วันอังคารที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2563

ช่วยน้องเมียมีน้อง ได้เวลา เดบิ๊วท์ ตอนที่ 1

 

 
            หลังจากกลับจากรีสอร์ทที่บูมดูแลอยู่นั้น ผ่านไปได้ราว 2 สัปดาห์ ซึ่งในช่วงนี้ผมเองก็ติดงานที่เร่งพอควร จนไม่ได้มีอะไรกับนิ๊งเลย จนปิดงานเสร็จจนได้ ก็เลยดื่มกินกับนิ๊งกัน 2 คน ขณะคุยเล่นกันอยู่ มันมีจังหวะนึงต้องไปค้นหารูปที่ถ่าย ขณะค้นหา file ที่ต้องการนั้น มาเปิดดู พอดีดันเห็นภาพที่อยู่ในอัลบั้มที่ นายเอ ถ่ายให้ผมกับนิ๊งเป็นครั้งแรก เลยมาเปิดดูเล่นกัน เปิดไปก็ลูบคลำกันไป ผมพูดเล่นๆขึ้นมาว่า

ผม: ลองถ่ายกันอีกป่ะ รอบนี้ เดี๋ยวพี่ถ่ายเอง

นิ๊ง: อ้าว พี่เอ็กซ์ถ่าย จะถ่ายนิ๊งคนเดียวเหรอ

ผม: เปล่า เดี๋ยวหา เด็กๆมา ถ่ายกับนิ๊ง แทนพี่ เอาปะ

นิ๊ง: บ้า รู้นะ ถ่ายเสร็จกะ นิ๊งเผลอแล้วจะให้มาเอานิ๊งล่ะสิ รู้หรอก ไม่เอาอ่ะ

ผม: อ่ะ ถ้าถ่ายอย่างเดียว อย่างเดียวจริงๆ ล่ะ

นิ๊ง: อืมมม แล้วทำไมอยากถ่ายล่ะ บอกก่อน

ผม: ก็ จริงๆแล้ว ดูของคนอื่น สวยแค่ไหน ก็ไม่เร้าอารมณ์เท่าของแฟนตัวเอง จริงๆ นะ

นิ๋ง: ดูอารมณ์ ก่อน อย่าเร่งล่ะกัน

ผม: โอเค ได้ๆ

            จากที่แหย่ๆ ถาม เหมือนจะเป็นลางดี เลยแทนที่จะ รออารมณ์ดีๆ เลย คิดว่า วันนี้ เลยดีกว่า เพราะตอนนี้ก็เพิ่งหัวค่ำเอง งั้นลองแหย่ๆถามนิ๊งดูอีกทีก่อน

ผม: ไปดูดาวกันอีกป่ะ ไหนๆงานก็เรียบร้อยหมดล่ะ

นิ๊ง: ไปวันไหนล่ะ

ผม: วันนี้ ตอนนี้เลยเนี่ย

นิ๊ง: อืมมม กลับมาก่อน พรุ่งนี้เย็นนะ เพราะนัด คุยลูกค้านิดนึงตอน 17.00

ผม: เอ้า เก็บของ ไวๆๆๆ เสื้อผ้า ยังไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้ น้ำเดี๋ยวไปอาบที่นั่นเอา ปะ

นิ๊งก็ขึ้นไปเก็บของ เสื้อผ้า ของต้องใช้ ส่วนผม Line หา บูม มันว่า วันนี้ห้องพักเต็มหรือเปล่า ซึ่งก็ โล่งเกือบทุกห้อง เลย ถามมันสั้นๆ รวบรัดว่า กล้าถ่ายกับ แฟนพี่ ตอนเค้าตื่นๆ อยู่เปล่า ซึ่งมันบอก อยากเอาตอนตื่นๆมากกว่า ผมนี่คิดในใจ ไม่น่าถามมันเลย แล้วก็ไปเตรียมตัวเดินทาง

21.30 มาถึงรีสอร์ทปลายทาง มาช้าไปนิด เพราะมัวแต่ซื้อของกินเล่นที่ กาดฝรั่ง มา พอมาถึงก็แวะ กรอกรายละเอียด พอเดินเข้าไป เห็น บูมกับเป้ นั่งยิ้มไม่หยุด ผมก็บอกแค่ว่า เดี๋ยวเอาจานชาม กระติกไปให้พี่ด้วยนะ แล้วผมก็รับกุญแจ มาขับรถไปที่ห้องพักที่ลึกสุด ตามเลขกุญแจ แล้วก็ช่วยขนของขึ้นห้องพักกับนิ๊ง จนเรียบร้อยแล้ว ก็ให้นิ้งไปอาบน้ำล้างตัวซะ จนซักพัก บูมได้เอาจานชามมาให้ แล้วถามผมเบาๆ

บูม: พี่ แฟนพี่ทำงานที่ แบงค์xxx เหรอ

ผม: หือ รู้ได้ไง

บูม: ก็เห็นชุดทำงาน พี่เค้าพาดไว้

ผม: ทำเป็นไม่รู้ ไม่ต้องไปแซวพี่เค้าล่ะ

พอดี แฟนผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี ซึ่ง บูม ก็ยกมือไหว้ นิ๊งเองก็รับไหว้ พลางบอก เหนื่อยน้องขนของอีกแล้วนะ ผมเลยบอกให้ บูม เอา บาบีคิวไปอุ่นให้ ที หลังจากนั้น ก็ ผมกับนิ๊งก็เริ่ม ทานไวน์ กัน และมีจังหวะนึงที่ นิ๊งลุกเดินไปในห้อง ผมเห็นสิ่งผิดปกติ เล็กน้อย แต่รอ ถามตอนนิ๊งกลับมานั่งว่า

ผม: นิ้งไม่ได้ใส่ ชั้นใน เหรอ ( นิ๊งใส่ชุดคลุมพันตัวหนาๆ อยู่ )

นิ๊ง: รู้ได้ไงอ่ะ

ผม: ก็ตะกี้ เสื้อคลุมมันติดร่องก้น อยู่ อ่ะ แน๊ะๆ กลัวจะใช้งาน แล้วไม่ทันใจเหรอ

นิ๊ง: เฮ๊อะ ใช้งานได้อยู่หรือเปล่าเถอะ

หลังจากนั้น ผมก็คุย XXX บางเหตุการณ์ เช่น ตอนที่ไปนวดคอนนั้น ทำไม กลายเป็น หมอนวดเอากับน้องแนน ได้ล่ะ  รวมถึง ถามความรู้สึกบางช่วง บางตอน จน คิดว่า นิ๊งน่าจะจินตนาการในใจไปไกลล่ะ เลยลองคำถามวัดดวง

ผม: นิ๊ง ที่เราคุยตอนค่ำอ้ะ ทำวันนี้เลยป่ะ

นิ๊ง: ถ่ายกับใคร นี่ดึกแล้ว นะ

ผม: ถ่ายกับน้องที่ยกของมาอ่ะ มันเด็กมันไม่พูดไปหรอก นะๆ

นิ๊ง: พี่นี่ อยากให้คนอื่นดูนิ๊งโป๊ ให้ได้นะ

น้องเก๋ แฟนนายชา เคยคุยกับผมว่า แฟนพี่อ่ะ น่าจะชอบโชว์นะ เชื่อหนูสิ ถ้าทำให้พี่เค้ากล้าโชว์ได้ รับรองอารมณ์เตลิดแน่นอน พี่ลองดูสิ ซึ่งหลังจากฟังที่น้อง เก๋บอกมา ผมเลยคิดถึงบางเหตุการณ์ที่ อยู่ดีๆ ก็เป็นไปได้เอง โดยไม่ต้องลุ้น ซึ่งแต่ละเหตุการณ์ มักเป็นช่วงที่ มีคนอื่นเห็นทุกซอกมุม โดยไม่มีอะไรปิดบัง หรือ แม้แต่ เรียกว่า อล่างฉ่างเลย เช่นตอนที่ ถ่ายภาพกับ เอ และ ผม

และ เมื่อฟังคำตอบของนิ๊ง ตะกี้แล้ว แทนที่จะบอกว่า ไม่ ไม่เอา หรือ ปฏิเสธ ทันที กลับ เป็นว่า เฉไฉ แทนคำตอบที่ผมถาม

ผม: นะๆ ถ่ายกับน้องเค้า แค่นี้พี่ก็พอใจล่ะ ยกเลิก ที่อยากให้นิ๊งไปให้หมอนวดนวดอีก โอเคป่ะ ( เพราะใจจริง อยากจะห่างๆกับพวก นายชา นายบอล ด้วย )

