ตอนที่
3 ###
ประมาณ
5 ทุ่ม
กัญญาดาหลับสนิท
แต่ในความมืดนั้นยังมีดวงตาคู่หนึ่งที่มองเหม่อ
สมคิดนั่นเอง
เค้านอนไม่หลับในหัวคิดแต่เรื่องเมื่อเย็น
ความเงี่ยนดึงตัวเค้าลุกจากเตียงและพาขาทั้ง
2
ข้างของเค้าไปหยุดอยู่หน้าห้องลูกสาว
แสงไฟยังรอดออกมาจากร่องใต้ประตู
โดยไม่ต้องคิดเค้ากลั้นใจผลักประตูช้า
ๆ
จิ๊บซึ่งยังไม่หลับและตัวเธอเองก็เป็นฝ่ายรออย่างกระสับกระส่ายรีบกดรีโหมด
ให้ทีวีเป็นช่อง AV
จอสีฟ้าทำให้ดูเหมือนว่าเธอดูทีวีจนหลับไป
เมื่อประตูเปิดออกภาพที่เห็นทำให้หัวใจสมคิดแทบหยุดเต้น
หญิงสาววัยกระเตาะผิวเนียนขาวผุดผ่องในชุดชั้นในแบบซีทรูสีขาวทั้งบนและล่าง
มันช่างมีมนต์สะกดอย่างมหาศาล
เค้าเดินเข้าหาร่างเกือบเปลือยนั้นช้า
ๆ ดวงตาทั้งคู่ดูเลื่อนลอยเหมือนคนขาดสติ
สมคิดนั่งคุกเข่าลงข้างเตียง
ด้วยความใกล้ชิดนี้
พาให้กลิ่นกายอันหอมเย้ายวนของเธอโชยกระตุ้นความเป็นชายของเค้าให้ครุโชน
สมคิดมองพินิจเรือนร่างของลูกสาวตั้งแต่ปลายเท้าอันเรียวงาม
ไล่ขึ้นมายังหัวเข่าซึ่งเนียนไม่มีแม้รอยด่างดำ
สมคิดหายใจยาวเมื่อเค้าโลมไล้สายตามาถึงต้นขาขาว
ๆ กระเปาะเนินนูนตรงหว่างขามีเส้นไหมสีดำประดับเพียงบาง
ๆ ดูน่าพิสมัยยิ่งนัก
หน้าท้องที่แบนราบแขม่วสลับกับการกระเพื่อมของหน้าอกอวบอิ่มตามจังหวะการ
หายใจ ยอดประทุมถันสีชมพูออกแดงเต่งเป็นเม็ดเท่าปลายก้อย
สมคิดมองมาถึงใบหน้าใสไร้เดียงสาซึ่งเค้าคิดว่ากำลังหลับใหลไร้สติ
แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่เลย
จิ๊บเองก็ตื่นเต้นจนแทบควบคุมจังหวะการหายใจของตนเองไม่อยู่
"งามเหลือเกิน...
ลูกพ่อ"
เสียงแรกที่พูดออกมาค่อนข้างแหบและเบา
เนื่องจากรูปสัมผัสนั้นทำให้ลำคอเค้าแห้งผาก
สมคิดกลืนน้ำลายพลางยกแขนซ้ายขึ้นใช้หลังนิ้วมือไล้ไปที่พวงแก้มสีชมพูเบา
ๆ
"ลูกพ่อ...
ลูกทำให้พ่อเงี่ยนรู้ไม๊"
จิ๊บเองเมื่อได้ฟังและรู้สึกได้ถึงสัมผัสที่แก้มก็เกิดอาการร้อนวูบวาบ
เธอต้องพยายามสะกดลมหายใจอีกครั้งทั้ง
ๆ ที่ไม่สามารถเห็นภาพว่าพ่อเธอทำอะไรกับร่างเกือบเปลือยของเธอบ้าง
เมื่อสัมผัสที่แก้มหายไป
กลายมาเป็นความอุ่นเข้าครอบเต้าอวบของเธอ
สมคิดล่ะมือจากพวกแก้มประกบฝ่ามือเข้ากับเต้าอวบของลูกสาวช้า
ๆ
"ลูกพ่อ...
