วันจันทร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2566

Renew หรือผมจะชอบมัน 9

 

“เสร็จแล้ว”ครูแหม่มพูดพร้อมกับเดินมานั่งใกล้ๆผมซึ่งตอนนี้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยเป็นเสื้อยืดสีชมพูกางเกงผ้าขาสั้นสีดำดูน่ารักจนผมรูสึกหวั่นไหวต้องรีบดึงสติตัวเองกลับมาครูแหม่มเปิดซีรี่ย์เกาหลีซึ่งเหมือนเป็นตัวเชื่อมสำหรับเราสองคนที่คุยไม่เก่งทั้งคู่ก็หาพวกนี้มาดูด้วยกันไม่ต้องคุยกันเยอะแต่ทำให้บรรยากาศไม่อึดอัดแม้ผมจะไม่ได้ชอบเท่าไหร่ก็ตามเรานั่งดูนั่งดื่มคุยกันบ้างจนไม่รู้ว่าเวลาเท่าไหร่แล้วแต่ความรู้สึกขณะนี้คือเมามากครูแหม่มก็ไม่ต่างจากผมเท่าไหร่แต่เธอก็ยังไม่ยอมหนีไปนอนและนอกจากความเมาแล้วความรู้สึกบางอย่างที่ชอบมาตอนเมาคือความรู้สึกหวั่นไหวกับเพศตรงข้ามโดยปกติถึงไม่เมาครูแหม่ม เธอก็ดูดีและเป็นผู้หญิงที่สวยเอามากมีแรงดึงดูดเพศตรงข้ามไม่น้อยอยู่แล้วช่วงแรกตอนยังไม่เมามากเลยยังพอกักเก็บอารมณ์ได้แต่ตอนนี้มันเหมือนกับการควบคุมตัวเองของผมมันลดระดับลงเพราะความกำหนัดของตัวเองแต่ไม่รู้ครูแหม่มจะเป็นเหมือนผมไหมผมลองมุขไอ้จอมไอ้ชาตโดยลุกไปเข้าห้องน้ำก่อนกลับมาทิ้งก้นลงบนโซฟาชิดกับครูแหม่มกว่าเดิมหรือเรียกนั่งติดกันก็ได้..


“ไหวไหมนี่ แหม่มจัดห้องไว้ให้แล้วนะ”ครูแหม่มพูดขึ้นเธอคงนึกว่าผมเมาหนัก เซ..ล้มไปนั่งข้างๆเธอ
“ไหวๆๆอย่าพึ่งหนีไปนอนก่อนละกัน” ผมพูดหยอกเธอขำๆพอเมาแล้วไม่รู้คำพูดมันมาจากไหนสักพักผมลองเอนตัวยกมือวางไปด้านหลังเธอครูแหม่มก็ไม่ได้ว่าอะไรพอเห็นเธอยังนิ่ง..ผมจึงค่อยๆขยับโอบไหล่เธอดูเป็นเหมือนการถามทางว่าเธอจะมีปฏิกริยาแบบไหนบ้าง....
