วันอังคารที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561

แม่ยอมให้เขียนจดจำ

 แม่ยอมให้เขียนจดจำ
ช่วงผมเรียนมหาลัย มาเช่าห้องใกล้มหาลัยในจังหวัด พ่อแม่เช่าให้ผม เพื่อไม่ให้ผมขี่มอร์ไซไปกลับเกือบ150-180กี่โลต่อวัน แม่พ่อเป็นห่วงเรื่องอุบัติเหตุ แม่จะมาหาผมทุกวันเสาร์อาทิตย์อยู่กับผมบางครั้งพ่อก็มาด้วย เอาเงินเอาอาหารมาใส่ตู้เย็นให้ใว้กิน นิสัยแม่จุ้นจ้านมากเรื่องผมจะมีแฟนกลัวเรียนไม่จบ แม่จะมานอนค้างกับผมสองคืน คืนเสาร์คืนอาทิตย์แม่ก็จะเดินทางกลับอำเภอบ้านเกิดในจังหวัดเดียวกัน ทุกวันแม่จะชอบนอนกอดผมแบบชิดตัวกัน ตอนเด็กๆกอดด้วยกันกับแม่ไม่มีปัญญาอะไร ไม่คิดอะไรมาในสมองแต่พออยู่ระดับวัยรุ่นโตเป็นหนุ่มเต็มวัย การนอนใกล้ชิดตัวกันกับผู้หญิง ถึงจะเป็นแม่แต่แม่ก็เป็นผู้หญิงเพศตรงข้ามกับผู้ชาย ผมเกิดความอบอุ่นด้านอารมณ์ทางเพศอยู่บ่อยๆแต่เก็บอารมณ์เอาใว้ ..ในที่สุดใจมันเรียกหา แรงกดดันอารมณ์ทางเพศมีมากไปในวัยรุ่นของผม ผมใด้ล่วงเกินแม่ด้วยการจูบดูดเต้านมหน้าอกแม่และ นอนทาบทับตัวแม่อ้อนขอมีอะไรด้วย ยกน้ำเป็นร้อยๆสายมาพูดกับแม่ว่า ลูกต้องการมาก ลูกอาจเรียนไม่จบ ถ้าลูกไปทำสาวนักเรียนที่ชอบพอกันท้อง หรือ ลูกไปเที่ยวหญิงโสเภณีอาจติดโรคทางเพศใด้ ผมอ้อนแม่ยกอะไรมาใด้ผมก็พูดให้แม่ฟัง อ้อนแม่อยู่นาน จนแม่ยอม ในที่สุด แม่ไม่มีอะไรปกปิดร่างกายเลย ทุกอย่างในตัวแม่ ผมใด้สัมพัสทุกมุมในร่างกายแม่ จุดที่ผมเคยมุดออกมา ผมก็ใด้มุดเข้าไปอีกครั้ง เต้านมผมเคยดูดกินน้ำนม ผมก็ใด้ดูดดื่มอีกครั้ง ผมลูบไล้จุดลับๆทำอยู่นาน จนแม่ทนการเสียดสีแท่งเนื้อเพศของผมกับแผ่นเนื้อเพศของแม่ แม่ทนเก็บอารมณ์ไม่ใด้ ถึงกลับหลับตาเคลิ้มเสียวสยิวตามแรงดึงเข้าๆออกๆไม่ไหว แม่ยกมือมาลูบหน้าผากผมที่มีเหงื่อออกเต็มหน้าผากเซยเส้นผมแล้วจูบหน้าผากปลายเส้นผมเบาๆ แม่พูดว่า คึกจังลูกทำให้ แม่จิตใจกระเจิงเลยนะลูก ลูกทำนานแม่จัง แม่พูดเบาๆเหมือนยอมรับชตากรรมที่เกิดขึ้นใด้ ผมจึงเต็มที่ทุกท่าลีลาประเคนใส่ตัวแม่เต็มแรงปรารถนา จนแม่ผมเกร็งตัวมีน้ำออกเป็นฟองขาวๆติดแท่งเอ็นเนื้อผมเต็มแท่งลำ ผมใด้อารมณ์มาก จนในที่สุดผมใด้ปล่อยน้ำพิสุทธิ์เข้าไปยังโพลงจุดที่ผมใด้กำเนิดมา..แม่ร้องไห้เบาๆหลังจาก