นิ๊ง: น้องเค้าจะกล้าเหรอ

ผม: น่า ถ้ากล้า ก็ ok ใข่ป่ะ

นิ๊ง: ถ่ายอย่างเดียวนะ ไหน บอกขั้นตอนมาให้ฟังหน่อย จะให้ทำยังไง อะไร บ้าง

ผมก็ค่อยๆ ร่าย นี่ๆ จะถ่ายตั้งแต่ นั่งด้วยกัน มีเสื้อผ้าครบ จน ต่างคนเหลือแต่ชั้นใน แล้วก็ทำท่าทาง เหมือนเอากัน แต่ไม่ได้สอดใส่ ใช้มุมกล้องเบี่ยงเอา

นิ๊ง: หือ น้องเค้าจะกล้าถ่ายเหรอ

ผมคิดในใจเล็กๆว่า แทนที่จะถามว่า น้องเค้าจะทำเป็นไหม แต่ดันถาม จะกล้าถ่ายหรือเปล่า เลยเริ่มเก็บความสงสัยไว้ล่ะ

ผม: ก็ ถามดู ไม่กล้า ก็ เดี๋ยวให้ค่าขนมมัน เพราะ ปล่อยให้หลุดไปไม่ได้ ต้องให้มันมีส่วนทำผิด ไปด้วย มันจะได้ไม่แพร่งพรายความลับ

นิ๊ง : หัวเราะ นี่มัน พรากผู้เยาว์ ด้วยซ้ำนะ

            แกร๊กๆ ตุบๆ เสียง ลากรองเท้าแตะ และ เสียงขึ้นบันได ขึ้นเรือนพัก ก็มาพอดี ผมและ นิ๊งก็เลยหยุดคุยไปทันที

บูม: มาแล้วครับ ที่เอาไปอุ่นให้

ผม: บูม เดี๋ยวจะปิดไฟ ส่วนกลางแล้วใช่เปล่า ถ้าไม่มีอะไรทำ มานั่งคุยเล่น กินไวน์เป็นเพื่อนพี่หน่อย บอกเพื่อนอีกคนด้วยก็ได้ ที่นั่งกับเอ็งตะกี้อ่ะ

บูม: ได้ครับ งั้นเด่ว จัดการเรื่อง แขกเสร็จ เดี๋ยวผมมาครับ

ผม: อื้อๆ ไวๆล่ะ พี่ง่วง แล้วหนีไปนอนเลยนะมึง

            หลังจากลงบันไดไปแล้ว มันวิ่งจริงๆ

นิ๊ง: พี่เอ็กซ์ ชวนเพื่อนน้องเค้าอีกคนนึงเหรอ ไม่เอาแล้วนะ

ผม: น่า เอางี้ ถ้าเห็นแล้วไม่ชอบ นิ๊งก็บอกว่า ง่วงไปนอนก่อนล่ะ แต่ถ้า โอเค ก็ได้ ก็นั่งคุยเล่นกันต่อ นะ

นิ๊ง: พี่นี่ ก็นึกว่า แค่คนเดียว ถ้าหลายคน นิ๊งอายนะพี่

แล้วผมกับนิ๊ง ก็คุยเฉียดๆ xxx ดูแล้ว วันนี้ มีความหวังมากที่สุด ที่เคยลองมาล่ะ จนซักพัก บูม กับ เป้ ก็เดินมา พอดี

บูมกับเป้ ยกมือไหว้ ผมกับนิ๊งอีกครั้ง แล้วผม ก็ บอกให้เอา เก้าอี้ ขยับมนั่งใกล้ๆกัน พอดีผมเองก็เริ่มเมานิดๆ แต่จำได้คือ ผมยังไม่ได้แนะนำชื่อ น้องทั้งคู่ ให้ นิ๊ง รู้จัก สำหรับ บูม เคยแนะนำไปแล้ว แต่ เป้ ถ้าว่ากันตามจริง ต้องถือว่า ว่า เจอหน้ากันครั้งแรกด้วยซ้ำ ( ไม่นับ ที่เคยลักหลับอะไรก่อนหน้านี้ ) ซึ่ง ก็คุยเล่น ถาม อะไรบ้าง เล็กน้อย จนเริ่มแซว คุ้นเคยกัน ผมตึความเอาว่า นิ๊งน่าจะ พอใจให้ถ่ายด้วย ตามที่คุยกันไว้ และสิ่งที่ทำให้ ผมถึงกับจินตนาการเตลิดทันที เพราะ คำ พูดบางคำ

