วันศุกร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

ดอกไม้ในแจกัน เดอ ซี่รี่ส์ ตอน หนึ่งสัปดาห์ของเกสร EP 1

 

 

 

​"สองคนนั่งคุยกันไปก่อนนะ แนนขอไปล้างจานก่อน" หญิงสาวบอกกับหนุ่มๆทั้งสองคน ว่าแล้วเธอก็เก็บจานที่อยู่บนโต๊ะ
"พี่แนน ผมช่วยนะครับ" เด็กหนุ่มผู้ร่วมโต๊ะอาหารรีบลุกกุลีกุจอจะไปช่วยเป็นการใหญ่
"ไม่เป็นไรปอน ปอนนั่งคุยกับพี่เจษไปแหละ ตรงนี้ เดี๋ยวพีจัดการเอง" แนนบอกกับเด็กหนุ่มรุ่นน้อง ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องกับสามีของเธอ ก่อนที่เธอจะเอาจานไปล้างในห้องครัว ปอนจึงนั่งลงที่เดิม แต่สายตาของเขามองตามหลังของหญิงสาวที่เดินเข้าไปในครัว

"พี่เจษแน่ใจแล้วใช่มั้ยครับว่าจะทำแบบนี้" ปอนหันกลับมาคุยกับเจษผู้เป็นลูกน้องร่วมปู่เดียวกัน
"พี่ตัดสินใจแล้ว ปอนทำไปแหละ ไม่ต้องกังวลนะ" เจษพูดไปอย่างนั้นเพื่อให้ลูกพี่ลูกน้องสบายใจ ทั้งที่ในความจริงแล้วเจษเองก็เหมือนจะยังไม่แน่ใจเท่าไหร่นัก แต่ดูเหมือนเขาเองก็ไม่ได้มีทางเลือกอื่น

ปู่ของทั้งคู่มีลูกสองคน คนโตเป็นผู้ชายคือพ่อของเจษ อีกคนเป็นผู้หญิงคือแม่ของปอน ดังนั้นเจษจึงเป็นคนเดียวที่ยังใช้นามสกุลของปู่ แต่ปัญหาดันเกิดตรงที่เจษดันมีภาวะมีบุตรยาก หรือพูดง่ายๆคือเจษดันเป็นหมันนั่นเอง

สองสามีภรรยา พยายามมาหลายทางแล้ว ทั้งหาหมอ ทั้งทำกิ๊ฟท์ แต่ทุกทางก็ลงเอยด้วยความล้มเหลว ยิ่งเจษเป็นคนเดียวทียังใช้นามสกุลของปู่ มันยิ่งกลายเป็นความกดดันของเขา จนเมื่อลูกพี่ลูกน้องของเขาที่เพิ่งเข้าสู่วัยทำงานทักทายเขามาเมื่อสองเดือนก่อน และบอกเขาว่ามีแพลนกำลังจะลงมาอบรมที่กรุงเทพ

ชายหนุ่มก็เริ่มคิดถึงทางออกที่คนหลายคนไม่กล้าที่จะนึกถึง เจษอยากให้แนนลองไปนอนกับปอนเพื่อทำลูก

"ถ้ามันเป็นทางเดียว แนนจะลองดูก็ได้นะ" นั่นคือคำตอบของแนน แต่ก็นานเป็นเดือนหลังจากที่เจษพยายามโน้มน้าวให้เธอไปนอนกับลูกพี่ลูกน้องของเขา
"แต่แนนขออย่างนึงนะ แนนจะไม่ทำต่อหน้าเจษเด็ดขาด" แนนยื่นคำขาด ซึ่งเจษก็รับคำขอของเมียสาวแต่โดยดี

แนนวางจานลงไปในซิงค์ล้างจานก่อนจะค่อยๆเริ่มล้างทีละใบ แม้หญิงสาวจะตัดสินใจไปแล้วที่จะนอนกับลูกพี่ลูกน้องของสามีเพื่อจะได้มีลูกเสียที แต่เธอก็ยังอดที่จะรู้สึกกังวลอะไรหลายๆอย่างไม่ได้ หญิงสาวไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นเลยนอกจากเจษผู้เป็นสามี อย่าว่าแต่ความกังวลว่าจะต้องไปนอนกับผู้ชายคนอื่นเลย แค่คิดว่าต้องไปแก้ผ้าต่อหน้าลูกพี่ลูกน้องของสามี แค่นี้ก็ทำเอาเธอกังวลไม่น้อยแล้ว เธอพยายามล้างถ้วยชามให้ช้าที่สุด แต่มันก็ยังเร็วในความรู้สึกของเธอ จนไม่เหลืออะไรให้ล้างแล้ว แนนเลยเดินออกจากครัว

