน" เธอว่าโดยไม่รอคำตอบจากเอม "ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้า เลยไม่ได้เอาชุดมา ก็น้องชวนกระทันหัน" เอมเลยว่าตามน้ำไป เธอพามาห้องน้ำใหญ่ มีอ่างจากุชชี่อยู่กลางห้องน้ำ กระจกโล่งมองเห็น ตึกข้าง ๆ เอมเลือกอาบที่ฝักบัวริมห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จ เอมคลุมตัวมาในชุดคลุมอาบน้ำ เดินมาที่ห้องนอน แก้วเรียก "พี่เอม เข้ามาเลือกเลยพี่" เสียงแก้วเรียก เอมจึงเดินตามเสียงเข้าไปเลยที่นอนไปนิดนึง เป็นห้องเสื้อผ้า แก้วหยิบชุดมา3-4 ชุด "พี่เอม เลือกเอาจะใส่ตัวไหน" แต่ล่ะชุดของเธอเอมหยิบชุดดูแล้วพูดกับแก้ว "โอ้ยมีแต่ชุดนอน ซีทรู แนว sexy ยั่ว ๆ ทั้งนั้นพี่จะใส่ได้เหรอ" แก้วบอกขึ้นว่า "ก็เสี่ยให้แก้วใส่แต่แบบนี้น่ะพี่ แบบธรรมดาลายการ์ตูนแกเอาทิ้งหมด" เอมไม่ได้พูดไรต่อ เพราะรสนิยมของเสี่ยไม่ต่างกับสามีเอมเลย

................. แต่เอมก็ไม่ได้น้องแก้วไป  เอมเลือกได้ตัวนึงคิดว่าโป๊วน้อยที่สุดเป็น กระโปรงซีทรูขอบเอวลายลูกไม้ ผ่าตรงกลางจนติดขอบเอว เรียกว่าเปิดทางสำหรับเรื่องหยั่งว่าเลย ส่วนเสื้อเป็นคล้ายเสื้อกั๊ก ผ้าซีทรู มองเห็นหน้าอก ใส่เห็นจุกนม แขนกุดและขอบคอลายลูกไม้รับเข้ากับลาย กระโปรง กางเกงชั้นในชุดของมันเป็น จีสตริงสีดำ เข้าชุดกัน เอมใส่ชุดเสร็จ "อ่ะแหมพี่เอม ไม่เบาเลยเหมือนกันนะ มิน่าลูกถึงดก อิอิ" เธอพูดแซว "เเก้วอาบบ้างดีกว่า พี่เอมหิวยัง ถ้าหิวพี่ทานก่อนเลยนะ อาหารอยู่ที่เคาร์เตอร์หรือถ้าจะดื่มเหล้าอยู่ระเบียงแล้ว ลุยได้เลยพี่ เดี๋ยวแก้วตามไป แก้วสั่งอาหารมาเตรียมไว้พร้อม มีสองชุด" เอมเดินเลือกหยิบผลไม้ที่เคาร์เตอร์บาร์มาทานที่โซฟาห้องโถงพร้อมเปิดทีวีดู เวลานั่งกระโปรงที่ใส่ไม่ได้คลุมปกปิดไรได้ นั่งปุ๊ปมันแหวกกลางไปกองด้านข้าง เอมไม่ใส่ใจอะไรไม่มีใครอื่น ทานผลไม้หมด แก้วเดินตามมาสมทบ เธอเดินมาในชุดนอน ซีทรู สีแดงสด ผ่ากลางทั้งตัว มีริบบิ้นผูกไว้ตรงหน้าอก หัวนมชูชัน 2 เต้าเต่งตึงกว่าเอม ด้วยความสาวเปิดเป้าเด่นชัด ด้วยจีสตริงแดงเข้าชุด ตัดกับสีผิวขาวเนียน



