นรกสางเขียว ตอน 05

 

 
            บรรยากาศความรู้สึกภายในถ้ำ แบ่งออกเป็นสองขั้วตัดกันอย่างรุนแรง ฝ่ายสางเขียว
เต็มไปด้วยความฮึกเหิม สะใจ พร้อมจะทำทุกสิ่ง ที่จะสนองอารมย์วิปริตผิดมนุษย์ของตน และพวก
พ้อง
            ส่วนบรรดาเชลยที่ถูกพันธนาการ ก็จมอยู่ในความสยดสยอง ความท้อแท้ ความรู้สึก
ที่ไร้หนทางต่อสู้ ความจำนนที่จะเป็นฝ่ายถูกกระทำ โดยเฉพาะเชลยสาวทั้งสองคน ที่ตะลึงตัวสั่นสะ
ท้าน ยิ่งยามที่สบตากับพวกสางเขียว ที่สายตาเต็มไปด้วยความหื่น กระหายเลือด พวกมันจ้องมาที่
ตัวพวกเธอทั้งสองคน ราวจะกลืนกินพวกเธอไปทั้งตัว ทำให้เธอทั้งสองขยับบิดตัวไปมา พยายาม
หลบ ซ่อนเร้นอวัยวะบางส่วน ไม่ให้พวกมันเห็นถนัด แต่มันไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นเลย
            พวกเธอไม่รู้หรอกว่า ความสดสวย รูปร่างอันเย้ายวน ความรู้สึกอ่อนแอไร้หนทางที่
จะต่อต้านของพวกเธอ ช่างเร่งเร้าความรู้สึกที่ใคร่จะครอบครองตัวเธอ ข่มเหงเธอ และกดเธอให้ตก
อยู่ใต้อำนาจของพวกมัน ความรู้สึกเหล่านี้กำเริบเกิดขึ้นกับสางเขียวทุกคนไม่มีเว้น
            ยิ่งพวกเธอบิดตัวไปมาเพื่อพยายามซ่อนเร้นจุดสำคัญของพวกเธอนั้น พวกเธอไม่รู้
หรอกว่ามันกลับเป็นการเปิดเผย เพราะยิ่งทำให้พวกมันเห็น ส่วนเว้าส่วนโค้งของพวกเธอชัดเจนขึ้น
จุดไหนลึกลับ ก็ยิ่งดูลึกลับน่าค้นหา ยิ่งเคลื่อนไหว ทรวงอกก็ขยับเด้งดีดสะท้อน ชวนให้ลูบไล้ ขย่ำ
ขยี้ ยิ่งยามที่บิดสะโพก เนินปรารถนาที่วับๆแวมๆของพวกเธอ ก็คล้ายซ่อนเร้นคล้ายเปิดเผย
            พวกสางเขียวจ้องมอง เชลยสาวแสนสวยตาแทบถลนออกมา อยากจะเข้าไปขย่ำขยี้
จนควยแข็งเป็นหิน ชี้เด่พ้นใบไม้ที่พันเอวออกมา ควยของแต่ละคนใหญ่และยาวมาก ผงกงึกๆมีน้ำ
เงี่ยนซึมที่ปลายควยจนแทบจะหยดลงมา พวกมันรอเพียงคำสั่งจากหมอผีเท่านั้น
            และแล้วเวลานั้นก็มาถึง เมื่อหมอผีหันกลับไปที่รูปปั้นเทพเจ้าหมาป่า มันก้มกราบแล้ว
พูดขึ้นว่า
            "เมื่อท่านเทพเจ้า ได้เสพชีวิตของนางกาลีต่างเผ่าไปแล้ว บัดนี้ก็ถึงเวลา กามาสังเวย
ขอให้ท่านเทพเจ้าจงมารับการสังเวยด้วยเทอญ" พ่อมดพอกล่าวเสร็จก็หันมา มองไปที่เหยื่อสาว แล้ว
ตะโกนขึ้นว่า
            "พวกเรา จัดการ"
            เพียงสิ้นเสียงของพ่อมดเท่านั้น สางเขียวสองคนก็ตรงมาที่ดารินกับมาเรียทันที พอมา
ถึงก็ทำการแก้มัดพวกเธอ พอเชือกหลุดดารินกับมาเรียก็พยายามหนี แต่ไม่พ้น พวกมันคว้าจับที่ผม
ของพวกเธอแล้วกระชากกลับ มาเรียถูกมันตบหน้าจนเซล้มลง มันตามมาเตะที่ต้นขาของเธอ แล้วจับ
ผมกระชากให้ลุกขึ้น จากนั้นผลักเธอเซไปทางหัวหน้าเผ่าของมัน
            ส่วนดารินถูกต่อยเข้าที่ท้อง แล้วถูกลากไปโยนให้พ่อมด ซึ่งรอรับอยู่ มันจับคางเธอให้
เงยหน้ามองมัน พร้อมกันนั้นมันก็ถุยน้ำลายใส่หน้าของเธอ จากนั้นมันก็กดตัวเธอให้นอนหงายไปบน
แท่นหิน ดารินพยายามต่อสู้ขัดขืน มันเลยตบหน้าดาริน แล้วจับที่คอเสื้อเชิ้ตของดารินกระชากอย่าง
แรงจนเสื้อขาดติดมือใป เต้านมอวบขาวจึงปรากฏแกสายตามัน มันใช้มือทั้งสองเข้าบีบเค้นนมของดา
รินอย่างแรง จนดารินเจ็บไปหมด
            "โอ้ย เจ็บ อย่าบีบ โอ้ย..." ดารินร้องออกไป ทั้งๆที่รู้ว่ามันฟังไม่รู้เรื่อง
            "อีกาลีผมดำนี่นมนิ่มมือ บีบมันจริงๆ" มันพึมพำ ซึ่งดารินก็ฟังไม่ออกเช่นกัน
            จากนั้นมันก็ก้มลงดูดที่หัวนมเธออย่างตะกลุมตะกลาม เธอรู้สึกขยะแขยงมาก ตัวมันที่
แทรกอยู่หว่างขาเธอ ก็กดทับจนเธอดิ้นไม่ได้
            มันบีบและดูดนมเธอจนพอใจแล้ว มันก็ลุกขึ้นแก้ใบไม้ที่พันเอวมันออก ดารินเลยเห็น
ควยมันอย่างชัดเจน ใหญ่เท่าข้อมือเธอเลย ยาวเกือบเก้านิ้ว มีเส้นเลือดปูดโปดเต็มไปหมด เธอกลัว
