คบซ้อนพยาบาลสาว 1

 

    เธอมาทำงานไม่กี่วันคนทำงานในร.พ.แห่งนี้โดยเฉพาะในหมู่ผู้ชายพนักงานเวรเปล คงไม่มีใครที่ไม่เคยได้ยินชื่อของเธอ
ผมก็ยอมรับว่าพยาบาลพิมเธอสวยจริงๆ  พยาบาลพิมเป็นคนยิ้มง่ายพูดจาเพราะเหมือนพี่สุ  พยาบาลพิมในชุดพยาบาลดูดีมากๆรูปร่างเธอสูงราวๆ165รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นได้สัดส่วนสวยงามสมกับเป็นผู้หญิงสวย  หน้าอกทั้งสองข้างดันเต้าออกมาดันเสื้อพยาบาลสีขาวให้นูนออกมาเป็นเต้ากลมสวยทั้งสองเต้า    เวลามองพยาบาลพิมทางด้านข้างจะเห็นสะโพกของเธอดันกระโปรงพยาบาลออกมางอนโด่งได้รูปอย่างงดงาม  เธอช่างเป็นพยาบาลที่สวยเพอเฟ็กเสียเหลือเกิน    ในหมู่พนักงานเวรเปลได้แค่มองเพราะเธอมีแฟนเล้ว   ด้วยหน้าที่การงานของแฟนเธอผมเชื่อว่าไม่มีพนักงารเวรเปลคนใหนจะไปกล้าจีบซ้อนแข่งกับแฟนเธอแน่นอน  แม้แต่ตัวผมเองก็คงไม่กล้าเข้าไปจีบซ้อน   ผมได้พบได้เห็นหน้าพยาบาลพิมบ่อยเพราะผมได้โอกาศเข็นผู้ป่วยมาที่อาคารผู้ป่วยในหลังนี้บ่อย  และพี่สุก็ย้ายมาเป็นหัวหน้าพยาบาลที่อาคารผู้ป่วยหลังนี้ด้วย ผมจึงมีโอกาศได้ทักเธอบ่อยๆ  ทักในฐานะเพื่อนร่วมงาน  ไม่ได้ทักเพื่อจะจีบเธอ อย่างที่บอกถึงคิดจะจีบแต่ผมไม่กล้าจีบบอกตรงๆกลัวแฟนของเธอ   สิ้นปีของปีนั้นทางร.พ.มีการจัดงานเลี้ยงฉลองปีใหม่  มีการประกวดพยาบาลสาวที่งามทั้งหน้าตาบุคคลิก มึจิตมุ่งมั่นในการทำงานแผนกต่างๆก็มีการส่งพยาบาลสาวๆเข้าประกวด แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นก็คือพยาบาลพิม  พยาบาลพิมตัวแทนของแผนกผู้ป่วยในพยาบาลพิมพึ่งเข้าทำงาน  ความมุ่งมั่นของเธอจะมีมากแค่ใหนไม่รู้ล่ะ   พนักงานชายของร.พ.แห่งนี้ดูความสวยของเธออย่างเดียวเท่านั้นแหละ  กลุ่มพนักงานเวรเปลอย่างพวกเราเทคะแนนให้เธอทั้งร.พ.  ตอนที่พยาบาลพิมใส่ชุดพยาบาลขึ้นบนเวที เสียงเชียร์เสียงปรบมือดังสนั่นไปหมด  ในเมื่อพวกเราไม่มีใครกล้าจีบเธอ  ก็คงทำได้แค่นี้แหละปลดปล่อยอารมณ์โดยการเชียร์ให้เธอได้รับตำแหน่งพยาบาลที่สวยที่สุดของร.พ.แห่งนี้    พวกเราพนักงานเวรเปลไม่ผิดหวังสิ้นปีนั้นพยาบาลพิมได้รับตำแหน่งพยาบาลที่สวยที่สุดของร.พ.แห่งนี้ ความงามของเธออยู่ยาวไปอีกหนึ่งปีเพื่อรอพยาบาลคนใหม่มารับช่วงต่อไป  เธอคือดาวของร.พ.แห่งนี้  ที่พนักงานเวรเปลทั้งหลายได้แค่แหงนมองดาว
   วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ผมเข็นผู้ป่วยไปที่อาคารแห่งนี้  ในส่วนที่เป็นห้องทำงานเฉพาะพยาบาลหรือหมอหรือเจ้าหน้าที่  วันนี้มีการจัดวันเกิดเล็กๆน้อยๆอวยพรวันเกิดให้พยาบาลพิม  วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ23ปีของพยาบาลพิม  ผมไม่เห็นพนักงานเวรเปลคนใหนให้ของขวัญวันเกิดเธอ   แม้แต่ตัวผมคือมันไม่มีใครกล้าพอ  พอตอนพักเที่ยงผมก็มานั่งคิดดูเราน่าจะซื้ออะไรให้เธอบ้าง  เราก็สนิทกับเธอในฐานะเพื่อนร่วมงานในระดับหนึ่ง เราให้ฐานะเป็นเพื่อนร่วมงาน    จะให้ดอกไม้มันก็ไม่ใช่ต้องถือต้องหอบไปก็อาย  แล้วจะเอาอะไรให้เธอดี  แฟนผมที่คบกันอยู่พอถึงวันเกิดเธอ  ผมก็ได้แต่พาไปกินข้าวให้ของเล็กน้อยแล้วก็พาเธอไปเย็ดฉลองวันเกิดของเธอ  ตอนนี้อายุผมย่างเข้า30แล้ว ยังไม่แต่งงานเปลี่ยนแฟนมาหลายคนแล้ว   ก็เอาเงินที่ได้มาจากพยาบาลที่ผมคบซ้อนไปปรนเปรอผู้หญิงอื่นเปลี่ยนไปเรื่อยๆไม่จริงจังกับใคร   ครั้งแรกผมได้รถเครื่องจากเหล่าพยาบาลที่ผมคบซ้อนแอบผ่อนให้  ตอนนี้ผมมีรถกระบะอีกคันที่เหล่าพยาบาลที่คบซ้อนกับผมก็แอบผ่อนให้ผม   เอาไว้พาสาวๆไปเที่ยวแล้ว  ยังเอาไว้เป็นที่เย็ดสาวๆหลายต่อหลายครั้ง  ....
