วันอังคารที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2563

ใจกันในครอบครัว

 

แนนเองก็ผ่านจุดนั้นมาค่ะ สมัยลูกชายเรียนมหาลัย ต้องเช่าห้องใกล้มหาลัย ช่วงลูกวัยนี้หัวเรียวหัวต่อ เป็นวัยรุ่นหว้าวุ่น ทำให้แม่อย่างเราๆจะห่วงลูกมาก กลัวลูกจะเป็นหนึ่ง ข่าวดัง ยกพักพวกเที่ยวกินไล่ยิงตีกันตาย ที่เป็นข่าวอยู่บ่อยๆ ฉันไปหาลูกทุกสิ้นเดือนบางเดือนก็ไม่ไป ถ้าเดือนไหนไป อยู่กับลูกนานเกิน5วัน พ่อของเขาจะห่วงมาก พอใด้ดูข่าววัยรุ่นตีกันตาย ฉันต้องมาหาลูก ตามสามีบอก สามีไม่มาเพราะต้องทำงานทุกวันเป็นลูกจ้างระดับหัวหน้าแผนกใหญ่ ช่วงที่ฉันอยู่กับลูกในห้องเช่าแคบๆ ฉันทำความสะอาดห้องให้ลูกของฉัน เจอหนังสือเสือป่าดาราดังหลายเล่ม ฉันก็คิดว่า เป็นเรื่องธรรมดาวัยรุ่นเริ่มมองเพศตรงข้าม พอตกเย็นลูกก็เลิกเรียนทำรายงานอ่านหนังสือ ขึ้นนอนเตียงเดียวกันกับลูก ฉันหลับไม่รู้สึกตัวเลย มารู้สึกตัว เห็นลูกชายลงนอนนอนกับพื้น นอนสำเร็วความใคร่ให้ตัวเองแอบเอาหนังสื่อเสือป่าดาราดังเป็นตัวแทนการสร้างอารมณ์ พอลูกรู้ตัวว่าฉันเห็น ลูกสีหน้าดูไม่ดีเลย ฉันกลัวลูกจะเสียใจ เข้าไปกอดลูกเอาใว้ บอกว่าแม่ไม่ถือ ใคร่ๆก็คิดใด้ตามวัยนะลูก ทำให้ลูกมีสีหน้าดีขึ้น พอใด้พูดคุยเรื่องเพศตรงข้าม รู้เลยว่าลูกกดดันทางอารมณ์มาก ลูกชายก็บอกยังไม่เคย ฉันกล้าพูดกับลูกมากขึ้นจนลูกเริ่มสนิดชอบนอนกอดฉัน ในที่สุดฉันยอมให้ลูกเอง ลูกจะสุขภาพด๊ขึ้นหลังจากใด้ปลดปล่อนน้ำออกจากตัว บางคืนเล่นถึงสามน้ำเลย ฉันแอบใด้เสียกับลูกมาตลอดจนทุกวันนี้9ปีแล้วลูกก็27ปีแล้วฉันก็46ปี เคยถามลูกนะว่า จะเลิกแบบนี้กับแม่เมื่อไร ลูกตอบ ถ้าแม่หาเมียให้ลูกก็จะเลิก ฉันถามลูกทำไหมไม่หาเอง ลูกตอบดีมาก ลูกอยากให้แม่ใด้สะใภ้ที่ถูกใจ แม่ก็ต้องเลือกให้ลูกสิ..ฉันก็แนะนำลูกของเพื่อนฉันสาวคบกันกับลูกชายฉันที่มีแม่สนับสนุนอยู่ข้างๆ ถ้าใครถามว่า..ฉันมีความสุขกับลูกชายไหมที่มีอะไรกัน ฉันมีความสุขมาก มีความสุขทั้งทางเพศ และทางกาย ความอบอุ่นครอบครัว มาครบหมด ไม่สามารถบอกให้ใครๆรับรู้ใด้ มันเป็นค่าความรักที่ซ้อนเอาใว้ลึกมากสำหรับแม่ทำเพื่อลูกที่เรารัก ไม่มีอะไรที่ แม่อย่างฉันจะให้ลูกที่ฉันรักไม่ใด้  คงเข้าใจความหมายของความรักของแม่นะ  ฉันจะทิ้งประโยคนี้ใว้ ความรักของแม่มีแต่ให้ลูก..ให้ใด้ทุกอย่างถ้าลูกอยากใด้..ถ้าทำให้ลูกเป็นคนดี เชื่อฟังแม่บอกสอน เรียนรู้ไปด้วยกัน อุปสรรคจะไม่มีทำลายความสุขครอบครัวใด้..มันเป็นเรื่องในครอบครัว แต่ต้องปิดเอาใว้ให้มิด อย่าให้คนนอกบุคคลที่สามรับรู้เรื่องของเราก็พอแม้แต่หมอสุภาพจิตก็ตาม หมอสุภาพจิตกับหมอดูก็ไม่ต่างกัน เราเท่านั้นที่รู้ใจกันในครอบครัว เข้าใจกันในครอบครัว ความสุขของครอบครัว มันเป็นผลดีกับตัวเราเอง..สบายดีนะค่ะ ผู้ที่เคยผ่านจุดนี้มา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น