วันอังคารที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2563

แม่ลูกดูแลกัน

 


ผมลูกชาวนาชาวไร่อยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียงจริงๆก่อนนั้นผมไปทำงาน นวนครปทุม ค่าแรกก็ขั้นต่ำ พอสิ้นเดือนค่าเช่าค่าน้ำค่ารถค่าครองชีพ หักลบแล้วเงินเก็บไม่มี อย่างดีอยู่แบบอดมือกินมือจะเหลือ 2000บาทต่อเดือน ผมคิดไม่มาก ลาออกกลับบ้านเกิด ไปช่วยพ่อแม่ทำนาไร่สวนดีกว่า ค่าเช่าไม่มี อาหารอยู่ในสวนในไร่ทุกอย่าง บ้านก็อยู่ในสวน อากาศดีว่ามาดิ้นรนในเมืองอีก ผมกลับบ้านแฟนไม่มาด้วย แฟนคนภาคเหนือ เขาขอทำงานงานส่งแม่ แฟนเลยย้ายไปอยู่กับเพื่อนเขา การลาออกจากงานทำให้ผมต้องเลิกกับแฟนด้วย ผมไปเริ่มต้น ชีวิตบ้านๆตามผมชอบ ทำใด้เป็นปีๆ ขายอ้อย มันสำปะรัง พริก ถั่งลิสง ผักสวนครัว มีรายใด้เยอะกว่าทำงานโรงานอีก อย่างน้อยขายผักสวนครัวพวกมะนาวพริก ละกอ ผักสดผักจิ่มพริก ก็มีเงินติดมือ300-500บาทแล้วถ้าขยันเก็บขยันปลูกทดแทนกันเรื่อยๆ แม่จะมีความสุขขึ้นที่ผมมาอยู่กับแม่ พ่อผม ก็คนบ้านๆ เมาเหล้าทุกวันออกแนวคนไม่เอาไหน ติดเหล้าอย่างมาก ดีหน่อยไม่ตีแม่ตีลูก เมามาก็นอนยาวใต้ถุนยุ้งฉางข้าว เงินที่ชื้อเหล้าขาว ก็พ่อเก็บผัก เลี้ยงปลา ไก่ ใครสั่งพ่อก็เอาไปขายให้ตามร้านค้าในตำบลนั้นแหละ พ่อกับแม่แยกกันนอนนานแล้ว พ่อจะนอนชานยุ้งฉางข้าวที่ต่อออกมาเป็นกระท่อมหลังเล็กๆใต้ร่มไม้ นิสัยพ่อแค่ใด้เมาไปวันๆก็มีควาสุข ผมก็ห่วงพ่อนะ พ่อเริ่มผอมลงอย่างมาก บุหรี่เหล้า กลิ่มติดตัวสาบคลุ้งเลย นี่แหละที่ทำให้แม่ไล่มาแยกมานอนใคร่มัน ปีเต็มๆผมไม่ใด้มีอะไรกับผู้หญิงหลังจากเลิกกับแฟน มันเริ่มโหยหา ความเหงาทางกายเริ่มมี คิดอยากต้องการก็มาก ผมต้องมาจบ ลูกรักดีหรือไม่ดี ก็มาถึงจุดนี้ เข้าให้แล้ว  แม่นุ่งผ้าถุงซิน นั่งล้างผักมัดเป็นกำส่งให้ลูกค้าที่มีผมช่วยแม่ทุกวัน แต่วันนี้สายตาผม มองแต่ชายผ้าถุงซินแม่ที่แม่ไม่ใด้ใส่กางเกงใน จนแม่รู้ตัว ต่อว่าเล็กน้อย..แม้ๆมองจิ่มแม่บ่อยจนตาจะลุกออกมาแล้วลูก แม่ก็ปิดผ้าถุงซินลง ผมก็ใด้แต่ยิ้มที่ใด้เห็นของดีแม่ตัวเอง  วันนั้นคืนวันนั้นแหละ แม่เดินเข้ามาในห้องผมที่กำลังวิ่งว่าวอยู่ แม่จะให้ช่วยแกะล็อกกล่องเล็กๆเก็บของมีค่าของแม่ ผมก็แกะให้ พอแม่จะกลับ แม่ยังแซวเหงากายสิท่า เล่นว่าวเพลินจนไม่รู้ตัวใครมาห้องเลยนะ..