   ย้อนมาที่วันเกิดของพยาบาลพิม  ผมจะหาของอะไรให้เธอดีนึกถึงแฟนคนปัจจุบันของผมเธอชอบกินช็อกโกแลต  ผมจึงตัดสินใจเลือกซื้อช็อกโกแลตเป็นของขวัญวันเกิดให้พยาบาลพิม   ซื้อไปแล้วผมก็ไม่กล้าเอาไปให้เธอ  ผมรอจนเธอเลิกงาน  แอบมองแอบตามเธอไปก่อนที่เธอจะไปถึงหอพักพยาบาล  พอจุดที่เธออยู่แถวนั้นปลอดคน  ผมจึงรีบเอาของขวัญไปให้เธอ  บอกเธอสุขสันต์วันเกิด   เธอก็ขอบคุณผม  ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแดงระเรื่อนิดๆ  ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ความหมายของการมอบช็อกโกแลตหรอก
  ผมคิดที่จะซื้อของให้เธอ แต่ผมไม่ได้คิดเผื่อจะพูดอะไรต่อเมื่อให้ของขวัญแก่พยาบาลพิมแล้ว
พูดคำว่าสุขสันต์วันเกิดได้แค่นั้น  ก็ยืนยิ้มให้กับพยาบาลพิมอย่างเดียว  พยาบาลพิมก็รอว่าผมจะพูดอะไรต่อ พอเห็นผมยืนยิ้มอย่างเดียวพยาบาลพิมก็ถามผม  ..พี่ต้นมีอะ ไรอีกหรือเปล่าค่ะ  ถ้าไม่มีพิมขอตัวกลับน่ะค่ะ.....  พอพยาบาลพิมพูดบอกผมมันเหมือนมีผีมาง้างปากผมให้โพล่งออกไปว่า...พี่อยากพาพิมไปฉลองวันเกิดคืนนี้...ใจผมมันบอกผม..ไอ้ต้นมึงพูดอะไรออกไปว่ะ  อยู่ดีๆไปชวนพยาบาลพิมไปฉลองวันเกิด  น้องเขามีแฟนก็ไปกับแฟนสิว่ะ...   ผมสาบานได้ผมไม่รู้ว่าผมเอ่ยปากพูดชวนพยาบาลพิมไปฉลองวันเกิดได้อย่างไร   พยาบาลพิมก็เบิ่งตาอึ้งนิดๆให้กับคำชวนของผม  แล้วเธอก็หัวเราะแบบน่ารักน่ารัก ใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นอีกนิด  แล้วบอกผม..คืนนี้พิมไปไม่ได้หรอก...   เธอเว้นคำพูดนิดแล้วบอกผม..พรุ่งนี้พิมไม่ได้ไปทำงานพี่ต้นว่างหรือเปล่าล่ะ ถ้าพี่ต้นว่างอยากพาพิมไปเที่ยวย้อนหลังวันเกิดพรุ่งนี้สิบโมงเช้าพี่ต้นไปรับพิมสิ....  แล้วพยาบาลพิมก็ยิ้มน่ารักน่ารักบอกย้ำผมอย่าลืมล่ะ แล้วเธอก็กลับไปที่หอพักพยาบาล ผมเบิ่งตากว้างกว่าตาของพยาบาลพิมเสียอีก  อึ้งให้กับคำตอบของเธอที่บอกผม  ผมยืนนิ่งเหมือนคนไร้สติ  มันเป็นจริงเหรอพยาบาลพิมบอกให้ผมไปรับพาเพี่ยวย้อนหลังวันเกิดพรุ่งนี้ ตามที่ผมขอโดยไม่ได้ตั้งใจ
    สติส่วนลึกของผมเห็นผมยืนนิ่งมันรีบปลุกสติผมคืนมา...ไอ้ต้นไอ้ต้น พยาบาลพิมจะไปถึงประตูหอพักแล้ว  มึงรีบไปบอกพยาบาลพิมมึงจะไปรับพยาบาลพิมที่ใหน  มึงมารับพยาบาลพิมที่หน้าหอพักพยาบาลไม่ได้น่ะโว้ยย..  พยาบาลคนอื่นที่มึงคบซ้อนเห็น  แฟนพยาบาลพิมรู้เป็นเรื่องน่ะโว้ยยย.....    จิตสติมันเตือนผมผมรีบไปหาพยาบาลพิมบอกเธอถึงสถานที่ที่ผมจะไปรับเธอ  ผมก็บอกตรงๆกับเธอผมกลัวแฟนเธอรู้  ถ้าจะมารับเธอหน้าหอพักพยาบาล  เธอก็หัวเราะน่ารักน่ารักให้กับความกลัวของผมที่มีต่อแฟนของเธอ  หลังจากบอกสถานที่นัดหมายนัดไปรับแล้ว  ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันกลับ     คืนนั้นผมนอนแทบไม่หลับ   มันเหลือเชื่อพยาบาลพิมให้ผมไปรับเที่ยวย้อนหลังวันเกิด   โดยที่ปากผมมันโพล่งออกไปโดยไม่ตั้งใจ  โดยที่ผมไม่ได้คิดจะจีบพยาบาลพิม    แต่ถึงกระนั้นผมก็ดีใจสุดๆที่จะได้พาพยาบาลพิมพยาบาลสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งของร.พ.แห่งนี้ไปเที่ยวแบบสองต่อสอง  ผมคิดเตรียมอะไรแทบไม่ถูกเลย  งานนี้ก็ต้องรถกระบะไปรับพยาบาลพิม รถกระบะที่พาสาวๆพาพี่ๆพยาบาลไปพรอดรักมาแล้วหลายคน  แล้วสถานที่ใหนจะพาพยาบาลพิมไปเที่ยวดี  ไปแล้วต้องไม่ให้มีคนรู้จักเราสองคน   ถ้าไปสถานที่ที่มีคนรู้จักเราสองคน  ผมก็กลัวเรื่องนี้จะไปเข้าหูแฟนของพยาบาลพิม  ผมยอมรับผมกลัวแฟนพยาบาลพิม ผมมันก็แค่ผู้ชายจนๆคนหนึ่งไม่มีบารมีอะไร จะไปเทียบเท่าแฟนพยาบาลพิม  ที่มีบารมีมีลูกน้องที่สั่งกระทืบผมได้
   ผมก็คิดไว้หลายที่ในจังหวัดที่ผมอยู่  จังหวัดที่ติดกับจังหวัดผมผมก็คิดไว้เหมือนกัน  เพราะสามารถไปเที่ยวไปกลับในวันเดียวได้  คิดแล้วเอาไว้ไปถามพยาบาลพิมอีกทีเธออยากไปเที่ยวที่ใหน
   เช้าวันต่อมาผมตื่นตั้งแต่ไก่โห่   แค่รับพยาบาลพิมไปเที่ยวแค่นั้นแต่มันอดตื่นเต้นไม่ได้  ทั้งที่ตัวเองอายุย่าง30แล้ว ไม่ใช่หนุ่มที่เพิ่งแตกพาน  ผมไปรอพยาบาลพิมที่จุดนัดหมายเกือบชั่วโมง   พยาบาลพิมมาในชุดกางเกงขายาวเสื้อยืดสีขมพู  มาชุดใหนก็สวยน่ารักไปหมด    ผมก็ถามพยาบาลพิมจะไปเที่ยวที่ใหนดี  เธอก็รู้ผมกลัวแฟนเธอจะรู้เธอจึงเลือกไปเที่ยวน้ำตก  ในป่าที่คนน้อยๆและคงไม่รู้จักเราสองคน   เลือกข้ามจังหวัดไปเที่ยวน้ำตกของจังหวัดนั้น   ระหว่างทางก็แวะซื้อของกินไปด้วย   น้ำตกที่นี่มีหลายชั้นชั้นหนึ่งเข้าไปง่าย ชั้นต่อๆไปต้องปีนลัดเลาะขึ้นไป  ถ้าเดินไปตามทางที่เจ้าที่ทำไว้จะเข้าไปถึงตัวน้ำตกบางชั้นเท่านั้น  ครั้งนั้นผมกับพยาบาลพิม เที่ยวนั่งกินคุยกันที่น้ำตกชั้นแรกเท่านั้น  ถึงผมกับพยาบาลพิมจะไม่ใช่แฟนกันแต่การที่ผมคนไม่หล่อเป็นแค่พนักงานเวรเปลสามารถพาพยาบาลสาวที่สวยที่สุดของร.พ.มาเที่ยวสองต่อสองแบบนี้ผมก็ดีใจสุดๆแล้ว    ครั้งนี้แหละที่ผมกับพยาบาลพิมมีโอกาศได้คุยเรื่องส่วนตัวของกันและกัน  พยาบาลพิมมาจากครอบครัวที่มีฐานะดีเป็นลูกสาวคนที่สามของครอบครัว รู้จักกับแฟนคนปัจจุบันตอนเรียนพยาบาลปี.2    พยาบาลพิมเป็นคนจังหวัดเดียวกับผม  อยู่คนละอำเภอ
      เพื่อความสะดวกในการทำงานเธอจึงอยู่หอพักพยาบาล  เธอก็ถามผมหลายอย่างถามเรื่องแฟน  ผมก็บอกยังโสดไม่มีแฟน  ยังหาอยู่ อยากมีแฟนสวยๆเหมือนน้องพิม(ตอนนี้ผมเรียกเธอน้องพิมเพิ่มความสนิทสนมขึ้นอีกระดับ))  พี่ก็ไม่รู้จะไปหาที่ใหนคนอยู่ใกล้ๆก็มีแฟนไปเสียแล้ว  ผมก็มีแหย่มีหยอกเธอไปบ้าง เธอก็หัวเราะน่ารักน่ารักตอบกลับ
     ...โอ้ยยย..ต้นเอ้ยยย..ยิ่งอยู่ใกล้น้องพิมได้คุยกับน้องพิม  เห็นความงามของน้องพิม กูอิจฉาแฟนน้องพิมจริงๆว่ะ.....ใจผมมันบอกผม
    แล้วตัวผมคิดจะจีบน้องพิมใหมผมก็ยังยืนยันผมไม่กล้า  ได้พาพยาบาลพิมมาเที่ยวมานั่งคุยนั่งกินริมน้ำตกแค่นี้ก็บุญของผมแล้ว    แล้วเธอก็พูดถึงเรื่องช็อกโกแลต  พยาบาลพิมถามผมรู้ความหมายของการให้ช็อกโกแลตใหม  ผมก็บอกผมไม่รู้ซึ่งผมก็ไม่รู้จริงๆ
พยาบาลพิมบอกว่าการให้ช็อกโกแลตเป็นการสื่อถึงความรักที่ชายหญิงมีให้กัน  ให้รู้ว่ารักน่ะเหมิอนเป็นการให้แทนคำพูด  เขาจะให้กันในวันแห่งความรักแต่วันเกิดก็ให้ได้   ตอนที่ผมเอาช็อกโกแลตให้เธอเมื่อวาน  เธอคิดว่าผมจะจีบเธอเสียอีก   ...
