บทที่ 8 .01
ตั้งแต่ตั้งท้องมาตอนนี้ท่านผู้หญิงนิรมลก็เรียกได้ว่ามีผัวสิบคนเข้าไปแล้ว รูหีของคุณนายเรียกได้ว่าโดนลำควยผ่านรูเพิ่มอีกเก้าลำเข้าไปแล้ว ยิ่งคุณนายเจอประสบกามเสียวมากเท่าไหร่ คุณนายก็ยิ่งตื่นเต้นที่จะเจอควยแท่งใหม่ๆ เข้าไปอีก คุณนายนิรมลผู้ซึ่งทิ้งแล้วถึงศีลธรรมที่คุณนายเคยยึดถือ ตอนนี้หล่อนเป็นเพียงแค่อีแพศยากระหายควยมาบำรุงบำเรอรูหีและลูกน้อยในครรภ์เท่านั้น
ใครเล่าจะรู้บ้างว่าผู้หญิงผู้เปี่ยมไปด้วยทั้งบรรดาศักดิ์ คุณวุฒิ และชาติตระกูลอย่างคุณนายนิรมล เนื้อแท้แล้วก็เป็นเพียงแค่นางร่านสวาทเกินกว่าที่ใครจะนึกถึง แต่คุณนายนิรมลหาได้หยุดเพียงแค่นี้ไม่ เธอยังเผื่อแผ่หวังให้คนอื่นได้ลิ้มชิมรสบ่วงกามที่เธอจมปลักกับมันด้วยเสียอีก เหตุการณ์มาประจวบเหมาะเมื่อได้มาพบกับผู้หญิงคนนี้ คุณพัชราวดี ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของคุณนายและเป็นมารดาของผัวเด็กน้อยคนหนึ่งของคุณนายนั่นเอง
เย็นวันหนึ่ง คุณนายที่ว่างเว้นจากการบริการเหล่าเด็กน้อยและบุตรชาย เธอเดินทอดน่องในสวนสาธารณะอย่างสบายอารมณ์ คุณนายคิดถวิลถึงก้องบุตรชายชู้สวาท และเด็กๆ ที่ตอนนี้ยังมัวอยู่ในโรงเรียนร่ำเรียนหนังสือ มันช่างน่าเบื่อยิ่งนักที่คนเหล่านั้นปล่อยให้รูของคุณนายอดอยากแห้งแล้ง คุณนายปล่อยใจคิดเรื่องราวต่างๆ ได้พักใหญ่ๆ ก็มีเสียงตามมาจากทางข้างหลัง
“พี่มลคะ...ไม่เจอกันนานนะคะเนี่ย”
คุณนายหันกลับไปดูเป็นคุณพัชราวดีนั่นเอง คุณพัชราวดีเป็นผู้หญิงปกติทั่วไป อายุก็อยู่ในรุ่นๆ เดียวกับคุณนายนิรมล เพียงแต่อ่อนกว่าปีสองปีเท่านั้น ด้วยว่าเธอทำงานในบริษัทข้ามชาติแห่งหนึ่งในตำแหน่งด้านการตลาด เธอจึงต้องมีภาระที่จะต้องดูแลตนเองให้ดูดีอยู่เสมอ ทั้งด้วยพื้นเพรูปหน้ารูปไข่ จมูกโด่งงาม เธอจึงจัดเข้าขั้นสตรีที่งามจัดสะดุดตาได้อีกคนหนึ่ง นอกจากรูปสมบัติที่คุณพัชราวดีจะมีเพียบพร้อมแล้ว เธอยังมีครอบครัวที่น่ารัก มีสามีที่สัตย์ซื่อกับเธอเหมือนกับสุนัขที่ภักดีเจ้าของ และมีบุตรชายที่แข็งแรงคือน้องกอล์ฟที่บัดนี้ล่วงเข้าสู่โลกแห่งกามารณ์ของคุณนายนิรมลเรียบร้อยแล้ว
“หวัดดีค่ะ น้องพัช วันนี้ทำไมกลับแต่หัววันคะเนี่ย”