นิ๊ง: น้องเป๋ หยิบขวดน้ำเปล่าให้พี่ที พี่ปวดขา ( แล้วพลางยกขาขึ้นมา ทำท่าทุบๆขาดให้หายปวด )

            ผมมั่นใจว่า ผมยังไม่เคยแนะนำ ให้นิ๊ง รู้ว่า น้องคนนี้ชื่อเป้ รวมถึง บูม เวลาเรียก เป๋ ก็มักจะใช้คำว่า คิง ไม่มีเรียกชื่อ และผมเองเวลาเรียกเป้ ก็มักเรียกว่า เอ็ง มึง ทางเดียวที่ นิ๊งจะรู้ว่า น้องคนนี้ ชื่อเป้ คือ กิจกรรมครั้งก่อน นิ๊งต้องรู้สึกตัว ตอนไหนซักตอนแน่ พลางนึกไปถึง มีครั้งนึง ที่นิ๊งสำลัก ผมเลยคิดอีกทีว่า ถ้านิ๊งจำ ได้ แต่แกล้งทำเป็นจำไม่ได้ ล่ะ สาเหตุเพราะอะไร ก็มีอย่างเดียวคือ อยากทำอีก แต่พูดออกมาไม่ได้

            พอคิดเท่านี้ ทุกอย่างที่แบบไม่แน่ใจ ไม่กล้าบอก ผมเลย โมเม ไปตามที่น่าจะเป็น ถ้า ….  ครั้งก่อน นิ้งรู้ตัวแล้ว แต่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง และผมก็เริ่มเปิดประเด็น เสียว ทันที

ผม: บูม เป้ มึงว่า แฟนพี่ ไปยืนคู่กับ สาวๆใน มอชอ พอไหว เปล่าวะ

บูม เป้ : สบายมากเลยพี่

นิ๊ง: บ้า รอยเหี่ยว ย่นตั้งเยอะ ไม่ไหวหรอก

            ผมเลยจับแขนนิ๊งยกขึ้น ทำไม ชายแขนเสื้อคลุม ร่นไปถึงไหล่ ชนิดว่า เห็นรักแร้ ขาวๆ เลยทีเดียว

ผม: ไหน ก็ไม่น่าเห็นมี

            แล้วผมก็จับแขนนิ๊ง มาทางข้างหน้าของ บูม เป้ ทำให้ บูม และ เป้ น่าจะเห็นว่า ลึกลงไปทาง แขนเสื้อ ที่ตอนนี้เห็นถึง รักแร้แล้ว จะเห็นอะไรต่อ แน่นอน ถ้ามี แสง ก็น่าจะเห็นหน้าอกนิ้งแน่ๆ แต่ เนื่องจาก มีเงา ก็อาจจะมองไม่เห็น แต่ผมต้องการดูนิ๊งว่ามีอารมณ์ร่วมขนาดไหน ซึ่งจริงๆแล้ว นิ๊งเองก็น่าจะรู้ว่า ทำแบบนี้ มัน น่าจะเห็นวับๆแว่มๆ แน่ แต่ นิ้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ผมเหลือบไปดู เป้ากางเกง ทั้ง 2 คน มันมองได้ขัดเจนเลยว่า แข็งตัวเต็มที่ ก่อนหน้านี้ผมได้บอกไปทาง Line ไว้ ว่า โชว์ของหน่อย ไม่ต้องเอามือปิดของมึงล่ะ

ผม: ไม่เจอว่ะ ที่แขน ไหนที่ขา มีพวก รอยเหี่ยวย่นเปล่า

            ผมพูดแล้ว จับชายเสื้อคลุมถลกพรืดเลย ชนิดเห็น ยันง่ามขา พริบตาเดียว แม้แต่นิ๊งเอง ก็ยังตกใจ รีบเอามือมารวบ

นิ๊ง: พี่เอ็กซ์ เดี๋ยวโป๊ นิ๊งเปิดให้หาเองดีกว่า

            ผมคิดในใจ ตอนนี้เหมือนนิ๊งกำลังสนุกกับการให้ น้อง 2 คนนี้ดู วับๆแว่มๆ แล้วเกิดอารมณ์ กลายเป็นของสนุก ไปล่ะ ยิ่ง เป้ วันนี้มันใส่กางเกงบอลสีเหลือง ทำให้ตอนนี้ เหมือนมีจุดเหมือนเปียกน้ำเป็นดวงแล้ว ที่กางเกงที่เด่ ออกมา จนผมคิดว่า นานกว่านี้ ไอ้เป้ ได้น้ำแตกแน่ เลยถามไปว่า