....ตอนนี้กลายเป็นผมเองที่รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ว่าถ้าเธอไม่พอใจขึ้นมาพาลเป็นมองหน้ากันไม่ติด..ผมลุ้นตัวเกร็ง..ถ้าเธอไม่ว่าอะไรผมก็จะรุกต่อถ้าเธอไม่พอใจก็จะอ้างว่าเมาหนัก..แต่ขณะที่ผมโอบไหล่เธอบรรยากาศในห้องก็ดูเงียบงันไปชั่วขณะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้มีอะไรคุยกันมากมายแต่ตอนนี้มันพาทำให้รู้สึกหวิวๆและทำให้ผมไม่กล้าที่จะรุกต่อ หรือคงต้องหยุดแค่นี้แล้วแกล้งหยอกล้อเล่นชวนหัวเราะแต่อยู่ๆครูแหม่มก็ทำให้ผมแปลกใจ เธอค่อยๆเอียงศีรษะมาซบที่ไหล่ผม..ท่าทีแบบนี้หรือจะเป็นสะพานที่เธอทอดผ่านมาให้ผมข้ามไปหามันทำให้ผมอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าเธอก็มีใจให้ผมเหมือนกัน เลยลองลดมือลงค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อยืดเธอ..จนถึงเนินหน้าอกที่มีเสื้อยกทรงห่อหุ้มและคอยดันทรงให้เต้าเข้ารูปก่อนจะจับแล้วลูบบีบเบาๆเนียนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คราวนี้ครูแหม่มเอามือมาจับมือที่ผมไว้เธอเพียงแค่จับไว้เบาๆไม่ได้ดึงออกหรือเป็นท่าทีห้ามปรามแต่อย่างไดทำให้ผมหมั่นใจว่าครูแหม่มก็รู้สึกเหมือนผม จึงลองลดมือนั้นลงล้วงมือไปด้านหลังปลดตะขอยกทรงเธอออก...ตอนนี้ไม่รู้ทำไมใจผมเต้นรัวแรงเหมือนคนพึ่งเคยมีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรกแถมอาการเหมือนคนจะเป็นไข้ร่างกายร้อนผ่าวจนไอร้อนแผ่ออกจากร่างกาย ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงอะไรอยู่จะรู้สึกเหมือนผมไหมท่าทีครูแหม่มยังนิ่งเงียบ..นั่งซบไหล่ผมดูทีวี ผมรู้สึกว่าเธอดูเกร็งๆแถมไม่พูดไม่จาตัวแข็งเป็นหินคล้ายทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน...ไม่แน่ใจว่าเป็นที่ผมกำลังลวนลามเธอทำให้เธอทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับสถานะการณ์ตอนนี้เมื่อตะขอเสื้อชั้นในหลุดออกมันคล้ายกับปลดคลายล็อคอะไรบางอย่างที่กีดขวางทางอยู่ผมล้วงมือเข้าไปสัมผัสบีบลูบคลำเนินหน้าอกน้อยๆของเธอที่ตอนนี้ไม่มีอะไรมากั้นเนินเนื้อที่กำลังพอดีกับมือมันอ่อนละมุน แต่เร้าความรู้สึกกำหนัดในตัวให้พุ่งพล่านเหมือนครั้งแรกที่มีสัมพันธ์สวาทกับผู้หญิง แต่นี่เป็นครั้งที่2ของผม ผมค่อยๆเอามือเสยคางเธอด้วยท่าทางที่ไม่รู้จะกลัวเกร็งอะไรอีกก่อนที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มของครูแหม่มจะประกบเข้ากับริมฝีปากผมมันนุ่มนวลและอ่อนละมุนพาให้เคลิบเคลิ้มครูแหม่มเริ่มหันมาหาโอบกอดกันกับผม..มือของผมลูบไล้ที่ขาอ่อนเรียวสวยของเธอเพื่อสัมผัสที่เนื้อเนียนละเอียดหวังปลุกเร้าอารมณ์ความรู้สึกของเธอให้คล้อยตามกัน ก่อนเริ่มเคลื่อนที่เข้าไปรุกล้ำอธิปไตยจุดสงวนส่วนหวงห้ามและเป็นจุดบอบบางไวต่อความรู้สึกที่สุดแต่เธอจับมือผมไว้แหน่นพร้อมกับหนีบขาตัวเองจนผมที่กำลังขืนฝืนฝ่าเข้าไปอาจทำให้เธอเจ็บและผมรู้สึกว่าครูแหม่มไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอที่ผู้ชายคนไหนคิดจะใช้กำลังปลุกปล้ำรุกล้ำด้วยการใช้กำลังกับเธอคงไม่ง่าย..ผมได้สัมผัสลูบไล้เฉพาะจุดที่เธออนุญาติเท่านั้นแต่ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลถ้าอยากมีสัมพันธ์กับคนอย่างเธอก็มีแต่ต้องเล้าโลมให้เธอยินยอมพลีกายให้เท่านั้น ผมจับชายเสื้อเธอยกขึ้นแล้วพยายามถอดมันออกซึ่งครูแหม่มมีขัดขืนเล็กน้อยเสื้อยืดตัวนั้นหลุดออกจากตัวของเธอเผยให้เห็นผิวขาวนวลแม้ในขณะที่ครูแหม่กอดอกแหน่นพยายามปิดบังเนินหน้าอกยอดปทุมของตัวเองด้วยความเขินอายผมค่อยๆดึงยกทรงที่โดนปลดตะขอออกตั้งแต่แรกออกจากร่างเธอ.....ก่อนดันตัวเธอนอนหงายลงกับโซฟาช้าๆ...แล้วจะซุกหน้าตัวเองลงไปใช้ปากสัมผัสกับยอดปทุมทันเธอทีชูชันอยู่ตรงหน้า...
