วันอังคารที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2563

ผู้หญิงเปลี่ยนจักรวาล ตอนที่ 4 (จบ)

 

000000000000000000000000000000000000000

กลับถึงบ้าน ที่นี่ไม่มีการถูกทำลาย
“พวกมึงหายหัวไปไหนมาห๋าาาา....!!!!.....”
วุฒิอุดอู้อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหน  จะไปพบใครก็หงอเมียกันหมด..วุฒิทั้งเซ็งและโมโหร้ายมากๆ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ...

สรีกับแพนกลับมา ซึ่งวุฒิไม่รู้ว่า เขาทั้งสองคนออกไปไหน คิดจะเข้ามาระบายอารมณ์ กับคนทั้งสอง โดยไม่รู้ว่า สงคราม ฝ่ายปฏิวัติเป็นฝ่ายชนะ

................วุฒิจ้องมองที่แพนก่อนหวังจะทำร้ายแพน พอเข้ามาใกล้  ง้างมือจะตบหน้าแพน
“หมับ..”  
 สรีจับแขนเอาไว้ก่อนที่ฝ่ามือจะโดนแพน
“มึงอยากเจ็บตัวก่อนใช่ไหม..ได้..กูจัดให้”
วุฒิหันมาสนใจสรี ง้างมืออีกข้างจะใส่หน้าสรี
“หมับ”  
สรีจับมืออีกข้างได้อย่างรวดเร็ว แขนของวุฒิไขว้กัน
“อ๊ากกกกก...โอ้ยยย”
มือวุฒิโดนบีบสู้แรงสรีไม่ได้ถูกผลักเซหงาย
“โอยยยย..”
วุฒิล้ม  เวลานี้ช่างน่ากลัวซะเหลือเกิน เพียงสรีเดินเข้ามาใกล้ วุฒิขยับถอยหนี
“มึงเข้ามาทำกูสิวะ...ถอยทำเหี้ย อะไร...”
สรีพูดอย่างเหี้ยมเกรียมใส่ วุฒิ
“ม..ม..ม..มึงอย่าปากดีนะ  คิดจะแข็งข้อรึ?...”
 วุฒิพูด ชักเริ่มกลัว เมื่อเจอแรงบีบมือเมื่อครู่ตนต่อต้านไม่ได้
“ไม่เข้ามา..กูเข้าไปหาเอง”
สรีเดินเข้าไป ดึงคอเสื้อ วุฒิลอยขึ้นกลางอากาศด้วยแรงยกของสรี ....วุฒิตกใจมาก อึ้งในความแข็งแกร่งของสรี
“เพลี๊ยๆๆๆๆๆ...ผั๊ววววววววๆๆๆๆ..”
วุฒิถูกตบหน้าไปมาจนหน้าเริ่มช้ำ

..........สรียังตบไม่หยุด หน้าแดงฉาน  เลือดออกปากเต็ม  วุฒิยกมือขอชีวิต...แต่ด้วยความแค้นที่สะสมมานาน  สรีไม่มีท่าทีหยุด
“ม..แม่พอแล้วครับ...”
แพนเห็นพ่อเกิดสงสาร ขอร้องสรีให้พอยื้อแขนเอาไว้...สรีจึงหยุด
“ทำไมล่ะลูก เราต้องทำให้หายแค้น...มันเคยทำแม่กับลูก มันต้องโดนอย่างสาสม”
“พอเถอะครับ..ยังไงเค้าก็เป็นพ่อของผม...นะครับแม่..ผมไม่เคยโกรธพ่อเค้าหรอกครับ..”
แพนอ้อนวอนแม่...สรีปล่อยวุฒิผละออก กอดแพน
“ลูกของแม่ช่างแสนดีจริง...ได้..แม่ยอม...แต่แม่ขออย่างนึงนะ...”
สรีกลับมาสนใจวุฒิอีกครั้ง  ตอนนี้วุฒิอยู่ในภวังค์ความกลัวเป็นที่สุด  เข้าใจแล้ว ว่า ทำไมในเวลานี้ ใครๆถึงได้กลัวเมีย
“เฟี๊ยววววววววว...ปึกกก...”  
 “โอ้ยยยยยยยยยยยยยย...”
สรีชี้นิ้วลำแสงพุ่งไปยังหว่างขาของวุฒิ  เลือดออกแดงฉาน   วุฒิกุมเป้า  ร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด
“นี่คือโทษฐานที่ชอบเอาไอ้นั่นมาทำร้ายกู...นี่ถ้าไม่ใช่เพราะลูก..กูฆ่ามึงไปแล้ว”
แท่งรักของวุฒิถูกทำลายจนละเอียด.....