มาก จึงลุกขึ้นพยายามจะวิ่งหนี ก็มีสางเขียวสองคนเดินควยแกว่ง เข้ามาจับเธอกดลงกับแท่นตามเดิม
           หลังจากถอดใบไม้ออกแล้ว พ่อมดมันก็เข้ามาพยายามแก้กางเกงของดาริน ซึ่งเธอก็ไม่
ยอม เธอถีบเท้าไปมา มันเลยทุบที่หน้าขาของดารินทั้งสองข้าง แล้วแก้กางเกงพร้อมกับกระชากลง
ไปที่ปลายเท้าเธอ จากนั้นก็กระตุกกางเกงในตัวบางจนขาด เท่านี้โหนกหีเธอก็ปรากฏต่อหน้า มันจับ
ขาของเธออ้าออกจนกว้าง เอาควยกระแทกหีเธอทันที แต่ไม่เข้า มันเลยใช้นิ้วแหกแคมหีแล้วถ่มน้ำ
ลายลงไป เอาควยละเลงน้ำลายจนทั่วหี แล้วกระทุ้งทันที ควยเข้าไปได้แค่หัวบัก มันไม่ยอม กระทุ้ง
ต่ออย่างแรง ควยไหลเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง
          "โอ้ยเจ็บจะตายอยู่แล้ว เอาออกไป โอ้ย" ดารินร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บ จะไม่เจ็บได้ไง
หีแห้งผากไม่มีน้ำหล่อลื่น ถูกกระแทกด้วยควยยักษ์ ดารินเลยทั้งเจ็บและแสบ
          "อูย หีอีผมดำ มันคับแน่นดีจริงๆ รัดควยกูแทบขาด" มันพูดขึ้น พร้อมกับกระเด้าต่อโดย
ไม่สนใจว่า ดารินจะร้องด้วยความเจ็บปวดขนาดไหน มันกระเด้าจนในที่สุดก็มิดจนได้ ปลายควยมัน
กระแทกจนปากมดลูกดารินย่นเข้าไปเลย
           มันจิกผมของดารินกระชากขึ้นให้ดารินเห็น ควยมันวิ่งเข้าออกรูหีเธอ เธอเห็นแคมหี
ปลิ้นเข้าออกตามจังหวะการกระเด้าควยของมัน แม้ว่าน้ำหีจะเริ่มซึมออกมาบ้างแล้ว แต่เธอก็ยังตึงที่
แคมและแสบในรูหีมาก เธอครวญคราง
           ไอ้หมอผียังกระเด้าไม่หยุด สีหน้าคงจะมันส์มาก มันปล่อยผมเธอ แล้วตบหน้าเธอจน
หัน จากนั้นก็บีบเต้านมทั้งสองข้าง อย่างไม่กลัวจะแหลกเละ บางทีก็จับห้วนมบิดแล้วดึง เธอร้อง
ด้วยความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน ร้องไห้จนเสียงแหบแห้ง
           ชะตากรรมของมาเรียก็ไม่ได้ดีไปกว่าดาริน เธอถูกสางเขียวสองคนจับแขนประคองให้
ยืนอยู่พร้อมกับ บีบเค้นนมทั้งสองเต้า และเลียไปตามใบหูใบหน้าของเธอจนน้ำลายของพวกมัน เปียก
เยิ้มเต็มหน้าตาไปหมด
           ส่วนหัวหน้ามันก็ช้อนจับขาของเธอยกขึ้น กระแทกควยกระเด้าหีเธออย่างเมามัน พร้อม
กับส่งเสียงคำรามด้วยความเสียวหัวควยอยู่ตลอด มาเรียกรีดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างโหยหวน
           มันร้องบอกหมอผีไปว่า "หีอีผมทองก็คับแน่น ดูดตอด เย็ดมันส์ เหมือนกัน ซื๊ดด อ้าา
เสียวหัวควยโว้ย"
           พวกบุญคำเห็นเหตุการณ์โดยตลอด ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เกาะลูกกรงยืนมอง ร้องตะ
โกนด่า สาปแช่ง
           "โอ้ยไอ้พวกสัตว์ มันทารุณกันชัดๆ ควยใหญ่อย่างกับช้างกับม้า ตะบันเย็ดแต่ละที หี
สาวๆไม่คลากไปหมดเหรอ ดูสินายหญิงนายแหม่มร้องกันระงม กูว่ากูชั่วแล้วนะ ก่อนเย็ดกูยังเล้าโลม
ให้น้ำหีน้ำหล่อลื่นออกมาก่อน นี่มันยัดแล้วกระแทกเลย โถ่รูหีแห้งผาก ป่านนี้ไม่ใช่ถลอกฉีกไปถึงรู
ตูดแล้วเหรอ โอ้ยนายหญิงของไอ้คำ ดูสิ ป้าบ ป้าบ ป้าบ แต่ละดอก นายหญิงกูหัวสั่นหัวคลอนเลย
เอ๊ะ มันทำอะไร อ๋อ เปลี่ยนเป็นท่าเทพเจ้าของมัน ไอ้สัตว์หันก้นมาทางกูด้วย อูยแต่ละดอก แคมหี
นายหญิงแทบปลิ้นขาดออกมาเลย ดูมันกระชากผมนายหญิงจนหน้าเริด กระเด้าควยอย่างกับควบม้า
โอ้ยกูจะบ้าตาย เสียดายๆ ไอ้สัตว์เอ้ย" บุญคำพึมพำด่า
           ดารินตอนนี้แม้จะเริ่มเสียวหี แต่ความเจ็บยังมีมากกว่า ตั้งแต่เปลี่ยนท่าเย็ด ควยของมัน
กระแทกหีเธอ เร็วแรงและลึกมาก จนเธอรู้สึกปวดร้าวที่มดลูก เป็นการถูกเย็ดที่ทรมานมากๆ เธอร้อง
จนหมดเสียงแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้มันจบโดยเร็วๆ
          ไอ้หัวหน้าเผ่าเหลือบเห็นหมอผีเปลี่ยนท่า จึงเปลี่ยนเป็นท่าเดียวกัน มันถอนควยออกจาก
