นรกสางเขียว ตอน 02

 


 
           คืนนั้นกว่าคนไข้ จะรู้สึกตัวก็ปาเข้าไป เกือบตีสาม แต่ด้วยความทรหดของเผ่าพันธุ์ คน
ไข้สามารถลุกขึ้นนั่ง ตอบคำถามของรพินทร์ได้ โดยรพินทร์ทดลอง ใช้ภาษาหลายภาษา กว่าจะสื่อ
สารกันได้ เมื่อซักถามกันจนเป็นที่เข้าใจแล้ว รพินทร์จึงหันมาพูดกับคณะนายจ้างของเขา
           ...ชายคนนี้ชื่อ เกอะ เป็นชาวเผ่า ราบรี หรือที่พวกเราเรียกว่า ผีตองเหลือง ก่อนเกิด
เหตุ เกอะ ลูกสาว และน้องชาย ได้เดินป่าหลงเข้าไป ในถิ่นของ สางเขียว..
           ...เดี๋ยว สางเขียว คืออะไร...ไชยยันขัดขึ้น
           ...ผมเองก็ไม่เคยพบเจอด้วยตัวเอง เคยแต่ได้ฟังจากพรานเก่าๆเล่าให้ฟังว่า  ในดงดิบ
ที่คนส่วนใหญ่ไปไม่ถึง มีชนเผ่าดุร้ายเผ่าหนึ่ง ชอบเอาสีเขียวมาทาตามตัว มีพฤติกรรมที่ดุร้าย โหด
เหี้ยม โดยเฉพาะกับศัตรู คนต่างเผ่า ถ้าตกไปอยู่ในมือ ของสางเขียว จะถูกกระทำต่างๆนาๆ เป็นการ
ทรมาน สุดท้ายจะสังหาร ด้วยวิธีการ คลักหัวใจออกมา ในขณะที่เหยื่อยังมีชีวิตอยู่ พูดง่ายๆคือคลัก
หัวใจออกทั้งเป็น แล้วนำไปเป็นอาหาร คนป่าเผ่านี้เรียกว่า สางเขียว...รพินทร์เล่าด้วยสีหน้าอันเคร่ง
ขรึม
           ...นี่เรากำลังเจอ มนุษย์กินคนหรือนี้...เสียงไชยยัน ครางออกมา
           ...ใช่ครับ เรากำลังจะเจอ วิกฤตการณ์ อีกครั้งหนึ่งแล้ว ถ้าเราเลี่ยงไม่พ้น ขอบอกให้
ทุกท่านทราบว่า ขณะนี้เราอยู่ใน สถานการณ์ที่ล่อแหลม และอันตรายที่สุดครั้งหนึ่งเลย...รพินทร์ย้ำ
           ...คุณยังเล่าเรื่อง ของนายเกอะ ไม่จบ กรุณาเล่าต่อด้วยค่ะ...ดารินเตือน
           ...ครับผมจะเล่าต่อ เกอะและพวก ได้หลงเข้าไปในถิ่นของ สางเขียว พอรู้ตัวก็พยายาม
หนีออกมา โดยไม่รู้ตัวว่าพวกสางเขียวตามมา พอถึงจุดที่เราพักอยู่นี่ ก็คิดว่าคงพ้นแล้ว จึงพักผ่อน
ขณะที่กำลังหลับอยู่ ก็มีลูกธนูถูกระดมยิงเข้ามา เกอะโดนยิงที่ท้อง เลยคลานไปหลบที่พงหญ้า ส่วน
ลูกสาวกับน้องชาย คาดว่าถูกจับไปแล้ว เรื่องก็มีเท่านี้แหละครับ...รพินทร์บอก
          ...แล้วนี่เราจะเอายังไงกันต่อดี...ไชยยันถาม
          ...ตอนเช้าเราควร ออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดครับ ส่วนจะกลับไปตามแผนของเรา หรือจะไป
ช่วยพวกหลงป่าต่อ ก็สุดแท้แต่พวกท่านก็แล้วกันครับ ผมยินดีปฏิบัติตามทุกกรณี...รพินทร์ตอบ
          พวกนายจ้างจึงต้อง ปรึกษากันอีกครั้งหนึ่ง โดยมีผลสรุปว่า ให้ไปช่วยฝรั่งชุดนั้นก่อน
          พอเริ่มเห็นแสง รพินทร์ก็สั่งเดินทางต่อ โดย เกอะไม่ยอมร่วมเดินทางไปด้วย
          ...ชาวป่าที่นี่ช่างทรหดจริงๆ อย่างเกอะพอลุกจากเตียงสนามได้ ก็เดินปร๋อเลย เหมือนกับ
ไม่เคยบาดเจ็บมาก่อน...เชษฐาปรารถขึ้น
          ....ครับ ชาวป่าก็เหมือนสัตว์ป่า ที่เกิดมาพร้อมความทรหดแข็งแรง ไม่งั้นก็ไม่สามารถดำ
รงชีวิตอยู่ได้...รพินทร์ตอบ
          ...ยังอีกไกลมั๊ย กว่าเราจะถึงที่พัก ของฝรั่งทั้งสอง...เชษฐาถาม
          ...คาดว่าไม่เกินเที่ยง เราคงจะไปถึงครับ...รพินทร์ตอบ
          สี่ชั่วโมงถัดมา ขบวนของรพินทร์ ก็ได้เดินทางมาถึงที่พัก ของฝรั่งนักสำรวจทั้งสอง เมื่อ
พบกันก็เข้าทำความรู้จักกัน ต่างก็ยินดีที่ได้พบกัน ท่ามกลางป่าเขา ที่มีโอกาสน้อยนัก ที่จะเจอกับนัก
ผจญภัยขบวนอื่น