“ดูดไปก็ไม่มีน้ำนมหรอก” ครูแหม่มพูดขึ้น..ผมได้แต่เงยหน้ายิ้ม..แล้วก้มลงดูดยอดเนินหน้าอกสลับกับนวดบีมคลำเล้าโลมเธอเบาๆ..ก่อนที่ผมจะลุกขึ้น..แล้วดึงถอดกางเกงเธอออกแต่ครูแหม่มจับดึงไว้แหน่น
“อย่า....”ครูแหม่มพูดพร้อมขำออกมาเล็กน้อยพยายามจับรั้งกางเกงตัวเองขณะผมกำลังดึงกางเกงเธอออก..ยื้อกันพักหนึ่งกางเกงตัวนั้นก็ค่อยๆหลุดออกจากตัวเธอตอนนี้เหลือเพียงกางเกงในตัวน้อยสีชมพูสดใสและมือน้อยๆที่กำลังปิดบังจุดซ่อนเร้นตัวเองอยู่ผมไม่รอช้าค่อยๆเข้าไปดึงถอดกางเกงในตัวน้อยที่ปิดบังส่วนหวงห้ามของเธอออกโดยที่เธอไม่ได้เหนี่ยวรั้งมันเหมือนตัวอื่นเพียงแค่เอามือบังของสงวนตัวเองไว้เท่านั้นทำให้ตอนนี้ครูแหม่มนอนเปลือยอยู่บนโซฟามือหนึ่งปิดหน้าอกอีกมือหนึ่งปิดจุดสงวนบวกใบเปื้อนรอยยิ้มเพราะความเขินอายผิวนวลเนียนละเอียดเปล่งปลั่งพอเห็นทรวดทรงองเอวชัดถนัดตา




ไม่รู้ทำไมทำให้ผมนึกถึงอร ขึ้นมาถ้าเทียบกับ อร ที่เป็นคนค่อนข้างอวบแล้วบางอย่างของ อรมันล้นไม้ล้นมือนุ่มนิ่มแต่ทรวดทรงครูแหม่มก็พอดีไม้พอดีมื้อเรียกว่าสมส่วนไม่ผอมไม่อวบกำลังดีผมขยับจับขาครูแหม่มถ่างออกเล็กน้อยพอให้ผมแทรกตัวก้มลงตรงหว่างขาเธอแล้วใช้ลิ้นสัมผัสตวัดดูดเลียจุดซ่อนเร้นของเธอครูแหม่มเริ่มคล้อยตามเอามือที่ปิดออกเผยให้เห็นกลีบร่องสวาทของเธอชัดถนัดตาก่อนจะฝั่งหน้าลงใช้ลิ้นตวัดสัมผัสรสสวาทของเธออย่างนิ่มนวล..อืมมมมม.....ซี๊ดดดดดด......อ่าห์......ครูแหม่มครางเสียงแผ่วเบาในลำคอ..