     ผมก็บอกเธอไปผมไม่รู้จะซื้ออะไรให้เธอก็เลยซื้อช็อกโกแลตให้ ไม่ได้คิดจะจีบเธอหรอก  ผมซื้อช็อกโกแลตให้เธอผมยังกลัวแฟนเธอจะรู้เลย    พยาบาลพิมก็หัวเราะน่ารักน่ารักให้กับความกลัวของผมอีก      ถึงจะมาแค่นั่งกินนั่งคุย  แต่พยาบาลพิมก็ได้ปลดปล่อยผ่อนคลายตัวของเธอ  เธอบอกว่าตั้งแต่ที่เธอคบกับแฟนเธอ ไม่มีผู้ชายคนใหนกล้ามาจีบหรือชวนเธอไปเที่ยว  สงสัยก็คงกลัวแฟนของเธอ  มีผมนี่แหละเป็นผู้ชายคนแรกที่กล้าชวนเธอมาเที่ยวแม้ว่าคำชวนของผมมันแค่โพล่งออกมาจากปากผม   เธอได้มีโอกาศปลดปล่อยผ่อนคลายตัวของเธอในรอบหลายปี  เธอได้คุยได้หัวเราะสนุกสนานไปอีกแบบหนึ่ง  การไปเที่ยวครั้งนั้นของเราสองคน  แม้จะเป็นการนั่งคุยนั่งกินเป็นเสียส่วนใหญ่แต่เราสองคนก็มีความสุขสนุกไปกับมัน   ในการไปเที่ยวครั้งนั้นผมไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวพยาบาลพิมเลย    พมพาเธอกลับมาส่งที่จุดนัดหมายเดิม  ก่อนเธอลงจากรถเธอขอบคุณผมที่พาไปเที่ยว  และบอกผม..พี่ต้นเป็นสุภาพบุรุษมากเลยน่ะ...  ผมยิ้มให้กับคำชมของพยาบาลพิม
   ผมรู้สึกดีเมื่อได้สร้างวีรกรรมความดี     ผมรู้สึกดีที่พยาบาลพิมบอกผมเป็นสุภาพบุรุษ...
..ต้นเอ้ยยย....วีรกรรมทำให้เอ็งได้คำชมได้งานทำแล้วสุภาพบุรุษของเอ็งเอ็งจะได้อะไรว่ะ...ใจผมมันคิด  ผมก็บอกใจผม..ก็ได้ความดีความไว้ใจของพยาบาลพิมสิว่ะ...
      การที่ผมพาพยาบาลพิมไปเที่ยวในครั้งนั้น  ทำให้เราสองคนสนิทพอที่จะหยอกเล่นกันได้ ความไว้ใจมันก็มีมากขึ้น     วันเวลาผ่านไปวันพรุ่งเป็นวันแห่งความรัก   ผมจำเรื่องช็อกโกแลตที่พยาบาลพิมบอกได้
   ผมถามใจผม...กูจะซื้อช็อกโกแลตให้พยาบาลพิมดีหรือเปล่าว่ะ
ใจผมบอกผม..แล้วมึงแอบชอบพยาบาลพิมหรือเปล่าว่ะ  แล้วมึงคิดจะจีบซ้อนพยาบาลพิมหรือเปล่าว่ะ
ผมตอบใจผม..กูว่ากูแค่ชอบน่ะ  แต่กูไม่กล้าจีบน้องเขาหรอกกูกลัวแฟนน้องเขารู้
ใจผมบอกผม...มึงกลัวแฟนน้องเขารู้มึงก็จีบน้องพิมในใจสิว่ะ..
ความคิดของใจผมเจ๋งจริงๆมันให้ผมจีบพยาบาลพิมในใจ  ผมก็บ้าตามมันเสียด้วย
 ผมไปซื้อช็อกโกแลตรอไว้เลย     วันแห่งความรักมันก็เหมือนเดิมผมไม่กล้าให้ช็อกโกแลตพยาบาลพิมต่อหน้าคนอื่นๆ  ผมรอโอกาศเดียวตอนที่เธอเลิกงานเดินกลับหอพักพยาบาลนั่นแหละ  เอาช็อกโกแลตให้เธอในวันแห่งความรัก   พยาบาลพิมได้บอกผมไปแล้วเรื่องช็อกโกแลต เธอรู้แน่ว่าผมรู้ความหมายของการให้ช็อกโกแลตในวันแห่งความรัก  เธอรับช็อกโกแลตจากมือผมด้วยใบหน้าที่ยิ้มแดงระเรื่อนิดๆ
  ...โอ้ยยย...ต้นเอ้ยยย...พยาบาลพิมน่ารักรักสุดๆเลยโว้ยย...ใจผมมันบอกผม  ผมเห็นด้วยกับใจผม
พยาบาลพิมรับเอาช็อกโกแลตผมด้วยรอยยิ้มน่ารักโครตๆแล้วก็ถามผม..พี่ต้นให้ช็อกโกแลตพิมในวันวาเลนไทน์ พี่ต้นคิดจะจีบพิมจริงๆใช่ใหมล่ะ..
  พยาบาลพิมถามตรงแบบนี้ผมก็ตอบพยาบาลพิมตรงๆ...ใช่จ๊ะน้องพิมพี่คิดจะจีบน้องพิมจริงๆแต่จีบในใจน่ะพี่ยังกลัวแฟนน้องพิมอยู่....   พยาบาลพิมหัวเราะน่ารักน่ารักเมื่อรู้ว่าผมจะจีบเธอจริงๆแต่จีบในใจเพราะยังกลัวแฟนเธออยู่   ...  เราคุยกันอีกนิดเธอขอบคุณผมที่ให้ช็อกโกแลตในวันวาเลนไทน์  ก่อนไปเธอบอกผม..จีบจริงก็ได้น่ะแฟนเธอใจดีจะตายแฟนเธอไม่ว่าหรอก..  ผมตอบพยาบาลพิมก่อนจาก..ไม่เอาหรอกจีบน้องพิมในใจดีกว่าปลอดภัยกว่าตั้งเยอะ...  เธอหัวเราะน่ารักน่ารักเดินจากไปผมก็ยิ้มเดินจากมา
    หลังจากนั้นพอมีโอกาศ  ผมจะแสร้งไปยืนมองพยาบาลพิมเงียบๆ ถ้าเธอเห็นหรือหันมามองเจอผม เธอก็จะถามผมพี่ต้นมีอะไรหรือเปล่า มายืนนิ่งๆเงียบ  ผมก็จะตอบพยาบาลพิม..พี่กำลังจีบน้องพิมในใจ
  เธอก็จะหัวเราะน่ารักน่ารักทุกที  จนเธอบอกผม..พี่ต้นจีบพิมในใจแบบนี้เมื่อไหร่จะสำเร็จล่ะ..