“อ๋อ ตอนนี้โปรเจกต์ที่พัชดูแลอยู่มันเลื่อนออกไปน่ะค่ะ งานเลยไม่ยุ่ง วันนี้พัชเลยเกเรกลับมาบ้านก่อนเวลา แต่ก็คงว่างได้ไม่นานเดี๋ยวก็คงกลับไปยุ่งตามเคยแหละค่ะ”
สองสาวใหญ่คุยสัพเพเหระกันเรื่องการงานและอาชีพ ทั้งคู่ต่างคุยออกรสกัน คุณนายดีใจที่ได้เจอคุณพัชที่เป็นสหายคุยกันได้ถูกคอ จนพอลืมเรื่องกามรสที่ตนเองหมกมุ่นไปได้บ้าง แต่ก็นั่นแหละ ในเมื่อบัดนี้คุณนายได้มาอยู่ในบ่วงกรรมที่ต้องเป็นผู้หญิงหิวสวาทอย่างไม่รู้จักพอแล้ว คุณพัชราวดี ก็เป็นหนึ่งในคนที่ถูกลิขิตมาอยู่ในบ่วงกรรมนี้ด้วย คุณพัชราวดีคงไม่อาจจะหยั่งรู้ว่าคุณนายนิรมลผู้นี้จะดึงหล่อนลงสู่ห้วงกามารณ์อย่างถอนตัวไม่ขึ้นในที่สุด
“น้องกอล์ฟเค้าเป็นไงบ้างคะ ช่วงปิดเทอมที่พัชรรบกวนพี่มลให้ดูแล เค้าเป็นเด็กดีมั้ยคะ?”
“เด็กดีค่ะ นอกจากนั้นยังเป็นเด็กฉลาดด้วย หัวไวเหมือนแม่เลย” คุณนายตอบพลางคิดถึงตอนเด็กกอล์ฟบรรเลงเพลงควยเย็ดเย่อตัวเอง
“แต่ว่า....พัชว่าตอนนี้กอล์ฟเค้าแปลกๆ ไป”
“เรื่องอะไรเหรอคะ บอกไม่ฟังหรือว่าติดเกมส์”
“เปล่าค่ะ..ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง คือว่าพัชกลุ้มใจกับเรื่องนี้มาก แต่พัชไม่กล้าเล่าให้พ่อแกฟัง แต่พัชคิดว่าน่าจะมาคุยกับพี่มลดู อย่างน้อยพี่มลก็เป็นแม่คนเหมือนกับพัชร แล้วพัชรก็มั่นใจวาพี่มลคงไปไปเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง”
“แหม ขอบคุณน้องพัชนะคะที่ไว้ใจพี่ ว่าแต่ตกลงน้องกอล์ฟเค้ามีปัญหาอะไรเหรอคะ เท่าที่พี่ดูก็ไม่น่าจะเป็นเด็กไม่น่ารักนะคะเนี่ย”
“น้องกอล์ฟเค้า...เค้าหมกมุ่นกับเรื่องเพศมากเลยค่ะ ต้งแต่เปิดเทอมเลื่อนชั้นมาเนี่ย”
“อุ๊ย นึกว่าเรื่องอะไร เป็นปกติค่ะคุณพัชร ที่เด็กรุ่นๆ นี้จะสนใจเรื่องเพศ ฮอร์โมนเค้าโตตามวัยเค้านั่นแหละค่ะ”
“ไม่ใช่นะคะพี่มล คือ พัชรแอบเห็นกอล์ฟเค้าเอากางเกงในพัชรไปดม แล้วช่วยตัวเองไปด้วย เค้าจะชอบย่องมาทำกลางดึกน่ะค่ะ พัชรเห็นแบบนี้แทบทุกวันเลย”
“ว้าย ตายแล้ว....ทำไมน้องกอล์ฟเค้าพิเรนทร์อย่างนี้เนี่ย” คุณนายทำท่าตกใจ แต่ความจริงแล้วคุณนายก็โล่งอก ดูเหมือนว่าคุณพัชราวดีจะไม่รู้เรื่องของคุณนายกับน้องกอล์ฟและผองเพื่อน พอรู้ว่าเรื่องราวเป็นเพียงเท่านี้ คุณนายก็สบายใจขึ้นมาเปลาะหนึ่ง แต่ก็อดหมั่นไส้เด็กกอล์ฟไม่ได้ เพราะเด็กน้อยคนนี้ได้เย็ดตัวเองแล้วยังอยากกระหายในแม่ของตัวอีก
