วันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

อยากให้แฟนลองสวิง22






เพื่อนแฟน2
สวัสดีครับ  ต้องขอโทษทีครับที่หายไปนานเลย  เพราะหลังจากที่ห่างจากแฟนผมเลิกติอต่อกับพี่เขยเธอแล้ว  เธอก็มาเกาะติดผมแจเลย  จะหาเวลาไปหาพี่นาก็ไม่ได้  และพลาดตรงที่ผมเล่าให้พี่นาฟังว่าน้องของเธอ(แฟนผม) ตอนนี้เกาะติดผมแจ  พี่นาเลยกลัวว่าน้องเธอจะรู้และไม่อยากมีปัญหากับน้องของเธอ  พี่นาเลยค่อยๆห่างจากผม  และสุดท้ายก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย  เคยบอกแฟนให้ชวนพี่นามาทำไรกินที่ห้อง  หรือนัดกันไปเที่ยว  ก็จะโดนพี่นาปฎิเสธตลอด  บอกไม่ว่างบ้าง  ไม่สบายบ้าง จนผมต้องยอมหยุดติดต่อกับพี่นาไปก่อน เฝ้ารอเผื่อมีจังหวะดีๆได้กลับมาคบกันอีกครั้ง  และหลังจากที่แฟนผมกลับมาเกาะติดผมครั้งนี้  เธอก็ไม่ค่อยยอมทำให้ผมตื่นเต้นเวลามีเซ็กส์กันเลย  มันช่างเป็นเซ็กส์ที่น่าเบื่อ  เอากันเพื่อให้น้ำออกหายเงี่ยนไปเป็นครั้งคราว  แต่ความสุขความตื่นเต้นไม่มีเลย  ตอนไปเที่ยวหรือไปซักผ้าใต้ตึกผมขอให้เธอโชว์บ้างเล็กๆน้อยๆก็ไม่ยอมทำ  ตอนมีเซ็กส์กันผมขอให้เปิดม่านหน่อยๆก็ไม่ยอม  ขอให้เปิดหนังโป๊แบบชาย 2 หญิง 1 ดูไปด้วยเอากันไปด้วยก็ไม่ยอม  มันช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าเบื่อมากสำหรับผม

และในช่วงที่เธอเกาะหนึบอยู่กับผม  ก็จะมีบางวันที่เธอนัดไปกินหมูกระทะ  หรือปาร์ตี้  หรือไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆในแผนกของเธอ  ซึ่งผมเฝ้ารอเวลานี้มานานมาก  จะได้ปลีกตัวไปหาพี่นา  แต่กลายเป็นว่าแฟนผมก็จะรบเร้าให้ผมไปด้วยเสมอ  ถ้าไม่ไปเธอจะแสดงอาการโกรธอย่างชัดเจน  จนผมต้องยอมไปกับเธอทุกครั้ง  ซึ่งเวลาไปเจอกับเพื่อนๆเธอ  ผมว่ามันโคตรน่าเบื่อมาก  ที่แผนกเธอจะมีผู้ชาย 3 คน   ซึ่ง 2 คนอายุก็ประมาณน่าจะใกล้ 50  แล้วกินเหล้าสูบบุหรี่หนักมาก  ผมนี่แทบไม่อยากคุยหรือเข้าใกล้เลย  อีกคนอายุประมาณ 37  แต่เป็นเทย  วี้ดว้ายไปเรื่อยจนบางครั้งผมว่าน่ารำคาญ  นอกนั้นเป็นผู้หญิง 5 คน รวมแฟนผมด้วยแล้ว  ซึ่งเป็นมนุษย์ป้า 3 คน มีแต่บ่นๆๆๆๆๆ กินเหล้านิดๆหน่อยๆ แล้วก็บ่นๆๆๆๆ เรื่องงาน  เรื่องครอบครัว  แล้วงอแงจะก็กลับบ้าน  ซึ่งผมก็ชอบมากเลย  ผมว่ามันเป็นงานเลี้ยง หรือปาร์ตี้ หรือการเที่ยวที่น่าเบื่อสุดๆ แยกย้ายกลับบ้านกันไปก็ดี  และผู้หญิงอีกคนคือแฟนผม  ส่วนผู้หญิงคนสุดท้าย  จะเรียกว่าเป็นเพื่อนของแฟนผม  หรือจะเรียกว่าเป็นน้องก็ไม่แน่ใจ  เธอชื่อนุช  อายุ 37  เท่ากับน้องผู้ชายที่เป็นเทย  และเข้ามาทำงานพร้อมกันเทยคนนั้น  แต่สนิทกับแฟนผมจนไม่ได้เรียกกันว่าพี่หรือน้อง  จะเรียกชื่อกันเฉยๆเหมือนเป็นเพื่อนที่อายุเท่ากัน

