ซีรีย์น้องนิดกับพี่เก่ง(สี่คนอลเวง) ep.4

ผมเลยรีบทรุดตัวลงคุกเข่า มือซ้ายจับลำควยอวบยาวแข็งโด่เปียกลื่นไปด้วยเมือกสวาททั้งของผมและของน้องนิด สอดหัว
บานๆแดงกล่ำตรงกับร่องสวาทของน้องนิดที่ปลิ้นย้อยออกมาทางด้านหลังเป้นกลีบเป็นก้อน ผมมองดูแล้วนึกย้อนไปถึงเมื่อ่
ก่อนตอนที่ผมเคยแอบนวดน้องในนิดห้องคอนโด ตอนนั้นกลีบหีของน้องนิดยังไม่ปลิ้นย้อยออกมาเท่าขนาดนี้ กลีบหียัง
เรียบสนิททั้งสองข้าง สีแดงอมชมพู แต่บัดนี้ กลีบหีที่ปลิ้นย้อยออกมานั้น สีคล้ำขึ้นกว่าเก่าไม่มากนัก แต่กลีบแคมหีนั้นไม่
เรียบสนิทแล้ว มันย้อยๆย้วย อ้าแย้มหน่อยๆ

แต่มันกลับมีเสน่ห์ เหมือนมีมนต์ขลังสะกดให้ผมลุ่มหลงอย่างถอนตัวถอนใจ ถอนควยไปไหนไม่ได้ ส่วนตัวพี่เก่งนั้นไม่ต้อง
บอกเลยครับว่าแกหลงหีน้องนิดขนาดไหน คงมากไม่ต่างไปจากผมเป็นแน่ แต่แกกลับโชคดีที่มีหีสวยๆน่าเย็ดให้เลือกเย็ด
ได้ถึงสองหี คือน้องนิดกับยัยก้อย แต่ผมนี่สิเย็ดได้แค่หีเดียว ดูๆไปแล้วพี่เก่งกับน้องนิดนั้นเหมือนเอาเปรียบคู่ของผมกับ
ยัยก้อยหน่อยๆ เพราะพี่เก่งเย็ดได้ทั้งสองหี ส่วนน้องนิดก็โดนเย็ดทั้งสองควย มีผมกับยัยก้อยเท่านั้นแหละครับ ที่สลับคู่กัน
ไม่ได้ แต่คงมีสักวันหนึ่งละครับ ที่ยัยก้อยจะยอมให้ผมเย็ด ผมคงต้องรอ

"พี่เอกคะ....เย็ดนิดสักทีสิคะ...คิดอะไรอยุ่...นิดเสียวหีจะแย่อยู่แล้วน๊า..."

เสียงน้องนิดปลุกให้ผมตื่นจากภวังค์คิด เธอพูดพร้อมส่ายก้นอวบขาวผายกว้างดุ๊กดิ๊กๆ มาชนควยแข็งๆของผม แล้วส่ายโยก
เสียดสีไปมา

"จ๊ะที่รัก....รอควยพี่นะ จะเย็ดให้เสียวหี เสียวแตด ให้ยัยก้อยอิจฉาไปเลย...ฮาๆๆๆๆๆ"

ผมพูดอย่างหมั่นเขี้ยว พร้อมหัวเราะฮาๆ จัดการเสียบควยบานหยักหัวแดงๆตรงเข้ารูหีที่อ้าแย้มฉ่ำเยิ้มของน้องนิด ผมเสียบ
ปลายควยจมเข้าไปถึงเงี่ยงได้แล้ว ผมก็ออกแรงเกร็งเอวแอ่นพรวดๆพรืดๆเข้าไปช้าๆ จนมิดโคนโดยไม่ได้ถอนออกมากระ
เด้า..เสียงน้องนิดครางอูยๆซี๊ดๆ รูหีขมิบตอดลำควยยาวใหญ่ของผมตามแทบจะทุกเนื้ออณูของลำควยที่เสียบเข้าไปช้าๆ
พอมิดสุดโคน ผมบิดเอวควงคว้านควยในรูหี น้องนิดก็ผวาครางโหย ปากสวยอ้าค้างกว้าง แต่ไม่มีเสียงใดลอดออกมา รูหี
ขมิบยวบๆตอดถี่ๆ

""ซี๊ดดดดด...พี่ขา...ควยพี่เย็ดได้ลึกดีจริงๆค่ะ...."

