เมียผม ตอนที่ 4

แล้วเดินออกไปทั่งอย่างนั้นทำเอาผมอดคิดไม่ได้น้ำที่นายกันมันพ่นใส่ มันจะไม่ไหลย้อย หยดออกมาเหรอ และนอกจากไหลย้อยออกมาแล้วมันจะทำให้เวลานั่งคุยกับลูกค้า มันจะไม่เห็นรอยเปียกๆๆเหรอ... ยิ่งคิดยิ่งนึกตามตัวผมเองก็ยิ่งอยากรู้ อยากเห็น อยากตามไปดู ...
มันทำให้ผมร้อนรน...แต่ก็ทำได้แค่คิด และคิดอยู่ภายในห้องเท่านั้น... ว่าแล้วผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเมียผมทันทีหลังจากอ้อเมียผมเดินออกไปได้สักพักใหญ่ๆๆ
“ว่าไงคะเฮีย... อ้อออกไปพบลูกค้าไปกับนายกันเฮียจะเอาอะไรไหมคะ” เมียผมรับสายและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาออกน้ำเสียงแหบๆคลอๆในลำคอ...
“อืม...เฮียว่าจะให้ซื้อยามานวดให้เฮียหน่อยยี่ห้อนี้ใช้ไม่ดีเลย เฮียไม่ชอบกลิ่น” ผมทำทีพูดทั่งที่ไม่ได้ต้องการยาทาเลย...
“อืมมมมมมมมมม ดะ ดะ ได้คะเฮีย เดียวขากลับจะแวะซื้อให้... คะคะ แค่นี้นะคะเฮีย” เมียผมพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก...
ก่อนจะวางสายและตัดสายผมทิ้งไปผมถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องในหัวคิดสร้างเป็นภาพชิ้นเล็กชิ้นน้อยมันทยอยผุดขึ้นมาเป็น ดังภาพ จิ๊กซอว์ให้ผมประติดประต่อเรื่องราวให้ผมได้จินตนาการ... สร้างสรรค์สิ่งเหล่านั้นขึ้นมาในหัว ซ้ำแล้วซ้ำเล่าครั้งแล้วครั้งเล่า...
แม้จะไม่เห็นแต่ภาพเหล่านั้นที่มันสร้างขึ้นในหัวทำให้ผมอดคิด และหยุดมันลงอย่างยากลำบาก และทรมาน...
ปากผมที่พยายามพูดอยู่คนเดียว บอกกับสมองตัวเองว่า ไม่ๆๆๆๆ ไม่ๆๆๆๆ ไม่ไม่แน่ๆๆๆๆๆๆ.... ที่มาพร้อมความร้อนรน...จนเวลาผ่านไปได้พักใหญ่ๆผมก็อดคิดไม่ได้ที่จะโทรหาเมียผมอีกครั้ง...
“ว่าไงคะเฮีย อ้อกำลังจะกลับ” เสียงเมียผมตอบ ด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ทว่าตัวผมนั้นกลับไม่ปกติใจ ปาก ก็อยากจะถาม อยากจะพูดออกไป
“ทำกันเสร็จแล้วสิ... “ ผมคิด ไม่ได้พูดออกไป สิ่งที่ผมพูดออกไปคือ
“รีบกลับมาไวๆๆนะ... อย่าลืมซื้อยามาด้วยละ” ผมพูด
“จ๊ะเฮีย... “ เมียผมพูด
ระหว่างที่รอเมียผมกับมา ผมไม่เป็นอันนั่งอันนอน ท่าทางเหมือนคนอยู่ไม่สุกลุกเดินไปมา มองออกไปทางช่องหน้าต่างที่มีกระจก ครั้งแล้วครั้งเล่า ยังกับเด็กที่รอขนม ยังไงยังงั้น...
พออ้อเมียผมมาถึง ผมก็รีบระโจนขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างไว... พออ้อเปิดประตูผมก็หลับตาปรี...ลงทันทีที่เสียงเปิดประตูดังขึ้น เสียงรองเท้าส้นสูงดังใกล้เข้ามาในห้องทุกที ทุกที.. ทุกที หัวใจผมเต้นแรง รั่วเป็น ซะ ซะ ซ่า ...