   
ที่เป็นแบบนั้นเพราะนุชจะแต่งตัวแบบเชยๆ  ผมเผ้ารุงรัง กระเซอะกระเซิง  จนตอนเข้ามาทำงานใหม่ๆ  แฟนผมนึกว่าเป็นรุ่นพี่  แฟนผมเคยเล่าว่า  ตอนนุชเข้างานมาใหม่ยังเคยยกมือไหว้นุชเลย  จนเริ่มสนิทกันจนรู้อายุกันและกัน  แต่เพราะแฟนผมให้ความเคารพแบบรุ่นพี่ไปแล้ว  พอสนิทกันเลยคุยกันแบบเพื่อนไปเลย  นุชจะแต่งตัวแบบเสื้อตัวใหญ่ๆ  ถ้าวันไหนใส่กระโปรง  กระโปรงก็จะยาวถึงข้อเท้า  หรือถ้าใส่กางเกง  ก็จะกางเกงขายาวตัวใหญ่   หน้าตาไม่ค่อยแต่ง  หรือแต่งมาก็ดูแปลกๆประหลาดๆ ไม่ชวนมอง  มองไม่สบายตา  ประมาณนั้น  แต่นุชก็เป็นเพื่อนที่แผนกของแฟนที่แฟนผมน่าจะสนิทที่สุด  ก่อนที่แฟนผมจะเกาะหนึบกับผม  แฟนผมและนุชเคยไปไหนมาไหนด้วยกันแค่สองคนบ่อยๆ  บางทีก็จะมีน้องเทยไปด้วยบ้างบางครั้ง  แต่จะไปกับนุชบ่อยสุด  ผมก็จะมีไปบ้างเป็นบางครั้ง (ส่วนใหญ่ถ้าแฟนผมไปกับเพื่อนเธอผมจะไม่ค่อยไปกับแฟนผมซักเท่าไหร่นัก)  เหมือนกัน  แต่ถ้าไปด้วยผมก็จะอยู่ด้วยไม่ได้นานเพราะผมว่านุชเป็นคนที่นอกจากแต่ตัวไม่เป็น  แต่งหน้าไม่เป็น  แถมยังพูดคุยไม่เป็นอีกต่างหาก  คือคุยด้วยแล้วรู้สึกว่า  เห้ยยยยย  แมร่งงงงไปอยู่โลกไหนมาฟระ  คุยอะไรด้วยก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง  ไม่ค่อยได้ตามเหตุการณ์บ้านเมืองอะไรบ้างเลยเหรอ  แต่เวลาผมเล่นมุขกับแฟน  นุชก็จะมีขำเบาๆ  หรือบางครั้งมุขคงโดนใจ  นุชก็จะมีหัวเราะเสียงดังแบบไม่อายคนรอบๆข้างเลยก็มี  จนบางครั้ง  ผมเบื่อๆก็จะขอแยกตัวไปเดินดูอะไรคนเดียว  ถ้าแฟนผมและนุชจะกลับ  แฟนก็จะโทรบอกผมให้มารับ