ผม: คือ พี่จะถ่ายภาพแฟนพี่เก็บไว้ แต่ไม่มีคนถ่ายคู่ด้วย เพราะกูต้องเป็นคนถ่าย เอ็ง 2 คน ถ่ายเป็นเพื่อนพี่ เค้าได้เปล่า

บูม เป้: ได้ๆ พี่ ผมชอบถ่ายรูป

ผม: ไม่ถามบ้างเหรอวะ ว่า กูจะถ่ายแบบไหน เผื่อกู บอกว่า ถ่ายเป็นวัน ข้ามวันข้ามคืน

บูม เป้: ได้หมดแหล่ะพี่ ผมชอบ

ผม: แก้ผ้าถ่าย มึงจะถ่ายอยู่เปล่า

            นิ๊ง เอามือมาตีขาผม ก็แรงพอควรแหล่ะ แต่ นิ๊งก้มหน้าไม่กล้าเงยหน้า คุยเท่าไหร่

บูม เป้: ได้หมดแหล่ะพี่ แต่แฟนพี่สิ กล้าถ่ายเปล่า

ผม: เห็นไหม เด็กมันท้า แล้ว ยอมได้ที่ไหน เอ้า ยิ้มอย่างเดียว แล้วตกลง กล้าหรือเปล่าเนี่ย

นิ๊ง: พูดไรกันนี่ ไปห้องน้ำล่ะ

            พอเห็นนิ๊ง เปิดประตูห้อง เพื่อเข้าห้องน้ำ เลยบอกบูมกับเป้ เบาๆ ไปช่วยพี่ยกอุปกรณ์กล้องนิด ผมเดินไปที่รถ ก็หัวเสียเล็กน้อย ที่ลืมซื้อถุงยาง ขนาด 56 ให้ บูมกับเป้ เลยคิดในใจพักนึง แล้วถาม 2 คนนั้นว่า

ผม: บูม เป้ ตอบกูตรงๆ ห้ามโกหก ตั้งแต่ ครั้งก่อนที่พี่มานี่ จนถึงวันนี้ พวกมึง ได้เคยไปเอากับใครบ้างหรือยัง บอกมาตรงๆนะ ถ้ากูรู้ทีหลัง บ้านบึ้มนะมึง

บูม เป้: โอย ยังไม่คิดจะไปมีหรอกพี่ / ที่เจอรอบก่อนนั่น ก็ยังเป็นล่าสุดของผมอยู่เลย

ผม: ไม่คิดอยากไปมีกับคนอื่นเหรอวะ

บูม เป้: อยากอ่ะพี่ แต่ไม่กล้าซื้อถุงยาง เพราะ คนขายที่ เซเว่นนั่น ก็ ญาติกันนี่แหล่ะ

ผม: เออดีว่ะ ถ้ามีคนซื้อถุงยางให้ พวกมึงถึงจะคิดไปมีกับคนอื่น ว่างั้น

บูม เป้: ครับ

ผม: กูประชด ป่ะ ครบล่ะนะ ขึ้นเรือนกัน

            แล้ว ผม กับน้องทั้ง 2 คนก็ หิ้วของ รวมถึงเครื่องดื่ม มาในห้อง กำลังวางนั่นนี่ นิ๊ง ก็เปิดประตูจากห้องน้ำออกมา

นิ๊ง: อ้าว ทำไมเข้ามากินในนี้ล่ะ

ผม: ข้างนอกมันหนาวเกิน

            ผมรอว่า นิ๊งจะถามอะไรต่ออีกหรือเปล่า เพราะจริงๆ ควรถามว่า เอาพวกขาตั้งกล้อง กระเป๋ากล้องเข้ามาทำไม แต่ไม่ได้ถามเลย

นิ๊ง: ไหนแก้ว พี่อยู่ไหนล่ะ โดยหันไปถามทางเป้

เป้: อยู่นี่ครับ ( เป้ พูด แล้วลุกเอาแก้วไปให้ นิ๊ง โดยที่ ท่อนลำของมันชี้ตุง นำหน้า เลย)

