เสียงเพรียกจากดวงดาว 06 ทาสสวาท

เอี๊ยดดดด...บรืนนนนนๆๆๆๆ...
เสียงเบรก เสียงยางรถเบียดพื้นถนนดังสนั่นลั่น ตามด้วยเสียงเร่งเครื่องยนต์ดังจนแสบแก้วหู

แอนนี่สะดุ้งตื่น หันมองไปรอบๆ ..ก็พบว่า ตัวเองนั่งอยู่ในรถ.. แสงแดดยามเช้าเริ่มสาดส่อง นกกาเริ่มออกจากรังหากิน ผู้คนเริ่มออกจากบ้านใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ.. สาวสวยมองภาพตรงหน้าอย่าง งงๆ ...นี่มันอะไรกัน ทำไมชั้นถึงมานอนอยู่ในรถได้..ชั้นตามด๊อกเตอร์เจนจิราไปถึงต่างดาว แล้วก็ถูกพวกมัน..รุม..เอ่อ..ไม่ใช่เหรอ..แล้วทำไมชั้นถึงกลับมาอยู่ในรถได้

นักสืบสาวสะบัดศีรษะ กระพริบตาถี่ๆ พยายามนึกทบทวน สมองเริ่มประมวลผล..นี่..ชั้นเผลอหลับแล้วฝันไปหรือไงกัน ..เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ความฝันของชั้นอย่างนั้นหรือ แต่มันก็ดูเหมือนจริงซะเหลือเกิน ..โอยยย..ชั้นสับสนไปหมดแล้ว...แอนนี่ยกมือขึ้นกุมขมับ แต่แล้วเธอก็ทำตาโต เมื่อฉุกใจคิดได้
ใช่แล้ว ชั้นถ่ายวิดีโอเอาไว้นี่..แอนนี่รีบหยิบกล้องวิดีโอขึ้นมาเปิดดู แต่แล้วเธอก็ต้องงุนงง กล้องวิดีโอของเธอว่างเปล่า ไม่มีการบันทึกภาพใดๆ ทั้งสิ้น ...สาวสวยส่ายหน้า หัวร่อเบาๆ อย่างขบขัน..สงสัยชั้นคงฝันไปจริงๆ นั่นแหละ..เฮ้อ..ชั้นนี่บ้าจริงๆ มาซุ่มดักรอเป้าหมาย แต่ดันเผลอหลับซะได้ แถมยังฝันบ้าอะไรก็ไม่รู้เป็นตุเป็นตะ..น่าอายจริงๆ ชั้น..

เฮ้อๆๆๆ..กลับบ้านไปอาบน้ำ ล้างหน้าให้สดชื่นก่อนดีกว่า แล้วค่อยเฝ้าด๊อกเตอร์เจนจิราต่อ...แอนนี่สตาร์ทรถ แล้วค่อยๆ ขับฝ่าการจราจรที่เริ่มจะคับคั่ง มุ่งหน้ากลับไปบ้านพัก

หลังจากอาบน้ำล้างหน้าล้างตา แอนนี่ก็ไปซุ่มเฝ้าสังเกตด๊อกเตอร์เจนจิราเหมือนเช่นเดิม และก็เหมือนกับทุกวันก่อนหน้านี้ เธอไม่พบสิ่งบอกเหตุอะไรที่มีเค้าลางว่าด๊อกเตอร์สาวจะแอบมีกิ๊กตามที่คู่หมั้นของเธอสงสัย...แต่แอนนี่ก็ไม่ได้ล่ะความพยายาม เธอติดตามเป้าหมายต่ออีก 2-3 วันให้แน่ใจ ก่อนจะตัดสินใจแจ้งให้ผู้ว่าจ้างทราบ