ต้องการมันรึเปล่า"
เค้าพูดพลางบีบเต้าเต่งในอุ้งมือสลับคลึงมันเบา
ๆ จิ๊บเองตอนนี้เงี่ยนจนเกือบจนไม่ไหว
แต่เมื่อเธอนึกถึงเรื่องเมื่อเย็นถ้าเธอแสดงอาการใด
ๆ พ่อเธอคงหยุดการกระทำอย่างแน่นอน
จิ๊บจึงต้องทำเป็นนอนนิ่ง
แต่ปฏิกิริยาในส่วนที่เหนือการความคุมมันกำลังต่อต้านการสะกดของเธอ
ร่างที่เธอรู้สึกว่าร้อนวูบขึ้นทุกขณะ
ภายในร่องเสียวตอด ตุ๊บ ๆ
น้ำเมือกเริ่มค่อย ๆ
ไหลจากภายในจนเธอรู้สึกได้
"เนื้อลูกเนียนเหลือเกิน
จิ๊บ... จิ๊บลูกพ่อ...
อื่มมมม"
สมคิดถอยมือกลับมาเล็กน้อยแล้วสอดปลายนิ้วผ่านลงไปในบราเซียตัวบางจ้อย
นี่เป็นครั้งแรกที่ฝ่ามือนี้ได้สัมผัสกับเนื้อแท้อีกครั้งหลังจากที่จิ๊บโต
เป็นสาว
จิ๊บเสียววูบขนลุกเกรียวเมื่อปลายนิ้วของผู้เป็นพ่อค่อย
ๆ เลื่อนเข้าจนสะกิดถูกยอดถันที่เต่งหดเป็นเม็ด
"อืม...
อ้า"
สมคิดหลับตาร้องครางแทนลูกสาว
มือก็บีบเคล้นเต้าอวบจนยุบตามแรงโดยเค้าพยายามบดคลึงผ่ามือเป็นวงกลมให้ยอด
ถันถูไถเสียดสีกับอุ้งมือของเค้า
ตอนนี้จิ๊บไม่สามารถทนความซ่านสยิวขมิบร่องเสียวไว้ได้อีกต่อไป
ภายในหลืบมันรู้สึกยุบยิบ
น้ำเมือกเหนียวค่อย ๆ
ขมิบไหลออกมาจนฉ่ำชั้นในบาง
ๆ จู่ ๆ จิ๊บเองก็ตกใจแต่ยังหลับตาไม่เคลื่อนไหว
เมื่อมือที่เคล้าคลึงสร้างความเสียวให้กับเธอถูกชักออกโดยพลัน
"ไม่...
ลูกพ่อ...
พ่อทำอย่างนี้ไม่ได้...
ไม่"
จิ๊บได้ยินเสียงอันแผ่วเบาเพียงเท่านั้น
ไม่กี่อึดใจเสียงเบา ๆ
ซึ่งเกิดจากบานประตูกระทบกับวงกบก็ดังขึ้นตามมา
จิ๊บดันตัวขึ้นนั่ง
เมื่อลืมตาภายในห้องก็ว่างเปล่า
"พ่อเนี่ยยยย..."
จิ๊บพูดกับตัวเองอย่างหัวเสีย
พร้อมดึงผ้าห่มมาห่มกาย
ก่อนจะล้มตัวลงนอนคุมโปรงด้วยความหงุดหงิด
ทางด้านสมคิดเองเมื่อออกจากห้อง
เค้าพยายามสะบัดศีรษะตลอดทางจนถึงห้องน้ำ
ฝักบัวถูกเปิดรดลงบนศีรษะ
ในความคิดเค้าช่างสับสน
ทั้งความดีและความเลวในตัวกำลังเล่นตลกกับชีวิตของเค้า
10.30
น.