          ...รพินทร์ ฉันไม่นึกเลย ว่าจะเจอคุณอีก...มาเรียหรืออีกนามหนึ่งคือ เมย์ กล่าวขึ้น
          ...ครับ ผมก็นึกไม่ถึง ว่าจะเจอคุณที่นี่ แต่ก็น่าเสียดาย ที่พรุ่งนี้เราก็ต้องจากกันอีก ผมจะ
แบ่งกระสุน และยา ให้กับคุณ ผมเสียใจที่ต้องรีบเดินทาง เพราะจุดหมายการเดินทาง ของคณะผมมี
เงื่อนเวลามากำหนด...รพินทร์ชี้แจง
          ...ไม่เป็นไรเท่านี้ก็เป็นพระคุณ กับทางเรามากแล้ว เราคงไม่รบกวนไปมากกว่านี้..สเตเกล
สามีของมาเรียตอบขึ้นมาบ้าง
          ...สำหรับวันนี้ พวกเราจะหยุดพัก กันที่นี่คืนหนึ่ง...เชษฐาสรุป
          มาเรีย เป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง อย่างที่บุญคำเคยพูด มาเรียมีหน้าตา และรูปร่างที่
ยั่วยวน โดยเฉพาะพฤติกรรมที่เปิดเผย ไม่เคยคิดจะปิดบังความรู้สึก การแต่งกายก็ล่อแหลม ฉะนั้นจึง
ตกเป็นอาหารตา แก่บรรดาลูกสมุนของรพินทร์ โดยทั่วหน้า
          ...ไอ้จัน มึงเห็นนมแหม่มมั๊ยวะ ยั่งกับเอามะพร้าวยัดไว้ ขาวอวบน่าเอาควยกระแทก คง
จะมันพิลึก ดูสิเสื้อเปิดจนเห็นเกือบหมดเต้า เวลาก้มล่ะมึงเอ้ย อ้าวไอ้จันมึง ไม่ได้ฟังกูรึ...บุญคำพูด
          ...ฟังอยู่..จันตอบ...แต่ฉันชอบดูส่วนล่างมากกว่า ดูสิกางเกงขาสั้น สั้นจนเห็นกลีบแคม
เลย ฉันว่าแหม่มไม่ได้ ใส่กางเกงในแน่ๆ ฉันเห็นขนทองๆแลบออกมา ดูสิพออ้าขายิ่งเห็นชัด น่าจับ
ยกขาแล้วเสย ซื่ด พี่คำว่า แหม่มกับ นายหญิง ใครน่าเย็ดกว่ากัน...
          ...น่าเย็ดทั้งคู่นั่นแหละ นายหญิงถึงจะนมเล็กกว่า แต่ก็พอดีมือ หีก็คงยังไม่แหก เพราะ
คงโดนมาไม่กี่ครั้ง ส่วนแหม่มหีคงถูก ไอ้ฝรั่งนั่นใช้งานอย่างหนัก ป่านนี้คงจะบานน่าดู แต่ไม่เป็นไร
กูว่าควยกูใหญ่กว่า ไอ้ฝรั่งนั่นแน่นอน นายหญิงเวลาถูกเย็ด คงจะได้ความรู้สึก แบบสาวเอเซีย ส่วน
แหม่มมาเรียคงจะร้อนร่านน่าดู ซื่ด พูดแล้วควยแข็ง...บุญคำวิจารณ์
          ...พวกเราได้แต่พูด เมื่อไหร่จะได้กระแทก สักทีล่ะพี่คำ...จันถาม
          ...มันต้องมีโอกาสแน่ และข้าคาดว่า เวลานั้นใกล้จะมาถึงแล้ว..บุญคำตอบ
          ประมาณบ่ายสี่โมง ขณะที่คณะของรพินทร์กำลังพักผ่อน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นมา
ปัง ปัง สองนัด ทุกคนสะดุ้งตื่น เห็นไอ้เกอะวิ่งตาเหลือก เข้ามาในบริเวณที่พัก เชษฐาจีงตะโกนถาม
ออกไปว่า
          ...มีอะไรเกิดขึ้น...ใครยิงปืน...
          ...เสียงปืนดังมาจากทางลำธาร...รพินทร์ตะโกนตอบ
          ...นาย ไอ้เกอะ บอกว่า สางเขียวบุก..บุญคำร้องบอกรพินทร์
          เหตุการณ์ทุกอย่าง เกิดขึ้นรวดเร็วมาก ทุกคนจับปืนแล้ววิ่ง ไปที่ลำธาร  รพินทร์ไปถึง
ก่อน เห็นสเตเกลเปลือยกาย ถูกยิงด้วยธนูนอนจมกองเลือดอยู่ เขาจึงเข้าไปประคอง ได้ยินเสียงสเต
เกลร้องว่า
          ...ช่วยเมย์ด้วย เมย์ถูกพวกมันจับไป ช่วยด้วย ฝ..ฝะ..ฝากเมย์ด้วย...แล้วสเตเกล ก็ขาด
ใจตาย ต่อหน้าต่อตารพินทร์
          ...มีอะไรเกิดขึ้น สเตเกลเป็นอะไร...เชษฐาร้องถามรพินทร์ เมื่อมาถึง
          รพินทร์เงยหน้าขึ้น ก็เห็นทุกคนมาถึงกันหมดแล้ว จึงตอบออกไป...ผมไม่ทราบ มาถึงก็
เห็นสเตเกลถูกยิงด้วยธนู นอนจมกองเลือดอยู่ จึงเข้าประคอง แต่คาดว่า เสียงปืนที่เราได้ยิน คงเป็น
เสียงปืนของสเตเกล ยิงต่อสู้ กับพวกสางเขียว...