คงแปลกใจใช่มั๊ยครับว่าทำไมน้องนิดเรียกผมว่าพี่แบบนี้ เธอเป็นเช่นนี้แหละครับ เวลาเราสี่คนเย็ดพร้อมกันแบบนี้ น้องนิด
จะเรียกผมว่าพี่ขาๆ ทุกครั้ง แต่ถ้าเราสองคนเย็ดกันโดยไม่มีพี่เก่งอยู่ด้วย น้องนิดถึงจะเรียกผมว่าผัวขา เมียขาทุกคำ...ผมก็
เข้าใจนะว่าน้องนิดคงเกรงใจหรือให้ความเคารพรักพี่เก่งที่เป็นผัวที่ถูกต้องตามกฎหมาย ซึ่งผมก็ไม่ได้เก็บเอามาน้อยอกน้อย
ใจแต่อย่างใด จะเรียกผมยังไงก็ได้ ตราบใดที่น้องนิดยังให้ผมเย็ดด้วยความเต็มใจเต็มร้อยของเธอ

"ชอบควยพี่ละสิเมียจ๋า..."

ส่วนผมนั้นไม่ว่าเวลาไหนก็จะเรียกน้องนิดว่าเมียเสมอ แล้วมักยั่วเย้าให้เธอตอบคำถามแบบนี้ประจำตอนที่เย็ดกันสี่คน สงสัย
ว่าผมคงจะโรคจิต อยากเป็นผู้ชนะ แม้กระทั่งการเย็ดกันแบบนี้ ผมยังอยากชนะพี่เก่งเลยครับ แต่ดูเหมือนพี่เค้าจะไม่ใส่ใจใน
คำพูดตอบโต้ของผมกับน้องนิด หรืออาจจะใส่ใจแล้วชอบแบบเจ็บจี๊ดๆจุกแปล็บๆก็เป็นได้ ไม่เช่นนั้นพี่เก่งเค้าจะกลับมาควย
แข็งเย้ดได้ดีแบบนี้อีกหรือ

"ชอบสิคะพี่ขา..ควยพี่ทั้งยาวทั้งใหญ่ เย็ดอึดเย็ดทนจนนิดเสร้จไม่รู้กี่รอบ..ไม่รักไม่ชอบควยพี่ก็บ้าแน่แล้ว...ซี๊ดดด พี่เอกขา
เย็ดแรงๆแบบผัวนิดเย็ดพี่ก้อยสิ...อ่าส์สืส์ส์ อูยยยย..นั่นแหละค่ะ..หนักๆแรงๆ  โอ๊ยยยมีความสุข ๆ โอ๊ยเสียวหี..ที่สุดเลย..."

เสียงน้องนิดครางกระเส่า แอ่นก้นเด้งถอยหลังยึกๆ กระแทกควยผมดังป๊าบๆ เนื่องจากเนื้อก้นของน้อยนิดหนาแน่นกว่าของ
ยัยก้อย แม้ผมไม่ต้องใช้ฝ่ามือตี ก็เกิดเสียงดังป๊าบๆๆๆไม่ต่างกัน น้องนิดพูดพร้อมทำหน้ายั่วเย้าไปยังพี่เก่ง ด้วยเจนตนาอยาก
ยั่วให้ผัวตนเองคึกกระมัง แล้วคงจะได้ผล เมือผมเห็นพี่เก่งกัดฟันกรอดๆ สองมือจับเอวคอดกิ่วของยัยก้อยไว้แน่น แล้วโหม
แรงกระเด้าถี่ยิบ โหนกควยพวงไข่ย้อยๆสะบัดฟาดง่ามก้นขาวๆของยัยก้อยดังป๊าบๆๆๆ ไม่แพ้ผม

"โอ๊ยยยย...ซี๊ดดดด...ผัวของก้อย..เย็ดเก่ง..เย็ดเสียวหี...ไม่แพ้ใครหรอกค่ะ...อ่าส์ส์ส์ส์...ผัวขา..เบาๆหน่อยเดี๋ยวหีเมียบาน
เสียหมดพอดี...ซี๊ดดดด"