"คุณก้องเกียรติ์ค่ะ ..แอนได้ติดตามคู่หมั้นของคุณเป็นเวลาเกือบเดือน ก็ไม่พบว่าเธอทำอะไรที่ผิดปกติอย่างที่คุณก้องเกียรติ์สงสัย"
"คุณแอนแน่ใจนะครับ ว่าเจนไม่ได้มีคนอื่น"
"ค่ะ..แอนมั่นใจ...ทุกวันหลังเลิกงาน คุณเจนจิราก็มุ่งตรงกลับบ้าน อาจจะแวะไปซื้อของบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่ได้ไปพบกับใครที่ไหนเป็นพิเศษ...จากประสบการณ์ของแอน แอนคิดว่าที่เธอทำตัวเหินห่างน่าจะเป็นเรื่องอื่นมากกว่า ไม่ใช่เรื่องชู้สาวแน่นอนคะ .."

แอนนี่เก็บเอกสารเข้าแฟ้ม..ปิดไปอีกหนึ่งงาน ยอดนักสืบสาวคิดในใจ..เธอหวนนึกถึงสีหน้าดีใจของผู้ว่าจ้าง ถึงจะยิ้มแห้งไปซักหน่อย แต่ก็ดูดีกว่าวันที่เจอกันครั้งแรก ...จะว่าไปแล้ว ก็น่าสงสารเขาอยู่เหมือนกันนะ คู่หมั้นคู่หมายทั้งคน เห็นว่ารักกันมาตั้งหลายปี จะแต่งงานกันอยู่แล้ว มาเกิดเรื่องระหองระแหงกันซะได้..เอ..นี่ ชั้นลืมบอกอะไรให้เค้ารู้อีกอย่างหรือปล่าวนะ เหมือนว่าจะมีอะไรๆ ที่เกี่ยวกับคู่หมั้นของเค้านี่แหละ แต่นึกไม่ออก มันติดๆ อยู่ที่ริมฝีปากนี่แหละ..เอ..เรื่องอะไรน๊า...

กริ๊งๆๆ..กริ๊งๆๆ...

เสียงโทรศัพท์ตรงหน้าดังขึ้นมา แอนนี่จึงหยุดคิดเรื่องของก้องเกียรติ์กับด๊อกเตอร์เจนจิรา...เธอเก็บแฟ้มงานแล้วเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ สมองอันเฉียบคมตื่นตัวพร้อมรับงานใหม่ที่กำลังจะเข้ามา
"สวัสดีค่ะ..สำนักงานนักสืบเอกชนแอนนี่ค่ะ..."

# # - - - # # - - - # # - - - # #

หลายวันต่อมา ณ ศูนย์การค้าขนาดใหญ่ชานเมือง

แอนนี่แอบซุ่มสังเกตหนุ่มใหญ่ร่างออกท้วมที่กำลังนั่งอี๋อ๋อกับหญิงสาววัยทำงานในร้านขายไอติมชื่อดัง..กล้องขนาดเล็กแต่มีคุณภาพสูงในมือลั่นชัตเตอร์อย่างต่อเนื่อง..'เสี่ยนีโอ' คือ  เป้าหมายที่เธอเฝ้าติดตามมาได้หลายวันแล้ว ..และผู้ว่าจ้างก็ไม่ใช่ใครที่ไหน 'คุณอรอนงค์' อดีตนางงามชื่อดัง ภรรยาของเขานั่นเอง เธอสงสัยว่า สามีของเธอจะแอบมีอะไรกับ 'อิงอร' น้องสาวแท้ๆ ของเธอเอง ...เธอจึงได้ว่าจ้างแอนนี่ให้สืบติดตามพฤติกรรมของสามีว่าใช่ อย่างที่เธอสงสัยหรือปล่าว?