          ...สเตเกลตายแล้ว เมย์ล่ะ เมย์หายไปไหน...ดารินรร้องถามขึ้น
          ...ถูกพวก สางเขียวจับตัวไป คงยังไปไม่ได้ไกล..รพินทร์ตอบ
          ทันใดนั้นเอง ก็มีลูกธนู ยิงมาติดๆกันหลายดอก รพินทร์จึงร้องออกไปว่า
          ...ทุกคนหลบ พวกสางเขียวโจมตีแล้ว...แล้วเขาก็ฉุดดาริน ล้มลงแอบอยู่หลังก้อนหิน
ร้องสั่งให้ทุกคน ยิงตอบโต้ทันที
          เสียงปืนที่ดังอย่างกับพลุแตก ไม่เป็นผลกับพวก สางเขียวที่บุกมาเป็นจำนวนมากเลย ตัว
ไหนตายก็มีตัวใหม่ถือหอก วิ่งเข้ามาอย่างไม่กลัวตาย
          รพินทร์ร้องบอกให้ทุกคน ถอยไปตั้งหลักที่บริเวณแค้มป์ การต่อสู้ระหว่างปืนกับธนู เป็น
ไปอย่างหนัก ฝ่ายคนเมืองได้เปรียบ ตรงมีที่กำบัง จึงยังไม่มีใครเป็นอันตราย ส่วนพวกคนป่า เหมือน
วิ่งเข้าไปตาย แต่มีจำนวนเยอะ จึงยังยันกันอยู่ได้
          ...แม่งมึงเอ้ย ตายไม่หมดสักที่ ต้องเจอนี่..ไชยยันร้อง แล้วเอาลูกระเบิดสำหรับขว้าง
ออกมาสองลูก แล้วขว้างออกไปที่กลุ่ม ของสางเขียว
          ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ อานุภาพ หรือเสียงดัง ของระเบิดทั้สองลูก พวกสางเขียว แตกกระเจิง
หายไปในราวป่า กันหมดจนไร้ร่องรอย ทิ้งไว้แต่ซากศพ หลายสิบชาก กระจายเกลื่อนทั่วบริเวณแค้ม
          ...มีใครบาดเจ็บมั๊ย...เชษฐาถามขึ้น
          ...รู้สึกคุณหญิงจะเท้าแพรง ตอนสะดุดหินนะครับ...รพินทร์ตอบ
          ...เป็นไงบ้างน้อย...เชษฐาถาม ด้วยควาเป็นห่วง
          ...เจ็บมากค่ะ คาดว่าคงจะเดินไม่ถนัด...ดารินตอบ
          ...เมย์ถูกจับตัวไป เราต้องตามไปเอาตัวคืน รพินทร์คุณคิดว่ายังไง...เชษฐา
ขอความเเห็น
          ...เราต้องตาม และต้องเร็วด้วย เพราะมันหมายถึง ความปลอดภัยของเมย์ด้วย...รพินทร์
ตอบ
          ...ฉัน ไปด้วย...ดารินบอก
          ...น้อย ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงเมย์ แต่เธอขาแพรง เธอไปกับเราไม่ได้หรอก...ไชยยันบอก
          ...แต่...ดารินพยายามจะประท้วง
          ...ไม่มีแต่ น้อย ทำตามที่ไชยยันพูด...เชษฐาตัดสิน แล้วพูดต่อ...เราจะทิ้ง น้อย พรานผู้
ช่วยทั้งสี่ คะหยิ่น ส่างปา ไว้ที่แค้มป์ ส่วนที่เหลือ ให้จัดเตรียมกระสุนเต็มอัตรา เสบียงให้พอสามวัน
ทำเดี๋ยวนี้เลย...
          ...นายใหญ่ ส่างปาไปด้วย ส่างปาจะไปช่วยยนายแหม่ม...ส่างปาบอกความต้องการ
          ...คุณเห็นเป็นไงรพินทร์..เชษฐาถาม
          ...ไม่มีปัญหาครับ...รพินทร์ตอบ
          ...เจ้าไปกับเราด้วย ส่างปา...เชษฐาบอก
          รพินทร์เรียก พรานทั้งสี่ของเขา รวมทั้งคะหยิ่น มาสั่งงาน พร้อมฝากให้ดูแล คุณหญิง
ดารินให้ดี แล้วบอกว่าอีกไม่เกินสามวัน เจอหรือไม่เจอมาเรีย พวกเขาก็จะย้อนกลับมา
          หลังจากรพินทร์ และพวก เดินลับตาไปไม่นาน บุญคำก็เริ่มงาน โดยต้องขนศพของพวก
สางเขียว ไปทิ้งให้ไกลๆก่อนที่จะส่งกลิ่นเหม็น ระหว่างที่ขนกันอยู่ บุญคำก็พูดกับจันว่า
          ...เห็นมั๊ยไอ้จัน ลางสังหร ของข้าแม่นมั๊ย โอกาสของพวกเรามาถึงแล้ว คืนนี้แหละพวก
เราจะสมหวัง พวกมึงคอยดู สัญญาณจากข้าให้ดีแล้วกัน...