...............มือหิ้วเอาลำโพงบูลทูธมาด้วย เดินร้องเพลงลั้นล้ามาหาเอม ไปพี่เราลุยกันเลยดีกว่าแก้วเปิดฉาก เราพากันออกมานั่งดื่มกันที่ระเบียง ที่จัดเป็นสวนมินิมอล ตกแต่งได้สวยงามมีโต๊ะวางอาหารเล็ก เก้าอี้สนาม 2 ตัว วางคู่กันอยู่มุม ซึ่งไม่น่าจะใช่ที่ตั้งเดิมของมัน แก้วเตรียม เก้าอี้โซฟาเดี่ยว สีขาวตัวใหญ่ ไว้ 2 ตัว คงเตรียมไว้สำหรับดูพลุตอนเที่ยงคืน นับถอยหลังเต็มที่เลย ลมเย็น ๆ เสียงเพลง เบา ๆ จากโน้ตบุ๊คของแก้ว  เราดื่มกันไปนานมาก ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ เอมเริ่มมึน เหล้าแบล็คเลเบิ้ลหมดไปครึ่งกลม แก้วมันก็มึนเช่นกัน แต่เวลาสำคัญยังไม่มาถึง เอมกำลังสบายอารมณ์ จู่ ๆ น้องแก้ว ก็ร้องงอแงขึ้มมาดังลั่นห้องสะงั้น "เป็นอะไรค่ะน้อง ร้องสะดัง ตกใจหมด ใครตาย" เอมถาม "โน๊ตบุ๊คเปนไรไม่รู้ พี่เอมดูดิ" เธอตอบพร้อมยกให้ดู "จอฟ้าค่ะ สงสัยพัง ๆ แหง๋ ๆ อาการนี้ 555 " เอมหัวร่อร่วน เเก้วทำหน้า ชิชิ ใส่เอม "พี่เอมอ่ะ แก้ให้แก้วหน่อยสิ กำลังสนุกเลยอ่ะ แก้วนัดคุยกับหนุ่ม่ิฝรั่งตอนเคาดาวน์ น้า ๆ ๆ ๆ พี่เอม ทำให้หน่อย" แก้วทำเสียงและท่าทาง ออดอ้อนให้เอมแก้ไข "พี่ทำเป็นที่ไหนล่ะคร้า เอาไปร้านซ่อมสิค่ะ" เอมก็พูดส่ง ๆ ไปงั้นแหละ "มันเปนไรพี่ไม่รู้ เเก้วจะใช้ตอนนี้ พี่เอมตามช่างข้างล่างมาซ่อมให้ทีสิคะ" แก้วยังดื้อดึง "อุ้ย...ไม่เอาค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าพี่มาค้างกับแก้ว " แก้วทำท่าเหมือนเด็กน้อย เวลาอยากได้ของเล่น "งั้นน้องลองโทรไปที่ ฟร้อนท์สิลองถามดูว่ามีใครทำคอมเป็นบ้าง  อาการแบบนี้มันคืออะไร"


................ แก้วลุกสะบัดชายกระโปรงเปิดก้นให้แก้วดู แล้วเดินไป โทรฯ ด้านใน ครู่นึงกลับมาบอก "มีคนทำเป็นด้วย" แก้วพูดทำหน้าเหมือนว่าตัวเองเป็นเด็ก "กำลังขึ้นมาทำให้" แก้วว่า "ฟังเสียงน้องแล้วพี่ปวดฉี่เลย"  เอมพูดเย้า แล้วลุกเดินเข้ามาเข้าห้องน้ำ เหลือบมองนาฬิกา 4 ทุ่มครึ่ง ว่าจะถามแก้วว่าใครที่จะขึ้นมาทำให้ ยังไม่ทันจะถึงประตูทางออกระเบียงเลย เสียงออดอินเตอร์คอมดังขึ้น เอมเดินไปดู มอนิเตอร์ว่าเป็นใคร อุ้ย... เอม อุทานเล็กน้อย เป็นนายปอนลูกน้อง เอมเองสิตายแล้ว เอมยังพอมีสติ นึกขึ้นได้ถ้ามาเห็นฉันในชุดนี้ล่ะ ภาพพจน์ดิฉันป่นปี้แน่ ๆ รีบจ้ำจะไปหาแก้ว จังหวะแก้วเปิดบานเลื่อนจากระเบียงเข้ามาพอดี แก้วเหมือนจะรู้เดินเข้าห้องไปหยิบเสื้อคลุม เดินมาหาเอม พลางใส่เสื้อคลุมของตัวเอง แล้วยื่นให้เอมมาตัวนึง คงด้วยรีบและมึน ๆ น้องแก้วใส่เสื้อคลุม ลายฉุลลูไม้สีขาว ลองนึกภาพดูนะคะ ชุดนอนผ่าเป้าชายเสื้อคลุมปิดแค่เสมอแก้มก้น เห็นสายจีสตริงที่คาดร่องหว่างขา รำไร ๆ ไม่ได้ช่วยปิดบังไรเลย  ส่วนของเอมรับเสื้อมาจากแก้วรีบใส่ ไม่ต่างจากน้องแก้วเลย สีเดียวกัน เหมือนกันเลยล่ะค่ะ ดีที่ว่าแสงไฟในห้องที่เปิดหรี่ ๆ ทำให้มองได้ไม่ชัดเจนลำบากนัก  เอมดึงม่านเลื่อนมาปิดก่อนออกไปนั่งหลบที่ระเบียง  เอมรวบสายคาดเอวเสื้อคลุม พยายามจะปิดให้ได้มากที่สุด มันก็นะยังไงลายลูกไม้ห่าง ๆ ตัดกับสีดำ ชายเสื้อปิดเสมอหูอยู่นิดเดียว ชายกระโปรงผ้าซีทรูโผล่ตัดกัน ยิ่งเร้าสายตาดีจริง ๆ คว้าเอาหมอนอิงมา กอดปิดไว้ ทั้งนมและหอย แป๊บเดียวแก้วเดินมาหยิบโน๊ตบุ๊คแล้วเข้าไป เอมมองไม่เห็นหรอกว่า นายปอนอยู่ตรงไหนของห้อง


.....................แต่ถ้ายืนตรงห้องโถงรับแขกล่ะเห็น เอมนั่งแน่ ๆ มันเป็นกระจกด้านเดียวติดฟิลม์  ครู่ใหญ่เลยแก้วเดินมานั่งต่อกับ เอมเลยพูดดักไว้ก่อนเลย "เป็นไงจะทำนานไหมแก้ว ไงอย่าบอกนะว่า พี่อยู่ที่นี่"   แก้วสวนกลับเอมทันที น้ำเสียง "ม่ายท้าน แว้ววววคุนพี่คร้า แก้วบอกแล้วว่าพี่อยู่ด้วย 555 " แก้วทำท่าทางทะเล้นใส่ "เอาน่า...พี่เดี๋ยวก็ปีใหม่แล้ว" แก้วว่า "แหมน้องดูชุดที่ใส่...แบบนี้พี่เสียลุ๊คหมดสิค่ะนั่นลูกน้องพี่เห็นหัวหน้าชุดแบบนี้ หึหึ งามหน้าล่ะ  น้องก้อนะเดินโทง ๆ ไปรับมาแบบนี้ เกิดมันหน้ามืดปล้ำเราจะทำไง"  แก้วยักไหล่แล้วลุกยืนหมุนตัวไปมา "ก้อนะคนมัน สาววสวยยขนาดนี้" ท่าทางแก้วกลัวไรที่ไหน ป่าวเลยกลับยังทำทะเล้นยิ่งห้ามยิ่งยุ เอมอ่อนใจปล่อยมันนมมันหอยมัน  แก้วและเอมคุยดื่มกันต่อจนอาการเมามายมาเยือนนาน ลืมไปเลยว่ามีนายปอนในส่วนนึงของห้อง มารู้สึกตัวก้อตอนเสียงพลุดังขึ้น ตามด้วยแสงสีสวยงามของพลุ ที่แตกกระจายสว่างสดใสสวยงามบนท้องฟ้า แก้วเฮ ลั่น ร้อง "เย้ ๆ ๆ ๆ " ลุกกระโดดโลดเต้น แล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไป เอมยกเหล้าดื่มพร้อมมองแสงสีของพลุ ที่จุดสลับสว่างสดใส สวยงาม อย่างเพลินตา หางตาเหลือบไปเห็น แก้วจูงแขนนายปอนเดินมา แล้วแก้วให้ปอนนั่งลงเก้าอี้ ส่วนน้องแก้วเดินไปยืนเกาะราวระเบียงดูพลุ  เอมหันไปทางปอนที่นั่งแทนที่แก้ว อย่างช่วยไม่ได้ พยายามเอาหมอนอิงดึงเสื้อคลุมบ้างขยับท่านั่งเพื่อปิดบังส่วนสำคัญให้ได้มากที่สุด เอมเอนตัวมาวางแก้ว กอดหมอนอิงไว้จังหวะนั้นเอง ที่หันไปนายปอนยกมือไหว้เอม ก็เมาล่ะนะกลัวเสียลุ๊คตัวเองด้วย ด้วยธรรมชาติเอมรับไหว้ด้วยท่าทางเมา ๆ ไอ้หมอนอิงเจ้ากรรมดันหล่นลงไปกับพื้นสะงั้น ปอนยังไม่หันหน้ากลับไปเห็นแน่ ๆ แสงจากพลุที่ สว่างดังอย่างต่อเนื่อง


...................เอมรีบคว้าหมอนอิงมากอดทันที ตอนรีบก้มไปคว้าหมอนขึ้นมาสิ คอเสื้อคลุมมันเลื่อนออกเปิดไปข้างนึง แต่ก็ทำนิ่ง ๆ เอมหันกลับเงย มองพลุโดยไม่พูดไรกับปอน ทางหน้าด้านซ้ายเห็นน้องแก้วยืนเท้าราวระเบียงแหงนมองพลุ  ปอนหันกลับมองพลุเช่นกัน ด้วยจุดที่ปอนนั่งกับจุดที่แก้ว ยืนอยู่นั้น ยังไง ๆ ก็ต้องเห็นเรือนร่างของแก้ว ในชุดวาบหวิวที่ใส่แสงแสงสว่างของพลุทำให้ ส่วนโค้งส่วนเว้าผิวขาวนวลตัดกับชุด ทำให้แก้วโดดเด่นในระยะสายตาปอนค่อนข้างชัดเจน  เอมอดห่วงแทนยัยแก้ว ได้เลยแอบแหล่ตามองปอนว่ามีปฏิกิริยาอย่างไรกับ สิ่งเร้าที่อยู่ตรงหน้า ปอนนั่งนิ่งด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมเอามือประสานวางบนตักตัวเองที่แนบชิดกัน แหงนมองดูพลุ  ครู่ใหญ่ ๆ เสียงและสีสันของพลุ เริ่มน้อยลง แก้วหันเดินมาที่ชั้นวางเหล้า ชงเหล้าใหม่ แล้วเพิ่มอีกแก้วนึง เสร็จถือมาแล้วเดินมายืน ยื่นแก้วให้ตรงหน้าปอน คนตาบอดเท่านั้นแหละที่จะไม่เห็น สาวสวยขาวเอ็กส์ขนาดนั้น ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แก้วไม่มีท่าทางเหนียมอายหรือไรเลย ทำตัวเป็นปกติ ปอนเองเสียอีกที่ต้องหลบพยายาม เลี่ยงที่จะไม่จ้องมองสิ่งเย้ายวนสายตา  แผล๊บเดียวเหลือติดก้นขวดอยู่นิดเดียว  "พี่ปอนคอมหนูใช้ได้รึยาง" เสียงอ้อแอ้ ๆ ของแก้วถามปอ ๆ เงยหน้ามอง ตอบแก้ว "สักพักน่ะคับ ผมลงวินโด้ให้ใหม่เลย ลงโปรแกรมสำคัญ ๆ ให้ก่อนแล้วค่อยเพิ่มทีหลัง"