“คุณพัชรคะ พี่คิดว่าเราปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ คุณพัชรต้องรีบทำอะไรซักอย่าง”
“ใช่มั้ยคะ อายุเท่านี้มาหมกมุ่นคิดเรื่องไม่ดีกับแม่ตัวเอง พัชรต้องดุเค้าแรงๆ หน่อยซะแล้ว จะทำให้ไม่กล้าทำอีกเลย คอยดูสิ”
“ไม่ได้นะคะคุณพัชร พี่คิดว่ามันไม่ใช่ความผิดของกอล์ฟเค้า กอล์ฟเค้ายังเด็กอยู่ แล้วพัชรต้องเข้าใจด้วยว่าเด็กวัยนี้ฮอร์โมนทางเพศเค้าพลุ่งพล่าน อายุเท่านี้เองเค้าควบคุมไม่อยู่หรอกค่ะ”
“เฮ้ออออ จริงด้วยค่ะ พัชรก็ใจร้อนไป ว่าแต่พี่มลคิดว่าพัชรควรทำยังไงบ้างคะ”
“เอาอย่างนี้นะคะ พัชรลองเข้าไปคุยกับเค้าตรงๆ ดีกว่าค่ะ”
“พัชรกระดากปากนะคะพี่มล นี่มันเรื่องเพศ พัชรไม่รู้จะเริ่มคุยกับกอล์ฟยังไงดี”
“โถ...น้องพัชรคะ คนเป็นแม่ต้องคอยดูแลลูก ตอนนี้น้องกอล์ฟเค้ามีปัญหาในเรื่องการควบคุมอารมณ์ทางเพศเค้า เราเป็นแม่เราต้องคอยชี้แนะสั่งสอนค่ะ”
“งั้นเดี๋ยววันนี้เค้ากลับมาบ้าน พัชรจะเรียกเค้าเข้ามาคุยให้รู้เรื่อง”
“ไม่นะคะ พี่ไม่เห็นด้วย พี่ว่าพัชรไปคุยตอนที่เค้ากำลังทำดีกว่าค่ะ เด็กๆ เนี่ยถ้าไม่จับให้อยู่หมัดไม่สารภาพแน่นอน”
“โอเคค่ะพี่มล พัชรตัดสินใจแล้ว วันนี้พัชรต้องคุยให้รู้เรื่องกับเจ้ากอล์ฟให้ได้ แต่พี่มลต้องเป็นที่ปรึกษาพัชรเรื่องนี้นะคะ เวลาพัชรหาทางออกไม่ได้ พัชรจะได้มีที่พึ่ง”
“ยินดีค่ะน้องพัชร เอาเบอร์พี่ไปนะคะ แล้ววันนี้อย่าทำตัวให้แกสงสัย คอยจับผิดเจ้ากอล์ฟคืนนี้เลย แล้วเรื่องเป็นยังไงโทรมาเล่าให้พี่ฟังด้วยก็ได้ค่ะ”
พอทั้งสองสาวใหญ่สนทนาวางแผนกันแล้ว ทั้งคู่ก็แยกจากกัน คุณนายนิรมลเองเมื่อกลับถึงบ้าน ก็ผล็อยหลับไปจนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปรากฏว่าเป็นเบอร์คุณพัชรนั่นเอง ดูเวลาแล้วตอนนี้ตีหนึ่ง คงจะได้เรื่องล่ะ
“ฮัลโหล น้องพัชรเหรอคะ”
“เอ่อ ค่ะพี่มล พัชรเพื่งคุยกับลูกกอล์ฟเมื่อกี๊นี้เอง” เสียงจากปลายสายเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงที่หนักใจ
“แล้วตกลงเป็นไงบ้างคะ คุยกันรู้เรื่องมั้ยเอ่ย?”