          ...พี่คำ แล้วไอ้คะหยิ่นล่ะ มันจะร่วมมือกับเรามั๊ย ถ้ามันไม่ เรามิอดเหรอ...จันถาม
          ...เดี๋ยวข้าจัดการเอง แต่งานนี้ข้าต้อง เป็นคนเปิดก่อนนะโว้ย  สามวันฉ่ำควยล่ะกู...บุญ
คำ นึกกระหยิ่มในใจ
          พอเสร็จงาน ก็เกือบจะมืด บุญคำก็ไล่ให้จันหาอาหาร ไปให้ดารินรับประทาน ส่วนตัวแก
ก็เดินไปคุยกับคะหยิ่น
          ...เฮ้ย ไอ้คะหยิ่น เอ็งมานั่งทำอะไร ตรงนี้วะ...
          ...ข้ากำลังคิดเป็นห่วง พวกพรานใหญ่อยู่...คะหยิ่นตอบ
          เอ็ง ไม่ต้องห่วงหรอก เชื่อมือพรานใหญ่เถอะ เดี๋ยวก็ช่วยแหม่มกลับมาได้ เอ้อ..ไอ้คะ
หยิ่น ข้าถามเอ็งจริงๆหน่อย เอ็งว่านายหญิงสวยมั๊ยวะ...บุญคำเริ่มโน้มน้าว
          ...สวยสิ สวยยังกะนางฟ้า...คะหยิ่นตอบ
          ...แล้วเอ็งอยากได้ กะนางฟ้ามั๊ย...บุญคำรุก
          ...หมายความว่ายังไง....คะหยิ่นยังงง
          ...คือมึงอยากเย็ดนางฟ้ามั๊ย...มึงยังไม่ต้องตอบกู มึงหันไปมอง นายหญิงที่หน้าเตืนท์ซิ
เป็นไง ทรวดทรงองค์เอว มึงดูที่นม ดูที่ก้นซิ มีตรงไหน ที่ไม่น่าจับน่าบีบ กูรู้ว่ามึงเคย แอบมอง หี
นายหญิงบ่อยๆ เป็นไงน่าจับกระแทกควยให้มิดมั๊ย..บุญคำเร่งเร้า
          คะหยิ่นตาเยิ้ม จ้องมองไปที่ดาริน พร้อมกับพูดว่า..จ๊ะ กระแทกให้มิด..เป็นไงเป็นกัน ข้า
ร่วมกับพื่คำด้วย ตอนไหนล่ะ...คะหยิ่นตอบแล้วถามกลับ
          ...อีกไม่นาน มึงดูสันญานจากกู ไป มึงไปล้างควยรอได้เลย...บุญคำบอก
          คุณหญิงดาริน เพราะยังเจ็บเท้าอยู่ เลยนั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่ที่หน้าเต้นท์ คิดถึงอดีต จน
ถึงปัจจุบัน เธอก็แปลกใจในตัวเอง พูดไปคงไม่มีใครเชื่อ ว่าเธอที่อายุ26ย่าง27แล้วนั้น แถมยังหน้าตา
แสนสวย มีผู้ชายมารุมจีบ นับไม่ถ้วน มีความรู้สึก ร้อนหนาว มีความอยาก ความเงี่ยน อยากถูกควย
กระทุ้ง มีครบเหมือนกับ ผู้หญิงธรรมดาทั่วๆไป แต่เธอยังรักษาตัวเอง รอดปากเหยี่ยวปากกามาได้
จนถึงทุกวันนี้ ใช่ เธอยัง vergin ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ยังไม่มีควยไหน ได้ทะลวงหีของเธอเลย จะมีก็
เพียงนิ้วเล็กๆของเธอเท่านั้น ที่ชักเข้าชักออก ยามเธอเงี่ยนง่าน ถ้าจะมีผู้ชายสักคนหนึ่ง ที่โชคดีก็คง
เป็นพ่อยอดชาย นายพรานใหญ่ ที่เธอทึ่งในความเป็น สุภาพบุรุษ ทึ่งในฝีมือ และอะไรอีกหลายๆ
อย่าง ที่เธอรู้สึกถูกใจ...โอ้ รพินทร์คะ คุณจะมีใจตรงกับน้อยมั๊ยคะ...ดารินช่างหนักใจนัก
        ระหว่างที่เธอ กำลังคิดเพลินๆ ก็ต้องสะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมาโดนปลายเท้า ข้างที่แพรง
อยู่ เธอจึงลืมตาแล้วมองไปที่ปลายเท้า เห็นบุญคำมานั่งอยู่ จึงเอ่ยถามขึ้น
        ...ทำอะไรบุญคำ...
        ...ผมว่าจะเอายามานวดให้ เท้าที่แพรงจะได้หายเร็วขึ้นครับ...บุญคำตอบ
        ...ไม่ต้องหรอก ฉันทายาแล้ว...เธอปฏิเสธ
        ...ยาฝรั่ง สู้ยาของบุญคำ ไม่ได้หรอกครับ แล้วขาแพรงแบบนี้ มันต้องคนรู้วิธีนวดให้ ถึง
จะหายเร็ว นะครับ ให้บุญคำนวดให้...บุญคำกล่อมแล้วตีสีหน้า หวังดีเต็มที่
        ดารินสองจิตสองใจ หันไปมองทั่วๆ ก็เห็นทุกคนอยู่กันครบ ก็วางใจว่าคงไม่มีอะไร...งั้นก็
นวดให้หน่อย ถ้าหาย เดี๋ยวมีรางวัลให้...ดารินคิดจะให้เหล้า แกกินสักขวดหนึ่ง
        ...ครับ ผมจะนวดสุดฝีมือเลยครับ...บุญคำตอบ แต่ภายในใจแกคิดไปว่า ..เดี๋ยวเถอะ กูจะ
แสดง ฝีควยให้หายเจ็บเท้าแพรงเลย..
