วันศุกร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558

น้อยกับวันหยุดยาว 8


  หล่น ที่ไหนนะ มัวแต่ไปแอบดูป้าแกมือถือหายเลย “เจอแล้วค่ะลุง นึกว่าจะไม่เจอซะแล้วหล่นอยู่นี่เอง” ครับคุณน้อย หายไปเสียดายแย่เลย คุณน้อยรีบกลับเข้าบ้านเถอะครับฝนเริ่มลงเม็ดหนาแล้ว ... ไม่ทันลุงยืนพูดจบ ฝนเทลงมาเม็ดหนาเลย วิ่งไปหลบใต้ชายคาบ้านป้าแมวแทบไม่ทัน “ลุงมีร่มไหมค่ะ ตกมาอีกจนได้นึกว่าจะหยุดตกแล้ว” มีครับเดี๋ยวลุงไปหบิบมาให้ ดูสิคุณน้อยเลยเปียกมะล่อกมะแล่กเลย เดี๋ยวลุงไปหยิบร่มกับผ้าขนหนูมาให้ครับคุณน้อยเปียกไปหมดแล้ว


ฉันพยักหน้าลืมดูตัวเองไปเลยชุดนอนเปียกจนเกือบเห็นทะลุไปไหนต่อไหน มัวแต่กดโทรศัพท์เช็คไปเช็คมา กลัวโดนฝนถึงกับพังหรือปล่าวนะ ลุงแกหายเข้าไปพักหนึ่ง ฉันยืนกอดอกอากาศเย็นจัง ฝนดันมาตกอีกหรือจะวิ่งฝ่าไปดีนะมันก็แค่นี้เอง คิดไปคิดมาหันไปเห็นลุงก้านนอนเมาหลับคอพับพาดไปกับแคร่ อ้าวแล้วนั่นอะไรมันโผล่ออกมาเป็นพวงๆ ตรงรอยพับของโสร่งลุงก้านนะ อือฮือ ลุงก้านแกนี่ทั้งใหญ่ทั้งดำทะมึน พวงไข่ห้อยคล้อยออกมาดำเมื่อมเลย นอนเมาไม่ทันระวังนะสิโสร่งเปิดไปถึงไหนต่อไหน เฮ้อ ของผู้ชายนี่มันก็เหมือนๆ กันไปหมดนะต่างกันแค่ไซด์กับความยาวละมั้ง ดูไปฉันก็หันมองซ้ายมองขวากลัวลุงยืนแกออกมาเห็นมาฉันแอบมองท่อนลำของลุง ก้านแก อิอิ เอากล้องมือถือถ่ายไว้ให้ยัยปุ้มกับยัยหวานดูดีกว่า นังชะมดเพลินด้วยชอมแน่ๆ เลย ของโปรดนังชะมดมันนี่นา ว่าแล้วฉันก็ใช้มือถือถ่ายท่อนลำของลุงก้านแกสี่ห้าภาพ กำลังเอามือถือซูมไปมา “อะแฮ่มคุณน้อยทำอะไรครับ” อ้อ ปะเปล่าค่ะลุง น้อยลองมือถือดูว่าโดนฝนแล้วเสียไหมนะค่ะ “อ้อ ครับนี่ครับคุณน้อยผ้าเช็ดตัวคุณน้อยเช็ดหัวก่อนนะครับเดี๋ยวพาลไม่สบายไป ยังตกหนักอยู่เลยร่มอันนี้พอใช้ได้อยู่นะครับ ขาร่มมันหักสองเส้นคงพอใช้การได้ครับ” ฉันรับผ้าเช็ดตัวมาเช็ดผมก่อนจะคว้าร่มมาถือรอสักพักก็จะไปบ้านพักแล้ว “เฮ้อดูไอ้เจ้าก้าน นอนทุเรศจริงๆ เดี๋ยวปล่อยให้นอนลมโกรกตากฝนอยู่ตรงนี้เลยไอ้ทุจาดลูกตา” ฉันแอบชำเลืองมองไปดูลุงยืนแกจับตัวลุงก้านขยับโสร่งลุงก้านปิดท่อนแกที่ออก มารับลม “อุ้ย เอ้าดูหล่นอีกทำไมไม่ติดเลยละจะพังไหมเนี่ย”