  ผมก็บอกเธอไป..จะสำเร็จไม่สำเร็จพี่ขอปลอดภัยไว้ก่อน...  เธอก็หัวเราะน่ารักน่ารักให้กับผมที่ยังกลัวแฟนเธออยู่    สิ่งที่ผมทำสิ่งที่พยาบาลพิมตอบสนองมันดูเหมือนเป็นการหยอกกันเล่นๆไปในตัวอีกด้านหนึ่ง   วันคืนหมุนเวียนมาอีกครั้งวันนี้เป็นวันเกิดของพยาบาลพิมครบ24ปี  สำหรับผมก็คงเหมือนเดิมไม่กล้าให้ของขวัญวันเกิดพยาบาลพิมต่อหน้าคนอื่น  ต้องรอตอนเธอเลิกงานนั่นแหละถึงได้มอบให้ของขวัญกับเธอซึ่งก็คือช็อกโกแลตแห่งความรักเหมือนเดิม    ครั้งนี้ผมเตรียมคำพูดมาไม่โพล่งปากขอพาเธอไปเที่ยว     ถ้าไม่โพล่งปากเอาจริงๆผมไม่กล้าขอพาเธอไปเที่ยวน่ะ  พอผมเอาของขวัญให้พยาบาลพิมอวยพรเธอแล้วคุยกันสักครู่ผมก็จะกลับ  แต่พยาบาลพิมเรียกผม...พี่ต้น  พี่ต้นลืมอะไรหรือเปล่าพี่ต้นลืมให้ของขวัญพิมอีกอย่างหนึ่งน่ะ..
  ผมก็งงๆผมลืมให้ของขวัญอะไรแก่พยาบาลพิมอีก  ช็อกโกแลตผมก็ให้ไปแล้วนี่นาผมก็มีของขวัญเพียงอย่างเดียว ผมก็งง ผมถามพยาบาลพิม..พี่ลืมของขวัญอะไรให้น้องพิมอีกเหรอ  ..
  พยาบาลพิมหน้าแดงระเรื่อบอกผม...พี่ต้นจะไม่ชวนพิมไปเที่ยวย้อนหลังวันเกิดของพิมอีกเหรอ...
 จิตวิญญาณของผมมันได้ยินพยาบาลพิมพูดแบบนี้ มันดีใจสุดๆ  มันทำให้ผมโพล่งปากตอบรับพยาบาลพิมแทบไม่ทัน     ที่นัดหมายที่เดิมเวลาเดิม  ผมแทบไม่เชื่อพยาบาลพิมจะเป็นคนเอ่ยปากบอกด้วยตัวเอง
    ผมตื่นก่อนไก่โห่อีกครั้ง  ถึงเวลานัดผมไปรับพยาบาลพิมด้วยความตื่นเต้น  ผมระงับความตื่นเต้นไม่ได้จริงๆ     วันเกิดปีที่แล้วพยาบาลพิมไปเที่ยวกับผมเธอใส่กางเกงขายาว  ผ่านไปหนึ่งปีความคุ้นเคยกันมีมากขึ้นวันนี้พยาบาลพิมใส่กางเกงขาสั้นไปเที่ยวกับผม   ...ต้นเอ้ยยยย...ขาพยาบาลพิมขาวได้ตาได้ใจจริงๆ..ใจผมมันบอกผม
   ระหว่างขับรถไปผมกลัวมือผมมันจะจับกระปุกเกียร์พลาดไปจับขาขาวๆของพยาบาลพิมเสียจริง
ปีที่แล้วพยาบาลพิมแต่งตัวมิดชิดไปเที่ยวกับผม  ปีนี้นอกจากพยาบาลพิมจะใส่กางเกงขาสั้นแล้ว  การแต่งตัวดูจะปล่อยๆมากขึ้น   แต่ไม่ได้โป๊อะร้าอร่ามนะครับ   แค่ดูสวยงามตาน่ามองน่าค้นหา  และใส่เครื่องประทินผิวหอมไปทั่วตัว  เราสองคนคุยกันเต็มไปด้วยความสุขรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ  มันเหมือนได้ปลดปล่อยอารมณ์เครียดจากการทำงานไปในตัวด้วย  ใครว่าเป็นพยาบาลเป็นพนักงานเวรเปลไม่เครียด  บางครั้งเจอคนป่วยที่เมาเหล้ามาโวยวาย ผมอยากแกล้งให้เตียงที่ผมเข็นมาพลิกคว่ำให้คนป่วยที่เมาเหล้ามามันหัวฟาดพื้นสลบไปจริงๆจะได้เงียบๆ  แล้วคิดดูพยาบาลที่มาดูแลไอ้พวกที่เมาเหล้ามาจะต้องทำอารมณ์มากแค่ใหน   
  การได้คุยกันทำให้รู้ว่าสองปีมานี้แฟนของเธอ ติดงานในช่วงวันเกิดของเธอทำให้มารับเธอไปเที่ยวไม่ได้  ปีที่แล้วผมโพล่งปากออกไปเธอก็เลยยอมที่จะไปเที่ยวกับผม  ปีนี้เธอรอให้ผมชวนแต่ผมไม่ชวนเธอเลยชวนผมเสียเอง

      กลางทางเราสองคนก็แวะซื้อของกิน ครั้งนี้ผมบอกพยาบาลพิมขอซื้อเบียร์ไปด้วยน่ะ  เธอก็ให้แต่เอาไปแค่สองขวดก็พอ    จะได้ไม่เมา  ถ้าเอาไปมากกว่านี้เธอคงกลัวผมจะเมาเป็นอันตรายต่อการขับรถ   สถานที่ที่เราไปก็เป็นน้ำตกที่เดิมเมื่อปีที่แล้ว   ครั้งนี้เราสองคนเตรียมตัวมาพร้อมกว่าปีที่แล้ว     เราสองคนนั่งกินนั่งคุยกันอยู่ที่น้ำตกชั้นแรกก่อน  ครั้งนี้มันมีเบียร์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยและพยาบาลพิมก็กินเบียร์ไปกับผมด้วยถึงมันจะมีแค่สองขวดก็ตาม  มันไม่เมาแน่นอน แต่มันก็เพียงพอให้แก้มพยาบาลพิมแดงใสระเรื่อระเรื่อ
     ...โอ้ยยย...ต้นเอ้ยยย..พยาบาลพิมน่ารักเสียจริงๆ   ...