        แล้วแกก็เริ่มเอายามาทา แล้วค่อยๆนวดอย่างแผ่วเบา จนดารินรู้สึกสบาย หลับตาพริ้มเริ่ม
เคริ้ม ปล่อยแกนวดไปเรื่อยๆ
        บุญคำนวดไป ก็สังเกตอาการ ของดารินไป พอแกเห็นดาริน เริ่มเคลิ้ม แกก็ขยับขาของดา
รินให้อ้ากว้างขึ้น ทำให้แกเห็นเป้าของดาริน ได้ชัดขึ้น....หูย หีใหญ่จริงๆ...แกคิด แล้วแกก็เริ่มนวดสูง
ขึ้น มือแกบีบไปตาม ผิวเนื้อที่นุ่มนิ่ม เพราะดารินเปลี่ยน เป็นใส่กางเกงขาสั้น ตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ แก
บีบอย่างแผ่วเบา สูงขึ้นทีล่ะนิดๆ ดารินซึ่งกำลังเพลิน กลับไม่รู้ตัว จนบุญคำแทรกตัวไป อยู่ระหว่าง
ขาที่อ้ากว้าง แกก้มหน้าสูดดมหี ของดารินแบบเกือบโดน ...ชื่นใจ...แกคิด แล้วหันไปเยาะเย้ย พวกที่
เหลือ ซึ่งกำลังลุ้นอยู่ บุญคำตัดสินใจ นวดที่ขาอ่อนใกล้จุดสำคัญของดาริน แกนวดเฉียดแคมหี จนทำให้ดาริน รู้สึกตัว ยกขาข้างที่ดี ถีบบุญคำกระเด็นออกไป แล้วลุกขึ้น พร้อมกับตวาดออกไป
         ...ทำอะไรฉันน่ะ บุญคำ...
         ตอนแรกบุญคำรู้สึกตกใจ แต่ก็นึกฮึด แกเลยตวาดกลับไปบ้าง
         ...ทำอะไร กูก็จะเย็ดมึงซิวะ...เฮ้ย พวกเราจับ อีคุณหญิงนี่ขึงพืดซิ...แกหันไปสั่งลูกน้อง
ซึ่งก็พร้อมกัน วิ่งพรูมาที่ดาริน แล้วจับดารินไว้ ดารินดิ้นแต่ดิ้นไม่หลุด
         ...ไอ้คะหยิ่น มึงไปลากเตียงสนามมา กูจะสร้างสวรรค์ให้พวกมึง...คะหยิ่นก็ไปทันที ซัก
พักก็เตรียมสถานที่เสร็จ
         ....กรี๊ด อย่าทำฉันเลยนะ ฉันขอร้อง...ดารินอ้อนวอน
         ...จะร้องใช่มั๊ย เดี๋ยวมึงได้ร้องแน่ๆ ฮ้าๆ...ไอ้จันลากอีนี่ไปที่เตียง เดียวเราจะได้สนุกกัน ปี้
หีมัน ให้ฉ่ำควยไปเลย
         ...ได้....จันรับคำ แล้วมันก็ลากดารินไป เธอพยาบามขัดขืน ก็ถูกมันชกที่ท้อง แล้วโยนเธอ
ไปที่เตียง แล้วทุกคนก็รุ่มมาที่ตัวเธอ เสื้อผ้าถูกพวกมันกระชากออกจนหมด ทั้งมือทั้งปากของมัน ระ
ดม จับ บีบ ล้วง เลีย ทั้งนม โหนกหี หน้า ปาก แขน ขา ไม่มีเว้น ทุกคนเหมือน ตายอดตายอยาก
ดารินรู้ชะตาตนเองแล้ว อย่างไรวันนี้เธอก็ไม่รอด แต่เธอก็ยังสู้สุดฤทธิ์ พวกบุญคำ จึงยังทำอะไรไม่
ถนัดนัก
          ...เฮ้ย พวกมึงช่วยกัน จับแขนจับขาไว้ อีนี่ดิ้นนัก เออจับแบบนั้นแหละมัน จะได้ดิ้นไม่ได้
ที่แรกกูกะจะเร้าอารมย์ ให้มึงยอมโดยดี จะได้ไม่เจ็บตัว เมื่อไม่ยอมดีๆ ก็ต้องข่มขืนล่ะวะ...
          บุญคำแก้เสื้อผ้า ควยตุงแข็งใหญ่และยาว ไม่ต่ำกว่าเจ็ดนิ้วครึ่ง เดินแทรกเข้าหว่างขา
ของดาริน เอานิ้วแบะแคมหีของดาริน ออกจากกัน บุญคำกับเส่ยและเกิด ที่จับขาดารินอยู่ต่างก็ตะลึง
           ...อูย แดง สด แตดใหญ่ใส สวยมาก เป็นหีที่สวยที่สุด ข้าทนไม่ไหวแล้วโว้ย...บุญคำ
คราง แล้วก้มหน้าลงซด หีสดๆทันที แกใช้ลิ้นเลียที่เม็ดแตด จนบี้แบน เลียลึกเข้าไป ในร่องหีอย่าง เอร็ดอร่อย เสียงดัง จุ๊บจั๊บๆ
           ดารินอาย และอดสูมาก ที่ต้องมาถูกแหกหีโชว์ พวกลูกน้องของรพินทร์ ...ได้โปรดเถิด
อย่าทำฉันเลย นึกว่าสงสารฉันเถอะ อย่า...ซื๊ด อย่าเลีย ซื๊ด..ฉัน...ฉันเสียว บอกว่า อย่าเลีย ซื๊ด.....