“รู้เรื่องค่ะ แต่พัชรว่ามันหนักขึ้นทุกที”
“ยังไงคะ?”
“พัชรพยายามทำตามที่พี่มลบอก คือ ตอนห้าทุ่มหลังจากที่พัชรกับสามีเข้านอนแล้ว พัชรรอจนถึงห้าทุ่มครุ่งเลยไปแอบดูแถวเครื่องซักผ้า แล้วพัชรก็เห็นกอล์ฟเค้าทำอย่างนั้นกับกางเกงในพัชรอยู่”
“แล้วน้องพัชรเข้าไปตอนนั้น?”
“ใช่ค่ะ พัชรเดินเข้าไปตอนนั้นเลย คือ เค้ากำลังช่วยตัวเองอยู่”
“ฮะๆๆ แบบนี้คงจะตกใจจนหดเลยล่ะสิ?”
“ไม่เลยค่ะพี่มล มันเป็นแบบนั้นตลอดเลยตอนที่พัชรคุยกับเค้า แล้วพัชรก็ถามเค้าว่า ทำไมมาคิดกับแม่เค้าแบบนี้”
“แล้วแกว่าไงคะ??”
“เอ่อ...ค่ะ พัชรได้ฟังพัชรก็ตกใจ เค้าบอกว่า เค้าแอบมองพัชรมานานแล้ว แล้วเค้าหยุดคิดไม่ได้ เค้าเลยต้องมาหาทางออกด้วยวิธีแบบนี้”
“แล้วน้องพัชรทำยังไง”
“พัชรดุเค้าค่ะ พัชรพยายามบอกว่าเค้าทำไม่ถูก แต่ว่า...มันเป็นแบบที่เค้าพูดจริงๆ ค่ะ ขนาดพัชรดุเค้าตั้งนาน ของของกอล์ฟมันแข็งแล้วก็ชี้โด่ตลอดเวลาไม่มีท่าทีอ่อนลงเลย”
“ว้าย ทำไมเป็นไปได้ขนาดนั้นเนี่ย”
“ค่ะ แล้วพัชรเห็นพัชรก็เลยเชื่อว่าแกคงจะเป็นมากจริงๆ พัชรเลยถามว่า อยากแม่มากใช่มั้ย แล้วพัชรก็เลย....พี่อย่าดุพัชรนะคะ พัชรเลยรูดให้แกค่ะ”
“อุ๊ย ไม่หรอกค่ะ พัชรทำถูกแล้ว มันต้องใช้ทั้งไม้นวมไม้แข็ง แต่ว่าเค้ายังอยู่ในการควบคุมของเราอยู่นะคะ”
“ค่ะ พัชรเองขนาดทำหน้าดุๆ เสียงดุใส่เค้า เค้าก็ไม่อ่อนลงเลย พัชรเองบีบของเค้าแรงมากเลยนะคะ พัชรกะว่าให้เค้ากลัวพัชร แต่กลับกลายเป็นว่าของเค้ากลับแข็งเหมือนเดิมแถมน้ำของเค้าออกมามากๆ จนเปียกมือพัชรหมดเลยค่ะ”
“ว้าย!!!”
“พัชรดุเค้าไป แล้วก็รูดของเค้าไปน่ะค่ะ แต่ว่าน้องกอล์ฟเค้ากลับแอ่นให้พัชรทำแบบ...แบบเค้าลืมตัวเลย”
“เค้าร้องด้วย?”