สองหนุ่มย้ายจากโต๊ะกินข้าวไปนั่งที่โซฟาเรียบร้อยแล้ว  แนนเลยเดินไปที่โซฟา พอเจษเห็น ชายหนุ่มจึงลุกขยับให้เมียสาวของเขานั่งข้างๆปอน  แนนก็ไม่ได้อิดออดอะไร แม้เธอจะรู้สึกตื่นเต้นปนกังวลมากๆก็ตาม

"คุยอะไรกันอยู่เนี่ย" แนนเอ่ยถาม
"ก็นัดแนะกับน้องมันเรื่องเรานั่นแหละ" เจษบอก แนนฟังแค่นี้ก็อดหน้าแดงไม่ได้ แต่เธอก็ยังอยากรู้ว่าทั้งคู่นัดแนะอะไรบ้าง
"เจษก็บอกปอนไว้คร่าวๆแหละว่า อะไรที่แนนชอบอะไรที่แนนไม่ชอบ ถึงเวลาจะได้ราบรื่นหน่อย" เจษบอก คราวนี้แนนยิ่งอายแทบจะมุดหน้าหนี
"ตาบ้า ไปบอกอะไรน้องมันมั่งเนี่ย" แนนแว้ดพลางตีแขนสามีเบาๆ ปอนที่นั่งมองอยู่ข้างๆ ถึงกับอมยิ้มในความน่ารักของพี่สะใภ้
"ว่าแต่ปอนอบรมที่กรุงเทพนี่กี่วัน"  แนนถาม
"อาทิตย์นึงครับพี่แนน" ปอนตอบกลับ ในขณะที่แนนทำตัวไม่ค่อยถูก แต่เด็กหนุ่มรุ่นน้องกลับดูสบายๆ

ทั้งสามคนคุยสัพเพเหระกันไปเรื่อยเปื่อยจนเวลาล่วงเลยเกือบสี่ทุ่ม แล้วก็เป็นเจษที่ชวนทั้งแนนทั้งปอนขึ้นไปพักผ่อน

"ไปพักผ่อนกัน น้องมันก็ดูเหนื่อยๆแล้วด้วย วันนี้ขับรถมาตั้งไกล" เจษบอก
"ปอนนอนห้องนอนเล็กนะ พี่ทำความสะอาดห้องไว้ให้แล้ว" แนนบอกกับน้อง ปอนพยักหน้ารับ แม้ในใจอยากจะถามออกไปว่าแล้วพี่แนนจะนอนกับผมมั้ย แต่เด็กหนุ่มเลือกที่จะไม่ถามดีกว่า
"แนน พาน้องขึ้นไปที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวเจษปิดบ้านก่อน" เจษบอก แนนเลยเดินพาปอนขึ้นไปชั้นสองของบ้าน เด็กหนุ่มที่เดินตามพี่สะใภ้ขึ้นบันได ก็อดที่จะแอบมองก้นกลมๆที่อยู่ภายใต้กางเกงทำงานขายาวสีกรมท่าของแนนไม่ได้

"อาทิตย์นี้ ปอนก็พักที่ห้องนี้นะ" แนนเปิดห้องนอนเล็กของบ้านให้ปอน
"ขอบคุณครับพี่แนน"  ปอนเอ่ยพลางเดินเอากระเป๋าใบใหญ่ไปวางไว้บนเตียง
"ตามสบายนะปอน คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเองนะ" แนนบอก
"พี่แนน ผมถามอะไรหน่อยสิ" ปอนเอ่ยปากถาม แต่ก็บอกให้ถามมาได้เลย
"พี่แนนโอเคที่จะทำแบบนี้ด้วยใช่มั้ยครับ" ปอนถามตรงๆ
 "อืม พี่โอเคแหละ ก็ไม่มีทางอื่นแล้วนี่นา" หญิงสาวตอบ แต่เธอไม่กล้าสบสายตากับลูกพี่ลูกน้องของสามี
"ว่าแต่ปอนล่ะ โอเคมั้ย" แนนถามกลับ
"ก็ถ้าพี่ทั้งสองโอเค ผมก็จะพยายามเต็มที่ครับ" ปอนพยายามตอบแบบเก็บอาการมากที่สุด ทั้งๆที่ชายหนุ่มแทบอยากจะปล้ำพี่สะใภ้สาวเสียตอนนี้เลย
"เป็นไงบ้างปอน ห้องพอนอนได้นะ"เป็นเจษที่เข้ามาขัดจังหวะการสนทนาของทั้งคู่
"ได้ครับพี่ สบายมาก" ปอนตอบ
"นอนคนเดียวได้มั้ย หรือจะให้พี่แนนมานอนด้วยเลยคืนนี้"เจษกระเซ้าทีเล่นทีจริง ทำเอาแนนถึงกับหน้าแดงด้วยความอาย ส่วนหนุ่มปอนหัวเราะแหะแหะ เพราะทำตัวไม่ถูก
"ยังไงก็ได้ครับ"
"คืนนี้ให้ปอนพักผ่อนไปแหละเจษ น้องเดินทางมาไกล น่าจะเหนื่อยๆ" แนนบอกกับสามี
"แต่เจษว่า ถ้าคืนนี้น้องมันเหนื่อยๆ ไม่มีแรง แนนก็ลองนอนกับปอนเลยก็ได้นะ ถึงจะยังไม่ทำกัน แต่ก็จะได้คุยทำความคุ้นเคยไว้ก่อน" เจษโน้มน้าวเมียสาว ก่อนจะหันไปหาแนวร่วม  "ดีมั้ยปอน"
"ผมแล้วแต่พวกพี่ครับ" ปอนพยายามเก็บอาการ