...................  “ว้อๆๆๆๆๆ...วิ๊วววๆๆๆ..”
ซักครู่มีเสียงสัญญาน  ภาพโพตาร่า ขึ้นเต็มทั่วบริเวณไปหมด เป็นการประกาศชัยชนะของสตรีปฏิวัติ

สรีสั่งให้จับวุฒิ ไป...........

000000000000000000000000000000000000000

เวลานี้ ภายในบ้านมีเพียงแพนกับสรีเท่านั้น ทั้งสองอยู่ในห้องเดียวกัน  สรีเห็นแพนนั่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“พ่อจะเป็นอะไรไหมครับ...”
แพนเป็นห่วงพ่อนั่นเอง ..สรีเข้ามากอด
“ไม่เห็นต้องคิดมากเลยนี่จ๊ะ ต่อไปนี้ เราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแล้ว...”
แพนมองแม่ ครั้งนี้สรีใส่ชุดนอนบางใส เห็นภายในได้อย่างชัดเจน ..แพนสลัดเรื่องทุกอย่าง จ้องสรี เต้านมภายในชุดนอนที่ชูชัน หน้าตาอ่อนโยน ต่างกับ เวลา ที่สรี อยู่ท่ามกลางสงคราม อย่างสิ้นเชิงที่ดูแข็งแกร่งน่ากลัว..
“อยากทำอะไรทำสิจ๊ะ ต่อไปนี้เรามีความสุขกันได้เต็มที่...แม่เองคิดถึงลูกใจแทบขาดแล้วนะ...”
สรีส่ายอกยั่วยวน แพนกลืนน้ำลายเอื๊อก อารมณ์เสียวซ่านเข้ามา  เลื่อนมองลงต่ำ เห็นเนินหน้าขาอูม แพนค่อยๆล้วงเข้าไปในชุดนอนจับหีของสรี
“อุ้ยยย..ของแม่ แฉะจังครับ..”
“บอกแล้วไงว่าแม่คิดถึงลูก...ของๆแม่ อยากโดนของๆลูกเหลือเกินแล้วนะ..”
แพนเป็นฝ่ายโดนล้วงควยบ้าง ถูกกำบีบจนควยแข็งตั้งเด่

สรีเอนตัวลง ปล่อยให้แพนทำได้ดั่งใจ
“แพนขอดูของแม่ชัดๆเลยครับ”
“อื้อ.เอาสิจ๊ะ”  
แพนถลกผ้าคลุมตัวขึ้น จ้องมองหี..
“อวบ สวยจังครับ..ซี๊ดดด...”   .
แพนจ้องมองอย่างหื่นกระหาย..
“แล้วจะรีรออะไรอยู่ล่ะจ๊ะ..”  .
แพนถูกสรีเชิญชวน  แพนจัดการ เย็ดหีของสรี ทันที..สองกายประสานเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว..

000000000000000000000000000000000000000

เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางอย่างรวดเร็ว  สถานที่บนดาวต่างๆที่ถูกทำลาย ถูกบูรณะบำรุง

..ไม่นานจะเป็นการเริ่มต้นศักราชใหม่ การปกครองใหม่ สตรีเป็นผู้นำปกครอง กุมอำนาจ เป็นจ้าวจักรวาล..

แพนอยากรู้ว่าวุฒิในเวลานี้เป็นอย่างไรบ้าง  สรีบอกว่า ตอนนี้ถูกกักขังอยู่....แพนอยากได้วุฒิคืนกลับมาอยู่ด้วยกัน  เพราะถึงอย่างไรเค้าเป็นพ่อ......

.....สรีรักลูก ยอมตามใจลูก เข้าไปยังศูนย์กองบัญชาการ ณ. ดาวพฤหัส

........................................

สรีเข้ามาพบจ้าวจักรวาล
“ข้าเสียดาย เจ้าจริงๆ เจ้าเป็นคนมีความสามารถเหนือกว่าใครน่าจะอยู่กับข้าพัฒนาสุริยะ  พัฒนายุคสตรีเพศของเราให้รุ่งเรืองไปด้วยกัน”
จ้าวจักรวาลกล่าว

“เห็นใจข้าเถิด อย่างที่เคยกล่าวเอาไว้แล้ว เมื่อ เสร็จสิ้นสงคราม จะขออยู่อย่างสงบ”
“หึ..เป็นเพราะบุตรของเจ้าสินะ..ที่เปลี่ยนแปลงจิตใจของเจ้าเพียงไม่กี่ปี.......เอาเถอะ..ถึงอย่างไร เจ้ามีความดีความชอบ ตลอด 300 ปี...ข้ายินยอม ......และยินดีต้อนรับเสมอ...”
“ขอบพระคุณค่ะท่าน...”
จ้าวจักรวาลมองสรีที่เดินออกไป  รู้สึกเสียดายสรีเป็นอย่างมาก เพราะ สรีทำงานร่วมกับตนยาวนาน300ปีแล้ว แต่ถึงกระนั้นยินยอมปล่อยสรีไป เพราะรู้นิสัยเดิมของสรีว่า โหดเหี้ยมดุดัน เยือกเย็นเพียงไหน แต่พอมีลูกชาย กลับเปลี่ยนไป ถึงดึงดันรั้งเอาไว้ อาจทำให้มีผลกระทบต่อความมั่นคงของอำนาจสตรี ที่กำลังเป็นรูปร่างอย่างเต็มตัว ...เพราะด้วยความสามารถของสรีเพียงคนเดียว สามารถทำลาย ระบบสุริยะนี้ ได้ไม่ยาก ด้วยความสามารถพิเศษโดยกำเนิด........... แต่สรี ยังไม่รู้ตนเองนั่นเอง การที่ให้สรี อยู่แบบสงบ อาจเป็นทางออกที่ดี ถึงจะไม่มีสรี ฐานอำนาจของนางก็ไม่สั่นคลอนแน่นอน......

........................................

สรีมาหาวุฒิที่ถูกทำงานเป็นเชลยงกๆเยี่ยงทาส เพราะ มีกฎอยู่ว่า ชายที่ไม่มี เพศสตรีให้การรับรองจะต้องรับใช้สาธารณะ ชายไดแข็งข้อเป็นปฏิปักษ์ฆ่าได้ทันที
“โอะ..สรี...สรี ช่วยวุฒิด้วย..”
เพียงวุฒิพบสรี เข้าหาทันที เพื่อให้สรี รับรองในตัวเขา... เขาจะได้ไม่ต้องลำบากทำงานเยี่ยงทาส
“พูดกับท่านรองจักรวาลแบบนั้นได้ยังไง!!!!..”
....หัวหน้าที่ดูแลพูด..

 วุฒิเพิ่งรู้ความจริง ..อึ้งเป็นที่สุด เมียตนเองที่อยู่กินกันมา16 ปี ไม่คิดว่าจะเป็นถึงผู้ยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้
“ศักดิ์ศรีของมึงหายไปไหนเสียละ...เอาเถอะ ถ้ากราบ กูจะปลดปล่อย..”
วุฒิเพียงได้ฟังดีใจเป็นยิ่งนัก เตรียมยกมือ กราบทันที……..
“เป็นเพราะลูกขอร้อง..ไม่งั้นกูไม่ยอมหรอก....”

........ วุฒิได้ยินเช่นนั้น เริ่มคิดถึงลูกตนเอง  ยามที่ตนลำบากยังมีลูกที่ยังดีกับเขา

........................................

วุฒิได้กลับมาอยู่ในครอบครัวอีกครั้ง  แพนรู้ว่า พ่อปลอดภัย ดีใจและหายห่วง  และขอบคุณสรี
“ต่อไปนี้มึงต้องดูแลกูกับลูก…”
วุฒิรับคำ เพื่อความอยู่รอด และ เริ่มมองแพนคิดว่าแพนเป็นลูกบ้างแล้ว

000000000000000000000000000000000000000

วุฒิเป็นเหมือนดังสรีเคยเป็นในอดีต ต้องคอยดูแลสรี  ส่วนแพนนั้น สรี เป็นผู้ดูแลปฏิบัติอย่างที่เคยปฏิบัติ ...แพนกลับเริ่มสงสารวุฒิ จากที่สรี ทำร้ายร่างกาย ทารุณเป็นประจำ...

“ลูกแพนจ๊ะ เราสองคนไปมีความสุขกันเถอะจ๊ะ....”
สรีจูบปากเริ่มเล่นเสียวกับแพน  แพนยังยับยั้ง
“เดี๋ยวครับแม่..พ่ออยู่ด้วยนะครับ..”
สรีไม่แยแส  
“ช่างหัวมันซิ”
สรี รุกแพนก่อน ..แพนรู้สึกขัดๆเพราะมีพ่ออยู่ด้วย แต่อารมณ์เริ่มคุกรุ่น...........

