วันศุกร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558

น้อยกับวันหยุดยาว 7


  เฮ้อ วันนี้สนุกดีมีเรื่องตื่นเต้นทั้งสนุกทั้งเสียวตลอด ตีสามกว่าแล้วเพื่อนๆ นอนหลับกันหมดเหลือฉันคนเดียวที่นอนไม่หลับ นอนพลิกไปพลิกมาคิดถึงเรื่องที่ป้าแมวเอาไปเล่าให้ลุงยืนกับลุงก้านฟัง เรื่องที่พวกลุงยืนกับลุงก้านพูดถึงตัวฉันกับเพื่อนสาวสองคน จะเป็นอันตรายไหมนะเกิดแกเมาแล้วหน้ามืดขึ้นมานังชะมดตัวผู้แต่เหมือนจะไม่ ใช่ตัวผู้มันจะช่วยได้ไหมถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น คิดไปคิดมาก็ปวดหัว เฮ้อ เราไม่น่าพิเรนเล้ยจริงๆ ออกไปนั่งสูดอากาศหน้าบ้านพักดีกว่าฝนลงเม็ดปรอยๆ แล้ว คงมี่อะไรหรอกลุงแกก็อยู่กับเรามาเกือบสิบกว่าปีแล้ว ช่างแกเราเองก็แกล้งยั่วแกเองด้วย อิอิ ถือว่าหายกันก็แล้วกัน


อืม อากาศเย็นสบายดีจริงๆ “ใครค่ะนั่นนะ” อ้าวคุณน้อยยังไม่หลับหรือครับ ลุงเองลุงยืน ลุงจะไปเก็บพวกจานชามมาให้ป้าแมวเค้านะ เลยชวนเจ้าก้านมาช่วย ป้าแมวแกหลับไปแล้วเดี๋ยวเช้าแกจะบ่นลุงไม่เก็บไม่กวาดให้คุณน้อย “อ้อ จะลุงรกหน่อยนะ พวกปอบมาลงก็แบบนี้ละคะ อิอิ ฝากด้วยค่ะลุง” ไม่เป็นอะไรหรอกครับหน้าที่ลุงอยู่แล้ว ไปไอ้ก้าน ช่วยข้าเก็บยกเดี๋ยวค่อยไปนั่งเฝ้าบ้านให้คุณน้อยที่เดิมเว้ย ฉันลุงขึ้นยืนมองตามสองลุงไปทางกระโจมหน้าบ้านพัก พลันนึกไปถึงเรื่องที่คิดมาตลอดจนนอนไม่หลับ เออ นี่ถ้าเราทำเป็นไม่รู้แกก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจหรือรู้ว่าเรานะรู้เรื่องแก แล้วนี่ ฉันยืนกอดอกมองไปทางกระโจม พายมือออก สูดอากาศเข้าแรงๆ ลึก ตายลืมอีกแล้วบราไม่ได้ใส่ ชุดนอนก็บางมีเกงในตัวน้อยแบบจีสติงปิดเนินตัวเดี๋ยวอีกต่างหาก แล้วไปทักลุงแกอีกแล้ว อิอิ เอาเหอะหมดแรงกันแล้วแค่ดูไม่ได้เอาก็แค่นั้น อิอิ


สองลุงเดินไปเดินกลับจนเสร็จ ลุงยืนแกเดินหิ้ววิทยุกับสายปลั๊กพ่วงที่บ้านพัก “คุณน้อยให้ลุงเอาเข้าไปเก็บในบ้านเลยไหมครับ” เอาไว้ตรงนี้ก็ได้ลุง ลุงก้านนั่งคอพับรอลุงแล้วละนั่น อิอิ “ครับ ครับ ลุงเอาไว้ตรงนี้นะครับ เพื่อนๆ คุณน้อยหลับกันหมดแล้วหรือครับ” ค่ะลุง สงสัยเพลียเดินทาง พรุ่งนี้คงออกไปเที่ยวตามที่ต่างๆ ก่อนกลับมาพักอีกคืนนะค่ะ ลุงบอกป้าแมวเตรียมกับข้าวแค่ตอนเย็นก็พอนะค่ะ มื้อเช้าขออาหารเบาๆ สักชุดก็พอค่ะ “ได้ครับคุณน้อยลุงขออนุญาตนั่งกระโจมกับเจ้าก้านอีกสักพักนะครับคุณน้อย จะได้คอยดูรอบบ้านด้วย” ค่ะลุง อุ่นใจดี “แล้วคุณน้อยหายปวดเมื่อยหรือยังครับ ที่ลื่นล้มเมื่อบ่าย” หายแล้วค่ะป้าแมวแกนวดเก่ง “ป้าแมวแกเคยรับจ้างนวดตามบ้านให้พวกคนแก่แถวบ้านนี่ละครับ ติดใจฝีมือแกหมด ถ้าคุณน้อยอยากให้แกนวดอีกก็บอกแกนะครับ” ค่ะลุง แต่นานๆ คงให้แกนวดดีกว่าค่ะ เกรงใจป้าแก ให้นวดบ่อยๆ แกก็ไปเล่าให้ลุงยืนฟังตลอดละสิ ที่นี้คงบอกหมดหน้าอกเท่านี้ หอยใหญ่เท่านี้ อิอิ ลุงนี้ฉันรู้ทันหรอกน่า “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ คุณน้อยก็เหมือนลูกหลาน เป็นป้าเป็นลุงก็ช่วยกันเอาใจใส่กัน อะ ลุงไปนะครับเดี๋ยวเจ้าก้านพาลกลิ้งตกโต๊ะ 555” ค่ะลุงตามสบายค่ะ ฉันตอบแกเป็นปกติแต่ไม่ลืมเอามือกอดอกคุยแล้วก็นั่งไขว่ห้าง กันสายตาลุงแกที่ชอบแอบชะแว้บๆ มองไล่ไปทั่ว