นิ๊ง: ขอบใจมาก แล้วอะไรเนี่ย คุยอะไรกัน ถึง ชี้หน้าพี่แบบนี้เนี่ย ไม่อายพี่เหรอ

            น่าน ไอ้เป้ มาพร้อมกับจังหวะจริงๆ และมั่นใจมากว่า ต่อจากนี้ นิ๊งน่าจะ เออๆ ออๆ ตามน้ำแน่ เพราะ ถ้าเป็นเวลาปกติ หรือนิ๊งไม่ โอเค ด้วย คงลุกไปทำอย่าง อื่น หรือว่า ทำหน้าบูด หรือ อารมณ์เสียไปล่ะ แต่นี่ เอ่ย ชง ให้เกิดเรื่องราว

เป้: ไม่อายหรอกพี่ ธรรมชาติ มากกว่านี้ ผมก็ไม่อายนะพี่

ผม: เห็นปะ น้องเค้ายังไม่อายเลย ไหนพวกมึง ไปยืนข้างๆพี่เค้าสิ นิ๊งไม่ต้องลุกขึ้น มองมาทางนี้พอ

            ผมพูดพลางจับกล้องมองผ่าน view finder ด้วยมือเลย ให้ทั้ง 2 คน ไปยืนข้างนิ้ง

นิ๊ง: พี่เอ็กซ์ เอาจริงเหรอ

ผม: หะ ไหนว่าถ่ายอย่างเดียว ไม่ให้เอา

นิ๊ง: หมายถึงถ่ายจริงเหรอ

ผม: อื้อสิ ลั่น ชัตเตอร์แล้วด้วย

นิ๊ง: ถ้านิ๊งยอมให้ถ่าย ต่อไป ถ้านิ๊งขออะไรพี่เอ็กซ์ พี่ก็ต้องยอมให้นิ๊ง นะ โอเคเปล่า

ผม: ได้ สัญญาเลย

นิ๊ง: สูดลมหายใจ แล้วบอกว่า เขิญค่ะ ผู้กำกับจะให้ทำท่าไหน ทำไร บอก

            ให้นิ๊ง เอามือกอดคอ ทั้ง2 คนไว้ โอเค แบบนั้น

            บูม เป้ ถอดเสื้อออกเลย โอเค

            บูม เป้ ทำท่าไป ซุกที่ ซอกคอ พี่นิ๊งที  นิ๊งหลับตาไปเลยก็ได้ โอเค แบบนั้น

            บูม เป้ ถอด กางเกงออกเลย อ้าว พวกมึงไม่ใส่กางเกงในกันเลยเหรอวะ เออ ช่างมัน ไม่ต้องเอามือบังอะไร แต่หันตัวเอียงข้าง เออ นั้นแหล่ะ คือจะให้หลบมุม กล้อง ไม่ต้องเห็นของมึงอ่ะแหล่ะ ยังไม่ต้องลุกนะ อยู่แบบนั้นก่อน นิ๊ง ลืมตาไปดูอะไรล่ะนั่น มองค้างเลยนะ

            บูม เป้ นั่งแบบนั้นก่อน แล้วค่อยๆ ช่วยกัน ปลดเสื้อคลุมพี่นิ๊ง ค่อยๆ นะ

            ตอนนี้ ตามที่ผมดู นิ๊งก้มหน้าอย่างเดียวตัวแข็งทื่อ คงอายสุดๆ อยู่ แล้วไม่รู้จะทำตัวยังไง

ผม: นิ๊ง ต้องให้พี่ถอดด้วยป่ะ จะได้เสมอภาคกัน ( ผมพูดเพื่อให้นิ๊งคลายความเขิน เวลาผู้หญิงเขินอายอยู่ ต้องทำลายความเงียบนั้น )

นิ๊ง: ถอดเลยพี่ เอาเปรียบได้ไง หรือเขินที่ เล็กกว่า ( พูดแล้วหัวเราะเบาๆ )

            ผมเห็นนิ๊งที่ตอนนี้ เริ่มคุ้นเคยไม่ได้เอามือบังหน้าอกเท่าไหร่แล้ว อาจจะเพราะเมาด้วย และ อารมณ์พาไปด้วย ซึ่งเวลานี้ ถ้านิ๊งดูรอบๆซักหน่อย ก็จะเห็นว่า มี ควยของคนแปลกหน้า 2 แท่ง ที่แข็งตัวจนเส้นเลือดปูดโปนไปหมดแล้ว จะชนหน้าตัวเองอยู่แล้ว

ผม: บูม เป้ ค่อยๆลุก นะ ไม่ต้องหันตัวไปทางไหน โอเค นั้นแหล่ะ อ้าว นิ๊ง ไม่หัวเราะต่อล่ะ