เมื่อแนนบ่ายเบี่ยงไม่ออก เธอก็เลยขอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

"เดี๋ยวพี่อาบน้ำเสร็จ พี่จะมานอนห้องปอนแล้วกัน แต่ถ้าปอนง่วงปอนก็นอนไปก่อนได้เลยนะ" แนนบอกก่อนที่ออกจากห้อง โดยเจษก็ตามออกไป

ปอนปิดประตูห้องก่อนจะลงมานั่งที่เตียง ชายหนุ่มเป่าปากออกมา เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเก็บอาการเอาไว้

"เจษอ่ะ แหย่ไปทั่วเลย แนนก็อาย ปอนก็ดูเหมือนจะอายด้วยนะนั่น" แนนถึงกับดุสามีหนุ่มเบาๆทันทีที่เข้ามาในห้อง
"โอ๋ๆๆ เจษแซวเล่น" เจษง้อเมียสาวเป็นการใหญ่
"แล้วคะยั้นคะยอให้แนนไปนอนกับน้อง เจษไม่หวงเมียเลยเหรอ ฮึ" แนนยังเล่นบทแม่งอนอยู่
"ก็หวงสิ ทำไมจะไม่หวง เจษแค่ไม่อยากทำให้บรรยากาศมันอึดอัดเกินไป แค่นั้นเอง" เจษง้อพลางเข้าโอบเมียสาวจากด้านหลัง
"ถ้าเค้ามีอะไรกับน้อง เจษจะยังรักเค้าเหมือนเดิมใช่มั้ย" แนนถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"ไม่ต้องห่วงนะ เจษรักแนนเหมือนเดิมนะ" เจษปลอบพลางลูบหัวเมียสาว
"ว่าแต่แนนจะมีอะไรกับน้องมันคืนนี้เลยเหรอ" เจษกระเซ้าทีเล่นทีจริงอีกครั้ง
"ตาบ้านี่ คนกำลังซึ้ง" แนนถึงกับหลุดขำ ที่สามีเปลี่ยนอารมณ์ไวมาก
"คืนนี้เค้าจะแค่ไปนอนเฉยๆ" แนนบอก
"แน่ใจนะ ว่าจะยังไม่ทำกับน้องมันอ่ะ" เจษกระเซ้าไม่เลิก
"แน่นอน แนนไม่คุยกับเจษแล้ว แนนไปอาบน้ำดีกว่า" หญิงสาวกระเง้ากระงอดไปอาบน้ำ ทิ้งให้สามีหนุ่มนั่งขำคิกๆอยู่ที่เตียง

ในระหว่างที่แนนกำลังอาบน้ำ เจษก็นั่งครุ่นคิดอยู่ที่เตียง ชายหนุ่มเองก็สับสนไม่น้อย ใจนึงเขาก็หวงเมียสาว อีกใจก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก มันกลายเป็นความสับสนในใจว่า เขาควรจะให้แนนไปนอนกับปอนในคืนนี้เลย หรือให้รอก่อนดี  ชายหนุ่มคิดทบทวนไปมา จนกระทั่งเมียสาวของเขาอาบน้ำเสร็จ เจษมองแนนที่กำลังแต่งตัว

"ใส่ชั้นในด้วยหรอ ปกตินอนไม่เคยใส่"เจษเอ่ยปากถามเมื่อเห็นแนนเอาชุดชั้นในลายลูกไม้มาสวม
"ก็วันนี้มันไม่ปกติ" แนนบอก
"จะใส่ทำไม เดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดี" เจษกระเซ้าอีกรอบ
"ม่ายยยย ตาผัวบ้า คิดลามกอีกแล้ว" แนนดุกลับไปเบาๆ ก่อนที่เธอจะสวมชุดนอนเดรสยาว

