ลักหลับแม่ความรู้สึกที่อธิบายได้ยาก

 

 

ผมได้ลองเย็ดแม่แล้วมันเสียวมากจริงๆ ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้นทั้งเสียวสุดๆ ผมแอบลักหลับแม่2ครั้งแล้วครั้งล่าสุดเมื่อ2ปีก่อน ซึ่งครั้งที่2เป็นครั้งที่ทำให้ทุกอย่างมันแย่ลง ในครั้งแรกนั้นผมแค่เสียบเข้าหีแม่จนสุดลำควยแล้วคาไว้ไม่กล้ากระเด้าแม่เพราะกลัวแม่ตื่น ผมแช่ควยไว้นานพอสมควรและแม่ก็เริ่มขยับตัว2-3ครั้ง ตอนนั้นผมด้วยความกลัวว่าแม่จะตื่นผมเลยค่อยๆชักควยออกแล้วกลับมานอนห้องพอผ่านไปได้2เดือนกว่าๆผมสังเกตุทีท่าของแม่แล้วมั่นใจว่าแม่ไม่รู้สึกตัวในคืนนั้นแน่ๆผมก็ลงมือทำอีกครั้งจนเป็นเรื่อง
ผมชื่อตุลาครับตอนนั้นผมกำลังเรียนอยู่ ม.4แต่ผมอายุ17ปีแล้ว มีพี่สาวคนละพ่อแต่แม่เดียวกันชื่อว่าพี่จี๊ดอายุ19ปีกำลังเรียนมหาลัยส่วนแม่ผมปัจจุบันอายุ34ปี พ่อผมอายุ59พ่อเป็นครูใกล้ปลดเกษียรแล้วแต่พ่อเป็นครูอยู่ที่จ.นครปฐม ส่วนผมกับแม่และพี่สาวอยู่บ้านที่ จ.นนทบุรี ครั้งแรกที่ผมลักหลับแม่ผมทำได้ไม่เต็มที่ แต่ครั้งสองผมจัดเต็มที่เลยเพราะคืนนั้นแม่กลับมาจากงานเลี้ยงดึกมากแต่แม่ไม่เมาเพราะแม่ไม่ดื่มคืนนั่นแม่นอนหลับสนิทมาก ตอนผมเข้าไปผมแกล้งเขย่าตัวแม่เบาๆก็ไม่ตื่น ผมจึงดึงชุดนอนแม่ขึ้นไปอยู่เหนือหน้าท้องน้อยแล้วถอดกางเกงในแม่ออกอย่างเบามือต่างกับลักหลับแม่ครั้งแรกคือแม่ไม่ได้ใส่อะไรเลยทำให้ครั้งแรกผมทำได้ง่ายมาก แต่ครั้งนี้กว่าจะถอดออกได้เล่นเอาเหนื่อยมาก เมื่อถอดออกได้แล้วผมก็จับควยที่แข็งรออยู่แล้วค่อยๆสอดเข้าไปในช่องคลอดของแม่เบาๆ ผมค่อยๆโยกเบาๆและถี่ขึ้นๆตอนนั้นหัวใจมันตื่นเต้นสุดๆอยากจะให้น้ำแตกเร็วๆแต่เพราะผมตื่นเต้นมากควยมันแข็งไม่ยอมน้ำแตก และเพราะแรงกระแทกทำให้แม่ขยับตัวเสียงงัวเงียอ้อแอ้เหมือนกำลังคุยกับพ่อว่าให้หยุดไว้ทำตอนเช้า ผมจึงเข้าใจว่าแม่คงละเมอและคิดว่าผมเป็นพ่อ ผมจึงหยุดฟังแม่ให้แน่ใจว่าแม่ละเมอจริงๆแต่พอผมหยุดแม่ก็หยุดละเมอผมจึงซอยหีแม่ต่อไปแต่กระเด้าได้ไม่กี่ทีแม่ก็สะดุ้งตื่นเอามือดันผมออกแล้วร้องเสียงหลงว่า ตุลา!! นี้ลูกเหรอ? ผมไม่ตอบได้แต่หยุดนิ่งหัวใจเต้นและกลัวสุดๆ ทุกอย่างเงียบอยู่อึดใจหนึ่งก็มีเสียงพูดออกมาว่า…นี้แม่นะลูกทำอย่างนี้ได้ไงหะ? ปล่อยแม่เถอะ! เสียงนั้นสั่นเกือบจะเป็นเสียงร้องไห้ ซึ่งผมไม่ตอบและไม่ได้ปล่อยแม่ยังนอนกอดแม่แน่นอยู่อย่างนั้น ทุกอย่างเงียบสงบแม่นิ่งเงียบผมก็นิ่งเช่นกัน ได้ยินแต่เสียงลมหายใจเข้าออกของผมกับแม่เท่านั้น ความเงียบผ่านไปนานและเพราะผมกำลังได้ที่จึงหยุดไม่ได้จริงๆไม่อยากชักออกปล่อยแม่ไปกลางครันเลย ผมค่อยๆโยกเอวเข้าออกช้าๆแม่รีบร้องห้ามผมด้วยเสียงเบาๆว่า..อย่าทำแม่นะตุลา! ปล่อยแม่เถอะลูก! ผมคิดในใจทำไมแม่ห้ามผมต้องใช้เสียงเบามากหรือเพราะกลัวว่าพี่จี๊ดพี่ผมได้ยินจึงไม่กล้าร้องดัง
ผมจึงหยุดกอดแม่นิ่งๆอยู่2-3นาทีให้แน่ใจก่อนว่าแม่กลัวพี่จี๊ดได้ยิน พอผมหยุดแม่ก็เงียบลง หลังจากนั้น3-4นาทีผมก็เริ่มโยกเอวอีกครั้งช้าๆ ไปเรื่อยๆ แม่พรึมพรำเบาๆว่า..อย่าลูกอย่า! แล้วเสียงห้ามก็ค่อยๆเบาและเงียบหายไปเหลือแต่เสียงกระแทกปับๆเบาๆๆและแรงขึ้นถี่ขึ้นผมรัวเร็วๆแรงๆจนแม่กระตุก3-4แล้วกอดผมแน่นผมจึงหยุดพักให้แม่หายใจอยู่นานพอสมควรแล้วผมก็โยกใส่แม่อีกแม่นอนเงียบมีแต่เสียงลมหายใจที่หอบเหนื่อยเพราะแรงกระแทก ในบางจังหว่ะที่แม่เสียวแม่ก็มีเด้งสวนกลับมาตอบผมเหมือนกันแต่พอแม่ได้สติก็หยุดปล่อยให้ผมกระแทกคนเดียวผมกระแทกต่อได้สัก2-3นาทีก็ทนไม่ไหวรีบกระแทกแรงๆเน้นๆถี่ๆแล้วปล่อยน้ำใส่โพรงมดลูกของแม่จนหมดน้ำเลย ตอนนั้นที่ผมปล่อยน้ำผมมีความสุขมากแต่หลังจากสัมผัสกับความสุขได้ไม่ถึงนาทีมันก็มีความรู้สึกผิดแทรกเข้ามาในใจมันซ้อนอยู่ลึกๆซึ่งทำให้ผมรู้สึกผิดกับแม่และรู้สึกแย่กับตัวเองมาก แม่บอกผมให้ปล่อยแม่และออกไปจากห้องด้วยเสียงสั่นแล้วแม่ก็ร้องไห้ด้วยการกั้นเสียงไว้ไม่ให้ดังออกมา ผมออกมาในใจมีแต่ความรู้สึกผิด จากวันนั้นแม่ก็ไปอยู่กับพ่อได้2ปีกว่าแล้ว เดือนหนึ่งจะกลับมาทีหนึ่ง คนอื่นรวมถึงพ่อและพี่สาวอาจดูว่าแม่ยังพูดคุยกับผมเหมือนปกติ แต่ความจริงแล้วผมกับแม่เท่านั้นที่รู้ว่ามันไม่ปกติ สายตาน้ำเสียงแม่เย็นชาตึงๆกับผมตลอดซึ่งอยู่ภายใต้สายตาและน้ำเสียงนั้นที่คนนอกสัมผัสไม่ถึง แต่ผมก็ยังรู้สึกดีอยู่ที่แม่ยังคุยกับผมยังโทรหาถามการเป็นอยู่เวลาแม่กลับมาผมเข้าไปกอดแม่ก็ยังกอดกลับแค่นี้ก็ถือว่าดีแล้ว