เสร็จจกิจน้ำกามต้องห้ามที่ผมปล่อยเข้าภายลงในร่างกายตัวแม่ผมแล้ว แม่คงเสียใจที่ปล่อยตัวจนใด้เสียกับลูกชายตัวเอง แต่ผมมันใด้อารมณ์ อารมณ์กลับคึกคักมาใด้เร็ว ผมมีอะไรกับแม่อีกสักพักต่อมาน้ำที่สอง ถึงใด้นอนหลับ นอนกอดแม่เอาใว้จนหลับ ตื่นเช้ามา แม่หาข้าวน้ำให้ผมกิน ผมก็ทำตามหน้าที่ลูกที่ดี อ่านหนังสือเรียน ทำรายงาน ปิดด้วยทำการบ้านเขียนจดจำ คำว่า รักแม่ ด้วยหมึกน้ำพิสุทธิ์ในร่องรูกระดาษใบเล็กๆที่ผมเคยมุดออกมาใด้ ผมมีอะไรกับแม่มาตลอดจนจบป.ตรี ในห้องเช่าใกล้มหาลัย..จนผมออกไปหางานทำในกรุงเทพ มีแฟนมีลูก ผมลืมไม่ลงเลยในช่วงที่แม่ยอมเอาร่างกายมาให้ผมสร้างความสุขทางเพศในวัยเรียนของผม..ผมรักแม่มากกว่าเดิมมาก โทรคุยกับแม่เสมอ บอกรักแม่ใด้ทุกวัน ส่งเงินให้แม่ใช้ ผมไม่สูบบุหรี ไม่ดื่มเหล้าเบียร์ให้เสียงาน อย่างดีกระป๋องเดียวต่ออาทิตย์วันหยุด ผมว่า ประสบการณ์ขอผมก็ผ่านตรงนั้นมา แต่มันมีผลดีมากกว่าผลเสีย อย่างน้อยแม่คือผู้ให้จริงๆ แม่คือ คนที่รักห่วงเราที่สุดไม่มีอะไรมาเทียบเท่าแม่ใด้ ผมไม่เสียใจที่ทำกับแม่แบบนั้นลงไป ผมสารภาพกับแม่ ว่า ลูกใด้เสียทางเพศกับแม่ในช่วงนึ่งในวัยเรียน ทำให้ลูกรักแม่ คิดถึงแม่เสมอ จนผมมารับแม่ไปมาด้วย ผมชื้อบ้านเดียว อยู่กับครอบครัว สุขสบายดีทุกวันนี้ ลูกชายรักแม่มาลัยมาก แต่ก็ไม่วายจะ หยุดตัวเองใด้ ครั้งแฟนผมไปทำงานโอทีวันอาทิตย์ ผมกอดบอกรักแม่ทุกวัน แต่วันนี้ แม่จับเป๋าของลับผม ผมเลยยิ้มให้แม่พาแม่เข้าห้องแม่ อายุแม่แค่ตัวเลขจริงๆ ของลับแม่ เต้านมแม่ สีหน้าแม่ตอนถูกแรงดันแท่งเอ็นเนื้อเข้าๆออกๆ ผมมีอารมณ์สุดขีด แม่พูดข้างหูของผมว่า แม่ก็ลืมลูกชายแม่ไม่ลง แม่ถึงสะกิดลูกแม่เองเลยไง ลูกแม่ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวัง เต็มที่นะลูกแม่ แม่รักลูกชายแม่นะ แม่รักลูกมานะ นั้นคือคำพูดของแม่ตอนแม่น้ำกำลังจะแตกชโลมแท้งเอ็นใหญ่ของผมและผมก็ปล่อยน้ำพิสุทธิ์สวนกลับไปชนกับน้ำน้ำวิสุทธิ์ของแม่ ใด้ตามนัดหมายอารรมณ์ที่สมบรูณ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น