เธอเสียวจนเกร็งไปทั้งตัว ตั้งแต่เกิดมา เพิ่งโดนเลียหี เธอจึงเสียวสุดๆ
           ...ทนไม่ไหวแล้ว...บุญคำพึมพำ แล้วลุกขึ้น จับควยที่แข็งยังกับไม้ เขี่ยที่ร่องหี โกร่งตัว
ดันเข้าไปอย่างแรง
           ...กรี๊ด..กรีด..ดารินร้องขึ้นสุดเสียงด้วยความเจ็บ ถดตัวหนีควย บุญคำร้องบอก ให้พรรค
พวกช่วยจับไว้ แล้วแกก็กระแทกควยอย่างแรง ควยไหลเข้าไปได้แค่หัวบัก
           ...หีอีนี่โคตรฟิตเลย พวกมึงจับให้แน่น ดูดนมมันด้วย ปลุกอารมย์มันหน่อย น้ำหล่อลื่น
จะได้ออก...ว่าแล้วแกก็อัดควยเข้าไปอีก ท่ามกลางความเจ็บปวดของดาริน เธอมีความรู้สึกว่า ร่างกาย
เธอกำลังถูกฉีกขาด เป็นเสี่ยงๆ เธอหวีดร้อง จนเสียงแทบขาดหาย
           ...เจ็บ อย่าดัน บอกว่าอย่าดัน หีฉีก เจ็บ หีจะฉีกแล้ว ไอัสัตว์ กูบอกว่า เจ็บ อย่าดัน...
ปล่อยกู ไอ้พวกสัตว์นรก เจ็บ..พี่ใหญ่ช่วยน้อยด้วย... เธอตะโกนสุดเสียง
           ...ตะโกนไป ก็ไม่มีใครมาช่วยหรอก ยอมรับชะตากรรมเถอะ เดี๋ยวมึงก็มันส์เองแหละ..
จันพูด หลังจากเงยหน้าขึ้น จากการบีบและดูดนมอวบของดาริน แล้วก้มลงดูดนมต่อ
           บุญคำยังคงตั้งหน้าตั้งตา กระแทกควยอยู่ สุดท้ายเขาตัดสินใจ จับสะโพกของดาริน
แล้วชักควยออกมานิดหนึ่ง แล้วรั้งสะโพกของดาริน เข้าหาตัว พร้อมกับกระแทกควย อย่างสุดแรง
โดยไม่กลัวควยหัก ควยจึงพุ่งทะลวงเข้ากระแทก เยื่อพรหมจรรย์ของดารินจนขาด ควยไหลต่อไป
จนมิด ดารินกรีดเสียงด้วยความเจ็บปวด ที่สุดในชีวิต แล้วก็แน่นิ่งไป
          ...นายหญิงสลบไปแล้ว...เกิดบอก บุญคำปาดเหงื่อ แล้วพูดขึ้น...เออ มึงไปเอาน้ำมาราด
หัวมันให้ฟื้น กูไม่ชอบเย็ดท่อนไม้โว้ย มันไม่ได้ฟิลลิ่ง อูย อีนี่หีโคตรฟิตเลย กว่าจะเข้าได้ เหงื่อตก
เลยกู...บุญคำชักควยออกมานิดหนึ่ง แล้วตะบันเข้าไปอีก...ซื๊ด คับแน่น หีตอดสุดๆ ไอ้เกิดเร็วๆ ...แกเร่ง เสียงลั่น แล้วก็ซอยเอวต่อไป
          พอถูกน้ำราด ดารินก็สำลักน้ำฟื้นขึ้นมา เธอร้องไห้ เจ็บปวดไปหมด พอเห็นดารินฟื้น
บุญคำก็หัวเราะ แล้วพูดขึ้นว่า... โดนควยกูถึงกับสลบเลยนะมึง นี่เพิ่งเริ่มต้นนะเดี๋ยวโดนนักกว่านี้อีก
มึงดูไอ้พวกนี้ซิ มันพร้อมจะเป็นผัวมึงแค่ไหน
         พอดารินหันไปมอง ก็เห็นทุกคนที่เหลือ แก้ผ้ารอเย็ดเธอกันหมดแล้ว แต่ละคนควยตั้งเด่
ล้วนแล้วแต่ใหญ่ๆทั้งนั้น เธอจึงร้องขึ้น
         ...ไม่นะ อย่าทำฉันเลย...
         ....โดนอยู่เต็มรูหี แล้วยังมาบอกไม่ให้ทำ แล้วที่กูกระเด้าอยู่นี่ ไม่ใช่หีมึงเหรอวะ ฮาๆ....
ซื๊ด..เสียว..หีมึงนี่กระเด้ามันส์จริงๆ ทั้งแน่น ดูด ตอด ครบรส ซื๊ด มึงไม่ค่อยได้ถูกเย็ดเหรอ หีถึง
ได้คับ ขนาดนี้
          ....โอ้ย เจ็บ ซื๊ด ฮือๆๆ แก แก ไอ้ระยำ ทำกับฉันได้ ฉันยังไม่เคย ฉันจะฟ้องนายแก
ไอ้สัตว์ โอ้ย ซื๊ด เสียวจังเลย...