หีของมาเรีย จัดให้มาเรียนอนคว่ำลงบนแท่นโดยหันหน้าชนกับดาริน มาเรียจึงอยู่ในท่ายืนโกร่งตูดอก
แนบกับแท่น แคมหีเป็นพูน่าเย็ด ไอ้หัวหน้าเลยจับควยยัดแล้วกระเด้าต่อทันที มันเอามือกระชากผม
มาเรียขึ้นจนอกแอ่น นมกระเพื่อมไปมา
          เลยมองดูเหมือนทั้งสอง กำลังควบม้าเข้าหากัน ท่ามกลางกองเชียร์ที่กำลังส่งเสียงด้วย
ความหื่นกระหาย
          มันทั้งสองกระเด้าควยแข่งกัน ทั้งเร็วและแรง ต่างก็สูดปากด้วยความเสียว มันส์หัวควย
          ดารินกับมาเรียมีความรู้สึกว่า รูหีร้อนเป็นไฟ เหมือนกับควยของพวกมันใหญ่ขึ้น พวกเธอ
เริ่มรู้สึกเสียว หีของพวกเธอปรับสภาพได้แล้วน้ำหล่อลื่นออกมามากมาย ตอนนี้เริ่มไม่เจ็บไม่ทรมาน
กลับเสียวขึ้นมาแทน เริ่มมีเสียงสูดปาก ครวญครางด้วยความเสียว บิดตัวไปมา ใบหน้าแดงฉาน
          "ท่านหัวหน้าเผ่า อีเชลยสองคนนี้เริ่มเสียวแล้ว ท่านดูสิอีผมดำกระเด้งก้นสวนกับควย
ข้าใหญ่แล้ว ฮาๆๆ" ไอ้หมอผีตะโกนบอกอีกฝ่าย
         " อีผมทองก็เหมือนกัน กระเด้งก้นยิกๆ ซื๊ดดด อีพวกนังกาลีเป็นอย่างนี้ทุกคนแหละ พอ
เงี่ยน พอคันหี ก็ต้องหาอะไรมาเการูหีให้หายคัน ซื๊ดดด ท่านเชื่อมั๊ยว่า ตอนนี้ อีสัตว์สองตัวนี่มัน
รู้จักแต่ควย จะเป็นควยใครก็ได้ ขอให้เย็ดหีมันให้หายคัน มันยอมทั้งนั้นแหละ แต่หีมันดีจริงๆ เย็ด
มันส์มาก อูยซื๊ดดด" หัวหน้ามันตอบ
           ไอ้ชั่วทั้งสองแข่งกันกระเด้าแบบไม่ยั้ง ต่างก็เสียวหัวควยจนจะทนไม่ไหวเพราะโดนรู
หีของดารินและมาเรีย ดูดตอดปลายควยไม่หยุด วาระสุดท้ายก็มาถึง ทั้งสองชักควยออกมาเกือบ
หมดดุ้น แล้วกระแทกกลับเข้าไปสุดแรง หัวควยบดเบียดปากมดลูก แก้มก้นตอบกระตุกฉีดพ่นน้ำ
เชื้อข้นขลักราดรดปากมดลูกเป็นจังหวะถี่ๆ
           ดารินกับมาเรียที่เพิ่งเสียวกำลังจะได้ที่ พอควยหยุดกระเด้า แม้จะรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา
ในจังหวะที่ปากมดลูกโดนน้ำควยร้อนๆราดใส่ แต่ก็ยังไม่เพียงพอ ทำให้รู้สึกขัดใจ จึงส่ายกระเด้งก้น
พร้อมกับเรียกร้อง
           "ไม่นะ อย่าหยุด เย็ดต่อ ซื๊ด เย็ดต่อเร็วๆสิ" แล้วพวกเธอก็เด้งหีบดเบียดโหนกควยยิกๆ
           ฝ่ายหมอผีกับหัวหน้าเผ่า พอเสร็จสมแล้วก็ชักควยออกจากรูหี นอนแผ่ลงบนแท่นหิน
หอบหายใจด้วยความเหนื่อย โดยไม่สนใจว่าคู่เย็ดจะค้างอยู่หรือไม่
           แต่ดารินกับมาเรียก็ไม่ต้องรอ เพราะสางเขียวที่เหลือ ก็กรูกันเข้ามายื้อแย่งฉุดกระชาก
พวกเธอเพื่อเอาไปสมสู่ ควยใหญ่ๆของแต่ละคนดูแข็งพร้อมจะผสมพันธุ์เต็มที่
           ร่างของดารินและมาเรียถูกลากลงจากแท่นหินลงมากองที่พื้นถ้ำหน้ากรงที่ขังพวกบุญคำ
อยู่
           ทุกส่วนในร่างกายของดารินและมาเรีย ถูกพวกมันขย่ำขยี้ เลียดูดทึ้ง ไม่เว้นแม้แต่ซอก
นิ้วเท้า พวกมันแย่งกันเพื่อที่จะได้เย็ดพวกเธอก่อน
           มาเรียถูกสางเขียวสองคนจับขาฉีกอ้าจนเธอเจ็บ เพราะมันสองคนซึ่งเบียดเข้ามาอยู่ใน
หว่างขาของเธอ พวกมันต่างพยายามแย่งกันยัดหัวควยที่ใหญ่ยาวของพวกมัน เข้าไปในรูหีเธอ แต่ก็
เข้าไม่ได้ ในที่สุดก็มีคนหนึ่งยัดหัวบักเข้ารูหีเธอจนได้ มันผลักอีกคนออกไป แล้วจับขาทั้งสองข้างที่
กางอยู่ของเธอ เอาขึ้นพาดบ่าโน้มตัวกระแทกควยเข้าหีทันที มันซอยถี่ยิบ หัวควยที่ใหญ่และบานยัง
กับดอกเห็ดครูดผนังรูหีเข้าออก สร้างความเสียวซ่านถึงใจ ให้กับมาเรียจนต้องครางออกมาดังๆ
           "อูยยย เสียววว ซื๊ดดด แรงๆ" เธอเอามือยกขึ้นเหนี่ยวที่ไหล่ของมันรั้งขึ้นลง เหมือน
เป็นการบอกใบ้มันว่า ให้กระเด้าเร็วกว่านี้ แรงกว่านี้ ซึ่งมันคงเข้าใจ มันเลยกระแทกควยเข้าหีเร็วยั่ง
กับลูกสูบ เสียงหนอกควยกระทบโหนกหีดัง ป้าบๆๆๆๆ ซึ่งก็สร้างความเสียวให้เธอจนต้องสะบัดหัว
ไปมา
             ย้อนกลับไปที่ดาริน ซึ่งตอนนี้เธอกำลังถูกกระแทกหีด้วยท่า...ขาเดียวชี้ฟ้า... โดยที่