แอนนี่ยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก..งานครั้งนี้ ใช้เวลาน้อยกว่าที่คิด แค่ไม่กี่วันที่เฝ้าติดตามเป้าหมาย เธอก็ได้ภาพเด็ดๆ และเธอยังมั่นใจอีกว่า ในค่ำคืนนี้ เธอจะได้ภาพเด็ดยิ่งกว่า ..ดูจากอาการระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำของเสี่ยนีโอแล้ว ก็พอจะเดาได้ว่า หลังจากกินไอติมเสร็จ พวกเค้าจะไปที่ไหนต่อ

"อุ้ย.!!.." แค่คิด แอนนี่ก็รู้สึกร้อนรุ่มที่ท้องน้อย ร่องรักของเธอชื้นแฉะขึ้นมาอย่างฉับพลัน..อูยยส์..ซี๊ดดดด์..แปลกจัง วันสองวันมานี่ ทำไมถึงอยากบ่อยจัง จู่ๆ ก็เสียวจิ๊ดจ๊าด อยากขึ้นมาซะงั้น..
แอนนี่หายใจลึกๆ พยายามสกัดกั้นความกำหนัดเอาไว้..ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ เธอเกิดอารมณ์ทางเพศบ่อยครั้งมาก และช่วงเวลาที่อยากแต่ละครั้งก็กระชั้นถี่มากขึ้น..ซึ่งมันผิดปกตินิสัยของเธอ...เมื่อคืนที่ผ่านมา แอนนี่ก็เพิ่งเล่นเซ็กส์โฟนกับหนุ่มนิรนามคู่ขาประจำที่ใช้นามแฝงว่า 'ไวไฟ' จนน้ำเสียวแตกไปหมาดๆ ถึง  2 ครั้ง 2 หน..แต่นี่ยังไม่ทันพ้นข้ามวัน เธอก็รู้สึกเงี่ยน อยากถูกเย็ดขึ้นมาอีกแล้ว แถมยังรู้สึกอยากรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิมอีกต่างหาก ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลกมากๆ เพราะที่ผ่านมา หลังจากเล่นเสียวแต่ละครั้งเธอก็จะอิ่มไปหลายวัน ไม่ใช่อยากซ้ำอยากซ้อนอย่างนี้
โอยยๆๆ..นี่ชั้นเป็นอะไรไปนี่...แอนนี่ยกมือกุมท้องน้อย นวดเบาๆ หวังว่าจะช่วยบรรเทาความกำหนัดอันร้อนรุ่มให้ทุเลาลงไปบ้าง..ทนเอาไว้ก่อน อดทนเอาไว้ รอให้ทำงานนี้ให้เสร็จก่อน..ยอดนักสืบสาวพยายามบอกกับตัวเองอย่างนั้น

โอ๊ะ.!!..จู่ๆ ก็มีภาพสถานที่แปลกๆ กับแท่งเนื้อยาวๆ ที่ดิ้นกระดุกกระดิกได้ ผุดวาบขึ้นมาในสมอง..รยางค์นั่นมันคืออะไร และนั่นมันที่ไหน ทำไมถึงมีภาพพวกนี้ผุดขึ้นมาในสมองของชั้น และทำไมชั้นถึงรู้สึกคุ้นเคยเหมือนชั้นเคยเห็น เหมือนเคยไปที่นั่นมาแล้ว
แอนนี่สะบัดหน้าแรงๆ พยายามเบนความสนใจของตัวเองไปที่งานตรงหน้า..เสี่ยนีโอกับกิ๊กสาวคู่ขาที่กำลังหวานแหว๋วอยู่ในโลกส่วนตัวไม่ได้สนใจคนรอบข้างที่มองดูอยู่ซักนิด..แต่มันก็ไม่เป็นผล...ความกำหนัดใคร่อยากรุ้มเร้าจนเธอนั่งไม่ติด ร่องสาวขมิบมุบๆ น้ำเสียวเอ่อซึมออกมาจนชุ่มกางเกงชั้นใน

"อูยยย..ไม่ไหวแล้ว..ทำไมชั้นถึงอยากมากขนาดนี้..โอ๊ยยยยยยยย..อื้อออออออออ.." แอนนี่ครางในลำคอเบาๆ ..ความรู้สึกกระสันซ่านรุนแรงมากขึ้นทุกที ..ภาพต่างๆ ผุดขึ้นมาในสมองอย่างต่อเนื่อง แต่เหมือนภาพยนตร์ที่เล่นไม่ประติดประต่อ เดี๋ยวเป็นภาพโน้น เดี๋ยวเป็นภาพนี้..วงแหวนสีดำ สิ่งก่อสร้างคล้ายโคลอสเซี่ยม สิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาด เมือกเหลวๆ ลื่นๆ และท่อนเนื้อแดงๆ ที่ขยับเขยื้อนได้..และ ดวงจันทร์..สีแดง..