โดยประมาณ
สมคิดเดินลงจากบ้านหยิบหนังสือพิมพ์มานั่งอ่านที่โซฟาอย่างเคย
เค้าจรดสายตาลงในข่าวสดที่รับอยู่เป็นประจำ
เนื้อหาของข่าวหน้าหนึ่งนั้นทำให้เค้าถึงกับหน้าซีดตัวเย็นไปถึงไขสันหลัง
พ่อข่มขืนลูกสาวตั้งท้อง
4 เดือน
เมื่อเวลา 13.00น.วันที่
29 เม.ย.
นางดำ(นามสมมติ)
อายุ 31
ปี ต.หน้าเมือง
อ.เมือง
จ.ปราจีนบุรี
พาตัว ด.ญ.
แดง(นามสมมติ)
อายุ 14
ปีซึ่งเป็นบุตรสาวเข้าแจ้งความกับ
"พ่อค่ะ"
สมคิดสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงลูกสาว
เค้ารีบเก็บพับหนังสือพิมพ์เหมือนกลัวในความผิดของตนเมื่อคืน
"แต่งตัวจะไปไหนล่ะลูก...
แล้วแต่งอย่างนี้เนี่ยนะ"
สมคิดพยายามทำตัวเป็นปกติและถามด้วยความแปลกใจ
เมื่อเห็นลูกสาวคนงามอยู่ในชุดเสื้อรัดรูปคอวีแขนกุดสีขาว
กางเกงเป็นแบบ 3
ส่วนสีขาวรัดรูปเอวต่ำ
ด้านข้างทั้ง 2
มีซิปสีชมพูติดยาวตั้งแต่ขอบเอวถึงปลายขา
นั่นหมายความว่าถ้ารูดซิปออกทั้ง
2
ข้างกางเกงก็จะหลุดออกจากร่างสาวน้อยทันที
แถมมันยังรัดจนเนินนูนปลิ้นให้เห็นเป็นพู
ที่สำคัญชั้นในที่เธอใส่ยังเป็นแบบจีสตริงสีดำขอบสายด้านข้างโผล่พ้นออกมา
ให้เห็นเหนือขอบกางเกงดูเซ๊กส์ซี่ร้อนแรงยิ่งนัก
แต่ยังดีที่มีเสื้อแขนยาวสีน้ำเงินมัดรอบเอวไว้ไม่ให้ดูอุจาดตา
"ไปงานวันเกิดปิ๊กน่ะค่ะพ่อ
แล้วแต่งแบบนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร
จัดที่บ้านมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น
เอ่อ... มดมาพอดี"
"สวัสดีค่ะพ่อ"
มดไหว้สมคิดตามธรรมเนียม
"ไปนะค่ะ
ประมาณทุ่มนึงไปรับด้วยนะคะพ่อ..."
จิ๊บหุนหันออกจากบ้านโดยไม่รอฟังคำตอบ
เหมือนมัดมือชก
ซึ่งสมคิดเองก็รู้จักบ้านปิ๊กเพราะเคยไปรับอยู่บ่อย
ๆ
"เฮ่อ!
ไอ้ลูกคนนี้"
เค้าพูดพลางหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านต่อ
"กาแฟค่ะ"
ความจดจ่อกับข่าว
ทำให้สมคิดสะดุ้งอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงภรรยา
"อ่านรึยังคะ
ชั้นว่ามันน่าจับไปยิงเป้านะ
ไอ้พ่ออุบาทว์แบบเนี่ย
ข่มขืนได้แม้กระทั่งลูกในไส้ตัวเอง"
กัญญาดาพูดด่าทอข่าวที่ได้อ่านมา
พร้อมวางถ้วยกาแฟก่อนจะกลับไปทำงานที่หน้าคอมพิวเตอร์
โดยที่เธอเองไม่ได้รู้เลยว่าคำที่เธอพูดกำลังเสียดแทงใจดำสามีตัวเองเพียงใด
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเย็นย่ำ
"เอ้า!
ป่านนี้ยังไม่ไปรับยัยจิ๊บอีกเหรอ"
เสียงภรรยาเค้าแว่วมาจากบันใด
สมคิดซึ่งนอนเอกเขนกดูทีวีอย่างเคยหันไปมองตามเสียงสีหน้าดูไม่ได้กระตือ
รือร้นอะไร เค้าหันไปอีกข้างเพื่อมองนาฬิกา
"เฮ่ย!