ยัยก้อยส่งเสียงครางเย้ายั่ว แต่กลับบอกพี่เก่งให้เย็ดเบาๆ กลัวหีจะบานเสียศูนย์ แต่แทนที่พี่เก่งจะทำตามที่ยัยก้อยบอก กับ
โหย่งตัวขึ้นยืนยองๆ เอามือกดหลังยัยก้อยลงพร้อมกับที่ยัยก้อยแอ่นก้นสูงขึ้น จากนั้นพี่เก่งก็ยืนเย็ดยองๆท่านั้น ผมเห็นชัด
เจนเลยว่า พอเย็ดกันท่านี้ หียัยก้อยบานเพยิบ ปลิ้นเข้าปลิ้นออกน่าเสียวไส้ขนาดไหน

"ซี๊ดดดด..ผัวขา..เย็ดได้มันส์หีที่สุดเลย...เมียหลงควยผัวเหลือเกินแล้ว ทูนหัวของเมีย...อ่าสืส์ส์ส์ ..ซี๊ดดด..."

[post]ยัยก้อยได้ทียั่วเย้าน้องนิดกลับ ด้วยเสียงกระเส่า ปากพูดจบก็อ้าค้างกว้าง จนเห็นน้ำลายหยดย้อยลงมาตรงริมฝีปากของ
ยัยก้อยทีเดียว การเย็ดกันแบนี้พร้อมยั่วเย้าของพวกเราทั้งสี่คนนี้ หาใช่จะเป็นแบบนี้ในครั้งแรก เราเล่นกันแบบนี้จนทุกคน
รู้จิตรู้ใจกันดีไม่มีการโกรธเคืองหรือน้อยเนื้อต่ำใจ..พี่เก่งเป็นคนบอกเองด้วยซ้ำว่าเวลาเห็นน้องนิดโดนผมเย็ดแล้วมีความ
สุข เงี่ยนร่านสุดๆแบบนี้ แกยิ่งมีอารมณ์ พวกเราก็เลยทำตามความต้องการของพี่เก่งเค้า เพราะมันมีอารมณ์เพิ่มขึ้นจริงๆ

เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆที่ผมกับพี่เก่งแข่งกันเย็ดน้องนิดกับยัยก้อยในด่าด็อกกี้แบบนี้ ก็ยังไม่มีผลแพ้ชนะ ยังไม่มีใครน้ำแตก
สักคน สองสาวเลยแท็คทีมแตะมือกัน เป็นฝ่ายขึ้นมาขย่มผมกับพี่เก่งเสียแทน โดยย้ายขึ้นมานอนบนเก้าอี้สระน้ำ ที่ปรับ
เอนจนแบนราบ ปูด้วยฟองน้ำเนื้อหนา แล้วมีปลอกผ้าฝ้ายลายสวยๆ สองสาวแข่งกันเย็ด ใครทำให้ผู้ชายน้ำแตกก่อนจะเป็น
ฝ่ายชนะ โดยพนันกันว่าคนแพ้จะต้องทำงานบ้านพร้อมเลี้ยงดูยัยเมย์หนึ่งอาทิตย์

จากนั้นสองสาวก็ขึ้นมาขย่มผมกับพี่เก่งอย่างเอาเป็นเอาตาย เรี่ยวแรงไม่รู้ขนมาจากไหน ขย่มเย็ดลงมาแต่ละดอกเล่นเอา
ผมเสียวควยจะหัก เพราะมันทั้งหนักทั้งแรง ผมกับพี่เก่งนอนอยู่คนละเตียงก็จริง แต่อยู่ใกล้ชิดกันแค่เอื้อมมือถึง เลยขยิบตา
ส่งซิกกันเป็นที่เข้าใจว่าเราจะกลั้นไว้จนเสร้จพร้อมกัน ไม่อยากให้ใครเป็นคนชนะ แล้วในที่สุดก็สำเร้จ เราแตกพร้อมกันได้
จริงๆ จนสองสาวงุนงงว่ามันเป็นไปได้อย่างไร มีการถกเถียงล้อกันเล่นๆอีกว่า

