น้ำฝนเองค่ะ 12

น้ำฝนคืนที่ผ่านไปมันเหนื่อยกับการช่วยตัวเองหรือเหนื่อยจากการปีนระเบียงกันแน่ ตื่นมาบ่ายโมงกว่าแล้ว

ลงมาข้างล่างเห็นกับข้าววางอยู่เรียบร้อยแต่ไม่เห็นใครเลย เรียกป้าแดงก็ไม่ตอบ เค้าไปไหนกันหมดเนี้ย กับข้าวก็เย็นชืดไปหมดแล้ว แสดงว่าป้าแดงก็ไปข้างนอกแน่ ๆ ฮ้าวแล้วพ่อไปไหนกับเค้าด้วย หรือว่าออกไปกับแม่และพี่เมฆ ฯลฯ ที่น้ำฝนคิดไปต่าง ๆ นานา

แล้วน้ำฝนก็เดินเข้าห้องครัวเพื่อจะอุ่นอาหาร แต่แล้วก็เหลือบไปเห็นเงาตระคุ่ม ๆ ที่สวนหลังบ้าน ใครทำอะไร? หรือป้าแดงไปทำอะไร ออกไปอยู่ดีกว่า

สวนหลังบ้าน ที่ประดับไปด้วยเรือนกล้วยไม้และไม้พรรณนานาชนิด จัดอย่างร่มรื่น เป็นที่ที่คุณพ่อชอบมานั่งพักผ่อนเป็นประจำ ภาพที่เห็นในครั้งแรกไม่ต้องบอกเลยว่ามันคืออะไร อีกครั้งใน สิบสองชั่วโมงกับบ้านหลังนี้ ที่ทำให้น้ำฝนต้องกลับมา และบอกได้เลยว่ามันตื่นเต้นจริงๆ ในชีวิตนี้

ด้วยสัญชาติญาณก็การแอบดูก็ต้องย่องเข้าไปช้า ๆ เงียบ ๆ เพื่อภาพจะได้คมชัด เสียงต้องใส ว่าแล้วน้ำฝนก็ค่อย ๆ ถึ่งเดินถึงคลานเข้าไป

“ช้า ๆ ซิ่ฟ้าจ๋า ป๊าอยากมีความสุขอย่างนี้นาน ๆ

พยาบาลสาว ผมยาว หุ่นมารตฐานหญิงไทย ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อย เป็นผู้ที่น้ำฝนเห็นหลังแรกก็เห็นว่าน่าจะเป็นคนเรียบร้อยเหมือนผ้าผับไว้ เป็นพยาบาลที่ดีทั่ว ๆ ไป แล้วเธอ..กำลัง

ใบหน้าของเธอแทบจะแนบติดกับหว่างขาของพ่อน้ำฝน เธอมองมันแบบตาไม่กระพริบ พลางใช้นิ้วคีบบีบแท่งเนื้อที่กำลังขยายตัวใหญ่ขึ้นมาอย่างช้า ๆ และเธอใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บีบบดคลึงที่ปลายหัวนั้นไม่หยุด และพอมันเริ่มใหญ่ขึ้นมาระดับหนึ่ง เธอก็อ้าปากใช้ลิ้นสีชมพูอ่อนตวัดเลียแท่งเนื้ออย่างไม่รู้สึกรังเกียจแม้ แต่น้อย ปลายลิ้นเรียวลากไล้จากปลายไปถึงโคนแล้วลากกลับขึ้นไปใหม่อีกหลายรอบ