ทุ่มกว่าแล้วเหรอ"
สมคิดพูดน้ำเสียงตกใจ
พร้อมกระชากตัวลุกขึ้นนั่ง
"ก็ใช่น่ะสิ
จะปล่อยให้ลูกกลับเองรึไง"
"จ้า
ๆ เดี๋ยวขอเปลี่ยนเสื้อก่อน"
สมคิดลุกขึ้นเดินเพื่อจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
"ไม่ต้องเลย...
รีบไป"
กัญญาดาโยนกุญแจรถให้
ซึ่งสมคิดก็ชะงักและรับโดยพลัน
"คุณจะให้ผมไปอย่างนี้เนี่ยนะ"
สมคิดชี้นิ้วเข้าหาตัว
เค้าอยู่ในชุดเสื้อยืดห่านคู่คอกว้างหลวม
ๆ กางเกงผ้าขอบยางยืดขาสั้นใส่สบาย
ๆ
"เอาน่ะ
รีบ ๆ ไป ให้ไปรับลูกไม่ใช่ไปเดินแฟชั่น
ไปได้แล้ว"
กัญญาดาออกเสียงรำคาญ
เหมือนพยายามให้สมคิดรีบไปรับลูก
"ใครผัว
ใครเมียว่ะเนี่ย"
สมคิดบ่นเบา ๆ
พร้อมเกาศีรษะเดินงง ๆ
ออกจากบ้าน ประมาณชั่วโมงกว่า
ๆ รถก็ได้มาจอดอยู่หน้าบ้านปิ๊กเพื่อนของลูกสาวเค้า
สมคิดบีบแตร 2-3
ครั้งเป็นสัญญาณว่าเค้ามาถึงแล้ว
ไม่นานประตูไม้ถูกเปิดออกกระแทกกับผนังด้านข้างดังโครม
ภาพที่เห็นคือเพื่อนของลูกสาว
3-4 คนหิ้วปีกจิ๊บและมดออกมา
ซึ่งแต่ละคนอยู่ในสภาพเมามาย
เท่าที่เค้ามองจิ๊บกับมดดูเหมือนจะขาดสติไปแล้ว
สมคิดรีบลงจากรถมารับร่างเกือบไร้สติของลูกสาวและเพื่อน
ปิ๊กเปิดประตูหลังส่งร่างของมดซึ่งอ่อนระทวยหลับทันทีเมื่อนอนลงบนเบาะ
ส่วนจิ๊บถูกจับให้นั่งเบาะหน้าข้างคนขับ
"หวาดดีค่าพ่อ"
เพื่อน ๆ
ของลูกสาวยกมือไหว้สมคิด
น้ำเสียงที่เปล่งออกมายืดยานแสดงอาการเมาอย่างชัดเจน
เค้ารับไหว้ คิดในใจเด็กสมัยนี้นี่มันยังไง
ดีนะที่ในงานมีแต่ผู้หญิง
ไม่งั้นเธอเหล่านี้คงต้องตกเป็นครื่องสังเวยกามให้แก่เพื่อนชายหื่นตัณหา
เป็นแน่แท้
รถเคลื่อนตัวออกจากหมู่บ้านสู่ถนนใหญ่ได้ไม่นาน
สมคิดมองกระจกหลังเพื่อดูรถที่ตามมาแต่บังเอิญเหลือบไปเห็นมดซึ่งนอนหลับไหล
เค้ายิ้มส่ายศีรษะเอ็นดูในความเป็นเด็ก
"พ่อค้า...หนูร้อน"
เสียงยาน ๆ
ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากเรียวสีชมพู
จิ๊บแก้เสื้อแขนยาวที่ผูกเอวเธอไว้ออก
แล้วทิ้งมันลงไปที่ปลายเท้าทั้ง