"นิดว่านิดชนะพี่ก้อยนะคะ..เพราะนิดขย่มจนพี่เอกแตกเยอะกว่าที่พี่ก้อยทำกับพี่เก่ง..อิอิ..." ก็แน่ละสิครับ ผมยังหนุ่มแน่นกว่า
ย่อมต้องมีน้ำกามเยอะกว่าเห็นๆ ฮาๆๆๆๆ
.........................................
หลังจากนั้นอีก6เดือน ญาติของน้องนิด(พี่สาวของพ่อ) ที่ย้ายครอบครัวไปเปิดร้านอาหารที่อเมริกานั้น เกิดเสียชีวิตลงไป
ด้วยโรคหัวใจ ทางญาติๆจึงส่งข่าวมาให้น้องนิดทราบ ผมก็ทราบเพียงนัยๆเหมือนกันว่า น้องนิดนั้นเหมือนโดนตัดญาติขาด
มิตรหลังจากที่เธอคัดค้านการขายที่ของพ่อ เพื่อจะเดินทางไปทำร้านอาหารที่อเมริกา ถึงขนาดที่ว่าตอนพี่เก่งกับน้องนิด
แต่งงานกัน ญาติทางฝ่ายน้องนิดไม่มีใครมาร่วมงานสักคน

แต่ทว่าเหตุการณ์มันก็ผ่านมาแล้วหลายปีจนน้องนิดแต่งงานแล้วมียัยเมย์เป็นลูกสาว เวลาที่ล่วงโรยผ่านไปจึงทำให้บรรดา
ญาติๆของน้องนิดหายโกรธ หายโมโห เมื่อฝ่ายตนเองศูนย์เสียญาติผู้ใหญ่ไปอีกหนึ่งคน จึงได้ส่งเรื่องมาบอกกับเธอ พี่เก่ง
นี่ก็โคตรจะใจดีสมเป็นผู้ใหญ่ ผู้นำครอบครัวจริงๆ ไม่เคยมีอารมณ์ขึงโกรธแต่อย่างใด กลับสนับสนุนน้องนิดให้เดินทางไป
เคารพศพป้าที่อเมริกา ซึ่งดูเหมือนว่าน้องนิดจะไม่อยากเดินทางไปเพียงลำพัง เดือดร้อนให้เก่งต้องเดินทางไปเป็นเพื่อน

ในครั้งแรกนั้นน้องนิดต้องการพายัยเมย์ไปด้วยแต่พวกเราช่วยกันคัดค้าน โดยเฉพาะยัยก้อยทั้งๆที่ไม่ใช่ลูกของตนเองกลับ
เป็นผู้คัดค้านอย่างเต็มที่ เพราะเธอหลงรักยัยเมย์อย่างหัวปักหัวปำ เสนอตัวว่าจะดูแลยัยเมย์ให้อย่างดี ซึ่งมันก็ไม่น่าจะ
มีปัญหาแต่อย่างใด เพราะผมเองผู้เป็นพ่อโดยสายเลือดของยัยเมย์ยังอยู่ทั้งคน อีกทั้งยัยเมย์ก็โตพอจนหย่านมแล้ว การอยู่
ห่างแม่สักอาทิตย์สองอาทิตย์คงไม่กระไรนัก

เมื่อตกลงกันได้แบบนี้แล้ว ในคืนสุดท้ายก่อนที่พี่เก่งและน้องนิดจะออกเดินทางเราทั้งสี่คนจึงจัดงานเลี้ยงเล็กๆขึ้นภายใน
บ้านเป็นการเลี้ยงส่งน้องนิดกับพี่เอก โดยที่ไม่ได้เชิญแขกสักคน เพราะเราต้องการความเป็นส่วนตัว ในช่วงระหว่างที่กำลัง
นั่งโตะทานข้าวกันอยู่นั้น เราจัดเก้าอี้สำหรับเด็กไว้ให้ยัยเมย์ด้วยตัวหนึ่ง นั่งอยุ่ระหว่างน้องนิดกับยัยก้อย ขณะที่พวกเราต่าง
ดื่มต่างกินพร้อมพูดคุยกันอย่างสนุกอยู่นั้น

"ป๊า.."

เสียงเล็กๆของยัยเมย์ก็ดังแทรกขึ้นพร้อมชุมือขวาที่ถือช้อนเล็กๆกวัดแกว่งไปมา แม้เสียงของยัยเมย์จะไม่ได้ดังนัก แต่มัน
กลับทำให้พวกเราทั้งสี่แตกตื่นด้วยความดีใจ เพราะนี่คือคำพูดแรกของยัยเมย์ที่พวกเราได้ยิน ใช่ครับเธอกำลังเรียกป๊า
พร้อมชูมือกวัดแกว่งช้อนเล็กๆหันหน้ามองมาทางพี่เก่งสลับกับมองผม

"เห้ยยยย..นิด..ลูกพูดได้แล้ว..ไชโยๆๆๆๆ..."

