วันจันทร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2565

แม่กับลูกน้อง

 

 

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรื่องของเรื่องที่จะเล่านี้มันเป็นเรื่องสั้นๆที่ผมไปบังเอิญเจอและเห็นเข้าแบบไม่ได้ตั้งใจเลยก็ว่าได้…..คือบ้านของผมนั้นก็เป็นครอบครัวแบบปกติๆนี่แหละครับซึ่งก็จะมีพ่อ แม่ ผมและก็น้องสาว ซึ่งบ้านผมเป็นบ้านแนวตึกพาณิชย์มี 4 ชั้นซึ่งที่บ้านผมเปิดร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้าครับซึ่งก็เป็นร้านเล็กๆไม่ได้ใหญ่โตอะไร ก็ชั้นแรกก็จะเป็นร้านขายของปกติครับส่วนชั้น2 เป็นที่เก็บของพวกสายไฟหลอดไฟ ปกติแล้วที่ร้านก็จะมีลูกน้องอยู่ 3-4คน ซึ่งที่อยู่ร้านจริงๆก็จะมีแค่คนเดียวครับ เข้าเรื่องเลยปกติแล้วที่ร้านแม่ผมจะเป็นคนดูแลร้านเองโดยตรง เพราะพ่อผมแกต้องไปติดต่องานและออกไปส่งของดูของให้ลูกค้าเป็นหลัก ปกติแล้วแม่ผมก็จะอยู่ร้านคนเดียวกับลูกน้องอีกคนที่บอกไป ก็คือไอ้พันครับ ซึ่งจริงๆแล้วไอ้พันมันทำงานอยู่ร้านมานานมากเพราะมันเป็นหลานของป้าผมที่พามาอยู่ กทม นานแล้วหลังจากนั้นมันก็ทำงานที่บ้านมาตลอดอาศัยว่ามันขยันไม่ค่อยขี้เกียจ เข้าเรื่องแบบตรงๆเลยละกัน ขอเล่าเกี่ยวกับแม่ก่อนแม่ผมแกชชื่อโบว์ตอนนี้อายุแกถ้าจำไม่ผิดอายุน่าจะ 39 ประมาณนั้นแต่ที่สำคัญแม่ผมแกค่อนข้างรูปร่างหน้าตาน่ารักและที่สำคัญแม่ผมแกเป็นที่หน้าแบบยั่วๆดุๆและแกชอบแต่งตัวเหมือนวัยรุ่นเซกซี่ๆแนวนี้ซึ่งก็เป็นปกติที่ผมเห็นประจำ เรื่องของเรื่องคือบังเอิญวันนั้นผมก็ไปเรียนตามปกติที่มหาลัย ส่วนน้องสาวผมก็อยู่หอนานๆทีจะกลับเพราะมันมีแฟน ประเด็นคือวันนั้นผมก็บอกแม่ว่าจะกลับมืด ซึ่งว่าจะไปกินไรกับเพื่อนต่อ แต่เพื่อนผมอีกคนมันดันติดธุระเลยเลื่อนจะไปกินวันอื่น ผมก็เลยกลับบ้านแบบเซงๆ ซึ่งปกติพอถึงบ้านผมจะเจอแม่นั่งที่โต๊ะทำงานชั้นแรกคอยตรวจบิลตรวจรายการของในร้านเป็นแบบนี้ทุกวัน แต่วันนั้นมันผิดปกติที่ว่าผมกลับมาไม่เจอใครเลยประตูเหล็กหน้าร้านก็เปิดแค่บานเดียว แต่ที่โต๊ะทำงานก็เห็นมือถือแม่วางอยู่พัดลมตั้งโต๊อันเล็กๆของแม่ผมก็เปิดอยู่ ก็ไม่ได้คิดไรสงสัยแม่คงจะไปเข้าห้องน้ำบนห้องนอนแกแหละ ผมก็จะเดินขึ้นบ้านไปนอนเล่นเกมส์เพราะไม่รู้จะทำไร ระหว่างเดินขึ้นบ้านตรงชั้น2 ที่ผมบอกว่าเป็นห้องเก็บของในขณะที่ผมจะเดินขึ้นบันไดไปชั้นต่อไป ผมดันได้ยินเสียงคนคุยกันออกมาจากห้องเก็บของผมก็หันไปดูก็เห็นว่าประตูมันแง้มๆอยู่ไฟในห้องก็เปิด ผมก็เลยคิดว่าเสียงใครเลยจะเดินไปดู พอไปถึงหน้าห้องผมก็ได้ยินเสียงคุยกันประมาณว่า “เดี๋ยวอย่าเพิ่งทำไว้ก่อนเดี๋ยวใครกลับมาเห็น” ซึ่งไอเสียงนั้นมันคือเสียงแม่ผม แล้วแม่คุยกับใครวะเพราะมือถือก็เห็นวางอยู่ข้างล่าง ผมก็เลยค่อยแง้มๆดูในห้องซึ่งในห้องของมันเยอะมากครับตอนแรกมองเข้าไปเห็นแค่กล่องลังใส่ของ ชั้นวางสายไฟเต็มไปหมดก็เลยแง้มประตูมองไปตรงมุมห้องอีกมุม ภาพที่เห็นคือผมไม่อยากจะพูดไม่อยากจะเห็นเลยด้วยซ้ำครับ เพราะภาพที่เห็นคือเป็นภาพแม่ผมกำลังยืนหันหน้าใส่กำแพงโดนไอ้พันจับยืนเย็ดอยู่ ภาพตอนนั้นคือแม่ผมกางเกงกองอยู่ที่ขาแต่เสื้อยังใส่อยู่ แต่ก็โดนไอพันล้วงนมยืนเด้าไปด้วย ผมก็เห็นแต่แม่ยืนแอ่นหลังให้มันกระเด้าเอาๆ ซึ่งผมได้ยินแต่เสียงเนื้อกระทบกันเบากับเสียงแม่ผมครางแบบเบาๆมากๆ ส่วนไอ้พันมันก็ยืนใส่แม่ผมเอาๆ จนแปปเดียวมันก็โน้มตัวกอดแม่ผมและมันก็ดึงควยมันออกมาแม่ผมแกก็หันหน้ามานั่งคุกเข่าทำหน้าแหยๆอมควยมันสักพักใหญ่ จนไอ้พันมันยืนตัวกระตุกๆรีบดึงควยออกจากปากแม่ผม แม่ผมแกก็รีบคายน้ำมันออกลงพื้นเหมือนแกจะอ้วก และพูดตรงๆผมไม่อยากจะดูต่อผมเลยเดินขึ้นห้องนอนเลย… (ภาพที่ผมแนบมาด้วยเป็นภาพของแม่ผมที่ใส่ชุดเดียวกับตอนโดนไอพันเย็ด ผมแอบเอามาจาดเครื่องแก) ….ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ มีเรื่องเดียวเพราะเจอเหตุการณ์นี่ครั้งเดียวจริงๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น