วันอาทิตย์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2563

ความสุข ของแม่ลูก

 

ฉันอยู่กับลูกชายที่เคยผ่านมีเมียแล้วแต่เลิกกัน ฉันบอกให้ลูกเลิกเอง พี่น้องพ่อแม่ทางเมียลูกชาย เห็นแก่ตัวเกินไป  ไม่ให้ลูกชายใช้เงินที่หามาใด้เลย ยื่มก็ไม่เคยใช้ เมียก็ไม่ทำงานอะไรช่วยผัวเลย  ฉันเลยให้ลูกเลิกกลับบ้าน พอกลับมาอยู่บ้านกับฉัน ลูกชายทำงานตามปกติ เงินออกก็ไม่เคยขอลูกชายใช้ ถึงลูกชายจะให้แม่ แต่ฉันให้ลูกชายเก็บใว้เอง อยู่บ้านใด้สามเดือนใด้เห็นลูกชายเงียบ ไม่ค่อยออกไปไหนแม้วันหยุดงาน วันนั้นฉันให้ลูกชายใช้รถไถนา กลับหน้าดินเตรียมปลูกถั่วลิสง เป็น10ไร่ ลูกชายคงเหนื่อย หยุดรถ มานอนพัก ฉันไปตามในห้องลูกชายให้มากินข้าว พอไปปลุก เรียกลูกชายให้ตื่นกินข้าว แต่ลูกชายกลับดึงแขนแม่ แล้วใช้แขนกอดแม่โน้มตัวฉันเข้าไปกอด ฉันรู้เลยว่า การกอดแบบนี้ คือ ลูกชายต้องการเรื่องเพศ จากอวัยวะเพศแข็งตัวทิ่มข้างตัวฉัน แทนที่ฉันจะลุกหนี หรือห้ามลูกชาย แต่กลับยอมให้ลูกชายรุกไม้มือ ล่วงลงผ้าถุงของแม่จับเพศของแันเล่นอย่างหื่ดกระหายทางเพศ ในที่สุดฉันไม่มีอะไรติดตัว ตัวลูกชายมาของกลางขี้หน้าฉัน ฉันใด้แต่หลับตา ไม่กล้ามอง รู้แต่ว่า ลูกชายเอามาเขี่ยๆหารูเพศของฉัน แล้วดันจนมิดเพศ ฉันยกตัวงอรับแรงดัน ลูกชายทำนานมาก ฉันเสร็จแล้วเสร็จอีก น้ำลูกชานแตกในเยอะมาก จนฉันรีบเข้าห้องน้ำไปล้างออกกลัวท้องตอนมีอายุ 45ปี เมื่อมีครั้งแรก ครั้งสองสามตามมา และเลื่อยๆ จนฉันยอมให้ลูกทำตามอำเภอใจต้องการของลูกใด้ทุกครั้ง ถึงสามีฉันจะไปทำงานชายแดดเป็นทหารพราน นานทีมา แต่ฉันกับลูกเข้าใจในจุดนี้ พอสามีมาบ้าน มีอะไรกับฉัน ทำให้คิดถึงนาทีบาปที่ลูกชายแท้ๆของฉันใด้มุดรูเดียวกับพ่อของเข้า ฉันคิดในใจ เราช่างกล้าจัง พอสามีกลับค่าย ฉันก็มานอนห้องลูกชายปกติ ไม่มีวันใหนลูกชายจะไม่ทำ ไม่มุดเข้าไปในตัวแม่ นี่แหละค่ะ ชีวิตคนเป็นแม่ สำหรับฉันแล้ว อะไรที่ทำให้ลูกมีความสุขแม่ก็มีความสุขกับลูกไปด้วย แม้จะมีวินาทีบาปกับ การยอมให้ลูกชายมุดเข้าไปร่างกาย  แต่มันคือ นาทีความสุข ของแม่ลูก..ที่ให้กันใด้ ไม่เห็นจะต้องห้ามไม่ให้เกิดขึ้นเรื่องพวกนี้ ทั้งที่มันไม่มีผลเสียหายอะไรเลย กฎห้าม เหมือนการทำลายความรักของครอบครัวเปล่าๆ นะฉันว่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น