   แก้มก็แดงต้นขาก็ขาวนมก็ดันเสื้อยืดออกมา  อิจฉาอิจฉาแฟนพยาบาลพิมเสียจริงที่มีแฟนสวยแบบนี้ทั้งรูปร่างหน้าตา  ต้นเอ้ยยย...เอ็งจะมีบุญวาสนาได้แฟนสวยๆแบบนี้บ้างใหม...ใจผมระล่ำระลักบอกผม
เราสองคนกินคุยอย่างสนุกสนาน เบียร์หมดไปแล้วทั้งสองขวด    พยาบาลพิมก็เอ่ยออกมา..พี่ต้นกับแฟนของพิมเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือเป็นสุภาพบุรษทั้งคู่  ตั้งแต่พิมรู้จักพี่ต้น    มาเที่ยวกับพี่ต้นพี่ต้นไม่เคยแตะต้องเนื้อตัวพิมเลย  พี่ต้นเป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆ...ผมตอบพยาบาลพิมทันควัน...ใครว่าพี่เป็นสุภาพบุรษ  พี่อยากจับอยากกอดอยากหอมแก้มน้องพิมจะตาย  แต่พี่กลัวแฟนน้องพิมอยู่ก็เลยไม่กล้า    น้องพิมอย่าเผลอล่ะ  เผลอเมื่อไหร่พี่จะจับจะกอดจะหอมแก้มน้องพิมแน่นอน...  น้องพิมเราะน่ารักน่ารักให้กับคำพูดผม มันดูเหมือนการพูดหยอกกันเล่นๆ    แล้วพยาบาลพิมก็เล่าความเป็นสุภาพบุรุษของแฟนเธอ     ครั้งแรกที่แฟนของเธอขอคบเธอเป็นแฟน  แฟนของเธอมาคุกเข่าขอคบเธอเป็นแฟน  โดยสัญญาว่าจะไม่ล่วงล้ำตัวเธอจนกว่าจะถึงวันที่แต่งงานกัน  แฟนของเธอทำตามสัญญานั้นจริงๆ  ตั้งแต่เริ่มคบกันตั้งแต่ตอนที่พยาบาลพิมเรียนพยาบาลอยู่ปี.2จนถึงณ.เวลานี้แฟนของพยาบาลพิมล่วงล้ำพยาบาลพิมมากสุดแค่จับมือหอมแก้มเท่านั้น  ...  พอน้องพิมบอกถึงความเป็นสุภาพบุรุษของแฟนเธอแล้ว
     ผมบอกพยาบาลพิม...แฟนของน้องพิมเป็นสุภาพบุรุษมากกว่าพี่มากมาย  ถ้าพี่เป็นแฟนน้องพิมไม่เกินเจ็ดวันพี่ฉีกสัญญาไปแล้ว  น้องพิมสวยขนาดนี้ใครจะไปทนรอใหว...        ตอนนี้ผมนั่งตรงข้ามน้องพิม ผมแกล้งแหย่น้องพิมย้ายที่ไปนั่งข้างๆน้องพิมบอกน้องพิม พี่ขอนั่งใกล้คนสวยหน่อยน่ะ  แล้วบอกต่อพี่ขอกอดคนงามแฟนคนอื่นหน่อยน่ะ    ผมก็ทำท่าจะโอบกอดน้องพิม    น้องพิมผลักผมผมเลยแกล้งหงายหลังล้มนอน  หัวเราะไปกับน้องพิม  มันก็แค่การหยอกสนุกๆ แต่การหยอกสนุกๆมันก็ทำให้ผมกับพยาบาลพิมสนิทไปกับการหยอกกัน  ตอนนี้ผมนั่งข้างชิดตัวพยาบาลพิมได้แล้ว  เหมือนหนุ่มสาวที่นั่งชิดติดกันยามเมื่อมาเที่ยวด้วยกัน  ผมกับพยาบาลพิมนั่งคุยกันอีกสักพัก    ผมก็ชวนพยาบาลพิมไปลงเล่นน้ำตก  ครั้งนี้เราเตรียมตัวจะมาลงเล่นน้ำด้วยอยู่แล้ว  แต่เราไม่ได้ลงเล่นที่น้ำตกชั้นแรก  ผมชวนพยาบาลพิมไปเล่นน้ำตกชั้นสองที่เรายังไม่เคยขึ้นไป   แน่นอนว่ามันต้องปีนบ้าง  มาถึงจุดที่พยาบาลพิมต้องให้ผมช่วยดึงขึ้น   ผมรีบเอามือถูกันแล้วเอาเช็ดกับเสื้อ  พยาบาลพิมถามผม...พี่ต้นทำอะไร
  ผมตอบ..พี่จะได้จับมือน้องพิมแล้ว พี่เลยต้องเช็ดมือพี่ให้สะอาด     พยาบาลพิมยิ้มหน้าแดงระเรื่อนิดๆ
เอาล่ะน้องพิมมือพี่สะอาดแล้ว  ยื่นมือน้องพิมมาพี่จะได้ช่วยดึง....ผมบอกพยาบาลพิม
พยาบาลพิมยื่นมือมาผมก็จับแต่ไม่ดึง ผมพูดลอยๆมือแฟนใครก็ไม่รู้นุ่มจังเลย   พยาบาลพิมเอามืออีกข้างตีหลังมือผมข้างที่ผมเอาจับมือเธอไว้...เพลี๊ยะ..   ผมหัวเราะให้กับพยาบาลพิมแล้วถึงได้ดึงเธอขึ้นมา  กว่าจะถึงชั้นสองของน้ำตกผมก็ได้จับมือพยาบาลพิมเสียหลายครั้ง มือของเธอนุ่มมาก   ชั้นสองของน้ำตกวันนั้นมีเพียงผมกับพยาบาลพิมสองคนเท่านั้น  ตรงกลางน้ำตกชั้นสองก็จะมีแอ่งน้ำตื้นๆเหมือนน้ำตกชั้นอื่นๆก่อนที่จะใหลลงมา  ข้างๆก็จะมีก้อนหินน้อยใหญ่อยู่    การเล่นน้ำผมกับพยาบาลพิมเล่นแบบคนที่สนิทที่ไม่ใช่แฟน  ไม่มีการกอดรัดฟัดเหวี่ยงเล่นน้ำกัน  แค่แหวกว่ายไปมาในแอ่งน้ำตื้นๆ แค่วิดวักน้ำใส่กัน  แต่มันก็เป็นไปอย่างสนุกสนาน  เปียกปอนไปทั้งร่างกาย  ถึงพยาบาลพิมจะใส่เสื้อยืดที่ไม่ได้บาง  แต่เต้านมที่ดันเสื้อยืดออกมา  มันก็ยังทำให้น่าดูชมนิ่งนัก    ยามเมื่อเธอสะบัดผมที่เปียกยามเมื่อเธอยืนอยู่กลางแอ่งน้ำ จิตวิญญาณของผมจะเรียกผม...ต้นเอ้ยยยยย....ต้นเอ้ยยยย...