ไม่บอกก็รู้ว่าเธอคงมีประสบการณ์อย่างนี้ไม่น้อยเหมือนกัน

พยาบาลสาวที่ชื่อพี่บีเธอยิ้มอย่างพอใจที่สามารถปลุกมันให้ตื่นขึ้นมาได้

"อุ๊ อืมม บีเก่งจัง" พ่อน้ำฝนกระตุกเบา ๆ และจ้องมองลีลาของพี่บีด้วยความกระสัน ขณะที่พี่บีก็เหลือบตามองขึ้นดูอาการของพ่อน้ำฝนด้วยความสนใจ เธออ้าปากเล็ก ๆ ครอบอมเอาส่วนหัวของแท่งเนื้อนั้นเข้าไป ปลายลิ้นโลมเลียกวาดไปทั่วแท่งเนื้อที่อยู่ในปาก เหมือนกำลังลิ้มชิมรสไอติมแท่งแสนอร่อย มือเล็ก ๆ ทั้งสองข้างขยับมาบีบกำแท่งเนื้อแล้วรูดเข้าออก ไปพร้อมกับผงกหัวออกแรงดูดแท่งเนื้อขึ้นลงช้า ๆ พี่บีก้มลงไปจนส่วนปลายชนกับคอหอยอย่างเต็มลำ เธอจึงหงกหัวขึ้นพร้อมกับออกแรงดูดอย่างรุนแรงจนแก้มขาวเนียนลีบตอบ

"อูยยยย บีจ๋าา" พ่อน้ำฝนร้องครางเสียงกระเส่า จ้องมองดูเหตการณ์เบื้องล่างอย่างได้อารมณ์ เท่งเนื้อสีคล้ำหายวูบเข้าไปในความขาวเนียนของแกมพี่บีแล้วก็โผล่มาออกตัด กับปากสีชมพู แบบซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"บี อูยยย ...บี บี จ๋า อุย ๆ " พ่อน้ำฝนแอ่นเอวยกขึ้นตามแรงดูดแท่งเนื้อด้วยความความเสียวซ่าน คงจะทนไม่ไหว พลางมองขึ้นมายิ้มอย่างมีชัย แล้วเลียลิ้นไปรอบปากตัวเองรู้สึกสะใจที่ทำให้คนไข้ที่เป็นพ่อน้ำฝนเสียว ซ่านได้ขนาดนี้ แล้วใช้มือรูดถอกท่อนเนื้อ โดยปลายท่อนเอ็นนั้นจ่อที่ปาก พี่บีอ้าปากรับการบุกรุกของท่อนเนื้อ พร้อม ๆกับกวาดตวัดลิ้นนุ่ม ๆ ไปทั่วปลายหัวบานอย่างหิวกระหาย พ่อน้ำฝนเกร็งตัวกระตุกใส่ปากพี่บีไม่นานนักก็กระฉูดเอาน้ำขาวข้นออกมาจน เต็มปากและใบหน้าของพี่บีจนไหลย้อยลงไปที่คอและเสื้อ แถมยังเอาใจพ่อน้ำฝนด้วยการจับเอาท่อนเนื้อนั้นปาดไปมาจนทั่วใบหน้าของเธอ อย่างสะใจในอารมณ์ น้ำขาว ๆ เปรอะเลอะเต็มใบหน้า เป็นภาพที่พ่อน้ำฝนดูแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พร้อมส่งสายตาหวานฉ่ำให้แก่พี่บี แค่นั้นยังไม่พอจะพยายามใช้มือที่มีข้างเดียวดึงไหล่พี่บีขึ้นมาจูบปากอีก แต่พี่บีก็ร้องขัดขืนไหว

“ไม่เอาค่ะคุณท่าน มันเปื้อน”

“เปื้อน ที่ไหนกัน มามะ ขอจูบทีเถอะ”

พี่บีลุกขึ้นแล้วจุ๊บไปที่ปากพ่อน้ำฝนหนึ่งที่ แล้วก้มลงไปเก็บแท่งเนื้อใส่กางเกงเหมือนเดิม

“บีจ๋า .... เราไม่ได้มีกันนานแล้วน่ะ”

“ก็รอให้คุณนายกลับนอกก่อนซิค่ะ เดี๋ยวเรื่องแดงขึ้นมาบีตายแน่เลย”

น้ำฝนได้ยินอย่างนี้แล้วก็ไม่ต้องสงสัยอะไรแล้ว พ่อกับพี่บีคงจะมีอะไรกันตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลแน่เลย