            เวลานี้ กลายเป็น ควย 2 แท่งดังกล่าว ลอยอยู่เหนือหัวนิ๊งไปเล็กน้อย นิ๊งเองก็ทำตัวไม่ถูกจะเอามือไม้ไปอยู่ไหนดี

ผม: นิ๊ง จะไปกลัวอะไรเล่า จับเต็มๆมือไปเลย จับเหมือนโหนราวอยู่

ผม: โอเคนั่นแหล่ะๆ ไอ้บูม ไม่ต้องแอ่นเอวกระเด้าแบบนั้นโว้ย พี่เค้าจับเฉยๆ

            ทำให้ทุกคนหัวเราะ กัน

บูม: โถ่พี่ เอามีดมาแทงผมดีกว่า แบบนี้

            บูมเองก็กระเด้าเอวเข้าออกจากมือของนิ๊งที่จับควยมันไว้ มันยังไม่หยุดทำ ไม่แปลก แต่ นิ๊งเองก็ไม่ได้ปล่อยมือ นี่สิ

            ผมก็คิดในใจเอาไงดี ถ้าบอกว่า อดทนหน่อย เผื่อได้ใช้งานจริง นิ๊งอาจจะไม่ยอมจริงๆก็ได้ เลยเลือก ที่จะบอกว่า

ผม: นิ๊ง ช่วยน้องมันหน่อย สิ มันจะได้เสร็จ จะได้ไม่หวังขออะไรเพิ่มอีก

นิ๊ง: จะให้นิ๊งช่วยอะไร นิ๊งไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย อยู่ดีๆก็ ไม่ไหวกันเอง ( หรา….. )

            ปากบอกถามว่าจะให้ช่วยอะไร แต่ที่ผมเห็นคือ มือนิ๊งค่อยๆรูดควยของไอ้บูมช้าๆ ไปมา

บูม: ซี๊ดดด อูยยยยยย

            ผมเองก็ดูแค่นี้ ก็เริ่มไม่อยากถ่ายอะไรต่อล่ะ อยากที่จะเสร็จซักครั้งนึง เพราะช่วงที่งานเข้ามา ตลอด 2 อาทิตย์ มันไม่ได้ปลดปล่อยเลย และความอดทนผมก็หมดลง หันไปวางกล้องกับขาตั้ง พร้อมปรับตำแหน่ง ขณะ ที่กำลังหันหลังปรับกล้องอยู่

นิ๊ง: อุ๊ย จะเสร็จก็ไม่บอก ทีหลังบอกด้วย

ผมคิดในใจว่า ว่า ไอ้บูมสงสัยแตกพุ่งไปเลอะนิ๊งแน่ แต่ผมทะแม่งๆ กับคำว่า ทีหลังบอกด้วย นี่สิ แต่ พอผมหันไปดูนิ๊ง ดันผิดคาด เพราะ คนที่พุ่งแตกไปเลอะ นิ๊ง คือ เป้ ที่ตอนนี้แอ่นตัวงอ อยู่

ผม: นิ๊งไปทำไรน้องเค้าล่ะ

นิ๊ง: บ้าสิ นิ๊งจับเฉยๆ จริงๆ ( แล้วหันไปถามเป้ ใช่ปะๆ )

ผม: งั้นสงเคราะห์น้องเค้านิด รูดให้น้ำออกให้หมดไปเลย ล่ะกัน

            นิ๊ง ถอนหายใจนิดนึง แสร้งให้ดูว่า เบื่อๆ แต่เชื่อเถอะ ใจจริงรอทำมากกว่านี้แน่ นิ๊งรูดจน ควยเป้ หยุดฉีดน้ำแล้ว แล้วบอกให้ เป้ เอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาที ผม เลยไปหยิบมาให้แทน พลางเอาควยไปจ่อปากนิ๊ง

            ในเวลานี้ ผมคิดว่า ผมรู้ความจริงอีกอย่างนึงคือ ผมเองก็มีอารมณ์พุ่งทันที เวลาทำอะไรกับแฟน ให้คนอื่นดู แรกๆ ผมก็เขินๆ แต่หลังๆผมไม่มีเคอะเขินเลย มี แต่ อยากให้มีจังหวะแบบนี้ แต่ ลืมคิดไปว่า นิ๊งจะกล้าทำกับผมหรือเปล่า ขณะที่ยืน รอลุ้นให้นิ๊งใช้ปากอยู่นั้น ซักพักผมแทบจะร้องเยสสส ดังๆในใจเลย เพราะ นิ๊งเหลือบตามามองผมนิดนึง แล้วหลับตา แล้วค่อยๆเอาควยผมเข้าไปในปากทีละน้อยๆจนสุดที่จะเข้าไปได้