สางเขียวคนนั้นกอดขาที่ชูขึ้นของเธอ ดูดนิ้วเท้าพร้อมกับกระเด้าควยที่ยาวเยืยดเย็ดหีเธออย่างเมามัน
มือกับปากของเธอก็ไม่ว่าง เพราะสองมือต้องชักว่าวควยสองดุ้น ที่ปากก็ถูกสางเขียวคนหนึ่งนั่งคร่อม
เอามือยกหัวเธอให้ผงกขึ้น ซอยควยเข้าปากเธออยู่ ได้ยินเสียงเธอร้องดัง อือๆอ่าๆ ลอดออกมาเป็น
ช่วงๆ
           ภาพที่ดารินกับมาเรียถูกรุมเย็ด พวกบุญคำเห็นหมดทุกบททุกตอน  เพราะอยู่ใกล้จน
แทบจะเอื้อมมือถึง ภาพตอนควยสอดเข้ารูหี ภาพแคมหีที่ปลิ้นเข้าออก เสียงหนอกควยกระแทกกับ
โหนกหี ล้วนแล้าแต่ชัดเจน พวกเขาแทบจะรับรู้ได้ถึงละอองของน้ำหี ที่ถูกกระแทกอัดจนแตกกระ
จายกระเด็นฟุ้งลอยมาสัมผัสกับใบหน้าของพวกเขา ที่ตอนนี้กำลังเบียดเข้าช่องของลูกกรง เพื่อจะได้
เห็นภาพ ได้ยินเสียง อย่างชัดเจนที่สุด
             ภาพ เสียง สัมผัสต่างๆ ที่เกิดขึ้น และกำลังดำเนินอยู่ในขณะนี้ ถ้าใครได้มาเห็นก็
ต้องเกิดการลืมตัว หลงมีอารมย์ร่วมไปกับคู่เย็ดทุกผู้ทุกคน นับประสาอะไรกับบุญคำและพวก ซึ่งตอน
นี้มีอาการ เสียวกระสันต์ไปทั้งตัว ต่างควักเอาควยออกมาชักตามจังหวะการกระเด้าหีของพวกสางเขีย
ว จนน้ำจะแตกอยู่มะรอมมะร่ออยู่แล้ว
              "เฮ้ยไอ้เส่ย มึงอย่ามาเบียดกู ซื๊ดดด อูยยมันส์ แหม่มจ๊าหันมามองไอ้จันบ้าง ขาว
ละออไปหมด อิจฉาไอ้สางเขียวพวกนี้จริงๆซื๊ดด อ้าว ป้าบๆๆ แม่งกระแทกหีโคตรแรงเลย น้ำหีนาย
แหม่มกระเด็นเข้าปากจันเลย อูยย ซื๊ดดด" จันอยากจนเพ้อ ตาแกจ้องมองแคมหีที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออก
ของมาเรียไป มือแกก็ชักว่าวไป ปากก็สูดซื๊ดจนน้ำลายไหลออกมาไม่รู้ตัว
             "ลุงคำดูสิ น้ำหีนายหญิงกำลังจะแตกแล้ว เกร็งจนตัวสั่นเลย นั้นไงนายหญิงแอ่นหี
ใหญ่แล้ว ส่ายหีใหญ่เลย ไอัสางเขียวกระเด้าไม่หยุด แรงๆ เร็วๆ นายหญิงกูน้ำจะแตกแล้ว ซื๊ดดด
น้ำควยกูก็จะแตกเหมือนกัน อึบ อึบๆๆๆๆ โอ้ยยย อ ออ ออกแล้ว"เกิดพยายามยื่นควยของมันออกไป
นอกกรงให้ใกล้ดารินที่สุด แล้วปล่อยน้ำควยของมันพุ่งไปที่นมของดารินจนหมด จากนั้นก็ทรุดตัวลง
ด้วยความเหนื่อยอ่อน
             น้ำควยร้อนๆที่กระทบถูกนมของดารินนั้นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกอะไรเลย เพราะตอนนี้
เธอกำลังเสียวหี เกร็งไปทั้งตัว ใกล้ถึงสวรรค์เต็มที เธอเสียวมาก คนที่เย็ดหีเธอก็กำลังซอยควยถี่
ยิบ ส่วนที่ปาก มันก็กระเด้าควยอย่างแรง เธอเลยดูด ดูดๆๆ มันทั้งสองคนกระเด้าครั้งสุดท้าย แล้ว
กดควยอัดหีอัดปากเธอ และปลดปล่อยน้ำกาม รดคอ ราดรูหี แบบสุดๆ เธอก็กระตุกหีรับน้ำควยมัน
พร้อมกับล่องลอยขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดไปพร้อมกับพวกมัน
             คู่ของมาเรียซึ่งถึงสวรรค์ก่อนหน้าคู่ของดารินไปแล้วนั้น ไอ้สางเขียวคนใหม่ก็เข้ามา
มันจับมาเรียให้ยืนโก้งโค้งเกาะกรงโกร่งตูดให้มันเย็ดท่าด็อกกี้ มันซอยควยจนมาเรียหัวสั่นหัวคลอน
มาเรียเสียวจนลืมโลกไปแล้ว ตอนนี้ใครก็เย็ดเธอได้ทั้งนั้นขอให้มีควย
            คะหยิ่นยืนอยู่ตรงหน้ามาเรียพอดี มันเลยยื่นมือออกไปดึงหัวของมาเรียเข้ามาจนชิด
กรง แล้วแหย่ควยเข้าปากมาเรียพร้อมกับกระเด้าทันที มาเรียที่กำลังเสียวหี ไม่มีที่ระบาย พอได้ควย
คะหยิ่นเลยดูดจนแก้มตอบ จันกับเส่ยก็ยื่นมือออกไปบีบนมมาเรียที่แกว่งกระเพื่อมอยู่
           "ปากนายแหม่มเย็ดม้นจังเลย ซื๊ดด ดูด ดูดแรงๆ นายแหม่ม โอ้ย เสียวหัวควย ซื๊ดดด
อูยย ส สะ เสียว ซื๊ดดด" คะหยิ่นคำราม แล้วกระเด้าอัดควยนิ่ง ลูกกระโปกหดกระตุกฉีดน้ำเชื้อออก
ไปทางปลายควยสู่คอของมาเรียอย่างแรง มันเกร็งกระตุกจนน้ำเชื้อระรอกสุดท้ายถูกฉีดออกไป
            บุญคำที่รอท่าอยู่พอเห็นคะหยิ่นเสร็จแล้ว แกก็กระชากคะหยิ่นล้มลง แล้วแกเข้าแทนที่
