“เอ๊ะ! นี่แม่ไม่รู้สึกผิดบ้างเลยเหรอไปหลอกเอาเงินคนอื่นเขามานี่อ่ะ”เก่งขึ้นเสียงตัดพ้อแพรแม่ของเขา ด้วยความไม่พอใจในพฤติกรรมของแม่ตัวเองที่ทำอยู่ “อ้าว ! แล้วนี่แม่ไปโกงเขาตรงไหนกันพวกเสี่ยๆ หน้าหม้อพวกนั้นมันโง่มาให้ตังค์แม่ใช้เอง แล้วอีกอย่างแม่ก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหายสักหน่อย แม่ไม่ได้ขายตัว ไม่ได้เป็นกะหรี่ แม่แค่ร้องเพลงเอามาลัย พวกมันชอบแม่ก็คล้องมาลัยเหน็บแบ็งค์ให้ เสนอให้เงินฟรี ๆ ใครไม่เอาก็บ้าแล้วที่มีกินมีเงินพอใช้อยู่ก็ไม่ใช่เพราะแม่ไม่ใช่หรอกเหรอ” แพรอธิบายให้ลูกฟังด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก “ผมเป็นห่วงแม่นะครับ ผมรูนะรู้แหละว่าสังคมกลางคืนแบบนั้น สิงสาราสัตว์มันเยอะ ผมกลัวแม่จะเป็นอันตราย ผมอยากจะหางานทำช่วยแม่ ถ้าเป็นไปได้อนุญาตให้ผมหางานทำช่วยแม่เถอะ” เก่งเริ่มเสียงแผ่วตาแววๆ เหมือนจะร้องไห้แพรดึงเก่งไปจูบหน้าผากเบา ๆ แล้วเอามือปาดน้ำตาของลูก
“นี่อายุแค่ 15 ยังคิดมากเหมือนคนแก่เลยลูกเรา โถ! ได้แต่ต้องปิดเทอมก่อนนะ ตอนนี้แม่อยากให้ลูกเรียนไปก่อน ไม่มีใครมาทำอะไรแม่ได้หรอก งานของแม่น่ะสบายจะตาย แค่ร้องเพลงให้เขาคล้องมาลัย รับตังค์แค่นั้น” เธอพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส “อีกไม่นานแม่ก็ต้องเลิกร้องเพลงคาเฟ่ มันก็คงอย่างที่ลูกว่านั่นแหละว่าแม่เหมือนหลอกเอาตังค์เขามา ผู้ชายน่ะ ถ้าทุ่มทุนแล้วมันไม่ได้เรามันก็เลิกทุ่ม ถึงจุดนั้นแม่คงทำงานนี้ไม่ได้แล้วต้องหางานใหม่ แต่ตอนนี้โกยได้ต้องโกยไปก่อน ลูกน่ะ พอโตขึ้นอย่าโง่เหมือน ไอ้แก่พวกนั้นแล้วกัน” เธอพูดกับลูกพลางหัวเราะแล้วเดินไปแต่หน้าต่อ “เออ วันนี้ลูกทำรายงานบ้านเพื่อนไม่ใช่เหรอ กลับกี่โมงอ่ะ” แพรชวนเก่งเปลี่ยนเรื่องคุย “คงจะนอนโน่นเลยอ่ะแม่ เพราะเด๋วพรุ่งนี้วันเสาร์วันจันทร์ส่งแต่พวกมันบอกกลางวันขึ้เกียจทำรายงาน ในวันหยุดเพราะฉะนั้นเลยกะให้เสร็จคืนนี้เลย ถ้าผมกลับช้าแม่ถึงห้องแล้วโทรบอกด้วยนะ” เก่งบอกกับแพร แพรยิ้มแล้วตอบลูกไป “จ๊ะ งั้นลูกพามอเตอร์ไซค์ไปนะเดี๋ยวแม่ขับรถยนต์ไปเอง”
แพรอายุ 30 ต้นๆ เธอยังดูดีมาก นอกจากจะสวยแล้วเธอยังเป็นคนฉลาดรู้จักทางหนีที่ไล่ในการทำมาหากิน เธอสามารถหาเงินได้จาก พวกเสี่ย ๆ ป๋า ๆ โดยที่ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเข้าแลกเลยไม่มีใครเคยได้เธอ เธอพักอยู่ที่ห้องแถว กับลูกชายของเธอหลังจากที่สามีเสียชีวิตไป