  พอน้องพิมเหนื่อยนิดๆเธอจะขึ้นไปนั่งบนก้อนหินผมก็จะขึ้นไปนั่งข้างเธอคุยกับเธอกระหนุงกระหนิงเหมือนแฟนของเธอ  อยู่ใกล้เธอมันก็อดไม่ได้ต้องทำใจกล้า  บอกเธอ...น้องพิมสวยน่ารักมาก พี่ไม่อยากเป็นสุภาพบุรุษอีกแล้ว  พี่ได้จับมือน้องพิมแล้วพี่...ขอหอมแก้มน้องพิมได้ใหม  ผมบอกเธอด้วยจิตวิญญาณที่อดไม่ได้  พยาบาลพิมเอียงหน้าบอกผมแก้มนี่แดงระเรื่อเชียว..พี่ต้นนี่ก็..อยู่ดีๆมาขอหอมแก้มพิมใครเขาจะให้หอม  แฟนกันก็ไม่ใช่.. แล้วพยาบาลพิมก็ผลักผมเบาๆ ผมก็แกล้งทำตัวหล่นลงไปในน้ำ  แล้ววิดน้ำใส่เธอ  ดึงเธอลงมาเล่นน้ำด้วยกันอีก  พอเธอเหนื่อยขึ้นไปนั่งบนโขดหินผมก็ถามขอหอมแก้มเธออีก  คำตอบเหมือนเดิม ผมโดนผลักลงน้ำอีก   จิตวิญญาณของผมบอกผม..ไอ้ต้นพยาบาลพิมบอกเอ็ง  เอ็งไปขอหอมแก้มใครที่ใหนจะไปให้หอมแฟนก็ไม่ใช่      พยาบาลพิมจะบอกเอ็งเป็นนัยๆหรือเปล่าวะ ไม่ใช่แฟนอย่าถามแต่ให้ลักหอมแก้มเอา  เอ็งลองลักหอมแก้มพยาบาลพิมสิว่ะ......   ในเมื่อวันนี้ผมกล้าถามหอมแก้มพยาบาลพิม  ผมต้องกล้าลองแอบหอมแก้มพยาบาลพิมตามที่จิตวิญญาณของผมบอก  ใจผมมันตื่นเต้นไม่น้อย    ไม่รู้พยาบาลพิมจะโกรธใหม  อะไรมันจะเกิดตามมาก็ให้มันเป็นไป  ในเมื่อจิตวิญญาณมันอดไม่ได้อีก   พอพยาบาลพิมขึ้นไปนั่งบนโขดหินอีกครั้งผมก็ขึ้นไปนั่งชิดเคียงข้าง  ทำเป็นชี้ไปที่ยอดต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วบอกพยาบาลพิม...น้องพิมดูยอดต้นไม้ต้นนั้นสิมีลิงอยู่บนนั้นด้วย   ...   พอพยาบาลพิมหลงกลแหงนมองยอดต้นไม้  แก้มนวลแดงระเรื่อก็เปิดออกทั้งหมด    จมูกผมปากของผมผู้ชายอกสามศอกอย่างผมก็ลักแอบประทับเข้าหอมแก้มพยาบาลพิมฟอด  เข้าจูบแก้มนวลนุ่มของพยาบาลพิม..จุ๊บ...  กายผมจิตวิญญาณของผมสั่นเสียวด้วยความตื่นเต้น   พยาบาลพิมถูกผมแอบลักหอมแก้มฉับพลัน  เธอหันหน้ามาทางผมด้วยลูกตาที่เบิ่งกว้าง   ด้วยใบหน้าที่แดงซ่าน ด้วยรอยยิ้มอายๆที่มุมปาก ที่พลาดหลงกลให้ผม  ดูแล้วพยาบาลพิมไม่โกรธผมแน่    เธอเอ่ยออกมาแบบเขินๆ..พี่ต้นเนี๊ยะพิมเผลอไม่ได้เชียว...แล้วผลักผมอย่างแรงจนผมตกจริงจากก้อนหินหล่นลงไปในน้ำ  ผมหล่นลงไปชักดิ้นชักงออยู่ในน้ำด้วยความดีใจที่ได้แอบลักหอมแก้มพยาบาลพิมจนสำเร็จ  ผมชักดิ้นชักงอให้พยาบาลพิมรู้ว่าผมดีใจแค่ใหนที่ไม่ใช่แฟนแต่ได้หอมแก้มพยาบาลพิม      ผมชักดิ้นชักงอ ด้วยความดีใจจนเริ่มเหนื่อยก็หยุดมองพยาบาลพิมที่นั่งบนโขดหินด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ  ผมเดินเข้าไปจนชิดตัวพยาบาลพิมเอียงหน้าเข้าไปจะหอมแก้มพยาบาลพิมอีก  แต่พยาบาลพิมยกมือกันเอ่ยบอกผมด้วยเสียงแผ่วเบาที่แทรกด้วยความอาย...ครั้งเดียวพอแล้วพี่ต้น..
   ผมทำท่าผิดหวังหงายหลังลงไปในในน้ำ..ตูม..  ถึงยังไงกายผมจิตวิญญาณผมก็ดีใจสุดๆแล้วที่ได้หอมแก้มพยาบาลพิม   วันนั้นผมกลับด้วยความสุขสุดๆที่ได้จับมือพยาบาลพิมได้หอมแก้มพยาบาลพิม โดยที่พยาบาลพิมไม่ได้โกรธผมเลยที่แอบลักหอมแก้ม   ภายในรถกระบะผมคุยกับพยาบาลพิมอย่างมีความสุขโดยที่พยาบาลพิมก็คุยกับผมอย่างสนุกสนานโดยที่ยังมีความเขินแทรกอยู่ในนั้น   พยาบาลพิมให้ผมพาไปส่งที่บ้านพ่อแม่ของเธอเธอจะไปนอนค้างคืนที่นั่น   ผมไปส่งพยาบาลพิมถึงบ้านพ่อแม่เธอก็ค่ำมืดแล้ว  ภายในรถกระบะพยาบาลพิมขอบคุณผมที่มาส่ง ขอบคุณผมที่ทำให้เธอมีความสุขสนุกสนาน  แล้วเธอก็หันจะไปเปิดประตูรถลงไป  ในความมืดเห็นลางๆในรถจิตวิญญาณผมมันอยากหอมแก้มพยาบาลพิมอีก   ผมโน้มหน้าเข้าไปเรียกพยาบาลพิม...น้องพิมจ๊ะ..
  พยาบาลพิมชะงักการเปิดประตูรถ  หันหน้ามา..มันเกิดการผิดพลาดอย่างแรง...  แต่ความผิดพลาดมันทำให้ผมจิตวิญญาณของผมดีใจยิ่งกว่าได้หอมแก้มพยาบาลพิม    ความผิดพลาดที่เกิดขึ้น  ปากผมไม่ได้สัมผัสแก้มพยาบาลพิม   ปากผมประกบเข้ากับปากพยาบาลพิมอย่างจัง โดนเน้นๆเต็มๆริมฝีปาก  เราทั้งสองคนตกใจกับสถานการณ์ที่ผิดพลาด   แต่ผมหายตกใจเร็วกว่า  ผมไม่ได้เอาปากออกตัวผมจิตวิญญาณผมช่วยกันบดจูบริมฝีปากนุ่มๆของพยาบาลพิมอย่างเนิ่นนาน  มันเหมือนนานนับพันปี  จนแสงสว่างจากไฟหน้ารถคันอื่นที่ขับสวนมาสาดส่องสว่างขึ้นมา  นั่นแหละริมฝีปากผมกับริมฝีปากพยาบาลพิมถึงได้หลุดออกจากกัน   ผมทั้งตื่นเต้นและดีใจสุดๆที่ได้จูบบดปากกับพยาบาลพิมได้โดยไม่คาดคิดมาก่อน    ผมไม่รู้พยาบาลพิมจะเขินอายแค่ใหน แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้โกรธผมแน่  เพียงแค่เธอเอ่ยออกมา...พี่ต้นรู้ใหมแฟนของพิมยังไม่เคยได้ทำแบบนี้กับพิมเลย  เห็นทีพิมคงต้องริบคำว่าสุภาพบุรุษจากพี่ต้นคืนเสียแล้วกระมัง....
   ก่อนที่พยาบาลพิมจะริบคำว่าสุภาพบุรุษของผมคืนไป  ผมรีบขอโทษพยาบาลพิมบอกเธอว่าผมไม่ได้ตั้งใจ  ผมอยากแค่หอมแก้มอีกครั้งเท่านั้น มันผิดพลาดแบบไม่ได้ตั้งใจ    แล้วผมก็บอกพยาบาลพิมต่อ..พี่จะขอไถ่โทษน้องพิมน่ะ  พี่ขอจีบน้องพิมจริงๆจะได้ใหม   .. มันเรื่องเดียวกันหรือเปล่าผมก็ไม่รู้ ผมพูดออกไปแบบนี้ มันเหมือนตัดบทเรื่องที่เกิดขึ้น  ให้มีเรื่องใหม่คือเรื่องที่ผมจะขอจีบเธอจริงๆ   ใจผมจะยังเกรงแฟนเธออยู่หรือเปล่าผมก็ไม่รู้ล่ะ   ภายในรถตอนนี้หน้าผมก็ไม่ได้อยู่ห่างจากหน้าพยาบาลพิมมากเท่าไหร่  ขยับนิดเดียวหน้าก็ชนกันแล้ว    ผมถามพยาบาลพิมอีกครั้ง...พี่จีบน้องพิมจริงๆได้ใหม...  ครั้งนี้เธอตอบกลับมาว่า..พี่ต้นไม่กลัวแฟนของพิมแล้วเหรอ...  ผมตอบกลับไป...ถ้าน้องพิมให้พี่จีบพี่ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น...