กระแทกควยเข้าปากมาเรีย กระเด้าไม่ยั้ง พร้อมกับสูดปากด้วยความเสียว อาจเป็นเพราะแกชักว่าวมา
นานแล้วก่อนได้เย็ดปากมาเรีย พอแกกระเด้าควยไม่กี่ที ก็เกร็งกระตุกน้ำจะออก แกเลยกระเด้าครั้ง
สุดท้าย น้ำเงี่ยนกำลังจะพุ่งออกจากปลายควย มาเรียก็ถูกสางเขียวกระชากออกจากกรง ควยบุญคำ
หลุดออกจากปากมาเรีย น้ำเงี่ยนของบุญคำเลยพุ่งใส่หน้าของมาเรียเต็มไปหมด
            ทางด้านดารินหลังจากขึ้นสวรรค์ไปรอบหนึ่งแล้ว ก็มีสางเขียวอีกคนหนึ่งมาดึงเธอให้
ยืน มันช้อนขาเธอข้างหนึ่งยกขึ้น แล้วกระทุ้งควยเย็ดหีเธอในท่ายืน เธอกลัวล้มเลยยกมือโอบคอมัน
ไว้ การถูกเย็ดอย่างต่อเนื่อง ทำให้ความเสียวไม่หายไปจากเธอเลยทุกขณะจิต เธอจึงจมลึกอยู่ในอา
รมย์เงี่ยนตลอดเวลา หลงลืมหมดทุกสิ่ง รับรู้แต่รสสัมผัสของรูหียามที่ถูกควยแหวกกระทุ้ง เต้านมที่
ถูกบีบเค้น หัวนมที่ถูกดูดเลียจนแดงช้ำ ผิวกายยามถูกลูบไล้สัมผัส แม้บางครั้งจะรุนแรงจนเจ็บปวด
แต่มันก็เป็นความเจ็บปวดที่ปะปนไปด้วยความเสียวสะใจ เธอร่ำร้องด้วยความเสียวสยิว เบียดกายโอบ
กอด แอ่นหี จูบปากแลกลิ้น เธอทำทุกอย่างที่จะกระตุ้นคู่เย็ดของเธอ เพื่อเขาจะได้โหมกระเด้าเย็ด
เธอ ซึ่งจะนำมาคือความสุขสุดยอดของเธอ
             ไอ้สางเขียวมันเย็ดเธอในท่ายืนอยูพักหนึ่ง ก็จับขาอีกข้างของดารินยกขึ้นมารัดเอวมัน
ไว้ แล้วเย็ดต่อในท่าลิงอุ้มแตง ท่านี้เธอมันส์มาก เพราะควยกระแทกรูหีแรงและลึกสุดๆ
             "อูยยย มันส์หี เสียวว ซื๊ดดด"เธอคราง พร้อมกับกระเด้าหี สวนกับควยดัง ป้าบๆๆๆ
             สางเขียวกระเด้าไปเดินไป ในที่สุดหลังของดารินก็พิงเข้าที่กรงขังเชลย
             จันที่ยืนควยแข็งลุ้นอยู่ ก็รีบถ่มน้ำลายใส่มือเอาไปป้ายควยจนทั่ว แล้วสอดมือผ่านลูก
กรงแหกแก้มก้นของดาริน กระทุ้งควยใส่รูตูดตารินดันจนหัวบักผ่านเข้าไปในรูตูด แล้วกระเด้าสุดแรง
ที่เดียวควยเข้าไปได้ครึ่งดุ้น จึงเอามือล้วงเข้าบีบนมดารินทั้งสองเต้า เอวก็กระเด้าอย่างต่อเนื่อง
            ดารินถูกเย็ดที่เดียวสองดุ้น ก็เสียวจนสุดจะทนเลยรั้งหัวของสางเขียวผู้โชคดีมาจูบปาก
แลกลิ้นอย่างดูดดื่ม
            "หูย รูตูดคับแน่น ซื๊ดดด มันส์หัวควยจริงๆ ซื๊ดด รูหีก็คับ รูตูดก็แน่น นายหญิงนี่สุด
ยอดฉิบ เป็นบุญควยไอ้จัน ได้เย็ดทั้งหีทั้งตูด ซื๊ดด เสียววว" จันพูดพึมพำ เอวก็ทำงานไม่หยุด
            การเย็ดดำเนินไปอย่างเมามัน ดารินกับมาเรียถึงสวรรค์น้ำหีแตกจนนับครั้งไม่ถ้วน โดน
เย็ดหมด ทั้งรูหี รูตูด ปาก แม้แต่เต้านมก็โดนกระเด้า จนครบหมดทุกคน หมอผีจึงตะโกนสั่งหยุด
            ดารินกับมาเรีย ที่บัดนี้สติแตกไปแล้ว ถูกสางเขียวสองคนจับประคองให้ยืนเปลือยกาย
อยู่ที่หลังถ้ำ สภาพผมเผ้ายุ่งเหยิง เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ที่เต้านมมีรอยถูกขบกัด โดยเฉพาะที่
รูหี สภาพแคมปลิ้นบวมแบะอ้าเห็นรูกลวง มีน้ำหีน้ำควยเปียกเปรอะขนหมอยเต็มไปหมด ซึ่งตอนนี้น้ำ
ควยที่ตกค้างในรูหีก็ไหลย้อยหยดลงที่พื้นเป็นดวงๆ
            หมอผีเดินถือถ้วยเล็กๆตรงมาที่ดารินกับมาเรีย พอมาถึงก็คุกเข่าลง จับดารินกางขา
แล้วเอาถ้วยไปรองที่ใต้หีอันยับเยินของเธอ ใช้นิ้วล้วงเข้าไปในหี กวาดเอาน้ำหีน้ำควยที่ค้างอยู่ใส่ลง
ในถ้วย เสร็จแล้วก็ย้ายไปที่มาเรีย กระทำแบบเดียวกัน จากนั้นก็เดินกลับไปที่แท่น หยุดแล้วโค้งคำ
นับทำความเคารพเทพเจ้าหมาป่า แล้วจึงนำถ้วยไปเทน้ำหีน้ำควยลงไปในปากของรูปปั้นจนหมดถ้วย
           "บัดนี้การบวงสรวงสังเวยก็เสร็จสิ้นแล้ว พวกเราเอาของขวัญไปมอบให้กับพี่น้องเราที่
อยู่ด้านนอกกันเถอะ" พูดจบแล้ว ก็เดินนำหน้าออกจากถ้ำไป
      .........................................................................