“พี่กันต์อย่า...แหม่มยังไม่ได้อาบน้ำ..ซี๊ดดดด.....” ครูแหม่มพูดขึ้น จริงๆมันมีกลิ่นแหละแต่ตอนนี้ให้กลิ่นแรงกว่านี้ก็ไม่ยอมหยุด..ผมสอดนิ้วเข้าไปในร่องเสียวเธอก่อนจะสอดเข้าดึงออกเร็วๆพร้อมกับตวัดลิ้นดูดเลียร่องสวาทเธอไปพร้อมๆกัน....อ้าสสสสส........อ้าสสสสส.....ซี๊ดดดดด.....อ่าห์....ซี๊ดดดดดด.....อืมมมมม......ครูแหม่มครางออกมา...ก่อนที่ผมจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้นโดยครูแหม่มมองอยู่ตลอดตอนผมถอดเสื้อผ้าผมคิดในใจไม่รู้หุ่นผมจะทำให้เธอพอใจได้ไหมและพอนึกถึงคำพูด อร ที่บอกว่าไอ้อาร์ททำให้เธอถึงใจกว่ามันก็ทำให้สูญเสียความมั่นใจอยู่พอสมควรก่อนจะพยายามสลัดเรื่องพวกนั้นออกจากหัวแล้วล้มตัวลงไปทับกับครูแหม่มที่นอนเปลือยอยู่บนโซฟา..ชวนเธอค้นหาบ่อน้ำแห่งความสุขผมคลุกหน้าลงไซ้จูบซอกคอลูบเลียสัมผัสเรือนร่างครูแหม่มอย่างแผ่วเบาเล้าโลมด้วยความอ่อนโยน..ขณะที่ครูแหม่มก็เริ่มตอบสนองผมเช่นกัน..ผมลุกคุกเข่าตรงหว่างขาครูแหม่มก่อนจะจับแท่งเอ็นตัวเองค่อยๆเสียบเข้าไปในรูเสียวเธอช้าๆ..... ...อ้าสสสสส....ซี๊ดดดด.....อ่าห์.....ซี๊ดดดด....ครูแหม่มครางออกมาเบาๆพร้อมกับหลับตาพริ้มขณะที่ผมโยกเอวช้าๆ.....ก่อนจะล้มตัวลงไปดูดยอดปทุมทันเธอไปพร้อมกันก่อนจะเลื่อนเคลื่อนไปไซ้ซอกคอกดูดติ่งหูเธอครูแหม่มกอดผมแหน่นพร้อมกับครางเสียงกระเส่าเบาๆก่อนจะหันดึงผมไปแลกลิ้นดูดปากกันพัลวัล...ผมเงยตัวขึ้นแล้วโยกเอวกระเด้าซอยแท่งเอ็นเข้าออกรูเสียวครูแหม่ม...อ้าสสสส...ซี๊ดดดดดดด.......อ่าห์....ซี๊ดดดด.....อ่าห์....อ่าห์.....ซี๊ดดดด......อ้าสสสสส.....ซี๊ดดดดดดด.........ซี๊ดดดดด....อ่าห์....อ่าห์....ซี๊ดดดดด....อ่ะห์....อ้าสสสสสส.....ซี๊ดดดดด.....อืมมมมม....โอยยย....ซี๊ดดดดดด.....อ่าห์.....ซู๊ดดดดด....อ่าห์....อ่าห์.....เธอครางออกมาตามจังหว่ะซอยกระแทกสักพักเธอก็ดึงผมไปกอดแลกลิ้น..จร๊วบบบบบ.....อืมมมม.....จร๊วบบบบ.....อ่าห์......ผมโยกตัวขยับตัวเบาๆขณะดูดปากกับครูแหม่ม..ผิวเนื้อที่ไร้เสื้อผ้าขณะกำลังสัมผัสเสียดสีแทบจะป็นเนื้อเดียวกันและแท่งเอ็นผมที่สอดอยู่ในรูเสียวเธอมันเสียวสุขจนลืมความทุกที่เกิดวันนี้ไปเลย.....ผมจะขยับลุกซอยกระเด้าครูแหม่มกอดผมแน่นเล็บเกร็งจิกหลังผมจึงขยับโยกตัวเร็วขึ้นครูแหม่มกอดผมแน่นกว่าเดิมสักพักผมก็อั้นไม่ไหวฉีดน้ำเข้าในรูเสียวเธอ...