แค่แม่พูดแซวจบ..ผมก็รีบดึงมือแม่เอาใว้ แล้วก็กอดโน้มตัวแม่ให้มานอนที่เตียงผม ..ผมพูดใส่แม่ แล้วแม่ไม่เหงาหรือที่มีพ่อไม่เอาไหน เมาแต่เหล้าเห็นแยกกันนอนมาปีกว่าๆแล้วนะ แม่ก็จะสบัดมือลุกหนีผม แต่ไม่ทันแล้ว ผมกอดแม่เอาใว้ ผมขอแม่มีอะไรด้วย จนแม่ก็ยอมแบบไม่ว่าไม่ด่าผมเลย ผมกับแม่มีอะไรกันแบบสุดๆทางอารมณ์ไปเลย แม่ก็สารภาพว่า มีความต้องการสูง บางวันก็เซ่งๆไม่มีชีวิตชีวาที่มีผัวไม่เอาไหน  หลังจากเหตุการครั้งแรกผ่านไป ครั้งสองก็ตามมา จนทุกวันนี้ ผมมีอะไรกับแม่ทุกๆสามวัน แม่อาจจะดูแก่ อายุก็45ปีแล้วผม25ปีอายุห่างกัน20ปี แม่ไม่ใช่คนอ้วนหุ่มพอดีสูงเท่าผม170ซม หน้าอกแม่ไซร์มัธยม ใหญ่แต่ของลับ กาบใหญ่มากอวบนูนเด่นมากๆ ผมติดใจมาก มันสร้างทางความรู้สึกใด้ดีมาก แม่จะรักผมมากขึ้นทำอาหารอร่อยๆให้กินทุกวัน ความสุขแบบนี้แม่พูดเองว่า แม่หาไม่ใด้อีกแล้วสำหรับแม่ แม่จะดูแลลูกทุกวัน ทำให้พ่อใด้กินอาหารครบหมู่ด้วย พ่อไม่รู้เลยว่าแม่ มีของใช้แทนพ่อแล้ว เชื่อไหม แม่ไม่อยากให้ผมขึ้นทำเอง แม่อยากทำเอง แม่ชอบดัดเอวร่อนออกกำลังกายไปในตัว เป็นสิ่งที่แม่ชอบ พอแม่ถึงจุดใคร่ แม่จะโน้มตัวลงมากอดลูก จูบหน้าผากลูกเสยเส้นผมอย่างแผ่วเบาๆ แม่รักลูกชายแม่มากนะ สำหรับผม ถ้าให้พูดถึงเรื่องต้องห้าม ผมว่าการห้ามใจความต้องการไม่ใด้หรอก ของพวกนี้ คนชั้นสูงยังเอาลูกพี่ลูกน้องโตมาด้วยกัน แต่งงานกันเลย เพื่อสายเลือดบริสุทธิ์ ผมกับแม่ก็เปรียบเหมือนรักบริสุทธิ์ ของแม่ที่มีต่อลูกชาย พึ่งพากันให้เกิดความสุข ดีกว่าทำร้ายทางกายตัวเองให้ชีวิตขาดหายในความรัก ความอบอุ่นทางกาย และจิตใจในครอบครัว ความรักอบอุ่นกอดกันเอาใว้ดีกว่าให้คนนอก มายุ่งวุ่นวายกับเรา จนบ้านแตกชาวบ้านนินทา หาว่าคบชู้แย่งผัวชาวบ้านหาว่าเล่นชู้เมียชาวบ้าน จนชีวิตวุ่นวานไปหมด เราจบกันที่เข้าใจกัน แม่ลูกพึ่งพากันเรื่องบนเตียง ความเป็นแม่ลูกก็ปกติตามความจริงของชีวิต ถ้าเราแม่ลูกดูแลกันตลอดไป…

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น