           รพินทร์กับคณะมาถึงจุดหมายได้สักพักแล้ว กำลังซุ่มมองลงไปที่ลานหน้าเวที ซึ่งตอนนี้
มีพวกสางเขียวยืนรวมกันอยู่ประมาณ ห้าสิบถึงหกสิบคน
           "ทำไมพวกสางเขียว มันถึงหันไปมองในถ้ำกันทุกคนเลย" ไชยยันถามขึ้น
           "ผมคาดว่า ด้านในถ้ำจะต้องมีการทำพิธีอะไรสักอย่าง และมาเรียต้องอยู่ในนั้นด้วย"   
รพินทร์คาดคะเนขึ้น
           "ถ้าเมย์อยู่ในนั้น แล้วเราจะเข้าไปช่วยเธอได้ยังไง พวกมันอยู่เต็มไปหมด" ไชยยันพูด
           "นั่นสิ รพินทร์ ผมยังมองไม่เห็นทางเลย" เชษฐาเสริมขึ้นมา
           "เดี๋ยวผมขอปรึกษากับแงซายดูก่อนนะครับ" รพินทร์พูดตอบ แล้วเดินไปหาแงซายที่ซุ่ม
อยูใกล้ๆ
           รพินทร์กับแงซายคุยกันเบาๆ แล้วแงซายก็ชี้กราดไปที่เวที ทั้งสองซุบซิบกันต่ออีกพัก
ใหญ่ รพินทร์ก็แยกตัวกลับมาหาเชษฐาอีกครั้งหนึ่ง
           "ปรึกษากันแล้วได้แผนยังไง" ไชยยันถามขึ้นทันทีที่รพินทร์มาถึง
           "จากข้อสันนิฐานว่า เมย์มีเปอร์เซ็นต์สูงมากที่จะถูกกักตัวในถ้ำติดเวทีนั้น พิจารณาจาก
ภูมิประเทศแล้ว ด้านหลังเวทีมีโขดหินใหญ่อยู่ระเกะระกะ และมีช่องทางเล็กๆระหว่างโขดหินพอที่จะ
ลัดเลาะไปที่เวทีเพื่อเข้าไปในถ้ำอีกที..."รพินทร์พูดถึงตรงนี้ เชษฐาก็พูดแทรกขึ้นว่า
           "ผมพอจะมองภาพออกแล้ว ไม่เพียงเฉพาะที่หลังเวทีเท่านั้นที่มีโขดหิน จากจุดที่เราอยู่
นี่ก็สามารถลัดเลาะโขดหิน ไปที่เวทีโดยที่พวกมันไม่เห็นได้สบายๆ แต่จะทำยังไงจะเข้าไปในถ้ำโดยที่
พวกอยู่ข้างนอกไม่เห็น และเมื่อช่วยเมย์ออกมาแล้ว ทำยังไงไม่ให้ถูกขัดขวาง หรือถูกขัดขวางน้อยที่
สุด"
           "เราต้องแบ่งเป็นสองทีมครับ ทีมแรกมีสี่คนที่จะเป็นหน่วยจู่โจมเข้าไปช่วยเหลือเมย์จาก
ในถ้ำ ส่วนอีกสองคนจะเป็นหน่วยยิงสนับสนุนอยู่ข้างบนนี้ แผนการคือ หน่วยจู่โจมลัดเลาะไปที่หลัง
เวที พอไปถึงให้ดูลาดเลาให้ดี แล้วจึงส่งสัญญานด้วยการโบกมือไปมาสามครั้ง หน่วยสนับสนุนพอได้
รับสัญญาน ให้ขว้างระเบิดน้อยหน่าลงไปที่กลางพวกสางเขียว เพื่อสร้างความวุ่นวายและเบนความสน
ใจ หน่วยจู่โจมอาศัยความชุลมุน เข้าถ้ำไปช่วยเมย์ออกมา โดยมีหน่วยสนับสนุนคอยยิงคุ้มกันให้ เมื่อ
มาสมทบกันที่นี่ ต่อยทำการหนีไปทางสะพานเชือกต่อไป ไม่ทราบมีส่วนไหนต้องแก้ไขมั๊ยครับ"
          "ฉันว่าเป็นแผนที่ใช่ได้ ตกลงตามนี้รพินทร์ ฉันขอเสนอตัวเองเป็นหนึ่งในทีมจู่โจม ส่วน
แกอยู่บนนี้กับแงซายคอยยิงสนับสนุน" ไชยยันกล่าวกับเชษฐา
          "โอเค แต่เกอะไม่มีอาวุธ ส่างปาก็แค่ลูกซองเก่าๆไม่รู้จะยิงออกมั๊ย จะทำยังไงดี"เชษฐา
พูดปรึกษาขึ้น
          "ปืนของส่างปายังใช้งานได้ดีครับถ้าใช้ไม่ได้มันยังมีดาบที่ขัดหลังมันอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วง
ส่วนเกอะก็ให้เอามีดเดินป่าของแงซายไปใช้ก่อน คุณไชยยันก็เปลี่ยนเป็นใช้ปืนสั้นจะดีกว่า ผมก็จะ
เปลี่ยนเป็นปืนสั้นเหมือนกัน เพราะคล่องตัวกว่าและเหมาะกับการต่อสู้แบบประชิดตัว"รพินทร์พูด
          เมื่อแก้ปัญหาเรื่องอาวุธได้แล้ว รพินทร์ก็เรียกทุกคนมาแบ่งงานและชี้แจงแผนการ ซัก
ซ้อมจนเข้าใจดีทุกคนแล้ว ก็เริ่มภารกิจทันที
          รพินทร์นำทีมจู่โจมลัดเลาะไปตามโขดหินอย่างระมัดระวัง สักครู่ก็ถึงเป้าหมาย โดยไม่มี
สางเขียวคนไหนเห็นเลย เพราะพวกมันมัวแต่เหม่อมองเข้าไปในถ้ำคล้ายรอคอยอะไรอยู่ เมื่อดูลู่ทาง
ดีแล้ว ไชยยันกำลังจะยกมือส่งสัญญาน แต่รพินทร์รีบตะครุบมือห้ามไว้ก่อน
          "มีคนกำลังเดินออกมาจากในถ้ำ ดูเหตุการณ์ก่อนครับ" รพินทร์กระซิบบอก
          คนที่กำลังเดินออกมาจากในถ้ำก็คือหมอผีนั่นเอง มันเดินนำขบวน ตามมาด้วยหัวหน้าเผ่า
ส่วนสางเขียวที่เหลือก็คุมเชลยทั้งหมดออกมา พวกสางเขียวที่อยู่ข้างนอกก็ส่งเสียงด้วยความดีใจกัน
อย่างเซ็งแซ่ สายตาทุกคู่จับไปที่เชลยสาวทั้งสองด้วยความหื่นกระหาย