  รสจูบแค่ครั้งเดียวทำให้ผมกล้าทุกอย่าง     ผมแสดงออกให้พยาบาลพิมรู้ว่าผมกล้าจีบเธอ  ผมโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มพยาบาลพิมอีกครั้ง  ครั้งนี้ไม่มีพลาดจมูกผมปากผมสัมผัสแก้มพยาบาลพิมเต็มๆ  พยาบาลพิมพูดออกมา...พี่ต้นนี่..จริงๆเชียว..   แล้วเธอเปิดประตุรถออกไปเหมือนจะไม่ให้คำตอบผม  แต่ก่อนที่เธอจะเดินจากไปเธอหันหน้ามาพูดว่า....ถ้าพี่ต้นไม่กลัวแฟนพิมก็ตามใจ...   โอ้วว.....  จิตวิญญาณง้างปากผมให้ผมบอกพยาบาลพิม...ขากลับพี่จะมารับกลับน่ะ พี่จะได้รู้จริงๆแน่ใจว่าน้องพิมให้พี่จีบจริงๆ..
     รสจูบประกบปากแค่ครั้งเดียวมันจะเปลี่ยนอะไรบางอย่างได้จริงหรือ    ผมขับรถไปรับพยาบาลพิมกลับด้วยใจตื่นเต้นลุ้นว่าเธอจะรอให้ผมไปรับกลับหรือเปล่า   คำตอบที่ผมได้รับผมดีใจสุดๆ พยาบาลพิมรอให้ผมไปรับกลับ    ในรถคำแรกที่ผมพูดกับพยาบาลพิม...พี่ดีใจมากที่น้องพิมยอมให้พี่จีบจริง ..
  พยาบาลพิมตอบกลับ...จีบจริงได้แต่พี่ต้นต้องรักษาคะแนนความเป็นสุภาพบุรุษอย่าให้เหลือศูนย์  ถ้าพิมริบความเป็นสุภาพบุรุษของพี่ต้นคืน พี่ต้นหมดสิทธิ์จีบพิมจริงๆละ...
...  ถ้างั้นพี่คงแตะตัวน้องพิมไม่ได้สิ
ใช่แล้วล่ะตั้งแต่วินาทีนี้พี่ต้นห้ามแตะต้องตัวของพิม  ถ้าพี่ต้นแตะตัวพิมพิมก็จะหักคะแนนความเป็นสุภาพบุรุษของพี่ต้นไปเรื่อยๆจนเหลือศูนย์
    ..โฮ้...น้องพิม จีบจริงแตะเนื้อต้องตัวไม่ได้  จีบในใจได้หอมแก้มได้..ได้.........   ถ้างั้นพี่เปลี่ยนไปจีบน้องพิมในใจเหมือนเดิมน่ะ
   ไม่ได้แล้วพี่ต้นผู้ชายอกสามศอกพูดแล้วห้ามคืนคำ...แล้วเธอก็หัวเราะที่ได้เอาคืนผมตั้งกฎเหล็กที่ทำให้จิตวิญญาณผมต้องซึมเศร้า
   ว่ากันตามความจริงเรื่องที่ผมได้หอมแก้มได้จูบประกบปากพยาบาลพิม มันก็แค่จังหวะโอกาศในช่วงเวลานั้น    ถึงผมจะขอจีบจริงพยาบาลพิม  แต่ผมก็ไม่ได้จีบจริง  ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวพยาบาลพิม  เจอหน้ากันในร.พ. ก็แค่ทักทายพูดหยอกกันเท่านั้น   ไม่ได้มีการชวนกันไปเที่ยวที่ใหนสองต่อสองตามลำพัง    ผ่านไปประมาณสี่เดือน  พรุ่งนี้เป็นวันหยุดและเป็นวันเกิดผม  ผมก็คิดจะชวนพยาบาลพิมไปเที่ยวกับผมในวันเกิดผมบ้าง   ผมจึงไปดักรอพยาบาลพิมตอนเลิกงาน   บอกพยาบาลพิม...พี่ขอจีบจริงน้องพิมตั้งนานแล้วไม่ได้จีบจริงสักที  พรุ่งนี้เป็นวันเกิดพี่พี่ขอจีบจริงน้องพิมสักวันน่ะ พี่ขอพาน้องพิมไปเที่ยวกับพี่เนื่องในวันเกิดของพี่น่ะ..
  พยาบาลพิมตอบผม...ได้สิพี่ต้น พิมก็รอตั้งนานแล้วรอว่าเมื่อไหร่พี่ต้นจะใช้สิทธิ์จีบจริงพิมสักที  ...
เวลาเดิมที่เดิมผมไปรับพยาบาลพิม   แต่สถานที่ที่จะไปเที่ยวไม่ใช่ที่เดิม  เป็นที่ใหม่  เป็นอ่างเก็บน้ำท้ายหมู่บ้านของผมที่สงบเงียบ   ถึงจะไม่ใช่น้ำตกแต่บรรยากาศรอบอ่างเก็บน้ำก็เหมาะที่จะมานั่งกินนั่งคุยตามประสาชายหญิงได้เป็นอย่างดี     เราก็แวะซื้อของกินไปตามทาง  และก็มีเบียร์ด้วย วันเกิดพยาบาลพิมที่ผ่านมาเราซื้อแค่สองขวด   แต่วันเกิดผมเราซื้อไปสี่ขวด    เมื่อได้ของทุกอย่างผมก็พาพยาบาลพิมมุ่งหน้าไปที่อ่างเก็บน้ำท้ายหมู่บ้าน  ผมพาพยาบาลพิมไปทางด้านซ้ายของอ่างเก็บที่ติดเชิงเขาสงบเงียบ  ถ้าไปด้านขวาของอ่างเก็บน้ำมันจะเป็นที่ลุ่ม  มีหญ้าขึ้นชาวบ้านมักจะนำวัวควายไปปล่อยหากินทางด้านนี้ เลยไม่เหมาะที่จะไปเที่ยวพักผ่อน       ผมพาพยาบาลพิมไปทางด้านซ้ายของอ่างเก็บน้ำเท่าที่รถกระบะจะเข้าไปได้    สุดทางรถกระบะ  เราสองคนก็ปูเสื่อใกล้ริมอ่างเก็บน้ำ  บรรยากาศร่มเย็นมีต้นไม้มีลมพัดมาตลอดไม่มีร้อน   ผมกับพยาบาลพิมนั่งกินคุยดื่มกันไปเรื่อยๆ   ที่จริงพยาบาลพิมไม่ใช่คนที่ชอบดื่มแต่เพื่อวันเกิดของผมเธอจึงยอมดื่มกินเป็นขวด  วันเกิดของเธอที่ผ่านมาเธอกินไม่ถึงขวดนอกนั้นผมกินคนเดียว   ตอนนี้แก้มของพยาบาลพิมแดงน่ารักน่ารักทั้งสองข้าง
     พอเบียร์หมดทั้งสี่ขวดพยาบาลพิมก็เอาของขวัญวันเกิดให้ผมอวยพรวันเกิดให้ผม   ของขวัญที่พยาบาลพิมให้ผมเป็นช็อกโกแลต  ช๊อกโกแลตที่สื่อถึงความรัก  ผมมองช็อกโกแลตที่รับมามองหน้าพยาบาลพิมที่โครตแสนน่ารัก  มองตาพยาบาลพิมที่แสนสดใส  แล้วหน้าผมโน้มเข้าไป ปากผมเผยอออกบอกพยาบาลพิม....  วันนี้เป็นวันเกิดของพี่นอกจากช็อกโกแลตที่น้องพิมให้พี่แล้ว  พี่อยากขอของขวัญวันเกิดจากน้องพิมพิเศษอีกอย่างได้ใหม  พี่ขอจากใจพี่จริงๆ.
  ...พี่ต้นอยากได้อะไรจากพิมอีกล่ะ
พี่ขอหอมแก้มน้องพิมจากใจของพี่จริงๆ น้องพิมให้พี่ได้ใหม...