“ค่ะร้อง...แต่ไม่ได้ร้องแบบเค้าเจ็บนะคะ เค้าร้องแบบเค้าชอบค่ะ”
“แล้วสุดท้ายเป็นไงคะ”
“เค้าเสร็จค่ะ....เสร็จคามือพัชรเลย แถมน้ำเค้าเยอะแล้วก็คาวมากด้วย มันพุ่งใส่หน้าพัชรเลยค่ะ พัชรว่าพัชรทำผิดนะคะเนี่ย”
“ไม่ค่ะน้องพัชร น้องพัชรทำถูกแลว น้องพัชรเป็นแม่เค้านะคะ เรื่องแบบนี้เด็กๆ เค้าควรจะมาปรึกษากับแม่เค้าและให้แม่ของเค้าเป็นคนแนะนำ ดีกว่าให้น้องกอล์ฟเค้าเตลิดไปโดยที่ไม่มีใครชี้แนะ”
“เฮ่อออ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีค่ะ ถ้างั้นพัชรไม่รบกวนพี่มลแล้วนะคะ ขอพัชรเข้านอนก่อน”
“ค่ะๆ ไม่เป็นไรค่ะ อย่าลืมนะคะว่าถ้าคืบหน้ายังไงน้องพัชรโทรมาหาพี่ได้ตลอดเวลาเลย”
“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่มล”
คุณพัชรวดีแม้จะเล่าเรื่องเกือบทั้งหมดให้คุณนายนิรมลฟัง แต่มันมีความจริงอยู่ชุดหนึ่งที่คุณพัชราวดีเก็บไว้ นั่นคือ ตัวคุณพัชราวดีก็ยอมรับว่าภาพของลำควยของลูกชายตัวเองนั้นมันสร้างความหฤหรรษ์ให้เธอเองไม่ใช้น้อย ยิ่งตอนที่ลูกชายของตัวยืนบิดไปมาเพราะฤทธิ์อุ้งมือตัวเองนั้น มันช่างสร้างความตื่นเต้นให้กับตัวเธอเองเป็นที่ยิ่ง เด็กกอล์ฟลูกชายเธอด้วยความที่เป็นเด็กก็หารู้ไม่ว่าแม่ตัวเองก็สนุกในกามกับตนด้วยเหมือนกัน แต่เจ้าหนูน้อยกลับรู้สึกซ่านเสียวที่ถูกคนเป็นแม่ทั้งดุทั้งสำเร็จความใคร่ให้ตนเองเช่นนี้ มันกลับเป็นรสกามที่แปลกประหลาด ทั้งรู้สึกอบอุ่นที่ถูกมารดาบีบเฟ้นลำควย การถูกมารดาต่อว่าทั้งๆ ที่มือของเธอรูดควยให้อย่างรุนแรงนั้น มันช่างทำให้เจ้าหนูน้อยคนนี้หลงใหลในกามต่อแม่ตนยิ่งกว่าเก่า
ส่วนคุณพัชรนั้นยอมรับว่าลำควยของเจ้าเด็กคนนี้แม้จะยังขนาดเล็กจ้อย แต่ความแข็งของมันนั้นมันช่างน่าอัศจรรย์เสียจริง ทั้งปริมาณน้ำกามที่เจ้าลูกชายปล่อยมาฉีดเลอะเปรอะหน้าเธอนั้นมันช่างมากมายกว่าที่เธอเคยเจอกับสามีของตัว ความรู้สึกของน้ำที่อบอุ่นอาบบนใบหน้าเธอ ทั้งหน้าผาก พวงแก้ม ปลายจมูก และริมฝีปากนั้นมันช่างสร้างความซาบซ่านให้กับเธออย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน ทั้งกลิ่นคาวข้นที่ตีจมูกเธอยิ่งทำให้เธออดใจไม่ได้ที่จะปาดน้ำควยของลูกชายของเธอเพื่อชิมรส ยามเมื่อหยาดน้ำควยเข้าสู่ร่างกายเธอแล้ว เธอยิ่งรู้สึกซาบซ่าน อาาาาห์ นี่คือเมล็ดพันธุ์แห่งบุตรตัวเอง นี่คือความเป็นชายของบุตรตนเองที่กลับคืนสู่เธอผู้เป็นที่ให้กำเนิด
คืนนั้นคุณพัชราวดีกลับเข้านอนข้างกายสามีตามกฏหมายของตัว โดยไม่คิดแม้แต่จะล้างหน้าชำระคราบไคลกามของบุตรชายตัวเองแม้แต่นิดเดียว....กลิ่นนี้คือกลิ่นของบุตรตัว นี่คือส่วนหนึ่งของชีวิตตัวเองที่เธอเลี้ยงจนเติบใหญ่......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น