พี่เก่งร้องดีใจลั่นห้องเหมือนถูกหวยทั้งๆที่ยัยเมย์นั้นเป้นเลือดเนื้อเชื้อไขของผม จากนั้นก็เดินไปจับตัวยัยเมย์อุ้มลุกขึ้นจาก
เก้าอี้ กอดรัดจุบพวงแก้มใสๆแดงปลั่งด้วยความรัก จนยัยเมย์จักกะจี๋หัวเราะคิกๆเสียงใสพร้อมดิ้นดีดตัวไปมาในอ้อมกอดของ
พี่เก่ง น้องนิดมองภาพของพี่เก่งที่ให้ความรักกับยัยเมย์อย่างจริงใจจนขอบตาแดงๆ มีหยาดน้ำตากลบเต็มสองเป้าตาด้วย
ความตื้นตันใจ ส่วนตัวผมนั้นก็มองภาพนั้นด้วยความสุข แม้ใจจะอิจฉาอยากร้องตะโกนบอกว่าพี่เก่งขี้ตู่ก็ตาม

"เรียกป๊าอีกสิลูกจ๋า...ป๊าๆๆๆๆ"

พี่เก่งอุ้มร่างกลมปุ๊กลุ๊กพวงแก้มเต็มอิ่มแดงปลั่ง ของยัยเมย์ขึ้นชูเหนือหัว แล้วเร่งรัดบอกให้ลูกสาวของผมเรียกพี่เก่งว่าป๊า
ซ้ำอีกครั้ง

"ป๊า...ป๊า..อิอิอิเอิ๊กๆๆๆ..."

ยัยเมย์ก็ร้องเรียกซ้ำดั่งที่สอน พร้อมหัวเราะหน้าเป็น ทำให้พวกเราทั้งสี่คนต่างหัวเราะด้วยความเอ็นดูและความสุขกันทั่วหน้า
แต่ช่างน่าแปลกนักแม้ปากผมจะหัวเราะไปกับความน่ารักน่าเอ็นดูของลูกสาวตนเอง แต่ลึกๆในใจนั้นผมกับโหวงเหวงเคว้ง
คว้าง ยิ่งพอยัยก้อยชิงเข้าคว้าตัวยัยเมย์มาจากอ้อมกอดของพี่เก่ง แล้วถามยัยเมย์ว่าป๊า..อยู่ไหนๆ ..นิ้วเล็กๆสั้นๆกลมๆของเธอ
ก็ชี้ไปยังพี่เก่ง พร้อมหัวเราะจนตาหยี ผมก็หน้าเสียทันที ในสายตาสายใยความรู้สึกของลูกน้อย เธอคิดเพียงว่าชายสูงอายุผู้
นั้นคือป๊าของเธอคนเดียว แล้วตัวผมล่ะเป็นอะไรในสายตาของลูก แล้วผมก็รีบปรับสีหน้าให้รื่นรมณ์มีความสุขทันทีเมื่อน้องนิด
หันมามองหน้า ผมไม่อยากให้เธอรุ้ว่าข้างในจิตใจของผมนั้นรุ้สึกอย่างไร

พอได้เวลา2ทุ่มกว่ายัยเมย์ก็เริ่มหาวหวอดๆ แสดงสัญญาณว่ากำลังง่วง น้องนิดเลยอุ้มลูกน้อยเข้าห้องไปกล่อมให้นอนหลับ
ทั่วทั้งห้องรับแขกก็ดูเหมือนจะเงียบสงัดลงไปทันทีผมขยับตัวไปมาบนโซฟาเดี่ยวอย่างอึดอัด เพราะโซฟาตัวยาวโดนพี่เก่ง
กับยัยก้อยยึดครองไว้แล้ว

"เอกตามเข้าไปสิ..ไปกล่อมลูกนอน..อย่าคิดมากน่า ลูกเมย์แกยังเด็กไร้เดียงสา แกคิดว่าพี่เป็นป๊าของแก เพราะพี่ใกล้ชิดแก
มากกว่าเอก..อีกหน่อยพอแกโตขึ้นกว่านี้เราค่อยๆสอนค่อยๆบอกความจริงให้แกรู้..."