            ความลับชองนิ๊ง มีนิดนึงคือ นิ๊งจะใช้ปาก แบบเอาจริงเอาจังมาก ยิ่งรู้ว่าเราใกล้จะเสร็จ นิ๊งจะดูดจนแก้มตอบ ถ้าอวดได้ ผมอยากจะอวดเลยว่า นิ๊งใช้ปากเยี่ยม ที่สุดเท่าที่ผมเคยผ่านมาเลย นิ๊งเวลานี้ นั่งคุกเข่าใช้ปากให้ผมอยู่ มืออีกข้างก็รูดเบาๆให้กับบูม มืออีกข้างก็รูดไปรูดมาเป็นจังหวะกับการใช้ปากให้ควยผมอยู่ แต่ ซักพัก เอามือที่ควยช่วยรูดควยผมที่ปากออก แล้วเหมือนเอาไปค้ำ หรือดันอะไร จากข้างล่าง พอผมเหลือบมองดู อ้าว ไอ้เป้ มุดไปใต้เสื้อคลุมของนิ๊ง แม้จะไม่ เห็น แต่มองยังไงก็รู้ว่า ตอนนี้ เป้ใช้ปากให้กับช่วงล่างของนิ๊ง ซะแล้ว ซึ่งตอนนี้ นิ๊งก็เอามือไปดันปากของเป้ ออก ผมก็รอดูว่า นิ๊งจะพูดอะไรหรือทำอะไรต่อ นิ๊งก็ ไม่ได้หยุดใช้ปากให้ผม รวมถึง ก็ยังดัน แบบไม่ตั้งใจดัน ปากของเป้ ที่กำลัง วุ่นวายกับช่วงล่างของนิ๊ง

ผม: ช่างมันน่า นิ๊ง พี่จะไม่ไหวแล้ว ทางนี้ก่อน

            นิ๊ง ถึงได้เอามือมารูดให้ควยผมต่อ และในปากนิ๊งเองก็ใช้แรงดูดเท่าที่ทำได้ แต่ผมรู้ทันทีว่า น่าจะแรงกกว่าทุกครั้งที่เคยทำ อีกพักเดียว มือของเป้ มันก็ปลด สายรัดเสื้อคลุมได้ แล้วค่อยๆ คลี่ออก จนตอนนนี้ ถ้ามองจาก กล้อง จะเห็นว่า ซ้ายมือ มีนิ๊งใช้มือให้ และมีผมหันหลัง แหงนหน้ามองฟ้าอยู่ ส่วนที่พื้นก็มี เป้ มุด นอนหงาย ใช้พร้อมใช้ 2 มือรั้งเอาเอว นิ๊ง ให้ไปทับที่หน้ามัน ถึงเวลานี้ นิ๊งเองก็ไม่ได้ปัดป้องอะไรแล้ว

            พรวด ฟุ่บ…. ผมมีความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ นั้นคือ ผมเสร็จพ่นฉีดน้ำไปที่ปากนิ๊ง แต่นิ๊งดูดซะจนในท่อโดนดูดไปด้วย เหมือนเจ็บๆเสียวๆ แต่เพิ่งเคยนี่แหล่ะ

            ซักพัก นิ๊ง ตีหน้าจาผม ดังเพี๊ยะ โทษฐาน จะเสร็จก็ไม่บอก นิ๊งเองก็ค่อยๆ ผ่อนความเร็วการรูดผมลง แต่สิ่งที่แปลกกว่าทุกครั้งคือ

นิ๊ง: บอกกี่ครั้งล่ะ ให้บอกก่อน

            นั่นคือ ปกติแล้ว ถ้าผมเสร็จในปากนิ๊ง นิ๊งจะไม่ได้กลืน แต่ อมไว้ รอไปคายทิ้ง แต่ครั้งนี้ นิ๊งใช้ปากพูดได้ นั่นหมายถึง นิ๊งกลืนลงไปแทน !!!!!

            เสร็จไป 2 คน ยังเหลือ ไอ้บูม ที่แอ่นเอวไปมา ไม่รู้ไม่ชี้ไปด้วย .


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น