          ...อีคุณหญิง ซิงจริงๆ ดูที่ควยลุงคำซิ เลือดแดงเถือกเลย...เกิดร้องขึ้น
         .....มิน่า ถึงฟิตขนาดนี้ มันส์ล่ะซิ นานๆได้ล่อของดี ของบริสุทธิ์...บุญคำกระเด้า แบบไม่รู้
จักเหนื่อย เสียงควยกระแทกหี ดังป้าบๆ ตลอดเวลา
          ดารินเริ่มปรงตก ไม่มีทางแก้ไขอะไรได้แล้ว จึงเลิกดิ้น ความเจ็บปวดที่หี ก็น้อยลง แต่
ความรู้สึกที่เข้ามาแทนที่ คือความเสียว ดารินอดนึกสังเวชตัวเองไม่ได้ ที่มีอารมย์ร่วมกับมัน
          ...พี่คำ ยังไม่เสร็จเหรอ เร็วๆหน่อยสิ พวกข้ารอจนเงี่ยน ไปหมดแล้ว ควยแข็งจนปวด
แล้วนะ เร็วๆหน่อยสิพี่...จันโอดครวญ พร้อมกับชักว่าวควยตัวเองไปด้วย
          ...รออีกนิด กูใกล้แล้ว มึงดู อีนี่มันเริ่มเสียวแล้ว ซื๊ด...แอ่นหีตามควยกูแล้ว เห็นมั๊ย อูย
กูเสียว ทั้งดูดทั้งตอด หีเย็ดมันส์มาก อูยๆๆ.. เสียว กูจะออกแล้ว ออกแล้ว...ว่าแล้ว แกก็กระเด้าควย
อย่างเร็วและแรง หกเจ็ดครั้ง แล้วฟุบลงกับนมของดาริน ส่วนควยแกก็กด บดโหนกหีของดาริน อัด
น้ำควยรดปากมดลูก ชนิดส่งถึงที่ จนล้นซึมออกมา ที่โคนควยแกเลย
       ส่วนดาริน เธอก็เสียวหี จนแอ่นก้น เบียดหีกับโคนควยของบุญคำ มือขยุ้มที่นอนจนเกร็งไป
หมด
       ...พี่คำ เสร็จแล้วก็รีบลุกออกมาได้แล้ว ข้าจะได้ต่อ ดูสินายหญิงยังค้างอยู่เลย ข้าจะไปต่อ
ให้นายหญิงถึงสวรรค์...จันเร่ง
       บุญคำจึงลุกดึงควย  ออกจากรูหีดัง บ็อก น้ำควยปนเลือดจาง ไหลตามออกมา จนย้อยตาม
ร่องหีร่องก้น ของดารินนองไปหมด
       จันแทรกเข้าหว่างขาดารินทันที จับสองขาของดารินพาดบ่า โกร่งตูดกระแทกควยเข้าหี ที
เดียวมมิดยันโคน ...ซื๊ด ขนาดเพิ่งโดนควยไป หียังฟิตตอดนึบๆดีแท้ นายหญิงเดี๋ยวจัน จะเย็ดนาย
หญิงให้เห็นสวรรค์เลย บอกแล้วว่าต้องมันส์...พูดแล้ว แกก็กระเด้าแบบขึ้นสุดลงสุด มีแรงเท่าไหร่ ใส่
ไม่เลี้ยง เสียงดังป้าบๆๆๆ
        หลังจากหายเจ็บ ดารินก็เริ่มเสียว ยิ่งจันเย็ดเธอท่านี้ ควยยิ่งเข้าลึก กระแทกถูกปากมดลูก
เธอตลอด เธอจึงเสียวจนทนไม่ไหว อดครางออกไปไม่ได้
        ...โอ้ย เสียว ซื๊ด กระแทกเบาๆหน่อย ฉันเสียวไปหมดแล้ว ซื๊ด อ่า ซื๊ด...
        ...นายหญิงเสียวที่ตรงไหน ถ้าไม่บอก ผมจะกระแทกให้หนักกว่านี้นะ...
        ...บอ..บอกแล้ว เสียวรูหีเหลือเกิน เสียวแตด ซื๊ด โอ้ย เร็วๆ โอ้ย ซื๊ด....
        ...ผมก็เสียว หีนายหญิง ทั้งดูด ทั้งตอด อูย เสียว ซื๊ด อึบๆๆๆ อ้าๆๆ....