   
จนตอนนี้ที่แฟนผมเกาะติดอยู่กับผม  เวลาเธอจะไปไหนกับนุชก็จะต้องให้ผมไปด้วยเสมอ  ผมนี่ก็เบื่อแสนเบื่อ  ก็ต้องจำยอมไปกับพวกเธอ  จนเมื่อเดือนก่อน (ธ.ค.61)  วันศุกร์ต้นๆเดือน  พอดีนุชจะกลับบ้านที่โคราช  ซึ่งแฟนผมและนุชนัดแนะกันมาก่อนหน้านี้แล้ว  โดยแฟนผมบอกว่าอยากจะไปเที่ยวแถวนั้นพอดี  ก็เลยว่าจะไปส่งนุช  พอส่งเสร็จก็จะได้เที่ยวกับผมต่อเลย  เธอจัดแจงเตรียมการณ์กันเสร็จสรรพโดยไม่ปรึกษาผมเลยซักคำ  จะบอกก็ตอนเย็นวันพฤหัส  แล้วพอเย็นวันศุกร์ก็จะออกเดินทางตามที่แฟนผมวางแผนไว้  พอเช้าวันศุกร์  จริงๆก็ตั้งแต่คืนวันพฤหัสแล้ว  แฟนผมบอกว่าปวดประจำเดือน  เหมือนจะเป็นไข้  คงกินอะไรที่ผิดสำแดงเข้าไป  แฟนผมบอกว่าคงจะไปส่งนุชไม่ได้แล้ว  ผมนี่โคตรดีใจเลย  ไม่ต้องขับรถ  ไม่ต้องทนเจอผู้หญิงที่น่าเบื่อ  นอนอยู่ห้องสบายๆ  แต่ฝันสลาย  แฟนผมดันบอกว่า  เธอนัดกับยายนุชไว้ล่วงหน้าแล้ว  ยายนุชก็ไม่ได้จองรถทัวร์เลย  ข้าวของยายนุชก็แพ็คเก็บไว้เยอะแยะเลย  ถ้าไม่ไปยายนุชคงจะไม่พอใจ  และคงรู้สึกแย่เพราะยายนุชมันบอกกับพ่อแม่มันว่าอาทิตนี้มันจะกลับบ้าน  แฟนผมเลยบอกว่าให้ผมไปส่งยายนุชให้หน่อย (พูดเหมือนขอร้องแต่น้ำเสียงนี่คือบังคับ)  เธอว่าโคราชใกล้ๆแค่นี้  ไปเช้า  เย็นก็กลับมาถึงห้องแล้ว  และผมจะต้องกลับมาถึงห้องตอนเย็นด้วย  แฟนผมสั่ง

ผมก็ต้องรับคำสั่งไปอย่างเสียไม่ได้  แล้วแฟนผมก็โทรไปหานุช  แล้วบอกว่าวันนี้เธอลางาน  ไม่สบาย  และเย็นนี้คงจะไปส่งนุชไม่ได้  แต่จะให้แฟนไปส่ง  เพราะนัดกันไว้แล้ว  ก็ไม่รู้คุยกันยังไงบ้าง  แต่สรุปคือ  ตอนเช้าวันเสาร์ให้ผมไปส่งนุชที่โคราชแล้วให้รีบกลับมาให้ถึงห้องตอนเย็น  หรือไม่เกินสองทุ่ม  ผมก็ต้องก้มหน้ารับปากไป  พอถึงเช้าวันเสาร์  ผมถามแฟนผมว่าอาการดีขึ้นรึยัง  เผื่อจะได้ไปด้วยกัน  เธอบอกว่ายังเลย  ไข้ขึ้น  ลุกไม่ไหว  เธอให้ผมรีบไปรับนุชพาไปส่งที่โคราช  ผมก็ไปแบบเซ็งๆ  พอมาถึงที่หอพักของนุชประมาณแปดโมงนิดๆ  ผมยิ่งเซ็งเข้าไปอีก  เพราะนุชยังไม่อาบน้ำแต่งตัวเลย  นุชลงมาหาผมข้างล่างหอพัก  ด้วยสภาพที่แบบว่า  นี่เมิงไปสงครามที่ไหนมาฟระ  ผมเผ้าฟูรุงรัง  เสื้อผ้าเป็นชุดนอนแบบเสื้อแขนยาว  กางเกงขายาว  และนุชคลุมผ้าขนหนูผืนใหญ่มาอีกชั้น  ผมนึกในใจว่า  เมิงไม่ต้องกลัวกรูจะแอบมองอะไรของเมิงหรอก  แค่เห็นก็หมดอารมณ์  กรูอยากกลับห้องไปนอนจะแย่แล้ว  นุชมองผม  มองซ้าย  มองขาว  แล้วถามว่า  ปา (แฟนผม) ไม่มาเหรอ  ผมก็บอกไปว่า  คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ  ไม่รู้เหรอ  แล้วเนี้ยปาบอกให้ผมส่งนุชเสร็จแล้วให้รีบกลับด้วย  นุชบอกว่า  ขอโทษที  นึกว่าปาอาการดีขึ้นแล้ว  งั้นเดี๋ยวนุชไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน  เจ (ชื่อผม) รออยู่ข้างล่างนี่แหละ  เดี๋ยวนุชทำธุระเสร็จแล้วจะลงมา  คือผมก็ไม่ได้อยากขึ้นไปห้องของนุชหรอก  แต่ผมว่ามารยาทนุชไม่มีเลย  แถมสื่อสารให้ฟังดูดีกว่านี้ไม่เป็นเลย  ผมก็นั่งรออยู่ใต้หอพักเธอ  เวลาน่าจะชั่วโมงครึ่งได้  ผมเริ่มหงุดหงิด  เดินไปที่รถกะว่าจะกลับแล้ว  ตอนกำลังจะเปิดประตูรถ  ก็เห็นผู้หญิงคนนึงวิ่งมาที่รถผม  เธอใส่เสื้อยืดสีขาวแขนสั้นพอดีๆตัว  ใส่กระโปรงยาวแค่เข่าสีเทาอมฟ้า  ผมหน้าม้า แสกข้างนิดนึง  ผมด้านหลังของเธอยาวจนถึงกลางหลังหยักเป็นลอนๆ  แต่งหน้าบางๆไม่ฉูดฉาด  เธอวิ่งไปด้วย  ร้องตะโกนเรียกชื่อผมไปด้วย