พออ้อเมียผมทิ้งตัวลงนั่งกับเตียงที่ผมนอน ผมถึงกับสั่น และไอออกมา ยังกับคนที่จะโดนจับได้ ว่าทำอะไรผิดมา และมากกว่านั้นเสียงไอ ที่มันเกิดจากอาการเกร็งนั้น มันทำให้ไอไม่หยุดลงง่ายๆๆ...
แต่ระหว่างนั้นผมก็ยังคงหลับตาลงอยู่ เสแสร้งเป็นหลับ ทำทีว่าหลับ... พอมืออ้อ เมียผมวางที่หัวเหงื่อผมก็ไหลบาออกมา....
“เฮีย...เฮีย... คงปวดจนหลับ” เสียงเมียของผมที่พูดออกมาเชิงเป็นห่วงทำเอาผมน้ำตาแทบจะไหลออกมา..
“ซ้อ... ซ้อ...” เสียงผู้ชายที่พูดน้ำเสียงเบาๆๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะอยู่ในความเงียบสงบตัวผมเองที่นอน แสร้งทำเป็นหลับก็พยายามเงี่ยหูฟังว่าจะพูดอะไร แต่ผ่านไป 1 นาที ก็เหมือนเป็นชั่วโมง ในความรู้สึกผมขณะนั้น...
อ้อก็ลุกออกจากเตียงผมเดินออกไป และเสียงสวรรค์ก็ดัง กรึก!!  เสียงประตูปิดลงพร้อมกับเสียงรองเท้าส้นสูงที่ค่อยๆๆเลื่อนเคลื่อนห่างตัวผมออกไป ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆๆ ช้าๆๆๆ และลุกลงจากเตียงนอนอย่างช้าๆๆๆ
ทอดสายตามองออกไปนอกห้อง กวาดสายตา สาดสายตามองหาอ้อ เมียผม.... ไม่ว่าจะมองมุมไหน มุมไหนผมก็มองไม่เจอ ....
ขณะที่ผมจะละความพยายามและกำลังจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาอ้อ เมียผม... อยู่ๆก็มีเงาทะมึนสีดำผุดขึ้นมาจากมุมอับของโต๊ะกินข้าว... ทำเอาผมใจหายเหมือนกันในตอนแรก ผมเองก็นึกว่าเป็นผี แต่ที่ไหนได้เป็นตาบวยคนงานของผมนี้เอง...
แต่พอผมมองตาบวยอีกที ทำไมแก่ไม่ใส่เสื้อผ้า... และพอผมได้ยินเสียง ตับๆๆ สองสามครั้ง ผมนี้ต้องนั่งเกร็งเลย... แม้จะไม่อยากคิด แต่มันก็เป็นจริงแล้ว และนั้นตาบวยคง คง... กำลัง กำลัง แน่ๆๆๆผมคิด
ขณะที่ผมรอการยืนยัน มองดูตาบวยกระแทกอัดใส่นั้น แม้จะไม่เห็นตัวเมียผม แต่ท่าทางตาบวยนั้นบอกได้เลยว่ากำลังเย็ดหีเมียผมอยู่ ดูจากท่าทาง ท่าทีที่แก่จับมือ ที่แก่ซอยเอวแรงๆ ถี่ๆนั้น ผมเอง...พูดไม่ออกเลย
ไม่นานเท่าไรหลังจากนั้น หน้าเมียผมก็ผุดโพล่ขึ้นมา และมือสองข้าง พยายามรวบผมของตัวเองมามัด... รวบไว้ และมีเงาอีกเงาหนึ่งซ้อนหลังเมียผมอยู่ด้วยและพยายามถอดเสื้อคลุมชุดที่ใส่ติดตัวนั้นออกไป...
หน้าอก 36 ขาวๆกลมๆได้รูป มีมือดำๆหยาบๆกร้านนั้นจับบีบ เคล้นคลึงหน้าอกไปมา หน้าของคนที่อยู่ข้างหลังนั้นซุกไซร้ซอกคอ ใบหู ตามตัว ตามแผ่นหลังของเมียผม ส่งลิ้นออกมาเลียมาดูด...