..........วุฒิเห็นภาพทั้งสองเล่นเซ็กส์กันถึงกับอึ้ง  แต่ยุคสมัยนี้ไม่แปลกอะไร  และที่ผ่านมาวุฒิไม่เคย รัก เพียงคิดว่า สรีเป็นที่บำบัดระบายความใคร่เท่านั้น เขามองหว่างขาของตนเองที่ตอนนี้ไม่มีของสงวนอีกแล้ว เพราะถูกสรีทำลายทิ้ง

..แต่วุฒิไม่สนใจอะไร ขอเพียงอยู่รอดได้เท่านั้นก็พอ ..อย่างน้อยเขา เริ่มเห็นความสำคัญของแพนที่เวลาเขาโดนสรีทำร้าย แพนจะมาคอยปกป้องและห้าม..เขาเริ่มรักลูกบ้างแล้ว.......

000000000000000000000000000000000000000

.........และแล้ว การสถาปนา จ้าวจักวาลคนใหม่ ได้เริ่มขึ้นเป็นที่เรียบร้อย เข้าสู่ศักราชใหม่ ยุค ผู้หญิงครองจักรวาลอย่างเต็มรูปแบบ

แพนได้กลับมาเรียนอีกครั้ง ...ครั้งนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง  เพราะเขาพบแต่เพื่อนผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายไม่มีสิทธิ์ได้เรียน เพื่อป้องกัน การเรียนรู้ เป็นการตัดการเรียนรู้จะได้ไม่พัฒนามาต่อกร เข้มแข็งขึ้นมาได้อีก แพนเป็นชายเพียงคนเดียวที่ได้เรียน เพราะเป็นบุตรของ สรี ผู้หยิ่งใหญ่...มีแต่แพนผู้ชายคนเดียวเท่านั้น ที่มีเกียรติเท่าเทียม ผู้หญิง

เขาตะเวนรอบทุกทีที่ไป พบแต่ผู้หญิงทำงานพัฒนา เป็นผู้นำทั้งนั้น  แม้แต่คนในครอบครัว ผู้ชายยังต้องนอบน้อมรับใช้ผู้หญิง.........
...คุณค่าชีวิตของเพศชาย-เพศหญิงเปลี่ยนแปลงไปซะแล้ว  คุณค่าชีวิตของผู้หญิงสูงส่งล้นฟ้า..คุณค่าชีวิตของผู้ชายไม่มีเลย เหตุที่ยังคงผู้ชายเอาไว้ เพราะเพื่อการดำรงเผ่าพันธุ์..........
......... “แพน..จ๊ะแพน..”
แพนได้ยินเสียงเรียก
“อ้าวว..พี่ ‘แก้ว’นั่นเอง..”
แพนจำได้ หญิงสาวคนนี้คือคนที่ต่างคนต่างเคยช่วยชีวิตของกันและกันในช่วงสงคราม..เธอสวยพริ้งหน้าตาคราวเดียวกับแม่ของเค้า(เพียงแต่แม่สรี อายุ320 ปี   แก้วอายุ 25 ปี)
ทั้งสองสนทนากัน  แก้วได้ถอนตัวออกจากการเป็นนักรบแล้ว หลังจากจบสงคราม
“แล้วพี่แก้วอยู่ที่ไหนล่ะครับ แพนอยากไปสวัสดีครอบครัวพี่แก้ว”
แก้วนิ่งหน้าสลด
“พี่ไม่มีครอบครัว..”
แก้วบอกว่า แม่เสียชีวิตตอน ตนอายุ6 ขวบเพราะพ่อทำร้ายจนเสียชีวิต  ส่วนพ่อทิ้งขว้างตั้งเเต่บัดนั้น

สรีนั่นเองที่เก็บมาเลี้ยงไว้ในองค์กร แพนไม่รู้แน่นอน ส่วนแก้วตอนแรกไม่รู้ว่า แพนคือลูกของสรี ช่วงเวลานั้น แก้วฝึกแต่พลังจิต เพื่อช่วยองค์กร

แก้วอยู่คนเดียวโดดเดี่ยว แพนรู้สึกสงสารจับใจ
“เอางี้ไปอยู่กับแพนและแม่ไหมครับ...ยังไงพี่แก้ว ถูกแม่สรีเลี้ยงมา ก็ถือว่าเป็นพี่สาวของผมเหมือนกัน..”
“ได้เป็นแบบนั้นก็ดีสิ”
แพนดีใจที่จะมีพี่สาว...