        จันกระเด้าอย่างหนัก ส่วนดารินก็เสียวจนสะบัดหน้าไปมา ถ้าดารินมีโอกาสเห็นหีตัวเอง จะ
เห็นแคมหีบีบรัดควย ของจันจนตึงไปหมด ยั่งกับพร้อมจะฉีกได้ตลอดเวลา เวลาจันชักควยเข้าออก
แคมหีก็ปลิ้นตาม เม็ดแตดถูกควยเสียดสี ปลิ้นเข้าออกตามจังหวะควย น้ำหีน้ำควยผสมเป็นฟองฟอด
กระเด็นเปรอะ ติดตามโคนควย ขนหมอย ง่ามขา ร่องตูด เต็มไปหมด แสดงถึง ความรุนแรงที่จัน
กระเด้าเย็ด จนสร้างความเงี่ยนง่านให้กับ อีกสามคนที่จ้องมอง อย่างใกล้ชิด รอต่อคิวการเย็ดอยู่ แม้
แต่บุญคำ ที่เพิ่งน้ำแตกไปหยกๆ พอได้ยินเสียงครางกระเส่า ของดาริน เห็นเต้านมที่เด้งกระดอนไป
มาอย่างรุนแรง ตามจังหวะการกระเด้าของจัน ผสมกับเสียงควยกระทบหี ดังป้าบๆๆๆๆ ควยที่เพิ่งอ่อน
ตัวลงของแก ก็เบ่งบานแข็งเป็นท่อนขึ้นมาอีก
        ในตอนนี้ ดารินเสียวหี จนลืมไปหมดแล้วว่ากำลังโดนข่มขืนอยู่ อารมย์เงี่ยนที่ พยายามเก็บ
กดมาตั้งแต่เป็นสาว ถูกปลุกจนเดือดปะทุระเบิดออกมา ทุกครั้งที่หัวควย กระทบถูกปากมดลูก เธอสะ
ท้านเสียวซ่านไปจนถึง จุดที่ลึกที่สุดของร่องรูหี ขาที่พาดบ่าของจันอยู่นั้น ก็เหยียดเกร็งบิดปลายเท้า
ไปมา ปากก็พูด พร่ำเพ้อถึงความเสียว ความมันส์หี และเร่งเร้าคู่เย็ด ให้เย็ดเร็วและแรงขึ้น
        ...อูย...เสียวหี ซื๊ด ..แรงขึ้นอีก...ซื๊ด...สะ..เสียว จัน..เร็วกว่านี้อีก โอ้ยเสียวหี เสียวแตด อูย
มันส์ เย็ดกันมันส์ อย่างนี้นี่เอง อูย ซื๊ด นิ้วสู้ไม่ได้เลย อูย ซื๊ด เร็วๆๆ ฉันใกล้แล้ว ใกล้น้ำแตกแล้ว..
แรงอีก แรงอีก...
        จันหอบหายใจ ด้วยความเหนื่อย แต่ความมันส์ควย ทำให้เขาเร่งสปีดการกระเด้า ตามเสียง
เรียกร้องของดาริน หีที่แน่นกระชับ ทั้งดูดทั้งตอด ทำให้เขาเสียวจนแทบทนไม่ไหว
        ...นายหญิง อย่ะ อย่าเพิ่งออกนะ...รอจันด้วย ผมก็กำลังจะออกเหมือนกัน...โอ้ย ซื๊ด..เรามา
ออกพร้อมๆกัน...นะนายหญิง อูยหีนายหญิงเย็ดมันส์มาก ผมไม่เคยเย็ดใครมันส์ อย่างนี้มาก่อนเลย...
ทั้งขมิบ ดูด ตอด อูย ใกล้แล้ว อูย ซื๊ด...แกพูด แล้วกระเด้าถี่ยิบ อย่างกับหมาตัวผู้กระเด้าเย็ดหมา
ตัวเมีย
        ดารินเสียวจนหน้าตาบิดเบี้ยวเหยเก สองมือยกไขว่คว้าไปมา แล้วตกลงคว้าผ้าปูนอน ขยุ้ม
บิดเกร็ง...เร็วๆ ฉัน..จะออกแล้ว......อ..ออ...อออก..แล้ว....ดารินเกร็งกระตุกไปทั้งตัว น้ำแตกซ่าน เป็น
การถึงจุดสุดยอด ที่รุนแรงที่สุดที่เธอเคยพบเจอมา
        ส่วนจันพอเห็นดารินขึ้นสวรรค์ไปแล้ว แกที่ใกล้จะน้ำแตกเช่นกัน ก็กัดฟันกระเด้าควย อย่าง
รุนแรงสี่ห้าครั้ง แล้วกดควยบดหี ปลดปล่อยน้ำเงี่ยนรด มดลูกดารินอย่างรุนแรง แล้วแกก็ปลดขาดา
รินลงล้มฟุบตัว เอาปากคาบหัวนมดาริน แล้วดูด ส่วนมือก็คว้านมข้างที่เหลือ บีบขย้ำอย่างแรง ตาม
สภาวะอารมย์ ของคนที่น้ำควยกำลังแตกอยู่ ส่วนดารินที่อยู่ระหว่างน้ำหีแตกอยู่นั้น พอโดนน้ำควย
ร้อนๆราดรูหี ก็เกิดอาการ น้ำแตกซ้ำ ความเสียวเกิดเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ขาที่ถูกปล่อยลง ก็ตวัดรัดต้น
ขาของจันแน่น กระดกอัดแผ่นหีใส่โคนควย ชนิดแนบสนิทแทบเป็นเนื้อเดียวกัน มือก็กอดรัดศีรษะ
ของจันที่กำลังดูดนมอยู่ กระตุกไปทั้งร่าง เป็นนานกว่าการกระตุกจะเบาบางและหยุดในที่สุด
       ทั้งสองอยู่ในท่านั้นซักพัก ก็ถูกเกิดเขย่าแล้วบอกว่าถึงตาพวกเขาแล้ว จันจึงจำใจลุกออก
จากตัวดาริน ดีงควยออกจากหีดัง บ็อก ดารินแอ่นหีตาม เหมือนอย่างกับ ไม่อยากให้ควยหลุดออก
จากหี อยากให้แช่อยู่อย่างนั้นไปนานๆ
  **********************************