                                         ผมตื่นเช้ามาในห้องนอนของครูแหม่มด้วยอาการเมาค้างจนลุกแทบไม่ไหวแต่พอหันมองข้างๆก็ทำให้ผมยิ้มด้วยความสุขก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูเวลาแต่ปรากฏว่ามีสายโทรเข้ามาอีก10กว่าสายที่ผมไม่ได้รับและไม่รู้ทำไมความโรธความเสียใจที่มีต่อ อรมันจางบางลงจนผมก็งงตัวเองเหมือนกัน..ผมลุกขึ้นหาน้ำมาดื่มเพราะคอแห้งอย่างหนักก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ..
“จะกลับแล้วเหรอ”ครูแหม่มถามขึ้นเมื่อเห็นผมเดินออกมาจากห้องน้ำ
“อืมมม..”ผมเดินเข้าไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่พร้อมกับลูบหัวเธออย่างทะนุถนอม
“หิวน้ำ” ครูแหม่มพูดขึ้นผมจึงเดินไปเอาน้ำในตู้เย็นรินให้เธอ..
“ดีขึ้นไหม..ต้องให้พี่ฉีดยาให้ป่าว” ผมพูดขึ้นครูแหม่มแทบสำลักน้ำพร้อมกับขำเมื่อได้ยิน..ผมจึงแกล้งหยอกเธอด้วยการจับเธอแก้ผ้าแล้วอุ้มเข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยกัน..
                                   ผมขับรถกลับถึงบ้านตัวเองก็เกือบ5โมงเย็นแล้ว เมื่อมาถึงเห็นหน้าร้าน อร กำลังคิดเงินลูกค้าที่มาซื้อของเธอมองตามรถเมื่อเธอเห็นรถผมเลี้ยวเข้าผ่านหน้าร้านมาในบ้านส่วนลูกผมก็เล่นหยอกกันหน้าร้าน ตอนนี้ถึงจะรู้สึกนอยซ์ๆอยู่แต่ถูกกลบลบด้วยความรู้สึกดีๆที่ได้ได้รับจากครูแหม่มมันเหมือนคนจีบกันใหม่ๆถ้าได้อยู่ใกล้กันเพียงเล็กน้อยก็มีความสุขแล้วจะเรียกข้าวใหม่ปลามันก็ได้ ผมรู้สึกตัวเองทำใจได้เร็วมากหาก อร จะทิ้งผมไปเมื่อจอดรถเสร็จก็เดินขึ้นบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เดินลงมามุ่งหน้าไปที่ร้านพยายามทำตัวให้เป็นปกติ..