........................................

แพนนำพาแก้วเพื่อมายังบ้าน ก่อนจะถึงแก้วซื้อของเพื่อต้องการเอาไปฝากสรี  แพนถือโอกาสแยกตัวไปบ้านบอย อดีตเพื่อนร่วมเรียนที่ไม่สามารถกลับไปเรียนร่วมกับเขาได้อีกแล้ว ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

........................... “แพนรึจ๊ะ”
แพนสวัสดีทักทายแม่ของบอยที่ออกมาต้อนรับ  แพนถามถึงบอย
..............................  “ไอ้บอยโว้ยยย!!!..มานี่”
บอยมาถึง ท่าทางดูสงบเสงี่ยมต่างจากแต่ก่อน ที่ดูห้าวๆ
“เร็วๆเข้าสิ”
บอยถูกแม่ดุ  ปล่อยให้ทั้งสองสนทนากัน
“แพนเนี่ยโชคดีจริงๆ..”
“เพราะแกทำตัวแกเองแท้ๆ ถ้าแกรักเเม่เคารพแม่ซักหน่อย อย่างน้อยความเป็นแม่ลูก ท่านคงไม่กดขี่ บังคับแบบนี้หรอก”
แพนคิดว่าส่วนหนึ่งมาจากการกระทำของบอย แต่ด้วยความเป็นแม่ คงจะไม่ทำอะไรรุนแรงกับลูก เพียงแค่อาจให้ลูกอยู่ในโอวาทเท่านั้น

........คุยกันซักพักแพนคิดว่า แก้วคงจะซื้อของเสร็จแล้วจึงขอลากลับ...
“ผลั๊วะ!!!......”
ก่อนที่เเพนจะนั่งยานแคปซูล   เห็นบอยถูกแม่ซัดที่หน้าอย่างแรง  เลือดออกปาก.........แพนถึงกับอึ้ง...

000000000000000000000000000000000000000

แพนกลับมาถึงบ้านพร้อมกับแก้ว
“ลูกกลับมาช้าจังนะไปไหนมาเอ่ย...อ้าววว..”
สรีเดินออกมาต้อนรับลูก  เห็นแก้วให้ความเคารพ ต่างทักทายกัน แก้วถือของพะรุงพะรัง
“ไอ้วุฒิ...ไอ้วุฒิ!!!!”        
   “ครับๆ..มาแล้ว..”
สรีเรียกเพื่อให้มาถือของที่แก้วซื้อมา....ระหว่างรับของ เกิดทำของหลุดจากมือ..............
“ผั๊วะ...อั๊กกกก....”    
   วุฒิโดนซัดหน้าอย่างจัง
“ทำไมไม่ระวัง!!!...ยังช้าอีกเก็บสิ!!”          
   “ผั๊ววว......”
วุฒิเจ็บตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า.........

........แพนรู้สึกสับสน กับสิ่งที่ได้พบเห็น เหมือนภาพเดิมมันสะท้อนกลับมา เมื่อมีการเปลี่ยนการปกครอง  สำหรับแพนรู้สึกว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีเลย กลับดูเลวร้ายยิ่งกว่าเดิมซะอีก  เพียงแค่เปลี่ยนผู้กระทำเท่านั้น  เขาเห็นผู้ชายไม่ได้เรียนหนังสือ  ไม่ได้ทำงาน ไม่มีสิทธ์เรียนรู้อะไรเลย แต่ก่อน ถึงผู้หญิงจะถูกข่มเหง  แต่ก็ยังมีสิทธิ์ในการเรียนรู้  การทำงานเกือบเท่าเทียมชาย รึ ผู้หญิงหลายคนได้การยอมรับเท่าเทียมชายด้วยซ้ำ

เขาเดินไปที่ไหนๆ บางคนถูกผูกเชือก ....ไม่พอใจ ก็ถูกทำร้ายกลางชุมชน  ต่างจากเมื่อก่อน น้อยรายที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้

ตอนบ้านบอย...เห็นแม่ของบอยทำร้ายบอยอย่างรุนแรง..ไม่ได้เห็นความเป็นแม่ลูก ซึ่งแต่ก่อน  บอยอาจเพียงไม่เคารพแม่นั้นแต่ไม่เคยทำร้ายแม่ของตนเอง