ๆ ที่ยังหลับตา
สมคิดเร่งแอร์เพื่อให้ลูกสาวเค้าได้หลับสบาย
แต่เมื่อเค้าหันไปมอง
ภาพที่เห็นกลับยั่วตัณหาเค้าขึ้นมาโดยพลัน
ใบหน้าไร้เดียงสาหลับตาพริ้มริมฝีปากดูน่าลิ้มลองรสสัมผัส
หน้าอกหน้าใจอวบอิ่มกระเพื่อมแรงเหมือนคนหอบ
เม็ดมณียอดปทุมถันดันเต่งเป็นเม็ด
ขอบชั้นในจีสตริงสีดำซึ่งโผล่พ้นขอบกางเกงดูแล้วเย้ายวนยิ่ง
แม้จะเห็นไม่ชัดนักในความมืดก็ตาม
แสงไฟสีส้มตามทางส่องสะท้อนผิวกายอันขาวเนียนดูแล้วยิ่งเนียน
แต่จู่ ๆ ข่าวที่ได้อ่านเมื่อเช้าก็แล่นเข้ามาในโสดประสาท
ทำให้เค้ารู้สึกผิดที่มองโลมเลียร่างของลูกสาวตัวเอง
สมคิดเม้มปากพยายามไม่มอง
ล้อรถถูกหยุดลงเมื่อติดไฟแดง
ถนนดูโล่งผิดปกติ
รอบข้างไม่มีรถจอดเคียงแม้แต่คันเดียวทั้ง
ๆ ที่เพิ่ง 3
ทุ่มกว่า ๆ
เค้าฮำเพลงตามวิทยุเพื่อผ่อนคลายและไม่ให้คิดเรื่องที่ไม่ควร
"ทำไมพ่อมารับช้าจังค้า"
จิ๊บลืมตาเปรอ ๆ
ถามพ่อเธอ สมคิดหันมองตามเสียง
"พ่อไม่รักจิ๊บเหรอ"
จิ๊บพูดเสียงยืดยานคางบิดตัวนอนคว่ำลงบนตักเค้า
แขนซ้ายเหยียดตรงพาดบนหน้าขาสมคิด
มือขวาวางอยู่บริเวณหน้าท้อง
แต่สิ่งที่สำคัญซึ่งทำให้สมคิดถึงกับสะดุ้งตัวร้อนผ่าวแต่แฝงไปด้วยความเย็น
ยะเยือกแล่นจากไขสันหลังขึ้นไปสู่ก้านสมองคือ
ใบหน้างาม ๆ
ของลูกสาวซุกเข้ากับแก่นกลางลำตัวของเค้าพอดี
"จิ๊บนั่งดี
ๆ สิลูก"
เค้าสูดหายใจยาวสงบสติและพยายามประคองตัวจิ๊บขึ้น
แต่ทันใดนั้น สัญญาณไฟกลับเปลี่ยนเป็นสีเขียว
สมคิดจึงต้องเชนเกียร์เพื่อออกตัว
"อูวววว์"
สมคิดถึงกับซู๊ดปากทำหน้าแหย
มันเสียววาบปนตกใจ เมื่อจู่
ๆ แก่นกายถูกครอบงำด้วยความอุ่นอันเกิดจากจิ๊บ
ลูกสาวสุดที่รัก
ซึ่งในขณะนี้เหลือสติไม่ถึงครึ่ง
เธอยกศีรษะขึ้นเล็กน้อย
สอดมือซ้ายซึ่งเคยเหยียดตรงเข้าใต้เสื้อตัวหลวมพลางใช้ปลายนิ้วเรียวเกี่ยว
กับขอบยางยืดกางเกงเลยไปถึงชั้นใน
จิ๊บรั้งมันลงโดยง่ายพร้อมทิ้งศีรษะอมท่อนเนื้อเข้าในปากน้อย
ๆ ทันที
"จิ๊บอย่าลูก...
ซี๊ดส์...