“พี่กันต์ไปไหนมาทำไมไม่กลับบ้านเมื่อคืน” อรถามผมเสียงเรียบๆใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย
“เปล่า..พี่มีงานด่วนต้องรีบไปทำ มันเสร็จดึกเลยหาโรงแรมนอนแถมเหนื่อยมากไม่ได้โทรบอก”ผมตอบเสียบเรียบพร้อมกับยิ้มให้เธอ
“โกรธอะไร อร หรือเปล่า วันก่อน อร โทรหาให้พี่ไปรับแล้วแต่พี่ไม่รับ อรเลยโทรหาเพื่อนพอเจอกันนานๆทีเจอกันมันชวนเลยค้างที่นั้น อร โทรหาพี่ตั้งหลายสายแต่พี่ไม่รับ”
“เอ่อออ...พี่ขอโทษ..เครียดๆเรื่องงานไม่มีอะไรหรอก..” ผมพูดตอบเธอเสียงเรียบแต่ดูเธอไม่ค่อยเชื่อผมเท่าไหร่ ผมคิดในใจความจริงเธอไม่ต้องอธิบายอะไรกับผมก็ได้เพราะเธอโกหกคนไม่เป็นถ้าไม่ใช่เรื่องจริงมันจะดูลนๆแถมเธอและจะไม่กล้าสบตาคู่สนธนาถึงอย่างนั้นผมก็ไม่อยากถามต่อปล่อยให้จบไปแบบนี้ดีกว่า อร ยังดูคาใจอยู่เธอคงยังไม่รู้ว่าทำไมผมถึงมีปฏิกิริยาแบบนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันไม่เคยป็น..สุดท้ายเธอก็เหมือนจะยอมเชื่อทั้งที่สีหน้าดูคาใจอยู่ก่อนจะฝากให้ผมดูร้านกับลูกส่วนเธอก็เดินเข้าบ้านไปทำอาหาร
                             วันอังคารผมไปทำงานตามปกติหลังจากหยุดเต็มๆไป3วันและเป็น3วันที่น่าเปลี่ยนแปลงชีวิตผมพอสมควรผมไม่เคยดูกล้องวงจรปิดอีกเลยหลังจากนั้น ช่วงเลิกงานก่อนกลับบ้านผมจะแวะไปหาครูแหม่มนั่งกินข้าวนั่งคุยกันอยู่กับเธอจนถึง4-5ทุ่มทุกวันก่อนกลับบ้านโดยบอกอร ว่าทำโอทีเลิกงานดึกทุกวัน ผมเคยคิดจะพูดเปิดใจกับ อร ตรงๆถ้าเธออยากไปกับไอ้อาร์ทผมจะปล่อยเธอแต่สุดท้ายมันมีบางอย่างในใจที่ทำให้ผมรู้สึกว่ายังทำใจไม่ได้สักที ที่จะเห็นเธอเดินจากผมไปคงเป็นเพราะความที่อยู่ด้วยกันมานานมีทั้งรักและผูกพันธ์กันแถมมีลูกด้วยกันถึงสองคนพอคิดว่าเธอจะไปก็รู้สึกใจหายเหมือนจะหมดแรง สุดท้ายคิดว่าให้เธอเป็นคนเอ่ยปากพูดออกมาดีกว่าส่วนผมทำได้แค่เตรียมใจไว้เมื่อถึงวันนั้น..ผมไม่รู้ว่าครูแหม่เธอจะเข้าใจผมไหมผมจึงต้องเล่าทุกอย่างที่ผมคิดผมรู้สึกบอกระบายให้เธอฟังแต่โชคดีที่เธอเข้าใจผม จนทำให้ผมรู้สึกว่าตกลงผมเป็นคนโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่..และสิ่งที่ทำให้ผมทำใจไม่ได้สักทีคือทุกวันไม่ว่าดึกแค่ไหนอรจะทำกับข้าวไว้นั่งรอกินข้าวกับผมทุกวันแม้จะบอกว่าไม่ต้องทำแต่พอกลับถึงบ้านจะมีกับข้าวรสชาติที่คุ้นลิ้นรอผมตลอดทำให้แม้จะอิ่มแค่ไหนก็อดที่จะนั่งกินกับเธอไม่ได้..