          "นั้น น้อยกับเมย์นี่ พวกบุญคำด้วย นี่พวกมันทำอะไรกับน้อยกับเมย์กันนี่ โอ้ยผมทนไม่
ไหวแล้ว" ไชยยันพูดจบก็ยกปืนเล็งไปที่หัวของสางเขียวคนที่ กำลังจับดารินไว้ รพินทร์ต้องตะครุบมือ
ของไชยยันอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกระซิบว่า
           "ยังยิงไม่ได้ครับ เดี๋ยวพลาดโดนคุณหญิงเข้า ผมทราบว่าคุณไชยยันเจ็บช้ำเพียงไหน
แต่เราต้องอดทนรอโอกาสครับ ไม่งั้นพวกเราจะตายกันหมด" รพินทร์พยายามชี้แจงอย่างใจเย็น ทั้งๆ
ที่ในใจเขาร้อนรุ่มดั่งไฟแผดเผา เมื่อเห็นสภาพของแม่ดอกฟ้าดาริน ที่ถ้าใครเห็นก็ต้องเดาออกว่าเธอ
เจอกับเหตุการณ์อะไรมา "โถ คุณหญิงของรพินทร์" รพินทร์รู้สึกโดนมีดกรีดหัวใจ
           "นั่นน้อยนี่" เชษฐาร้อง แล้วยกปืนเล่งจะยืง แงซายต้องตะครุบไว้
           "แกห้ามฉันทำไม ฉันจะยิงมัน"เชษฐาพยายามขัดขืนจะยิงให้ได้
           "ถ้านายใหญ่ยิงตอนนี้ พวกข้างล่างอาจตายกันหมด รวมทั้งนายหญิงด้วย"แงซายเตือน
           นั่นแหละเชษฐาถึงได้หยุด เขาเจ็บปวดใจมาก น้องสาวที่รักคนเดียวของเขา นี่ต้องพบ
เจอกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายมาขนาดไหน โอ้ยเขาจะบ้าตาย

           เมื่อสางเขียวคุมเชลยขึ้นบนเวทีเรียบร้อยแล้ว โดยพวกผู้ชายให้นั่งรวมกันมีสางเขียวถือ
หอกจ่อคุมอยู่ ส่วนเชลยสาวทั้งสอง ให้ยืนเปลือยเปล่าอวดรูปร่างอยู่ด้านหน้าโดยมีสางเขียวจับเอาไว้
 เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย หัวหน้าเผ่าก็ออกไปยืนหน้าเวที ตะโกนออกไปว่า
           "พวกสูเจ้าทุกคน เห็นของขวัญที่ข้าจะมอบให้แล้วใช่มั๊ย นี่นับเป็นสุดยอดของขวัญที่ดีที่
สุด ข้าให้เวลาพวกสูเจ้าหาความสุขจากพวกนางจนถึงเย็นวันนี้ หลังจากนั้นพวกนางรวมทั้งเชลยผู้ชาย
จะเป็นอาหารค่ำอันโอชะของพวกเราทั้งหมด จงรับพวกนางไปได้แล้ว"
           รพินทร์ที่เฝ้ารอโอกาสอยู่ด้วยความระทึก พอสิ้นเสียงของหัวหน้าเผ่า พวกสางเขียวที่
อยู่ด้านล่างเวทีก็กรูกันเข้ามาอย่างชุลมุน เพื่อจะแย่งเอาเหยื่อสาวแสนสวยทั้งสองไปปู้ยี่ปู้ยำ ยังไม่ทัน
ถึงตัวเชลยสาวพวกมันก็ต่อยเตะกันวุ่นวายไปหมดเพื่อจะได้สิทธิ์เป็นคนแรก ที่จะได้เย็ด แต่ละคนล้ม
ลุกคลุกคลานเหยียบย่ำกัน ฉุดกระชากกันท่ากัน จึงยังไม่มีใครไปถึงสองเชลยสสาว
          สางเขียวที่คุมตัวสองสาวอยู่มองหน้ากัน แล้วปล่อยเชลยสาวทั้งสองให้ยืนตะลึงตัวสั่นสะ
ท้านด้วยความกลัวสุดขีดกันอยู่ตามลำพัง ส่วนพวกมันก็เดินเข้ามาด้านในเวที
          รพินทร์ที่รอจังหวะอยู่นาน พอเห็นผู้คุมเดินห่างออกจากเชลยสาวเป็นระยะพอควรแล้ว ก็
สะกิดไชยยัน แล้วต่างก็วิ่งออกจากที่ซ่อน รพินทร์ตะโกนออกไป "ทุกคนหมอบลง พวกเรามาช่วย
แล้ว"  เขายิงไปที่หัวของหัวหน้าเผ่าทันที กระสุนเจาะเข้าหัวของมันล้มลงขาดใจตายทันที
          จากนั้นรพินทร์ก็ยิงใส่ผู้คุมที่กำลังยืนตะลึงตายไปอีกคน แล้วเขาก็วิ่งไปที่ดาริน
          ไชยยันพอเห็นรพินทร์ยิงปืน เขาก็เริ่มยิงทันที โดยเป้าหมายของเขาคือตัวหมอผี แต่กระ
สุนพลาด เพราะหมอผีมันหันตัวกระทันหัน กระสุนเลยโดนที่ไหล่ของมัน จากนั้นไชยยันก็วิ่งไปช่วยมา
เรีย
          ส่วนสางปากับเกอะก็ตรงเข้าช่วยเหลือพวกบุญคำโดยไม่มีอุปสรรค เพราะผู้คุมต่างก็วิ่งไป
ดูหัวหน้ามัน
          พวกเชษฐาพอได้ยินเสียงปืน ก็เริ่มประสานงานทันทีโดยแงซายทะยอยขว้างระเบิดลงไป
ในฝูงสางเขียวด้านล่าง โดยกะไม่ให้ใกล้เวทีเกินไป ส่วนเชษฐาก็ประทับปืนเลือกยิงเฉพาะพวกที่อยู่
บนเวที
          รพินทร์พอถึงตัวดารินก็แบกเธอขึ้นบ่า "คุณหญิงผมมาช่วยแล้ว" พูดจบก็ออกวิ่งพร้อมกับ
ตะโกนออกไปว่า"ทุกคนถอย" แล้วเขาก็วิ่งนำหน้าโดยมีไชยยันที่แบกมาเรียวิ่งตามมาติดๆ ด้านหลังก็
เป็นพวกบุญคำ ปิดท้ายด้วยสางปาและเกอะ  มีพวกสางเขียวถือมีดถือหอกวิ่งตามมาห่างๆสิบกว่าคน
          แงซายขว้างระเบิดไปเพียงห้าลูก ที่ด้านล่างเหมือนกับแดนมิคสัญญี ที่ตายก็ตายไป ที่