อูยยยว์"
สมคิดรีบปล่อยมือจากคันเกียร์และพวงมาลัยเพื่อมาหยุดการกระทำของลูกสาว
รถเสียหลักเล็กน้อย
ทำให้เค้าหวนตั้งสติรีบจับบังคับพวงมาลัยแต่เค้ากลับต้องเกร็งนิ้วจนหงิกงอ
เมื่อเรียวลิ้นนุ่ม ๆ
ตวัดเข้ากับปลายยอดหัวถอก
พลันเสียงเครื่องยนต์ที่อื้อชาผ่านเข้ามาในหูเป็นสัญญาณว่าต้องเปลี่ยน
เกียร์
จิ๊บเองก็เช่นกันเธอเริ่มดูดสลับพลิกลิ้นตวัดดุนลำควยพ่อเธอที่อยู่ในปาก
หนักขึ้นเหมือนเครื่องยนต์ที่กำลังเร่ง
"ซี๊ดส์...
จิ๊บ...
อูววววว์"
มือที่ไม่สามารถละจากคันเกียร์
ขณะนี้ได้แต่กำแน่นด้วยความเสียว
ท่อนเนื้อที่เคยถูกสะกดไว้บัดนี้มันห้ามไม่อยู่ซะแล้ว
ความซาบซ่านส่งให้มันพองเต็มปากลูกสาวยันไปถึงคอหอย
จิ๊บยกศีรษะขึ้น
สมคิดเองคิดไปว่าลูกสาวเค้ากำลังจะละจากการกระทำ
ในใจเริ่มแยกออกเป็น 2
ฝ่าย
ใจหนึ่งรู้สึกโล่งอกที่การกระทำอันไม่สมควรกำลังจะจบลง
แต่อีกใจหนึ่งเค้ากำลังเสียดายกับรสสัมผัสอันนุ่มนวลของปากลูกสาวที่แสนน่า
รัก
"โอววววว์...
ซี๊ดส์"
ยังไม่ทันต้องชั่งใจใด
ๆ ริมฝีปากซึ่งถอนออกเกือบพ้นหัวถอกถูกห่อพร้อมกดศีรษะลง
ไออุ่นลิ้นนุ่ม ๆ
และความโอบกระชับรูดลงตลอดลำควย
อีกทั้งความพยายามกลืนมันให้หมดลำและส่ายศีรษะไปมาทำให้ปลายควยถูไถกับคอหอย
ส่งให้สมคิดเผลอครางออกมาด้วยความสยิว
เค้ารู้สึกได้ถึงความสุขเสียวที่ห่างหายไปนาน
ถึงแม้กัญญาดาภรรยาของเค้าจะทำให้อยู่เป็นประจำแต่รสสัมผัสนั้นมันเทียบไม่
ได้เลยกับสัมผัสสยิวจากปากน้อย
ๆ ของลูกสาวสุดที่รัก
จิ๊บเองก็เหมือนรู้ว่าพ่อของเธอกำลังคลั่งกับความเสียวที่ปากและลิ้นนุ่ม
ๆ ของเธอมอบให้
หรือไม่ก็เพราะความเมาพาไปเธอค่อย
ๆ ส่ายศีรษะไปมาเล็กน้อยให้ปลายถอกซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในโพลงปากอุ่น
ๆ ของเธอครูดถูกับคอหอยพร้อมดูดดุนดุ้นเป็นจังหวะ
มันช่างสร้างความกระสันต์ให้สมคิดยิ่งนัก
"พอแล้วลูกพ่อ...
ซี๊ดส์...
ลูก"
ถึงปากสมคิดจะพูดห้าม
แต่กลับไร้ซึ่งการขัดขืน
ตัวของเค้างอเล็กน้อย
หน้าท้องแขม่วกระตุกบ้างเป็นบางคราในยามที่ปลายลิ้นฉ่ำโลมเลียตวัดเข้า
กับยอดถอกที่อยู่ในปากลูกสาว
สัญญาณไฟแดงที่เห็นได้อยู่ลิบ
ๆ เบื้องหน้า ล้อถูกห้ามการเคลื่อนไหวอีกครั้ง
มือที่เคยกุมคันเร่งไว้แน่น
บัดนี้ละจากมันกลับมาจับอยู่ที่ศีรษะลูกสาว
แต่หาใช่การดึงรั้งให้หยุดการกระทำเหมือนก่อนไม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น