"เจษก็อาบน้ำแล้วนอนได้แล้ว อย่ามัวแต่คิดลามก พรุ่งนี้ต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอ" แนนไล่สามีให้ไปอาบน้ำ
"แนนจะไปนอนกับปอนแล้วเหรอ" เจษเอ่ยถาม
"ช่าย แนนเริ่มง่วงแล้ว นี่ก็ดึกมากแล้ว" แนนตอบ
"งั้นเดี๋ยวเจษไปส่ง" ชายหนุ่มลุกจากเตียงพาเมียสาวไปยังห้องนอนเล็ก

ทั้งคู่หยุดยืนอยู่หน้าห้องนอนเล็ก แนนจับมือเจษเอาไว้แน่น แม้เธอจะตั้งใจไว้แล้วว่าคืนนี้จะยังไม่ยอมมีอะไรกับปอน แต่เธอก็อดกังวลไม่ได้

"ไม่เป็นไรนะแนน" เจษปลอบเมียสาว ก่อนที่เขาจะหมุนลูกบิดแล้วค่อยๆประตูห้อง ไฟในห้องถูกปิด แถมยังมีเสียงกรนเบาๆของปอนดังให้พอได้ยิน เจษรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก

"น้องมันหลับไปแล้ว หรือแนนจะกลับนอนไปที่ห้องของเราดี" เจษถาม เอาจริงๆพอถึงเวลา เขาเองก็ยังไม่พร้อมซะทีเดียว
"ไม่เป็นไรหรอก แนนนอนห้องนี้แหละ บอกน้องมันไปแล้วนี่ เดี๋ยวเช้ามันตื่นมาไม่เจอแนน มันจะคิดว่าเรากลับไปกลับมา" แนนยืนยันกับสามี

และเมื่อแนนยืนยัน ชายหนุ่มก็ได้พนักหน้ารับก่อนที่จะกลับมาที่ห้องนอนของเขา เจษจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาใช้เวลาในการอาบน้ำสักพักใหญ่ๆ

ชายหนุ่มแต่งตัวแล้วก็นั่งลงที่เตียง เจษกำลังจะเอนหลังลงนอนแต่ก็เปลี่ยนใจ เขาลุกจากเตียงอีกครั้งแล้วเดินออกจากห้องนอนไป เขาเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอนเล็ก

เจษค่อยๆหมุนลูกบิดช้าๆ เบาๆ ก่อนจะค่อยๆดันประตูเข้าไป เขาชะเง้อมองภายในห้อง เพ่งผ่านความมืด เห็นเมียสาวของเขากับปอนลูกพี่ลูกน้อง ต่างหลับสนิท แม้จะอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน แต่ทั้งคู่นอนตะแคงหันหลังให้กัน เสียงกรนเบาๆของปอนยังดังพอให้ได้ยิน เจษค่อยๆปิดประตูจนสนิท เขาเป่าปากด้วยความโล่งใจ

เจษกลับมานอนที่ห้องนอนของเขา ด้วยความอ่อนเพลีย ชายหนุ่มก็หลับไปในเวลาไม่นานนัก

เจษสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกที่เขาตั้งเอาไว้ดังขึ้น ชายหนุ่มงัวเงียลุกขึ้นมาปิดนาฬิกา เขาสลัดใบหน้าไล่ความง่วงก่อนจะดูนาฬิกาแล้วพบว่าตอนนี้หกโมงครึ่งแล้ว นี่เขาหลับเป็นตายเลย

พอขจัดความง่วง เริ่มตั้งสติได้ เจษก็ลุกจากเตียงแล้วออกจากห้องนอน แสงแดดอ่อนๆภายนอกสาดส่องเข้ามาในบ้านจนสว่างแล้ว ชายหนุ่มหยุดยืนที่หน้าประตูห้อง ไม่มีเสียงใดๆเล็ดรอดออกมา เจษคิดว่าทั้งคู่น่าจะยังไม่ตื่น เขาค่อยๆบิดลูกบิดเบาๆ ก่อนจะค่อยๆดันประตูเข้าไปช้าๆ

ภาพในห้องที่เจษได้เห็น ทั้งแนน ทั้งปอนยังนอนหลับอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน แต่เมื่อเขากวาดสายตาไปรอบห้อง เจษแทบจะเข่าทรุด ชุดนอนเดรส กับชุดชั้นในของแนนกองอยู่ที่พื้นข้างๆเตียง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น