ผมนึกว่าผมซ่อนความรู้สึกในใจไว้ได้มิดชิดแล้ว แต่ไม่วายที่จะโดนพี่เก่งสังเกตุพบ ผมรู้สึกซาบซึ้งกับคำพูดและการกระทำ
ของพี่ชายคนนี้เสียเหลือเกิน มันทำให้ผมรู้สึกละอายใจอย่างยิ่งที่ดันแอบอิจฉาพี่เขาอยู่ในใจ

"ขอบคุณครับพี่.."

ผมกล่าวสั้นๆพร้อมขยับลุกขึ้นยืน ปรารถนาเหลือเกินที่จะเดินตรงเข้าไปกราบขอบคุณพี่เขา แต่ผมก็ไม่ได้ทำ เพียงแค่กล่าว
คำขอบคุณด้วยความรู้สึกที่แท้จริง ผมเดินเลี่ยงเข้าไปยังห้องนอนของน้องนิดกับพี่เก่ง ซึ่งด้านในห้องนอนใหญ่นั้น แบ่งแยก
ห้องเด็กอ่อนไว้ด้านใน เมื่อผมเปิดประตุเข้าไปก็เห็นน้องนิดกำลังเปิดประตุห้องน้องเมย์ออกมาพอดี

"จุ๊ๆๆๆ...เบาๆค่ะลูกเพิ่งหลับ..."

น้องนิดยกนิ้วชี้แตะริมฝีปากพร้อมทำเสียงบอกให้ผมอย่าส่งเสียง แล้วก็เดินเข้ามาจนชิดติดตัวผม ก่อนจะยื่นแขนเรียวยาว
ออกมาโอบรอบลำตัวผมแล้วเขย่งขาเงยหน้าจุ๊บปลายคางของผมเบาๆ

"นิดรู้นะว่าพี่เอกคิดยังไงกับเรื่องมะกี้...อย่าน้อยใจเลยนะคะ ลูกเมย์แกยังเด็กไร้เดียงสา แกไม่รุ้หรอกค่ะว่าแกเป็นลูกสาว
ของใคร..." ผมไม่ปล่อยให้น้องนิดพูดมากไปกว่านี้ รีบก้มหน้าลงไปประกบปากจูบปิดปากเธอไว้ก่อน พร้อมกับเอื้อมมือกอด
รัดลูบหลังไหล่เบาๆ

"แล้วน้องนิดล่ะครับ..รู้หรือเปล่าว่าตัวเองเป็นเมียใคร..." ผมถามยิ้มๆจ้องเข้าไปในดวงตาสวยใสคู่นั้นของเธอ

"เอ้อ......มะวานตอนหัวค่ำ นิดเป้นเมียพี่เอกใช่มั๊ยคะ..พอตกดึกก็เป็นเมียพี่เก่ง..หูยยยยยผัวสองคนนี่ทำจนเมียสับสนไปหมด...
ว่าแต่คืนนี้พี่เอกอยากเป้นสามีนิดละป่าวล่ะ..."

น้องนิดตอบยิ้มๆกวนๆ แล้วเอื้อมมือมาคว้าท่อนลำของผมกำๆบีบๆเบา เมื่อถามผมว่าคืนนี้อยากเป็นสามีของเธอหรือเปล่า...
ผมไม่รอช้ารีบก้มตัวลงช้อนร่างสุงเพรียวของน้องนิดอุ้มไว้ในวงแขนแล้วพาเดินไปวางลงบนเตียงนอนกว้างใหญ่ ซึ่งสั่งทำ
เป็นพิเศษ

น้องนิดลงไปนอนหงายชันเข่าข้างหนึ่งตั้งไว้ ทำให้ชายชุดนอนบางพริ้วเลื่อนไถลลงไปจนเกือบถึงง่ามขา จากนั้นยกสอง
แขนเปลื่อยชูขึ้นมายังผมพร้อมทำหน้ายวนยั่วเร้าอารมณ์ ผมรีบถอดเสื้อผ้าตรงหน้าเตียงจนเปลือยเปล่าจากนั้นก็ขยับตัวทรุด
ลงไปซบหน้าที่อกอวบอิ่มสองเต้าฟอนเฟ้นอย่างหลงไหล

"ซี๊ดดดด..ผัวขา...คืนนี้เย็ดนิดให้เต็มที่เลยนะคะ..นิดไปอเมริกากับพี่เก่งตั้งหลายวัน..." น้องนิดกระซิบบอกเบาๆสองมือของ
เธอยกขึ้นมาขยี้เส้นผมของผมเล่นไปมาด้วยความซ่านสยิว