  น้องพิมยิ้มอายๆอย่างเห็นได้ชัด  เมื่อรู้ว่าผมจะขออะไร   มันไม่เหมือนตอนที่ผมแอบลักหอมแก้มเธอ
  ตอนนั้นเธอไม่รู้  แต่ตอนนี้พยาบาลพิมรู้ทั้งกายและใจ  หน้าของเธอแดงเพรื่อขึ้นมาตามคำขอของผมกลบแก้มที่แดงจากฤทธิ์เบียร์ไปหมด  ปากเธอยิ้มแบบอายๆ   พยาบาลพิมไม่บอกผมจะให้ผมหรือไม่ให้
ผมโน้มหน้าเข้าไปอีกปากผมจมูกผมห่างจากแก้มของพยาบาลพิมสักคืบหนึ่ง  เธอก็นั่งนิ่งยิ้มแบบอายๆ  ไม่เอ่ยอะไรออกมา  แต่ผมน่าจะรู้คำตอบแล้ว  ปากผมจมูกผมห่างจากแก้มพยาบาลพิมแค่สองข้อนิ้วมือ  แล้วปากผมกับจมูกผมก็แนบติดแก้มนุ่มๆของพยาบาลพิม
 มันได้feelมากๆ  ได้จูบได้หอมแก้มแฟนคนอื่นโดยที่เธอยินยอม   ผู้ชายอกสามศอกมันก็คือผู้ชายอกสามศอก พอได้แก้มแล้วมันไม่พอ  ผมละทิ้งช็อกโกแลตลงไปที่พื้นเสื่อเลื่อนปากไปหาปากพยาบาลพิมเอามือประคองจับไหล่พยาบาลพิมไว้  พยาบาลพิมรู้ผมจะทำอะไรเธอรีบบอกผม..พี่ต้นใหนว่าจะแค่หอ........  ..อุ๊บ..  พยาบาลพิมพูดคำว่าหอมยังไม่สุดคำปากผมก็ประกบปากพยาบาลพิมแน่นไปเสียแล้ว  พร้อมกับมือผมที่กดไหล่พยาบาลพิมเอาตัวพยาบาลพิมนอนหงายไปบนเสื่อ    ผมนอนประกบข้างลงไป  บดริมฝีปากใส่ริมฝีปากนุ่มๆของพยาบาลพิมบดเข้าไป ขยี้เบาๆ บดหนักอีกนิด ขยี้แรงอีกหน่อย  บดจูบอยู่แบบนั้น  บดจูบให้เนิ่นนานที่สุดเท่าที่จะทำได้  ริมฝีปากพยาบาลพิมมันนุ่มเสียเหลือเกิน   มือก็กดจับมือพยาบาลพิมไว้  บดขยี้ริมฝีปากนุ่มๆเข้าไป  จนนิ้วมือพยาบาลพิมสอดเข้าง่ามนิ้วมือผมประสานกันแน่นเป็นหนึ่งเดียว    นิ้วมือไม่ได้ประสานกันแค่อย่างเดียว  ริมฝีปากพยาบาลพิมเริ่มเผยอออกทีละนิดทีละนิด  จนในที่สุดลิ้นผมก็เข้าไปเกี่ยวลิ้นนุ่มของพยาบาลพิมเป็นหนึ่งเดียว    โอ้ววว..มัน..มัน..เหลือเชื่อมากๆ  พนักงานเวรเปลกระจอกงอกง่อยอย่างผมจะได้ทำแบบนี้กับพยาบาลพิมพยาบาลสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งของร.พ.แห่งนี้   แต่นี้มันมากนอกเหนือความคิดไปแล้ว  ลิ้นเกี่ยวลิ้นผมยังไม่เคยคิด มันอยู่นอกเหนือความคิดจริงๆ   พยาบาลพิมคงไม่เคยโดนแบบนี้จริงๆ  ลิ้นเกี่ยวลิ้น มันคงทำให้เธออยู่ในห้วงของความกำหนัดเสียว เธอยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้กางเกงขาสั้นของเธอกำลังค่อยๆถูกผมเอามือรูดลงไป  หรือว่าเธอรู้แต่เธอยอมให้ผมรูดกางเกงขาสั้นออกไป  จะรู้ไม่รู้จิตวิญญาณผมสั่นไปหมดแล้ว  กางเกงขาสั้นพยาบาลพิมถูกมือผมรูดออกไปแล้ว  รูดออกไปแล้ว   มือผมลูบขาเปลือยของพยาบาลพิมขึ้นมา อูย..มันเนียนมือเสียเสียจริง  ผมลูบผ่านกางเกงในลูบผ่านสะโพกของพยาบาลพิม เข้าจับชายเสื้อยืดของพยาบาลพิมไว้  แล้วรีบเอาลิ้นออกจากปากของพยาบาลพิม    แล้วรีบดึงเอาเสื้อยืดของพยาบาลพิมออกไปทางศรีษะแม้เธอจะนอนอยู่ผมก็ดึงออกไปได้    แล้วรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองจนเหลือแต่กางเกงใน  ระหว่างนั้นพยายาลพิมยังนอนหงายนิ่งไม่ได้คิดที่จะลุกหรือเอ่ยอะไรออกมาแต่เอียงหน้าไม่มองผมที่กำลังถอดเสื้อผ้า  มันหมายความว่าพยาบาลพิมตอนนี้...ยะ..ยะ..ยอม..ยอมให้ผมเหรอ..  ตัวผมเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวแล้ว ควยผมที่พยาบาลสุเอ่ยว่า..น้องๆ7นิ้ว  ตอนนี้แข็งสุดเหยียดอยู่ในกางเกงในแล้วมันดันกางเกงในง้ำออกมาอย่างน่าเกรงขาม   ผมยังไม่ถอดกางเกงใน แต่รีบเข้าไปปลุกอารมณ์พยาบาลพิมให้มากกว่านี้  ผมนอนประกบเคียงข้างตัวพยาบาลพิมที่เหลือแต่ชั้นใน   กอดรัดประกบจูบบดขยี้ริมฝีปากพยาบาลพิมอีกครั้ง  ลิ้นต่อลิ้นนัวเนียใส่กันด้วยความเสียว  เกี่ยวกันด้วยความแนบแน่น   ควยผมที่อยู่ในกางเกงในชนติดขาชนชิดตัวของพยาบาลพิมตลอด    ลิ้นผมนัวใส่ลิ้นพยาบาลพิม  ..จ๊วบ.บ.บ..บ...    เกี่ยวใส่กันเป็นหนึ่งเดียว
สร้างความเสียวให้คุกรุ่น     นัวจนได้เสียว  ผมก็ย้ายปากนัวไซร้ไปที่แก้มของพยาบาลพิมต่ำไปที่ซอกคอ  นัวไปที่หน้าอกเหนือเต้านมของพยาบาลพิม     นิ้วมือทั้งของผมเกี่ยวสายยกทรงที่อยู่ที่ไหล่ทั้งสองข้างของพยาบาลพิมลงมาให้มันพ้นไปจากแขนมือทั้งสองข้างของพยาบาลพิม  มือผมก็ย้ายไปจับที่ขอบบราด้านบนของพยาบาลพิม  ปากผมจมูกผมนัวใส่เนินอกของพยาบาลพิม   มือของพยาบาลพิมจับจิกขยุ้มเส้นผมแถวต้นคอ  ปากก็บอกผมแผ่วๆ..พี่ต้นพอเถอะน่ะ  พอแค่นี้เถอะน่ะ  มันมากเกินที่พี่ต้นขอแล้วน่ะ     พี่ต้น..อย่า.พี่ต้น...น....น..   ผมหาฟังไม่ในเมื่อพยาบาลพิมมีแค่เสียงแต่ตัวยังยินยอมให้ผมรุกต่อไป  มือผมที่จับขอบบราด้านบนค่อยๆดึงบราลงมา  เนินอกโผล่ให้ผมเห็นมากขึ้น  เห็นมากเท่าใดปากจมูกผมก็นัวใส่มากเข้าไปเท่านั้น   ตอนนี้บราของพยาบาลพิมมันร่นเลยป้านนมแล้ว  หัวนมสีชมพูใสๆของพยาบาลพิมทั้งสองข้างดีดผึงออกมาจากบรา   ชี้เด่ชมพูใสเป็นยองใย
                                      ( เต้านมพยาบาลพิมขาวผ่องกลมสวยแบบนี้แหละ )