แพรเลิกงานตามปกติ ลูกชายของเธอไปทำรายงานบ้านของเพื่อนตามที่บอกเธอไว้ ห้องเช่าที่เธออยู่นั้นค่อนข้างเปลี่ยว แต่สิ่งที่ทำให้เธอยังอุ่นใจได้คือ เพื่อนบ้านแต่วันนั้นมันเงียบผิดปกติ เธอจึงลองเข้าไปข้าง ๆ บ้านเพื่อทักทายเพื่อนห้องข้าง ๆ เพราะป่านนี้เขาควรเตรียมของไปขายที่ตลาดแล้ว เธอเคาะประตู ไม่มีเสียงตอบเมื่อลองปิดลูกบิดประตูก็ไม่ล็อก ทันใดนั้นมีร่างหนึ่งเสียบแหบพร่าเข้ามาฉุดร่างเธอแล้ะปิดปากเธอเอาไว้ พวกมันคลุมหน้าคลุมตาเหลือแต่ปากกับตาที่ไม่ได้คลุมไว้ “มึงไม่ต้องร้องเสียงดังไป ถึงมึงร้องก็ไม่มีใครช่วยมึงได้ลุงกะป้าข้างห้องมึงกูอัดยาสลบใส่กว่าจะตื่นก็เช้า แล้วห้องถัดไปเขาก็กลับบ้านต่างจังหวัดเพราะฉะนั้นคืนนี้ไม่มีใครช่วยมึงได้” ไอ้โม่งพูดกับแพร แล้วก็มีเสียงหนึ่งตามมา “ลูกพี่ไม่รมยาสลบมันก่อนเหรอ” ก่อนที่ไอ้คนที่จับแพรอยู่จะตอบกลับไป “ไม่ต้องหรอกดิ้นๆ อย่างนี้แหละกูชอบ มึงค้นหากุญแจห้องมันแล้วก็เตรียมกล้องถ่ายรูปมันเอาไว้” แพรได้ยินพวกมันพูดตาเธอลุกวาวด้วยความตกใจ “หยุดน่ะ นี่พวกเป็นใครแล้วพวก มึงจะทำอะไรกันน่ะ” แพรถามพวกมัน แล้วตะโกนให้คนช่วย แต่ไร้ผลพวกมันวางยาเพื่อนบ้านของแพรวหมด ไม่มีใครได้ยินเธอ “มึงนี่ได้ข่าวชอบหลอกเอาตังค์ผัวชาวบ้านนี่หว่า อย่าว่าพวกกูนะโว๊ย พวกกูมาเพราะมีคนอยากรู้ว่า ไอ้คนที่ผัวเขาไปเฝ้าอยู่จนหลอกเอาเงินเมียไปให้ผู้หญิงอื่นน่ะมันจะสวยขนาดไหน” เหตุการณ์แบบนี้แพรไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น อีกอย่างหนึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นจริง โจทย์เธอมีมากกว่าหนึ่งคน แน่นอนมันทำให้เธอนึกถึงคำเตือนของลูก “ไปรีบรีบเข้าไปในบ้าน กูแค่ได้รับคำสั่งมาให้ถ่ายรูปมึงเอาไว้ เจ๊แกบอกถ้ามึงยังยุ่งกับผัวแกอีกแกจะเอารูปมึงประจาน เอ๊ารีบเข้าไปซิเดี๋ยวพ่อยิงไส้ไหลเลย" แพรตกใจที่พวกมันชักปืนขู่ พวกมันมาทั้หมดสี่คน ไม่มีใครช่วยเธอได้แพรจึงยอมมัน “แก้ผ้าให้เหลือแต่เสื้อใน” มันบังคับแพร “อะไรนะ” แพรถามมันพยายามทำท่าขัดขึน แต่พวกมันก็ขู่แพรอีกครั้ง แพรจึงต้องทำตาม “จำไว้นะมึงถ้ามึงยังยุ่งกับผัวชาวบ้านเขาอีกไม่งั้นมึงได้เป็นคนดังทางเน็ตแน่” มันพูดกับแพรที่กำลังถอดเสื้อออก มันถือกล้องจับไปที่ร่างขาวๆ ที่มีเพียงเสื้อชั้นในตัวเล็ก จนปกปิด เต้าเธอแทบไม่มิดพร้อมกางเกงในที่ปิดได้แค่ของสงวนของเธอเท่านั้น พวกมันมองดูเธออย่างหื่นกระหาย “บอกฉันได้มั๊ยใครส่งแกมาฉันจะได้ไม่ยุ่ง” แพรต้องการจะรูว่าคนบงการคือใคร “ไม่ได้ เดี๋ยวมึงปากโป้ง มึงแค่เลิกยุ่งกับผัวชาวบ้านแค่นี้พอ” หนึ่งในพวกมันพูดหลังจากที่ดึงสติกลับมาจากการจับน้องเรืองร่างที่เย้ายวนนั้น มันให้แพรโพสต์ท่าทางต่าง ๆ พวกมันถ่ายเก็บเอาไว้ทุกอิริยาบถจนมันพอใจ “เอาละเสร็จธุระของเจ๊แล้วคราวนี้ ของพวกกูบ้าง เฮ๊ยมึงไปล็อคประตูแล้วดูต้นทางไว้” ไอ้หัวหน้านั่งลูกน้องมันไปเฝ้าประตู แล้วพวกมันสามคนที่เหลือก็กรูกันเข้าไปปลดเสื้อชั้นในของแพร “ไม่ๆๆๆ นี่พวกมึงจะทำอะไรอีก กูทำตามพวกมึงขอแล้วนี่” แพรถามพวกมัน แต่ไร้ผลไม่มีใครที่ช่วยเธอได้อยู่ตรงนั้น “นั่นเรื่องของเจ๊นี่เรื่องของพวกกู" จ๊วบบบ! มันก้มลงดูดนมของแพรในขณะที่แพรพยามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น จากแรงโอบรัดของพวกมัน
“โอ๊ยยย อย่ากัด ฉันเจ็บ”
แพรกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดมันขบฟันกัดหัวนมของแพรอย่างไม่สนใจว่าแพรจะเจ็บหรือไม่ “เชี่ยเอ๊ย โชคดีของพวกกูจริง ๆ ที่ได้เย็ดมึงนี่ สงสารพวกป๋า ๆ ที่โดนมึงหลอกทุ่มไปจนไม่สนใจลูกเมีย แม่งทุ่มไปไม่ได้แดก ส่วนพวกกูได้มึงเป็นของแถมจากค่าจ้าง ฮ่า ฮ่า ฮ่า “ แพรหมดทางสู้เธอร้องไห้ให้พวกมันทำตามใจชอบ เธอนึกถึงเก่ง ถ้าเก่งยังอยู่กับเธอตรงนี้เขาเก่งคงจะพลอยได้รับผลกรรมจากสิ่งที่เธอทำไปด้วย เก่งรักเธอมากและ แพรก็ลูกว่าลูกต้องสู้ทุกวิถีทางเพื่อปกป้องเธอ ดีแล้วที่เก่งไม่ได้อยู่ตรงนี้ไม่งั้นเก่งอาจจะโดนทำร้ายหรือไม่ก็โดนมันฆ่าไปแล้ว “อ๊า!” แพรร้องอย่างลืมตัวด้วยความเสียวจากการถูกเขี่ยเม็ดติ่งในหีของเธอ เธอมองข้างฝาดูรูปครอบครัวที่ถ่ายกับสามีของเธอและลูกอย่างพร้อมหน้า นี่มันเป็นความผิดของเธอไม่ควรทำมันต้องแต่ต้น พวกมันจับเธอนอนลง แล้วก็พยายามจับเธอถ่างขาออก “ไม่ มีทาง พวกมึงจะทำอย่างนี้กับกูไม่ได้” แพรพยายามขัดขืนและถีบมันมันแต่ไม่เป็นผลมันนับเธอถ่างขาออกจนสำเร็จ “โอ๊ย ไม่ เอามันออกไป” แพรพยายามดันหน้าท้องของมันเพื่อให้มันดึงควยออกไป แต่ก็ไร้ผลมันเริ่มกระเด้าตามใจชอบพวกมัน ความเสียวซ่านเริ่มแผ่เข้าไปจากจุดนั้นไปทั่วร่างแพร จากความเจ็บปวด เริ่มกลายเป็นความเสียว ไอ้คนที่จับแพรอยู่มันก็บิ้วอารมณ์โดยการเล่นหัวนมของแพร “บรื้น” เสียงมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าบ้านทำให้ไอ้โม่งพวกนั้นใจหยุดกิจกรรมไปชั่วพักหนึ่ง “ฉิบหายแล้วใครมาว่ะ” พวกมันอุทาน แพรเองพยายามดิ้น เพื่อเตือนให้ลูกรู้ เธอไม่นึกว่าเก่งจะกลับมาเร็วขนาดนี้ “กลับมาแล้วครับแม่” เก่งตะโกนทำให้พวกมันได้ยิน เก่งเคาะประตูให้แพรเปิดเพราะไม่ได้เอากุญแจบ้านไปทันทีที่เก่งเปิดประตูเข้าไป มันก็รีบตัวเก่งและมัดปิดปากเก่งทันที ภาพแรกที่เก่งเห็นหลังจากตั้งสติได้ ก็คือแม่ของเขากำลังนอนหงายโดยมีอีกคนจับไหล่เอาไว้ และที่หว่างขามีอีกคนหนึ่งกำลังกระเด้าเย็ดแม่ของเขาอยู่ เก่งพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่สามารถจะหลุดจากเชือกที่มันอยู่ได้ ทำไม่ได้แม่กระทั่งส่งเสียงร้องดัง ๆ ให้คนช่วย “ความผิดของแม่มึงนะเว๊ย ที่ชอบหลอกผัวชาวบ้านเขา” พวกมันคนหนึ่งจิกหัวเก่งขึ้นแล้วพูดใส่หน้า พวกชายในหมวกไอ้โม่งยังคงทำสิ่งที่มันต้องการต่อไป โดยไม่สนใจเก่ง แพรร้องไห้เบี่ยงหน้าไปทางอื่นเธอไม่กล้าสบตาลูกชาย ในขณะที่ร่างเธอ โดนพวกมันกระเด้าจนนมกระเพื่อมไปมา มันทำให้เธอรู้สึทุเรศตัวเองมาก ที่ปล่อยให้พวกมันทำอะไรตามใจชอบต่อหน้าลูกชายอย่างนี้ สักพักหนึ่งเธอก็รู้สึกอุ่น ๆ บริเวณหน้าท้อง เธอมองลงไปเห็นไอ้โม่งที่เย็ดเธออยู่ ชักควยของมันออกแล้วพ่นน้ำว่าวเลอะเต็มหน้าท้องของเธอ “เลียน้ำว่าวกู” มันเอาควยไปจ่อหน้าแพรแล้วบังคับให้แพรเลียคราบน้ำว่าวที่ปลายควยมัน ตอนแรกแพรปฏิเสธ แต่มันแสดงท่าทางจะเข้าไปทำร้ายเก่ง แพรกลัวลูกโดนทำร้าย เลยยอมทำ “อ่าห์ กูว่ามึงเลียเก่งอย่างนี้เลิกเป็นนักร้อง ไปเป็นกะหรี่เถอะว่ะ” เพราะมีเก่งเป็นตัวประกันอยู่ทำให้พวกมันมีข้อต่อรองที่จะใช้ให้แพรทำอะไรก็ได้ตามใจพวกมัน พวกมันอีกคนถอดกางเกงออก แล้วนั่งลงตรงอกแพรว มันถ่มน้ำลายของตัวเองลงบนร่องนมของแพรว “นมใหญ่แบบนี้กูขอเย็ดร่องนมแล้วกัน” มันบีบนมของแพรวให้ชิดเข้ามาหนีบหัวควยของมันเอาไว้ แล้วเอานิ้วโป้งบี้หัวนมของแพรว “อุ๊ย!” อีกครั้งที่แพรวรู้สึกเสียวและร้องออกมาเมื่อโดนมันเล่นหัวนมอยู่ตลอด บ่อยครั้งที่คอยมันโผล่ขึ้นมากระทบคางของแพร เก่งเองรู้สึกโกรธแค้นแต่ทำไรไม่ได้เหมือนเดิม “เฮ้ยพวกมึงช่วยเลียปลายควยกูหน่อยซิ” มันบังคับให้แพรเลียควยของมัน แพรจำต้องทำตามเพราะกลัวเก่งจะเป็นอันตราย เธอหวังว่าลูกคงเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองทำไป เมื่อควยมันโผล่พ้นขึ้นมาเมื่อไหร่แพรก็แลบลิ้นเลีย ราวกับมันเป็นไอศครีมแท่งอร่อบ “อ่าห์” เสียงมันร้องคำรามเมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด “ปรี๊ดดด” กลิ่นคาวของน้ำว่าวร้อนๆ ฉีดปะทะหน้าเธอเต็ม ๆ เพราะหลบไม่ทันหน้าเธอเลอะน้ำว่าวของพวกมันไปหมด นรกของแพรยังไม่จบแค่นั้น อีกสองคนที่เหลือเข้ามาหาแพรพร้อมกัน แล้วเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดของแพรก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ไม่ ๆๆๆ ได้โปรดอย่าทำอย่างฉันเจ็บ โอ๊ย” ควยฝังมุกที่เข้าออกในหีทำให้เธอรู้สึกเหมือนใบมีดโกนบาดเข้าใปในร่าง แม้เธอจะมีน้ำหล่อลื่นหลั่งออกมาแต่มันก็บันทาอาการเจ็บปวดได้ไม่มากนัก มันเล่นกับแพรท่าหมา “ โอ๊ย ๆๆๆ” ก่อนที่แพรจะร้องเสียงดังกว่านี้ มันอีกคนก็เอาควยมาอุดปากแพรเอาไว้ “อู๊ววว” แพรร้องในร้องคอเพราไม่สามารถส่งเสียงยามที่ควยมันอยู่ในปาก “พั่บๆๆๆ” เสียงหน้าขากระทบก้น และ หน้าของแพรดังสนั่น” เก่งหมดหวังที่จะช่วยแม่ของเขาเขาหมดอาลัยตายอย่างและเคียดแค้นในสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนนี้เหมือนกับว่าแพรจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างหมดสิ้น ความเจ็บปวดจากควยฝังมุกเม็ดนั้นกลายเป็นความหฤรรษ์ พวกมันเปลี่ยนท่าทาง ไอ้ควยฝังมุกนอนหงาย แพร นั่งค่อมควยมันโดยหันหลังให้ แพรแอ่นตัวหันไปทางปลายตีนของมัน แล้วอมควยของไอ้อีกคนหนึ่ง คราวนี้แพรเป็นฝ่ายทำเองด้วยพวกมันไม่ต้องของอีกต่อไปครั้งแล้วครั้งเล่าที่เธอ ถึงจุดสุดยอด แพรเผลตัวเด้งใส่ควยมันในขณะที่ปากก็ดูดควยพวกมันอย่างเอร็ดอร่อย จนความรู้สึกร้อนผ่าวแผ่ซ่านเข้าไปในร่างเธอ ไอ้ควยฝังมุกมันแตกในหีของเธอความร้อนผ่าวของน้ำว่าวมากมายผ่านเข้าไปในร่างของแพร ส่วนไอ้คนที่แพรดูดควยอยู่ ก็ปล่อยน้ำเข้าไปในปากเธอเธอสำลักเล็กน้อยจนน้ำเว้าไหลมาเลอะ มุมปากและย้อยลงหน้าอกคู่งาม พวกมันยังรุมเย็ดเธอจนกระทั่งหนำใจ และจากไปก่อนรุ่งสาง แพรพาร่างอันเปลือยเปล่าที่เลอะน้ำว่าวลุกขึ้นไปแก้มัดให้ลูกโดยไม่มีคำพูดใด ๆ เธอบอบช้ำมากจนต้องหยุดงานถึง 3 วัน เธอไม่กล้าแจ้งตำรวจเพราะมันขู่ว่าจะเอารูปทั้งหมดของเธอไปประจาน พวกมันถ่ายวิดีโอตอนเธอรุมเย็ดเก็บไว้ด้วย
............หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป “แม่ได้งานใหม่แล้วนะเป็นงานโรงแรมน่ะเข้าเที่ยงวันเลิกเที่ยงคืน” แพรพูดกับลูกชายที่กำลังทำหน้าเศร้า ๆ เก่งมองดูหน้าแพร “เก่งเรื่องที่แล้วมาแม่ขอโทษนะ แม่ควรเชื่อลูก มันจะไม่เกิดขึ้นอีก แม่สัญญา ลูกโกรธแม่รึเปล่า” เก่งนิ่งสักครู่หนึ่ง “ผมไม่โกรธแม่หรอก แต่ไม่เข้าใจอย่างน้อยพวกมันควรได้รับผลกรรม....” ยังไม่ทันที่เก่งจะพูดจบ แพรก็พูดขึ้น “ลืมมันซะเถอะ ถือว่าแค่ฝันร้ายนะมันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว แม่จะไม่หลอกใครเขาอีก”
แล้วทั้งสองแม่ลูกก็กอดกันโดยสัญญาว่าจะลืมเรื่องวันนั้น
..........................ภายใต้แสงไฟสลัวในห้อง ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง เสียงระงมครวญครางดังทั่วห้อง ร่างขาวโพลนนอนหงายสะท้านไปตามแรงกระแทกของร่างกำยำที่ควยของมันกำลังเข้าออกหีของร่างขาวโพลนนั้น มือข้างหนึ่งของมันบีบขยำสองเต้าที่กำลังกระเพื่อมนั้นอย่างเมามันส์ ร่างขาวอวบนั้นเด้งหีรับควยอย่างเมามันส์ “อ๊า อ๊า แรง ๆๆอีกสิคะ แรงอีก” เสียงพูดเซ็กซี่ปนออดอ้อน เร่งเร้าให้ร่างนั้นกระทำแรงขึ้น ในถังขยะห้องนั้นเต็มไปด้วยถุงยางอนามัยที่ใช้แล้ว “โอ๊วว แพร เธอนี่สุดยอดจริง ๆ ไว้วันหลัง เสี่ยจะมาใช้บริการอีกแน่ อ่าห์ตอนนี้เสี่ยใกล้จะเสร็จแล้ว” ไม่ทันขาดคำเสี่ยก็ดึงควยออกมาฉีดน้ำว่าวใส่หน้าสวย ๆ ของแพรวจนเลอะไปหมด แพรเอานิ้วปาดน้ำว่าวที่เลอะหน้าเธอแล้ว กินมันเข้าไปจนหมด แพรสัญญากับเก่งว่าจะไม่ทำอย่างนั้นอีกใช่ซิเธอไม่ตัองหลอกเอาเงินใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้เธอพร้อมให้ใคก็ได้เย็ดเธอเพื่อแลกกับเงิน บัดนี้เธอกลายเป็นกะหรี่ไปแล้ว........
วันจันทร์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2565
แม่จะไม่ทำแบบนี้
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น