เหลือก็วิ่งหนีกันพล่านไปหมด เพียงไม่นานก็เข้าไปหลบซ่อนในถ้ำกันเกือบหมด มีประมาณสิบคนที่
วิ่งตามกลุ่มแรกขึ้นมาอีก เป็นที่วิ่งไล่ตามรพินทร์มารวมยี่สิบกว่าคน
          พอใกล้ถึงรพินทร์ก็ตะโกนให้พวกเชษฐาหนีไปก่อน ให้แงซายแบกปืนยาวของเขากับของ
ไชยยันหนีไปด้วย แล้วตัวเขาก็หยุดปล่อยให้ไชยยันกับพวกหนีขึ้นไปก่อน เขาคอยคุมท้ายยิงปืนใส่
พวกสางเขียวที่ตามมา
          เชษฐากับแงซายมาถึงสะพานเชือกก่อน
          "แงซาย แกข้ามไปคุมหัวสะพานฝั่งนั้นก่อนป้องกันการถูกตัดเชือก เร็วๆ" เชษฐาสั่ง
          จากนั้นพวกไชยยันก็ตามมา เชษฐาก็ไล่ให้ข้ามสะพานไปหมด ส่วนเขาวิ่งย้อนกลับไปที่
รพินทร์ ที่รั้งท้ายอยู่ พอรพินทร์เห็นเชษฐามาถึงเขาก็ส่งดารินให้เชษฐาแบกต่อ เขาคุมท้ายต่อไป
          "ปล่อยน้อยลงเถอะพี่ใหญ่ น้อยวิ่งได้" ดารินตะโกนบอกเชษฐา
          เชษฐาจึงวางดารินลงแล้วจับมือเธอวิ่งไปด้วยกัน
          รพินทร์วิ่งพลางใสกระสุนไปพลาง พอเสร็จเห็นว่าใกล้ถึงสะพานแล้วจึงหยุด กะว่าจะยิง
ถ่วงเวลาไปก่อน ให้พี่น้องทั้งสองข้ามสะพานไปก่อนตนจึงค่อยข้ามตามไปที่หลัง ยิงสกัดไปได้สอง
สามนัด ก็ได้ยินเสียงร้องของดารินจึงหันกลับไปดู เห็นเชษฐากำลังต่อสู้กับสางเขียวคนหนึ่งอยู่ เขา
เลยวิ่งเข้าไปช่วย
          ขณะนั้นเชษฐากำลังเสียท่าล้มลง ไอ้สางเขียวกำลังเงื้อมีดยาวในมือขึ้นแล้วฟันลง เขา
คิดว่าคงไม่รอดแน่ ดารินหวีดร้องเสียงดังลั่น พร้อมกันนั้นร่างไอ้สางเขียวก็ปลิวไปด้วยกันกับร่างของ
รพินทร์ที่พุ่งเข้าใส่
          ทั้งสองร่างกลิ้งไปกอดปล้ำกันอยู่ที่หัวสะพาน
          "คุณชายพาคุณหญิงข้ามสะพานไปก่อน เดี๋ยวนี้ ไม่ต้องห่วงผม" รพินทร์ตะโกนดังลั่น
          เชษฐารีบเข้าไปฉุดดารินเพื่อจะพาข้ามสะพาน ดารินวิ่งตามด้วยอาการห่วงหน้าผวงหลัง
ทั้งสองวิ่งไปถึงกลางสะพาน ดารินเหลียวหลังไปมองรพินทร์ด้วยความเป็นห่วง เธอเห็นรพินทร์กำลัง
พลาดท่านอนอยู่ที่พื้นถูกสางเขียวคนนั้นเหยียบที่หน้าอกอยู่ เธอตัดสินใจสะบัดมือหลุดจากมือของเชษ
ฐา หันหลังวิ่งย้อนกลับไปหารพินทร์ พร้อมกับร้องบอกเชษฐาว่า
          "น้อยจะไปช่วยรพินทร์ พี่ใหญ่ข้ามไปก่อน ไม่ต้องห่วงน้อย"
          ระหว่างที่เธอวิ่งกลับเธอเห็นสางเขียวคนนั้นกำลังฟาดมีดยาวใส่รพินทร์  ขณะเดียวกัน
รพินทร์ก็ดีดตัวเอาเท้าเตะใส่กลางหลังมัน จนมันถลาล้มไปข้างหน้า มืดยาวในมือมันฟาดต่อไปโดนถูก
เชือกสะพานจนขาดไปเส้นหนึ่ง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เธอกระโดดลอยพ้นสะพานขึ้นมาบนฝั่งพอดี
เธอหยุดตัวแล้วหันไปมองที่สะพานด้วยความเป็นห่วงเชษฐา ที่ยังข้ามไม่พ้นสะพาน แล้วเธอก็ต้องตก
ใจหวีดร้องขึ้น เมื่อเห็นสะพานพลิกตะแคง ส่วนเชษฐาเอามือเกาะเชือกห้อยโตงเตงอยู่กลางอากาศน่า
หวาดเสียวว่าจะตกลงไปข้างล่าง
          แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งขึ้นอีกครั้งหนึ่ง เมื่อได้ยินเสียงปืนดังลั่นขึ้นนัดหนึ่ง เธอหันไปมองจึง
เห็น สางเขียวคนที่ต่อสู้กับรพินทร์เมื่อกี้นี้ ตอนนี้มันกำลังเงื้อมีดจะฟันมาที่เธอ เธอกรีดเสียงร้องขึ้น
อีกครั้งหนึ่งแล้วล้มลง เธอรู้สึกตกไปสู่อ้อมกอดของคนๆหนึ่ง พอเธอลืมตาขึ้นก็เห็นเป็นรพินทร์
          "มันตายแล้วครับ ผมยิงมันเอง" รพินทร์พูด เขาเหลือบตาไปเห็นพวกสางเขียวกลุ่มหนึ่ง
กำลังวิ่งมาทางนี้อยู่ พอหันไปทางสะพานเห็นพวกแงซายกำลังช่วยเชษฐาอยู่ก็วางใจ
          "คุณหญิงครับ เราอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้วครับพวกสางเขียวกำลังมา" รพินทร์พูด
          "แต่พี่ใหญ่กกำลังอยู่ในอันตรายนะ" ดารินแย้งขึ้น
          "แงซายกำลังไปช่วยครับ ไม่ต้องเป็นห่วง พวกมันใกล้เข้ามาแล้ว เราต้องไปเดี๋ยวนี้" พูด
จบ รพินทร์ก็ประคองดารินให้ลุกขึ้น แล้วจับมือกันออกวิ่งหนีทันที