……….พอกลับมาบ้าน เขาเห็นสรีทำร้ายวุฒิ เหมือนที่วุฒิเคยทำร้ายสรี  เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย....
  “พอได้แล้วครับแม่...จะทารุณกันไปถึงไหน!!!!......”
ทุกคนอึ้ง  แพนเข้าห้องของตนเองทันที  สรีรีบตามเข้าไปยังห้องแพนแต่ประตูล๊อค
“แพน..ลูกเป็นอะไร..เปิดให้แม่เข้าซิลูก..แพน…ไม่เปิด..แม่จะพังเข้าไปนะ!!!..”
แพนไม่เปิด...สรีตัดสินใจทำลายประตู ซึ่งไม่เป็นการยากสำหรับสรี
“ปึงงงงง!!!..”
แพนถึงกับอึ้ง เขาคิดว่า เวลานี้ เขาเองคงไม่มีความหมายแล้วเช่นกัน  แต่ก่อนแม่ของเขายังให้เกียตริในคามเป็นส่วนตัวเขามากกว่านี้

สรีรีบเข้ามาปรับความเข้าใจ ด้วยพลังจิตของสรี ...สรีใช้ดูความรู้สึกของแพน จนรู้ความในใจของแพนทุกอย่าง สรีเข้ากอดลูก...
“ลูกอย่าคิดอย่างนั้นสิ...แม่รักลูกสมอ...รักลูกตลอดไป....แม่ขอโทษ......การเปลี่ยนแปลงมันอาจจะไม่ได้ดี อย่างที่ลูกคิดก็จริง..แต่ลูกต้องเข้าใจ ผู้หญิง ถูกกดขี่มาไม่รู้ กี่พัน กี่หมื่นสหัสวรรษแล้วนะ...มันก็ไม่แปลกหรอกเมื่อผู้ที่ถูกมองว่า ต้อยต่ำกว่ากลับมายิ่งใหญ่สูงส่ง จะใช้อำนาจที่ได้มา กระทำอย่างรุนแรง..แล้วนี่ผู้หญิงครอบครองจักรวาลไม่เท่าไหร่เอง ต่างจากชาย ที่ปกครองยิ่งใหญ่มานานแสน ถ้าเทียบความทุกข์ทรมาณในตอนนี้ ผู้ชายยังไม่เจ็บปวด ทรมาณถึงเสี้ยวของผู้หญิงเลยซักนิด”

............แพนได้ฟัง  พึงคิดตาม..
“เอาเถอะ..ต่อไปแม่จะไม่ทำร้ายพ่อของลูกอีกต่อไป  ขอให้เขารับใช้เราดีๆ ก็พอ...รักลูกเเพนคนเดียวและที่สุดนะจ๊ะ..”
แพนได้ความฉลาดมาจากสรี  เข้าใจสิ่งที่สรีพูด เขาเองต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นมาแล้ว..

000000000000000000000000000000000000000

แพนนั่งคิดอะไรเพลินๆ  สรีและแก้วเข้ามา  แก้วได้มาเป็นพี่สาวของสรี..
“ลูกจ๊ะ”
 แพนมองสองสาวเดินเข้ามา อึ้งเพราะทั้งแม่และแก้วเปลือยเปล่า
“พี่เขามี อะไรจะมอบให้ลูกด้วยล่ะ ดูเอาเองก็รู้เเล้วนะ”
แพนมองแก้ว ดูความอวบอัด สวยจับตา หีโหนกนูน น่าเย็ด
“พี่แก้ว..”
แพนพูด

“พี่เต็มใจให้แพนจ๊ะ ไหนๆเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว คุณแม่ยังมอบใจกายให้แพน  พี่สาวก็อยากมอบให้น้องชายบ้าง”
แพนไม่ปฎิเสธเมื่อทั้งแม่และพี่สาวคนใหม่เต็มใจ.. แก้วเป็นสาวบริสุทธิ์  แพนจะได้เปิดซิงพี่สาวคนใหม่แล้ว...

แพนสลัดความคิดอื่น สนใจแม่และพี่สาว จับหีสองสาวเล่น อย่างสนุก

ห้วงแห่งความสุขของแพน  ยังอดหวั่นๆไม่ได้  อำนาจ ที่อยู่ในกำมือของผู้หญิง จะทำให้ผู้หญิง ผยองเกรี๊ยวกราด เลวร้ายยิ่งกว่านี้รึไม่ เพราะคำกล่าวที่ว่า  ..
‘ใครได้อำนาจไว้ครอบนานๆ .. นานๆเข้ามักจะหลงระเริงในอำนาจ ถ้าไม่รู้จักควบคุมใจตนเอง’ …

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น