ผมคิดในใจคงอีกไม่นานสักวันเธอก็ต้องไป ทำให้วันหยุดผมคิดว่าจะใช้เวลากับเธอและลูกๆในช่วงวันที่ยังอยู่ด้วยกัน..แต่พอถึงวันอาทิตย์กลายเป็นต้องไปตามเก็บลำใยช่อผลที่แก่เต็มที่แล้วในสวน เพราะถ้าปล่อยให้ผลแก่จัดตกค้างอยู่บนต้นนานจะทำให้คุณภาพต่ำลง  แต่ก็เป็นเวลาที่นานผมกับลูกๆได้มีกิจกรรมร่วมกันส่วนอร อยู่ที่ร้านขายของชำหน้าบ้าน..กว่างานในสวนจะเสร็จก็เลยไปบ่ายสองกว่าแล้วทำให้แผนที่ผมวางไว้มันเคลื่อนหมดพองานเสร็จไอ้ชาตไอ้จอมก็พาเจ้ากายไปเล่นน้ำที่สระ พอดีกับที่เจ้าแต้มตื่นมางอแงให้ผมพอดีจึงอุ้มพาไปด้วยพอได้ลงเล่นน้ำสักพักเหมือนอารมณ์เขาจะดีขึ้น..เห็นเด็กๆเล่นน้ำสนุกสนานก็อดไม่ได้ที่จะถอดเสื้อถอดกางเกงเหลือแค่กางเกงในตัวเดียวโดดลงไปเล่นกับเขาด้วยมันเหมือนได้ย้อนกลับไปวัยเด็กที่โดดน้ำเล่นกันกับเพื่อนเป็นช่วงวันที่มีแต่ความสนุกไม่ต้องมีเรื่องอะไรมาคิดให้ปวดหัว..สักพักก็มีเสียงพูดขึ้น
“งานเสร็จหรือยังถึงมาเล่นน้ำ..จะตีใครก่อนดี”  อร พูดแกมหยอก พอเห็นเป็น อร ทุกคนก็ได้แต่ยิ้ม
“ลงมาเร็ว” ผมพูดแกล้งหยอกเธอเล่น
“ไม่เอาไม่มีเสื้อผ้าใสแล้วซักหมด”
“แก้ผ้าเลย เห็นไหมนี่พากันเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว”
“กางเกงในก็ไม่มี นี่ตอนนี้ไม่ได้ใส่กางเกงในใส่แต่เสื้อในอยู่เนี๊ยะ”
“งั้นก็แก้ผ้าเลย” ผมแกล้งพูดหยอกเธอเล่น
“ให้แก้ผ้าเล่นน้ำก็มาถอดให้สิ ถ้ากล้าถอด อร ก็กล้าแก้ผ้าเล่นน้ำ” อร พูดขึ้นด้วยท่าทางท้าทายแกมหยอกเหย้า พอเธอพูดจบผมก็ผุดความคิดหนึ่งในหัว..ไหนๆก็ไหนๆแล้วผมเดินขึ้นไปหาเธอที่ยืนอยู่ริมสระ อร อยู่ในชุดเสื้อเสื้อยืดคอกลมทรงโอเวอร์ไซส์กับกางเกงขายาวลายสก็อต อร ยังยิ้มท้าทายเมื่อผมเดินไปหาแล้วอ้อมไปด้านหลังเธอก่อนจะค่อยๆจับเสื้อยืดเธอดึงถอดออก..เป็นตัวแรก โดยที่ อรให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีเธอคงคิดว่าผมไม่กล้า จนเสื้อยืดหลุดออกทำให้เห็นเสื้อในสีดำที่มันตัดกับสีผิวอร ทำให้ผิวดูเปล่งปลั่งขึ้นตอนนี้ไอ้ชาตไอ้จอมพากันจ้องมองตาไม่กระพริบเหมือนทุกอย่างจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะพากันลุ้นว่าผมจะทำจริงไหม อร ทำท่ากอดอกแล้วหันมายิ้มให้ผมด้วยท่าทีเขินอายเล็กน้อยแล้วหันไปมองไอ้จอมไอ้ชาตที่พากันแอบยิ้มเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหลบสายตาไม่กล้ามองตรงๆเมื่อผมเริ่มปลดตะขอยกทรงเธอแล้วถอดมันออก..





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น