ลุงยืนหันมามองที่ฉันพร้อมกับ “เป็นอะไรหรือครับคุณน้อย” ไม่เป็นอะไรค่ะลุงน้อยมัวแต่ถือหลายมือมือถือเลยหล่นนะค่ะ ฉันเอามือตบๆ พยายามเปิดกลับไม่ติดซะแล้ว “ไหนลุงดูให้ครับ” ลุงแกว่าพลางลุกมาหยิบมือถือจากฉันไปพลิกไปมา ถอดฝาออก “ท่าโดนน้ำหรือปล่าวเดี๋ยวลุงเอาไปเป่าพัดลมให้แป๊บเดียวครับ” แกถือมือถือหายเข้าไปในบ้าน ฉันนี่ไม่ระวังเลยจริงๆ สักพักแกก็เดินออกมา “ติดแล้วครับคุณน้อย สงสัยตอนหล่นแบตมันจะเคลื่อนคุณน้อยลองดูนะครับ” ฉันรับมือถือจากลุงยืนมาเอ้าแล้วทำไมหน้าจอโชว์ภาพท่อนของลุงก้านละนี่ ลุงยืนแกเปิดดูที่ฉันแอบถ่ายไว้หรือ ฉันเริ่มอายๆ ไปดีกว่าลุงแกจะว่าฉันลามกแน่ๆ “ขอบคุณค่ะลุง น้อยไปละคะไม่ไกลก็เข้าบ้านได้แล้ว” พูดพลางฉันก็ส่งผ้าเช็ดตัวคืนลุงแก “คุณน้อยถ่ายเจ้าก้านไปทำอะไรหรือครับ 555 นอนซะทุเรศออกอย่างนั้น” อ้อ ค่ะลุง น้อยคงเผลอหันมือถือไปนะค่ะเลยติดรูปลุงก้านมา อิอิ แกจะเชื่อไหมนะฉันคิดในใจ “คุณน้อยจะถ่ายไปแกล้งมันอีกไหมละครับเดี๋ยวลุงจับมันพลิกให้ถ่ายชัดๆ เลย ดีแกล้งมัน” เอาเข้าแล้วสิฉันเองชักขำในใจ ไหนๆ ลุงแกรู้แล้วนี่อ่ะลองถ่ายให้แกสักสองสามรูปตามใจแกเล่นๆ อยากรู้เหมือนกันลุงยืนแกจะแกล้งลุงก้านยังไง “อิอิ แต่น้อยไม่มองนะค่ะ ลุงแกล้งเสร็จบอกน้อยละกันน้อยจะถ่ายให้สองสามภาพแล้วจะส่งเข้ามือถือลุงละ กัน” ว่าแล้วลุงยืนแกเดินไปจับตัวลุงก้านขยับให้นอนเต็มแคร่ พร้อมเปิดโสร่งลุงก้านเอาท่อนลำออกมารับลม “คุณน้อยถ่ายเลยครับ” ค่ะๆ ฉันเอามือปล้องตาข้างหนึ่งพร้อมกับยื่นถือไปถ่ายท่อนของลุงก้าน “คุณน้อยมาถ่ายใกล้ๆ ก็ได้ครับนี่ๆ 555” ลุงยืนแกหันไปคว้ากระบอกข้าวหลามเปล่าๆ มาสวมลงบนท่อนลุงก้าน ทำเป็นสนุกเลย เอาๆ จะได้กลับเข้าบ้านแล้วทะลึ่งพอแล้วเรา ฉันคิดพลางเดินไปถ่ายใกล้ๆ ตามที่ลุงแกบอก ดูเหมือนของลุงก้านแกจะตอบสนองการเล่นของลุงยืนแล้ว ฉันเห็นมันผงกๆ แต่มีกระบอกข้าวหลามสวมอยู่ ลุงยืนแกลุกเดินเข้าบ้านเฉย ฉันถ่ายเสร็จกำลังจะบอกแกว่าจะกลับเข้าบ้านพักแล้ว หันไปจะบอกลุงแกแกดันเดินโทงๆ ออกมาพร้อมมือถือแก “ลุง...... “ ฉันอุทานไม่ออกมัวแต่มองไปที่ท่อนแก “คุณน้อยเคยเห็นของจริงใกล้ๆ ไหมครับ บอกตรงๆ ลุงอยากเย็ดคุณน้อยสักครั้งมาถึงขนาดนี้แล้วแต่ลุงไม่ขืนใจคุณน้อยหรอกลุง ยังไม่อยากตกงานหรือติดคุก” ค๊ะลุง ทำไมคิดแบบนี้กับน้อยละ น้อยไปละ ฉันกำลังหันจะวิ่งฝ่าฝนไปแหละร่มไม่ต้องใช้แล้วไปอย่างนี้ละ ลุงแกดันไวกว่าวิ่งเข้ามาคว้าข้อมือของฉัน ฉันตกใจยืนตัวแข็งได้แต่บอกลุงอย่าทำอะไรน้อยเลยนะน้อยกลัว “ไม่หรอกครับคุณน้อย ขอลุงแค่ชักว่าว คุณน้อยนั่งดูก็พอนะครับช่วยสงสารคนแก่สักครั้งไม่ได้เจอแบบสาวๆ มานานหลายปี นึกว่าสงสารคนแก่นะครับ”


ฉันยืนอึ้งไปนาน ไม่มีคำพูดอะไรแล้วนอกจากมองลุงยืนแกที่นั่งคุกเข่าเหมือนขอโทษที่ทำความผิด รุนแรง ฉันในตอนนี้เหมือนสมองมันเบลอๆ ใจหนึ่งโกรธมาก อีกใจหนึ่งกับสงสารแกเฉย เฮ้อ เหมือนกระหรี่หรือปล่าวนะเราแค่ดูคงไม่เป็นอะไรลุงแกแก่แล้ว แถมเพิ่งเสร็จกับป้าแมวอีกคงไม่มีแรงแล้วละ............................. END PART 8


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น