ผมมองดูดีๆๆ ผมถึงนึกได้ว่านั้นไอ้ยาว หลานของตาบวย ด้วยผมที่มันปล่อยยาวเป็นศิลปินและยังมันสลั่วๆๆ ทำให้ผมมองมันไม่ค่อยออก แต่นั้นทำให้ผมเห็นตาบวยประกบจูบปากแลกลิ้น สอดลิ้นเข้าไปในปากเมียผมทำเอาผม...ถึงกับยิ้มออกมาอย่าง แหย่ๆๆๆๆ...
ขณะที่เสียงดัง ตับๆๆๆๆๆๆ อ่าๆๆๆๆๆๆ...
“อูยยยยยยย ซ้อ.... หีซ้อทำไมมัน มัน มันส์ขนาดนี้....” ตาบวยพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆๆๆๆ
“แรงๆๆเลยตาบวย.... มันส์หีจริงๆๆๆ...” เมียผมพูดตอบและก้มหน้าจูบปากตาบวย...
ทำเอาผมนึกไม่ออกว่าจะเปรียบตาบวยยังไงนี้ หนังเหี่ยวๆๆ แห้งนั้นและยังมือสากๆๆด้านๆๆนั้นจับบนตัวเมียผม เมียผมคงแหย่ๆๆด้วยละ... ผมคิดขณะที่สอดสายตามองดูมันไม่ลดละ... มองดูภาพเคลื่อนไหว ที่ขยับ บดเข้าหากันอย่างเมามันส์....
“โอ้ยยยยยยยย อ่า.......” เสียงตาบวยร้องครางและลุกขึ้นยืนเอาควยให้เมียผมดูด ทำความสะอาดให้ แวบแรกที่ผมเห็นควยตาบวย มันใหญ่ยาวมาก คนร่างกายผอมๆๆทำไมควยใหญ่ได้ขนาดนี้ผมคิด...
แล้วร่างของเมียผมก็เริ่มขย่ม ตัวโยกตัวไปมาเบาๆๆๆๆ นมสองสองเต้ากวัดแกว่งไปมา ชนกันไปมา แล้วมือสองข้างก็มาจับมัน ทำให้มันหมดสิ้นอิสรภาพ...
“ซี๊ดดดดดดดดดด อ่า.... เย็ดซ้อๆๆๆดีๆๆเดียวซ้อให้รางวัล...ซี๊ดดดดดดดด” เสียงเมียผมพูดพร้อมขย่มไปด้วย...
“ผมขอเย็ดหีซ้อทุกวันก็พอ...ผมไมอยากได้รางวัลอะไรทั่งนั้น อูยยยยยยย ซ้อ...เสียวควยจริง” เสียงไอ้ยาวมันพูดตอบ
“ซี๊ดดดดดดดดด.... ทุกวันนี้ซ้อไม่ให้เย็ดเหรอ....” เมียผมพูดตอบและก้มตัวลงไปทางร่างมัน.... ผมมองไม่เห็น แต่ตาบวยลุกเดินออกไปข้างนอก...
เสียงดังตับๆๆๆๆๆ ตับๆๆๆๆๆ ซอยๆๆๆถี่ๆๆและเสียง เฮือกๆๆๆๆๆๆๆ อือๆๆๆนั้น ทำเอาผมคิดอะไรไม่ออกนอกจากทั่งสองคนกำลังทิ่มแทงและสาดกระสุนใส่กันของฝ่ายอักษะและสัมพันธมิตรยังไงยังงั้น...
ก่อนที่ฝายสัมพันธมิตรจะได้รับชัยชนะ และลุกเดินจากไป....
เมียผมก็ลุกขึ้นมามองซ้ายที ขวาที เดินหอบเสื้อผ้า กำลังจะเดินเข้าห้อง...
“ซ้อ... ซ้อจะไปไหนครับ... ทำอยากนี้ไม่ได้นะซ้อ...” เสียงของนายลี พูดขึ้นทำเอาเมียผมถึงกับทำเสื้อผ้าหล่นจากมือ... ก่อนจะหันมองมาทางห้องผมจนผมต้องหลบมุมไป....