   
ผมก็เพ่งพินิจพิจารณาอยู่นาน  ว่าเธอเป็นใคร  ทำไมถึงรู้จักผม  แต่หน้าตาก็คุ้นๆ  แล้วเธอก็ตะโกนขึ้นว่า  รอนุชด้วย  ผมได้ยินก็ตกใจ  นุช  นุชเหรอเนี้ย  แต่จะว่าไปก็ใช่จริงๆนั่นแหละ  ที่ว่าหน้าคุ้นๆ  เป็นนุชจริงๆ  เธอมาถึงรถผมพร้อมกับอาการหอบเหนื่อย  ผมยืนตะลึงมองหน้าเธอตาผมไม่กระพริบเลย  จนนุชพูดขึ้นว่า  โทษทีนะเจ   นุชมัวแต่แต่งตัว  ช้าไปหน่อย  จะไปกันหรือยัง  ผมตาค้าง  พยักหน้า  บอกไปซิ  พอขึ้นรถ  ผมก็เริ่มได้สติ  ผมถามนุชว่า  แล้วข้าวของล่ะ  มีเยอะมั้ย  ให้ขึ้นไปช่วยยกมั้ย  ผมนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย  นุชตอบว่า  ไม่ต้องหรอก  นุชล็อคห้องเรียบร้อยแล้ว  ไปแค่นี้แหละ  ผมก็ว่า  อ้าว  กลับบ้านที่โคราชไม่ใช่เหรอ  แล้วไม่เอาอะไรกลับไปเหรอ  นุชบอกว่า  ไม่เป็นไร  ไปแบบนี้แหละ  ที่บ้านก็มีเสื้อผ้าอยู่  เกรงใจเจ  คงรอนานน่าดู  ผมว่าไม่ใช่แค่รูปลักษณ์เธอที่เปลี่ยนไป  คำพูดคำจาเธอก็ดูเปลี่ยนไปด้วย  แล้วนุชก็บอกให้ผมออกรถได้แล้ว  ผมก็ออกรถ  ระหว่างทางแฟนผมก็โทรมาคุยกับนุชบ้าง  คุยกับผมบ้างเป็นระยะ  พอผมกับนุชไม่ได้คุยโทรศัพท์กับแฟนผม  ผมก็จะชวนนุชคุยโน่นนี่  ปล่อยมุขบ้าง  เธอก็ขำหัวเราะ  ดูน่ารักขึ้นเยอะเลย  ผมถามเธอตรงๆว่า  เคยเห็นนุชตั้งนาน  แต่ไม่เคยเห็นนุชแต่งตัวแบบนี้เลย  นุชตอบว่านี่ครั้งแรก  พอดูได้มั้ย  ผมได้โอกาสโยนหินถามทางเลย  ผมตอบว่า  แต่งแบบนี้น่ารักมากเลย  นุชเขินหันหน้าหนีมองออกไปนอกหน้าต่าง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น