"อ๊า.!!.. ใช่แล้ว..ชั้นต้องไป..ชั้นต้องไปที่นั่น.."
แอนนี่ผุดลุกขึ้น ดวงตาเหม่อลอย พูดพึมพัมกับตัวเอง เหมือนถูกสะกดจิต...เธอเดินออกมาจากศูนย์การค้า ทิ้งเสี่ยนีโอกับกิ๊กสาวที่เธอเฝ้าติดตามมาหลายวันไว้เบื้องหลัง..เรื่องงานไม่ใช่สิ่งที่สำคัญอีกต่อไปแล้ว มีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่า และเธอจะต้องไปทำเดี๋ยวนี้ ..

# # - - - # # - - - # # - - - # #

ณ ย่านชุมชนใจกลางเมือง..

แอนนี่ก้าวลงจากรถแท๊กซี่มายืนอยู่บนฟุตบาท เธอมาที่นี่ตามเสียงเรียกร้องที่ตัวเธอเองก็บอกเหตุผลไม่ได้ เธอรู้แต่ว่า จะต้องมาที่นี่ มาให้ทันเวลาที่กำหนด มิฉะนั้นเธอจะพลาดโอกาส..สาวสวยเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำ วันนี้เป็นวันข้างขึ้น 8 ค่ำ ดวงจันทร์ครึ่งดวงสุกสว่างลอยเด่นอยู่เหนือขอบฟ้า...อา..ดวงจันทร์..ภาพดวงจันทร์สีแดงผุดขึ้นมาในหัว..ครั้งนี้มันแจ่มชัดยิ่งกว่าทุกครั้ง..นักสืบสาวรับรู้ในทันทีเลยว่า นั่นคือที่หมายที่เธอต้องไป และเธอก็รู้อีกว่า เธอจะไปที่นั่นได้อย่างไร

นักสืบสาวยิ้มอย่างปิติ ร่างกายร้อนผ่าวด้วยเลือดสาวที่สูบฉีดอย่างแรง ..เธอจำเรื่องทุกอย่างได้หมดแล้ว..ณ ที่นั่น มีความสุขสุดยอดที่เธอไม่อาจหาได้จากที่ไหนในโลก รออยู่...อ่าห์...ชั้นรอต่อไปไม่ไหวแล้ว ชั้นอยากได้มันเหลือเกิน...แต่ก่อนที่แอนนี่จะขยับเท้าก้าวเดินไปยังจุดหมายที่ผุดขึ้นมาในสมอง ก็มีรถแท๊กซี่มาจอดข้างๆ และมีหญิงสาวคนหนึ่งลงมาจากรถแท๊กซี่คันนั้น

แอนนี่หันไปมอง และส่งยิ้มไปให้..หญิงสาวคนนั้น เป็นบุคคลที่เธอรู้จักดี

ด๊อกเตอร์เจนจิรายิ้มตอบรับให้กับสาวสวยในชุดรัดกุมตรงหน้า...ไม่มีการพูดจาทักทายกัน ต่างฝ่ายต่างก็รู้ว่า อีกฝ่ายนั้นมาที่นี่ทำไม?

สองสาวที่มีความสวยคนละแบบ เดินกุมมือกันเข้าไปในตรอกลึก..จากนั้น พวกเธอก็กลืนหายไปกับฝูงชนที่เดินกันขวักไขว่ และความมืดมิดของยามค่ำคืน...


จบบริบรูณ์