นั่งสักพัก อ้าวแล้วฉันเอาโทรศัพท์มือถือไปไหวที่ไหนลืมไปเลย ก็ว่าทำไมเหมือนไม่ได้คุยโทรศัพท์กับใครหรือมีใครโทรหาเลย ตายแล้วหล่นอยู่ข้างหน้าต่างบ้านลุงหรือปล่าวนะ ไปปลุกนังชะมดไปช่วยหาดีไหมนะ เอหรือค่อยๆ แอบอ้อมไปตอนลุงแกไม่ได้มองมา ไปดูแป๊บเดียวไม่เป็นไรหรอกมั้ง ว่าแล้วฉันก็รอจังหวะที่ลุงแกไม่ทันมองเดินเบี่ยงๆ อ้อมไปทางบ้านของป้าแมว ค่อยๆ เดินไปทางหน้าต่างที่แอบดูป้ากับสองลุงเอากัน นั่งเอามือค่อยๆ ควานๆ เพราะความมืด ไม่มีแฮะอยู่ไหนนะ จะโทรเข้าก็เดี๋ยวโดนจับได้ว่ามาแอบดู หรือตกตอนเดินอ้อมกับไปกระโจม กำลังที่ฉันจะยันตัวลุกฉันถึงกับผงะ “อ้าวลุงยืน ไหนว่าจะนั่งกินกันสักพักใหญ่ๆ ไงค่ะ” ก็เจ้าก้านนะสิครับมันดันเมาคอพับลุงเลยเบื่อเลยนั่งคนเดียว เลยแบกมันมานอนที่บ้าน แล้วคุณน้อยหาอะไรหรือครับมืดๆ เดี๋ยวลุงไปหยิบไฟฉายมาให้ “อ้อ คือๆ น้อยไม่แน่ใจเมื่อวานตอนมาเรียกลุงไม่รู้ทำมือถือหล่นที่ไหนนะค่ะ เลยสุ่มหาทั่วๆ รอบๆ บ้าน” อ้อ รอลุงเดี๋ยวครับ เอาเจ้าก้านไปนอนที่แคร่นี่ก่อนเดี๋ยวลุงเอาไฟมาช่วยหา


เฮ้อ ลุงแกคงไม่ทันนึกหรอกว่าแล้วจะมาทำหล่นอะไรแถวหน้าต่าง ข้างบ้านลุงแก ลุงแกไปเอาไฟฉายมาให้ฉันส่วนแกก็มีอีกหนึ่งกระบอก นั่งฉายไปรอบๆ บริเวณจุดไล่ตั้งแต่แถวที่แอบดูเลยไปถึงตรงทางเดินอ้อมไปกระโจม มันน่าจะอยู่แถวนี้นะมันจะไปหล่นที่ไหนได้ “ค่อยๆ หาละครับคุณหนูเดี๋ยวก็เจอครับ” ค่ะลุงน้อยก็ค่อยๆ ดูละค่ะ ฉันไม่ทันจะนึกระวังชุดนอนเพราะมัวแต่ก้มๆ หาๆ มือถือ ก้นกระดกขึ้นกระลงบ้าง ก้มโค้งไปบ้างไม่ทันระวังตัวเลย “อุ่ย ว๊าย” ฉันตกใจหงายหลังไปกระแทรกลุงยืนที่นั่งก้มๆ หาอยู่ทางด้านข้างๆ ก็กบเจ้ากรรมดันกระโดดผ่างมาไม่รู้เนื้อรู้ตัว “คุณน้อยเป็นอะไรหรือปล่าวครับ กบละมั้งครับไม่ใช่งูหรอก” ไม่เป็นไรค่ะลุง ตกใจไปหน่อยนะค่ะถ้าเป็นงูน้อยวิ่งไปแล้ว ลุงแกพูดจบก็เอามือช่วยพยุงใต้แขนฉันให้ลุกขึ้น แต่มันดันไปโดนกับหน้าอกฉันนี่สิคะ แถมตัวแกยังเบียดประคองติดเข้ามาทางด้านหลังฉัน เหมือนมีอะไรตุงๆ มาดุนตรงร่องก้อนฉันอีก ไฟฉายหรือปล่าวนะ “ไม่เป็นไรค่ะลุง น้อยไม่เป็นอะไรค่ะ” อุ่ย ลุงขอโทษครับคุณน้อยลุงแค่จะช่วยประคองคุณน้อย “ค่ะๆ ไปหาตรงนั้นอีกที่ละกันนะค่ะไม่เจอก็ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวไปเอาโทรศัพท์ยัย ปุ้มมาโทรดู น่าจะแบตยังไม่หมดกลัวแต่ฝนโดนจะดับเท่านั้นกันพอดี “ครับคุณน้อยเดี๋ยวลุงไปช่วยดู” ............................. END PART 7




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น